Page |
[24] |
ἡ
διαβολὴ
ἡ
ἐμὴ
καὶ
|
τὰ |
αἴτια
(ταῦτά
ἐστιν.
καὶ
ἐάντε |
[30] |
ἀλλ᾽
ἐξ
ἀρετῆς
χρήματα
καὶ
|
τὰ |
ἄλλα
ἀγαθὰ
τοῖς
ἀνθρώποις
ἅπαντα |
[26] |
εἶναι
ὥστε
οὐκ
εἰδέναι
ὅτι
|
τὰ |
Ἀναξαγόρου
βιβλία
τοῦ
Κλαζομενίου
γέμει |
[23] |
τὸν
ἥττω
λόγον
κρείττω
ποιεῖν”
|
τὰ |
γὰρ
ἀληθῆ
οἴομαι
οὐκ
ἂν |
[38] |
ἔτι
ἧττον
πείσεσθέ
μοι
λέγοντι.
|
τὰ |
δὲ
ἔχει
μὲν
οὕτως,
ὡς |
[30] |
πλείστου
ἄξια
περὶ
ἐλαχίστου
ποιεῖται,
|
τὰ |
δὲ
φαυλότερα
περὶ
πλείονος.
ταῦτα |
[32] |
τοσάδε
ἔτη
διαγενέσθαι
εἰ
ἔπραττον
|
τὰ |
δημόσια,
καὶ
πράττων
ἀξίως
ἀνδρὸς |
[35] |
ὁ
δικαστής,
ἐπὶ
τῷ
καταχαρίζεσθαι
|
τὰ |
δίκαια,
ἀλλ᾽
ἐπὶ
τῷ
κρίνειν |
[41] |
ἀντιπαραβάλλοντι
τὰ
ἐμαυτοῦ
πάθη
πρὸς
|
τὰ |
ἐκείνων
ὡς
ἐγὼ
οἶμαι,
οὐκ |
[35] |
ὅτι
πολὺ
μᾶλλον
καταψηφιεῖσθε
τοῦ
|
τὰ |
ἐλεινὰ
ταῦτα
δράματα
εἰσάγοντος
καὶ |
[41] |
θεῶν
τὰ
τούτου
πράγματα·
οὐδὲ
|
τὰ |
ἐμὰ
νῦν
ἀπὸ
τοῦ
αὐτομάτου |
[41] |
διὰ
κρίσιν
ἄδικον
τέθνηκεν,
ἀντιπαραβάλλοντι
|
τὰ |
ἐμαυτοῦ
πάθη
πρὸς
τὰ
ἐκείνων |
[33] |
δέ
τίς
μου
λέγοντος
καὶ
|
τὰ |
ἐμαυτοῦ
πράττοντος
ἐπιθυμοῖ
ἀκούειν,
εἴτε |
[27] |
ἀκούοντας;
οὗτος
γὰρ
ἐμοὶ
φαίνεται
|
τὰ |
ἐναντία
λέγειν
αὐτὸς
ἑαυτῷ
ἐν |
[23] |
ἵνα
δὲ
μὴ
δοκῶσιν
ἀπορεῖν,
|
τὰ |
κατὰ
πάντων
τῶν
φιλοσοφούντων
πρόχειρα |
[41] |
χρόνον
ἀθάνατοί
εἰσιν,
εἴπερ
γε
|
τὰ |
λεγόμενα
ἀληθῆ.
ἀλλὰ
καὶ
ὑμᾶς |
[40] |
ἔχειν
τὸν
τεθνεῶτα,
ἢ
κατὰ
|
τὰ |
λεγόμενα
μεταβολή
τις
τυγχάνει
οὖσα |
[40] |
ἄλλον
τόπον,
καὶ
ἀληθῆ
ἐστιν
|
τὰ |
λεγόμενα,
ὡς
ἄρα
ἐκεῖ
εἰσι |
[22] |
ἐξεργάζεσθαι
ἕκαστος
ἠξίου
καὶ
τἆλλα
|
τὰ |
μέγιστα
σοφώτατος
εἶναι
καὶ
αὐτῶν |
[23] |
φιλοσοφούντων
πρόχειρα
ταῦτα
λέγουσιν,
ὅτι
|
τὰ |
μετέωρα
καὶ
τὰ
ὑπὸ
γῆς” |
[18] |
δὲ
πάντων
ἀλογώτατον,
ὅτι
οὐδὲ
|
τὰ |
(ὀνόματα
οἷόν
τε
αὐτῶν
εἰδέναι |
[30] |
ἀρετήν,
~(φάναι
δέ,
ὀνειδιῶ
ὅτι
|
τὰ |
πλείστου
ἄξια
περὶ
ἐλαχίστου
ποιεῖται, |
[22] |
ἐκείνων
ὄντα.
ἀναλαμβάνων
οὖν
αὐτῶν
|
τὰ |
ποιήματα
ἅ
μοι
ἐδόκει
μάλιστα |
[31] |
εἰ
ἐγὼ
πάλαι
ἐπεχείρησα
πράττειν
|
τὰ |
πολιτικὰ
πράγματα,
πάλαι
ἂν
ἀπολώλη |
[31] |
τοῦτ᾽
ἔστιν
ὅ
μοι
ἐναντιοῦται
|
τὰ |
πολιτικὰ
πράττειν,
καὶ
παγκάλως
γέ |
[18] |
ἀπολογήσασθαι,
ὦ
ἄνδρες
Ἀθηναῖοι,
πρὸς
|
τὰ |
πρῶτά
μου
ψευδῆ
κατηγορημένα
καὶ |
[32] |
τιμᾶτε,
ἔργα.
ἀκούσατε
δή
μοι
|
τὰ |
συμβεβηκότα,
ἵνα
εἰδῆτε
ὅτι
οὐδ᾽ |
[41] |
τελευτήσαντι,
οὐδὲ
ἀμελεῖται
ὑπὸ
θεῶν
|
τὰ |
τούτου
πράγματα·
οὐδὲ
τὰ
ἐμὰ |
[23] |
λέγουσιν,
ὅτι
τὰ
μετέωρα
καὶ
|
τὰ |
ὑπὸ
γῆς”
καὶ
θεοὺς
μὴ |
[18] |
τά
τε
μετέωρα
φροντιστὴς
καὶ
|
τὰ |
ὑπὸ
γῆς
πάντα
ἀνεζητηκὼς
καὶ |
[18] |
πρώτους
κατηγόρους,
ἔπειτα
δὲ
πρὸς
|
τὰ |
ὕστερον
καὶ
τοὺς
(ὑστέρους.
ἐμοῦ |
[23] |
λέγοντες
περὶ
ἐμοῦ,
ἐμπεπλήκασιν
ὑμῶν
|
τὰ |
ὦτα
καὶ
πάλαι
καὶ
σφοδρῶς |