Page |
[40] |
οὕτω
κατέδαρθεν
ὥστε
μηδὲ
ὄναρ
|
ἰδεῖν, |
καὶ
τὰς
ἄλλας
νύκτας
τε |
[36] |
ὄφελος
εἶναι,
ἐπὶ
δὲ
τὸ
|
ἰδίᾳ |
ἕκαστον
ἰὼν
εὐεργετεῖν
τὴν
μεγίστην |
[31] |
τὸ
δὲ
ὑμέτερον
πράττειν
ἀεί,
|
ἰδίᾳ |
ἑκάστῳ
προσιόντα
ὥσπερ
πατέρα
ἢ |
[30] |
ἀγαθὰ
τοῖς
ἀνθρώποις
ἅπαντα
καὶ
|
ἰδίᾳ |
καὶ
δημοσίᾳ’
εἰ
μὲν
οὖν |
[26] |
δεῦρο
νόμος
εἰσάγειν
ἐστίν,
ἀλλὰ
|
ἰδίᾳ |
λαβόντα
διδάσκειν
καὶ
νουθετεῖν·
δῆλον |
[31] |
ἄτοπον
εἶναι,
ὅτι
δὴ
ἐγὼ
|
ἰδίᾳ |
μὲν
ταῦτα
συμβουλεύω
περιιὼν
καὶ |
[33] |
τι
ἔπραξα
τοιοῦτος
φανοῦμαι,
καὶ
|
ἰδίᾳ |
ὁ
αὐτὸς
οὗτος,
οὐδενὶ
πώποτε |
[33] |
πώποτέ
τι
μαθεῖν
ἢ
ἀκοῦσαι
|
ἰδίᾳ |
ὅτι
μὴ
καὶ
οἱ
ἄλλοι |
[32] |
εἰ
μέλλει
ὀλίγον
χρόνον
σωθήσεσθαι,
|
ἰδιωτεύειν |
ἀλλὰ
μὴ
δημοσιεύειν.
μεγάλα
δ᾽ |
[40] |
βίῳ,
οἶμαι
ἂν
μὴ
ὅτι
|
ἰδιώτην |
τινά,
ἀλλὰ
τὸν
μέγαν
βασιλέα |
[24] |
βέλτιστοι
οἱ
νεώτεροι
ἔσονται;
Ἔγωγε.
|
Ἴθι |
δή
νυν
εἰπὲ
τούτοις,
τίς |
[24] |
τὸν
δὲ
δὴ
βελτίους
ποιοῦντα
|
ἴθι |
εἰπὲ
καὶ
μήνυσον
αὐτοῖς
τίς |
[28] |
μοι
δοκεῖ
εἶναι
ἀπολογίας,
ἀλλὰ
|
ἱκανὰ |
καὶ
ταῦτα·
ὃ
δὲ
καὶ |
[24] |
μου
κατήγοροι
κατηγόρουν
αὕτη
ἔστω
|
ἱκανὴ |
ἀπολογία
πρὸς
ὑμᾶς·
πρὸς
δὲ |
[31] |
ἢ
ἐπραξάμην
μισθὸν
ἢ
ᾔτησα.
|
ἱκανὸν |
γάρ,
οἶμαι,
ἐγὼ
παρέχομαι
τὸν |
[24] |
αἰσχρόν
σοι
δοκεῖ
εἶναι
καὶ
|
ἱκανὸν |
τεκμήριον
οὗ
δὴ
ἐγὼ
λέγω, |
[25] |
(ὠφελοῦσιν.
