HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

Alphabétiquement [« »]
μνῶν 2
μόγις 2
μοί 2
μοι 62
μοῖρα 1
μόναι 1
μόνον 3

Fréquences [« »]
54 ἐν
55 οὐκ
55 τοὺς
62 μοι
64 ὡς
67 οὐ
68 οὖν

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Platon, Apologie de Socrate

μοι

Page

[40]   ὀρθῶς πράξειν. νυνὶ δὲ συμβέβηκέ μοι ἅπερ ὁρᾶτε καὶ αὐτοί, ταυτὶ

[28]   τοῖς ἔμπροσθεν ἔλεγον, ὅτι πολλή μοι ἀπέχθεια γέγονεν καὶ πρὸς πολλούς,

[25]   γέ μου κατέγνωκας δυστυχίαν. καί μοι ἀπόκριναι· ἦ καὶ περὶ ἵππους

[23]   ἄνδρες Ἀθηναῖοι, (πολλαὶ μὲν ἀπέχθειαί μοι γεγόνασι καὶ οἷαι χαλεπώταται καὶ

[36]   πολλὰ συμβάλλεται, καὶ οὐκ ἀνέλπιστόν μοι γέγονεν τὸ γεγονὸς τοῦτο, ἀλλὰ

[24]   πειράσομαι καὶ ὑμῖν ἐπιδεῖξαι. καί μοι δεῦρο, ὦ Μέλητε, εἰπέ· ἄλλο

[41]   ἀπὸ τοῦ αὐτομάτου γέγονεν, ἀλλά μοι δῆλόν ἐστι τοῦτο, ὅτι ἤδη

[41]   καὶ ἀπηλλάχθαι πραγμάτων βέλτιον ἦν μοι. διὰ τοῦτο καὶ ἐμὲ οὐδαμοῦ

[20]   ἡμεῖς περὶ σοῦ αὐτοσχεδιάζωμεν” ταυτί μοι δοκεῖ δίκαια λέγειν ὁ λέγων,

[28]   τὴν Μελήτου γραφήν, οὐ πολλῆς μοι δοκεῖ εἶναι ἀπολογίας, ἀλλὰ ἱκανὰ

[35]   δόξης, ὦ ἄνδρες, οὐδὲ δίκαιόν μοι δοκεῖ (εἶναι δεῖσθαι τοῦ δικαστοῦ

[31]   πολιτικὰ πράττειν, καὶ παγκάλως γέ μοι δοκεῖ ἐναντιοῦσθαι· εὖ γὰρ ἴστε,

[19]   ἀληθές. ἐπεὶ καὶ τοῦτό γέ μοι δοκεῖ καλὸν εἶναι, εἴ τις

[34]   καὶ ὅλῃ τῇ πόλει οὔ μοι δοκεῖ καλὸν εἶναι ἐμὲ τούτων

[30]   ὑπὸ μύωπός τινος, οἷον δή μοι δοκεῖ ὁ θεὸς ἐμὲ τῇ

[34]   εἰ δ᾽ οὖν ἐπιεικῆ ἄν μοι δοκῶ πρὸς τοῦτον λέγειν λέγων

[18]   ὑμῶν δέομαι δίκαιον, ὥς γέ μοι δοκῶ, τὸν μὲν τρόπον τῆς

[26]   ἑτέρους, καὶ τοῦτ᾽ ἔστιν ὅ μοι ἐγκαλεῖς, ὅτι ἑτέρους, ἢ παντάπασί

[22]   οὖν αὐτῶν τὰ ποιήματα ἅ μοι ἐδόκει μάλιστα πεπραγματεῦσθαι αὐτοῖς, διηρώτων

[22]   ἀλλ᾽ ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι, ταὐτόν μοι ἔδοξαν ἔχειν ἁμάρτημα ὅπερ καὶ

[17]   ὁπωστιοῦν φαίνωμαι δεινὸς λέγειν, τοῦτό μοι ἔδοξεν αὐτῶν ἀναισχυντότατον εἶναι, εἰ

