Livre, Chap. |
[10, 14] |
Ἰωρὰμ
ἔτη
ηʹ
Ὀχοζίας
ἔτος
|
αʹ |
Γοθολιὰ
ἔτη
ζʹ
Ἰωὰς
ἔτη |
[10, 9] |
δευτέρου
ἔτους
Δαρείου
ἐπὶ
τὴν
|
αʹ |
Ὀλυμπιάδα
ἔτη
συνάγοιτ´
ἂν
σνϛ |
[10, 1] |
~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ
|
Α' |
ΩΣ
ΠΑΡΑ
ΒΑΡΒΑΡΩΝ
ΕΙΣ
ΕΛΛΗΝΑΣ |
[10, 5] |
ἐφαψάμενος
καὶ
ὁ
Κλήμης
ἐπάκουσον
|
ἅ |
φησιν·
~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ
ΠΕΡΙ
ΤΟΥ
ΑΥΤΟΥ· |
[10, 1] |
ζητουμένων
εἰς
ψυχῆς
ὠφέλειαν
δογμάτων,
|
ἃ |
δὴ
καὶ
συνεκτικώτατα
γένοιτ´
ἂν |
[10, 3] |
ἐκλογαῖς;
Λατῖνος
δ´
ἓξ
βιβλίοις,
|
ἃ |
ἐπέγραψε
Περὶ
τῶν
οὐκ
ἰδίων |
[10, 2] |
αὐτῶν
ἤτοι
ἀληθῆ
ταῦτά
ἐστιν,
|
ἃ |
ἱστοροῦσιν,
ἢ
ψευδῆ.
Ψευδῆ
μὲν |
[10, 6] |
οἱ
πρὸς
τῇ
Ἰταλίᾳ
πρῶτοι
|
φόρμιγγα |
εὗρον
οὐ
πολὺ
τῆς
κιθάρας |
[10, 6] |
δι´
ὀνείρων
μαντικήν.
Τυρρηναῖοι
δὲ
|
σάλπιγγα |
ἐπενόησαν
καὶ
Φρύγες
αὐλόν·
Φρύγες |
[10, 6] |
Φασὶ
δὲ
καὶ
τὴν
πλαγίαν
|
σύριγγα |
Σάτυρον
εὑρεῖν
τὸν
Φρύγα·
τρίχορδον |
[10, 1] |
πᾶσιν,
αὐτοῖς
δέ
γε,
ὧν
|
μέγα |
κλέος
καθ´
Ἑλλάδα,
καὶ
φιλοσόφων |
[10, 3] |
κατεβάλετο.
Κεκίλιος
δέ,
ὥς
τι
|
μέγα |
πεφωρακώς,
ὅλον
δρᾶμα
ἐξ
ἀρχῆς |
[10, 6] |
ταῦτα
ἱστόρησαν.
Παρεθέμην
δὲ
αὐτῶν
|
ὀλίγα |
εἰς
σύστασιν
τῆς
παρὰ
βαρβάροις |
[10, 2] |
ὁμοίου
ἐλέγχου
περιίδωμεν,
καὶ
τούτων
|
ὀλίγα |
παραθέσθαι
εὔλογον.
Εἶτ´
ἀκολούθως
Ὀρφέως, |
[10, 7] |
Αἰγυπτίων
καὶ
Χαλδαίων
γενομένους
μαθητὰς
|
ὀλίγα |
συγγράψαι·
καὶ
ταῦτα
τοῖς
Ἕλλησιν |
[10, 3] |
τῶν
Ἑλληνικῶν
μεταθεὶς
ὁ
Θεόπομπος
|
ἀργά |
τε
καὶ
ἀκίνητα
πεποίηκε
καὶ |
[10, 6] |
κρούματα
δὲ
Ὄλυμπον
ὁμοίως
τὸν
|
Φρύγα, |
καθάπερ
Φρύγιον
ἁρμονίαν
καὶ
μιξοφρύγιον |
[10, 6] |
ἁρμονίαν
Ἄγνιν
τὸν
καὶ
αὐτὸν
|
Φρύγα· |
κρούματα
δὲ
Ὄλυμπον
ὁμοίως
τὸν |
[10, 6] |
πλαγίαν
σύριγγα
Σάτυρον
εὑρεῖν
τὸν
|
Φρύγα· |
τρίχορδον
δὲ
ὁμοίως
καὶ
τὴν |
[10, 12] |
ἔην
(φησὶν
ὁ
τὴν
Μικρὰν
|
Ἰλιάδα |
πεποιηκώς)
μεσάτα,
λαμπρὰ
δ´
ἐπέτελλε |
[10, 10] |
ὡς
προειρήκαμεν.
Ἐπὶ
δὲ
πρώτην
|
Ὀλυμπιάδα |
ἀπὸ
Μωσέως
ἔτη
ακʹ
εἴπερ |
[10, 9] |
ἔτους
Δαρείου
ἐπὶ
τὴν
αʹ
|
Ὀλυμπιάδα |
ἔτη
συνάγοιτ´
ἂν
σνϛ
Ὀλυμπιάδες |
[10, 11] |
Θάλητος
γενομένου
περὶ
τὴν
πεντηκοστὴν
|
Ὀλυμπιάδα |
καὶ
τὰ
περὶ
τῶν
μετ´ |
[10, 9] |
μετὰ
τούτους
περὶ
τὴν
πεντηκοστὴν
|
Ὀλυμπιάδα |
οἱ
ἀμφὶ
Πυθαγόραν
καὶ
Δημόκριτον |
[10, 9] |
εἶναι
τὴν
πρώτην
καθ´
Ἕλληνας
|
Ὀλυμπιάδα |
σύνδρομον
Ἡσαΐᾳ
τῷ
προφήτῃ
καὶ |
[10, 10] |
τόνδε
τὸν
τρόπον·
ἐπὶ
πρώτην
|
Ὀλυμπιάδα |
τὴν
προειρημένην
ἀπὸ
Ὠγύγου
ἔτη |
[10, 11] |
Πεισιστρατιδῶν
ἀρχήν,
περὶ
τὴν
πεντηκοστὴν
|
Ὀλυμπιάδα. |
Τοῦ
δ´
Ὀρφέως
Μουσαῖος
μαθητής. |
[10, 11] |
νομοθετεῖ
Λακεδαιμονίοις.
Δράκων
δὲ
περὶ
|
Ὀλυμπιάδα |
τριακοστὴν
καὶ
ἐνάτην
εὑρίσκεται
γεγονώς· |
[10, 11] |
ὁ
δὲ
Ἀρχίλοχος
ἤκμασε
περὶ
|
Ὀλυμπιάδα |
τρίτην
καὶ
εἰκοστήν,
κατὰ
Γύγην |
[10, 2] |
ηὔξατο
οἰκτεῖραι
αὐτὸν
τετρυχωμένην
τὴν
|
Ἑλλάδα. |
Ἅμα
δὲ
εὐχομένου
βροντὴ
ἐξαίσιος |
[10, 1] |
γε,
ὧν
μέγα
κλέος
καθ´
|
Ἑλλάδα, |
καὶ
φιλοσόφων
διατριβαῖς
ἐξητασμένα
ζηλοῦν |
[10, 12] |
κίνησις.
Ἦν
δὲ
κατὰ
τὴν
|
Ἑλλάδα |
κατὰ
μὲν
Φορωνέα
τὸν
μετ´ |
[10, 2] |
οἱ
Ἕλληνες,
αὐχμοῦ
ποτὲ
τὴν
|
Ἑλλάδα |
πολυχρονίως
φθείροντος
καὶ
ἐπεχούσης
ἀγονίας |
[10, 7] |
βραχὺ
τῆς
Περσῶν
ἐπὶ
τὴν
|
Ἑλλάδα |
στρατείας
τῷ
χρόνῳ
προέλαβον.
Ἀλλὰ |
[10, 7] |
καθιεροῦσθαι.
Τὸν
δὲ
περὶ
τὴν
|
Ἑλλάδα |
τόπον
μυρίαι
μὲν
φθοραὶ
κατέσχον, |
[10, 5] |
Ἄλφ,
ὃ
μεταληφθὲν
εἰς
τὴν
|
Ἑλλάδα |
φωνὴν
λέγοιτ´
ἂν
μάθησις‘
τὸ |
[10, 8] |
μὴ
ἀγνοῆσαι,
ἀρχῆθεν
ἐπὶ
τὴν
|
Ἑλλάδα |
φωνὴν
μεταβεβλημένα.
~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ
Θ'
ΠΕΡΙ |
[10, 11] |
Μῶχος.
Τούτων
τὰς
βίβλους
εἰς
|
Ἑλληνίδα |
κατέταξε
φωνὴν
Λαῖτος,
ὁ
καὶ |
[10, 4] |
οὗτος
Βαβυλῶνά
τε
καὶ
τὴν
|
Περσίδα |
καὶ
Αἴγυπτον,
τοῖς
τε
Αἰγυπτίοις |
[10, 14] |
καθ´
ὃν
προφητεύουσιν
Ἱερεμίας,
Βαρούχ,
|
Ὀλδᾶ |
καὶ
ἄλλοι
προφῆται·
ἔπειτα
Ἰωάχαζ |
[10, 8] |
χερσίν.
Εἶτα
πάλιν
προβὰς
ἐπιλέγει·
|
ελάμποδα |
δέ
φασι
μετενεγκεῖν
ἐξ
Αἰγύπτου |
[10, 8] |
Ὀρφέα
τε
καὶ
Μουσαῖον
καὶ
|
Μελάμποδα |
καὶ
Δαίδαλον,
πρὸς
δὲ
τούτοις |
[10, 12] |
Δήμητραν
καλεῖσθαί
φησιν,
ἣ
κατὰ
|
Λυγκέα |
γίνεται
ἑνδεκάτῃ
ὕστερον
Μωσέως
γενεᾷ. |
[10, 11] |
τὴν
Κρήτην
ἀνακομιδή·
κατὰ
δὲ
|
Λυγκέα |
τῆς
Κόρης
ἡ
ἁρπαγὴ
καὶ |
[10, 12] |
εἰς
Φοινίκην
ἀνακομιδή·
κατὰ
δὲ
|
Λυγκέα |
τῆς
κόρης
ἡ
ἁρπαγὴ
καὶ |
[10, 10] |
ἱστοριῶν
φησι
κατὰ
Ἴναχον
Ἄργους
|
βασιλέα, |
Ἀμώσιος
Αἰγυπτίων
βασιλεύοντος,
ἀποστῆναι
Ἰουδαίους, |
[10, 11] |
πράξεις
ἐκτιθέμενος
κατὰ
Ἄμωσιν
Αἰγύπτου
|
βασιλέα |
γεγονέναι
Ἰουδαίοις
φησὶ
τὴν
ἐξ |
[10, 11] |
Ἄμωσις
ἐγένετο
κατὰ
Ἴναχον
τὸν
|
βασιλέα‘ |
Μετὰ
δὲ
τοῦτον
Ἀπίων
ὁ |
[10, 12] |
βίβλοις
κατὰ
Ἄμωσίν
φησιν
Αἰγύπτου
|
βασιλέα |
Μωσέως
ἡγουμένου
γεγονέναι
Ἰουδαίοις
τὴν |
[10, 4] |
δὲ
οἵδε
τὸν
Περσῶν
ἤκμασαν
|
βασιλέα. |
Οὗτος
δ´
ἦν
ὁ
χρόνος, |
[10, 9] |
τὸν
πέμπτον
μετὰ
Σεμίραμιν
Ἀσσυρίων
|
βασιλέα, |
πεντήκοντα
δὲ
καὶ
ἑκατὸν
ὕστερον |
[10, 13] |
γὰρ
Ὓκ
καθ´
ἱερὰν
γλῶσσαν
|
βασιλέα |
σημαίνει,
τὸ
δὲ
Οὐσσὼς
ποιμήν |
[10, 12] |
Χρονικοῖς.
Ἀπὸ
δὲ
Διονύσου
ἐπὶ
|
Ἡρακλέα |
καὶ
τοὺς
περὶ
Ἰάσονα
ἀριστεῖς, |
[10, 8] |
μάλιστα
διωνομασμένους
διατετριφέναι
παρ´
αὐτοῖς,
|
Τηλεκλέα |
καὶ
Θεόδωρον,
τοὺς
Ῥοίκου
μὲν |
[10, 7] |
γὰρ
παρὰ
τοῖς
Ἕλλησιν
ἅπαντα
|
νέα |
καὶ
χθὲς
καὶ
πρώην,
ὡς |
[10, 12] |
Λυγκέα
γίνεται
ἑνδεκάτῃ
ὕστερον
Μωσέως
|
γενεᾷ. |
Ἆπίς
τε
ὁ
Ἄργους
βασιλεὺς |
[10, 12] |
Τριόπας
δὲ
συγχρονεῖ
Ἴσιδι
ἑβδόμῃ
|
γενεᾷ |
ἀπὸ
Ἰνάχου·
εἰσὶ
δὲ
οἳ |
[10, 11] |
μετὰ
Δαναὸν
βασιλεύσαντος
γέγονεν,
ἑνδεκάτῃ
|
γενεᾷ |
μετὰ
Ἴναχον.
Λυκοῦργος
δέ,
πολὺ |
[10, 12] |
Προμηθεὺς
δὲ
κατὰ
Τριόπαν,
ἑβδόμῃ
|
γενεᾷ |
μετὰ
Μωσέα·
ὥστε
καὶ
πρὸ |
[10, 12] |
πρεσβύτερός
ἐστι
τῶν
Τρωϊκῶν
μιᾷ
|
γενεᾷ· |
τοῦ
γοῦν
Τληπολέμου,
ὃς
ἦν |
[10, 11] |
μιᾷ
τῶν
Τρωϊκῶν
προγενέστερος
πέφηνε
|
γενεᾷ. |
Τοῦτο
δέ
ἐστι
φανερὸν
ἀπὸ |
[10, 12] |
φησι
κατὰ
λέξιν
ὁ
Τατιανός·
|
ἐννέα |
δὲ
τὰ
Ἀρκαδικὰ
τὰ
ἀπὸ |
[10, 12] |
Κρητὸς
ἐν
Κρήτῃ.
Ἀκουσίλαος
γὰρ
|
Φορωνέα |
πρῶτον
ἀνθρώπων
γενέσθαι
λέγει·
ὅθεν |
[10, 11] |
μετὰ
Μωσέα.
Κατὰ
μὲν
γὰρ
|
Φορωνέα |
τὸν
μετ´
Ἴναχον
μνημονεύεται
παρ´ |
[10, 12] |
κατὰ
τὴν
Ἑλλάδα
κατὰ
μὲν
|
Φορωνέα |
τὸν
μετ´
Ἴναχον
ὁ
ἐπὶ |
[10, 14] |
ἅλωσιν.
Μετὰ
δὲ
Ἠλεὶ
τὸν
|
ἱερέα |
ἡγεῖται
τοῦ
λαοῦ
Σαμουήλ.
Μεθ´ |
[10, 9] |
κατ´
αὐτὸν
ἐκεῖνον
τὸν
Σαγχουνιάθωνα
|
Μωσέα |
γεγονέναι
καὶ
μὴ
πρότερον,
ὧδε |
[10, 9] |
χρόνοις
εἴρηνται,
οὐδὲ
αὐτοὶ
κατὰ
|
Μωσέα |
γενόμενοι,
ἀλλὰ
σχεδὸν
τοῖς
ἐκείνου |
[10, 9] |
Δαβὶδ
ἐβασίλευον
καὶ
οἱ
μετὰ
|
Μωσέα |
διέλαμπον
προφῆται·
ὥστε
τὰ
πάντα |
[10, 9] |
ἀλλὰ
καὶ
Ἑβραίους
αὐτόν
τε
|
Μωσέα |
καὶ
τοὺς
μετ´
αὐτὸν
προφήτας |
[10, 11] |
οἳ
ὅσα
παρὰ
τῶν
κατὰ
|
Μωσέα |
καὶ
τῶν
ὁμοίως
αὐτῷ
φιλοσοφούντων |
[10, 9] |
εὕροις
ἂν
κατὰ
μὲν
Ἑβραίους
|
Μωσέα, |
κατὰ
δὲ
Ἕλληνας
Κέκροπα
τὸν |
[10, 11] |
γινώσκονται,
δῆλον
ὡς
καὶ
μετὰ
|
Μωσέα. |
Κατὰ
μὲν
γὰρ
Φορωνέα
τὸν |
[10, 10] |
βασιλεύοντος,
ἀποστῆναι
Ἰουδαίους,
ὧν
ἡγεῖσθαι
|
Μωσέα. |
Μέμνηται
δὲ
καὶ
Ἡρόδοτος
τῆς |
[10, 12] |
συνῶπται
κατὰ
Ἴναχον
ἠκμακέναι
τὸν
|
Μωσέα. |
Παλαίτερα
δὲ
τῶν
Ἑλληνικῶν
μνημονεύεσθαι |
[10, 10] |
κατὰ
τοὺς
αὐτοὺς
χρόνους
γενέσθαι
|
Μωσέα· |
Πολέμων
μὲν
ἐν
τῇ
πρώτῃ |
[10, 8] |
Μωσῆς
τε
καὶ
οἱ
μετὰ
|
Μωσέα |
προφῆται,
εὖ
ἂν
ἔχοι
διελθεῖν, |
[10, 9] |
δὲ
τοῦ
φιλοσόφου
παλαιότερον
τὸν
|
Μωσέα |
συνίστησιν.
Ἡ
δὲ
Σεμίραμις
τῶν |
[10, 14] |
κατ´
αὐτὸν
ἱστορίας
τυγχάνει.
Μετὰ
|
Μωσέα |
τοίνυν
προέστη
τοῦ
Ἰουδαίων
ἔθνους |
[10, 9] |
πλησιάζοντες·
ὡς
τοσοῦτον
εἶναι
πρεσβύτερον
|
Μωσέα |
τοῦ
Σαγχουνιάθωνος
ὁπόσον
ἂν
οὗτος |
[10, 10] |
Ἕλλησι
δι´
ἀρχαιότητα
μυθεύεται,
μετὰ
|
Μωσέα |
τοῦθ´
εὑρίσκεται,
κατακλυσμοί
τε
καὶ |
[10, 9] |
δὲ
ἄρα
ἔτεσιν
εἰκὸς
ἦν
|
Μωσέα |
ὑπεράγειν
τοὺς
δηλουμένους
ἄπορον
εἰπεῖν· |
[10, 12] |
κατὰ
Τριόπαν,
ἑβδόμῃ
γενεᾷ
μετὰ
|
Μωσέα· |
ὥστε
καὶ
πρὸ
τῆς
καθ´ |
[10, 4] |
Ἁρπεδονάπται,
οἷς
ἐπὶ
πᾶσιν
ἐπ´
|
ἔτεα |
ὀγδώκοντα
ἐπὶ
ξένης
ἐγενήθην.
Ἐπῆλθε |
[10, 4] |
παλαιοτέρους
εἰδέναι.
Πρῶτον
γοῦν
ἁπάντων
|
Ὀρφέα, |
εἶτα
δὲ
Λίνον
κἄπειτα
Μουσαῖον |
[10, 12] |
ὕστερον
εἴκοσιν
ἑπτὰ
οἱ
περὶ
|
Ὀρφέα |
καὶ
Μουσαῖον
καὶ
Λίνον
τὸν |
[10, 4] |
τοι
Ἕλληνες
αὐτοὶ
μετά
γε
|
Ὀρφέα |
Λίνον
τε
καὶ
Μουσαῖον,
οἳ |
[10, 8] |
ὧν
παρὰ
τοῖς
Ἕλλησιν
ἐθαυμάσθησαν.
|
Ὀρφέα |
μὲν
γὰρ
τῶν
μυστικῶν
τελετῶν |
[10, 8] |
ἱεραῖς
βίβλοις
παραβαλεῖν
πρὸς
ἑαυτοὺς
|
Ὀρφέα |
τε
καὶ
Μουσαῖον
καὶ
Μελάμποδα |
[10, 13] |
κράτος
εἷλον.
