HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Platon, Apologie de Socrate

Liste des contextes (ordre alphabétique)


γ  =  44 formes différentes pour 232 occurrences

α   β   γ   δ   ε   ζ   η   θ   ι   κ   λ   μ   ν   ξ   ο   π   ρ   ς   τ   υ   φ   χ   ψ   ω   

Page
[19]   οὔτε τούτων οὐδέν ἐστιν, οὐδέ  γ᾽   εἴ τινος ἀκηκόατε ὡς ἐγὼ
[26]   μὰ Δία οὐδ᾽ ὁπωστιοῦν. ἄπιστός  γ᾽   εἶ, Μέλητε, καὶ ταῦτα
[38]   ἀργυρίου οὗτοι ἀξιόχρεῳ. (οὐ πολλοῦ  γ᾽   ἕνεκα χρόνου, ἄνδρες Ἀθηναῖοι,
[22]   ὡς ἔπος εἰπεῖν, τούτους δέ  γ᾽   ᾔδη ὅτι εὑρήσοιμι πολλὰ καὶ
[18]   δεινοί εἰσίν μου κατήγοροι· οἱ  γὰρ   ἀκούοντες ἡγοῦνται τοὺς ταῦτα ζητοῦντας
[23]   ἥττω λόγον κρείττω ποιεῖν” τὰ  γὰρ   ἀληθῆ οἴομαι οὐκ ἂν ἐθέλοιεν
[41]   οἱ ἐκεῖ ἀποκτείνουσι· τά τε  γὰρ   ἄλλα εὐδαιμονέστεροί εἰσιν οἱ ἐκεῖ
[30]   ἐμὴν τῷ θεῷ ὑπηρεσίαν. οὐδὲν  γὰρ   ἄλλο πράττων ἐγὼ περιέρχομαι
[35]   φεύγοντα ὑπὸ Μελήτου τουτουΐ. σαφῶς  γὰρ   ἄν, εἰ πείθοιμι ὑμᾶς καὶ
[37]   ἀλλὰ δὴ φυγῆς τιμήσωμαι; ἴσως  γὰρ   ἄν μοι τούτου τιμήσαιτε. πολλὴ
[25]   οὐ φῆτε ἐάντε φῆτε· πολλὴ  γὰρ   ἄν τις εὐδαιμονία εἴη περὶ
[32]   δεῖ, ἄνδρες Ἀθηναῖοι· οὐδὲ  γὰρ   ἂν ἄλλος (ἀνθρώπων οὐδείς. ~ἀλλ᾽
[27]   εἶναι, θεοὺς δὲ μή; ὁμοίως  γὰρ   (ἂν ἄτοπον εἴη ὥσπερ ἂν
[17]   μηδεὶς ὑμῶν προσδοκησάτω ἄλλως· οὐδὲ  γὰρ   ἂν δήπου πρέποι, ἄνδρες,
[30]   οὔτε Μέλητος οὔτε Ἄνυτος οὐδὲ  γὰρ   ἂν δύναιτο οὐ γὰρ οἴομαι
[38]   χρημάτων ὅσα ἔμελλον ἐκτείσειν, οὐδὲν  γὰρ   ἂν ἐβλάβην· νῦν δὲ οὐ
[35]   ἐπιορκεῖν οὔθ᾽ ὑμᾶς ἐθίζεσθαι· οὐδέτεροι  γὰρ   ἂν ἡμῶν εὐσεβοῖεν. μὴ οὖν
[40]   ἂν εἴη θάνατος ἐγὼ  γὰρ   ἂν οἶμαι, εἴ τινα ἐκλεξάμενον
[28]   ἀγαθοῦ ἔργα κακοῦ. φαῦλοι  (γὰρ   ἂν τῷ γε σῷ λόγῳ
[18]   οὗτοι πάντες ἀπορώτατοί εἰσιν· οὐδὲ  γὰρ   ἀναβιβάσασθαι οἷόν τ᾽ ἐστὶν αὐτῶν
[31]   δεδόσθαι, ἐνθένδε (ἂν κατανοήσαιτε· οὐ  γὰρ   ἀνθρωπίνῳ ἔοικε τὸ ἐμὲ τῶν
[18]   λέγω μή· δικαστοῦ μὲν  γὰρ   αὕτη ἀρετή, ῥήτορος δὲ τἀληθῆ
[20]   Ἱππονίκου· τοῦτον οὖν ἀνηρόμην ἐστὸν  γὰρ   αὐτῷ δύο ὑεῖ Καλλία”
[20]   οὐκ ἔχω τί λέγω· οὐ  γὰρ   δὴ ἔγωγε αὐτὴν ἐπίσταμαι, ἀλλ᾽
[33]   ἀληθῆ ἐστιν καὶ εὐέλεγκτα. εἰ  γὰρ   δὴ ἔγωγε τῶν νέων (τοὺς
[21]   μὴ θορυβεῖτε, ἄνδρες ἤρετο  γὰρ   δὴ εἴ τις ἐμοῦ εἴη
