HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

Alphabétiquement [« »]
μετέωρα 2
μετοίκησις 1
μετρίως 1
μὴ 52
μή 12
μηδ 4
μηδαμῶς 1

Fréquences [« »]
49 ἀλλ
49 τοῦ
49 ὑμῖν
52 μὴ
54 ἐν
55 οὐκ
55 τοὺς

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Platon, Apologie de Socrate

μὴ

Page

[35]   εἶναι καὶ ὑμῖν. (τὸ μὲν μὴ ἀγανακτεῖν, ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι, ~ἐπὶ

[32]   ἐμοὶ θανάτου μὲν μέλει, εἰ μὴ ἀγροικότερον ἦν εἰπεῖν, οὐδ᾽ ὁτιοῦν,

[17]   δεινοῦ ὄντος λέγειν. τὸ γὰρ μὴ αἰσχυνθῆναι ὅτι αὐτίκα ὑπ᾽ ἐμοῦ

[27]   νομίζει; ἀποκρινέσθω, ὦ ἄνδρες, καὶ μὴ ἄλλα καὶ ἄλλα θορυβείτω· ἔσθ᾽

[36]   δῆλον τοῦτό γε, ὅτι εἰ μὴ ἀνέβη Ἄνυτος καὶ Λύκων κατηγορήσοντες

[37]   πείθοντες τοὺς πρεσβυτέρους· (ἐὰν δὲ μὴ ἀπελαύνω, οἱ τούτων πατέρες δὲ

[29]   οὐχ οἷόν τ᾽ εἶναι τὸ μὴ ἀποκτεῖναί με, λέγων πρὸς ὑμᾶς

[35]   ἀθανάτων ἐσομένων ἂν ὑμεῖς αὐτοὺς μὴ ἀποκτείνητε· οἳ ἐμοὶ δοκοῦσιν αἰσχύνην

[17]   ἔδοξεν αὐτῶν ἀναισχυντότατον εἶναι, εἰ μὴ ἄρα δεινὸν καλοῦσιν οὗτοι λέγειν

[38]   δὲ οὐ γὰρ ἔστιν, εἰ μὴ ἄρα ὅσον ἂν ἐγὼ δυναίμην

[33]   κατηγορεῖν καὶ τιμωρεῖσθαι· εἰ δὲ μὴ αὐτοὶ ἤθελον, τῶν οἰκείων τινὰς

[28]   παρὰ νηυσὶ κορωνίσιν ἄχθος ἀρούρης” μὴ αὐτὸν οἴει φροντίσαι θανάτου καὶ

[31]   οὔτ᾽ ἂν ἐμαυτόν. καί μοι μὴ ἄχθεσθε λέγοντι τἀληθῆ· οὐ γὰρ

[32]   ὀλίγον χρόνον σωθήσεσθαι, ἰδιωτεύειν ἀλλὰ μὴ δημοσιεύειν. μεγάλα δ᾽ ἔγωγε ὑμῖν

[32]   διακινδυνεύειν ἢ μεθ᾽ ὑμῶν γενέσθαι μὴ δίκαια βουλευομένων, φοβηθέντα δεσμὸν ἢ

[29]   καὶ ἐλέγξω, καὶ ἐάν μοι μὴ δοκῇ κεκτῆσθαι ἀρετήν, ~(φάναι δέ,

[23]   σοφὸν εἶναι· καὶ ἐπειδάν μοι μὴ δοκῇ, τῷ θεῷ βοηθῶν ἐνδείκνυμαι

[23]   εἰπεῖν ἀλλ᾽ ἀγνοοῦσιν, ἵνα δὲ μὴ δοκῶσιν ἀπορεῖν, τὰ κατὰ πάντων

[37]   εἰ οὕτως ἀλόγιστός εἰμι ὥστε μὴ δύνασθαι λογίζεσθαι ὅτι ὑμεῖς μὲν

[38]   τόλμης καὶ ἀναισχυντίας καὶ τοῦ μὴ ἐθέλειν λέγειν πρὸς ὑμᾶς τοιαῦτα

[28]   καὶ αἱρήσει· οὐδὲν δὲ δεινὸν μὴ ἐν ἐμοὶ στῇ. ἴσως ἂν

[28]   δίκην ἐπιθεὶς τῷ ἀδικοῦντι, ἵνα μὴ ἐνθάδε μένω καταγέλαστος παρὰ νηυσὶ

[32]   ἂν διὰ ταῦτα ἀπέθανον, εἰ μὴ ἡ ἀρχὴ διὰ ταχέων κατελύθη.