Καὶ
ἐπιλέγει
μετὰ
|
βραχέα· |
Ἐκαλεῖτο
δὲ
τὸ
σύμπαν
αὐτῶν |
[10, 10] |
τὸ
χρήσιμον
ἐκλεγήσεται.
Καὶ
μετὰ
|
βραχέα |
ἐπιλέγει·
Φαμὲν
τοίνυν
ἔκ
γε |
[10, 3] |
λέξιν
μετήνεγκεν
ἐκ
τῆς
Περιηγήσεως,
|
βραχέα |
παραποιήσας,
τὰ
τοῦ
Φοίνικος
ὀρνέου |
[10, 11] |
ἱστορίας
ἀληθεύειν
δύναται.
Καὶ
μετὰ
|
βραχέα· |
Πλὴν
Ὅμηρος
ἔστω
μὴ
μόνον |
[10, 3] |
τὸ
χεῖρον
διέστρεψε.
Καὶ
μετὰ
|
βραχέα |
φησί·
Καὶ
τί
ὑμῖν
λέγω |
[10, 10] |
βασιλέως
Βαβυλῶνος,
παρέτεινεν
ἔτη
ἑβδομήκοντα,
|
καθὰ |
προεφήτευσεν
Ἱερεμίας.
Τοῦ
δὴ
Ναβουχοδονόσορ |
[10, 1] |
παρὰ
τοῖς
ἀνδράσιν
ἱερὰς
βίβλους
|
ἀπεδεξάμεθα |
προδιειληφότες
κἄπειτα
καὶ
αὐτοὺς
τοὺς |
[10, 14] |
ἀγαπήσαντες
τὰ
Ἑβραίων
λόγια
τιμᾶν
|
διανενοήμεθα. |
|
[10, 1] |
καὶ
φιλοσόφων
διατριβαῖς
ἐξητασμένα
ζηλοῦν
|
προειλόμεθα. |
Τούτους
δ´
ἂν
εὕροις
ἀριθμῷ |
[10, 2] |
Ἑλληνικῇ
μυθολογίᾳ
τερατευόμενοι.
Καὶ
δὴ
|
πευσόμεθα |
παρ´
αὐτῶν
ἤτοι
ἀληθῆ
ταῦτά |
[10, 8] |
ὁ
λόγος
ὧδέ
πως
ἀποδεδειγμένος
|
ἐνταῦθά |
μοι
εἰληφέτω
τέλος.
Οὐ
δεῖ |
[10, 8] |
τοῖς
ἀρχαίοις
χρόνοις,
ἵνα
τῶν
|
ἐνταῦθα |
νομίμων
καὶ
παιδείας
μετάσχωσιν.
Οἱ |
[10, 12] |
Πολυδεύκους
ἀποθέωσιν
ἔτη
πεντήκοντα
τρία·
|
ἐνταῦθά |
που
καὶ
ἡ
Ἰλίου
κατάληψις. |
[10, 4] |
μικρὸν
ὕστερον
διιόντι
καταφανὲς
ἔσται.
|
Ἐνταῦθά |
που
νέοι
τῷ
χρόνῳ
οἱ |
[10, 11] |
δ´
ἡμεῖς
ἐφ´
ἕτερον·
~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ
|
ΙΑ' |
ΑΠΟ
ΤΟΥ
ΠΡΟΣ
ΕΛΛΗΝΑΣ
ΤΑΤΙΑΝΟΥ. |
[10, 14] |
τρεῖς·
μεθ´
ὃν
Ἰωακεὶμ
ἔτη
|
ιαʹ |
μεθ´
ὃν
πάντων
ὕστατος
Σεδεκίας |
[10, 13] |
Ἀσίας
κρατεῖν)
ἐν
τῇ
νῦν
|
Ἰουδαίᾳ |
καλουμένῃ
πόλιν
οἰκοδομησαμένους
τοσαύταις
μυριάσιν |
[10, 4] |
εὑροῦσα,
τὰ
μὲν
σεμνὰ
καὶ
|
παλαιὰ |
τῆς
πατρόθεν
εἰς
αὐτοὺς
ἡκούσης |
[10, 9] |
πρώτην
καθ´
Ἕλληνας
Ὀλυμπιάδα
σύνδρομον
|
Ἡσαΐᾳ |
τῷ
προφήτῃ
καὶ
τοῖς
τούτῳ |
[10, 11] |
δὲ
Φόρβαντα
Ἀκταῖος,
ἀφ´
οὗ
|
Ἀκταία |
ἡ
Ἀττική·
κατὰ
δὲ
Τριόπαν |
[10, 12] |
δὲ
Φόρβαντα
Ἀκταῖος,
ἀφ´
οὗ
|
Ἀκταία |
ἡ
Ἀττική·
κατὰ
δὲ
Τριόπαν |
[10, 7] |
Ἕλληνας
ὡς
μόνους
ἐπισταμένους
τὰ
|
ἀρχαῖα |
καὶ
τὴν
ἀλήθειαν
περὶ
αὐτῶν |
[10, 14] |
Σολομῶνα
βασιλεύει
Ῥοβοὰμ
ἔτη
ιζʹ
|
Ἀβιὰ |
ἔτη
γʹ
Ἄσα
ἔτη
μαʹ |
[10, 14] |
αὐτῶν
φιλοσόφοις
ἀγαπήσαντες
τὰ
Ἑβραίων
|
λόγια |
τιμᾶν
διανενοήμεθα.
|
[10, 2] |
ἡμετέραν
ἐπιστροφὴν
παραδόξως
ἐνεργούμενα,
Ἑλληνικῇ
|
μυθολογίᾳ |
τερατευόμενοι.
Καὶ
δὴ
πευσόμεθα
παρ´ |
[10, 9] |
διευκρινήσαντες
τῇ
παρ´
Ἑβραίοις
συνέστησαν
|
ἀρχαιολογίᾳ, |
πλουσίᾳ
καὶ
ποικίλῃ
κατασκευῇ
κεχρημένοι |
[10, 11] |
οἱ
κατ´
αὐτοὺς
σοφισταὶ
κεχρημένοι
|
περιεργίᾳ, |
οἳ
ὅσα
παρὰ
τῶν
κατὰ |
[10, 9] |
Δήμητρος
μυστήρια,
Ἐλευσινίων
ἵδρυσις,
Τριπτολέμου
|
γεωργία, |
Εὐρώπης
ὑπὸ
Διὸς
ἁρπαγή,
Ἀπόλλωνος |
[10, 11] |
τεμένους
καθίδρυσις
καὶ
ἡ
Τριπτολέμου
|
γεωργία |
καὶ
ἡ
Κάδμου
εἰς
Θήβας |
[10, 12] |
τεμένους
καθίδρυσις
καὶ
ἡ
Τριπτολέμου
|
γεωργία |
καὶ
ἡ
Κάδμου
εἰς
Θήβας |
[10, 11] |
Καὶ
δὴ
τούτων
οὕτως
ἀποδεδειγμένων
|
διὰ |
βραχέων
ἔτι
καὶ
περὶ
τῆς |
[10, 10] |
Ὀλυμπιάδος
νεʹ
ἔτος
τὸ
πρῶτον,
|
διὰ |
Ζοροβάβελ,
καθ´
ὃν
Ἰησοῦς
ὁ |
[10, 8] |
Μώμεμφιν.
Τά
τε
περὶ
τὸν
|
Δία |
καὶ
τὴν
Ἥραν
μυθολογούμενα
περὶ |
[10, 2] |
ἀγονίας
καρπῶν,
οἱ
καταλειφθέντες,
φασί,
|
διὰ |
λιμὸν
ἱκέται
παραγενόμενοι
εἰς
Δελφοὺς |
[10, 10] |
πρῶτον
ἔτος
τῆς
ἀπ´
Αἰγύπτου
|
διὰ |
Μωσέως
ἐξόδου
Ἰσραήλ,
ὅσον
ἀπὸ |
[10, 2] |
ἔτι
ἄπιστα
αὐτοῖς
καταφαίνεται
τὰ
|
διὰ |
Μωσέως
καὶ
τῶν
ἄλλων
προφητῶν |
[10, 2] |
τὰ
παρὰ
τῶν
ὁμοίων
κεκλοφέναι
|
διὰ |
παραθέσεως
τῶν
ἑκάστου
φωνῶν
εὐθύνει. |
[10, 12] |
φασι,
διὰ
τὸ
ἰέναι
αὐτὴν
|
διὰ |
πάσης
τῆς
γῆς
πλανωμένην.
Ταύτην |
[10, 9] |
οἱ
τῶν
λόγων
πατέρες
καὶ
|
διὰ |
πλειόνων
μαρτύρων,
ἀλλὰ
μὴ
δι´ |
[10, 3] |
ῥηθέντα
μνημονεύειν.
Καὶ
ταῦτ´
εἰπὼν
|
διὰ |
πλειόνων
τίθησι
τὰς
ἀποδείξεις.
Ἀλλ´ |
[10, 13] |
υἱὸν
Θμούθωσιν
ἐπιχειρῆσαι
μὲν
αὐτοὺς
|
διὰ |
πολιορκίας
ἑλεῖν
κατὰ
κράτος,
ὀκτὼ |
[10, 9] |
προφητῶν
ἀρχαιότητος
πλεῖστοι
μὲν
ἄλλοι
|
διὰ |
σπουδῆς
τὴν
ἀπόδειξιν
ἐν
οἰκείοις |
[10, 4] |
αὐτῶν
ἐνδίκως
ἐπιμεμψάμενοι
καί
τινες
|
διὰ |
ταῦτα
ἀθεότητα
μᾶλλον
τῆς
τῶν |
[10, 10] |
τῷ
μὴ
ἐκ
πλείστου
διαστήματος,
|
διὰ |
τετραετίας
δὲ
τὰς
ἀναγραφὰς
αὐτῶν |
[10, 10] |
ὁ
χρόνος.
Μετὰ
δὲ
Ὤγυγον,
|
διὰ |
τὴν
ἀπὸ
τοῦ
κατακλυσμοῦ
πολλὴν |
[10, 8] |
ἰδίαις
χερσὶ
δεδημιουργημένης·
πέρας
δὲ
|
διὰ |
τὴν
εὐφυΐαν
ἀξιωθέντα
μεγάλης
δόξης |
[10, 3] |
ἄπρακτα.
Λόγου
γὰρ
δύναμιν
καὶ
|
διὰ |
τὴν
κλοπὴν
ἐξεργασίαν
ἐμβάλλειν
καὶ |
[10, 1] |
παρ´
Ἕλλησι
φιλοσόφων
τετιμημένους,
ὡς
|
διὰ |
τὴν
πολλὴν
εὐδοκίμησιν
τῇ
δόξῃ |
[10, 13] |
ἄλλῳ
ἀντιγράφῳ
οὐ
βασιλεῖς
σημαίνεσθαι
|
διὰ |
τῆς
τοῦ
Ὓκ
προσηγορίας,
ἀλλὰ |
[10, 9] |
ἴσαις
ὑπηγάγετο
δυσφημίαις.
Οὕτω
γὰρ
|
διὰ |
τῆς
τῶν
ἐχθρῶν
ὁμολογίας
ἀναμφηρίστως |
[10, 11] |
ὅπως
τὰ
ὅσα
μὴ
συνίεσαν,
|
διά |
τινος
ἐπιπλάστου
ῥητολογίας
παρακαλύπτοντες
ὡς |
[10, 3] |
ἐπλήσθη,
ὃν
ἠρέμα
μὲν
ἤλεγξε
|
διὰ |
τὸ
ἄγαν
αὐτὸν
φιλεῖν
Ἀριστοφάνης |
[10, 12] |
οἳ
τὴν
Ἶσιν
Ἰώ
φασι,
|
διὰ |
τὸ
ἰέναι
αὐτὴν
διὰ
πάσης |
[10, 4] |
ἔθρεψε
τοὺς
πρώτους
ταῦτα
ἐννοήσαντας
|
διὰ |
τὸ
κάλλος
τῆς
θερινῆς
ὥρας, |
[10, 3] |
σιγῶ,
Ὁμήρου
κωμῳδηθέντος
ὑπὸ
Κρατίνου
|
διὰ |
τὸ
πλεονάσαι
ἐν
τῷ
τὸν |
[10, 7] |
τῶν
γραμμάτων
ὕστερον
συντεθῆναι
καὶ
|
διὰ |
τοῦτο
πολλὰς
ἐν
αὐτῇ
σχεῖν |
[10, 2] |
ἄνωθεν
ἐκ
τῆς
θείας
δυνάμεως
|
διὰ |
τῶν
ἁγίως
βεβιωκότων
εἰς
τὴν |
[10, 3] |
τῷ
Κατὰ
Ὀνήτορος
ἐξούλης
σχεδὸν
|
διὰ |
τῶν
αὐτῶν
εἴρηται;
Ἢ
ὡς |
[10, 7] |
τῶν
πραγμάτων
εἴκαζον;
Πλέον
γοῦν
|
διὰ |
τῶν
βιβλίων
ἀλλήλους
ἐλέγχουσι
καὶ |
[10, 2] |
τῆς
Ἑλληνικῆς
ἐπινοίας
ἐκ
τῆς
|
διὰ |
τῶν
γραφῶν
εἰς
ἡμᾶς
δεδομένης |
[10, 11] |
ἐπὶ
Φοίνικας
καὶ
Ἰουδαίους,
ἅτινα
|
διὰ |
τῶν
καθ´
ἡμᾶς
προφητῶν
ἴσμεν |
[10, 11] |
ἂν
ἀποδεικνύηται,
θαυμαστόν,
ὁπόταν
ὑμῖν
|
διὰ |
τῶν
ὑμετέρων
ὅπλων
ἀντερείδων
ἀνυπόπτους |
[10, 2] |
βρέχων
ἐπὶ
δικαίους
καὶ
ἀδίκους’
|
διὰ |
τῶν
ὑποτεταγμένων
δυνάμεων
καὶ
τὰ |
[10, 5] |
διὸ
καὶ
μάλιστα
μὴ
ὄντα
|
ἴδια |
Ἑλλήνων
ὁμολογεῖται.
Ἔστι
δὲ
τὰ |
[10, 2] |
δὲ
τὰ
ἑτέρων
ὑφελόμενοι
ὡς
|
ἴδια |
ἐξήνεγκαν,
καθάπερ
{Εὐγ{
ρ}
άμμων |
[10, 6] |
ἐναυπήγησε
δὲ
αὐτὴν
Βόσπορος
αὐτόχθων.
|
Μήδειά |
τε,
ἡ
Αἰήτου
ἡ
Κολχίς, |
[10, 8] |
Ἕλλησι
δεδοξασμένων
ἐπὶ
συνέσει
καὶ
|
παιδείᾳ |
παρέβαλον
εἰς
Αἴγυπτον
ἐν
τοῖς |
[10, 4] |
θαυμαστὰ
καὶ
παρὰ
πᾶσι
βοώμενα
|
θεῖά |
τε
καὶ
χρηστήρια
ἔργῳ
περιττὰ |
[10, 5] |
τὸ
λεγόμενον
ἐξ
αὐτῶν
αἰωνία
|
βοήθεια‘ |
Ἐπὶ
τούτοις
τὸ
Ἄϊν,
ὃ |
[10, 5] |
αἰωνία‘
εἶτα
Σάμχ,
ὃ
ἑρμηνεύεται
|
βοήθεια‘ |
ἵν´
ᾖ
τὸ
λεγόμενον
ἐξ |
[10, 5] |
ἔφην,
ὁμολογεῖν
ἀνάγκη
μὴ
ὄντα
|
οἰκεῖα |
Ἑλλήνων,
παραπεποιημένα
δὲ
ἄντικρυς
ἀπὸ |
[10, 2] |
τοὺς
Ἕλληνας.
Οἱ
γὰρ
τὰ
|
οἰκεῖα |
οὕτως
ἄντικρυς
παρ´
ἀλλήλων
ὑφαιρούμενοι |
[10, 7] |
περὶ
τοῦ
συγγράφειν
τὰς
ἱστορίας
|
ἐπιμέλεια. |
Τὰ
μέντοι
παρ´
Αἰγυπτίοις
τε |
[10, 11] |
δὲ
Σθενέλαον
ἥ
τε
Ἀμφικτύονος
|
βασιλεία |
καὶ
ἡ
εἰς
Πελοπόννησον
Δαναοῦ |
[10, 12] |
δὲ
Σθένελον
ἥ
τε
Ἀμφικτύονος
|
βασιλεία |
καὶ
ἡ
εἰς
Πελοπόννησον
Δαναοῦ |
[10, 11] |
εἰς
Θήβας
παρουσία
Μίνωός
τε
|
βασιλεία· |
κατὰ
δὲ
Προῖτον
ὁ
Εὐμόλπου |
[10, 12] |
εἰς
Θήβας
παρουσία
Μίνωός
τε
|
βασιλεία· |
κατὰ
δὲ
Προῖτον
ὁ
Εὐμόλπου |
[10, 12] |
κατακλυσμὸς
καὶ
ἡ
ἐν
Σικυῶνι
|
βασιλεία, |
πρώτου
μὲν
Αἰγιαλέως,
εἶτα
δὲ |
[10, 8] |
τὸν
Χῖον.
Πάντων
δὲ
τούτων
|
σημεῖα |
δεικνύουσι
τῶν
μὲν
εἰκόνας,
τῶν |
[10, 5] |
παρ´
αὐτοῖς
Θαῦ,
ὃ
δηλοῖ
|
σημεῖα‘ |
Ἔχοι
δ´
ἂν
ἡ
διάνοια· |
[10, 5] |
διάνοια·
κλῆσιν
κεφαλῆς
καὶ
ὀδόντων
|
σημεῖα‘ |
Καὶ
παρὰ
μὲν
Ἑβραίοις
τοιάδε |
[10, 8] |
δ´
Ὁμήρου
παρουσίας
ἄλλα
τε
|
σημεῖα |
φέρουσι
καὶ
μάλιστα
τὴν
τῆς |
[10, 5] |
ἡ
τῶν
στοιχείων
μετάφρασις
καὶ
|
ἑρμηνεία, |
λόγου
διάνοιαν
ἀπαρτίζουσα
τῇ
τῶν |
[10, 4] |
εὕρεσιν
λυσιτελεῖν
δεδυνημένα,
τὰ
δὲ
|
ὀθνεῖα |
λοιπὸν
καὶ
βάρβαρα,
οἷά
τις |
[10, 3] |
ΠΡΩΤΟΥ
ΤΗΣ
ΦΙΛΟΛΟΓΟΥ
ΑΚΡΟΑΣΕΩΣ.
Τὰ
|
Πλατώνεια |
ἑστιῶν
ἡμᾶς
Λογγῖνος
Ἀθήνησι
κέκληκεν |
[10, 3] |
Ἀρητάδου
τέ
ἐστι
Περὶ
συνεμπτώσεως
|
πραγματεία, |
ἐξ
ὧν
τοιαῦτα
πολλὰ
ἔστι |
[10, 12] |
αὐτοῖς
Ἑβραίων
παισὶν
ἡ
προκειμένη
|
πραγματεία, |
καλῶς
ἂν
ἔχοι
καὶ
τὰ |
[10, 8] |
τῶν
μάλιστα
συνεκτικωτάτων
τῇ
προκειμένῃ
|
πραγματείᾳ, |
τὸ
μέλλοντας
τῶν
παρὰ
τοῖς |
[10, 4] |
ὧν
ἀπελέγχεται
ἡ
παρ´
Ἕλλησι
|
πολιτεία |
τὸν
μακρὸν
αἰῶνα
πτωχεύουσα
καὶ |
[10, 5] |
δὲ
τὰ
πάντα
παρ´
Ἑβραίοις
|
στοιχεῖα |
δύο
καὶ
εἴκοσιν,
ὧν
τὸ |
[10, 5] |
δὴ
τὰ
πρῶτα
τῆς
γραμματικῆς
|
στοιχεῖα, |
Ἕλλησιν
εἰσηγησάμενος
Κάδμος,
τὸ
γένος |
[10, 1] |
τε
τὰ
πρῶτα
τῆς
γραμματικῆς
|
στοιχεῖα |
μυρίας
τε
ἄλλας
τεχνικὰς
καὶ |
[10, 11] |
ἀναγραφή.
