HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

Alphabétiquement [« »]
τολμᾷ 1
τόλμης 1
τολμῶ 1
τὸν 38
τόπον 2
τόπου 1
τοσάδε 1

Fréquences [« »]
37 με
35 ὁ
36 ὑμῶν
38 τὸν
39 τις
41 ἀλλὰ
41 δὴ

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Platon, Apologie de Socrate

τὸν

Page

[24]   πρὸς ὑμᾶς· πρὸς δὲ Μέλητον τὸν ἀγαθὸν καὶ φιλόπολιν, ὥς φησι,

[36]   τῶν τε ἄλλων οὕτω κατὰ τὸν (αὐτὸν τρόπον ἐπιμελεῖσθαι τί οὖν

[36]   μᾶλλον θαυμάζω ἑκατέρων τῶν ψήφων τὸν γεγονότα ἀριθμόν. οὐ γὰρ ᾠόμην

[24]   ἐμέ, εἰσάγεις τουτοισὶ καὶ κατηγορεῖς· τὸν δὲ δὴ βελτίους ποιοῦντα ἴθι

[39]   τιμωρίαν ὑμῖν ἥξειν εὐθὺς μετὰ τὸν ἐμὸν θάνατον πολὺ χαλεπωτέραν νὴ

[20]   μάρτυρα ὑμῖν παρέξομαι τὸν θεὸν τὸν ἐν Δελφοῖς. Χαιρεφῶντα γὰρ ἴστε

[41]   ὦ ἄνδρες δικασταί, δέξαιτο ἐξετάσαι τὸν ἐπὶ Τροίαν ἀγαγόντα (τὴν πολλὴν

[34]   ταῦτα κινδυνεύων, ὡς ἂν δόξαιμι, τὸν ἔσχατον κίνδυνον. τάχ᾽ ἂν οὖν

[20]   Πάριος, πέντε μνῶν” καὶ ἐγὼ τὸν Εὔηνον ἐμακάρισα εἰ ὡς ἀληθῶς

[23]   καὶ θεοὺς μὴ νομίζειν” καὶ τὸν ἥττω λόγον κρείττω ποιεῖν” τὰ

[19]   ὑπὸ γῆς καὶ οὐράνια καὶ τὸν ἥττω λόγον κρείττω (ποιῶν καὶ

[18]   ὑπὸ γῆς πάντα ἀνεζητηκὼς καὶ τὸν ἥττω λόγον κρείττω (ποιῶν. οὗτοι,

[41]   ἄνδρες δικασταί, εὐέλπιδας εἶναι πρὸς τὸν θάνατον, καὶ ἕν τι τοῦτο

[29]   οἶδεν. οἶδε μὲν γὰρ οὐδεὶς τὸν θάνατον οὐδ᾽ εἰ τυγχάνει τῷ

[22]   πλείστου ἐνδεεῖς εἶναι ζητοῦντι κατὰ τὸν θεόν, ἄλλοι δὲ δοκοῦντες φαυλότεροι

[23]   περιιὼν ζητῶ καὶ ἐρευνῶ κατὰ τὸν θεὸν καὶ τῶν ἀστῶν καὶ

[20]   καὶ οἵα, μάρτυρα ὑμῖν παρέξομαι τὸν θεὸν τὸν ἐν Δελφοῖς. Χαιρεφῶντα

[22]   τι (δοκοῦντας εἰδέναι. ~καὶ νὴ τὸν κύνα, ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι δεῖ

[20]   λέγω, ἀλλ᾽ εἰς ἀξιόχρεων ὑμῖν τὸν λέγοντα ἀνοίσω. τῆς γὰρ ἐμῆς,

[20]   λέγειν· οὐ γὰρ ἐμὸν ἐρῶ τὸν λόγον ὃν ἂν λέγω, ἀλλ᾽

[31]   Ἀνύτῳ, ῥᾳδίως ἂν ἀποκτείναιτε, εἶτα τὸν λοιπὸν βίον καθεύδοντες διατελοῖτε ἄν,