[21]   καὶ τί ποτε αἰνίττεται; ἐγὼ  γὰρ   δὴ οὔτε μέγα οὔτε σμικρὸν
[38]   Σωκράτη ἀπεκτόνατε, ἄνδρα σοφόν φήσουσι  γὰρ   δὴ σοφὸν εἶναι, εἰ καὶ
[38]   ἂν ὑμῖν τοῦτο ἐγένετο· ὁρᾶτε  γὰρ   δὴ τὴν ἡλικίαν ὅτι πόρρω
[24]   ἐγκλήματος ἓν ἕκαστον ἐξετάσωμεν. φησὶ  γὰρ   δὴ τοὺς νέους ἀδικεῖν με
[24]   μετὰ ταῦτα πειράσομαι ἀπολογήσασθαι. αὖθις  γὰρ   δή, ὥσπερ ἑτέρων τούτων ὄντων
[20]   διαβολαί σοι αὗται γεγόνασιν; οὐ  γὰρ   δήπου σοῦ γε οὐδὲν τῶν
[21]   φάσκων ἐμὲ σοφώτατον εἶναι; οὐ  γὰρ   δήπου ψεύδεταί γε· οὐ γὰρ
[24]   μέλον γέ σοι. τὸν μὲν  γὰρ   διαφθείροντα ἐξευρών, ὡς φῄς, ἐμέ,
[17]   λεγόμενα τοῖς ἐπιτυχοῦσιν ὀνόμασιν πιστεύω  γὰρ   δίκαια εἶναι λέγω καὶ
[40]   γάρ, ἄνδρες δικασταί ὑμᾶς  γὰρ   δικαστὰς καλῶν ὀρθῶς ἂν καλοίην
[26]   ὡς ἐμοὶ δοκεῖς, σαυτῷ. ἐμοὶ  γὰρ   δοκεῖ οὑτοσί, ἄνδρες Ἀθηναῖοι,
[21]   μοι διαβολὴ γέγονεν. ταῦτα  γὰρ   ἐγὼ ἀκούσας ἐνεθυμούμην οὑτωσί· τί
[34]   οὕτως ἔχει οὐκ ἀξιῶ μὲν  γὰρ   ἔγωγε, εἰ δ᾽ οὖν ἐπιεικῆ
[29]   σοφὸν εἶναι μὴ ὄντα· δοκεῖν  γὰρ   εἰδέναι ἐστὶν οὐκ οἶδεν.
[39]   χρησμῳδῆσαι, καταψηφισάμενοί μου· καὶ  γάρ   εἰμι ἤδη ἐνταῦθα ἐν
[22]   ὅμως δὲ ῥητέον. ὡς ἔπος  γὰρ   εἰπεῖν ὀλίγου αὐτῶν ἅπαντες οἱ
[40]   καλοίην θαυμάσιόν τι γέγονεν.  γὰρ   εἰωθυῖά μοι μαντικὴ τοῦ
[19]   καὶ Ἱππίας Ἠλεῖος. τούτων  γὰρ   ἕκαστος, ἄνδρες, οἷός τ᾽
[32]   δὲ τὸ πᾶν μέλει. ἐμὲ  γὰρ   ἐκείνη ἀρχὴ οὐκ ἐξέπληξεν,
[20]   ὑμῖν τὸν λέγοντα ἀνοίσω. τῆς  γὰρ   ἐμῆς, εἰ δή τίς ἐστιν
[19]   Μελήτου τοσαύτας δίκας φεύγοιμι ἀλλὰ  γὰρ   ἐμοὶ τούτων, ἄνδρες Ἀθηναῖοι,
[27]   τοὺς ἄλλους τοὺς ἀκούοντας; οὗτος  γὰρ   ἐμοὶ φαίνεται τὰ ἐναντία λέγειν
[20]   τι ὑμῖν μέγα λέγειν· οὐ  γὰρ   ἐμὸν ἐρῶ τὸν λόγον ὃν
[38]   τεθνάναι ἐκείνως ζῆν. οὔτε  γὰρ   ἐν δίκῃ οὔτ᾽ ἐν πολέμῳ
[39]   ἀποφεύξεται πᾶν ποιῶν θάνατον. καὶ  γὰρ   ἐν ταῖς μάχαις πολλάκις δῆλον
[35]   ἀλλὰ διδάσκειν καὶ πείθειν. οὐ  γὰρ   ἐπὶ τούτῳ κάθηται δικαστής,
[20]   εἰ ἠπιστάμην ταῦτα· ἀλλ᾽ οὐ  γὰρ   ἐπίσταμαι, ἄνδρες Ἀθηναῖοι. ὑπολάβοι
[39]   ζῆτε, οὐ καλῶς διανοεῖσθε· οὐ  γάρ   ἐσθ᾽ αὕτη ἀπαλλαγὴ οὔτε
[40]   μοι τεκμήριον τούτου γέγονεν· οὐ  γὰρ   ἔσθ᾽ ὅπως οὐκ ἠναντιώθη ἄν
[37]   ἐστιν ὅπερ νυνδὴ ἔλεγον· οὐ  γὰρ   ἔστι μοι χρήματα ὁπόθεν ἐκτείσω.
