Page
[29]	ταῦτα εἴποιτε· ὦ Σώκρατες, νῦν	μὲν	Ἀνύτῳ οὐ πεισόμεθα ἀλλ᾽ ἀφίεμέν
[39]	νῦν γὰρ τοῦτο εἴργασθε οἰόμενοι	μὲν	ἀπαλλάξεσθαι τοῦ διδόναι ἔλεγχον τοῦ
[39]	τῆς κακίας. καὶ νῦν ἐγὼ	μὲν	ἄπειμι ὑφ᾽ ὑμῶν θανάτου δίκην
[23]	ἐξετάσεως, ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι, (πολλαὶ	μὲν	ἀπέχθειαί μοι γεγόνασι καὶ οἷαι
[42]	γὰρ ἤδη ὥρα ἀπιέναι, ἐμοὶ	μὲν	ἀποθανουμένῳ, ὑμῖν δὲ βιωσομένοις· ὁπότεροι
[32]	γάρ, ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι, ἄλλην	μὲν	ἀρχὴν οὐδεμίαν (πώποτε ἦρξα ἐν
[39]	θανάτου θεῖ. καὶ νῦν ἐγὼ	μὲν	ἅτε βραδὺς ὢν καὶ πρεσβύτης
[24]	μάλιστα. πότερον ἅπαντες, ἢ οἱ	μὲν	αὐτῶν, οἱ δ᾽ οὔ; ἅπαντες.
[25]	οὕτω σοι δοκεῖ ἔχειν; οἱ	μὲν	(βελτίους ποιοῦντες αὐτοὺς πάντες ἄνθρωποι
[18]	δίκαια λέγω ἢ μή· δικαστοῦ	μὲν	γὰρ αὕτη ἀρετή, ῥήτορος δὲ
[24]	οἶσθα, μέλον γέ σοι. τὸν	μὲν	γὰρ διαφθείροντα ἐξευρών, ὡς φῄς,
[34]	ὑμῶν οὕτως ἔχει οὐκ ἀξιῶ	μὲν	γὰρ ἔγωγε, εἰ δ᾽ οὖν
[21]	ἀνθρώπου ἐγὼ σοφώτερός εἰμι· κινδυνεύει	μὲν	γὰρ ἡμῶν οὐδέτερος οὐδὲν καλὸν
[38]	ἐμαυτὸν ἀξιοῦν κακοῦ (οὐδενός. εἰ	μὲν	γὰρ ἦν μοι χρήματα, ἐτιμησάμην
[34]	φασι Μέλητος καὶ (Ἄνυτος. αὐτοὶ	μὲν	γὰρ οἱ διεφθαρμένοι τάχ᾽ ἂν
[29]	ἐστὶν ἃ οὐκ οἶδεν. οἶδε	μὲν	γὰρ οὐδεὶς τὸν θάνατον οὐδ᾽
[30]	βλάψετε ἢ ὑμᾶς αὐτούς· ἐμὲ	μὲν	γὰρ οὐδὲν ἂν βλάψειεν οὔτε
[41]	τις δέξαιτ᾽ ἂν ὑμῶν; ἐγὼ	μὲν	γὰρ πολλάκις ἐθέλω τεθνάναι εἰ
[17]	λέγειν τὸν τἀληθῆ λέγοντα· εἰ	μὲν	γὰρ τοῦτο λέγουσιν, ὁμολογοίην ἂν
[36]	ἢ ζεύγει νενίκηκεν Ὀλυμπίασιν· ὁ	μὲν	γὰρ ὑμᾶς ποιεῖ εὐδαίμονας δοκεῖν
[18]	τρόπον τῆς λέξεως ἐᾶν ἴσως	μὲν	γὰρ χείρων, ἴσως δὲ βελτίων
[24]	ἕτερα δὲ δαιμόνια καινά. τὸ	μὲν	δὴ ἔγκλημα τοιοῦτόν ἐστιν· τούτου
[33]	δὴ ἔγωγε τῶν νέων (τοὺς	μὲν	διαφθείρω τοὺς δὲ διέφθαρκα, χρῆν
[20]	διαβολήν. ἀκούετε δή. καὶ ἴσως	μὲν	δόξω τισὶν ὑμῶν παίζειν· εὖ
[38]	πολλοῦ γε δεῖ. ἀλλ᾽ ἀπορίᾳ	μὲν	ἑάλωκα, οὐ μέντοι λόγων, ἀλλὰ
[25]	ὄντος τηλικόσδε ὤν, ὥστε σὺ	μὲν	ἔγνωκας ὅτι οἱ μὲν κακοὶ
[34]	εἶεν δή, ὦ ἄνδρες· ἃ	μὲν	ἐγὼ ἔχοιμ᾽ ἂν ἀπολογεῖσθαι, σχεδόν
[28]	γάρ, ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι, ὡς	μὲν	ἐγὼ οὐκ ἀδικῶ κατὰ τὴν
[23]	λέγειν, ὅτι κατάδηλοι γίγνονται προσποιούμενοι	μὲν	εἰδέναι, εἰδότες δὲ οὐδέν. ἅτε
[23]	οἶμαι εὑρίσκουσι πολλὴν ἀφθονίαν οἰομένων	μὲν	εἰδέναι τι ἀνθρώπων, εἰδότων δὲ
[33]	ἀκούοντες χαίρουσιν ἐξεταζομένοις τοῖς οἰομένοις	μὲν	εἶναι σοφοῖς, οὖσι δ᾽ οὔ.