[41]   ἐκεῖ τῶν ἐνθάδε, καὶ ἤδη τὸν λοιπὸν χρόνον ἀθάνατοί εἰσιν, εἴπερ

[31]   ἱκανὸν γάρ, οἶμαι, ἐγὼ παρέχομαι τὸν μάρτυρα ὡς ἀληθῆ λέγω, τὴν

[40]   μὴ ὅτι ἰδιώτην τινά, ἀλλὰ τὸν μέγαν βασιλέα εὐαριθμήτους (ἂν εὑρεῖν

[24]   ὅτι οἶσθα, μέλον γέ σοι. τὸν μὲν γὰρ διαφθείροντα ἐξευρών, ὡς

[26]   Δί᾽ ὦ ἄνδρες δικασταί, ἐπεὶ τὸν μὲν ἥλιον λίθον φησὶν εἶναι,

[18]   δίκαιον, ὥς γέ μοι δοκῶ, τὸν μὲν τρόπον τῆς λέξεως ἐᾶν

[18]   δὲ τοῦτο σκοπεῖν καὶ τούτῳ τὸν νοῦν προσέχειν, εἰ δίκαια λέγω

[34]   λόγον βοηθοῦντες ἐμοὶ ἀλλ᾽ ἢ τὸν ὀρθόν τε καὶ δίκαιον, ὅτι

[32]   προσέταξαν ἀγαγεῖν ἐκ Σαλαμῖνος Λέοντα τὸν Σαλαμίνιον ἵνα ἀποθάνοι, οἷα δὴ

[27]   οὖν δαιμόνιά γε νομίζω κατὰ τὸν σὸν λόγον, καὶ ταῦτα καὶ

[23]   οὐδενός. καὶ φαίνεται τοῦτον λέγειν τὸν Σωκράτη, προσκεχρῆσθαι δὲ (τῷ ἐμῷ

[17]   ἄρα δεινὸν καλοῦσιν οὗτοι λέγειν τὸν τἀληθῆ λέγοντα· εἰ μὲν γὰρ

[40]   μηδὲ αἴσθησιν μηδεμίαν μηδενὸς ἔχειν τὸν τεθνεῶτα, ἢ κατὰ τὰ λεγόμενα

[36]   ἄνδρες Ἀθηναῖοι, πρέπει οὕτως ὡς τὸν τοιοῦτον ἄνδρα ἐν πρυτανείῳ σιτεῖσθαι,