[38]   ἂν ἐβλάβην· νῦν δὲ οὐ  γὰρ   ἔστιν, εἰ μὴ ἄρα ὅσον
[31]   μὴ ἄχθεσθε λέγοντι τἀληθῆ· οὐ  γὰρ   ἔστιν ὅστις ἀνθρώπων σωθήσεται οὔτε
[28]   φροντίσαι θανάτου καὶ κινδύνου; οὕτω  γὰρ   ἔχει, ἄνδρες Ἀθηναῖοι, τῇ
[19]   διδάσκων” τοιαύτη τίς ἐστιν· ταῦτα  γὰρ   ἑωρᾶτε καὶ αὐτοὶ ἐν τῇ
[42]   τε καὶ οἱ ὑεῖς. ἀλλὰ  γὰρ   ἤδη ὥρα ἀπιέναι, ἐμοὶ μὲν
[21]   ἐγὼ σοφώτερός εἰμι· κινδυνεύει μὲν  γὰρ   ἡμῶν οὐδέτερος οὐδὲν καλὸν κἀγαθὸν
[38]   ἀξιοῦν κακοῦ (οὐδενός. εἰ μὲν  γὰρ   ἦν μοι χρήματα, ἐτιμησάμην ἂν
[39]   ἀλλὰ πολὺ χαλεπώτερον πονηρίαν· (θᾶττον  γὰρ   θανάτου θεῖ. καὶ νῦν ἐγὼ
[40]   ἐστιν ἀγαθὸν αὐτὸ εἶναι. δυοῖν  γὰρ   θάτερόν ἐστιν τὸ τεθνάναι·
[21]   γὰρ δήπου ψεύδεταί γε· οὐ  γὰρ   θέμις αὐτῷ” καὶ πολὺν μὲν
[30]   ἀλλὰ μηδαμῶς ποιεῖτε τοῦτο. εὖ  γὰρ   ἴστε, ἐάν με ἀποκτείνητε τοιοῦτον
[20]   θεὸν τὸν ἐν Δελφοῖς. Χαιρεφῶντα  γὰρ   ἴστε που. ~οὗτος (ἐμός τε
[31]   γέ μοι δοκεῖ ἐναντιοῦσθαι· εὖ  γὰρ   ἴστε, ἄνδρες Ἀθηναῖοι, εἰ
[30]   μου ἐγγυτέρω ἐστὲ γένει. ταῦτα  γὰρ   κελεύει θεός, εὖ ἴστε,
[20]   ἴσως ἀνθρωπίνη σοφία· τῷ ὄντι  γὰρ   κινδυνεύω ταύτην εἶναι σοφός. οὗτοι
[39]   ἄνδρες, παραμείνατε τοσοῦτον χρόνον· οὐδὲν  γὰρ   κωλύει διαμυθολογῆσαι πρὸς ἀλλήλους ἕως
[30]   δόσιν ὑμῖν ἐμοῦ καταψηφισάμενοι. ἐὰν  γάρ   με ἀποκτείνητε, οὐ ῥᾳδίως ἄλλον
[23]   τοῦτο λέγεσθαι, σοφὸς εἶναι· οἴονται  γάρ   με ἑκάστοτε οἱ παρόντες ταῦτα
[17]   (ὡς δεινοῦ ὄντος λέγειν. τὸ  γὰρ   μὴ αἰσχυνθῆναι ὅτι αὐτίκα ὑπ᾽
[40]   ὑπολαμβάνω; ἐγὼ ὑμῖν ἐρῶ· κινδυνεύει  γάρ   μοι τὸ συμβεβηκὸς τοῦτο ἀγαθὸν
[25]   ὠφελεῖσθαι; ἀποκρίνου, ἀγαθέ· καὶ  γὰρ   νόμος κελεύει ἀποκρίνεσθαι. ἔσθ᾽
[34]   Μέλητος καὶ (Ἄνυτος. αὐτοὶ μὲν  γὰρ   οἱ διεφθαρμένοι τάχ᾽ ἂν λόγον
[37]   ἀμειβομένῳ καὶ ἐξελαυνομένῳ ζῆν. εὖ  γὰρ   οἶδ᾽ ὅτι ὅποι ἂν ἔλθω,
[39]   καὶ ὑμεῖς μᾶλλον ἀγανακτήσετε. εἰ  γὰρ   οἴεσθε ἀποκτείνοντες ἀνθρώπους ἐπισχήσειν τοῦ
[31]   ἐπραξάμην μισθὸν ᾔτησα. ἱκανὸν  γάρ,   οἶμαι, ἐγὼ παρέχομαι τὸν μάρτυρα
[30]   οὐδὲ γὰρ ἂν δύναιτο οὐ  γὰρ   οἴομαι θεμιτὸν (εἶναι ἀμείνονι ἀνδρὶ
[40]   θάτερόν ἐστιν τὸ τεθνάναι·  γὰρ   οἷον μηδὲν εἶναι μηδὲ αἴσθησιν
[26]   λαβόντα διδάσκειν καὶ νουθετεῖν· δῆλον  γὰρ   ὅτι ἐὰν μάθω, παύσομαι
[24]   τίς αὐτοὺς βελτίους ποιεῖ; δῆλον  γὰρ   ὅτι οἶσθα, μέλον γέ σοι.
