HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

Alphabétiquement [« »]
οὐκ 55
οὐκοῦν 2
οὔκουν 1
οὖν 68
οὔποτε 1
οὔπω 1
οὐράνια 1

Fréquences [« »]
62 μοι
67 οὐ
64 ὡς
68 οὖν
70 οἱ
71 ἄνδρες
71 εἶναι

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Platon, Apologie de Socrate

οὖν

Page

[40]   ἐν λόγῳ ἠναντίωταί μοι. τί οὖν αἴτιον εἶναι ὑπολαμβάνω; ἐγὼ ὑμῖν

[34]   καὶ τοῦτο τοὔνομα ἔχοντα, εἴτ᾽ οὖν ἀληθὲς εἴτ᾽ οὖν ψεῦδος, ~ἀλλ᾽

[19]   ὑμῶν οἱ τοιοῦτοί εἰσιν φράζετε οὖν ἀλλήλοις εἰ πώποτε ἢ μικρὸν

[31]   ἡμέραν ὅλην πανταχοῦ προσκαθίζων. τοιοῦτος οὖν ἄλλος οὐ ῥᾳδίως ὑμῖν γενήσεται,

[17]   ἔχω τῆς ἐνθάδε λέξεως. ὥσπερ οὖν ἄν, εἰ τῷ ὄντι ξένος

[32]   ὑμῖν ἔσονται πολλοὶ μάρτυρες. ἆρ᾽ οὖν ἄν με οἴεσθε τοσάδε ἔτη

[37]   δεῖ, ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι. καλὸς οὖν ἄν μοι ὁ βίος εἴη

[37]   οἰκεῖοι δι᾽ αὐτοὺς τούτους. ἴσως οὖν ἄν τις εἴποι· σιγῶν δὲ

[19]   οὕτως ὀλίγῳ χρόνῳ. βουλοίμην μὲν οὖν ἂν τοῦτο οὕτως γενέσθαι, εἴ

[20]   ἄλλοι, Καλλίᾳ τῷ Ἱππονίκου· τοῦτον οὖν ἀνηρόμην ἐστὸν γὰρ αὐτῷ δύο

[35]   γὰρ ἂν ἡμῶν εὐσεβοῖεν. μὴ οὖν ἀξιοῦτέ με, ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι,

[21]   τῶν παρόντων· πρὸς ἐμαυτὸν δ᾽ οὖν ἀπιὼν ἐλογιζόμην ὅτι τούτου μὲν

[30]   οἶμαι, ὀνήσεσθε ἀκούοντες. μέλλω γὰρ οὖν ἄττα ὑμῖν ἐρεῖν καὶ ἄλλα

[22]   περὶ ὧν αὐτοὶ ἐπεποιήκεσαν. ἔγνων οὖν αὖ καὶ περὶ τῶν ποιητῶν

[22]   ἐμαυτὸν ἀμαθέστερον ἐκείνων ὄντα. ἀναλαμβάνων οὖν αὐτῶν τὰ ποιήματα ἅ μοι

[27]   οὖν καινὰ εἴτε παλαιά, ἀλλ᾽ οὖν δαιμόνιά γε νομίζω κατὰ τὸν

[35]   ἀληθὲς εἴτ᾽ οὖν ψεῦδος, ~ἀλλ᾽ οὖν δεδογμένον (γέ ἐστί τῳ Σωκράτη

[36]   δεῖται, ἐγὼ δὲ δέομαι. εἰ οὖν δεῖ με κατὰ τὸ δίκαιον

[28]   μηδὲν πρὸ τοῦ αἰσχροῦ. ἐγὼ οὖν δεινὰ ἂν εἴην εἰργασμένος, ὦ

[18]   δὲ τἀληθῆ λέγειν. πρῶτον μὲν οὖν δίκαιός εἰμι ἀπολογήσασθαι, ὦ ἄνδρες

[34]   μή, ἄλλος λόγος, πρὸς δ᾽ οὖν δόξαν καὶ ἐμοὶ καὶ ὑμῖν

[31]   λέγω, τὴν πενίαν. ἴσως ἂν οὖν δόξειεν ἄτοπον εἶναι, ὅτι δὴ

[23]   τῇ ἀληθείᾳ πρὸς σοφίαν” ταῦτ᾽ οὖν ἐγὼ μὲν ἔτι καὶ νῦν

[36]   τὸν (αὐτὸν τρόπον ἐπιμελεῖσθαι τί οὖν εἰμι ἄξιος παθεῖν τοιοῦτος ὤν;

