Page
[23]	χρησμῷ τούτῳ τοῦτο λέγειν, ὅτι	ἡ	ἀνθρωπίνη σοφία ὀλίγου τινὸς ἀξία
[39]	διανοεῖσθε· οὐ γάρ ἐσθ᾽ αὕτη	ἡ	ἀπαλλαγὴ οὔτε πάνυ δυνατὴ οὔτε
[41]	βίῳ, ἆρα φαύλη ἂν εἴη	ἡ	ἀποδημία; ἢ αὖ Ὀρφεῖ συγγενέσθαι
[32]	διὰ ταῦτα ἀπέθανον, εἰ μὴ	ἡ	ἀρχὴ διὰ ταχέων κατελύθη. καὶ
[32]	πᾶν μέλει. ἐμὲ γὰρ ἐκείνη	ἡ	ἀρχὴ οὐκ ἐξέπληξεν, οὕτως ἰσχυρὰ
[40]	ἂν καλοίην θαυμάσιόν τι γέγονεν.	ἡ	γὰρ εἰωθυῖά μοι μαντικὴ ἡ
[21]	γὰρ ὑμᾶς διδάξειν ὅθεν μοι	ἡ	διαβολὴ γέγονεν. ταῦτα γὰρ ἐγὼ
[24]	λέγω καὶ ὅτι αὕτη ἐστὶν	ἡ	διαβολὴ ἡ ἐμὴ καὶ τὰ
[41]	καὶ αὐτῷ θαυμαστὴ ἂν εἴη	ἡ	διατριβὴ αὐτόθι, ὁπότε ἐντύχοιμι Παλαμήδει
[19]	ἡ κατηγορία ἐστὶν ἐξ ἧς	(ἡ	ἐμὴ διαβολὴ γέγονεν, ᾗ δὴ
[24]	ὅτι αὕτη ἐστὶν ἡ διαβολὴ	ἡ	ἐμὴ καὶ τὰ αἴτια (ταῦτά
[29]	πῶς οὐκ ἀμαθία ἐστὶν αὕτη	ἡ	ἐπονείδιστος, ἡ τοῦ οἴεσθαι εἰδέναι
[19]	ἀναλάβωμεν οὖν ἐξ ἀρχῆς τίς	ἡ	κατηγορία ἐστὶν ἐξ ἧς (ἡ
[22]	πονοῦντος ἵνα μοι καὶ ἀνέλεγκτος	ἡ	μαντεία γένοιτο. μετὰ γὰρ τοὺς
[28]	τι ὑπομεῖναι ὥστε, ἐπειδὴ εἶπεν	ἡ	μήτηρ αὐτῷ προθυμουμένῳ Ἕκτορα ἀποκτεῖναι,
[22]	σοφώτατος εἶναι καὶ αὐτῶν αὕτη	ἡ	πλημμέλεια ἐκείνην τὴν σοφίαν (ἀποκρύπτειν·
[26]	ἀδικῶ οὐ μέντοι οὕσπερ γε	ἡ	πόλις ἀλλὰ ἑτέρους, καὶ τοῦτ᾽
[26]	θεοὺς διδάσκοντα μὴ νομίζειν οὓς	ἡ	πόλις νομίζει, ἕτερα δὲ δαιμόνια
[24]	νέους διαφθείροντα καὶ θεοὺς οὓς	ἡ	πόλις (νομίζει οὐ νομίζοντα, ἕτερα
[21]	ἐμοῦ εἴη σοφώτερος. ἀνεῖλεν οὖν	ἡ	Πυθία μηδένα σοφώτερον εἶναι. καὶ
[40]	ἡ γὰρ εἰωθυῖά μοι μαντικὴ	ἡ	τοῦ δαιμονίου ἐν μὲν τῷ
[29]	ἀμαθία ἐστὶν αὕτη ἡ ἐπονείδιστος,	ἡ	τοῦ οἴεσθαι εἰδέναι ἃ οὐκ
[28]	οὐ Μέλητος οὐδὲ Ἄνυτος ἀλλ᾽	ἡ	τῶν πολλῶν διαβολή τε καὶ
[32]	ἐβούλευσα δέ· καὶ ἔτυχεν ἡμῶν	ἡ	φυλὴ Ἀντιοχὶς πρυτανεύουσα ὅτε ὑμεῖς

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 16/06/2005