Page
[29]	τῷ ἀνθρώπῳ πάντων μέγιστον ὂν	τῶν	ἀγαθῶν, δεδίασι δ᾽ ὡς εὖ
[38]	οἷα δὴ καὶ εἴθισθε ὑμεῖς	τῶν	ἄλλων ἀκούειν. ἀλλ᾽ οὔτε τότε
[25]	Μέλητε, καὶ περὶ ἵππων καὶ	τῶν	ἄλλων ἁπάντων ζῴων; πάντως δήπου,
[36]	καὶ στρατηγιῶν καὶ δημηγοριῶν καὶ	τῶν	ἄλλων ἀρχῶν καὶ συνωμοσιῶν καὶ
[38]	ἀρετῆς τοὺς λόγους ποιεῖσθαι καὶ	τῶν	ἄλλων περὶ ὧν ὑμεῖς ἐμοῦ
[20]	γὰρ δήπου σοῦ γε οὐδὲν	τῶν	ἄλλων περιττότερον πραγματευομένου ἔπειτα τοσαύτη
[23]	πλουσιωτάτων αὐτόματοι, χαίρουσιν ἀκούοντες ἐξεταζομένων	τῶν	ἀνθρώπων, καὶ αὐτοὶ πολλάκις ἐμὲ
[23]	ἐρευνῶ κατὰ τὸν θεὸν καὶ	τῶν	ἀστῶν καὶ ξένων ἄν τινα
[17]	δέομαι καὶ παρίεμαι· ἐὰν διὰ	τῶν	αὐτῶν λόγων ἀκούητέ μου ἀπολογουμένου
[38]	ὄνομα ἕξετε καὶ αἰτίαν ὑπὸ	τῶν	βουλομένων τὴν πόλιν λοιδορεῖν ὡς
[20]	ἢ τῶν ἱππικῶν τις ἢ	τῶν	γεωργικῶν· νῦν δ᾽ ἐπειδὴ ἀνθρώπω
[23]	ποιητῶν ἀχθόμενος, Ἄνυτος δὲ ὑπὲρ	τῶν	δημιουργῶν ~καὶ (τῶν πολιτικῶν, Λύκων
[22]	τε τῶν τραγῳδιῶν καὶ τοὺς	τῶν	(διθυράμβων καὶ τοὺς ἄλλους, ὡς
[39]	ἀφεὶς καὶ ἐφ᾽ ἱκετείαν τραπόμενος	τῶν	διωκόντων· καὶ ἄλλαι μηχαναὶ πολλαί
[21]	τινὰ ἐτραπόμην. ἦλθον ἐπί τινα	τῶν	δοκούντων σοφῶν εἶναι, ὡς (ἐνταῦθα
[36]	ὑμῶν πείθειν μὴ πρότερον μήτε	τῶν	ἑαυτοῦ μηδενὸς ἐπιμελεῖσθαι πρὶν ἑαυτοῦ
[19]	πόλεων τοὺς νέους, οἷς ἔξεστι	τῶν	ἑαυτῶν πολιτῶν προῖκα συνεῖναι ᾧ
[21]	εἰδέναι. ἐντεῦθεν ἐπ᾽ ἄλλον ᾖα	τῶν	ἐκείνου δοκούντων σοφωτέρων εἶναι καί
[33]	αὐτοὶ ἤθελον, τῶν οἰκείων τινὰς	τῶν	ἐκείνων, πατέρας καὶ ἀδελφοὺς καὶ
[35]	ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι, ὡς οὐδεὶς	τῶν	ἐμῶν κατηγόρων, καὶ ὑμῖν ἐπιτρέπω
[17]	ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι, πεπόνθατε ὑπὸ	τῶν	ἐμῶν κατηγόρων, οὐκ οἶδα· ἐγὼ
[29]	ὅτι οὐκ εἰδὼς ἱκανῶς περὶ	τῶν	ἐν Ἅιδου οὕτω καὶ οἴομαι
[36]	ἀρχῶν καὶ συνωμοσιῶν καὶ στάσεων	τῶν	ἐν τῇ πόλει γιγνομένων, ἡγησάμενος
[41]	ἄλλα εὐδαιμονέστεροί εἰσιν οἱ ἐκεῖ	τῶν	ἐνθάδε, καὶ ἤδη τὸν λοιπὸν