[17]   ἐτύγχανον ὤν, συνεγιγνώσκετε δήπου ἄν μοι εἰ ἐν ἐκείνῃ τῇ φωνῇ

[31]   δὲ οὔποτε. τοῦτ᾽ ἔστιν ὅ μοι ἐναντιοῦται τὰ πολιτικὰ πράττειν, καὶ

[23]   πρὸς δὲ τούτοις οἱ νέοι μοι ἐπακολουθοῦντες οἷς μάλιστα σχολή ἐστιν,

[23]   διαβάλλοντες. ἐκ τούτων καὶ Μέλητός μοι ἐπέθετο καὶ Ἄνυτος καὶ Λύκων,

[22]   οὐδὲν ὧν λέγουσι. τοιοῦτόν τί μοι ἐφάνησαν πάθος καὶ οἱ ποιηταὶ

[21]   μέλλω γὰρ ὑμᾶς διδάξειν ὅθεν μοι ἡ διαβολὴ γέγονεν. ταῦτα γὰρ

[31]   πολλάκις ἀκηκόατε πολλαχοῦ λέγοντος, ὅτι μοι θεῖόν τι καὶ (δαιμόνιον γίγνεται

[22]   ὥσπερ πόνους τινὰς πονοῦντος ἵνα μοι καὶ ἀνέλεγκτος ἡ μαντεία γένοιτο.

[26]   ποιῶ. σὺ δὲ συγγενέσθαι μέν μοι καὶ διδάξαι ἔφυγες καὶ οὐκ

[38]   ταῦτα δ᾽ ἔτι ἧττον πείσεσθέ μοι λέγοντι. τὰ δὲ ἔχει μὲν

[22]   ἐμαυτῷ καὶ τῷ χρησμῷ ὅτι μοι λυσιτελοῖ ὥσπερ ἔχω ἔχειν. ~ἐκ

[40]   τι γέγονεν. ἡ γὰρ εἰωθυῖά μοι μαντικὴ ἡ τοῦ δαιμονίου ἐν

[38]   πρᾶξαι οὐδὲν ἀνελεύθερον, οὔτε νῦν μοι μεταμέλει οὕτως ἀπολογησαμένῳ, ἀλλὰ πολὺ

[31]   (οὐδὲν οὔτ᾽ ἂν ἐμαυτόν. καί μοι μὴ ἄχθεσθε λέγοντι τἀληθῆ· οὐ

[29]   ἐξετάσω καὶ ἐλέγξω, καὶ ἐάν μοι μὴ δοκῇ κεκτῆσθαι ἀρετήν, ~(φάναι

[23]   οἴωμαι σοφὸν εἶναι· καὶ ἐπειδάν μοι μὴ δοκῇ, τῷ θεῷ βοηθῶν

[27]   (κατ᾽ ἀρχὰς ὑμᾶς παρῃτησάμην, μέμνησθέ μοι μὴ θορυβεῖν ἐὰν ἐν τῷ

[36]   τῶν ψήφων. τιμᾶται δ᾽ οὖν μοι ὁ ἀνὴρ θανάτου. εἶεν· ἐγὼ

[37]   ἄνδρες Ἀθηναῖοι. καλὸς οὖν ἄν μοι ὁ βίος εἴη ἐξελθόντι τηλικῷδε

[30]   ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι, ἀλλ᾽ ἐμμείνατέ μοι οἷς ἐδεήθην ὑμῶν, μὴ θορυβεῖν

[22]   οἱ μὲν μάλιστα εὐδοκιμοῦντες ἔδοξάν μοι ὀλίγου δεῖν τοῦ πλείστου ἐνδεεῖς

[21]   Ἀθηναῖοι, καὶ διαλεγόμενος αὐτῷ ἔδοξέ μοι οὗτος ὁ ἀνὴρ δοκεῖν μὲν

[36]   ὅτι μου κατεψηφίσασθε, ἄλλα τέ μοι πολλὰ συμβάλλεται, καὶ οὐκ ἀνέλπιστόν

[29]   διδάσκει πάντες παντάπασι διαφθαρήσονται, εἴ μοι πρὸς ταῦτα εἴποιτε· ὦ Σώκρατες,

[40]   οὖσιν ἐπιδεῖξαι ἐθέλω τὸ νυνί μοι συμβεβηκὸς τί ποτε νοεῖ. ἐμοὶ

[23]   τι τῶν τῆς πόλεως πρᾶξαί μοι σχολὴ γέγονεν ἄξιον λόγου οὔτε

[32]   ὑμεῖς τιμᾶτε, ἔργα. ἀκούσατε δή μοι τὰ συμβεβηκότα, ἵνα εἰδῆτε ὅτι

[21]   ἐκείνου δοκούντων σοφωτέρων εἶναι καί (μοι ταὐτὰ ταῦτα ἔδοξε, καὶ ἐνταῦθα

[40]   κακὸν εἶναι τὸ τεθνάναι. μέγα μοι τεκμήριον τούτου γέγονεν· οὐ γὰρ

[40]   οὐδενὶ οὔτ᾽ ἐν λόγῳ ἠναντίωταί μοι. τί οὖν αἴτιον εἶναι ὑπολαμβάνω;

