Page |
[41] |
πολλάκις
ἐθέλω
τεθνάναι
εἰ
ταῦτ᾽
|
ἔστιν |
ἀληθῆ.
ἐπεὶ
(ἔμοιγε
καὶ
αὐτῷ |
[41] |
τοῦτο
διανοεῖσθαι
ἀληθές,
ὅτι
(οὐκ
|
ἔστιν |
ἀνδρὶ
ἀγαθῷ
κακὸν
οὐδὲν
οὔτε |
[41] |
ἐστιν
καὶ
τίς
οἴεται
μέν,
|
ἔστιν |
δ᾽
οὔ.
ἐπὶ
πόσῳ
δ᾽ |
[38] |
ἐβλάβην·
νῦν
δὲ
οὐ
γὰρ
|
ἔστιν, |
εἰ
μὴ
ἄρα
ὅσον
ἂν |
[31] |
Μέλητος
ἐγράψατο.
ἐμοὶ
δὲ
τοῦτ᾽
|
ἔστιν |
ἐκ
παιδὸς
ἀρξάμενον,
φωνή
τις |
[27] |
ἀνθρώπων,
ὡς
οὐ
τοῦ
αὐτοῦ
|
ἔστιν |
καὶ
δαιμόνια
καὶ
θεῖα
ἡγεῖσθαι, |
[26] |
πόλις
ἀλλὰ
ἑτέρους,
καὶ
τοῦτ᾽
|
ἔστιν |
ὅ
μοι
ἐγκαλεῖς,
ὅτι
ἑτέρους, |
[31] |
πράττειν,
προτρέπει
δὲ
οὔποτε.
τοῦτ᾽
|
ἔστιν |
ὅ
μοι
ἐναντιοῦται
τὰ
πολιτικὰ |
[28] |
ὅτι
ἀληθές
ἐστιν.
καὶ
τοῦτ᾽
|
ἔστιν |
ὃ
ἐμὲ
αἱρεῖ,
ἐάνπερ
αἱρῇ, |
[27] |
εἶναι.
ἀλλ᾽
ὦ
Μέλητε,
οὐκ
|
ἔστιν |
ὅπως
σὺ
ταῦτα
οὐχὶ
ἀποπειρώμενος |
[31] |
ἄχθεσθε
λέγοντι
τἀληθῆ·
οὐ
γὰρ
|
ἔστιν |
ὅστις
ἀνθρώπων
σωθήσεται
οὔτε
ὑμῖν |
[27] |
εἰωθότι
τρόπῳ
τοὺς
λόγους
ποιῶμαι.
|
ἔστιν |
ὅστις
ἀνθρώπων,
ὦ
Μέλητε,
ἀνθρώπεια |
[25] |
ἀγαθοὶ
ἀγαθόν
τι;
πάνυ
γε.
|
(ἔστιν |
οὖν
ὅστις
βούλεται
ὑπὸ
τῶν |
[20] |
διὰ
τὴν
τῶν
ὑέων
κτῆσιν.
|
ἔστιν |
τις”
ἔφην
ἐγώ,
ἢ
οὔ; |
[18] |
ἐμοῦ
μᾶλλον
οὐδὲν
ἀληθές,
ὡς
|
ἔστιν |
τις
Σωκράτης
σοφὸς
ἀνήρ,
τά |
[24] |
χρόνῳ
οὕτω
πολλὴν
γεγονυῖαν.
ταῦτ᾽
|
ἔστιν |
ὑμῖν,
ὦ
ἄνδρες
Ἀθηναῖοι,
τἀληθῆ, |
[37] |
ἀντιβολήσεως,
ἀπαυθαδιζόμενος·
τὸ
δὲ
οὐκ
|
ἔστιν, |
ὦ
ἄνδρες
Ἀθηναῖοι,
τοιοῦτον
ἀλλὰ |
[27] |
εἶναι,
αὐλητικὰ
δὲ
πράγματα;
οὐκ
|
ἔστιν, |
ὦ
ἄριστε
ἀνδρῶν·
εἰ
μὴ |
[27] |
δαίμονας
δὲ
οὐ
νομίζει;
οὐκ
|
ἔστιν. |
ὡς
ὤνησας
ὅτι
μόγις
ἀπεκρίνω |