[21]	μοι οὗτος ὁ ἀνὴρ δοκεῖν	μὲν	εἶναι σοφὸς ἄλλοις τε πολλοῖς
[21]	ἐπειρώμην αὐτῷ δεικνύναι ὅτι οἴοιτο	μὲν	εἶναι σοφός, εἴη δ᾽ οὔ.
[31]	ἀνθρωπίνῳ ἔοικε τὸ ἐμὲ τῶν	μὲν	ἐμαυτοῦ πάντων ἠμεληκέναι καὶ ἀνέχεσθαι
[34]	εἰπεῖν, ὧν τινα ἐχρῆν μάλιστα	μὲν	ἐν τῷ ἑαυτοῦ λόγῳ παρασχέσθαι
[23]	πρὸς σοφίαν” ταῦτ᾽ οὖν ἐγὼ	μὲν	ἔτι καὶ νῦν περιιὼν ζητῶ
[26]	γάρ, ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι, τοῦτο	μὲν	ἤδη δῆλον (οὑγὼ ἔλεγον, ὅτι
[38]	ὑμᾶς τοιαῦτα οἷ᾽ ἂν ὑμῖν	μὲν	ἥδιστα ἦν ἀκούειν θρηνοῦντός τέ
[26]	ὦ ἄνδρες δικασταί, ἐπεὶ τὸν	μὲν	ἥλιον λίθον φησὶν εἶναι, τὴν
[32]	δεσμὸν ἢ θάνατον. καὶ ταῦτα	μὲν	ἦν ἔτι δημοκρατουμένης τῆς πόλεως·
[28]	ὁ δὲ τοῦτο ἀκούσας τοῦ	μὲν	θανάτου καὶ τοῦ κινδύνου ὠλιγώρησε,
[34]	οὐδ᾽ ὑμᾶς ἀτιμάζων, ἀλλ᾽ εἰ	μὲν	θαρραλέως ἐγὼ ἔχω πρὸς θάνατον
[33]	Θεοζοτίδου, ἀδελφὸς Θεοδότου καὶ ὁ	μὲν	Θεόδοτος τετελεύτηκεν, ὥστε οὐκ ἂν
[27]	ἡγοῦμαι, ὡς σὺ φῄς, εἰ	μὲν	θεοί τινές εἰσιν οἱ δαίμονες,
[30]	ἢ ἀτιμώσειεν· ἀλλὰ ταῦτα οὗτος	μὲν	ἴσως οἴεται καὶ ἄλλος τίς
[19]	λανθάνει οἷόν ἐστιν. ὅμως τοῦτο	μὲν	ἴτω ὅπῃ τῷ θεῷ φίλον,
[30]	τοῦ θεοῦ ὥσπερ ἵππῳ μεγάλῳ	μὲν	καὶ γενναίῳ, ὑπὸ μεγέθους δὲ
[32]	ἀπολοίμην. ἐρῶ δὲ ὑμῖν φορτικὰ	μὲν	καὶ δικανικά, ἀληθῆ δέ. ἐγὼ
[34]	ἀγανακτήσειεν ἀναμνησθεὶς ἑαυτοῦ, εἰ ὁ	μὲν	καὶ ἐλάττω τουτουῒ τοῦ ἀγῶνος
[21]	οὖν ἤδη ἐφεξῆς ᾖα, αἰσθανόμενος	μὲν	(καὶ) λυπούμενος καὶ δεδιὼς ὅτι
[29]	ὑμᾶς, ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι, ἀσπάζομαι	μὲν	καὶ φιλῶ, πείσομαι δὲ μᾶλλον
[25]	σὺ μὲν ἔγνωκας ὅτι οἱ	μὲν	κακοὶ κακόν τι ἐργάζονται ἀεὶ
[33]	ἐνταυθοῖ οὓς ἐγὼ ὁρῶ, πρῶτον	μὲν	Κρίτων οὑτοσί, ἐμὸς ἡλικιώτης (καὶ
[33]	οὐδενὶ πώποτε ἐφθόνησα, οὐδὲ χρήματα	μὲν	λαμβάνων διαλέγομαι (μὴ λαμβάνων δὲ