ἀλλὰ
γάρ,
ὦ
Μέλητε,
|
ἱκανῶς |
ἐπιδείκνυσαι
ὅτι
οὐδεπώποτε
ἐφρόντισας
τῶν |
[29] |
τούτῳ
ἄν,
ὅτι
οὐκ
εἰδὼς
|
ἱκανῶς |
περὶ
τῶν
ἐν
Ἅιδου
οὕτω |
[39] |
καὶ
ὅπλα
ἀφεὶς
καὶ
ἐφ᾽
|
ἱκετείαν |
τραπόμενος
τῶν
διωκόντων·
καὶ
ἄλλαι |
[34] |
ἀγῶνα
ἀγωνιζόμενος
ἐδεήθη
τε
καὶ
|
ἱκέτευσε |
τοὺς
δικαστὰς
μετὰ
πολλῶν
δακρύων, |
[22] |
διηρώτων
ἂν
αὐτοὺς
τί
λέγοιεν,
|
ἵν᾽ |
ἅμα
τι
καὶ
μανθάνοιμι
παρ᾽ |
[32] |
ἐκ
Σαλαμῖνος
Λέοντα
τὸν
Σαλαμίνιον
|
ἵνα |
ἀποθάνοι,
οἷα
δὴ
καὶ
ἄλλοις |
[23] |
μὲν
οὐδὲν
εἰπεῖν
ἀλλ᾽
ἀγνοοῦσιν,
|
ἵνα |
δὲ
μὴ
δοκῶσιν
ἀπορεῖν,
τὰ |
[32] |
ἀκούσατε
δή
μοι
τὰ
συμβεβηκότα,
|
ἵνα |
εἰδῆτε
ὅτι
οὐδ᾽
ἂν
ἑνὶ |
[28] |
τεθναίην,
δίκην
ἐπιθεὶς
τῷ
ἀδικοῦντι,
|
ἵνα |
μὴ
ἐνθάδε
μένω
καταγέλαστος
παρὰ |
[20] |
λέγε
οὖν
ἡμῖν
τί
(ἐστιν,
|
ἵνα |
μὴ
ἡμεῖς
περὶ
σοῦ
αὐτοσχεδιάζωμεν” |
[22] |
ἐπιδεῖξαι
ὥσπερ
πόνους
τινὰς
πονοῦντος
|
ἵνα |
μοι
καὶ
ἀνέλεγκτος
ἡ
μαντεία |
[34] |
δακρύων,
παιδία
τε
αὑτοῦ
ἀναβιβασάμενος
|
ἵνα |
ὅτι
μάλιστα
ἐλεηθείη,
καὶ
ἄλλους |
[26] |
νομίζεις
θεούς.
(ὦ
θαυμάσιε
Μέλητε,
|
ἵνα |
τί
ταῦτα
λέγεις;
οὐδὲ
ἥλιον |
[17] |
ἐν
ἀγορᾷ
ἐπὶ
τῶν
τραπεζῶν,
|
ἵνα |
ὑμῶν
πολλοὶ
ἀκηκόασι,
καὶ
ἄλλοθι, |
[36] |
εἶναι
ἢ
ὥστε
εἰς
ταῦτ᾽
|
ἰόντα |
σῴζεσθαι,
ἐνταῦθα
μὲν
οὐκ
ᾖα |
[19] |
καὶ
Πρόδικος
ὁ
Κεῖος
καὶ
|
Ἱππίας |
ὁ
Ἠλεῖος.
τούτων
γὰρ
ἕκαστος, |
[27] |
ὅστις
ἵππους
μὲν
οὐ
νομίζει,
|
ἱππικὰ |
δὲ
πράγματα;
ἢ
αὐλητὰς
μὲν |
[25] |
ποιεῖν
ἢ
πάνυ
ὀλίγοι,
οἱ
|
ἱππικοί, |
οἱ
δὲ
πολλοὶ
ἐάνπερ
συνῶσι |
[20] |
δ᾽
ἂν
οὗτος
ἢ
τῶν
|
ἱππικῶν |
τις
ἢ
τῶν
γεωργικῶν·
νῦν |
[25] |
πολλοὶ
ἐάνπερ
συνῶσι
καὶ
χρῶνται
|
ἵπποις, |
διαφθείρουσιν;
οὐχ
οὕτως
ἔχει,
ὦ |
[20] |
σύμπαντες
οἱ
ἄλλοι,
Καλλίᾳ
τῷ
|
Ἱππονίκου· |
τοῦτον
οὖν
ἀνηρόμην
ἐστὸν
γὰρ |
[27] |
ἢ
καὶ
ὄνων,
τοὺς
ἡμιόνους,
|
ἵππους |
δὲ
καὶ
ὄνους
μὴ
ἡγοῖτο |
[27] |
καὶ
ἄλλα
θορυβείτω·
ἔσθ᾽
ὅστις
|
ἵππους |
μὲν
οὐ
νομίζει,
ἱππικὰ
δὲ |
[25] |
μοι
ἀπόκριναι·
ἦ
καὶ
περὶ
|
ἵππους |
οὕτω
σοι
δοκεῖ
ἔχειν;
οἱ |
[36] |
μᾶλλον
ἢ
εἴ
τις
ὑμῶν
|
ἵππῳ |
ἢ
συνωρίδι
ἢ
ζεύγει
νενίκηκεν |
[30] |
πόλει
ὑπὸ
τοῦ
θεοῦ
ὥσπερ
|
ἵππῳ |
μεγάλῳ
μὲν
καὶ
γενναίῳ,
ὑπὸ |
[25] |
ἔχει,
ὦ
Μέλητε,
καὶ
περὶ
|
ἵππων |
καὶ
τῶν
ἄλλων
ἁπάντων
ζῴων; |
[27] |
εἴη
ὥσπερ
ἂν
εἴ
τις
|
ἵππων |
μὲν
παῖδας
ἡγοῖτο
ἢ
καὶ |
[22] |
λέγουσι
μὲν
πολλὰ
καὶ
καλά,
|
ἴσασιν |
δὲ
οὐδὲν
ὧν
λέγουσι.