[41]	καὶ Τριπτόλεμος καὶ ἄλλοι ὅσοι	τῶν	ἡμιθέων δίκαιοι ἐγένοντο ἐν τῷ
[28]	τῷ γε σῷ λόγῳ εἶεν	τῶν	ἡμιθέων ὅσοι ἐν Τροίᾳ τετελευτήκασιν
[26]	αὐτῶν τοίνυν, ὦ Μέλητε, τούτων	τῶν	θεῶν ὧν νῦν ὁ λόγος
[20]	ἦν δ᾽ ἂν οὗτος ἢ	τῶν	ἱππικῶν τις ἢ τῶν γεωργικῶν·
[29]	ὡς εὖ εἰδότες (ὅτι μέγιστον	τῶν	κακῶν ἐστι. καίτοι πῶς οὐκ
[29]	αἰσχρόν ἐστιν οἶδα. πρὸ οὖν	τῶν	κακῶν ὧν οἶδα ὅτι κακά
[26]	βιβλία τοῦ Κλαζομενίου γέμει τούτων	τῶν	λόγων; καὶ δὴ καὶ οἱ
[31]	γὰρ ἀνθρωπίνῳ ἔοικε τὸ ἐμὲ	τῶν	μὲν ἐμαυτοῦ πάντων ἠμεληκέναι καὶ
[25]	ἱκανῶς ἐπιδείκνυσαι ὅτι οὐδεπώποτε ἐφρόντισας	τῶν	νέων, καὶ σαφῶς ἀποφαίνεις τὴν
[33]	εὐέλεγκτα. εἰ γὰρ δὴ ἔγωγε	τῶν	νέων (τοὺς μὲν διαφθείρω τοὺς
[35]	περιάπτειν, ὥστ᾽ ἄν τινα καὶ	τῶν	ξένων (ὑπολαβεῖν ὅτι οἱ διαφέροντες
[23]	σχολὴ γέγονεν ἄξιον λόγου οὔτε	τῶν	οἰκείων, ἀλλ᾽ ἐν (πενίᾳ μυρίᾳ
[31]	ἐμαυτοῦ πάντων ἠμεληκέναι καὶ ἀνέχεσθαι	τῶν	οἰκείων ἀμελουμένων τοσαῦτα ἤδη ἔτη,
[34]	ὅτι μάλιστα ἐλεηθείη, καὶ ἄλλους	τῶν	οἰκείων καὶ φίλων πολλούς, ἐγὼ
[33]	εἰ δὲ μὴ αὐτοὶ ἤθελον,	τῶν	οἰκείων τινὰς τῶν ἐκείνων, πατέρας
[41]	Τελαμῶνος καὶ εἴ τις ἄλλος	τῶν	παλαιῶν διὰ κρίσιν ἄδικον τέθνηκεν,
[21]	τούτῳ τε ἀπηχθόμην καὶ πολλοῖς	τῶν	παρόντων· πρὸς ἐμαυτὸν δ᾽ οὖν
[23]	οἷς μάλιστα σχολή ἐστιν, οἱ	τῶν	πλουσιωτάτων αὐτόματοι, χαίρουσιν ἀκούοντες ἐξεταζομένων
[23]	καὶ Λύκων, Μέλητος μὲν ὑπὲρ	τῶν	ποιητῶν ἀχθόμενος, Ἄνυτος δὲ ὑπὲρ
[22]	ἔγνων οὖν αὖ καὶ περὶ	τῶν	ποιητῶν ἐν ὀλίγῳ τοῦτο, ὅτι
[19]	τ᾽ ἐστὶν ἰὼν εἰς ἑκάστην	τῶν	πόλεων τοὺς νέους, οἷς ἔξεστι
[24]	δὲ ὑπὲρ τῶν δημιουργῶν ~καὶ	(τῶν	πολιτικῶν, Λύκων δὲ ὑπὲρ τῶν
[21]	δέομαι λέγειν, ἦν δέ τις	τῶν	πολιτικῶν πρὸς ὃν ἐγὼ σκοπῶν
[22]	αὐτῷ οἰόμενος περιγεγονέναι ᾧπερ καὶ	τῶν	πολιτικῶν. τελευτῶν οὖν ἐπὶ τοὺς
[35]	(γέ ἐστί τῳ Σωκράτη διαφέρειν	τῶν	πολλῶν ἀνθρώπων. εἰ οὖν ὑμῶν
[29]	τούτῳ καὶ ἐνταῦθα ἴσως διαφέρω	τῶν	πολλῶν ἀνθρώπων, καὶ εἰ δή
[28]	Μέλητος οὐδὲ Ἄνυτος ἀλλ᾽ ἡ	τῶν	πολλῶν διαβολή τε καὶ φθόνος.