Κάδμος
γὰρ
ὁ
τὰ
|
στοιχεῖα |
τοῖς
προειρημένοις
παραδοὺς
μετὰ
πολλὰς |
[10, 5] |
γένος
Φοῖνιξ
ἦν,
ὅθεν
καὶ
|
Φοινικήια |
τὰ
γράμματά
τινες
τῶν
παλαιῶν |
[10, 14] |
πάντων
τῶν
Ἑλληνικῶν
φιλοσόφων
ἀντιπαραβάλλειν
|
ἡλικίᾳ. |
Ἀλλὰ
γὰρ
τούτων
ἀποδειχθέντων
καιρὸς |
[10, 10] |
περὶ
Ἴλιον,
Ἡρακλειδῶν
κάθοδος,
Ἰώνων
|
ἀποικία |
καὶ
Ὀλυμπιάδες.
Ἔδοξε
δή
μοι |
[10, 10] |
τύχοιμι.
Ἑβραίων
μὲν
οὖν
ἡ
|
μετοικία |
ἐπισημοτάτη,
αἰχμαλωτισθέντων
ὑπὸ
Ναβουχοδονόσορ
βασιλέως |
[10, 6] |
Σικελοί
τε
οἱ
πρὸς
τῇ
|
Ἰταλίᾳ |
πρῶτοι
φόρμιγγα
εὗρον
οὐ
πολὺ |
[10, 4] |
δὲ
ὁ
Πλάτων
τοῖς
ἐν
|
Ἰταλίᾳ |
Πυθαγορείοις
σχολάσας
οὐ
μόνῃ
τῇ |
[10, 3] |
τῶν
πρὸ
τοῦ
Πλάτωνος
γεγονότων
|
βιβλία, |
ἐπεὶ
ἴσως
πλείους
ἄν
τις |
[10, 5] |
τῶν
στοιχείων
μαθήσει
τε
καὶ
|
ἐπαγγελίᾳ |
προσήκουσαν.
Τὸ
ὅμοιον
δ´
οὐκ |
[10, 10] |
Ὠγύγου
τοίνυν
ἐπὶ
Κῦρον
ἔτη
|
χίλια |
διακόσια
τριάκοντα
ἑπτά.
Εἰ
δ´ |
[10, 10] |
προειρημένην
ἀπὸ
Ὠγύγου
ἔτη
δειχθήσεται
|
χίλια |
εἴκοσιν·
ἀπὸ
δὲ
πρώτης
Ὀλυμπιάδος |
[10, 10] |
τοὺς
χρόνους
ἐνόμισαν,
ἔτη
συνάγεται
|
χίλια |
εἴκοσιν,
ὡς
καὶ
τοῖς
προειρημένοις |
[10, 14] |
ἔτη
ηʹ
Ὀχοζίας
ἔτος
αʹ
|
Γοθολιὰ |
ἔτη
ζʹ
Ἰωὰς
ἔτη
μʹ |
[10, 12] |
ὢν
πρεσβύτερός
ἐστι
τῶν
Τρωϊκῶν
|
μιᾷ |
γενεᾷ·
τοῦ
γοῦν
Τληπολέμου,
ὃς |
[10, 12] |
Ἰνάχου
γενεαὶ
μὲν
εἴκοσιν
ἢ
|
μιᾷ |
πλείους
διαριθμοῦνται,
ἔτη
δέ,
ὡς |
[10, 11] |
ἐστὶ
διδάσκαλος,
ὁ
δὲ
Ἡρακλῆς
|
μιᾷ |
τῶν
Τρωϊκῶν
προγενέστερος
πέφηνε
γενεᾷ. |
[10, 3] |
τὴν
πίστιν
τῷ
λόγῳ
παρέχω.
|
Σπάνια |
δὲ
τὰ
τῶν
πρὸ
τοῦ |
[10, 4] |
τῶν
σοφῶν
Ἑλλήνων
ἔσχεν
οὐδέν,
|
πενίᾳ |
σοφίας
καὶ
ἀπορίᾳ
συνοικούντων·
ἔμπαλιν |
[10, 5] |
ᾖ
τὸ
λεγόμενον
ἐξ
αὐτῶν
|
αἰωνία |
βοήθεια‘
Ἐπὶ
τούτοις
τὸ
Ἄϊν, |
[10, 5] |
αὐτῶν‘
ἔπειτα
Νοῦν,
ὅ
ἐστιν
|
αἰωνία‘ |
εἶτα
Σάμχ,
ὃ
ἑρμηνεύεται
βοήθεια‘ |
[10, 7] |
ἡ
πολλὴ
πρὸς
ἀλλήλους
ἐγένετο
|
διαφωνία |
τοῖς
συγγραφεῦσι.
Δευτέραν
δὲ
πρὸς |
[10, 6] |
καὶ
βεβαίαν
πίστωσιν.
ἄκουε
τοίνυν
|
οἷα |
καὶ
οὗτος
γράφει
πρὸς
λέξιν· |
[10, 4] |
δὲ
ὀθνεῖα
λοιπὸν
καὶ
βάρβαρα,
|
οἷά |
τις
γυμνὴ
καὶ
οἰκείων
πτωχεύουσα |
[10, 2] |
δ´
ἂν
εἴποις,
εἰ
τὰ
|
ὅμοια |
καὶ
παρ´
αὐτῶν
μάθοις
τῶν |
[10, 4] |
δὴ
ταῦτα
καὶ
ὅσα
τούτοις
|
ὅμοια |
παρεφυλάττετο.
Πολὺς
γοῦν
παρὰ
τοῖς |
[10, 14] |
εἰ
δὴ
καὶ
αὐτοὶ
τὰ
|
ὅμοια |
τοῖς
αὐτῶν
φιλοσόφοις
ἀγαπήσαντες
τὰ |
[10, 5] |
Σάδη,
ὃ
δικαιοσύνην‘
ὧν
ἡ
|
διάνοιά |
ἐστι
πηγὴ
ἢ
καὶ
ὀφθαλμὸς |
[10, 5] |
σημεῖα‘
Ἔχοι
δ´
ἂν
ἡ
|
διάνοια· |
κλῆσιν
κεφαλῆς
καὶ
ὀδόντων
σημεῖα‘ |
[10, 2] |
Ἐντεῦθεν
ἄφθονος
καὶ
πλουσία
τελεσφορεῖται
|
εὐκαρπία, |
ταῖς
Αἰακοῦ
γεωργηθεῖσα
εὐχαῖς.
Καὶ |
[10, 11] |
τοῦ
Προκοννησίου
καὶ
τοῦ
τὰ
|
Ἀριμάσπια |
συγγράψαντος
Ἀσβόλου
τε
τοῦ
Κενταύρου |
[10, 11] |
ἐκπύρωσις
καὶ
ἡ
ἐπὶ
Δευκαλίωνος
|
ἐπομβρία· |
κατὰ
δὲ
Σθενέλαον
ἥ
τε |
[10, 12] |
ἐκπύρωσις
καὶ
ἡ
ἐπὶ
Δευκαλίωνος
|
ἐπομβρία· |
κατὰ
δὲ
Σθένελον
ἥ
τε |
[10, 4] |
πᾶσι
βοώμενα
θεῖά
τε
καὶ
|
χρηστήρια |
ἔργῳ
περιττὰ
καὶ
ἀνωφελῆ
κατελάμβανε. |
[10, 4] |
λόγων
εὕρεσιν
αὐτοῖς
τὰ
ἄχρηστα
|
χρηστήρια |
συνεβάλλετο,
ἀλλ´
οὐδ´
αὐτὸς
ὁ |
[10, 9] |
Κόρης
τε
ἁρπαγὴ
καὶ
Δήμητρος
|
μυστήρια, |
Ἐλευσινίων
ἵδρυσις,
Τριπτολέμου
γεωργία,
Εὐρώπης |
[10, 1] |
πλειόνων
θεῶν
δόξαν
τά
τε
|
μυστήρια |
καὶ
τὰς
τελετὰς
καὶ
προσέτι |
[10, 4] |
θεῶν
ἢ
καί
ποθεν
ἄλλοθεν,
|
μυστήρια |
καὶ
τελετὰς
ξοάνων
τε
ἱδρύσεις |
[10, 10] |
Ἰώ,
Εὐρώπη,
Σπαρτοί,
Κόρης
ἁρπαγή,
|
μυστήρια, |
νομοθεσίαι,
Διονύσου
πράξεις,
Περσεύς,
ἆθλοι |
[10, 7] |
ἔτεσι
στρατευσάντων
ὕστερον
πολλὴ
γέγονεν
|
ἀπορία |
καὶ
ζήτησις
εἰ
γράμμασιν
ἐχρῶντο· |
[10, 4] |
ἔσχεν
οὐδέν,
πενίᾳ
σοφίας
καὶ
|
ἀπορίᾳ |
συνοικούντων·
ἔμπαλιν
δ´
οὖν
τῶν |
[10, 7] |
Ὅλως
δὲ
τὸ
πάντων
ἐναντιώτατον
|
ἱστορίᾳ |
πράττοντες
διατελοῦσι.
Τῆς
μὲν
γὰρ |
[10, 10] |
τοῖς
χιλίοις
εἴκοσιν
ἔτεσιν
ἐπίσημος
|
ἱστορία |
τυγχάνει,
κατὰ
τὸ
χρήσιμον
ἐκλεγήσεται. |
[10, 12] |
Ἀργοῖ
πλεύσαντας,
συνάγεται
ἔτη
ἑξήκοντα
|
τρία· |
Ἀσκληπιός
τε
καὶ
Διόσκουροι
συνέπλεον |
[10, 12] |
καὶ
Πολυδεύκους
ἀποθέωσιν
ἔτη
πεντήκοντα
|
τρία· |
ἐνταῦθά
που
καὶ
ἡ
Ἰλίου |
[10, 14] |
Γεδεὼν
ἔτη
μʹ
Ἀβιμέλεχ
ἔτη
|
τρία· |
Θωλὰ
κγʹ
Ἰαεὶρ
κβʹ
Ἀμμανῖται |
[10, 5] |
οἰκήσαντες,
ὧν
καὶ
μάλιστα
οὐκ
|
ἀλλοτρία |
φαίνεται
ἡ
τῶν
Ἑλληνικῶν
γραμμάτων |
[10, 2] |
δυνάμεων
καὶ
τὰ
ἑξῆς.
Τούτοις
|
μυρία |
συνάψας
ὁ
Κλήμης
κλέπτας
γεγονέναι |
[10, 4] |
θερινῆς
ὥρας,
ἣν
Αἴγυπτός
τε
|
Συρία |
θ´
ἱκανῶς
κέκτηται.
Ὅθεν
καὶ |
[10, 10] |
τὰς
Ἀτθίδας,
οἵ
τε
τὰ
|
Σύρια |
Κάστωρ
καὶ
Θαλλὸς
καὶ
ὁ〉 |
[10, 10] |
οἳ
ἐν
τῇ
Παλαιστίνῃ
καλουμένῃ
|
Συρίᾳ |
οὐ
πόρρω
Ἀραβίας
ᾤκησαν‘
αὐτοὶ |
[10, 7] |
εἰρημένων
ἐπισφράγισμα
καὶ
ἡ
Διοδώρου
|
μαρτυρία, |
ἣν
ἀπὸ
τοῦ
πρώτου
τῆς |
[10, 11] |
Αἰγύπτου
πορείαν
εἰς
ἅπερ
ἤθελον
|
χωρία, |
Μωσέως
ἡγουμένου.
Λέγει
δὲ
οὕτως· |
[10, 9] |
ἐν
οἷς
τὰ
ἐν
Ἕλλησι
|
θαυμάσια |
μυθολογεῖται,
ὁ
ἐπὶ
Δευκαλίωνος
κατακλυσμὸς |
[10, 13] |
Τοὺς
δὲ
ἐπὶ
ταῖς
ὁμολογίαις
|
πανοικεσίᾳ |
μετὰ
τῶν
κτήσεων,
οὐκ
ἐλάσσους |
[10, 5] |
τὸ
Θῆτα;
Καὶ
ὅσα
τούτοις
|
παραπλήσια. |
Ὥστε
ἀναμφίλεκτον
εἶναι
τὸ
μὴ |
[10, 10] |
τοίνυν
ἐπὶ
Κῦρον
ἔτη
χίλια
|
διακόσια |
τριάκοντα
ἑπτά.
Εἰ
δ´
ἀναφέροι |
[10, 12] |
τῆς
μὲν
Διονύσου
ἀποθεώσεως
ἔτη
|
ἑξακόσια |
τέσσαρα,
εἴ
γε
τῆς
Περσέως |
[10, 12] |
ἔτη
δέ,
ὡς
ἔπος
εἰπεῖν,
|
τετρακόσια |
καὶ
πρόσω.
Εἰ
δὲ
τὰ |
[10, 10] |
δ´
ἑξῆς
βασιλέων
Ἑβραίων
ἔτη
|
τετρακόσια |
τῆς
δ´
αἰχμαλωσίας
ἑβδομήκοντα〉
ἧς |
[10, 9] |
Ἰλίου
ἅλωσιν
συνάγεσθαι
πλεῖον
ἢ
|
ὀκτακόσια |
ἔτη
κατὰ
τὴν
ἐκτεθεῖσαν
τοῦ |
[10, 7] |
μὴ
σπουδασθῆναι
παρὰ
τοῖς
Ἕλλησι
|
δημοσίᾳ |
γίνεσθαι
τὰς
περὶ
τῶν
ἑκάστοτε |
[10, 4] |
καὶ
ἄφθονος
παρὰ
τοῖς
πᾶσι
|
περιουσία. |
Σεμνός
γε
μήν
τις
καὶ |
[10, 9] |
τῇ
παρ´
Ἑβραίοις
συνέστησαν
ἀρχαιολογίᾳ,
|
πλουσίᾳ |
καὶ
ποικίλῃ
κατασκευῇ
κεχρημένοι
τῆς |
[10, 2] |
τὴν
χώραν.
Ἐντεῦθεν
ἄφθονος
καὶ
|
πλουσία |
τελεσφορεῖται
εὐκαρπία,
ταῖς
Αἰακοῦ
γεωργηθεῖσα |
[10, 9] |
Ἀπόλλωνος
γένεσις,
Κάδμου
ἐπὶ
Θήβας
|
παρουσία |
καὶ
ἔτι
τούτων
νεώτεροι
Διόνυσος, |
[10, 11] |
καὶ
ἡ
εἰς
Πελοπόννησον
Δαναοῦ
|
παρουσία |
καὶ
ἡ
ὑπὸ
Δαρδάνου
τῆς |
[10, 12] |
καὶ
ἡ
εἰς
Πελοπόννησον
Δαναοῦ
|
παρουσία |
καὶ
ἡ
ὑπὸ
Δαρδάνου
τῆς |
[10, 11] |
καὶ
ἡ
Κάδμου
εἰς
Θήβας
|
παρουσία |
Μίνωός
τε
βασιλεία·
κατὰ
δὲ |
[10, 12] |
καὶ
ἡ
Κάδμου
εἰς
Θήβας
|
παρουσία |
Μίνωός
τε
βασιλεία·
κατὰ
δὲ |
[10, 6] |
Σεμιράμεως
βασιλέως
Ἀσσυρίων
τὰ
βύσσινα
|
ἱμάτια |
εὑρῆσθαι
ἱστοροῦσι.
Καὶ
πρώτην
ἐπιστολὰς |
[10, 4] |
ἑπτὰ
παρ´
αὐτοῖς
ἄνδρας
ἐπὶ
|
σοφίᾳ |
θαυμασθῆναι,
οὓς
δὴ
καὶ
ἐπονομάσαι |
[10, 14] |
καὶ
συνέσει
καὶ
τοῖς
ἐν
|
φιλοσοφίᾳ |
δόγμασιν
ὑπερηκόντισε.
Γέγονε
δὲ
ὁ |
[10, 1] |
συνεκτικώτατα
γένοιτ´
ἂν
τῶν
ἐν
|
φιλοσοφίᾳ |
λόγων,
οὐκ
ἄλλοθεν
εἶεν
ἂν |
[10, 4] |
τῶν
Ἑλλήνων,
ἀλλὰ
καὶ
τῶν
|
φιλοσοφίᾳ |
λυσιτελούντων
μαθημάτων,
καὶ
οὐδὲ
μόνων |
[10, 4] |
ὕστερον
χρόνοις
εἰς
Ἕλληνας
παρελθοῦσα
|
φιλοσοφία, |
μηδὲν
τῶν
αὐτῇ
προσηκόντων
παρὰ |
[10, 4] |
εἰς
Αἴγυπτον
καὶ
τῇ
τούτων
|
φιλοσοφίᾳ |
πλεῖστον
ἀναθεῖναι
χρόνον.
Τοῦτό
τοι |
[10, 4] |
τούτου
διαδοχῆς
ἡ
κληθεῖσα
Ἰταλικὴ
|
φιλοσοφία |
συνέστη,
τῆς
ἐπωνυμίας
ἐκ
τῆς |
[10, 3] |
ἐκαρτύναντο
φάλαγγας,
ὁ
Ἀντίμαχος
μεταθεὶς
|
ἡμιστίχια |
πεποίηκε
Λαῶν
οἷσιν
ἄνασσον
ἐκαρτύναντο |
[10, 6] |
τὴν
Δώριον
Θάμυριν
ἐπινοῆσαι
τὸν
|
Θρᾷκα. |
Πέρσας
τε
πρώτους
ἀκηκόαμεν
ἀπήνην |
[10, 12] |
ἔτει,
Θαργηλιῶνος
μηνὸς
δευτέρᾳ
ἐπὶ
|
δέκα, |
ὥς
φησι
Διονύσιος
ὁ
Ἀργεῖος· |
[10, 13] |
φησὶν
ἔτη
πρὸς
τοῖς
πεντακοσίοις
|
ἕνδεκα. |
Μετὰ
ταῦτα
δὲ
τῶν
ἐκ |
[10, 6] |
Αἰγύπτιοι
καὶ
τὸν
ἐνιαυτὸν
εἰς
|
δώδεκα |
μῆνας
διεῖλον
καὶ
ἐν
ἱεροῖς |
[10, 12] |
ὁ
Τατιανός·
ἐννέα
δὲ
τὰ
|
Ἀρκαδικὰ |
τὰ
ἀπὸ
Πελασγοῦ·
λέγεται
δὲ |
[10, 13] |
Φοινίκων,
μάρτυσι
χρησάμενος
τοῖς
τὰ
|
Φοινικικὰ |
συγγραψαμένοις,
παρίστησι
τὸν
ἐν
Ἱεροσολύμοις |
[10, 12] |
δὲ
τῶν
Ἑλληνικῶν
μνημονεύεσθαι
τὰ
|
Ἀργολικά, |
τὰ
ἀπὸ
Ἰνάχου
λέγω,
Διονύσιος |
[10, 14] |
ἡ
πρώτη
Ὀλυμπιὰς
ἤχθη,
ἣν
|
ἐνίκα |
στάδιον
Κόρο〈
ι〉
βος
Ἠλεῖος· |
[10, 9] |
ὁμοῦ
δὲ
οἱ
πάντες,
τὰ
|
Ἑλληνικὰ |
καὶ
τὰ
βάρβαρα
τά
τε |
[10, 4] |
ὁμοίως
φησὶν
ὁ
Πλάτων
προσεσχηκέναι,
|
ὁπηνίκα |
πάλιν
ᾤκουν
Ἑβραῖοι
τὴν
Αἴγυπτον. |
[10, 1] |
αὐτοῖς
φθάσας
ὁ
λόγος
ἀπέδειξεν,
|
ὁπηνίκα |
τὰ
πάντα
τοὺς
Ἕλληνας,
γῆν |
[10, 3] |
τί
ὑμῖν
λέγω
ὡς
τὰ
|
Βαρβαρικὰ |
νόμιμα
Ἑλλανίκου
ἐκ
τῶν
Ἡροδότου |
[10, 12] |
Θαργηλιῶνος
καί
τινες
τῶν
τὰ
|
Ἀττικὰ |
συγγραψαμένων
ὀγδόῃ
φθίνοντος,
βασιλεύοντος
τὸ |
[10, 12] |
τεσσαράκοντα
μὲν
γενεαῖς
νεώτερα
τὰ
|
Ἀττικά, |
τὰ
ἀπὸ
Κέκροπος
τοῦ
διφυοῦς‘ |
[10, 1] |
ἄλλας
τεχνικὰς
καὶ
βιωφελεῖς
ἐπιτηδεύσεις,
|
αὐτίκα |
μάλα
παραστήσω.