[28]   ἐν ἐμοὶ στῇ. ἴσως ἂν οὖν εἴποι τις· εἶτ᾽ οὐκ αἰσχύνῃ,

[22]   ἃ ἐκεῖνοι ἔχουσιν ἔχειν. ἀπεκρινάμην οὖν ἐμαυτῷ καὶ τῷ χρησμῷ ὅτι

[19]   νόμῳ πειστέον καὶ ἀπολογητέον. ἀναλάβωμεν οὖν ἐξ ἀρχῆς τίς ἡ κατηγορία

[22]   ᾧπερ καὶ τῶν πολιτικῶν. τελευτῶν οὖν ἐπὶ τοὺς χειροτέχνας ᾖα· ἐμαυτῷ

[34]   μὲν γὰρ ἔγωγε, εἰ δ᾽ οὖν ἐπιεικῆ ἄν μοι δοκῶ πρὸς

[21]   τις ἐμοῦ εἴη σοφώτερος. ἀνεῖλεν οὖν ἡ Πυθία μηδένα σοφώτερον εἶναι.

[21]   ἄλλοις πολλοῖς ἀπηχθόμην. μετὰ ταῦτ᾽ οὖν ἤδη ἐφεξῆς ᾖα, αἰσθανόμενος μὲν

[20]   ἀλλοῖον ἢ οἱ πολλοί. λέγε οὖν ἡμῖν τί (ἐστιν, ἵνα μὴ

[17]   κατηγόρων, οὐκ οἶδα· ἐγὼ δ᾽ οὖν καὶ αὐτὸς ὑπ᾽ αὐτῶν ὀλίγου

[22]   ἀνθρώπων ἃ οὐκ ἦσαν. ἀπῇα οὖν καὶ ἐντεῦθεν τῷ αὐτῷ οἰόμενος

[18]   καὶ ἐλέγχειν μηδενὸς ἀποκρινομένου. ἀξιώσατε οὖν καὶ ὑμεῖς, ὥσπερ ἐγὼ λέγω,

[27]   καὶ νομίζειν καὶ διδάσκειν, εἴτ᾽ οὖν καινὰ εἴτε παλαιά, ἀλλ᾽ οὖν

[19]   λέγοντες διέβαλλον οἱ διαβάλλοντες; ὥσπερ οὖν κατηγόρων τὴν ἀντωμοσίαν δεῖ ἀναγνῶναι

[29]   ἔτι τοῦτο πράττων, ἀποθανῇ” εἰ οὖν με, ὅπερ εἶπον, ἐπὶ τούτοις

[36]   μέρος τῶν ψήφων. τιμᾶται δ᾽ οὖν μοι ὁ ἀνὴρ θανάτου. εἶεν·

[17]   ἀναβέβηκα, ἔτη γεγονὼς ἑβδομήκοντα· ἀτεχνῶς οὖν ξένως ἔχω τῆς ἐνθάδε λέξεως.

[23]   δὲ ὀλίγα ἢ οὐδέν. ἐντεῦθεν οὖν οἱ ὑπ᾽ αὐτῶν ἐξεταζόμενοι ἐμοὶ

[23]   εἰδέναι, εἰδότες δὲ οὐδέν. ἅτε οὖν οἶμαι φιλότιμοι (ὄντες καὶ σφοδροὶ

[25]   ἀγαθόν τι; πάνυ γε. (ἔστιν οὖν ὅστις βούλεται ὑπὸ τῶν συνόντων

[34]   δεήσομαι ὑμῶν ἀποψηφίσασθαι” τί δὴ οὖν οὐδὲν τούτων ποιήσω; οὐκ αὐθαδιζόμενος,