[22]	ἐγὼ ἔπαθόν τι τοιοῦτον· οἱ	μὲν	μάλιστα εὐδοκιμοῦντες ἔδοξάν μοι ὀλίγου
[34]	ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι, τρεῖς, εἷς	μὲν	μειράκιον ἤδη, δύο δὲ παιδία·
[32]	αὖ ἐνεδειξάμην ὅτι ἐμοὶ θανάτου	μὲν	μέλει, εἰ μὴ ἀγροικότερον ἦν
[35]	ἄριστα εἶναι καὶ ὑμῖν. (τὸ	μὲν	μὴ ἀγανακτεῖν, ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι,
[25]	περὶ τοὺς νέους εἰ εἷς	μὲν	μόνος αὐτοὺς διαφθείρει, οἱ δ᾽
[27]	ὅστις ἀνθρώπων, ὦ Μέλητε, ἀνθρώπεια	μὲν	νομίζει πράγματ᾽ εἶναι, ἀνθρώπους δὲ
[27]	γε ἀπόκριναι· (ἔσθ᾽ ὅστις δαιμόνια	μὲν	νομίζει πράγματ᾽ εἶναι, δαίμονας δὲ
[21]	καλὸν κἀγαθὸν εἰδέναι, ἀλλ᾽ οὗτος	μὲν	οἴεταί τι εἰδέναι οὐκ εἰδώς,
[37]	μὴ δύνασθαι λογίζεσθαι ὅτι ὑμεῖς	μὲν	ὄντες πολῖταί μου οὐχ οἷοί
[27]	ἱππικὰ δὲ πράγματα; ἢ αὐλητὰς	μὲν	οὐ νομίζει εἶναι, αὐλητικὰ δὲ
[27]	ἄλλα θορυβείτω· ἔσθ᾽ ὅστις ἵππους	μὲν	οὐ νομίζει, ἱππικὰ δὲ πράγματα;
[28]	Ἀμφιπόλει καὶ ἐπὶ Δηλίῳ, τότε	μὲν	οὗ ἐκεῖνοι ἔταττον ἔμενον ὥσπερ
[23]	ποιῶν καὶ ὅτι διδάσκων, ἔχουσι	μὲν	οὐδὲν εἰπεῖν ἀλλ᾽ ἀγνοοῦσιν, ἵνα
[33]	μαθητὰς εἶναι. ἐγὼ δὲ διδάσκαλος	μὲν	οὐδενὸς πώποτ᾽ ἐγενόμην· εἰ δέ
[29]	εἰς σοφίαν καὶ ἰσχύν, χρημάτων	μὲν	οὐκ αἰσχύνῃ ἐπιμελούμενος ὅπως σοι
[22]	καὶ καλὰ ἐπισταμένους. καὶ τούτου	μὲν	οὐκ ἐψεύσθην, ἀλλ᾽ ἠπίσταντο ἃ
[36]	εἰς ταῦτ᾽ ἰόντα σῴζεσθαι, ἐνταῦθα	μὲν	οὐκ ᾖα οἷ ἐλθὼν μήτε
[19]	ἐν οὕτως ὀλίγῳ χρόνῳ. βουλοίμην	μὲν	οὖν ἂν τοῦτο οὕτως γενέσθαι,
[18]	ῥήτορος δὲ τἀληθῆ λέγειν. πρῶτον	μὲν	οὖν δίκαιός εἰμι ἀπολογήσασθαι, ὦ
[26]	λέγεις ὅτι διδάσκων διαφθείρω; πάνυ	μὲν	οὖν σφόδρα ταῦτα λέγω. πρὸς
[30]	καὶ ἰδίᾳ καὶ δημοσίᾳ’ εἰ	μὲν	οὖν ταῦτα λέγων διαφθείρω τοὺς