[26]   καὶ τοῖς ἀνδράσιν (τουτοισί. ἐγὼ  γὰρ   οὐ δύναμαι μαθεῖν πότερον λέγεις
[29]   οὐκ οἶδεν. οἶδε μὲν  γὰρ   οὐδεὶς τὸν θάνατον οὐδ᾽ εἰ
[30]   ὑμᾶς αὐτούς· ἐμὲ μὲν  γὰρ   οὐδὲν ἂν βλάψειεν οὔτε Μέλητος
[21]   ἔφησθα” διασκοπῶν οὖν τοῦτον ὀνόματι  γὰρ   οὐδὲν δέομαι λέγειν, ἦν δέ
[40]   ἐστιν, κέρδος ἔγωγε λέγω· καὶ  γὰρ   οὐδὲν πλείων πᾶς χρόνος
[33]   σοφοῖς, οὖσι δ᾽ οὔ. ἔστι  γὰρ   οὐκ ἀηδές. ἐμοὶ δὲ τοῦτο,
[30]   ἐγὼ οἶμαι, ὀνήσεσθε ἀκούοντες. μέλλω  γὰρ   οὖν ἄττα ὑμῖν ἐρεῖν καὶ
[19]   οἱ πολλοὶ λέγουσιν. ἀλλὰ  γὰρ   οὔτε τούτων οὐδέν ἐστιν, οὐδέ
[22]   θεομάντεις καὶ οἱ χρησμῳδοί· καὶ  γὰρ   οὗτοι λέγουσι μὲν πολλὰ καὶ
[17]   μήτε θορυβεῖν τούτου ἕνεκα. ἔχει  γὰρ   οὑτωσί. νῦν ἐγὼ πρῶτον ἐπὶ
[41]   δέξαιτ᾽ ἂν ὑμῶν; ἐγὼ μὲν  γὰρ   πολλάκις ἐθέλω τεθνάναι εἰ ταῦτ᾽
[18]   ὕστερον καὶ τοὺς (ὑστέρους. ἐμοῦ  γὰρ   πολλοὶ κατήγοροι γεγόνασι πρὸς ὑμᾶς
[22]   κύνα, ἄνδρες Ἀθηναῖοι δεῖ  γὰρ   πρὸς ὑμᾶς τἀληθῆ λέγειν
[20]   ὃν ἐγὼ ᾐσθόμην ἐπιδημοῦντα· ἔτυχον  γὰρ   προσελθὼν ἀνδρὶ ὃς τετέλεκε χρήματα
[20]   καὶ πολιτικῆς, ἐπιστήμων ἐστίν; οἶμαι  γάρ   σε ἐσκέφθαι διὰ τὴν τῶν
[27]   οὕτως ἔχει; ἔχει δή· τίθημι  γάρ   σε ὁμολογοῦντα, ἐπειδὴ οὐκ ἀποκρίνῃ.
[22]   ἐπὶ τοὺς χειροτέχνας ᾖα· ἐμαυτῷ  γὰρ   (συνῄδη οὐδὲν ἐπισταμένῳ ὡς ἔπος
[41]   ἄν, ἄνδρες δικασταί; ~εἰ  γάρ   τις (ἀφικόμενος εἰς Ἅιδου, ἀπαλλαγεὶς
[29]   σοφὸς εἶναι οὐκ ὤν. τὸ  γάρ   τοι θάνατον δεδιέναι, ἄνδρες,
[28]   Ἕκτορα ἀποκτενεῖς, αὐτὸς ἀποθανῇ αὐτίκα  γάρ   τοι” φησί, μεθ᾽ Ἕκτορα πότμος
[25]   πονηροῖς; τάν, ἀπόκριναι· οὐδὲν  γάρ   τοι χαλεπὸν ἐρωτῶ. οὐχ οἱ
[22]   ἀνέλεγκτος μαντεία γένοιτο. μετὰ  γὰρ   τοὺς πολιτικοὺς ᾖα ἐπὶ τοὺς
[34]   πού τινες καὶ οἰκεῖοι· καὶ  γὰρ   τοῦτο αὐτὸ τὸ τοῦ Ὁμήρου,
[39]   οἵαν ἐμὲ ἀπεκτόνατε· νῦν  γὰρ   τοῦτο εἴργασθε οἰόμενοι μὲν ἀπαλλάξεσθαι
[17]   τὸν τἀληθῆ λέγοντα· εἰ μὲν  γὰρ   τοῦτο λέγουσιν, ὁμολογοίην ἂν ἔγωγε
[21]   ὧν ἕνεκα ταῦτα λέγω· μέλλω  γὰρ   ὑμᾶς διδάξειν ὅθεν μοι
[36]   ζεύγει νενίκηκεν Ὀλυμπίασιν· μὲν  γὰρ   ὑμᾶς ποιεῖ εὐδαίμονας δοκεῖν εἶναι,