[21]   οὐκ εἰδώς, ἐγὼ δέ, ὥσπερ οὖν οὐκ οἶδα, οὐδὲ οἴομαι· ἔοικα

[21]   σύνοιδα ἐμαυτῷ σοφὸς ὤν· τί οὖν ποτε λέγει φάσκων ἐμὲ σοφώτατον

[36]   ὅτι ἂν πρέποι ἐμοί. τί οὖν πρέπει ἀνδρὶ πένητι εὐεργέτῃ δεομένῳ

[21]   θεοῦ περὶ πλείστου ποιεῖσθαι ἰτέον οὖν, σκοποῦντι τὸν χρησμὸν τί λέγει,

[26]   ὅτι διδάσκων διαφθείρω; πάνυ μὲν οὖν σφόδρα ταῦτα λέγω. πρὸς αὐτῶν

[30]   ἰδίᾳ καὶ δημοσίᾳ’ εἰ μὲν οὖν ταῦτα λέγων διαφθείρω τοὺς νέους,

[36]   δῆλον ὅτι τῆς ἀξίας; τί οὖν; τί ἄξιός εἰμι παθεῖν ἢ

[38]   ὑμῖν που μνᾶν ἀργυρίου· τοσούτου οὖν τιμῶμαι. Πλάτων δὲ ὅδε, ὦ

[34]   τὸν ἔσχατον κίνδυνον. τάχ᾽ ἂν οὖν τις ταῦτα ἐννοήσας αὐθαδέστερον ἂν

[20]   ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι. ὑπολάβοι ἂν οὖν τις ὑμῶν ἴσως· ἀλλ᾽ ὦ

[40]   ἄλλας ἡμέρας καὶ νύκτας εἰ οὖν τοιοῦτον ὁ θάνατός ἐστιν, κέρδος

[38]   τιμήσασθαι, αὐτοὶ δ᾽ ἐγγυᾶσθαι· τιμῶμαι οὖν τοσούτου, ἐγγυηταὶ δὲ ὑμῖν ἔσονται

[21]   σὺ δ᾽ ἐμὲ ἔφησθα” διασκοπῶν οὖν τοῦτον ὀνόματι γὰρ οὐδὲν δέομαι

[21]   σοφός, εἴη δ᾽ οὔ. (ἐντεῦθεν οὖν τούτῳ τε ἀπηχθόμην καὶ πολλοῖς

[29]   καὶ αἰσχρόν ἐστιν οἶδα. πρὸ οὖν τῶν κακῶν ὧν οἶδα ὅτι

[22]   καὶ μανθάνοιμι παρ᾽ αὐτῶν. αἰσχύνομαι οὖν ὑμῖν εἰπεῖν, ὦ ἄνδρες, τἀληθῆ·

[37]   (τιμῶμαι, ἐν πρυτανείῳ σιτήσεως. ἴσως οὖν ὑμῖν καὶ ταυτὶ λέγων παραπλησίως

[39]   ἔσται ὡς βέλτιστος. ταῦτα μὲν οὖν ὑμῖν τοῖς καταψηφισαμένοις μαντευσάμενος ἀπαλλάττομαι.

[35]   διαφέρειν τῶν πολλῶν ἀνθρώπων. εἰ οὖν ὑμῶν οἱ δοκοῦντες διαφέρειν εἴτε

[34]   ἔχοντα, εἴτ᾽ οὖν ἀληθὲς εἴτ᾽ οὖν ψεῦδος, ~ἀλλ᾽ οὖν δεδογμένον (γέ

[30]   ἄνδρα ἀδίκως ἐπιχειρεῖν ἀποκτεινύναι. νῦν οὖν, ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι, πολλοῦ δέω