[39]	ὅπως ἔσται ὡς βέλτιστος. ταῦτα	μὲν	οὖν ὑμῖν τοῖς καταψηφισαμένοις μαντευσάμενος
[24]	ζητήσητε ταῦτα, οὕτως εὑρήσετε. περὶ	μὲν	οὖν ὧν οἱ πρῶτοί μου
[36]	τῶν ψήφων, ἀπεπεφεύγη ἄν. Μέλητον	μὲν	οὖν, ὡς ἐμοὶ δοκῶ, καὶ
[17]	κατὰ τούτους εἶναι ῥήτωρ. οὗτοι	μὲν	οὖν, ὥσπερ ἐγὼ λέγω, ἤ
[38]	μοι λέγοντι. τὰ δὲ ἔχει	μὲν	οὕτως, ὡς ἐγώ φημι, ὦ
[27]	λέγονται, τίς ἂν ἀνθρώπων θεῶν	μὲν	παῖδας ἡγοῖτο εἶναι, θεοὺς δὲ
[27]	ὥσπερ ἂν εἴ τις ἵππων	μὲν	παῖδας ἡγοῖτο ἢ καὶ ὄνων,
[22]	χρησμῳδοί· καὶ γὰρ οὗτοι λέγουσι	μὲν	πολλὰ καὶ καλά, ἴσασιν δὲ
[25]	τοι χαλεπὸν ἐρωτῶ. οὐχ οἱ	μὲν	πονηροὶ κακόν τι ἐργάζονται τοὺς
[31]	εἶναι, ὅτι δὴ ἐγὼ ἰδίᾳ	μὲν	ταῦτα συμβουλεύω περιιὼν καὶ πολυπραγμονῶ,
[32]	ἐκ τῆς θόλου ἐξήλθομεν, οἱ	μὲν	τέτταρες ᾤχοντο εἰς Σαλαμῖνα καὶ
[21]	οὖν ἀπιὼν ἐλογιζόμην ὅτι τούτου	μὲν	τοῦ ἀνθρώπου ἐγὼ σοφώτερός εἰμι·
[18]	μου τοὺς κατηγόρους γεγονέναι, ἑτέρους	μὲν	τοὺς ἄρτι κατηγορήσαντας, ἑτέρους δὲ
[37]	οἱ νέοι ὥσπερ ἐνθάδε· κἂν	μὲν	τούτους ἀπελαύνω, οὗτοί με αὐτοὶ
[18]	ὥς γέ μοι δοκῶ, τὸν	μὲν	τρόπον τῆς λέξεως ἐᾶν ἴσως
[36]	ἐγὼ δὲ (εἶναι, καὶ ὁ	μὲν	τροφῆς οὐδὲν δεῖται, ἐγὼ δὲ
[40]	μαντικὴ ἡ τοῦ δαιμονίου ἐν	μὲν	τῷ πρόσθεν χρόνῳ παντὶ πάνυ
[17]	~Πλάτωνος Ἀπολογία Σωκράτους ~(Ὅ τι	μὲν	ὑμεῖς, ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι, πεπόνθατε
[23]	καὶ Ἄνυτος καὶ Λύκων, Μέλητος	μὲν	ὑπὲρ τῶν ποιητῶν ἀχθόμενος, Ἄνυτος
[27]	ὑπὸ τουτωνὶ ἀναγκαζόμενος. οὐκοῦν δαιμόνια	μὲν	φῄς με καὶ νομίζειν καὶ
[21]	γὰρ θέμις αὐτῷ” καὶ πολὺν	μὲν	χρόνον ἠπόρουν τί ποτε λέγει·
[34]	καὶ δίκαιον, ὅτι συνίσασι Μελήτῳ	μὲν	ψευδομένῳ, ἐμοὶ δὲ ἀληθεύοντι; εἶεν

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 16/06/2005