[35]   βιαζοίμην ὀμωμοκότας, θεοὺς ἂν διδάσκοιμι μὴ ἡγεῖσθαι ὑμᾶς εἶναι, καὶ ἀτεχνῶς

[27]   ἡμιόνους, ἵππους δὲ καὶ ὄνους μὴ ἡγοῖτο εἶναι. ἀλλ᾽ ὦ Μέλητε,

[20]   οὖν ἡμῖν τί (ἐστιν, ἵνα μὴ ἡμεῖς περὶ σοῦ αὐτοσχεδιάζωμεν” ταυτί

[27]   ἀρχὰς ὑμᾶς παρῃτησάμην, μέμνησθέ μοι μὴ θορυβεῖν ἐὰν ἐν τῷ εἰωθότι

[30]   ἐμμείνατέ μοι οἷς ἐδεήθην ὑμῶν, μὴ θορυβεῖν ἐφ᾽ οἷς ἂν λέγω

[30]   οὐδ᾽ εἰ μέλλω πολλάκις τεθνάναι” μὴ θορυβεῖτε, ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι, ἀλλ᾽

[21]   τοῦτο μαντεύσασθαι καί, ὅπερ λέγω, μὴ θορυβεῖτε, ὦ ἄνδρες ἤρετο γὰρ

[20]   καί μοι, ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι, μὴ θορυβήσητε, μηδ᾽ ἐὰν δόξω τι

[33]   μαθεῖν ἢ ἀκοῦσαι ἰδίᾳ ὅτι μὴ καὶ οἱ ἄλλοι πάντες, εὖ

[33]   οὐδὲ χρήματα μὲν λαμβάνων διαλέγομαι (μὴ λαμβάνων δὲ οὔ, ἀλλ᾽ ὁμοίως

[37]   καὶ ἄλλοις ἀνθρώποις, περὶ θανάτου μὴ μίαν ἡμέραν (μόνον κρίνειν ἀλλὰ

[23]   τὰ ὑπὸ γῆς” καὶ θεοὺς μὴ νομίζειν” καὶ τὸν ἥττω λόγον

[26]   γραφὴν ἣν ἐγράψω θεοὺς διδάσκοντα μὴ νομίζειν οὓς ἡ πόλις νομίζει,

[25]   βουλευταί. ἀλλ᾽ ἄρα, ὦ Μέλητε, μὴ οἱ ἐν τῇ ἐκκλησίᾳ, οἱ

[29]   οἶδα ὅτι κακά ἐστιν, ἃ μὴ οἶδα εἰ καὶ ἀγαθὰ ὄντα

[21]   τούτῳ σοφώτερος εἶναι, ὅτι ἃ μὴ οἶδα οὐδὲ οἴομαι εἰδέναι. ἐντεῦθεν

[29]   ἐστὶν ἢ δοκεῖν σοφὸν εἶναι μὴ ὄντα· δοκεῖν γὰρ εἰδέναι ἐστὶν

[40]   σμικροῖς ἐναντιουμένη, εἴ τι μέλλοιμι μὴ ὀρθῶς πράξειν. νυνὶ δὲ συμβέβηκέ

[40]   τῷ ἑαυτοῦ βίῳ, οἶμαι ἂν μὴ ὅτι ἰδιώτην τινά, ἀλλὰ τὸν

[39]   πᾶν ποιεῖν καὶ λέγειν. ἀλλὰ μὴ οὐ τοῦτ᾽ ᾖ χαλεπόν, ὦ

[35]   οὐδέτεροι γὰρ ἂν ἡμῶν εὐσεβοῖεν. μὴ οὖν ἀξιοῦτέ με, ὦ ἄνδρες

[37]   τινὸς ἐμαυτῷ. τί δείσας; ἦ μὴ πάθω τοῦτο οὗ Μέλητός μοι

[29]   καὶ οἷός τε ὦ, οὐ μὴ παύσωμαι φιλοσοφῶν καὶ ὑμῖν παρακελευόμενός

[36]   ᾖα, ἐπιχειρῶν ἕκαστον ὑμῶν πείθειν μὴ πρότερον μήτε τῶν ἑαυτοῦ μηδενὸς

[27]   ἔστιν, ὦ ἄριστε ἀνδρῶν· εἰ μὴ σὺ βούλει ἀποκρίνεσθαι, ἐγὼ σοὶ

[28]   κακὸς ὢν καὶ τοῖς φίλοις μὴ τιμωρεῖν, αὐτίκα” φησί, τεθναίην, δίκην

[39]   ἐκείνη καὶ καλλίστη καὶ ῥᾴστη, μὴ τοὺς ἄλλους κολούειν ἀλλ᾽ ἑαυτὸν

[17]   ἔλεγον ὡς χρῆν ὑμᾶς εὐλαβεῖσθαι μὴ ὑπ᾽ ἐμοῦ ἐξαπατηθῆτε (ὡς δεινοῦ

[32]   παρὰ τὸ δίκαιον δείσας θάνατον, μὴ ὑπείκων δὲ ἀλλὰ κἂν ἀπολοίμην.