Ὥσπερ
οὖν
τὴν |
[10, 9] |
οἰκείοις
καταβέβληνται
συγγράμμασιν,
ἀφ´
ὧν
|
αὐτίκα |
μάλα
σμικρὰ
ἄττα
παραθήσομαι.
Κἀγὼ |
[10, 12] |
δὲ
ἄλλαιν
δυοῖν
νεώτερα
τὰ
|
Φθιωτικὰ |
τὰ
ἀπὸ
Δευκαλίωνος.
Εἰς
δὲ |
[10, 4] |
Λίνον
κἄπειτα
Μουσαῖον
ἀμφὶ
τὰ
|
Τρωϊκὰ |
γενομένους
ἢ
μικρῷ
πρόσθεν
ἠκμακέναι |
[10, 11] |
φασὶν
αὐτὸν
ἠκμακέναι,
μετὰ
τὰ
|
Τρωϊκὰ |
ἐνδοτέρω
τῶν
ὀγδοήκοντα
ἐτῶν·
οἱ |
[10, 9] |
ὠνομάσθησαν,
ἐγγύς
που
μετὰ
τὰ
|
Τρωϊκὰ |
ἔτεσιν
ψʹ
Προτερεῖν
ἄρα
Μωσῆς |
[10, 9] |
Μωσῆς
ἄρα
ἔσται
τοσούτοις
τὰ
|
Τρωϊκὰ |
προάγων
κατὰ
τὸν
φιλόσοφον.
Πρῶτος |
[10, 3] |
δ´
οὖν,
ᾗ
κατὰ
τύχην
|
περιπέπτωκα, |
Πρωταγόρου
τὸν
Περὶ
τοῦ
ὄντος |
[10, 14] |
ἔτη
βʹ
ἔπειτα
Ἰωσίας
ἔτη
|
λαʹ |
καθ´
ὃν
προφητεύουσιν
Ἱερεμίας,
Βαρούχ, |
[10, 1] |
πάντα
χαλεπά
φασιν
εἶναι
τὰ
|
καλά, |
οὐ
μὴν
ἀλλὰ
πρωτείοις
τῶν |
[10, 1] |
τεχνικὰς
καὶ
βιωφελεῖς
ἐπιτηδεύσεις,
αὐτίκα
|
μάλα |
παραστήσω.
Ὥσπερ
οὖν
τὴν
περὶ |
[10, 9] |
καταβέβληνται
συγγράμμασιν,
ἀφ´
ὧν
αὐτίκα
|
μάλα |
σμικρὰ
ἄττα
παραθήσομαι.
Κἀγὼ
δὲ |
[10, 6] |
πολὺ
τῆς
κιθάρας
λειπομένην
καὶ
|
κρόταλα |
ἐπενόησαν.
Ἐπί
τε
Σεμιράμεως
βασιλέως |
[10, 4] |
Βαβυλῶνος
φαίνονται
τὴν
μετοικίαν
πεποιημένοι.
|
Ἀλλὰ |
γὰρ
ὁ
δηλούμενος
τὰ
παρ´ |
[10, 14] |
τῶν
Ἑλληνικῶν
φιλοσόφων
ἀντιπαραβάλλειν
ἡλικίᾳ.
|
Ἀλλὰ |
γὰρ
τούτων
ἀποδειχθέντων
καιρὸς
ἐπανελθόντας |
[10, 7] |
γράμμασι
τὴν
αὑτοῦ
ποίησιν
καταλιπεῖν,
|
ἀλλὰ |
διαμνημονευομένην
ἐκ
τῶν
γραμμάτων
ὕστερον |
[10, 4] |
οὐδέ
γε
Φοινίκων
καὶ
Αἰγυπτίων,
|
ἀλλὰ |
καὶ
αὐτῶν
τῶν
παλαιῶν
Ἑλλήνων |
[10, 9] |
μίσους
προβεβλημένος
οὐ
μόνους
ἡμᾶς,
|
ἀλλὰ |
καὶ
Ἑβραίους
αὐτόν
τε
Μωσέα |
[10, 4] |
πολλαχοῦ
μὲν
πάρεστιν,
οὐ
μὴν
|
ἀλλὰ |
καὶ
ἐν
Ἐπινομίδι,
Σύρων
ὁμοῦ |
[10, 10] |
δὲ
Πολυβίου
καὶ
Φλέγοντος
ἔστινεὑρεῖν,
|
ἀλλὰ |
καὶ
ἑτέρων,
οἷς
ἐμέλησεν
Ὀλυμπιάδων· |
[10, 6] |
Κολχίς,
πρώτη
τριχῶν
βαφὴν
ἐπενόησεν.
|
Ἀλλὰ |
καὶ
Νώροπες
(ἔθνος
ἐστὶ
Παιονικόν, |
[10, 4] |
Ξενοφάνην
τὸν
Κολοφώνιον
πατέρα
ἐπιγραψαμένη.
|
Ἀλλὰ |
καὶ
ὁ
Θαλῆς,
ὥς
τινες |
[10, 14] |
ἀπεφήνατο,
ὡς
οἱ
πρὸ
αὐτοῦ,
|
ἀλλὰ |
καὶ
περὶ
τοῦ
κινοῦντος
αὐτὴν |
[10, 2] |
δόγματα
παρὰ
τῶν
βαρβάρων
διελέγχονται,
|
ἀλλὰ |
καὶ
προσέτι
ἀπομιμούμενοι
τὰ
παρ´ |
[10, 6] |
Ἀριστοτέλης,
πρὸς
τούτοις
δὲ
Φιλοστέφανος,
|
ἀλλὰ |
καὶ
Στράτων
ὁ
Περιπατητικὸς
ἐν |
[10, 3] |
μόνον
τὴν
ἐπιβολὴν
ἐκεῖθεν
εἴληφεν,
|
ἀλλὰ |
καὶ
ταῖς
λέξεσιν
αὐταῖς
συγκέχρηται· |
[10, 4] |
οὐ
μόνα
τὰ
φιλόσοφα
μαθήματα,
|
ἀλλὰ |
καὶ
τὰς
κοινὰς
καὶ
βιωφελεῖς |
[10, 3] |
Καλλιέτης.
Οὐ
λέγω
μόνον‘
φησίν,
|
ἀλλὰ |
καὶ
τὴν
πίστιν
τῷ
λόγῳ |
[10, 1] |
τῶνδε
γραφῆς
ἠξίωσαν
τὴν
μνήμην,
|
ἀλλὰ |
καὶ
τῆς
ὁμοίας
αὐτοῖς
διδασκαλίας |
[10, 4] |
οἰκείων
θεῶν
εἰς
φιλοσοφίαν
ὠφελημένοι,
|
ἀλλὰ |
καὶ
τοῖς
θεοῖς
αὐτῶν
ἐνδίκως |
[10, 3] |
τῷ
ὀνόματι
ἀποκρύπτει
τὴν
κλοπήν,
|
ἀλλὰ |
καὶ
τόπων
μεταθέσει.
Τό
τε |
[10, 4] |
θεολογίας
λείποντα
κατεμάνθανε
τοῖς
Ἕλλησιν,
|
ἀλλὰ |
καὶ
τῶν
ἄλλων
τεχνῶν
τε |
[10, 4] |
μαθημάτων,
καὶ
οὐδὲ
μόνων
τούτων,
|
ἀλλὰ |
καὶ
τῶν
κοινῶν
καὶ
πολιτικῶν |
[10, 4] |
θεολογίας
οἱ
παλαιοὶ
τῶν
Ἑλλήνων,
|
ἀλλὰ |
καὶ
τῶν
φιλοσοφίᾳ
λυσιτελούντων
μαθημάτων, |
[10, 11] |
μὴ
μόνον
ὕστερος
τῶν
Ἰλιακῶν,
|
ἀλλὰ |
κατ´
ἐκεῖνον
αὐτὸν
ὑπειλήφθω
γεγονέναι |
[10, 4] |
ἢ
μικρῷ
πρόσθεν
ἠκμακέναι
φασίν.
|
Ἀλλὰ |
κατά
γε
τούτους
πλέον
οὐδὲν |
[10, 9] |
πατέρες
καὶ
διὰ
πλειόνων
μαρτύρων,
|
ἀλλὰ |
μὴ
δι´
ἑνὸς
ἐμοῦ,
ἡ |
[10, 14] |
ταῖς
ἀποδείξεσιν
ἐπισωρεύειν,
τοῦ
φιλαλήθους,
|
ἀλλὰ |
μὴ
φιλαπεχθήμονος
καὶ
τοῖς
εἰρημένοις |
[10, 2] |
τε
φιλοσοφίαν
τήν
τε
ἱστορίαν,
|
ἀλλὰ |
μηδὲ
τὴν
ῥητορικὴν
τοῦ
ὁμοίου |
[10, 7] |
Ἑλλάδα
στρατείας
τῷ
χρόνῳ
προέλαβον.
|
Ἀλλὰ |
μὴν
καὶ
τοὺς
περὶ
τῶν |
[10, 4] |
ψεῦδος
ἅμα
τῷ
ἀληθεῖ
συγχέαντες;
|
Ἀλλὰ |
μήπω
ταῦτα,
ἐκεῖνα
δέ
μοι |
[10, 14] |
φιλοσόφους
πρὸ
Σωκράτους
γενομένους·
πλὴν
|
ἀλλὰ |
πάντες
ἀπὸ
Θαλοῦ
ἀρξάμενοι
κατώτεροι |
[10, 1] |
εἶναι
τὰ
καλά,
οὐ
μὴν
|
ἀλλὰ |
πρωτείοις
τῶν
παρ´
Ἕλλησι
φιλοσόφων |
[10, 9] |
οὐδὲ
αὐτοὶ
κατὰ
Μωσέα
γενόμενοι,
|
ἀλλὰ |
σχεδὸν
τοῖς
ἐκείνου
χρόνοις
πλησιάζοντες· |
[10, 1] |
ὑπὸ
θεολόγων
προφητῶν
ἀνδρῶν
παραδεδομένα,
|
ἀλλὰ |
τὰ
καί
τισιν,
εἰ
καὶ |
[10, 13] |
αὐτὴν
τῶν
Ἰλιακῶν
ἔτεσι
χιλίοις.
|
Ἀλλὰ |
τὰ
μὲν
ἀπὸ
τῆς
Αἰγυπτιακῆς |
[10, 14] |
ΠΑΡ´
ΕΛΛΗΣΙ
ΦΙΛΟΣΟΦΩΝ
ΟΙ
ΧΡΟΝΟΙ.
|
Ἀλλὰ |
τί
δεῖ
πλῆθος
ταῖς
ἀποδείξεσιν |
[10, 13] |
διὰ
τῆς
τοῦ
Ὓκ
προσηγορίας,
|
ἀλλὰ |
τοὐναντίον
αἰχμαλώτους
δηλοῦσθαι
ποιμένας.
Τὸ |
[10, 7] |
ἐπιμελεῖς,
οὐδὲν
τοιοῦτον
εὑρίσκεται
γενόμενον·
|
ἀλλὰ |
τῶν
δημοσίων
γραμμάτων
ἀρχαιοτάτους
εἶναί |
[10, 4] |
πᾶσαν
φιλοσοφίαν
ἐξ
ἐράνου
συστῆναι.
|
Ἄλλα |
γὰρ
παρ´
ἄλλων
ἀποματτόμενοι
μαθήματα |
[10, 4] |
παρ´
ἑτέρων
καὶ
μουσικὴν
καὶ
|
ἄλλα |
παρ´
ἄλλων
συλλεξάμενος,
μόνον
παρὰ |
[10, 9] |
Κέκροπος
ἐπὶ
τὴν
Ἰλίου
ἅλωσιν
|
ἄλλα |
συνάγεται
μικρῷ
δέοντα
ἔτη
υʹ |
[10, 8] |
τοῖς
ἱερεῦσι
καὶ
ἀστρολόγοις
μαθεῖν
|
ἄλλα |
τε
καὶ
μάλιστα
τὸν
ἡλιακὸν |
[10, 8] |
ἐγχωρίων.
Τῆς
δ´
Ὁμήρου
παρουσίας
|
ἄλλα |
τε
σημεῖα
φέρουσι
καὶ
μάλιστα |
[10, 1] |
Αἰγυπτίους
καὶ
Χαλδαίους
τά
τε
|
ἄλλα |
τῶν
βαρβάρων
ἐθνῶν
συνίστανται
ἀποσυλήσαντες, |
[10, 11] |
αὐτῷ
γραφαί)
πολλὰ
μὲν
καὶ
|
ἄλλα, |
φησὶ
δ´
ὅτι
κατέσκαψε
τὴν |
[10, 6] |
Φοῖνιξ
λιθοτομίαν
τε
ἐξεῦρε
καὶ
|
μέταλλα |
χρυσοῦ
τὰ
περὶ
τὸ
Πάγγαιον |
[10, 7] |
αὐτῇ
πραχθέντων
οἱ
δοκιμώτατοι
διαπεφωνήκασι;
|
Πολλὰ |
δὲ
καὶ
Θουκυδίδης
ὡς
ψευδόμενος |
[10, 8] |
αὐτοῖς
ἔτη
διατρῖψαι
πέντε
καὶ
|
πολλὰ |
διδαχθῆναι
τῶν
κατὰ
ἀστρολογίαν
τόν |
[10, 3] |
ὡς
Ἡρόδοτος
ἐν
τῇ
δευτέρᾳ
|
πολλὰ |
Ἑκαταίου
τοῦ
Μιλησίου
κατὰ
λέξιν |
[10, 3] |
συνεμπτώσεως
πραγματεία,
ἐξ
ὧν
τοιαῦτα
|
πολλὰ |
ἔστι
γνῶναι.
Καὶ
μεθ´
ἕτερα· |
[10, 11] |
(πέντε
δέ
εἰσιν
αὐτῷ
γραφαί)
|
πολλὰ |
μὲν
καὶ
ἄλλα,
φησὶ
δ´ |
[10, 3] |
τῷ
πρώτῳ
Κατὰ
Κλεομέδοντος
αἰκίας
|
πολλὰ |
μετενήνοχεν
αὐτοῖς
ὀνόμασιν
ἐκ
τοῦ |
[10, 3] |
μηνύω
καὐτὸς
Ὑπερείδην
τὸν
καλὸν
|
πολλὰ |
παρὰ
Δημοσθένους
κεκλοφότα
ἔν
τε |
[10, 3] |
καὶ
ἐν
τῷ
ἐπιγραφομένῳ
Ἰχνευταί
|
πολλὰ |
περὶ
Θεοπόμπου
λέγεται,
Ἀρητάδου
τέ |
[10, 8] |
εὐφυΐαν
ἀξιωθέντα
μεγάλης
δόξης
καὶ
|
πολλὰ |
προσεξευρόντα
τυχεῖν
ἰσοθέων
τιμῶν.
Κατὰ |
[10, 13] |
φησιν
αὐτός,
μεταφράσας,
ὃς
καὶ
|
πολλὰ |
τὸν
Ἡρόδοτον
ἐλέγχει
τῶν
Αἰγυπτιακῶν |
[10, 3] |
αὐτοῦ
τε
καὶ
τοῦ
Ξενοφῶντος
|
πολλὰ |
τοῦ
Ξενοφῶντος
αὐτὸν
μετατιθέντα
κατείληφα, |
[10, 8] |
δὲ
καὶ
Πλάτωνα
καὶ
Σόλωνα
|
πολλὰ |
τῶν
ἐξ
Αἰγύπτου
νομίμων
εἰς |
[10, 8] |
Εὔδοξον
ἀστρολογήσαντα
παρ´
αὐτοῖς
καὶ
|
πολλὰ |
τῶν
χρησίμων
εἰς
τοὺς
Ἕλληνας |
[10, 14] |
ἔτη
μʹ
Ἀβιμέλεχ
ἔτη
τρία·
|
Θωλὰ |
κγʹ
Ἰαεὶρ
κβʹ
Ἀμμανῖται
ιηʹ |
[10, 14] |
Ἀβιὰ
ἔτη
γʹ
Ἄσα
ἔτη
|
μαʹ |
Ἰωσαφὰθ
ἔτη
κεʹ
Ἰωρὰμ
ἔτη |
[10, 2] |
οἰκτεῖραι
αὐτὸν
τετρυχωμένην
τὴν
Ἑλλάδα.
|
Ἅμα |
δὲ
εὐχομένου
βροντὴ
ἐξαίσιος
ἐπεκτύπει |
[10, 4] |
φύραντες
οὐδέ
γε
τὸ
ψεῦδος
|
ἅμα |
τῷ
ἀληθεῖ
συγχέαντες;
Ἀλλὰ
μήπω |
[10, 3] |
ὥς
τι
μέγα
πεφωρακώς,
ὅλον
|
δρᾶμα |
ἐξ
ἀρχῆς
εἰς
τέλος
Ἀντιφάνους, |
[10, 2] |
κατὰ
διάνοιαν
Ἑλληνικῆς
κλοπῆς
εἰς
|
ὑπόδειγμα |
ἐναργὲς
τῷ
διορᾶν
δυναμένῳ
τοιαίδε |
[10, 3] |
τῆς
ἀρρωστίας
ταύτης
ἐπλήσθη,
ὃν
|
ἠρέμα |
μὲν
ἤλεγξε
διὰ
τὸ
ἄγαν |
[10, 4] |
ἐστι
παρ´
ὑμῖν
χρόνῳ
πολιὸν
|
μάθημα. |
Καὶ
οὗτος
δὲ
ὁ
Πλάτων |
[10, 12] |
Ἐξηγητικῶν.
Ἀπαιτεῖ
δ´
ὅμως
τὸ
|
ὑπόμνημα |
καὶ
ἡμᾶς
ἐπιδραμεῖν
τὰ
κατὰ |
[10, 10] |
ἔτη,
κατὰ
ἀνάλυσιν
εὑρίσκεται
ταὐτὸν
|
διάστημα |
ἐπὶ
τὸ
πρῶτον
ἔτος
τῆς |
[10, 3] |
ὑμῖν
λέγω
ὡς
τὰ
Βαρβαρικὰ
|
νόμιμα |
Ἑλλανίκου
ἐκ
τῶν
Ἡροδότου
καὶ |
[10, 4] |
γεγονότας
τά
τε
τῶν
ἐθνῶν
|
νόμιμά |
τε
καὶ
μαθήματα
περιεργότερον
ἐξητακότας, |
[10, 4] |
μαθημάτων,
περιῄει
διερευνωμένη
τά
τε
|
χρήσιμα |
πανταχόθεν
ἑαυτῇ
πορίζουσα
συνάγουσά
τε |
[10, 9] |
πρῶτος
καὶ
πάλιν
πρῶτος
Ἀθηνᾶς
|
ἄγαλμα |
συστήσασθαι,
ὡς
οὐδὲ
τούτων
ἐκ |
[10, 7] |
πρόχειρον
αὐτοῖς
ἐστιν
ἀεὶ
τὸ
|
ἐπάγγελμα |
λόγων
δὲ
δύναμιν
ἐπεδείκνυντο
καὶ |
[10, 5] |
Βὴθ
τὸ
Βῆτα;
Ἢ
τοῦ
|
Γάμμα |
τὸ
Γίμελ;
Ἢ
τοῦ
Δὲλθ |
[10, 7] |
τοῖς
Ἕλλησιν
οὐδὲν
ὁμολογούμενον
εὑρίσκεται
|
γράμμα |
τῆς
Ὁμήρου
ποιήσεως
πρεσβύτερον·
οὗτος |
[10, 13] |
πολυχρόνιον.
