Livre, Chap.
[10, 14]	Μεθ´ ὃν πάλιν ἀλλόφυλοι ἔτη	κʹ	Ἔπειτα Δεββώρα καὶ Βαρὰκ ἔτη
[10, 14]	ἀλλόφυλοι ἔτη μʹ Σαμψὼν ἔτη	κʹ	ἔπειτα Ἠλεὶ ἱερεύς, ὡς τὸ
[10, 10]	πρώτην Ὀλυμπιάδα ἀπὸ Μωσέως ἔτη	ακʹ	εἴπερ ἐπὶ πεντηκοστῆς πέμπτης ἔτος
[10, 13]	Ὓκ πάλιν Αἰγυπτιστὶ καὶ τὸ	Ἃκ	δασυνόμενον αἰχμαλώτους ῥητῶς μηνύει. Καὶ
[10, 14]	ἔτη κʹ Ἔπειτα Δεββώρα καὶ	Βαρὰκ	ἔτη μʹ ἔπειτα Μαδιηναῖοι ἔτη
[10, 12]	τέκετο νεφεληγερέτα Ζεύς‘ ἥ τε	ἐκ	Κρήτης εἰς Φοινίκην ἀνακομιδή· κατὰ
[10, 13]	Μισφραγμούθωσις, ἡττωμένους φησὶ τοὺς ποιμένας	ἐκ	μὲν τῆς ἄλλης Αἰγύπτου ἐκπεσεῖν,
[10, 2]	{Εὐγ{ ρ} άμμων ὁ Κυρηναῖος	ἐκ	Μουσαίου τὸ Περὶ Θεσπρωτῶν βιβλίον
[10, 8]	ὀνομάζεσθαι παρὰ τοῖς ἐγχωρίοις χρυσῆν	ἐκ	παλαιᾶς παραδόσεως· καὶ πεδίον εἶναι
[10, 9]	ἄγαλμα συστήσασθαι, ὡς οὐδὲ τούτων	ἐκ	παλαιοῦ ὑπαρχόντων. Μετὰ δὲ τοῦτον
[10, 8]	καὶ παρὰ μόναις ταῖς Διοσπολίτισιν	ἐκ	παλαιῶν χρόνων ὀργῆς καὶ λύπης
[10, 10]	δὲ ἠκρίβωνται πολλοῖς, τῷ μὴ	ἐκ	πλείστου διαστήματος, διὰ τετραετίας δὲ
[10, 13]	ἐνενήκοντα καὶ τριακοσίοις πρόσθεν ἔτεσιν	ἐκ	τῆς Αἰγύπτου ἀπαλλαγέντες τὴν χώραν
[10, 14]	πεφυρμένα· Νοῦς δὲ εἰσελθὼν αὐτὰ	ἐκ	τῆς ἀταξίας εἰς τάξιν ἤγαγεν
[10, 2]	τὴν ἔμφασιν τῆς Ἑλληνικῆς ἐπινοίας	ἐκ	τῆς διὰ τῶν γραφῶν εἰς
[10, 2]	ἀπομιμούμενοι τὰ παρ´ ἡμῖν ἄνωθεν	ἐκ	τῆς θείας δυνάμεως διὰ τῶν
[10, 13]	ἕνδεκα. Μετὰ ταῦτα δὲ τῶν	ἐκ	τῆς Θηβαΐδος καὶ τῆς ἄλλης
[10, 4]	Ἰταλικὴ φιλοσοφία συνέστη, τῆς ἐπωνυμίας	ἐκ	τῆς κατὰ τὴν Ἰταλίαν διατριβῆς
[10, 3]	τοῦ Μιλησίου κατὰ λέξιν μετήνεγκεν	ἐκ	τῆς Περιηγήσεως, βραχέα παραποιήσας, τὰ
[10, 4]	οὖν Πυθαγόρας τοιοῦτος. Πρώτη δ´	ἐκ	τῆς τούτου διαδοχῆς ἡ κληθεῖσα
[10, 3]	αἰκίας πολλὰ μετενήνοχεν αὐτοῖς ὀνόμασιν	ἐκ	τοῦ Δημοσθένους Κατὰ Κόνωνος αἰκίας;
[10, 3]	τῇ ἑνδεκάτῃ τῶν Περὶ Φίλιππον	ἐκ	τοῦ Ἰσοκράτους’ Ἀρεοπαγιτικοῦ μεταγράψαντα αὐτοῖς