Page
[35]	εἶναι καὶ ὑμῖν. (τὸ μὲν	μὴ	ἀγανακτεῖν, ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι, ~ἐπὶ
[32]	ἐμοὶ θανάτου μὲν μέλει, εἰ	μὴ	ἀγροικότερον ἦν εἰπεῖν, οὐδ᾽ ὁτιοῦν,
[17]	δεινοῦ ὄντος λέγειν. τὸ γὰρ	μὴ	αἰσχυνθῆναι ὅτι αὐτίκα ὑπ᾽ ἐμοῦ
[27]	νομίζει; ἀποκρινέσθω, ὦ ἄνδρες, καὶ	μὴ	ἄλλα καὶ ἄλλα θορυβείτω· ἔσθ᾽
[36]	δῆλον τοῦτό γε, ὅτι εἰ	μὴ	ἀνέβη Ἄνυτος καὶ Λύκων κατηγορήσοντες
[37]	πείθοντες τοὺς πρεσβυτέρους· (ἐὰν δὲ	μὴ	ἀπελαύνω, οἱ τούτων πατέρες δὲ
[29]	οὐχ οἷόν τ᾽ εἶναι τὸ	μὴ	ἀποκτεῖναί με, λέγων πρὸς ὑμᾶς
[35]	ἀθανάτων ἐσομένων ἂν ὑμεῖς αὐτοὺς	μὴ	ἀποκτείνητε· οἳ ἐμοὶ δοκοῦσιν αἰσχύνην
[17]	ἔδοξεν αὐτῶν ἀναισχυντότατον εἶναι, εἰ	μὴ	ἄρα δεινὸν καλοῦσιν οὗτοι λέγειν
[38]	δὲ οὐ γὰρ ἔστιν, εἰ	μὴ	ἄρα ὅσον ἂν ἐγὼ δυναίμην
[33]	κατηγορεῖν καὶ τιμωρεῖσθαι· εἰ δὲ	μὴ	αὐτοὶ ἤθελον, τῶν οἰκείων τινὰς
[28]	παρὰ νηυσὶ κορωνίσιν ἄχθος ἀρούρης”	μὴ	αὐτὸν οἴει φροντίσαι θανάτου καὶ
[31]	οὔτ᾽ ἂν ἐμαυτόν. καί μοι	μὴ	ἄχθεσθε λέγοντι τἀληθῆ· οὐ γὰρ
[32]	ὀλίγον χρόνον σωθήσεσθαι, ἰδιωτεύειν ἀλλὰ	μὴ	δημοσιεύειν. μεγάλα δ᾽ ἔγωγε ὑμῖν
[32]	διακινδυνεύειν ἢ μεθ᾽ ὑμῶν γενέσθαι	μὴ	δίκαια βουλευομένων, φοβηθέντα δεσμὸν ἢ
[29]	καὶ ἐλέγξω, καὶ ἐάν μοι	μὴ	δοκῇ κεκτῆσθαι ἀρετήν, ~(φάναι δέ,
[23]	σοφὸν εἶναι· καὶ ἐπειδάν μοι	μὴ	δοκῇ, τῷ θεῷ βοηθῶν ἐνδείκνυμαι
[23]	εἰπεῖν ἀλλ᾽ ἀγνοοῦσιν, ἵνα δὲ	μὴ	δοκῶσιν ἀπορεῖν, τὰ κατὰ πάντων
[37]	εἰ οὕτως ἀλόγιστός εἰμι ὥστε	μὴ	δύνασθαι λογίζεσθαι ὅτι ὑμεῖς μὲν
[38]	τόλμης καὶ ἀναισχυντίας καὶ τοῦ	μὴ	ἐθέλειν λέγειν πρὸς ὑμᾶς τοιαῦτα
[28]	καὶ αἱρήσει· οὐδὲν δὲ δεινὸν	μὴ	ἐν ἐμοὶ στῇ. ἴσως ἂν
[28]	δίκην ἐπιθεὶς τῷ ἀδικοῦντι, ἵνα	μὴ	ἐνθάδε μένω καταγέλαστος παρὰ νηυσὶ
[32]	ἂν διὰ ταῦτα ἀπέθανον, εἰ	μὴ	ἡ ἀρχὴ διὰ ταχέων κατελύθη.
[35]	βιαζοίμην ὀμωμοκότας, θεοὺς ἂν διδάσκοιμι	μὴ	ἡγεῖσθαι ὑμᾶς εἶναι, καὶ ἀτεχνῶς
[27]	ἡμιόνους, ἵππους δὲ καὶ ὄνους	μὴ	ἡγοῖτο εἶναι. ἀλλ᾽ ὦ Μέλητε,
[20]	οὖν ἡμῖν τί (ἐστιν, ἵνα	μὴ	ἡμεῖς περὶ σοῦ αὐτοσχεδιάζωμεν” ταυτί