Ἐπὶ
δὲ
βασιλέως,
ᾧ
|
ὄνομα |
εἶναι
Μισφραγμούθωσις,
ἡττωμένους
φησὶ
τοὺς |
[10, 13] |
ἐκεῖνον
παραγαγὼν
μάρτυρα·
τοῦ
Τίμαιος
|
ὄνομα. |
Ἐπὶ
τούτου
οὐκ
οἶδ´
ὅπως |
[10, 3] |
κέχρηται
τοῖς
αὐτοῖς,
ἕτερον
δ´
|
ὄνομα |
μετενήνοχε·
Φερεκύδην
γὰρ
τὸν
Σύριον |
[10, 11] |
βασιλέων
ἐκτιθέμενος
ἀφηγεῖταί
τινος
αὐτῶν
|
ὄνομα |
Ναβουχοδονόσορ,
τοῦ
συστρατεύσαντος
ἐπὶ
Φοίνικας |
[10, 13] |
ἔχοντα
μυρίων
τὴν
περίμετρον·
Αὔαρις
|
ὄνομα |
τῷ
τόπῳ.
Τοῦτόν
φησιν
ὁ |
[10, 4] |
Φερεκύδου
γνώριμος,
τὸ
φιλοσοφίας
ἀνευρὼν
|
ὄνομα, |
ὡς
μέν
τινες,
Σάμιος,
ὡς |
[10, 3] |
περιττόν,
καὶ
τοῦ
ξένου
προστέθεικε
|
τοὔνομα, |
Περίλαον
αὐτὸν
καλεῖσθαι
λέγων.
Κἀγώ‘ |
[10, 5] |
πηγὴ
ἢ
καὶ
ὀφθαλμὸς
καὶ
|
στόμα |
δικαιοσύνης‘
Μετὰ
ταῦτα
στοιχεῖόν
ἐστι |
[10, 5] |
ὀφθαλμόν‘
ἔπειτα
τὸ
Φῆ,
ὃ
|
στόμα‘ |
εἶθ´
ἑξῆς
τὸ
Σάδη,
ὃ |
[10, 4] |
τὸν
πρῶτον
τῶν
φιλοσόφων,
ἀνὰ
|
στόμα |
πάντων
Ἑλλήνων
ᾀδόμενον.
Καὶ
τὸν |
[10, 7] |
Εἴη
δ´
ἂν
τῶν
εἰρημένων
|
ἐπισφράγισμα |
καὶ
ἡ
Διοδώρου
μαρτυρία,
ἣν |
[10, 13] |
οἰκοδομησαμένους
τοσαύταις
μυριάσιν
ἀνθρώπων
ἀρκέσουσαν,
|
Ἱεροσόλυμα |
ταύτην
ὀνομάσαι.
Τούτοις
ἑξῆς
τὴν |
[10, 8] |
Αἰγυπτίοις
ἀναγαγόντα
τοῦ
Ἄπιδος
τὸ
|
σῶμα |
μέχρι
τινὸς
παραδιδόναι
τῷ
περικειμένῳ |
[10, 4] |
ὁμολογεῖν
τὸν
πρῶτον
τῶν
φιλοσόφων,
|
ἀνὰ |
στόμα
πάντων
Ἑλλήνων
ᾀδόμενον.
Καὶ |
[10, 12] |
πεποιηκώς)
μεσάτα,
λαμπρὰ
δ´
ἐπέτελλε
|
σελάνα· |
ἕτεροι
Σκιροφοριῶνος
τῇ
αὐτῇ
ἡμέρᾳ. |
[10, 4] |
πᾶσιν
ἐξήσκηντο·
ἀτὰρ
δὴ
καὶ
|
ξόανα |
παντοίας
ὕλης
εἰς
πᾶσαν
θνητῶν |
[10, 5] |
ἀποδείκνυται.
Παρὰ
δὲ
τούτοις
πρώτοις
|
ἀρξάμενα |
προῆλθεν
εἴς
τε
ἄλλους
καὶ |
[10, 2] |
καὶ
τῶν
ἄλλων
προφητῶν
τεραστίως
|
ἐπιδεδειγμένα; |
Πάντων
γὰρ
ἀνθρώπων
ὁ
παντοκράτωρ |
[10, 11] |
τῶν
καθ´
ἡμᾶς
προφητῶν
ἴσμεν
|
κεκηρυγμένα, |
γεγονότα
μὲν
πολὺ
τῆς
Μωσέως |
[10, 5] |
ἀνάγκη
μὴ
ὄντα
οἰκεῖα
Ἑλλήνων,
|
παραπεποιημένα |
δὲ
ἄντικρυς
ἀπὸ
τῆς
βαρβάρου |
[10, 8] |
ἀρχῆθεν
ἐπὶ
τὴν
Ἑλλάδα
φωνὴν
|
μεταβεβλημένα. |
~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ
Θ'
ΠΕΡΙ
ΤΗΣ
ΑΡΧΑΙΟΤΗΤΟΣ |
[10, 4] |
ἀναγκαίων
καὶ
ἀληθῶν
εὕρεσιν
λυσιτελεῖν
|
δεδυνημένα, |
τὰ
δὲ
ὀθνεῖα
λοιπὸν
καὶ |
[10, 12] |
ἐπιδραμεῖν
τὰ
κατὰ
τὸν
τόπον
|
εἰρημένα. |
Ἀπίων
τοίνυν
ὁ
γραμματικός,
ὁ |
[10, 3] |
ἀρκεῖν
ἀπὸ
μυρίων
ἡγοῦμαι
τὰ
|
εἰρημένα. |
Ἔτι
δὲ
εἰς
προπαρασκευὴν
τῆς |
[10, 3] |
Ἢ
ὡς
τὰ
περὶ
βασάνων
|
εἰρημένα |
παρ´
Ἰσαίῳ
ἐν
τῷ
Περὶ |
[10, 3] |
λογικῆς
ἐπιστήμης
ἀπὸ
βαρβάρων
αὐτοῖς
|
συμπεφορημένα, |
ὡς
ἂν
μηκέθ´
ἡμῖν
ἐπιμέμφοιτό |
[10, 9] |
Πορφύριος.
Δεῖ
δὴ
συλλογίσασθαι
τὰ
|
προκείμενα |
ὧδέ
πως·
εἴπερ
ὁ
Σαγχουνιάθων |
[10, 1] |
αἰῶνος
ὑπὸ
θεολόγων
προφητῶν
ἀνδρῶν
|
παραδεδομένα, |
ἀλλὰ
τὰ
καί
τισιν,
εἰ |
[10, 8] |
τὰ
περὶ
τὴν
ἑαυτοῦ
πλάνην
|
ὀργιαζόμενα |
καὶ
τὴν
τῶν
ἐν
Ἅιδου |
[10, 9] |
ἱστορεῖται
χρόνων
τὰ
παρ´
Ἕλλησι
|
θαυμαζόμενα. |
Γίνεται
γὰρ
μετὰ
Κέκροπα
ὁ |
[10, 8] |
μετενεγκεῖν
ἐξ
Αἰγύπτου
τὰ
Διονύσῳ
|
νομιζόμενα |
τελεῖσθαι
παρὰ
τοῖς
Ἕλλησι
καὶ |
[10, 11] |
τε
καὶ
τὰ
εἰς
αὐτὸν
|
ἐπεισφερόμενά |
φασιν
ὑπὸ
Ὀνομακρίτου
τοῦ
Ἀθηναίου |
[10, 10] |
μετὰ
Ὤγυγον
Ἀκταῖον
ἢ
τὰ
|
πλασσόμενα |
τῶν
ὀνομάτων
οὐδὲ
γενέσθαι
φησὶ |
[10, 14] |
ἀρχήν"
φησί,
τὰ
πράγματα
ὁμοῦ
|
πεφυρμένα· |
Νοῦς
δὲ
εἰσελθὼν
αὐτὰ
ἐκ |
[10, 1] |
καθ´
Ἑλλάδα,
καὶ
φιλοσόφων
διατριβαῖς
|
ἐξητασμένα |
ζηλοῦν
προειλόμεθα.
Τούτους
δ´
ἂν |
[10, 4] |
καὶ
πανταχόσε
καὶ
δεῦρο
ἐξήκει,
|
βεβασανισμένα |
χρόνῳ
μυριετεῖ
τε
καὶ
ἀπείρῳ. |
[10, 8] |
Ἕλλησι
καὶ
τὰ
περὶ
Κρόνου
|
μυθολογούμενα |
καὶ
τὰ
περὶ
τῆς
Τιτανομαχίας |
[10, 8] |
τὸν
Δία
καὶ
τὴν
Ἥραν
|
μυθολογούμενα |
περὶ
τῆς
συνουσίας
καὶ
τὴν |
[10, 2] |
εἰς
τὴν
ἡμετέραν
ἐπιστροφὴν
παραδόξως
|
ἐνεργούμενα, |
Ἑλληνικῇ
μυθολογίᾳ
τερατευόμενοι.
Καὶ
δὴ |
[10, 9] |
τῆς
Ἰλίου
ἁλώσεως
εὑρήσεις
ἔτη
|
συγκεφαλαιούμενα |
υηʹ
ὡς
αἱ
παρ´
Ἕλλησι |
[10, 4] |
τὰ
θαυμαστὰ
καὶ
παρὰ
πᾶσι
|
βοώμενα |
θεῖά
τε
καὶ
χρηστήρια
ἔργῳ |
[10, 4] |
εἰς
πᾶσαν
θνητῶν
ζῴων
ἰδέαν
|
τετυπωμένα |
φιλοκάλως
ἐξείργαστο.
Ναὶ
μὴν
καὶ |
[10, 9] |
γεγενημένων.
Πρῶτος
δὲ
Κέκροψ
λέγεται
|
Ζῆνα |
κεκληκέναι
τὸν
θεόν,
μὴ
πρότερον |
[10, 4] |
ὥστε
σε
βάρβαρον,
ἀλλ´
οὐχ
|
Ἕλληνα |
γεγονέναι
ὁμολογεῖν
τὸν
πρῶτον
τῶν |
[10, 11] |
μετὰ
πάσης
ὑμῖν
ἀκριβείας
ἀνεγράψαμεν·
|
ἵνα |
δὲ
καὶ
τὸ
μέχρι
νῦν |
[10, 3] |
ἅλωσιν
ἐπὶ
τὴν
Μεσσήνης
μετέθηκεν.
|
Ἵνα |
δέ
τι
δοκῇ
λέγειν
περιττόν, |
[10, 3] |
μεταθεὶς
τὰ
ἐπ´
ἄλλων
ἄλλοις,
|
ἵνα |
καὶ
ψεύστης
ἁλῷ
τοῦτον
τὸν |
[10, 3] |
οἷσιν
ἄνασσον
ἐκαρτύναντο
φάλαγγας.
Ἀλλ´
|
ἵνα |
μὴ
καὶ
αὐτὸς
κλοπῆς
ἄλλους |
[10, 13] |
τὴν
πολιορκίαν
ἀπέγνω,
ποιήσασθαι
συμβάσεις,
|
ἵνα |
τὴν
Αἴγυπτον
ἐκλιπόντες
ὅποι
βούλονται |
[10, 11] |
ἔγνωσαν,
παραχαράττειν
ἐπειράθησαν,
πρῶτον
μὲν
|
ἵνα |
τι
λέγειν
ἴδιον
νομισθῶσι,
δεύτερον |
[10, 8] |
Αἴγυπτον
ἐν
τοῖς
ἀρχαίοις
χρόνοις,
|
ἵνα |
τῶν
ἐνταῦθα
νομίμων
καὶ
παιδείας |
[10, 4] |
ἀληθεῖ
συγχέαντες;
Ἀλλὰ
μήπω
ταῦτα,
|
ἐκεῖνα |
δέ
μοι
πρῶτα
δίελθε,
δι´ |
[10, 3] |
Ἰσοκράτους’
Ἀρεοπαγιτικοῦ
μεταγράψαντα
αὐτοῖς
ὀνόμασιν
|
ἐκεῖνα, |
Ὅτι
τῶν
ἀγαθῶν
καὶ
τῶν
|
[10, 5] |
ΩΦΕΛΗΝΤΑΙ.
Πρῶτος
τοιγαροῦν
ὁ
τὰ
|
κοινὰ |
γράμματα,
αὐτὰ
δὴ
τὰ
πρῶτα |
[10, 6] |
τε
Σεμιράμεως
βασιλέως
Ἀσσυρίων
τὰ
|
βύσσινα |
ἱμάτια
εὑρῆσθαι
ἱστοροῦσι.
Καὶ
πρώτην |
[10, 10] |
Ὀλυμπιάδος
ἐπὶ
Ὤγυγον,
ὃς
ἔκτισεν
|
Ἐλευσῖνα· |
ὅθεν
ἐπισημότερόν
ἐστι
καταλαβεῖν
τὴν |
[10, 5] |
δὲ
τὰ
πάντα
ἀπαρτίζει
τοιαύτην
|
τινὰ |
διάνοιαν·
μάθησις
οἴκου,
πλήρωσις
δέλτων |
[10, 10] |
χειμῶσι
μαστιζομένων
εἰκὸς
ἦν
μέρη
|
τινὰ |
συμπάσχειν
τῆς
γῆς,
ὅτε
γε |
[10, 3] |
ἡμέραν
ἔσοιτο
σεισμός‘
καὶ
ἕτερά
|
τινα |
τούτοις
ἐπαγαγὼν
ἐπιλέγει·
Ταῦτ´
οὖν |
[10, 7] |
διορθοῦται
τὸν
Ἡσίοδον
Ἀκουσίλαος·
ἢ
|
τίνα |
τρόπον
Ἔφορος
μὲν
Ἑλλάνικον
ἐν |
[10, 11] |
τῶν
προειρημένων
ἱστορίαις
δηλοῦται,
κατὰ
|
τίνα |
τῶν
βασιλέων
Εὐρώπης
ἁρπαγὴ
{γέγονεν{ |
[10, 11] |
συστρατεύσαντος
ἐπὶ
Φοίνικας
καὶ
Ἰουδαίους,
|
ἅτινα |
διὰ
τῶν
καθ´
ἡμᾶς
προφητῶν |
[10, 11] |
μὲν
τὰ
ὑμέτερα,
δεύτερον
δὲ
|
ἅτινα |
νῦν
κηρύττειν
ἐπαγγέλλομαι.
Γινώσκων
δὲ |
[10, 7] |
δὲ
δύναμιν
ἐπεδείκνυντο
καὶ
καθ´
|
ὅντινα |
τρόπον
ἐν
τούτῳ
παρευδοκιμήσειν
τοὺς |
[10, 4] |
τοῖς
προπάτορσιν
εὑροῦσα,
τὰ
μὲν
|
σεμνὰ |
καὶ
παλαιὰ
τῆς
πατρόθεν
εἰς |
[10, 3] |
πρῶτα
αὐτῶν
μαθήματα
καὶ
τὰ
|
σεμνὰ |
τῆς
λογικῆς
ἐπιστήμης
ἀπὸ
βαρβάρων |
[10, 1] |
ΠΑΡΑ
ΒΑΡΒΑΡΩΝ
ΕΙΣ
ΕΛΛΗΝΑΣ
ΤΑ
|
ΣΕΜΝΑ |
ΤΩΝ
ΜΑΘΗΜΑΤΩΝ
ΠΑΡΗΛΘΕ·
ΚΑΙ
ΠΕΡΙ |
[10, 13] |
μησὶν
ὀκτὼ
τοῦ
κτίσαι
Τυρίους
|
Καρχηδόνα· |
εἶτα
μεταβὰς
καὶ
ἀπὸ
τῆς |
[10, 11] |
προάγων
γενεαῖς
τῶν
Τρωϊκῶν
τοῦ
|
πλείονα |
πρὸς
τοὺς
φιλομαθεῖς
συντάττειν
ἡμᾶς |
[10, 11] |
Αἰγυπτίοις.
Καὶ
τί
μοι
λέγειν
|
πλείονα; |
Χρὴ
γὰρ
τὸν
πείθειν
ἐπαγγελλόμενον |
[10, 4] |
τῶν
ἐθνῶν.
Οὐ
γὰρ
οὖν
|
μόνα |
τὰ
τῆς
ἀληθοῦς
θεολογίας
λείποντα |
[10, 4] |
τὰ
πάντα
σεσυληκέναι
βαρβάρους,
οὐ
|
μόνα |
τὰ
φιλόσοφα
μαθήματα,
ἀλλὰ
καὶ |
[10, 3] |
φησὶ
τὸν
Μένανδρον
εἰς
τὸν
|
Δεισιδαίμονα. |
Ἐπεὶ
δὲ
τοὺς
κλέπτας
ἔδοξεν |
[10, 1] |
ἀλληγορουμένας
φυσιολογίας
καὶ
τὴν
λοιπὴν
|
δεισιδαίμονα |
πλάνην
παρὰ
βαρβάρων
εἰλῆφθαι
αὐτοῖς |
[10, 11] |
ἔτι
δὲ
καὶ
τοῖς
περὶ
|
Ἀγαμέμνονα |
συνεστρατεῦσθαι
καί,
εἰ
βούλεταί
τις, |
[10, 12] |
ἐπὶ
Ἡρακλέα
καὶ
τοὺς
περὶ
|
Ἰάσονα |
ἀριστεῖς,
τοὺς
ἐν
τῇ
Ἀργοῖ |
[10, 5] |
ἂν
εἶεν
καὶ
Ἑβραῖοι
τὴν
|
γείτονα |
Φοινίκης
καὶ
αὐτὴν
τὸ
μὲν |
[10, 3] |
λέγει
κατὰ
τὸν
ἐπὶ
Μαυσώλῳ
|
ἀγῶνα |
τὸν
διδάσκαλον.
Πραγμάτων
δ´
ὑφαίρεσιν |
[10, 9] |
δὲ
κατ´
αὐτὸν
ἐκεῖνον
τὸν
|
Σαγχουνιάθωνα |
Μωσέα
γεγονέναι
καὶ
μὴ
πρότερον, |
[10, 4] |
παρ´
Ἕλλησι
πολιτεία
τὸν
μακρὸν
|
αἰῶνα |
πτωχεύουσα
καὶ
γυμνὴ
παντὸς
μαθήματος |
[10, 9] |
γὰρ
μετὰ
Κέκροπα
ὁ
κατὰ
|
Δευκαλίωνα |
κατακλυσμὸς
καὶ
ἡ
ἐπὶ
Φαέθοντος |
[10, 4] |
οὗτος
λέγεται
τοῖς
προφήταις
συμβεβληκέναι.
|
Σόλωνα |
δὲ
καὶ
αὐτὸν
τῶν
ἑπτὰ |
[10, 8] |
Λυκοῦργον
δὲ
καὶ
Πλάτωνα
καὶ
|
Σόλωνα |
πολλὰ
τῶν
ἐξ
Αἰγύπτου
νομίμων |
[10, 8] |
Λυκοῦργον
τὸν
Σπαρτιάτην,
ἔτι
δὲ
|
Σόλωνα |
τὸν
Ἀθηναῖον
καὶ
Πλάτωνα
τὸν |
[10, 14] |
Κῦρος
μετὰ
πλεῖστον
τῆς
εἰς
|
Βαβυλῶνα |
αἰχμαλωσίας
τοῦ
Ἰουδαίων
ἔθνους
δῆλός |
[10, 4] |
παρ´
ἑκάστοις
σοφὰ
πολυπραγμονῶν
ἐπῆλθε
|
Βαβυλῶνα |
καὶ
Αἴγυπτον
καὶ
πᾶσαν
τὴν |
[10, 14] |
πᾶν
Ἰουδαίων
ἔθνος
ἀπάγεται
εἰς
|
Βαβυλῶνα, |
προφητεύει
τε
αὐτόθι
Δανιὴλ
καὶ |
[10, 4] |
ἐγενήθην.