[18]   ἐκείνους πρῶτόν με ἀπολογήσασθαι· καὶ  γὰρ   ὑμεῖς ἐκείνων πρότερον ἠκούσατε κατηγορούντων
[18]   τῆς λέξεως ἐᾶν ἴσως μὲν  γὰρ   χείρων, ἴσως δὲ βελτίων ἂν
[37]   ὑμᾶς τοῦτο οὐ πείθω· ὀλίγον  γὰρ   χρόνον ἀλλήλοις διειλέγμεθα. ἐπεί, ὡς
[32]   καὶ δικανικά, ἀληθῆ δέ. ἐγὼ  γάρ,   ἄνδρες Ἀθηναῖοι, ἄλλην μὲν
[20]   ὑμῖν τὴν ἀλήθειαν ἐρῶ. ἐγὼ  γάρ,   ἄνδρες Ἀθηναῖοι, δι᾽ οὐδὲν
[35]   οὗτοι γυναικῶν οὐδὲν διαφέρουσιν. ταῦτα  γάρ,   ἄνδρες Ἀθηναῖοι, οὔτε ὑμᾶς
[26]   δεομένους ἀλλ᾽ οὐ μαθήσεως. ἀλλὰ  γάρ,   ἄνδρες Ἀθηναῖοι, τοῦτο μὲν
[28]   ἥρωας, οὐδεμία μηχανή ἐστιν. ἀλλὰ  γάρ,   ἄνδρες Ἀθηναῖοι, ὡς μὲν
[35]   δεῖ οὕτως ἔχειν· νομίζω τε  γάρ,   ἄνδρες Ἀθηναῖοι, ὡς οὐδεὶς
[40]   συμβεβηκὸς τί ποτε νοεῖ. ἐμοὶ  γάρ,   ἄνδρες δικασταί ὑμᾶς γὰρ
[39]   χρησμῳδοῦσιν, ὅταν μέλλωσιν ἀποθανεῖσθαι. φημὶ  γάρ,   ἄνδρες οἳ ἐμὲ ἀπεκτόνατε,
[25]   οἱ δ᾽ ἄλλοι (ὠφελοῦσιν. ἀλλὰ  γάρ,   Μέλητε, ἱκανῶς ἐπιδείκνυσαι ὅτι
[36]   ψήφων τὸν γεγονότα ἀριθμόν. οὐ  γὰρ   ᾠόμην ἔγωγε οὕτω παρ᾽ ὀλίγον
[30]   ἂν λέγω ἀλλ᾽ ἀκούειν· καὶ  γάρ,   ὡς ἐγὼ οἶμαι, ὀνήσεσθε ἀκούοντες.
[40]   πρὸς ἀλλήλους ἕως ἔξεστιν. ~Ὑμῖν  (γὰρ   ὡς φίλοις οὖσιν ἐπιδεῖξαι ἐθέλω
[27]   ἀκολασίᾳ καὶ νεότητι γράψασθαι. ~(Ἔοικεν  γὰρ   ὥσπερ αἴνιγμα συντιθέντι διαπειρωμένῳ ἆρα
[36]   τῇ ἀληθείᾳ τιμᾶσθαι· καὶ ταῦτά  γε   ἀγαθὸν τοιοῦτον ὅτι ἂν πρέποι
[37]   μηδένα ἀδικεῖν πολλοῦ δέω ἐμαυτόν  γε   ἀδικήσειν καὶ κατ᾽ ἐμαυτοῦ ἐρεῖν
[26]   ὅτι ἐὰν μάθω, παύσομαι  γε   ἄκων ποιῶ. σὺ δὲ συγγενέσθαι
[39]   πολλάκις δῆλον γίγνεται ὅτι τό  γε   ἀποθανεῖν ἄν τις ἐκφύγοι καὶ
[27]   τουτοισί. ἀλλὰ τὸ ἐπὶ τούτῳ  γε   ἀπόκριναι· (ἔσθ᾽ ὅστις δαιμόνια μὲν
[33]   τετελεύτηκεν, ὥστε οὐκ ἂν ἐκεῖνός  γε   αὐτοῦ καταδεηθείη καὶ Παράλιος ὅδε,
[27]   θεοὺς αὖ ἡγεῖσθαι πάλιν, ἐπειδήπερ  γε   δαίμονας ἡγοῦμαι· εἰ δ᾽ αὖ
[38]   ὥστε ἀποφυγεῖν τὴν δίκην. πολλοῦ  γε   δεῖ. ἀλλ᾽ ἀπορίᾳ μὲν ἑάλωκα,
[37]   ἄρα αὐτὰς οἴσουσι ῥᾳδίως; πολλοῦ  γε   δεῖ, ἄνδρες Ἀθηναῖοι. καλὸς
[32]   τοῦτο περὶ πλείστου ἐποιούμην; πολλοῦ  γε   δεῖ, ἄνδρες Ἀθηναῖοι· οὐδὲ
[40]   ὁρᾶτε καὶ αὐτοί, ταυτὶ  γε   δὴ οἰηθείη ἄν τις καὶ