[37]   μὴ πάθω τοῦτο οὗ Μέλητός μοι τιμᾶται, ὅ φημι οὐκ εἰδέναι

[38]   ἐγὼ δυναίμην ἐκτεῖσαι, τοσούτου βούλεσθέ μοι τιμῆσαι. ἴσως δ᾽ ἂν δυναίμην

[40]   ἔσθ᾽ ὅπως οὐκ ἠναντιώθη ἄν μοι τὸ εἰωθὸς σημεῖον, εἰ μή

[40]   ἐγὼ ὑμῖν ἐρῶ· κινδυνεύει γάρ μοι τὸ συμβεβηκὸς τοῦτο ἀγαθὸν γεγονέναι,

[37]   φυγῆς τιμήσωμαι; ἴσως γὰρ ἄν μοι τούτου τιμήσαιτε. πολλὴ μεντἄν με

[27]   συνεπισκέψασθε δή, ὦ ἄνδρες, ᾗ μοι φαίνεται ταῦτα λέγειν· σὺ δὲ

[38]   (οὐδενός. εἰ μὲν γὰρ ἦν μοι χρήματα, ἐτιμησάμην ἂν χρημάτων ὅσα

[37]   νυνδὴ ἔλεγον· οὐ γὰρ ἔστι μοι χρήματα ὁπόθεν ἐκτείσω. ἀλλὰ δὴ

[20]   διαβολῇ τῇ ἐμῇ λέγει. καί μοι, ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι, μὴ θορυβήσητε,