τοιοῦτόν |
[21] |
καὶ
μεθ᾽
ὑμῶν
κατῆλθε.
καὶ
|
ἴστε |
δὴ
οἷος
ἦν
Χαιρεφῶν,
ὡς |
[30] |
μηδαμῶς
ποιεῖτε
τοῦτο.
εὖ
γὰρ
|
ἴστε, |
ἐάν
με
ἀποκτείνητε
τοιοῦτον
ὄντα |
[30] |
γὰρ
κελεύει
ὁ
θεός,
εὖ
|
ἴστε, |
καὶ
ἐγὼ
οἴομαι
οὐδέν
πω |
[28] |
γέγονεν
καὶ
πρὸς
πολλούς,
εὖ
|
ἴστε |
ὅτι
ἀληθές
ἐστιν.
καὶ
τοῦτ᾽ |
[33] |
καὶ
οἱ
ἄλλοι
πάντες,
εὖ
|
ἴστε |
ὅτι
οὐκ
ἀληθῆ
λέγει.
ἀλλὰ |
[20] |
τισὶν
ὑμῶν
παίζειν·
εὖ
μέντοι
|
ἴστε, |
πᾶσαν
ὑμῖν
τὴν
ἀλήθειαν
ἐρῶ. |
[20] |
τὸν
ἐν
Δελφοῖς.
Χαιρεφῶντα
γὰρ
|
ἴστε |
που.
~οὗτος
(ἐμός
τε
ἑταῖρος |
[31] |
μοι
δοκεῖ
ἐναντιοῦσθαι·
εὖ
γὰρ
|
ἴστε, |
ὦ
ἄνδρες
Ἀθηναῖοι,
εἰ
ἐγὼ |
[29] |
καὶ
εὐδοκιμωτάτης
εἰς
σοφίαν
καὶ
|
ἰσχύν, |
χρημάτων
μὲν
οὐκ
αἰσχύνῃ
ἐπιμελούμενος |
[32] |
ἡ
ἀρχὴ
οὐκ
ἐξέπληξεν,
οὕτως
|
ἰσχυρὰ |
οὖσα,
ὥστε
ἄδικόν
τι
ἐργάσασθαι, |
[20] |
ὑπολάβοι
ἂν
οὖν
τις
ὑμῶν
|
ἴσως· |
ἀλλ᾽
ὦ
Σώκρατες,
τὸ
σὸν |
[32] |
δὲ
ᾠχόμην
ἀπιὼν
οἴκαδε.