[41]   εὐδαιμονίας; πάντως οὐ δήπου τούτου  γε   ἕνεκα οἱ ἐκεῖ ἀποκτείνουσι· τά
[35]   οὖν ψεῦδος, ~ἀλλ᾽ οὖν δεδογμένον  (γέ   ἐστί τῳ Σωκράτη διαφέρειν τῶν
[25]   δ᾽ ἀγαθοὶ ἀγαθόν τι; πάνυ  γε.   (ἔστιν οὖν ὅστις βούλεται ὑπὸ
[20]   ἔφην ἐγώ, οὔ; πάνυ  γε”   δ᾽ ὅς. τίς” ἦν
[26]   ταύτῃ ἀδικῶ οὐ μέντοι οὕσπερ  γε   πόλις ἀλλὰ ἑτέρους, καὶ
[27]   δὲ (δαίμονας οὐχὶ ἤτοι θεούς  γε   ἡγούμεθα θεῶν παῖδας; φῂς
[26]   εἰ διαφθείρω, (ἄκων, ~ὥστε σύ  γε   κατ᾽ ἀμφότερα ψεύδῃ. εἰ δὲ
[36]   ἄνδρες Ἀθηναῖοι, εἰ δεῖ  γε   κατὰ τὴν ἀξίαν τῇ ἀληθείᾳ
[17]   Δία, ἄνδρες Ἀθηναῖοι, κεκαλλιεπημένους  γε   λόγους, ὥσπερ οἱ τούτων, (ῥήμασί
[36]   ἄνδρα ἐν πρυτανείῳ σιτεῖσθαι, πολύ  γε   μᾶλλον εἴ τις ὑμῶν
[31]   τὰ πολιτικὰ πράττειν, καὶ παγκάλως  γέ   μοι δοκεῖ ἐναντιοῦσθαι· εὖ γὰρ
[19]   τοῦτο ἀληθές. ἐπεὶ καὶ τοῦτό  γέ   μοι δοκεῖ καλὸν εἶναι, εἴ
[18]   τοῦτο ὑμῶν δέομαι δίκαιον, ὥς  γέ   μοι δοκῶ, τὸν μὲν τρόπον
[25]   πάνυ σφόδρα ταῦτα λέγω. πολλήν  γέ   μου κατέγνωκας δυστυχίαν. καί μοι
[24]   οἱ δ᾽ οὔ; ἅπαντες. εὖ  γε   νὴ τὴν Ἥραν λέγεις καὶ
[27]   εἴτε παλαιά, ἀλλ᾽ οὖν δαιμόνιά  γε   νομίζω κατὰ τὸν σὸν λόγον,
[36]   ἀποπέφευγα, ἀλλὰ παντὶ δῆλον τοῦτό  γε,   ὅτι εἰ μὴ ἀνέβη Ἄνυτος
[21]   εἶναι; οὐ γὰρ δήπου ψεύδεταί  γε·   οὐ γὰρ θέμις αὐτῷ” καὶ
[20]   γεγόνασιν; οὐ γὰρ δήπου σοῦ  γε   οὐδὲν τῶν ἄλλων περιττότερον πραγματευομένου
[27]   παῖδας; φῂς οὔ; πάνυ  γε.   οὐκοῦν εἴπερ δαίμονας ἡγοῦμαι, ὡς
[31]   πάντα ἀναισχύντως οὕτω κατηγοροῦντες τοῦτό  γε   οὐχ οἷοί τε ἐγένοντο ἀπαναισχυντῆσαι
[21]   οὐδὲ οἴομαι· ἔοικα γοῦν τούτου  γε   σμικρῷ τινι αὐτῷ τούτῳ σοφώτερος
[24]   δῆλον γὰρ ὅτι οἶσθα, μέλον  γέ   σοι. τὸν μὲν γὰρ διαφθείροντα
[28]   κακοῦ. φαῦλοι (γὰρ ἂν τῷ  γε   σῷ λόγῳ εἶεν τῶν ἡμιθέων
[41]   λοιπὸν χρόνον ἀθάνατοί εἰσιν, εἴπερ  γε   τὰ λεγόμενα ἀληθῆ. ἀλλὰ καὶ
[24]   ἀδικεῖν με διαφθείροντα. ἐγὼ δέ  γε,   ἄνδρες Ἀθηναῖοι, ἀδικεῖν φημι
[34]   οἰκεῖοί μοί εἰσι καὶ ὑεῖς  γε,   ἄνδρες Ἀθηναῖοι, τρεῖς, εἷς
[17]   οὕτω πιθανῶς ἔλεγον. καίτοι ἀληθές  γε   ὡς ἔπος εἰπεῖν οὐδὲν εἰρήκασιν.