[39]   ἐλθόντα με δεῖ τεθνάναι. ἀλλά μοι, ὦ ἄνδρες, παραμείνατε τοσοῦτον χρόνον·

[38]   ἀδύνατον (ἡσυχίαν ἄγειν, οὐ πείσεσθέ μοι ὡς εἰρωνευομένῳ· ἐάντ᾽ αὖ λέγω

Page
[40]	ὀρθῶς πράξειν. νυνὶ δὲ συμβέβηκέ	μοι	ἅπερ ὁρᾶτε καὶ αὐτοί, ταυτὶ
[28]	τοῖς ἔμπροσθεν ἔλεγον, ὅτι πολλή	μοι	ἀπέχθεια γέγονεν καὶ πρὸς πολλούς,
[25]	γέ μου κατέγνωκας δυστυχίαν. καί	μοι	ἀπόκριναι· ἦ καὶ περὶ ἵππους
[23]	ἄνδρες Ἀθηναῖοι, (πολλαὶ μὲν ἀπέχθειαί	μοι	γεγόνασι καὶ οἷαι χαλεπώταται καὶ
[36]	πολλὰ συμβάλλεται, καὶ οὐκ ἀνέλπιστόν	μοι	γέγονεν τὸ γεγονὸς τοῦτο, ἀλλὰ
[24]	πειράσομαι καὶ ὑμῖν ἐπιδεῖξαι. καί	μοι	δεῦρο, ὦ Μέλητε, εἰπέ· ἄλλο
[41]	ἀπὸ τοῦ αὐτομάτου γέγονεν, ἀλλά	μοι	δῆλόν ἐστι τοῦτο, ὅτι ἤδη
[41]	καὶ ἀπηλλάχθαι πραγμάτων βέλτιον ἦν	μοι.	διὰ τοῦτο καὶ ἐμὲ οὐδαμοῦ
[20]	ἡμεῖς περὶ σοῦ αὐτοσχεδιάζωμεν” ταυτί	μοι	δοκεῖ δίκαια λέγειν ὁ λέγων,
[28]	τὴν Μελήτου γραφήν, οὐ πολλῆς	μοι	δοκεῖ εἶναι ἀπολογίας, ἀλλὰ ἱκανὰ
[35]	δόξης, ὦ ἄνδρες, οὐδὲ δίκαιόν	μοι	δοκεῖ (εἶναι δεῖσθαι τοῦ δικαστοῦ
[31]	πολιτικὰ πράττειν, καὶ παγκάλως γέ	μοι	δοκεῖ ἐναντιοῦσθαι· εὖ γὰρ ἴστε,
[19]	ἀληθές. ἐπεὶ καὶ τοῦτό γέ	μοι	δοκεῖ καλὸν εἶναι, εἴ τις
[34]	καὶ ὅλῃ τῇ πόλει οὔ	μοι	δοκεῖ καλὸν εἶναι ἐμὲ τούτων
[30]	ὑπὸ μύωπός τινος, οἷον δή	μοι	δοκεῖ ὁ θεὸς ἐμὲ τῇ
[34]	εἰ δ᾽ οὖν ἐπιεικῆ ἄν	μοι	δοκῶ πρὸς τοῦτον λέγειν λέγων
[18]	ὑμῶν δέομαι δίκαιον, ὥς γέ	μοι	δοκῶ, τὸν μὲν τρόπον τῆς
[26]	ἑτέρους, καὶ τοῦτ᾽ ἔστιν ὅ	μοι	ἐγκαλεῖς, ὅτι ἑτέρους, ἢ παντάπασί
[22]	οὖν αὐτῶν τὰ ποιήματα ἅ	μοι	ἐδόκει μάλιστα πεπραγματεῦσθαι αὐτοῖς, διηρώτων
[22]	ἀλλ᾽ ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι, ταὐτόν	μοι	ἔδοξαν ἔχειν ἁμάρτημα ὅπερ καὶ
[17]	ὁπωστιοῦν φαίνωμαι δεινὸς λέγειν, τοῦτό	μοι	ἔδοξεν αὐτῶν ἀναισχυντότατον εἶναι, εἰ
[17]	ἐτύγχανον ὤν, συνεγιγνώσκετε δήπου ἄν	μοι	εἰ ἐν ἐκείνῃ τῇ φωνῇ
[31]	δὲ οὔποτε. τοῦτ᾽ ἔστιν ὅ	μοι	ἐναντιοῦται τὰ πολιτικὰ πράττειν, καὶ
[23]	πρὸς δὲ τούτοις οἱ νέοι	μοι	ἐπακολουθοῦντες οἷς μάλιστα σχολή ἐστιν,
[23]	διαβάλλοντες. ἐκ τούτων καὶ Μέλητός	μοι	ἐπέθετο καὶ Ἄνυτος καὶ Λύκων,
[22]	οὐδὲν ὧν λέγουσι. τοιοῦτόν τί	μοι	ἐφάνησαν πάθος καὶ οἱ ποιηταὶ
[21]	μέλλω γὰρ ὑμᾶς διδάξειν ὅθεν	μοι	ἡ διαβολὴ γέγονεν. ταῦτα γὰρ
[31]	πολλάκις ἀκηκόατε πολλαχοῦ λέγοντος, ὅτι	μοι	θεῖόν τι καὶ (δαιμόνιον γίγνεται
[22]	ὥσπερ πόνους τινὰς πονοῦντος ἵνα	μοι	καὶ ἀνέλεγκτος ἡ μαντεία γένοιτο.
[26]	ποιῶ. σὺ δὲ συγγενέσθαι μέν	μοι	καὶ διδάξαι ἔφυγες καὶ οὐκ
[38]	ταῦτα δ᾽ ἔτι ἧττον πείσεσθέ	μοι	λέγοντι. τὰ δὲ ἔχει μὲν