[10, 7]	τόπους ἅπαντες οἰκοῦσιν ἥκιστα ταῖς	ἐκ	τοῦ περιέχοντος φθοραῖς ὑποκειμένους καὶ
[10, 8]	φησιν ὁ ποιητὴς τὴν Ἑλένην	ἐκ	τῶν Αἰγυπτίων παρὰ τῆς Πολυμνήστης,
[10, 8]	γὰρ ἱερεῖς τῶν Αἰγυπτίων ἱστοροῦσιν	ἐκ	τῶν ἀναγραφῶν τῶν ἐν ταῖς
[10, 10]	ἔτει Ὀλυμπιὰς ἤχθη νεʹ ὡς	ἐκ	τῶν Βιβλιοθηκῶν Διοδώρου καὶ τῶν
[10, 7]	αὑτοῦ ποίησιν καταλιπεῖν, ἀλλὰ διαμνημονευομένην	ἐκ	τῶν γραμμάτων ὕστερον συντεθῆναι καὶ
[10, 3]	τί γὰρ Ἐφόρου ἴδιον’ ἔφη,	ἐκ	τῶν Δαϊμάχου καὶ Καλλισθένους καὶ
[10, 13]	ὁ Μάνεθως. Δῆλον δέ ἐστιν,	ἐκ	τῶν εἰρημένων ἐτῶν τοῦ χρόνου
[10, 3]	ὡς τὰ Βαρβαρικὰ νόμιμα Ἑλλανίκου	ἐκ	τῶν Ἡροδότου καὶ Δαμάςτου συνῆκται;
[10, 9]	φιλαλήθως πᾶσαν τὴν παλαιὰν ἱστορίαν	ἐκ	τῶν κατὰ πόλιν ὑπομνημάτων καὶ
[10, 13]	Μάνεθως ἡμῖν τὰ μέγιστα μεμαρτύρηκεν	ἐκ	τῶν παρὰ τοῖς Αἰγυπτίοις γραμμάτων·
[10, 13]	ὅπως θεὸς ἀντέπνευσε, καὶ παραδόξως	ἐκ	τῶν πρὸς ἀνατολὴν μερῶν ἄνθρωποι
[10, 3]	εἴη ἔργον‘ φησίν, ὦ Ἀπολλώνιε,	ἐκ	τῶν χρόνων ἀνιχνεῦσαι τὸν κλέπτην.
[10, 4]	Ἑλλήνων φύντας. Οἷς τὰ μὲν	ἐκ	Φοινίκης Κάδμος ὁ Ἀγήνορος, τὰ
[10, 11]	τῆς Δαρδανίας κτίσις ἥ τε	ἐκ	Φοινίκης τῆς Εὐρώπης εἰς τὴν
[10, 10]	μετὰ βραχέα ἐπιλέγει· Φαμὲν τοίνυν	ἔκ	γε τοῦδε τοῦ συγγράμματος Ὤγυγον,
[10, 8]	τόπων ἢ κατασκευασμάτων ὁμωνύμους προσηγορίας.	Ἔκ	τε τῆς ἑκάστῳ ζηλωθείσης παιδείας
[10, 13]	Ἑλλάδι φωνῇ τὴν πάτριον ἱστορίαν	ἔκ	τε τῶν ἱερῶν, ὥς φησιν
[10, 3]	διψήσας ποτὲ ἐν Μεταποντίῳ καὶ	ἔκ	τινος φρέατος ἀνιμήσας καὶ πιὼν
[10, 9]	τῆς ἀποδείξεως. Οἱ μὲν γὰρ	ἔκ	τινων ὁμολογουμένων ἱστοριῶν τοὺς χρόνους
[10, 14]	καὶ ἄνεισιν Ἰησοῦς ὁ τοῦ	Ἰωσεδὲκ	καὶ Ζοροβάβελ ὁ τοῦ Σαλαθιὴλ
[10, 10]	καθ´ ὃν Ἰησοῦς ὁ τοῦ	Ἰωσεδέκ,	τὴν πρώτην καὶ μερικὴν ἀπόπεμψιν
[10, 13]	ἐστι βασιλεῖς ποιμένες. Τὸ γὰρ	Ὓκ	καθ´ ἱερὰν γλῶσσαν βασιλέα σημαίνει,