[27]	ἀρχὰς ὑμᾶς παρῃτησάμην, μέμνησθέ μοι	μὴ	θορυβεῖν ἐὰν ἐν τῷ εἰωθότι
[30]	ἐμμείνατέ μοι οἷς ἐδεήθην ὑμῶν,	μὴ	θορυβεῖν ἐφ᾽ οἷς ἂν λέγω
[30]	οὐδ᾽ εἰ μέλλω πολλάκις τεθνάναι”	μὴ	θορυβεῖτε, ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι, ἀλλ᾽
[21]	τοῦτο μαντεύσασθαι καί, ὅπερ λέγω,	μὴ	θορυβεῖτε, ὦ ἄνδρες ἤρετο γὰρ
[20]	καί μοι, ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι,	μὴ	θορυβήσητε, μηδ᾽ ἐὰν δόξω τι
[33]	μαθεῖν ἢ ἀκοῦσαι ἰδίᾳ ὅτι	μὴ	καὶ οἱ ἄλλοι πάντες, εὖ
[33]	οὐδὲ χρήματα μὲν λαμβάνων διαλέγομαι	(μὴ	λαμβάνων δὲ οὔ, ἀλλ᾽ ὁμοίως
[37]	καὶ ἄλλοις ἀνθρώποις, περὶ θανάτου	μὴ	μίαν ἡμέραν (μόνον κρίνειν ἀλλὰ
[23]	τὰ ὑπὸ γῆς” καὶ θεοὺς	μὴ	νομίζειν” καὶ τὸν ἥττω λόγον
[26]	γραφὴν ἣν ἐγράψω θεοὺς διδάσκοντα	μὴ	νομίζειν οὓς ἡ πόλις νομίζει,
[25]	βουλευταί. ἀλλ᾽ ἄρα, ὦ Μέλητε,	μὴ	οἱ ἐν τῇ ἐκκλησίᾳ, οἱ
[29]	οἶδα ὅτι κακά ἐστιν, ἃ	μὴ	οἶδα εἰ καὶ ἀγαθὰ ὄντα
[21]	τούτῳ σοφώτερος εἶναι, ὅτι ἃ	μὴ	οἶδα οὐδὲ οἴομαι εἰδέναι. ἐντεῦθεν
[29]	ἐστὶν ἢ δοκεῖν σοφὸν εἶναι	μὴ	ὄντα· δοκεῖν γὰρ εἰδέναι ἐστὶν
[40]	σμικροῖς ἐναντιουμένη, εἴ τι μέλλοιμι	μὴ	ὀρθῶς πράξειν. νυνὶ δὲ συμβέβηκέ
[40]	τῷ ἑαυτοῦ βίῳ, οἶμαι ἂν	μὴ	ὅτι ἰδιώτην τινά, ἀλλὰ τὸν
[39]	πᾶν ποιεῖν καὶ λέγειν. ἀλλὰ	μὴ	οὐ τοῦτ᾽ ᾖ χαλεπόν, ὦ
[35]	οὐδέτεροι γὰρ ἂν ἡμῶν εὐσεβοῖεν.	μὴ	οὖν ἀξιοῦτέ με, ὦ ἄνδρες
[37]	τινὸς ἐμαυτῷ. τί δείσας; ἦ	μὴ	πάθω τοῦτο οὗ Μέλητός μοι
[29]	καὶ οἷός τε ὦ, οὐ	μὴ	παύσωμαι φιλοσοφῶν καὶ ὑμῖν παρακελευόμενός
[36]	ᾖα, ἐπιχειρῶν ἕκαστον ὑμῶν πείθειν	μὴ	πρότερον μήτε τῶν ἑαυτοῦ μηδενὸς
[27]	ἔστιν, ὦ ἄριστε ἀνδρῶν· εἰ	μὴ	σὺ βούλει ἀποκρίνεσθαι, ἐγὼ σοὶ
[28]	κακὸς ὢν καὶ τοῖς φίλοις	μὴ	τιμωρεῖν, αὐτίκα” φησί, τεθναίην, δίκην
[39]	ἐκείνη καὶ καλλίστη καὶ ῥᾴστη,	μὴ	τοὺς ἄλλους κολούειν ἀλλ᾽ ἑαυτὸν
[17]	ἔλεγον ὡς χρῆν ὑμᾶς εὐλαβεῖσθαι	μὴ	ὑπ᾽ ἐμοῦ ἐξαπατηθῆτε (ὡς δεινοῦ
[32]	παρὰ τὸ δίκαιον δείσας θάνατον,	μὴ	ὑπείκων δὲ ἀλλὰ κἂν ἀπολοίμην.

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 16/06/2005