[24]   ταῦτα, οὕτως εὑρήσετε. περὶ μὲν οὖν ὧν οἱ πρῶτοί μου κατήγοροι

[36]   ψήφων, ἀπεπεφεύγη ἄν. Μέλητον μὲν οὖν, ὡς ἐμοὶ δοκῶ, καὶ νῦν

[17]   τούτους εἶναι ῥήτωρ. οὗτοι μὲν οὖν, ὥσπερ ἐγὼ λέγω, ἤ τι

Page
[40]	ἐν λόγῳ ἠναντίωταί μοι. τί	οὖν	αἴτιον εἶναι ὑπολαμβάνω; ἐγὼ ὑμῖν
[34]	καὶ τοῦτο τοὔνομα ἔχοντα, εἴτ᾽	οὖν	ἀληθὲς εἴτ᾽ οὖν ψεῦδος, ~ἀλλ᾽
[19]	ὑμῶν οἱ τοιοῦτοί εἰσιν φράζετε	οὖν	ἀλλήλοις εἰ πώποτε ἢ μικρὸν
[31]	ἡμέραν ὅλην πανταχοῦ προσκαθίζων. τοιοῦτος	οὖν	ἄλλος οὐ ῥᾳδίως ὑμῖν γενήσεται,
[17]	ἔχω τῆς ἐνθάδε λέξεως. ὥσπερ	οὖν	ἄν, εἰ τῷ ὄντι ξένος
[32]	ὑμῖν ἔσονται πολλοὶ μάρτυρες. ἆρ᾽	οὖν	ἄν με οἴεσθε τοσάδε ἔτη
[37]	δεῖ, ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι. καλὸς	οὖν	ἄν μοι ὁ βίος εἴη
[37]	οἰκεῖοι δι᾽ αὐτοὺς τούτους. ἴσως	οὖν	ἄν τις εἴποι· σιγῶν δὲ
[19]	οὕτως ὀλίγῳ χρόνῳ. βουλοίμην μὲν	οὖν	ἂν τοῦτο οὕτως γενέσθαι, εἴ
[20]	ἄλλοι, Καλλίᾳ τῷ Ἱππονίκου· τοῦτον	οὖν	ἀνηρόμην ἐστὸν γὰρ αὐτῷ δύο
[35]	γὰρ ἂν ἡμῶν εὐσεβοῖεν. μὴ	οὖν	ἀξιοῦτέ με, ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι,
[21]	τῶν παρόντων· πρὸς ἐμαυτὸν δ᾽	οὖν	ἀπιὼν ἐλογιζόμην ὅτι τούτου μὲν
[30]	οἶμαι, ὀνήσεσθε ἀκούοντες. μέλλω γὰρ	οὖν	ἄττα ὑμῖν ἐρεῖν καὶ ἄλλα
[22]	περὶ ὧν αὐτοὶ ἐπεποιήκεσαν. ἔγνων	οὖν	αὖ καὶ περὶ τῶν ποιητῶν
[22]	ἐμαυτὸν ἀμαθέστερον ἐκείνων ὄντα. ἀναλαμβάνων	οὖν	αὐτῶν τὰ ποιήματα ἅ μοι
[27]	οὖν καινὰ εἴτε παλαιά, ἀλλ᾽	οὖν	δαιμόνιά γε νομίζω κατὰ τὸν
[35]	ἀληθὲς εἴτ᾽ οὖν ψεῦδος, ~ἀλλ᾽	οὖν	δεδογμένον (γέ ἐστί τῳ Σωκράτη
[36]	δεῖται, ἐγὼ δὲ δέομαι. εἰ	οὖν	δεῖ με κατὰ τὸ δίκαιον
[28]	μηδὲν πρὸ τοῦ αἰσχροῦ. ἐγὼ	οὖν	δεινὰ ἂν εἴην εἰργασμένος, ὦ
[18]	δὲ τἀληθῆ λέγειν. πρῶτον μὲν	οὖν	δίκαιός εἰμι ἀπολογήσασθαι, ὦ ἄνδρες
[34]	μή, ἄλλος λόγος, πρὸς δ᾽	οὖν	δόξαν καὶ ἐμοὶ καὶ ὑμῖν
