Page |
[41] |
εἴη
εὐδαιμονίας;
πάντως
οὐ
δήπου
|
τούτου |
γε
ἕνεκα
οἱ
ἐκεῖ
ἀποκτείνουσι· |
[21] |
οἶδα,
οὐδὲ
οἴομαι·
ἔοικα
γοῦν
|
τούτου |
γε
σμικρῷ
τινι
αὐτῷ
τούτῳ |
[40] |
τὸ
τεθνάναι.
μέγα
μοι
τεκμήριον
|
τούτου |
γέγονεν·
οὐ
γὰρ
ἔσθ᾽
ὅπως |
[19] |
τῶν
τοιούτων
διαλεγομένου,
καὶ
ἐκ
|
τούτου |
γνώσεσθε
ὅτι
τοιαῦτ᾽
ἐστὶ
καὶ |
[31] |
τὸ
ὑμέτερον
συμβουλεύειν
τῇ
πόλει.
|
τούτου |
δὲ
αἴτιόν
ἐστιν
ὃ
ὑμεῖς |
[32] |
μηδὲν
ἄδικον
μηδ᾽
ἀνόσιον
ἐργάζεσθαι,
|
τούτου |
δὲ
τὸ
πᾶν
μέλει.
ἐμὲ |
[24] |
μὲν
δὴ
ἔγκλημα
τοιοῦτόν
ἐστιν·
|
τούτου |
δὲ
τοῦ
ἐγκλήματος
ἓν
ἕκαστον |
[37] |
οὔτ᾽
εἰ
κακόν
ἐστιν;
ἀντὶ
|
τούτου |
δὴ
ἕλωμαι
ὧν
εὖ
οἶδά |
[40] |
οἱ
τεθνεῶτες,
τί
μεῖζον
ἀγαθὸν
|
τούτου |
εἴη
ἄν,
ὦ
ἄνδρες
δικασταί; |
[17] |
ἄλλοθι,
μήτε
(θαυμάζειν
μήτε
θορυβεῖν
|
τούτου |
ἕνεκα.
ἔχει
γὰρ
οὑτωσί.
νῦν |
[22] |
πολλὰ
καὶ
καλὰ
ἐπισταμένους.
καὶ
|
τούτου |
μὲν
οὐκ
ἐψεύσθην,
ἀλλ᾽
ἠπίσταντο |
[21] |
δ᾽
οὖν
ἀπιὼν
ἐλογιζόμην
ὅτι
|
τούτου |
μὲν
τοῦ
ἀνθρώπου
ἐγὼ
σοφώτερός |
[25] |
τις
ὁ
διαφθείρων;
ἢ
τοὐναντίον
|
τούτου |
πᾶν
εἷς
μέν
τις
ὁ |
[34] |
εἴ
τι
ἔχει
τοιοῦτον.
ἀλλὰ
|
τούτου |
πᾶν
τοὐναντίον
εὑρήσετε,
ὦ
ἄνδρες, |
[41] |
οὐδὲ
ἀμελεῖται
ὑπὸ
θεῶν
τὰ
|
τούτου |
πράγματα·
οὐδὲ
τὰ
ἐμὰ
νῦν |
[37] |
τιμήσωμαι;
ἴσως
γὰρ
ἄν
μοι
|
τούτου |
τιμήσαιτε.
πολλὴ
μεντἄν
με
φιλοψυχία |
[37] |
εὖ
οἶδά
τι
κακῶν
ὄντων
|
τούτου |
τιμησάμενος;
πότερον
δεσμοῦ;
(καὶ
τί |
[37] |
τὸ
δίκαιον
τῆς
ἀξίας
τιμᾶσθαι,
|
~τούτου |
(τιμῶμαι,
ἐν
πρυτανείῳ
σιτήσεως.
ἴσως |