[32]   πόλει γίγνεσθαι, ~ἀλλ᾽ (ἀναγκαῖόν ἐστι τὸν τῷ ὄντι μαχούμενον ὑπὲρ τοῦ

[28]   εἰ τιμωρήσεις Πατρόκλῳ τῷ ἑταίρῳ τὸν φόνον καὶ Ἕκτορα ἀποκτενεῖς, αὐτὸς

[21]   πλείστου ποιεῖσθαι ἰτέον οὖν, σκοποῦντι τὸν χρησμὸν τί λέγει, ἐπὶ ἅπαντας

Page
[24]	πρὸς ὑμᾶς· πρὸς δὲ Μέλητον	τὸν	ἀγαθὸν καὶ φιλόπολιν, ὥς φησι,
[36]	τῶν τε ἄλλων οὕτω κατὰ	τὸν	(αὐτὸν τρόπον ἐπιμελεῖσθαι τί οὖν
[36]	μᾶλλον θαυμάζω ἑκατέρων τῶν ψήφων	τὸν	γεγονότα ἀριθμόν. οὐ γὰρ ᾠόμην
[24]	ἐμέ, εἰσάγεις τουτοισὶ καὶ κατηγορεῖς·	τὸν	δὲ δὴ βελτίους ποιοῦντα ἴθι
[39]	τιμωρίαν ὑμῖν ἥξειν εὐθὺς μετὰ	τὸν	ἐμὸν θάνατον πολὺ χαλεπωτέραν νὴ
[20]	μάρτυρα ὑμῖν παρέξομαι τὸν θεὸν	τὸν	ἐν Δελφοῖς. Χαιρεφῶντα γὰρ ἴστε
[41]	ὦ ἄνδρες δικασταί, δέξαιτο ἐξετάσαι	τὸν	ἐπὶ Τροίαν ἀγαγόντα (τὴν πολλὴν
[34]	ταῦτα κινδυνεύων, ὡς ἂν δόξαιμι,	τὸν	ἔσχατον κίνδυνον. τάχ᾽ ἂν οὖν
[20]	Πάριος, πέντε μνῶν” καὶ ἐγὼ	τὸν	Εὔηνον ἐμακάρισα εἰ ὡς ἀληθῶς
[23]	καὶ θεοὺς μὴ νομίζειν” καὶ	τὸν	ἥττω λόγον κρείττω ποιεῖν” τὰ
[19]	ὑπὸ γῆς καὶ οὐράνια καὶ	τὸν	ἥττω λόγον κρείττω (ποιῶν καὶ
[18]	ὑπὸ γῆς πάντα ἀνεζητηκὼς καὶ	τὸν	ἥττω λόγον κρείττω (ποιῶν. οὗτοι,
[41]	ἄνδρες δικασταί, εὐέλπιδας εἶναι πρὸς	τὸν	θάνατον, καὶ ἕν τι τοῦτο
[29]	οἶδεν. οἶδε μὲν γὰρ οὐδεὶς	τὸν	θάνατον οὐδ᾽ εἰ τυγχάνει τῷ
[22]	πλείστου ἐνδεεῖς εἶναι ζητοῦντι κατὰ	τὸν	θεόν, ἄλλοι δὲ δοκοῦντες φαυλότεροι
[23]	περιιὼν ζητῶ καὶ ἐρευνῶ κατὰ	τὸν	θεὸν καὶ τῶν ἀστῶν καὶ
[20]	καὶ οἵα, μάρτυρα ὑμῖν παρέξομαι	τὸν	θεὸν τὸν ἐν Δελφοῖς. Χαιρεφῶντα
[22]	τι (δοκοῦντας εἰδέναι. ~καὶ νὴ	τὸν	κύνα, ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι δεῖ
[20]	λέγω, ἀλλ᾽ εἰς ἀξιόχρεων ὑμῖν	τὸν	λέγοντα ἀνοίσω. τῆς γὰρ ἐμῆς,
[20]	λέγειν· οὐ γὰρ ἐμὸν ἐρῶ	τὸν	λόγον ὃν ἂν λέγω, ἀλλ᾽
[31]	Ἀνύτῳ, ῥᾳδίως ἂν ἀποκτείναιτε, εἶτα	τὸν	λοιπὸν βίον καθεύδοντες διατελοῖτε ἄν,
[41]	ἐκεῖ τῶν ἐνθάδε, καὶ ἤδη	τὸν	λοιπὸν χρόνον ἀθάνατοί εἰσιν, εἴπερ
[31]	ἱκανὸν γάρ, οἶμαι, ἐγὼ παρέχομαι	τὸν	μάρτυρα ὡς ἀληθῆ λέγω, τὴν
[40]	μὴ ὅτι ἰδιώτην τινά, ἀλλὰ	τὸν	μέγαν βασιλέα εὐαριθμήτους (ἂν εὑρεῖν
[24]	ὅτι οἶσθα, μέλον γέ σοι.	τὸν	μὲν γὰρ διαφθείροντα ἐξευρών, ὡς
[26]	Δί᾽ ὦ ἄνδρες δικασταί, ἐπεὶ	τὸν	μὲν ἥλιον λίθον φησὶν εἶναι,
[18]	δίκαιον, ὥς γέ μοι δοκῶ,	τὸν	μὲν τρόπον τῆς λέξεως ἐᾶν
[18]	δὲ τοῦτο σκοπεῖν καὶ τούτῳ	τὸν	νοῦν προσέχειν, εἰ δίκαια λέγω
[34]	λόγον βοηθοῦντες ἐμοὶ ἀλλ᾽ ἢ	τὸν	ὀρθόν τε καὶ δίκαιον, ὅτι
[32]	προσέταξαν ἀγαγεῖν ἐκ Σαλαμῖνος Λέοντα	τὸν	Σαλαμίνιον ἵνα ἀποθάνοι, οἷα δὴ
[27]	οὖν δαιμόνιά γε νομίζω κατὰ	τὸν	σὸν λόγον, καὶ ταῦτα καὶ
[23]	οὐδενός. καὶ φαίνεται τοῦτον λέγειν	τὸν	Σωκράτη, προσκεχρῆσθαι δὲ (τῷ ἐμῷ
[17]	ἄρα δεινὸν καλοῦσιν οὗτοι λέγειν	τὸν	τἀληθῆ λέγοντα· εἰ μὲν γὰρ
[40]	μηδὲ αἴσθησιν μηδεμίαν μηδενὸς ἔχειν	τὸν	τεθνεῶτα, ἢ κατὰ τὰ λεγόμενα
[36]	ἄνδρες Ἀθηναῖοι, πρέπει οὕτως ὡς	τὸν	τοιοῦτον ἄνδρα ἐν πρυτανείῳ σιτεῖσθαι,
[32]	πόλει γίγνεσθαι, ~ἀλλ᾽ (ἀναγκαῖόν ἐστι	τὸν	τῷ ὄντι μαχούμενον ὑπὲρ τοῦ
[28]	εἰ τιμωρήσεις Πατρόκλῳ τῷ ἑταίρῳ	τὸν	φόνον καὶ Ἕκτορα ἀποκτενεῖς, αὐτὸς
[21]	πλείστου ποιεῖσθαι ἰτέον οὖν, σκοποῦντι	τὸν	χρησμὸν τί λέγει, ἐπὶ ἅπαντας

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 16/06/2005