Page |
[23] |
ὅτι
τὰ
μετέωρα
καὶ
τὰ
|
ὑπὸ |
γῆς”
καὶ
θεοὺς
μὴ
νομίζειν” |
[19] |
καὶ
περιεργάζεται
ζητῶν
τά
τε
|
ὑπὸ |
γῆς
καὶ
οὐράνια
καὶ
τὸν |
[18] |
τε
μετέωρα
φροντιστὴς
καὶ
τὰ
|
ὑπὸ |
γῆς
πάντα
ἀνεζητηκὼς
καὶ
τὸν |
[41] |
ζῶντι
οὔτε
τελευτήσαντι,
οὐδὲ
ἀμελεῖται
|
ὑπὸ |
θεῶν
τὰ
τούτου
πράγματα·
οὐδὲ |
[30] |
ἵππῳ
μεγάλῳ
μὲν
καὶ
γενναίῳ,
|
ὑπὸ |
μεγέθους
δὲ
νωθεστέρῳ
καὶ
δεομένῳ |
[19] |
σοφός
ἐστιν
μή
πως
ἐγὼ
|
ὑπὸ |
Μελήτου
τοσαύτας
δίκας
φεύγοιμι
ἀλλὰ |
[35] |
Δία
πάντως
καὶ
ἀσεβείας
φεύγοντα
|
ὑπὸ |
Μελήτου
τουτουΐ.
σαφῶς
γὰρ
ἄν, |
[30] |
δὲ
νωθεστέρῳ
καὶ
δεομένῳ
ἐγείρεσθαι
|
ὑπὸ |
μύωπός
τινος,
οἷον
δή
μοι |
[23] |
ὅτι
οὐκ
ἔστι
σοφός.
καὶ
|
ὑπὸ |
ταύτης
τῆς
ἀσχολίας
οὔτε
τι |
[39] |
θανάτου
δίκην
ὀφλών,
οὗτοι
δ᾽
|
ὑπὸ |
τῆς
ἀληθείας
ὠφληκότες
μοχθηρίαν
καὶ |
[39] |
ἅτε
βραδὺς
ὢν
καὶ
πρεσβύτης
|
ὑπὸ |
τοῦ
βραδυτέρου
ἑάλων,
οἱ
δ᾽ |
[39] |
ἅτε
δεινοὶ
καὶ
ὀξεῖς
ὄντες
|
ὑπὸ |
τοῦ
θάττονος,
τῆς
κακίας.
καὶ |
[33] |
τοῦτο,
ὡς
ἐγώ
φημι,
προστέτακται
|
ὑπὸ |
τοῦ
θεοῦ
πράττειν
καὶ
ἐκ |
[31] |
ἐγὼ
τυγχάνω
ὢν
τοιοῦτος
οἷος
|
ὑπὸ |
τοῦ
θεοῦ
τῇ
πόλει
δεδόσθαι, |
[30] |
γελοιότερον
εἰπεῖν
προσκείμενον
τῇ
πόλει
|
ὑπὸ |
τοῦ
θεοῦ
ὥσπερ
ἵππῳ
μεγάλῳ |
[27] |
ὡς
ὤνησας
ὅτι
μόγις
ἀπεκρίνω
|
ὑπὸ |
τουτωνὶ
ἀναγκαζόμενος.
οὐκοῦν
δαιμόνια
μὲν |
[38] |
Ἀθηναῖοι,
ὄνομα
ἕξετε
καὶ
αἰτίαν
|
ὑπὸ |
τῶν
βουλομένων
τὴν
πόλιν
λοιδορεῖν |
[17] |
ὑμεῖς,
ὦ
ἄνδρες
Ἀθηναῖοι,
πεπόνθατε
|
ὑπὸ |
τῶν
ἐμῶν
κατηγόρων,
οὐκ
οἶδα· |
[25] |
γε.
(ἔστιν
οὖν
ὅστις
βούλεται
|
ὑπὸ |
τῶν
συνόντων
βλάπτεσθαι
μᾶλλον
ἢ |
[30] |
οἴομαι
θεμιτὸν
(εἶναι
ἀμείνονι
ἀνδρὶ
|
ὑπὸ |
χείρονος
βλάπτεσθαι.
ἀποκτείνειε
μεντἂν
ἴσως |