[10, 13]	αἰχμαλώτους δηλοῦσθαι ποιμένας. Τὸ γὰρ	Ὓκ	πάλιν Αἰγυπτιστὶ καὶ τὸ Ἃκ
[10, 13]	βασιλεῖς σημαίνεσθαι διὰ τῆς τοῦ	Ὓκ	προσηγορίας, ἀλλὰ τοὐναντίον αἰχμαλώτους δηλοῦσθαι
[10, 1]	ἂν τῶν ἐν φιλοσοφίᾳ λόγων,	οὐκ	ἄλλοθεν εἶεν ἂν ἢ παρὰ
[10, 5]	ὀνομαζομένην οἰκήσαντες, ὧν καὶ μάλιστα	οὐκ	ἀλλοτρία φαίνεται ἡ τῶν Ἑλληνικῶν
[10, 5]	ἐπαγγελίᾳ προσήκουσαν. Τὸ ὅμοιον δ´	οὐκ	ἂν εὕροις καὶ παρ´ Ἕλλησιν,
[10, 2]	ἱστοροῦσιν, ἢ ψευδῆ. Ψευδῆ μὲν	οὐκ	ἂν φήσαιεν· οὐ γὰρ ἂν
[10, 4]	φιλοσοφίαν παρὰ τῶν βαρβάρων εὐγνωμόνως	οὐκ	ἀπαρνούμενος. Ἀκοῦσαι δ´ οὖν αὐτοῦ
[10, 10]	Μωσῆς ἀπ´ Αἰγύπτου· καὶ ὡς	οὐκ	ἄπιστον τότε ταῦτα συμβῆναι, δείκνυμεν
[10, 3]	τό τε περὶ τὸ πλοῖον	οὐκ	ἀπὸ Μεγάρων τῆς Σικελίας, ἀπὸ
[10, 1]	τοὺς Ἕλληνας, γῆν πολλὴν πλανηθέντας,	οὐκ	ἀταλαιπώρως μέν, ἐξ ἐράνου δὲ
[10, 1]	ἢ παρὰ μόνων Ἑβραίων πεπορισμένοι,	οὐκ	εἰς μακρὸν ἀποδειχθήσεται. Ἢ εἰ
[10, 13]	ὁμολογίαις πανοικεσίᾳ μετὰ τῶν κτήσεων,	οὐκ	ἐλάσσους μυριάδων ὄντας εἰκοσιτεσσάρων, ἀπὸ
[10, 4]	ἑξακοσίοις, τῆς δὲ Μωσέως ἡλικίας	οὐκ	ἔλαττον ἢ χιλίοις πεντακοσίοις γενόμενοι.
[10, 5]	διανοίας τὴν προσηγορίαν φέρει, ὅπερ	οὐκ	ἔνεστιν εὑρεῖν παρὰ τοῖς Ἕλλησι·
[10, 7]	ὑπ´ ἐκείνων γεγράφθαι. Πῶς οὖν	οὐκ	ἔστιν ἄλογον τετυφῶσθαι τοὺς Ἕλληνας
[10, 3]	βιβλίοις, ἃ ἐπέγραψε Περὶ τῶν	οὐκ	ἰδίων Μενάνδρου, τὸ πλῆθος αὐτοῦ
[10, 13]	τοῦ Τίμαιος ὄνομα. Ἐπὶ τούτου	οὐκ	οἶδ´ ὅπως θεὸς ἀντέπνευσε, καὶ
[10, 3]	Ἐπεὶ δὲ τοὺς κλέπτας ἔδοξεν	οὐκ	οἶδ´ ὅπως ὑμῖν‘ φησίν, εἰς
[10, 2]	φιλοσοφίαν, καὶ δὴ ἐάσθω, καίπερ	οὐκ	οἰκείαις φωναῖς, ταῖς δ´ αὐτῶν
[10, 7]	τἀναντιώτατα περὶ τῶν αὐτῶν λέγειν	οὐκ	ὀκνοῦσι. Περίεργος δ´ ἂν εἴην
[10, 3]	δ´ ἀπαμειβόμενος· ὅπερ οὕτως πεπατημένον	οὐκ	ὤκνησεν Ἀντίμαχος μεταθεῖναι. τοῦ δὲ

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 27/08/2008