[23]   Ἀθηναῖοι, (πολλαὶ μὲν ἀπέχθειαί μοι  γεγόνασι   καὶ οἷαι χαλεπώταται καὶ βαρύταται,
[18]   (ὑστέρους. ἐμοῦ γὰρ πολλοὶ κατήγοροι  γεγόνασι   πρὸς ὑμᾶς καὶ πάλαι πολλὰ
[37]   τοὺς λόγους, ἀλλ᾽ ὑμῖν βαρύτεραι  γεγόνασιν   καὶ ἐπιφθονώτεραι, ὥστε ζητεῖτε αὐτῶν
[33]   ἀδελφοὶ ἐν ταύτῃ τῇ διατριβῇ  γεγόνασιν,   Νικόστρατος Θεοζοτίδου, ἀδελφὸς Θεοδότου καὶ
[20]   πόθεν αἱ διαβολαί σοι αὗται  γεγόνασιν;   οὐ γὰρ δήπου σοῦ γε
[41]   ἐμὰ νῦν ἀπὸ τοῦ αὐτομάτου  γέγονεν,   ἀλλά μοι δῆλόν ἐστι τοῦτο,
[23]   τῆς πόλεως πρᾶξαί μοι σχολὴ  γέγονεν   ἄξιον λόγου οὔτε τῶν οἰκείων,
[20]   τοσαύτη φήμη τε καὶ λόγος  γέγονεν,   εἰ μή τι ἔπραττες ἀλλοῖον
[40]   ὀρθῶς ἂν καλοίην θαυμάσιόν τι  γέγονεν.   γὰρ εἰωθυῖά μοι μαντικὴ
[19]   ἐξ ἧς (ἡ ἐμὴ διαβολὴ  γέγονεν,   δὴ καὶ πιστεύων Μέλητός
[28]   ἔλεγον, ὅτι πολλή μοι ἀπέχθεια  γέγονεν   καὶ πρὸς πολλούς, εὖ ἴστε
[40]   τεθνάναι. μέγα μοι τεκμήριον τούτου  γέγονεν·   οὐ γὰρ ἔσθ᾽ ὅπως οὐκ
[21]   διδάξειν ὅθεν μοι διαβολὴ  γέγονεν.   ταῦτα γὰρ ἐγὼ ἀκούσας ἐνεθυμούμην
[36]   συμβάλλεται, καὶ οὐκ ἀνέλπιστόν μοι  γέγονεν   τὸ γεγονὸς τοῦτο, ἀλλὰ πολὺ
[18]   λέγω, διττούς μου τοὺς κατηγόρους  γεγονέναι,   ἑτέρους μὲν τοὺς ἄρτι κατηγορήσαντας,
[40]   μοι τὸ συμβεβηκὸς τοῦτο ἀγαθὸν  γεγονέναι,   καὶ οὐκ ἔσθ᾽ ὅπως ἡμεῖς
[23]   ὥστε πολλὰς διαβολὰς ἀπ᾽ αὐτῶν  γεγονέναι,   ὄνομα δὲ τοῦτο λέγεσθαι, σοφὸς
[36]   οὐκ ἀνέλπιστόν μοι γέγονεν τὸ  γεγονὸς   τοῦτο, ἀλλὰ πολὺ μᾶλλον θαυμάζω
[36]   θαυμάζω ἑκατέρων τῶν ψήφων τὸν  γεγονότα   ἀριθμόν. οὐ γὰρ ᾠόμην ἔγωγε
[36]   ἄνδρες Ἀθηναῖοι, ~ἐπὶ τούτῳ (τῷ  γεγονότι,   ὅτι μου κατεψηφίσασθε, ἄλλα τέ
[39]   ἡδέως ἂν διαλεχθείην ὑπὲρ τοῦ  γεγονότος   τουτουῒ πράγματος, ἐν οἱ
[24]   οὕτως ὀλίγῳ χρόνῳ οὕτω πολλὴν  γεγονυῖαν.   ταῦτ᾽ ἔστιν ὑμῖν, ἄνδρες
[17]   πρῶτον ἐπὶ δικαστήριον ἀναβέβηκα, ἔτη  γεγονὼς   ἑβδομήκοντα· ἀτεχνῶς οὖν ξένως ἔχω
[30]   τοιοῦτον εὑρήσετε, ἀτεχνῶς εἰ καὶ  γελοιότερον   εἰπεῖν προσκείμενον τῇ πόλει ὑπὸ
[26]   τὰ Ἀναξαγόρου βιβλία τοῦ Κλαζομενίου  γέμει   τούτων τῶν λόγων; καὶ δὴ
[30]   ἀστοῖς, ὅσῳ μου ἐγγυτέρω ἐστὲ  γένει.   ταῦτα γὰρ κελεύει θεός,
[19]   μὲν οὖν ἂν τοῦτο οὕτως  γενέσθαι,   εἴ τι ἄμεινον καὶ ὑμῖν
[30]   οὐδέν πω ὑμῖν μεῖζον ἀγαθὸν  γενέσθαι   ἐν τῇ πόλει τὴν
[32]   δεῖν διακινδυνεύειν μεθ᾽ ὑμῶν  γενέσθαι   μὴ δίκαια βουλευομένων, φοβηθέντα δεσμὸν
[31]   οὖν ἄλλος οὐ ῥᾳδίως ὑμῖν  γενήσεται,   ἄνδρες, ἀλλ᾽ ἐὰν ἐμοὶ
[31]   φωνή τις γιγνομένη, ὅταν  γένηται,   ἀεὶ ἀποτρέπει με τοῦτο
[30]   ὥσπερ ἵππῳ μεγάλῳ μὲν καὶ  γενναίῳ,   ὑπὸ μεγέθους δὲ νωθεστέρῳ καὶ
[22]   μοι καὶ ἀνέλεγκτος μαντεία  γένοιτο.   μετὰ γὰρ τοὺς πολιτικοὺς ᾖα