καὶ
|
ἴσως |
ἂν
διὰ
ταῦτα
ἀπέθανον,
εἰ |
[31] |
ὡς
ἀληθῆ
λέγω,
τὴν
πενίαν.
|
ἴσως |
ἂν
οὖν
δόξειεν
ἄτοπον
εἶναι, |
[28] |
δεινὸν
μὴ
ἐν
ἐμοὶ
στῇ.
|
ἴσως |
ἂν
οὖν
εἴποι
τις·
εἶτ᾽ |
[20] |
δὴ
σοφίαν
ταύτην;
ἥπερ
ἐστὶν
|
ἴσως |
ἀνθρωπίνη
σοφία·
τῷ
ὄντι
γὰρ |
[30] |
ἐρεῖν
καὶ
ἄλλα
ἐφ᾽
οἷς
|
ἴσως |
βοήσεσθε·
ἀλλὰ
μηδαμῶς
ποιεῖτε
τοῦτο. |
[37] |
ἐκτείσω.
ἀλλὰ
δὴ
φυγῆς
τιμήσωμαι;
|
ἴσως |
γὰρ
ἄν
μοι
τούτου
τιμήσαιτε. |
[38] |
ἐκτεῖσαι,
τοσούτου
βούλεσθέ
μοι
τιμῆσαι.
|
ἴσως |
δ᾽
ἂν
δυναίμην
ἐκτεῖσαι
ὑμῖν |
[18] |
ἐᾶν
ἴσως
μὲν
γὰρ
χείρων,
|
ἴσως |
δὲ
βελτίων
ἂν
εἴη
αὐτὸ |
[29] |
ὦ
ἄνδρες,
τούτῳ
καὶ
ἐνταῦθα
|
ἴσως |
διαφέρω
τῶν
πολλῶν
ἀνθρώπων,
καὶ |
[30] |
ὑπὸ
χείρονος
βλάπτεσθαι.
ἀποκτείνειε
μεντἂν
|
ἴσως |
ἢ
ἐξελάσειεν
ἢ
ἀτιμώσειεν·
ἀλλὰ |
[38] |
τόδε
πρὸς
τοὺς
αὐτοὺς
τούτους.
|
ἴσως |
με
οἴεσθε,
ὦ
ἄνδρες
Ἀθηναῖοι, |
[18] |
μὲν
τρόπον
τῆς
λέξεως
ἐᾶν
|
ἴσως |
μὲν
γὰρ
χείρων,
ἴσως
δὲ |
[20] |
τὴν
διαβολήν.
ἀκούετε
δή.
καὶ
|
ἴσως |
μὲν
δόξω
τισὶν
ὑμῶν
παίζειν· |
[30] |
ἀτιμώσειεν·
ἀλλὰ
ταῦτα
οὗτος
μὲν
|
ἴσως |
οἴεται
καὶ
ἄλλος
τίς
που |
[37] |
καὶ
οἰκεῖοι
δι᾽
αὐτοὺς
τούτους.
|
ἴσως |
οὖν
ἄν
τις
εἴποι·
σιγῶν |
[37] |
~τούτου
(τιμῶμαι,
ἐν
πρυτανείῳ
σιτήσεως.
|
ἴσως |
οὖν
ὑμῖν
καὶ
ταυτὶ
λέγων |
[39] |
καὶ
οὗτοι.
ταῦτα
μέν
που
|
ἴσως |
οὕτως
καὶ
ἔδει
σχεῖν,
καὶ |
[31] |
πείθησθε,
φείσεσθέ
μου·
ὑμεῖς
δ᾽
|
ἴσως |
τάχ᾽
ἂν
ἀχθόμενοι,
ὥσπερ
οἱ |
[34] |
σχεδόν
ἐστι
ταῦτα
καὶ
ἄλλα
|
ἴσως |
τοιαῦτα.
τάχα
δ᾽
ἄν
τις |
[21] |
τοῦ
θεοῦ
περὶ
πλείστου
ποιεῖσθαι
|
ἰτέον |
οὖν,
σκοποῦντι
τὸν
χρησμὸν
τί |
[19] |
οἷόν
ἐστιν.
ὅμως
τοῦτο
μὲν
|
ἴτω |
ὅπῃ
τῷ
θεῷ
φίλον,
τῷ |
[19] |
ὦ
ἄνδρες,
οἷός
τ᾽
ἐστὶν
|
ἰὼν |
εἰς
ἑκάστην
τῶν
πόλεων
τοὺς |
[36] |
ἐπὶ
δὲ
τὸ
ἰδίᾳ
ἕκαστον
|
ἰὼν |
εὐεργετεῖν
τὴν
μεγίστην
εὐεργεσίαν,
ὡς |