[17]	μάλιστα δὲ αὐτῶν ἓν ἐθαύμασα	τῶν	πολλῶν ὧν ἐψεύσαντο, τοῦτο ἐν
[32]	ὑμῖν ἔδοξεν. τότ᾽ ἐγὼ μόνος	τῶν	πρυτάνεων ἠναντιώθην ὑμῖν μηδὲν ποιεῖν
[32]	ὄντων ἐνδεικνύναι με καὶ ἀπάγειν	τῶν	ῥητόρων, καὶ ὑμῶν κελευόντων καὶ
[24]	(τῶν πολιτικῶν, Λύκων δὲ ὑπὲρ	τῶν	ῥητόρων· ὥστε, ὅπερ ἀρχόμενος ἐγὼ
[25]	(ἔστιν οὖν ὅστις βούλεται ὑπὸ	τῶν	συνόντων βλάπτεσθαι μᾶλλον ἢ ὠφελεῖσθαι;
[25]	ὅτι ἐάν τινα μοχθηρὸν ποιήσω	τῶν	συνόντων, κινδυνεύσω κακόν τι λαβεῖν
[36]	πόλεως, πρὶν αὐτῆς τῆς πόλεως,	τῶν	τε ἄλλων οὕτω κατὰ τὸν
[23]	ταύτης τῆς ἀσχολίας οὔτε τι	τῶν	τῆς πόλεως πρᾶξαί μοι σχολὴ
[36]	βέλτιστος καὶ φρονιμώτατος ἔσοιτο, μήτε	τῶν	τῆς πόλεως, πρὶν αὐτῆς τῆς
[19]	ἤκουσέ τις ὑμῶν ἐμοῦ περὶ	τῶν	τοιούτων διαλεγομένου, καὶ ἐκ τούτου
[26]	ψεύδῃ. εἰ δὲ ἄκων διαφθείρω,	τῶν	τοιούτων (καὶ ἀκουσίων) ἁμαρτημάτων οὐ
[19]	τοιαύτην ἐπιστήμην, εἴ τις περὶ	τῶν	τοιούτων σοφός ἐστιν μή πως
[22]	ἐπὶ τοὺς ποιητὰς τούς τε	τῶν	τραγῳδιῶν καὶ τοὺς τῶν (διθυράμβων
[17]	λέγειν καὶ ἐν ἀγορᾷ ἐπὶ	τῶν	τραπεζῶν, ἵνα ὑμῶν πολλοὶ ἀκηκόασι,
[20]	γάρ σε ἐσκέφθαι διὰ τὴν	τῶν	ὑέων κτῆσιν. ἔστιν τις” ἔφην
[18]	καὶ πολὺ μᾶλλον ἢ τῶνδε	τῶν	ὕστερον. εἶεν· ἀπολογητέον δή, ὦ
[41]	(ἀφικόμενος εἰς Ἅιδου, ἀπαλλαγεὶς τουτωνὶ	τῶν	φασκόντων δικαστῶν εἶναι, εὑρήσει τοὺς
[23]	δοκῶσιν ἀπορεῖν, τὰ κατὰ πάντων	τῶν	φιλοσοφούντων πρόχειρα ταῦτα λέγουσιν, ὅτι
[36]	ἔοικεν, εἰ τριάκοντα μόναι μετέπεσον	τῶν	ψήφων, ἀπεπεφεύγη ἄν. Μέλητον μὲν
[36]	οὐ μεταλαβὼν τὸ πέμπτον μέρος	τῶν	ψήφων. τιμᾶται δ᾽ οὖν μοι
[36]	ἀλλὰ πολὺ μᾶλλον θαυμάζω ἑκατέρων	τῶν	ψήφων τὸν γεγονότα ἀριθμόν. οὐ
[24]	Ἥραν λέγεις καὶ πολλὴν ἀφθονίαν	τῶν	ὠφελούντων. τί δὲ δή; οἱ

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 16/06/2005