[33]   δήπου, εἴτε τινὲς αὐτῶν πρεσβύτεροι  γενόμενοι   ἔγνωσαν ὅτι νέοις οὖσιν αὐτοῖς
[20]   τῶν ἱππικῶν τις τῶν  γεωργικῶν·   νῦν δ᾽ ἐπειδὴ ἀνθρώπω ἐστόν,
[26]   φησὶν εἶναι, τὴν δὲ σελήνην  γῆν.   Ἀναξαγόρου οἴει κατηγορεῖν, φίλε
[23]   τὰ μετέωρα καὶ τὰ ὑπὸ  γῆς”   καὶ θεοὺς μὴ νομίζειν” καὶ
[19]   περιεργάζεται ζητῶν τά τε ὑπὸ  γῆς   καὶ οὐράνια καὶ τὸν ἥττω
[18]   μετέωρα φροντιστὴς καὶ τὰ ὑπὸ  γῆς   πάντα ἀνεζητηκὼς καὶ τὸν ἥττω
[31]   καὶ παράνομα ἐν τῇ πόλει  γίγνεσθαι,   ~ἀλλ᾽ (ἀναγκαῖόν ἐστι τὸν τῷ
[30]   ὅτι οὐκ ἐκ χρημάτων ἀρετὴ  γίγνεται,   ἀλλ᾽ ἐξ ἀρετῆς χρήματα καὶ
[33]   τούτων ἐγὼ εἴτε τις χρηστὸς  γίγνεται   εἴτε μή, οὐκ ἂν δικαίως
[39]   ἐν ταῖς μάχαις πολλάκις δῆλον  γίγνεται   ὅτι τό γε ἀποθανεῖν ἄν
[31]   μοι θεῖόν τι καὶ (δαιμόνιον  γίγνεται   (φωνή) δὴ καὶ ἐν
[31]   ἐκ παιδὸς ἀρξάμενον, φωνή τις  γιγνομένη,   ὅταν γένηται, ἀεὶ ἀποτρέπει
[36]   στάσεων τῶν ἐν τῇ πόλει  γιγνομένων,   ἡγησάμενος ἐμαυτὸν (τῷ ὄντι ἐπιεικέστερον
[23]   ἂν ἐθέλοιεν λέγειν, ὅτι κατάδηλοι  γίγνονται   προσποιούμενοι μὲν εἰδέναι, εἰδότες δὲ
[31]   ὑμῖν οὔτε ἄλλῳ πλήθει οὐδενὶ  γνησίως   ἐναντιούμενος καὶ διακωλύων πολλὰ ἄδικα
[19]   τοιούτων διαλεγομένου, καὶ ἐκ τούτου  γνώσεσθε   ὅτι τοιαῦτ᾽ ἐστὶ καὶ τἆλλα
[27]   ὥσπερ αἴνιγμα συντιθέντι διαπειρωμένῳ ἆρα  γνώσεται   Σωκράτης σοφὸς δὴ ἐμοῦ
[19]   τ᾽ εἴη παιδεύειν ἀνθρώπους ὥσπερ  Γοργίας   τε Λεοντῖνος καὶ Πρόδικος
[20]   καὶ οὕτως ἐμμελῶς διδάσκει. ἐγὼ  γοῦν   καὶ αὐτὸς ἐκαλλυνόμην τε καὶ
[38]   οἱ βουλόμενοι ὑμῖν ὀνειδίζειν εἰ  γοῦν   περιεμείνατε ὀλίγον χρόνον, ἀπὸ τοῦ
[21]   οὐκ οἶδα, οὐδὲ οἴομαι· ἔοικα  γοῦν   τούτου γε σμικρῷ τινι αὐτῷ
[26]   τῶνδε καὶ οἴει αὐτοὺς ἀπείρους  γραμμάτων   εἶναι ὥστε οὐκ εἰδέναι ὅτι
[31]   δὴ καὶ ἐν τῇ  γραφῇ   ἐπικωμῳδῶν Μέλητος ἐγράψατο. ἐμοὶ δὲ
[27]   λέγειν αὐτὸς ἑαυτῷ ἐν τῇ  γραφῇ   ὥσπερ ἂν εἰ εἴποι· ἀδικεῖ
[26]   δῆλον δὴ ὅτι κατὰ τὴν  γραφὴν   ἣν ἐγράψω θεοὺς διδάσκοντα μὴ
[28]   οὐκ ἀδικῶ κατὰ τὴν Μελήτου  γραφήν,   οὐ πολλῆς μοι δοκεῖ εἶναι
[19]   πιστεύων Μέλητός με ἐγράψατο τὴν  γραφὴν   ταύτην. εἶεν· τί δὴ λέγοντες
[27]   οὐχὶ ἀποπειρώμενος ἡμῶν ἐγράψω τὴν  γραφὴν   ταύτην ἀπορῶν ὅτι ἐγκαλοῖς
[26]   καὶ ἀκόλαστος, καὶ ἀτεχνῶς τὴν  γραφὴν   ταύτην ὕβρει τινὶ καὶ ἀκολασίᾳ
[26]   τινὶ καὶ ἀκολασίᾳ καὶ νεότητι  γράψασθαι.   ~(Ἔοικεν γὰρ ὥσπερ αἴνιγμα συντιθέντι
[41]   τις εἴποι καὶ ἄνδρας καὶ  γυναῖκας,   οἷς ἐκεῖ διαλέγεσθαι καὶ συνεῖναι
[35]   ταῖς ἄλλαις τιμαῖς προκρίνουσιν, οὗτοι  γυναικῶν   οὐδὲν διαφέρουσιν. ταῦτα γάρ,




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Bibliotheca Classica Selecta (BCS)

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 16/06/2005