Ἐπῆλθε
γὰρ
καὶ
οὗτος
|
Βαβυλῶνά |
τε
καὶ
τὴν
Περσίδα
καὶ |
[10, 14] |
ναὸν
ἐδείματο
πρῶτος.
Μετὰ
δὲ
|
Σολομῶνα |
βασιλεύει
Ῥοβοὰμ
ἔτη
ιζʹ
Ἀβιὰ |
[10, 8] |
κατεστεμμένον.
Καὶ
Λυκοῦργον
δὲ
καὶ
|
Πλάτωνα |
καὶ
Σόλωνα
πολλὰ
τῶν
ἐξ |
[10, 14] |
φιλοσοφίας
καὶ
μάλιστα
τῆς
κατὰ
|
Πλάτωνα, |
ὃς
ἀκουστὴς
τὰ
πρῶτα
γενόμενος |
[10, 8] |
δὲ
Σόλωνα
τὸν
Ἀθηναῖον
καὶ
|
Πλάτωνα |
τὸν
φιλόσοφον·
ἐλθεῖν
δὲ
καὶ |
[10, 6] |
Ἕλληνας
καὶ
παρὰ
βαρβάρων
ὠφελῆσθαι
|
διάφωνά |
τε
ἑαυτοῖς
γεγραφέναι.
Συμβαλεῖται
γοῦν |
[10, 14] |
τε
μετ´
αὐτὸν
δειχθεῖεν
τὰ
|
σύμφωνα |
Ἑβραίοις
πεφιλοσοφηκότες,
ὥρα
σκοπεῖν
τὸν |
[10, 11] |
ὁ
κατὰ
βαρβάρους
φιλοσοφῶν
Τατιανὸς
|
συνέταξα, |
γεννηθεὶς
μὲν
ἐν
τῇ
τῶν |
[10, 1] |
ὄντας
ληπτούς,
ὅτι
καὶ
πάντα
|
χαλεπά |
φασιν
εἶναι
τὰ
καλά,
οὐ |
[10, 10] |
ασλζʹ
Μωσέως
γὰρ
ἔτη
τὰ
|
λοιπὰ |
μʹ
Ἰησοῦ
τοῦ
μετ´
ἐκεῖνον |
[10, 1] |
αὐτοῖς,
ὅτε
μὴ
μόνον
τὰ
|
λοιπὰ |
τῶν
μαθημάτων
Αἰγυπτίους
καὶ
Χαλδαίους |
[10, 1] |
κατέστησαν.
Ὡς
μὲν
οὖν
τὰ
|
λοιπὰ |
τῶν
μαθημάτων
ἄλλοθεν
ἄλλος
τῶν |
[10, 9] |
παρ´
αὐτοῖς
αὐτόχθων,
Ἄργους
ἡγουμένου
|
Τριόπα, |
ὃς
ἦν
ἕβδομος
μετὰ
τὸν |
[10, 9] |
Ἕλλησι
θαυμαζόμενα.
Γίνεται
γὰρ
μετὰ
|
Κέκροπα |
ὁ
κατὰ
Δευκαλίωνα
κατακλυσμὸς
καὶ |
[10, 9] |
συνίσταται
Μωσῆς,
ὡς
ἂν
κατὰ
|
Κέκροπα |
τὴν
ἡλικίαν
ἀκμάσας.
Ἀπὸ
δὲ |
[10, 9] |
Ἑβραίους
Μωσέα,
κατὰ
δὲ
Ἕλληνας
|
Κέκροπα |
τὸν
γηγενῆ.
Κατώτερα
δὲ
τῶν |
[10, 9] |
ἔτεσι
δείκνυται
προγενομένη.
Καὶ
Μωσῆς
|
ἄρα |
ἔσται
τοσούτοις
τὰ
Τρωϊκὰ
προάγων |
[10, 9] |
Μωσεῖ
πλησιάζειν
ὡμολογήθησαν.
Πόσοις
δὲ
|
ἄρα |
ἔτεσιν
εἰκὸς
ἦν
Μωσέα
ὑπεράγειν |
[10, 12] |
Τιτυὸς
δὲ
συνεχρόνισε
Ταντάλῳ.
Εἰκότως
|
ἄρα |
καὶ
ὁ
Βοιώτιος
Πίνδαρος
γράφει· |
[10, 12] |
μέμνηται
ἐπὶ
Ἴλιον
στρατεύσαντος.
Προτερεῖν
|
ἄρα |
Μωσῆς
ἀποδείκνυται
τῆς
μὲν
Διονύσου |
[10, 9] |
τὰ
Τρωϊκὰ
ἔτεσιν
ψʹ
Προτερεῖν
|
ἄρα |
Μωσῆς
καὶ
οἱ
μετ´
αὐτὸν |
[10, 12] |
ἱερὸν
λέχος
εἰσαναβᾶσα.
Καδμείη
δ´
|
ἄρα |
οἱ
Σεμέλη
τέκε
φαίδιμον
υἱὸν
|
[10, 5] |
εἶναι
τὰς
τοιάσδε
φωνάς·
Ἑβραίων
|
ἄρα, |
παρ´
οἷς
καὶ
σημαῖνόν
τι |
[10, 12] |
γενόμενοι,
ὡς
παρεστήσαμεν.
Καὶ
θεῶν
|
ἄρα |
τῶν
πλείστων
παρ´
Ἕλλησιν,
οὐ |
[10, 4] |
τὰ
δὲ
ὀθνεῖα
λοιπὸν
καὶ
|
βάρβαρα, |
οἷά
τις
γυμνὴ
καὶ
οἰκείων |
[10, 9] |
πάντες,
τὰ
Ἑλληνικὰ
καὶ
τὰ
|
βάρβαρα |
τά
τε
παρ´
αὐτοῖς
Ἑβραίοις |
[10, 6] |
αὐτῶν
ὀλίγα
εἰς
σύστασιν
τῆς
|
παρὰ |
βαρβάροις
εὑρετικῆς
καὶ
βιωφελοῦς
φύσεως, |
[10, 3] |
τις
αὐτῶν,
ὅτι
δὴ
τὴν
|
παρὰ |
βαρβάροις
εὐσέβειάν
τε
καὶ
φιλοσοφίαν |
[10, 1] |
μέν,
ἐξ
ἐράνου
δὲ
τῶν
|
παρὰ |
βαρβάροις
μαθημάτων
τὴν
οἰκείαν
ὑποστήσασθαι |
[10, 1] |
καὶ
τὴν
λοιπὴν
δεισιδαίμονα
πλάνην
|
παρὰ |
βαρβάρων
εἰλῆφθαι
αὐτοῖς
φθάσας
ὁ |
[10, 1] |
~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ
Α'
ΩΣ
|
ΠΑΡΑ |
ΒΑΡΒΑΡΩΝ
ΕΙΣ
ΕΛΛΗΝΑΣ
ΤΑ
ΣΕΜΝΑ |
[10, 5] |
~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ
Ε'
ΩΣ
ΤΑ
ΠΑΝΤΑ
|
ΠΑΡΑ |
ΒΑΡΒΑΡΩΝ
ΕΛΛΗΝΕΣ
ΩΦΕΛΗΝΤΑΙ.
Πρῶτος
τοιγαροῦν |
[10, 4] |
αὐτοὶ
πολὺ
πρότερον
τὰ
πάντα
|
παρὰ |
βαρβάρων
ἐσκευωρημένοι,
μηδὲν
δὲ
μηδ´ |
[10, 6] |
νέους
γεγονέναι
τοὺς
Ἕλληνας
καὶ
|
παρὰ |
βαρβάρων
ὠφελῆσθαι
διάφωνά
τε
ἑαυτοῖς |
[10, 11] |
Ἰόβας,
ὃς
Περὶ
Ἀσσυρίων
γράφων
|
παρὰ |
Βηρωσσοῦ
φησι
μεμαθηκέναι
τὴν
ἱστορίαν· |
[10, 5] |
σημαῖνόν
τι
ἕκαστον
αὐτῶν
ἀποδείκνυται.
|
Παρὰ |
δὲ
τούτοις
πρώτοις
ἀρξάμενα
προῆλθεν |
[10, 3] |
καὐτὸς
Ὑπερείδην
τὸν
καλὸν
πολλὰ
|
παρὰ |
Δημοσθένους
κεκλοφότα
ἔν
τε
τῷ |
[10, 3] |
δὲ
τὸν
Ὑπερείδην,
εἰ
λαβὼν
|
παρὰ |
Δημοσθένους
πρὸς
τὸ
χεῖρον
διέστρεψε. |
[10, 9] |
ὁ
Βηρύτιος,
εἰληφὼς
τὰ
ὑπομνήματα
|
παρὰ |
Ἱερομβάλου
τοῦ
ἱερέως
θεοῦ
Ἰευώ, |
[10, 3] |
Περὶ
τοῦ
Κίλωνος
κλήρου
καὶ
|
παρὰ |
Ἰσοκράτει
ἐν
τῷ
Τραπεζιτικῷ
κεῖται |
[10, 5] |
κεφαλῆς
καὶ
ὀδόντων
σημεῖα‘
Καὶ
|
παρὰ |
μὲν
Ἑβραίοις
τοιάδε
τίς
ἐστιν |
[10, 8] |
μάλιστα
τὴν
τῆς
Ἑλένης
γενομένην
|
παρὰ |
Μενελάῳ
Τηλεμάχῳ
φαρμακείαν
καὶ
λήθην |
[10, 8] |
τῇ
προειρημένῃ
δυνάμει
λέγουσι
καὶ
|
παρὰ |
μόναις
ταῖς
Διοσπολίτισιν
ἐκ
παλαιῶν |
[10, 1] |
οὐκ
ἄλλοθεν
εἶεν
ἂν
ἢ
|
παρὰ |
μόνων
Ἑβραίων
πεπορισμένοι,
οὐκ
εἰς |
[10, 4] |
αὐτά
τε
τὰ
θαυμαστὰ
καὶ
|
παρὰ |
πᾶσι
βοώμενα
θεῖά
τε
καὶ |
[10, 9] |
αὐτοῖς
Ἑβραίοις
συναγαγόντες
καὶ
τὰς
|
παρὰ |
πᾶσιν
ἱστορίας
παραθέντες
θατέρᾳ
τε |
[10, 2] |
διανενεμημένων,
ὡς
μὴ
ἀχάριστοι
ἐλεγχθεῖεν
|
παρὰ |
Σωκράτους
εἰληφέναι
τὰ
κυριώτατα
τῶν |
[10, 8] |
τὴν
Ἑλένην
ἐκ
τῶν
Αἰγυπτίων
|
παρὰ |
τῆς
Πολυμνήστης,
τῆς
Θῶνος
γυναικός, |
[10, 8] |
ἀμφιβάλλοις
τίνας
ἦν
εἰκὸς
τὰ
|
παρὰ |
τίνων
ἀναλέξασθαι,
πότερα
τοὺς
πρεσβυτέρους |
[10, 4] |
ἕτερα
παρ´
ἑτέρων·
οὐδὲν
δὲ
|
παρά |
τισιν
ἄλλοις
οἷόν
τινες
αὐτῶν |
[10, 13] |
τὰ
μέγιστα
μεμαρτύρηκεν
ἐκ
τῶν
|
παρὰ |
τοῖς
Αἰγυπτίοις
γραμμάτων·
πρῶτον
μὲν |
[10, 8] |
αὐτὸν
μετενεγκεῖν
(κατ´
ἐνιαυτὸν
γὰρ
|
παρὰ |
τοῖς
Αἰγυπτίοις
τὸν
νεὼν
τοῦ |
[10, 7] |
γράφειν
παρέσχεν.
Οὐ
γὰρ
μόνον
|
παρὰ |
τοῖς
ἄλλοις
Ἕλλησιν
ἠμελήθη
τὰ |
[10, 8] |
προκειμένῃ
πραγματείᾳ,
τὸ
μέλλοντας
τῶν
|
παρὰ |
τοῖς
ἀνδράσι
λογίων
ἐφάπτεσθαι
προδιαλαβεῖν |
[10, 1] |
προτετιμήκαμεν
ὁποίοις
τε
λογισμοῖς
τὰς
|
παρὰ |
τοῖς
ἀνδράσιν
ἱερὰς
βίβλους
ἀπεδεξάμεθα |
[10, 10] |
ἑβδομηκονταετίας,
ὡς
ἐν
τῷ
Ἔσδρᾳ
|
παρὰ |
τοῖς
Ἑβραίοις
ἱστόρηται.
Αἱ
μὲν |
[10, 8] |
ὑπάρχειν·
τήν
τε
Ἀφροδίτην
ὀνομάζεσθαι
|
παρὰ |
τοῖς
ἐγχωρίοις
χρυσῆν
ἐκ
παλαιᾶς |
[10, 7] |
γὰρ
ἐξ
ἀρχῆς
μὴ
σπουδασθῆναι
|
παρὰ |
τοῖς
Ἕλλησι
δημοσίᾳ
γίνεσθαι
τὰς |
[10, 4] |
μήν
τις
καὶ
μέγας
θεὸς
|
παρὰ |
τοῖς
Ἕλλησι
διαφερόντως
τὸ
τηνικάδε |
[10, 5] |
φέρει,
ὅπερ
οὐκ
ἔνεστιν
εὑρεῖν
|
παρὰ |
τοῖς
Ἕλλησι·
διὸ
καὶ
μάλιστα |
[10, 8] |
Αἰγύπτου
τὰ
Διονύσῳ
νομιζόμενα
τελεῖσθαι
|
παρὰ |
τοῖς
Ἕλλησι
καὶ
τὰ
περὶ |
[10, 11] |
νόμους
ὅσα
τε
εἰρήκασιν
οἱ
|
παρὰ |
τοῖς
Ἕλλησι
λόγιοι
καὶ
πόσοι |
[10, 8] |
εἶναι
τοῖς
ὑπὸ
Δαιδάλου
κατασκευασθεῖσι
|
παρὰ |
τοῖς
Ἕλλησι.
Τὸ
δὲ
κάλλιστον |
[10, 8] |
Τοῦ
δὲ
Ὀρφέως
τοῦτο
καταδείξαντος
|
παρὰ |
τοῖς
Ἕλλησι
τὸν
Ὅμηρον
ἀκολούθως |
[10, 7] |
πραγμάτων
λαμβάνειν.
Τὰ
μὲν
γὰρ
|
παρὰ |
τοῖς
Ἕλλησιν
ἅπαντα
νέα
καὶ |
[10, 8] |
Αἰγύπτου
μετενηνοχέναι
πάντα
δι´
ὧν
|
παρὰ |
τοῖς
Ἕλλησιν
ἐθαυμάσθησαν.
Ὀρφέα
μὲν |
[10, 4] |
Φοινίκων
καὶ
Αἰγυπτίων
πολυπλανοῦς
θεολογίας
|
παρὰ |
τοῖς
Ἕλλησιν
ἐπολιτεύετο.
Καὶ
δὴ |
[10, 2] |
ὀλίγοις
δὲ
τῶν
καθωμιλημένων
καὶ
|
παρὰ |
τοῖς
Ἕλλησιν
εὐδοκίμων
ἀνδρῶν
χρησάμενος |
[10, 7] |
χρῆσιν
ἐκείνους
ἀγνοεῖν.
Ὅλως
δὲ
|
παρὰ |
τοῖς
Ἕλλησιν
οὐδὲν
ὁμολογούμενον
εὑρίσκεται |
[10, 11] |
γεγόνασι·
διέτριβον
γὰρ
ὁ
μὲν
|
παρὰ |
τοῖς
μνηστῆρσιν,
ὁ
δὲ
παρὰ |
[10, 4] |
πλείστη
τις
ἦν
καὶ
ἄφθονος
|
παρὰ |
τοῖς
πᾶσι
περιουσία.
Σεμνός
γε |
[10, 4] |
παντοίοις
ἀγάλμασι
καὶ
ἀναθήμασι
κεκοσμημένοι,
|
παρὰ |
τοῖς
πᾶσιν
ἐξήσκηντο·
ἀτὰρ
δὴ |
[10, 4] |
τούτοις
ὅμοια
παρεφυλάττετο.
Πολὺς
γοῦν
|
παρὰ |
τοῖς
πᾶσιν
ὁ
προδηλωθεὶς
περὶ |
[10, 9] |
τε
τὴν
ἑτέραν
συγκρούσαντες,
τὰ
|
παρὰ |
τοῖς
πᾶσιν
ὑπὸ
τοὺς
αὐτοὺς |
[10, 4] |
Πυθαγόρας
λέγεται,
διατρῖψαι
δὲ
καὶ
|
παρὰ |
τοῖς
Περσῶν
μάγοις
καὶ
τοῖς |
[10, 8] |
τῶν
εὐσεβῶν
λειμῶνας
καὶ
τὰς
|
παρὰ |
τοῖς
πολλοῖς
εἰδωλοποιίας
ἀναπεπλασμένας
παρεισαγαγεῖν, |
[10, 4] |
φιλοσοφία,
μηδὲν
τῶν
αὐτῇ
προσηκόντων
|
παρὰ |
τοῖς
προπάτορσιν
εὑροῦσα,
τὰ
μὲν |
[10, 11] |
παρὰ
τοῖς
μνηστῆρσιν,
ὁ
δὲ
|
παρὰ |
τοῖς
Φαίαξι.
Καὶ
ὁ
Θάμυρις |
[10, 3] |
λεγομένῳ
συγκεχρῆσθαι
ἢ
δοκεῖν
εἰληφέναι
|
παρὰ |
τοῦ
γεγεννηκότος.
Ὁ
δ´
Ἀντίμαχος |
[10, 3] |
Καὶ
ὅτι
μὲν
ὁ
ἕτερος
|
παρὰ |
τοῦ
ἑτέρου
μετέθηκε
πρόδηλον·
συγχρονούντων |
[10, 9] |
ἄττα
παραθήσομαι.