[31]	λέγω, τὴν πενίαν. ἴσως ἂν	οὖν	δόξειεν ἄτοπον εἶναι, ὅτι δὴ
[23]	τῇ ἀληθείᾳ πρὸς σοφίαν” ταῦτ᾽	οὖν	ἐγὼ μὲν ἔτι καὶ νῦν
[36]	τὸν (αὐτὸν τρόπον ἐπιμελεῖσθαι τί	οὖν	εἰμι ἄξιος παθεῖν τοιοῦτος ὤν;
[28]	ἐν ἐμοὶ στῇ. ἴσως ἂν	οὖν	εἴποι τις· εἶτ᾽ οὐκ αἰσχύνῃ,
[22]	ἃ ἐκεῖνοι ἔχουσιν ἔχειν. ἀπεκρινάμην	οὖν	ἐμαυτῷ καὶ τῷ χρησμῷ ὅτι
[19]	νόμῳ πειστέον καὶ ἀπολογητέον. ἀναλάβωμεν	οὖν	ἐξ ἀρχῆς τίς ἡ κατηγορία
[22]	ᾧπερ καὶ τῶν πολιτικῶν. τελευτῶν	οὖν	ἐπὶ τοὺς χειροτέχνας ᾖα· ἐμαυτῷ
[34]	μὲν γὰρ ἔγωγε, εἰ δ᾽	οὖν	ἐπιεικῆ ἄν μοι δοκῶ πρὸς
[21]	τις ἐμοῦ εἴη σοφώτερος. ἀνεῖλεν	οὖν	ἡ Πυθία μηδένα σοφώτερον εἶναι.
[21]	ἄλλοις πολλοῖς ἀπηχθόμην. μετὰ ταῦτ᾽	οὖν	ἤδη ἐφεξῆς ᾖα, αἰσθανόμενος μὲν
[20]	ἀλλοῖον ἢ οἱ πολλοί. λέγε	οὖν	ἡμῖν τί (ἐστιν, ἵνα μὴ
[17]	κατηγόρων, οὐκ οἶδα· ἐγὼ δ᾽	οὖν	καὶ αὐτὸς ὑπ᾽ αὐτῶν ὀλίγου
[22]	ἀνθρώπων ἃ οὐκ ἦσαν. ἀπῇα	οὖν	καὶ ἐντεῦθεν τῷ αὐτῷ οἰόμενος
[18]	καὶ ἐλέγχειν μηδενὸς ἀποκρινομένου. ἀξιώσατε	οὖν	καὶ ὑμεῖς, ὥσπερ ἐγὼ λέγω,
[27]	καὶ νομίζειν καὶ διδάσκειν, εἴτ᾽	οὖν	καινὰ εἴτε παλαιά, ἀλλ᾽ οὖν
[19]	λέγοντες διέβαλλον οἱ διαβάλλοντες; ὥσπερ	οὖν	κατηγόρων τὴν ἀντωμοσίαν δεῖ ἀναγνῶναι
[29]	ἔτι τοῦτο πράττων, ἀποθανῇ” εἰ	οὖν	με, ὅπερ εἶπον, ἐπὶ τούτοις
[36]	μέρος τῶν ψήφων. τιμᾶται δ᾽	οὖν	μοι ὁ ἀνὴρ θανάτου. εἶεν·
[17]	ἀναβέβηκα, ἔτη γεγονὼς ἑβδομήκοντα· ἀτεχνῶς	οὖν	ξένως ἔχω τῆς ἐνθάδε λέξεως.
[23]	δὲ ὀλίγα ἢ οὐδέν. ἐντεῦθεν	οὖν	οἱ ὑπ᾽ αὐτῶν ἐξεταζόμενοι ἐμοὶ
[23]	εἰδέναι, εἰδότες δὲ οὐδέν. ἅτε	οὖν	οἶμαι φιλότιμοι (ὄντες καὶ σφοδροὶ
[25]	ἀγαθόν τι; πάνυ γε. (ἔστιν	οὖν	ὅστις βούλεται ὑπὸ τῶν συνόντων
[34]	δεήσομαι ὑμῶν ἀποψηφίσασθαι” τί δὴ	οὖν	οὐδὲν τούτων ποιήσω; οὐκ αὐθαδιζόμενος,
[21]	οὐκ εἰδώς, ἐγὼ δέ, ὥσπερ	οὖν	οὐκ οἶδα, οὐδὲ οἴομαι· ἔοικα
[21]	σύνοιδα ἐμαυτῷ σοφὸς ὤν· τί	οὖν	ποτε λέγει φάσκων ἐμὲ σοφώτατον