[22]	ἐμαυτῷ καὶ τῷ χρησμῷ ὅτι	μοι	λυσιτελοῖ ὥσπερ ἔχω ἔχειν. ~ἐκ
[40]	τι γέγονεν. ἡ γὰρ εἰωθυῖά	μοι	μαντικὴ ἡ τοῦ δαιμονίου ἐν
[38]	πρᾶξαι οὐδὲν ἀνελεύθερον, οὔτε νῦν	μοι	μεταμέλει οὕτως ἀπολογησαμένῳ, ἀλλὰ πολὺ
[31]	(οὐδὲν οὔτ᾽ ἂν ἐμαυτόν. καί	μοι	μὴ ἄχθεσθε λέγοντι τἀληθῆ· οὐ
[29]	ἐξετάσω καὶ ἐλέγξω, καὶ ἐάν	μοι	μὴ δοκῇ κεκτῆσθαι ἀρετήν, ~(φάναι
[23]	οἴωμαι σοφὸν εἶναι· καὶ ἐπειδάν	μοι	μὴ δοκῇ, τῷ θεῷ βοηθῶν
[27]	(κατ᾽ ἀρχὰς ὑμᾶς παρῃτησάμην, μέμνησθέ	μοι	μὴ θορυβεῖν ἐὰν ἐν τῷ
[36]	τῶν ψήφων. τιμᾶται δ᾽ οὖν	μοι	ὁ ἀνὴρ θανάτου. εἶεν· ἐγὼ
[37]	ἄνδρες Ἀθηναῖοι. καλὸς οὖν ἄν	μοι	ὁ βίος εἴη ἐξελθόντι τηλικῷδε
[30]	ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι, ἀλλ᾽ ἐμμείνατέ	μοι	οἷς ἐδεήθην ὑμῶν, μὴ θορυβεῖν
[22]	οἱ μὲν μάλιστα εὐδοκιμοῦντες ἔδοξάν	μοι	ὀλίγου δεῖν τοῦ πλείστου ἐνδεεῖς
[21]	Ἀθηναῖοι, καὶ διαλεγόμενος αὐτῷ ἔδοξέ	μοι	οὗτος ὁ ἀνὴρ δοκεῖν μὲν
[36]	ὅτι μου κατεψηφίσασθε, ἄλλα τέ	μοι	πολλὰ συμβάλλεται, καὶ οὐκ ἀνέλπιστόν
[29]	διδάσκει πάντες παντάπασι διαφθαρήσονται, εἴ	μοι	πρὸς ταῦτα εἴποιτε· ὦ Σώκρατες,
[40]	οὖσιν ἐπιδεῖξαι ἐθέλω τὸ νυνί	μοι	συμβεβηκὸς τί ποτε νοεῖ. ἐμοὶ
[23]	τι τῶν τῆς πόλεως πρᾶξαί	μοι	σχολὴ γέγονεν ἄξιον λόγου οὔτε
[32]	ὑμεῖς τιμᾶτε, ἔργα. ἀκούσατε δή	μοι	τὰ συμβεβηκότα, ἵνα εἰδῆτε ὅτι
[21]	ἐκείνου δοκούντων σοφωτέρων εἶναι καί	(μοι	ταὐτὰ ταῦτα ἔδοξε, καὶ ἐνταῦθα
[40]	κακὸν εἶναι τὸ τεθνάναι. μέγα	μοι	τεκμήριον τούτου γέγονεν· οὐ γὰρ
[40]	οὐδενὶ οὔτ᾽ ἐν λόγῳ ἠναντίωταί	μοι.	τί οὖν αἴτιον εἶναι ὑπολαμβάνω;
[37]	μὴ πάθω τοῦτο οὗ Μέλητός	μοι	τιμᾶται, ὅ φημι οὐκ εἰδέναι
[38]	ἐγὼ δυναίμην ἐκτεῖσαι, τοσούτου βούλεσθέ	μοι	τιμῆσαι. ἴσως δ᾽ ἂν δυναίμην
[40]	ἔσθ᾽ ὅπως οὐκ ἠναντιώθη ἄν	μοι	τὸ εἰωθὸς σημεῖον, εἰ μή
[40]	ἐγὼ ὑμῖν ἐρῶ· κινδυνεύει γάρ	μοι	τὸ συμβεβηκὸς τοῦτο ἀγαθὸν γεγονέναι,
[37]	φυγῆς τιμήσωμαι; ἴσως γὰρ ἄν	μοι	τούτου τιμήσαιτε. πολλὴ μεντἄν με
[27]	συνεπισκέψασθε δή, ὦ ἄνδρες, ᾗ	μοι	φαίνεται ταῦτα λέγειν· σὺ δὲ
[38]	(οὐδενός. εἰ μὲν γὰρ ἦν	μοι	χρήματα, ἐτιμησάμην ἂν χρημάτων ὅσα
[37]	νυνδὴ ἔλεγον· οὐ γὰρ ἔστι	μοι	χρήματα ὁπόθεν ἐκτείσω. ἀλλὰ δὴ
[20]	διαβολῇ τῇ ἐμῇ λέγει. καί	μοι,	ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι, μὴ θορυβήσητε,
[39]	ἐλθόντα με δεῖ τεθνάναι. ἀλλά	μοι,	ὦ ἄνδρες, παραμείνατε τοσοῦτον χρόνον·
[38]	ἀδύνατον (ἡσυχίαν ἄγειν, οὐ πείσεσθέ	μοι	ὡς εἰρωνευομένῳ· ἐάντ᾽ αὖ λέγω

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 16/06/2005