Κἀγὼ
δὲ
καινοτέραν
|
παρὰ |
τοὺς
εἰρημένους
ὁδεύσας
ταύτῃ
χρήσομαι |
[10, 4] |
Πυθαγορείοις
σχολάσας
οὐ
μόνῃ
τῇ
|
παρὰ |
τούτοις
ἠρκέσθη
διατριβῇ,
λέγεται
δὲ |
[10, 11] |
ἐστιν
ἡ
τῶν
χρόνων
ἀναγραφή,
|
παρὰ |
τούτοις
οὐδὲ
τὰ
τῆς
ἱστορίας |
[10, 7] |
μόνοις
προσέχειν
τοῖς
Ἕλλησι
καὶ
|
παρὰ |
τούτων
πυνθάνεσθαι
τὴν
ἀλήθειαν,
ἡμῖν |
[10, 3] |
ἐν
τῷ
Τραπεζιτικῷ
κεῖται
καὶ
|
παρὰ |
τῷ
Δημοσθένει
ἐν
τῷ
Κατὰ |
[10, 2] |
οὐ
μόνον
ὑφαιρούμενοι
τὰ
δόγματα
|
παρὰ |
τῶν
βαρβάρων
διελέγχονται,
ἀλλὰ
καὶ |
[10, 4] |
τὰ
κάλλιστα
ἐμπορεύεσθαι
εἰς
φιλοσοφίαν
|
παρὰ |
τῶν
βαρβάρων
εὐγνωμόνως
οὐκ
ἀπαρνούμενος. |
[10, 11] |
σοφισταὶ
κεχρημένοι
περιεργίᾳ,
οἳ
ὅσα
|
παρὰ |
τῶν
κατὰ
Μωσέα
καὶ
τῶν |
[10, 4] |
ἐσκευωρημένοι,
μηδὲν
δὲ
μηδ´
ὅλως
|
παρὰ |
τῶν
οἰκείων
θεῶν
εἰς
φιλοσοφίαν |
[10, 2] |
πρώτους
γε
τοὺς
ποιητὰς
τὰ
|
παρὰ |
τῶν
ὁμοίων
κεκλοφέναι
διὰ
παραθέσεως |
[10, 4] |
ἄλλα
παρ´
ἄλλων
συλλεξάμενος,
μόνον
|
παρὰ |
τῶν
σοφῶν
Ἑλλήνων
ἔσχεν
οὐδέν, |
[10, 3] |
ἄγαμαι
μὲν
Δημοσθένην,
εἰ
λαβὼν
|
παρὰ |
Ὑπερείδου
πρὸς
δέον
διώρθωσε·
μέμφομαι |
[10, 7] |
αὐτῶν
τὴν
χρῆσιν
εἶναι
θέλοντες
|
παρὰ |
Φοινίκων
καὶ
Κάδμου
σεμνύνονται
μαθεῖν. |
[10, 4] |
παρ´
Αἰγυπτίων
ἔσχον,
ἀστρολογίαν
δὲ
|
παρὰ |
Χαλδαίων
καὶ
αὖ
πάλιν
ἕτερα |
[10, 12] |
μὲν
Διονύσου
ἀποθεώσεως
ἔτη
ἑξακόσια
|
τέσσαρα, |
εἴ
γε
τῆς
Περσέως
βασιλείας |
[10, 10] |
ἐξαίρετον
Ἕλλησιν
ἱστόρηται.
Μετὰ
δὲ
|
τέσσαρα |
καὶ
ἐνενήκοντα
ἔτη
ἦν
Προμηθεύς, |
[10, 11] |
καὶ
ἀναγραφῆς
αὐτῶν,
ὡς
οἶμαι,
|
σφόδρα |
μετὰ
πάσης
ὑμῖν
ἀκριβείας
ἀνεγράψαμεν· |
[10, 10] |
τῆς
ἑβδομηκονταετίας,
ὡς
ἐν
τῷ
|
Ἔσδρᾳ |
παρὰ
τοῖς
Ἑβραίοις
ἱστόρηται.
Αἱ |
[10, 6] |
γυναιξὶ
μίσγεσθαι
ἐκώλυσαν
μηδὲ
εἰς
|
ἱερὰ |
εἰσιέναι
ἀπὸ
γυναικῶν
ἀλούτους
ἐνομοθέτησαν. |
[10, 2] |
κύριος
φωνὰς
καὶ
ὑετὸν
ἐν
|
ἡμέρᾳ |
θερισμοῦ.
Ὁρᾷς
ὅτι
ὁ
βρέχων |
[10, 12] |
σελάνα·
ἕτεροι
Σκιροφοριῶνος
τῇ
αὐτῇ
|
ἡμέρᾳ. |
Θησεὺς
δὲ
Ἡρακλέους
ζηλωτὴς
ὢν |
[10, 11] |
πρὸς
γάμον
δοὺς
τὴν
ἑαυτοῦ
|
θυγατέρα |
καὶ
ξύλων
παντοδαπῶν
ὕλην
εἰς |
[10, 12] |
Περὶ
τῆς
Αἰγυπτίων
ἀποικίας
Προμηθέως
|
θυγατέρα |
φησί.
Προμηθεὺς
δὲ
κατὰ
Τριόπαν, |
[10, 9] |
τὰς
παρὰ
πᾶσιν
ἱστορίας
παραθέντες
|
θατέρᾳ |
τε
τὴν
ἑτέραν
συγκρούσαντες,
τὰ |
[10, 4] |
ἡ
Ἐλεατική,
Ξενοφάνην
τὸν
Κολοφώνιον
|
πατέρα |
ἐπιγραψαμένη.
Ἀλλὰ
καὶ
ὁ
Θαλῆς, |
[10, 12] |
Φορωνίδος
ποιητὴς
εἶναι
αὐτὸν
ἔφη
|
πατέρα |
θνητῶν
ἀνθρώπων.
Ἐντεῦθεν
ὁ
Πλάτων |
[10, 2] |
ἐκτείνας
εἰς
οὐρανὸν
κοινὸν
ἀποκαλέσας
|
πατέρα |
τὸν
θεὸν
ηὔξατο
οἰκτεῖραι
αὐτὸν |
[10, 3] |
πολλὰ
ἔστι
γνῶναι.
Καὶ
μεθ´
|
ἕτερα· |
Καὶ
ὁ
Προσήνης·
Τοὺς
μὲν |
[10, 10] |
τὴν
Ἀττικὴν
χρονογραφίαν.
Καὶ
μεθ´
|
ἕτερα· |
Καὶ
τοσαῦτα
μὲν
πρὸ
Ὠγύγου. |
[10, 4] |
παρὰ
Χαλδαίων
καὶ
αὖ
πάλιν
|
ἕτερα |
παρ´
ἑτέρων·
οὐδὲν
δὲ
παρά |
[10, 3] |
τρίτην
ἡμέραν
ἔσοιτο
σεισμός‘
καὶ
|
ἕτερά |
τινα
τούτοις
ἐπαγαγὼν
ἐπιλέγει·
Ταῦτ´ |
[10, 4] |
περὶ
θεῶν
ἀκοῆς
διανοηθέντες
οὐδ´
|
ἕτερα |
τῶν
παρ´
αὐτοῖς
Ἑβραίοις
προκεκυρωμένων |
[10, 11] |
παιδευθεὶς
δὲ
πρῶτον
μὲν
τὰ
|
ὑμέτερα, |
δεύτερον
δὲ
ἅτινα
νῦν
κηρύττειν |
[10, 12] |
κατὰ
Ἴναχον
ἠκμακέναι
τὸν
Μωσέα.
|
Παλαίτερα |
δὲ
τῶν
Ἑλληνικῶν
μνημονεύεσθαι
τὰ |
[10, 14] |
τὰ
Μωσέως
καὶ
τῶν
προφητῶν
|
παλαίτερα |
τῶν
Ἑλληνικῶν
ἀποδεῖξαι.
Ἐπειδὴ
τοίνυν |
[10, 8] |
εἰκὸς
τὰ
παρὰ
τίνων
ἀναλέξασθαι,
|
πότερα |
τοὺς
πρεσβυτέρους
τὰ
τῶν
νέων, |
[10, 12] |
δὲ
τὰ
Ἀσσυρίων
πολλοῖς
ἔτεσι
|
πρεσβύτερα |
τῶν
Ἑλληνικῶν
Κτησίας
λέγει,
φανήσεται |
[10, 12] |
τῷ
πρώτῳ
ἔτει,
Θαργηλιῶνος
μηνὸς
|
δευτέρᾳ |
ἐπὶ
δέκα,
ὥς
φησι
Διονύσιος |
[10, 4] |
Ὅτι
μὴ
ἄνευ
λόγου
σώφρονος
|
δεύτερα |
θέμενοι
τὰ
τῆς
Ἑλλήνων
φιλοσοφίας |
[10, 3] |
Ἢ
ὡς
Ἡρόδοτος
ἐν
τῇ
|
δευτέρᾳ |
πολλὰ
Ἑκαταίου
τοῦ
Μιλησίου
κατὰ |
[10, 10] |
ταύτης
καὶ
Ἀμώσιος
ἐν
τῇ
|
δευτέρᾳ· |
τρόπῳ
δέ
τινι
καὶ
Ἰουδαίων |
[10, 13] |
τοίνυν
ὁ
Μάνεθως
ἐν
τῇ
|
δευτέρᾳ |
τῶν
Αἰγυπτιακῶν
ταῦτα
περὶ
ἡμῶν |
[10, 14] |
πεπολιορκημένης·
ὥστε
σε
ὁμολογεῖν
πολὺ
|
νεώτερα |
Μωσέως
καὶ
τῶν
μετ´
αὐτὸν |
[10, 12] |
Τούτων
δὲ
τεσσαράκοντα
μὲν
γενεαῖς
|
νεώτερα |
τὰ
Ἀττικά,
τὰ
ἀπὸ
Κέκροπος |
[10, 9] |
Ἔτι
δὲ
πολὺ
τῶν
Τρωϊκῶν
|
νεώτερα |
τὰ
κατὰ
Ὅμηρον
καὶ
Ἡσίοδον |
[10, 12] |
αὐτόχθων.
Τούτων
δὲ
ἄλλαιν
δυοῖν
|
νεώτερα |
τὰ
Φθιωτικὰ
τὰ
ἀπὸ
Δευκαλίωνος. |
[10, 11] |
καὶ
τῆς
τῶν
γραμμάτων
εὑρέσεως
|
ἀνώτερα· |
μάρτυρας
δὲ
οὐ
τοὺς
οἴκοι |
[10, 9] |
δὲ
Ἕλληνας
Κέκροπα
τὸν
γηγενῆ.
|
Κατώτερα |
δὲ
τῶν
Κέκροπος
ἱστορεῖται
χρόνων |
[10, 11] |
μὲν
πολὺ
τῆς
Μωσέως
ἡλικίας
|
κατώτερα, |
πρὸ
δὲ
τῆς
Περσῶν
ἡγεμονίας |
[10, 2] |
ἡμῶν
ἀλήθειαν
εἰς
τοὺς
ὁμοφύλους
|
λάθρα |
διαδείκνυνται.
Οἱ
γὰρ
μηδὲ
ἑαυτῶν, |
[10, 6] |
καλουμένην
ἅρπην
εὗρον
(ἔστι
δὲ
|
μάχαιρα |
καμπύλη)
καὶ
πρῶτοι
πέλταις
ἐπὶ |
[10, 10] |
λέγων·
Ἐπὶ
Ἄπιδος
τοῦ
Φορωνέως
|
μοῖρα |
τοῦ
Αἰγυπτίων
στρατοῦ
ἐξέπεσεν
Αἰγύπτου, |
[10, 9] |
συγγράμμασιν,
ἀφ´
ὧν
αὐτίκα
μάλα
|
σμικρὰ |
ἄττα
παραθήσομαι.
Κἀγὼ
δὲ
καινοτέραν |
[10, 14] |
Κατὰ
δὲ
τὸν
αὐτὸν
τῷ
|
Ἀναξαγόρᾳ |
χρόνον
ἤκμασαν
ἄνδρες
φυσικοὶ
Ξενοφάνης |
[10, 3] |
καὶ
Νικαγόραν
τὸν
σοφιστὴν
καὶ
|
Μαΐορα |
Ἀπολλώνιόν
τε
τὸν
γραμματικὸν
καὶ |
[10, 12] |
τὴν
Μικρὰν
Ἰλιάδα
πεποιηκώς)
μεσάτα,
|
λαμπρὰ |
δ´
ἐπέτελλε
σελάνα·
ἕτεροι
Σκιροφοριῶνος |
[10, 12] |
καὶ
τῶν
κατ´
αὐτὸν
πράξεων
|
μάρτυρα |
παρατίθεται
Πτολεμαῖον
τὸν
Μενδήσιον.
Καὶ |
[10, 13] |
αὐτοῦ,
καθάπερ
αὐτὸν
ἐκεῖνον
παραγαγὼν
|
μάρτυρα· |
τοῦ
Τίμαιος
ὄνομα.
Ἐπὶ
τούτου |
[10, 14] |
δειχθεῖεν
τὰ
σύμφωνα
Ἑβραίοις
πεφιλοσοφηκότες,
|
ὥρα |
σκοπεῖν
τὸν
χρόνον,
καθ´
ὃν |
[10, 14] |
πάλιν
ἀλλόφυλοι
ἔτη
κʹ
Ἔπειτα
|
Δεββώρα |
καὶ
Βαρὰκ
ἔτη
μʹ
ἔπειτα |
[10, 9] |
βασιλείας
κατὰ
τὸ
δʹ
τῆς
|
σαʹ |
Ὀλυμπιάδος
συμπίπτει.
Γίνονται
τοίνυν
αἱ |
[10, 14] |
ἔτη
ιζʹ
Ἀβιὰ
ἔτη
γʹ
|
Ἄσα |
ἔτη
μαʹ
Ἰωσαφὰθ
ἔτη
κεʹ |
[10, 12] |
Ἑρμῆν,
κήρυκ´
ἀθανάτων,
ἱερὸν
λέχος
|
εἰσαναβᾶσα. |
Καδμείη
δ´
ἄρα
οἱ
Σεμέλη |
[10, 3] |
τοιαύταις
αὐτὸν
εὑρίσκω
χρώμενον
ἀπαντήσεσιν·
|
ἐσπούδασα |
γὰρ
αὐταῖς
λέξεσι
τὰ
ῥηθέντα |
[10, 2] |
πλουσία
τελεσφορεῖται
εὐκαρπία,
ταῖς
Αἰακοῦ
|
γεωργηθεῖσα |
εὐχαῖς.
Καὶ
ἐπεκαλέσατο’
φησί,
Σαμουὴλ |
[10, 4] |
ἐκ
τῆς
τούτου
διαδοχῆς
ἡ
|
κληθεῖσα |
Ἰταλικὴ
φιλοσοφία
συνέστη,
τῆς
ἐπωνυμίας |
[10, 4] |
τῶν
ἑπτὰ
σοφῶν
ἑνὸς
Ἰωνικὴ
|
προσαγορευθεῖσα· |
κἄπειτα
ἡ
Ἐλεατική,
Ξενοφάνην
τὸν |
[10, 4] |
πτωχεύουσα
καὶ
γυμνὴ
παντὸς
μαθήματος
|
ἀπολειφθεῖσα; |
Ἱεροῖς
μὲν
οὖν
θεῶν,
ἀγάλμασί |
[10, 4] |
τῆς
κατὰ
τὴν
Ἰταλίαν
διατριβῆς
|
ἀξιωθεῖσα· |
μεθ´
ἣν
ἡ
ἀπὸ
Θαλοῦ |
[10, 7] |
Ἀκουσιλάῳ
περὶ
τῶν
γενεαλογιῶν
διαπεφώνηκεν,
|
ὅσα |
δὲ
διορθοῦται
τὸν
Ἡσίοδον
Ἀκουσίλαος· |
[10, 7] |
τοὺς
ἐμοῦ
μᾶλλον
ἐπισταμένους
διδάσκων,
|
ὅσα |
μὲν
Ἑλλάνικος
Ἀκουσιλάῳ
περὶ
τῶν |
[10, 11] |
νομισθῶσι,
δεύτερον
δ´
ὅπως
τὰ
|
ὅσα |
μὴ
συνίεσαν,
διά
τινος
ἐπιπλάστου |
[10, 11] |
αὐτοὺς
σοφισταὶ
κεχρημένοι
περιεργίᾳ,
οἳ
|
ὅσα |
παρὰ
τῶν
κατὰ
Μωσέα
καὶ |
[10, 11] |
τῆς
κατὰ
τοὺς
ἡμετέρους
νόμους
|
ὅσα |
τε
εἰρήκασιν
οἱ
παρὰ
τοῖς |
[10, 4] |
μυστηρίοις,
αὐτὰ
δὴ
ταῦτα
καὶ
|
ὅσα |
τούτοις
ὅμοια
παρεφυλάττετο.
Πολὺς
γοῦν |
[10, 5] |
τοῦ
Τὴθ
τὸ
Θῆτα;
Καὶ
|
ὅσα |
τούτοις
παραπλήσια.
Ὥστε
ἀναμφίλεκτον
εἶναι |
[10, 10] |
Ἀπὸ
Ὠγύγου
τοίνυν
ἐπὶ
Κῦρον,
|
ὁπόσα |
ἀπὸ
Μωσέως
ἐπὶ
τὸν
αὐτὸν |
[10, 4] |
τε
χρήσιμα
πανταχόθεν
ἑαυτῇ
πορίζουσα
|
συνάγουσά |
τε
καὶ
ἐρανιζομένη,
ὅ
τι |
[10, 4] |
τά
τε
χρήσιμα
πανταχόθεν
ἑαυτῇ
|
πορίζουσα |
συνάγουσά
τε
καὶ
ἐρανιζομένη,
ὅ |
[10, 5] |
μετάφρασις
καὶ
ἑρμηνεία,
λόγου
διάνοιαν
|
ἀπαρτίζουσα |
τῇ
τῶν
στοιχείων
μαθήσει
τε |
[10, 4] |
ποθ´
ὕστερον
χρόνοις
εἰς
Ἕλληνας
|
παρελθοῦσα |
φιλοσοφία,
μηδὲν
τῶν
αὐτῇ
προσηκόντων |
[10, 4] |
εἶδον
καὶ
λογίων
ἀνδρῶν
πλείστων
|
ἐπήκουσα |
καὶ
γραμμέων
συνθέσιος
μετ´
ἀποδείξεως |
[10, 4] |
αὐτῇ
προσηκόντων
παρὰ
τοῖς
προπάτορσιν
|
εὑροῦσα, |
τὰ
μὲν
σεμνὰ
καὶ
παλαιὰ |
[10, 4] |
Ἕλλησι
πολιτεία
τὸν
μακρὸν
αἰῶνα
|
πτωχεύουσα |
καὶ
γυμνὴ
παντὸς
μαθήματος
ἀπολειφθεῖσα; |
[10, 4] |
οἷά
τις
γυμνὴ
καὶ
οἰκείων
|
πτωχεύουσα |
λόγων
τε
καὶ
μαθημάτων,
περιῄει |
[10, 10] |
ἑξῆς
δειχθήσεται.
Ταῦτα
γὰρ
οἱ
|
τὰ〉 |
Ἀθηναίων
ἱστοροῦντες,
Ἑλλάνικός
τε
καὶ |
[10, 10] |
Ἁβραάμ.
Πτολεμαῖος
δὲ
ὁ
Μενδήσιος
|
τὰ |
Αἰγυπτίων
ἀνέκαθεν
ἱστορῶν
ἅπασι
τούτοις |
[10, 12] |
ἄλλαιν
δυοῖν
νεώτερα
τὰ
Φθιωτικὰ
|
τὰ |
ἀπὸ
Δευκαλίωνος.