[36]	ὅτι ἂν πρέποι ἐμοί. τί	οὖν	πρέπει ἀνδρὶ πένητι εὐεργέτῃ δεομένῳ
[21]	θεοῦ περὶ πλείστου ποιεῖσθαι ἰτέον	οὖν,	σκοποῦντι τὸν χρησμὸν τί λέγει,
[26]	ὅτι διδάσκων διαφθείρω; πάνυ μὲν	οὖν	σφόδρα ταῦτα λέγω. πρὸς αὐτῶν
[30]	ἰδίᾳ καὶ δημοσίᾳ’ εἰ μὲν	οὖν	ταῦτα λέγων διαφθείρω τοὺς νέους,
[36]	δῆλον ὅτι τῆς ἀξίας; τί	οὖν;	τί ἄξιός εἰμι παθεῖν ἢ
[38]	ὑμῖν που μνᾶν ἀργυρίου· τοσούτου	οὖν	τιμῶμαι. Πλάτων δὲ ὅδε, ὦ
[34]	τὸν ἔσχατον κίνδυνον. τάχ᾽ ἂν	οὖν	τις ταῦτα ἐννοήσας αὐθαδέστερον ἂν
[20]	ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι. ὑπολάβοι ἂν	οὖν	τις ὑμῶν ἴσως· ἀλλ᾽ ὦ
[40]	ἄλλας ἡμέρας καὶ νύκτας εἰ	οὖν	τοιοῦτον ὁ θάνατός ἐστιν, κέρδος
[38]	τιμήσασθαι, αὐτοὶ δ᾽ ἐγγυᾶσθαι· τιμῶμαι	οὖν	τοσούτου, ἐγγυηταὶ δὲ ὑμῖν ἔσονται
[21]	σὺ δ᾽ ἐμὲ ἔφησθα” διασκοπῶν	οὖν	τοῦτον ὀνόματι γὰρ οὐδὲν δέομαι
[21]	σοφός, εἴη δ᾽ οὔ. (ἐντεῦθεν	οὖν	τούτῳ τε ἀπηχθόμην καὶ πολλοῖς
[29]	καὶ αἰσχρόν ἐστιν οἶδα. πρὸ	οὖν	τῶν κακῶν ὧν οἶδα ὅτι
[22]	καὶ μανθάνοιμι παρ᾽ αὐτῶν. αἰσχύνομαι	οὖν	ὑμῖν εἰπεῖν, ὦ ἄνδρες, τἀληθῆ·
[37]	(τιμῶμαι, ἐν πρυτανείῳ σιτήσεως. ἴσως	οὖν	ὑμῖν καὶ ταυτὶ λέγων παραπλησίως
[39]	ἔσται ὡς βέλτιστος. ταῦτα μὲν	οὖν	ὑμῖν τοῖς καταψηφισαμένοις μαντευσάμενος ἀπαλλάττομαι.
[35]	διαφέρειν τῶν πολλῶν ἀνθρώπων. εἰ	οὖν	ὑμῶν οἱ δοκοῦντες διαφέρειν εἴτε
[34]	ἔχοντα, εἴτ᾽ οὖν ἀληθὲς εἴτ᾽	οὖν	ψεῦδος, ~ἀλλ᾽ οὖν δεδογμένον (γέ
[30]	ἄνδρα ἀδίκως ἐπιχειρεῖν ἀποκτεινύναι. νῦν	οὖν,	ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι, πολλοῦ δέω
[24]	ταῦτα, οὕτως εὑρήσετε. περὶ μὲν	οὖν	ὧν οἱ πρῶτοί μου κατήγοροι
[36]	ψήφων, ἀπεπεφεύγη ἄν. Μέλητον μὲν	οὖν,	ὡς ἐμοὶ δοκῶ, καὶ νῦν
[17]	τούτους εἶναι ῥήτωρ. οὗτοι μὲν	οὖν,	ὥσπερ ἐγὼ λέγω, ἤ τι

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 16/06/2005