Εἰς
δὲ
τὸν |
[10, 12] |
τῶν
Ἑλληνικῶν
μνημονεύεσθαι
τὰ
Ἀργολικά,
|
τὰ |
ἀπὸ
Ἰνάχου
λέγω,
Διονύσιος
ὁ |
[10, 12] |
μὲν
γενεαῖς
νεώτερα
τὰ
Ἀττικά,
|
τὰ |
ἀπὸ
Κέκροπος
τοῦ
διφυοῦς‘
δὴ |
[10, 12] |
Τατιανός·
ἐννέα
δὲ
τὰ
Ἀρκαδικὰ
|
τὰ |
ἀπὸ
Πελασγοῦ·
λέγεται
δὲ
καὶ |
[10, 6] |
μοι
εὖ
ἔχειν
ἐπισυνάψαι
καὶ
|
τὰ |
ἀπὸ
τῆς
Ἰωσήπου
τοῦ
Ἑβραίου |
[10, 9] |
ξδʹ
τοσαῦτα
δ´
ἂν
εὕροις
|
τὰ |
ἀπὸ
τοῦ
ὑστάτου
ἔτους
τῆς |
[10, 12] |
Παλαίτερα
δὲ
τῶν
Ἑλληνικῶν
μνημονεύεσθαι
|
τὰ |
Ἀργολικά,
τὰ
ἀπὸ
Ἰνάχου
λέγω, |
[10, 11] |
Ἀρισταίου
τοῦ
Προκοννησίου
καὶ
τοῦ
|
τὰ |
Ἀριμάσπια
συγγράψαντος
Ἀσβόλου
τε
τοῦ |
[10, 12] |
λέξιν
ὁ
Τατιανός·
ἐννέα
δὲ
|
τὰ |
Ἀρκαδικὰ
τὰ
ἀπὸ
Πελασγοῦ·
λέγεται |
[10, 7] |
τοὺς
Ἕλληνας
ὡς
μόνους
ἐπισταμένους
|
τὰ |
ἀρχαῖα
καὶ
τὴν
ἀλήθειαν
περὶ |
[10, 12] |
λόγους,
τῶν
τῇδε
τῇ
πόλει
|
τὰ |
ἀρχαιότατα
λέγειν
ἐπιχειρεῖν,
περὶ
Φορωνέως |
[10, 12] |
τετρακόσια
καὶ
πρόσω.
Εἰ
δὲ
|
τὰ |
Ἀσσυρίων
πολλοῖς
ἔτεσι
πρεσβύτερα
τῶν |
[10, 12] |
δωδεκάτῃ
Θαργηλιῶνος
καί
τινες
τῶν
|
τὰ |
Ἀττικὰ
συγγραψαμένων
ὀγδόῃ
φθίνοντος,
βασιλεύοντος |
[10, 12] |
δὲ
τεσσαράκοντα
μὲν
γενεαῖς
νεώτερα
|
τὰ |
Ἀττικά,
τὰ
ἀπὸ
Κέκροπος
τοῦ |
[10, 7] |
γράφοιεν·
οἱ
δ´
εἰ
μὴ
|
τὰ |
αὐτὰ
γράψειαν
ἑτέροις,
οὕτως
ἐνόμιζον |
[10, 7] |
εἰ
περὶ
τῶν
αὐτῶν
ἅπαντες
|
τὰ |
αὐτὰ
καὶ
λέγοιεν
καὶ
γράφοιεν· |
[10, 4] |
πρὸς
ἀγαθῶν
λόγων
εὕρεσιν
αὐτοῖς
|
τὰ |
ἄχρηστα
χρηστήρια
συνεβάλλετο,
ἀλλ´
οὐδ´ |
[10, 9] |
οἱ
πάντες,
τὰ
Ἑλληνικὰ
καὶ
|
τὰ |
βάρβαρα
τά
τε
παρ´
αὐτοῖς |
[10, 3] |
Καὶ
τί
ὑμῖν
λέγω
ὡς
|
τὰ |
Βαρβαρικὰ
νόμιμα
Ἑλλανίκου
ἐκ
τῶν |
[10, 4] |
ἄλλων
τεχνῶν
τε
καὶ
ἐπιστημῶν
|
τὰ |
βιωφελέστατα.
Συνομολογοῦσί
γε
τοι
Ἕλληνες |
[10, 6] |
Ἐπί
τε
Σεμιράμεως
βασιλέως
Ἀσσυρίων
|
τὰ |
βύσσινα
ἱμάτια
εὑρῆσθαι
ἱστοροῦσι.
Καὶ |
[10, 3] |
δεινόν,
ὅτι
ἐπὶ
τὸ
χεῖρον.
|
Τὰ |
γοῦν
περὶ
τῆς
Φαρναβάζου
πρὸς |
[10, 5] |
Φοῖνιξ
ἦν,
ὅθεν
καὶ
Φοινικήια
|
τὰ |
γράμματά
τινες
τῶν
παλαιῶν
ἐπικεκλήκασιν. |
[10, 4] |
ἐκ
Φοινίκης
Κάδμος
ὁ
Ἀγήνορος,
|
τὰ |
δ´
ἐξ
Αἰγύπτου
περὶ
θεῶν |
[10, 4] |
καὶ
ἀληθῶν
εὕρεσιν
λυσιτελεῖν
δεδυνημένα,
|
τὰ |
δὲ
ὀθνεῖα
λοιπὸν
καὶ
βάρβαρα, |
[10, 2] |
πῶς
ἔτι
ἄπιστα
αὐτοῖς
καταφαίνεται
|
τὰ |
διὰ
Μωσέως
καὶ
τῶν
ἄλλων |
[10, 8] |
δέ
φασι
μετενεγκεῖν
ἐξ
Αἰγύπτου
|
τὰ |
Διονύσῳ
νομιζόμενα
τελεῖσθαι
παρὰ
τοῖς |
[10, 2] |
Ἤδη
δὲ
οὐ
μόνον
ὑφαιρούμενοι
|
τὰ |
δόγματα
παρὰ
τῶν
βαρβάρων
διελέγχονται, |
[10, 5] |
Ἰώθ,
ὃ
ἑρμηνεύεται
ἀρχή‘
ὁμοῦ
|
τὰ |
δύο
καλὴ
ἀρχή‘
ἐπὶ
τούτοις |
[10, 10] |
Ἑλληνικαῖς
τὰς
Ἑβραϊκάς,
ἐξιστορῶν
μὲν
|
τὰ |
Ἑβραίων,
ἐφαπτόμενος
δὲ
τῶν
Ἑλληνικῶν, |
[10, 14] |
ὅμοια
τοῖς
αὐτῶν
φιλοσόφοις
ἀγαπήσαντες
|
τὰ |
Ἑβραίων
λόγια
τιμᾶν
διανενοήμεθα.
|
[10, 8] |
τῶν
ἐθνῶν
περιειργασμένους
Ἕλληνας
καὶ
|
τὰ |
Ἑβραίων
μὴ
ἀγνοῆσαι,
ἀρχῆθεν
ἐπὶ |
[10, 3] |
ἐλέγχου,
ἀρκεῖν
ἀπὸ
μυρίων
ἡγοῦμαι
|
τὰ |
εἰρημένα.
Ἔτι
δὲ
εἰς
προπαρασκευὴν |
[10, 11] |
Ἡρακλεῖ
γέγονεν,
ἄλλως
τε
καὶ
|
τὰ |
εἰς
αὐτὸν
ἐπεισφερόμενά
φασιν
ὑπὸ |
[10, 9] |
συνεχρήσαντο·
ὁμοῦ
δὲ
οἱ
πάντες,
|
τὰ |
Ἑλληνικὰ
καὶ
τὰ
βάρβαρα
τά |
[10, 8] |
τὰ
τῶν
νέων,
Ἑβραίους
τε
|
τὰ |
Ἑλλήνων
καὶ
βαρβάρους
τὰ
φιλοσόφων, |
[10, 9] |
δέοντα
ἔτη
υʹ
ἐν
οἷς
|
τὰ |
ἐν
Ἕλλησι
θαυμάσια
μυθολογεῖται,
ὁ |
[10, 3] |
αὑτὸ
παραγίνεται
τοῖς
ἀνθρώποις,
καὶ
|
τὰ |
ἑξῆς.
Καίτοι
ὑπερφρονεῖ
τὸν
Ἰσοκράτην |
[10, 2] |
διὰ
τῶν
ὑποτεταγμένων
δυνάμεων
καὶ
|
τὰ |
ἑξῆς.
Τούτοις
μυρία
συνάψας
ὁ |
[10, 2] |
διαφόροις
τοῖς
χρόνοις
καταχρώμενος,
ἐπὶ
|
τὰ |
ἑξῆς
τρέψομαι.
Ταῦθ´
ὡς
ἐν |
[10, 3] |
Πραγμάτων
δ´
ὑφαίρεσιν
πεποίηται,
μεταθεὶς
|
τὰ |
ἐπ´
ἄλλων
ἄλλοις,
ἵνα
καὶ |
[10, 6] |
βιωφελοῦς
φύσεως,
παρ´
ὧν
Ἕλληνες
|
τὰ |
ἐπιτηδεύματα
ὠφέληνται.
Ταῦτα
ῥήμασιν
αὐτοῖς |
[10, 2] |
ἐφωράθησαν,
ὡς
δειχθήσονται,
αὐτοτελῶς
δὲ
|
τὰ |
ἑτέρων
ὑφελόμενοι
ὡς
ἴδια
ἐξήνεγκαν, |
[10, 4] |
αὐτοὺς
ἡκούσης
θεολογίας
αὐτά
τε
|
τὰ |
θαυμαστὰ
καὶ
παρὰ
πᾶσι
βοώμενα |
[10, 1] |
θεολόγων
προφητῶν
ἀνδρῶν
παραδεδομένα,
ἀλλὰ
|
τὰ |
καί
τισιν,
εἰ
καὶ
μὴ |
[10, 1] |
καὶ
πάντα
χαλεπά
φασιν
εἶναι
|
τὰ |
καλά,
οὐ
μὴν
ἀλλὰ
πρωτείοις |
[10, 4] |
εὖ
μοι
δοκεῖ
ποιῶν
καὶ
|
τὰ |
κάλλιστα
ἐμπορεύεσθαι
εἰς
φιλοσοφίαν
παρὰ |
[10, 8] |
κατὰ
τὸν
Ἱερὸν
λόγον
καὶ
|
τὰ |
κατὰ
γεωμετρίαν
θεωρήματα
καὶ
τὰ |
[10, 9] |
δὲ
πολὺ
τῶν
Τρωϊκῶν
νεώτερα
|
τὰ |
κατὰ
Ὅμηρον
καὶ
Ἡσίοδον
καὶ |
[10, 10] |
βασιλείας
καὶ
αἰχμαλωσίας
τέλους
καὶ
|
τὰ〉 |
κατὰ
τὰς
Ὀλυμπιάδας
οὕτως
εἰς |
[10, 8] |
ἑαυτῶν
κατατάξαι
νομοθεσίας
Πυθαγόραν
τε
|
τὰ |
κατὰ
τὸν
Ἱερὸν
λόγον
καὶ |
[10, 12] |
τὸ
ὑπόμνημα
καὶ
ἡμᾶς
ἐπιδραμεῖν
|
τὰ |
κατὰ
τὸν
τόπον
εἰρημένα.
Ἀπίων |
[10, 5] |
ΕΛΛΗΝΕΣ
ΩΦΕΛΗΝΤΑΙ.
Πρῶτος
τοιγαροῦν
ὁ
|
τὰ |
κοινὰ
γράμματα,
αὐτὰ
δὴ
τὰ |
[10, 2] |
ἀχάριστοι
ἐλεγχθεῖεν
παρὰ
Σωκράτους
εἰληφέναι
|
τὰ |
κυριώτατα
τῶν
δογμάτων·
ὀλίγοις
δὲ |
[10, 10] |
ἔτη
ασλζʹ
Μωσέως
γὰρ
ἔτη
|
τὰ |
λοιπὰ
μʹ
Ἰησοῦ
τοῦ
μετ´ |
[10, 1] |
ἐσκευωρῆσθαι
αὐτοῖς,
ὅτε
μὴ
μόνον
|
τὰ |
λοιπὰ
τῶν
μαθημάτων
Αἰγυπτίους
καὶ |
[10, 1] |
ζηλωταὶ
κατέστησαν.
Ὡς
μὲν
οὖν
|
τὰ |
λοιπὰ
τῶν
μαθημάτων
ἄλλοθεν
ἄλλος |
[10, 13] |
Δύο
τοίνυν
ὁ
Μάνεθως
ἡμῖν
|
τὰ |
μέγιστα
μεμαρτύρηκεν
ἐκ
τῶν
παρὰ |
[10, 13] |
τῶν
Ἰλιακῶν
ἔτεσι
χιλίοις.
Ἀλλὰ
|
τὰ |
μὲν
ἀπὸ
τῆς
Αἰγυπτιακῆς
ἱστορίας |
[10, 7] |
τὸ
δίκαιον
τῶν
πραγμάτων
λαμβάνειν.
|
Τὰ |
μὲν
γὰρ
παρὰ
τοῖς
Ἕλλησιν |
[10, 4] |
τῶν
παλαιῶν
Ἑλλήνων
φύντας.
Οἷς
|
τὰ |
μὲν
ἐκ
Φοινίκης
Κάδμος
ὁ |
[10, 2] |
ἂν
τῶν
ἡμετέρων
ἀφέξονται.
Καὶ
|
τὰ |
μὲν
κατὰ
φιλοσοφίαν
σιωπήσομαι
δόγματα, |
[10, 4] |
προσηκόντων
παρὰ
τοῖς
προπάτορσιν
εὑροῦσα,
|
τὰ |
μὲν
σεμνὰ
καὶ
παλαιὰ
τῆς |
[10, 7] |
τοῦ
συγγράφειν
τὰς
ἱστορίας
ἐπιμέλεια.
|
Τὰ |
μέντοι
παρ´
Αἰγυπτίοις
τε
καὶ |
[10, 12] |
πρώτου
λεχθέντος
καὶ
Νιόβης
καὶ
|
τὰ |
μετὰ
τὸν
κατακλυσμόν.
Κατὰ
δὲ |
[10, 1] |
πρὸς
ἡμῶν
ἂν
εἴη,
εἰ
|
τὰ |
μὴ
μόνοις
Ἑβραίοις
ἄνωθεν
ἐξ |
[10, 4] |
ἀνθρώπων
πλείστην
γῆν
ἐπεπλανησάμην,
ἱστορέων
|
τὰ |
μήκιστα,
καὶ
ἀέρας
τε
καὶ |
[10, 14] |
προκειμένου
σύστασιν;
Προὔκειτο
δὲ
ἡμῖν
|
τὰ |
Μωσέως
καὶ
τῶν
προφητῶν
παλαίτερα |
[10, 10] |
Βηρωσσὸς
ὁ
Βαβυλώνιος.
Μετὰ
δὲ
|
τὰ |
οʹ
τῆς
αἰχμαλωσίας
ἔτη
Κῦρος |
[10, 2] |
παραστήσωμεν
τοὺς
Ἕλληνας.
Οἱ
γὰρ
|
τὰ |
οἰκεῖα
οὕτως
ἄντικρυς
παρ´
ἀλλήλων |
[10, 3] |
τοῦ
γεγεννηκότος.
Ὁ
δ´
Ἀντίμαχος
|
τὰ |
Ὁμήρου
κλέπτων
παραδιορθοῖ.
Ὁμήρου
γὰρ |
[10, 2] |
Τί
δ´
ἂν
εἴποις,
εἰ
|
τὰ |
ὅμοια
καὶ
παρ´
αὐτῶν
μάθοις |
[10, 14] |
συκοφάντας,
εἰ
δὴ
καὶ
αὐτοὶ
|
τὰ |
ὅμοια
τοῖς
αὐτῶν
φιλοσόφοις
ἀγαπήσαντες |
[10, 11] |
ἴδιον
νομισθῶσι,
δεύτερον
δ´
ὅπως
|
τὰ |
ὅσα
μὴ
συνίεσαν,
διά
τινος |
[10, 8] |
καὶ
τὸ
σύνολον
τὴν
περὶ
|
τὰ |
πάθη
τῶν
θεῶν
ἱστορίαν.
Τὸν |
[10, 5] |
ὅ
ἐστιν
αὕτη‘
ὁμοῦ
δὲ
|
τὰ |
πάντα
ἀπαρτίζει
τοιαύτην
τινὰ
διάνοιαν· |
[10, 9] |
μετὰ
Μωσέα
διέλαμπον
προφῆται·
ὥστε
|
τὰ |
πάντα
ἀπὸ
Μωσέως
ἐπὶ
τὴν |
[10, 5] |
ἴδια
Ἑλλήνων
ὁμολογεῖται.
Ἔστι
δὲ
|
τὰ |
πάντα
παρ´
Ἑβραίοις
στοιχεῖα
δύο |
[10, 5] |
εὑρέσεις
ἀπελέγχονται.
~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ
Ε'
ΩΣ
|
ΤΑ |
ΠΑΝΤΑ
ΠΑΡΑ
ΒΑΡΒΑΡΩΝ
ΕΛΛΗΝΕΣ
ΩΦΕΛΗΝΤΑΙ. |
[10, 4] |
γοῦν
ὀφθεῖεν
αὐτοὶ
πολὺ
πρότερον
|
τὰ |
πάντα
παρὰ
βαρβάρων
ἐσκευωρημένοι,
μηδὲν |
[10, 4] |
πρῶτα
δίελθε,
δι´
ὧν
Ἕλληνες
|
τὰ |
πάντα
σεσυληκέναι
βαρβάρους,
οὐ
μόνα |
[10, 1] |
φθάσας
ὁ
λόγος
ἀπέδειξεν,
ὁπηνίκα
|
τὰ |
πάντα
τοὺς
Ἕλληνας,
γῆν
πολλὴν |
[10, 10] |
Κάστωρ
καὶ
Θαλλὸς
καὶ
ὁ〉
|
τὰ |
πάντων
Διόδωρος
ὁ
τὰς
Βιβλιοθήκας |
[10, 1] |
χρὴ
δὲ
θαυμάζειν,
εἰ
καὶ
|
τὰ |
παρ´
Ἑβραίοις
δόγματα
δυνατὸν
εἶναί |
[10, 4] |
πεποιημένοι.
Ἀλλὰ
γὰρ
ὁ
δηλούμενος
|
τὰ |
παρ´
ἑκάστοις
σοφὰ
πολυπραγμονῶν
ἐπῆλθε |
[10, 9] |
δὲ
τῶν
Κέκροπος
ἱστορεῖται
χρόνων
|
τὰ |
παρ´
Ἕλλησι
θαυμαζόμενα.
Γίνεται
γὰρ |
[10, 2] |
διελέγχονται,
ἀλλὰ
καὶ
προσέτι
ἀπομιμούμενοι
|
τὰ |
παρ´
ἡμῖν
ἄνωθεν
ἐκ
τῆς |
[10, 11] |
οὐ
μόνον
τῆς
Ἑλλήνων
παιδείας
|
τὰ |
παρ´
ἡμῖν,
ἔτι
δὲ
καὶ |
[10, 8] |
μηκέτ´
ἀμφιβάλλοις
τίνας
ἦν
εἰκὸς
|
τὰ |
παρὰ
τίνων
ἀναλέξασθαι,
πότερα
τοὺς |
[10, 9] |
θατέρᾳ
τε
τὴν
ἑτέραν
συγκρούσαντες,
|
τὰ |
παρὰ
τοῖς
πᾶσιν
ὑπὸ
τοὺς |
[10, 2] |
καὶ
πρώτους
γε
τοὺς
ποιητὰς
|
τὰ |
παρὰ
τῶν
ὁμοίων
κεκλοφέναι
διὰ |
[10, 7] |
ἢ
περὶ
τῶν
Ἀργολικῶν
οἱ
|
τὰ |
περὶ
Ἄργος
ἱστοροῦντες
ἀλλήλοις
ἠκολουθήκασι. |
[10, 11] |
στάσεώς
τε
καὶ
τῶν
εἰπόντων
|
τὰ |
περὶ
αὐτὸν
ἀσυμφωνίας
τοῖς
ἐπ´ |
[10, 3] |
θήρας
τῶν
κροκοδείλων;
Ἢ
ὡς
|
τὰ |
περὶ
βασάνων
εἰρημένα
παρ´
Ἰσαίῳ |
[10, 11] |
εἰς
τὴν
Φοινίκην
ἄφιξις
καὶ
|
τὰ |
περὶ
Εἴραμον,
ὅστις
Σολομῶνι
τῷ |
[10, 1] |
ὑποστήσασθαι
θεολογίαν
ἐφωράσαμεν,
ὡς
δὲ
|
τὰ |
περὶ
εὐσεβείας
ἑνὸς
τοῦ
ἐπὶ |
[10, 11] |
ἐν
τῷ
πρὸς
τοὺς
ἀποφηναμένους
|
τὰ |
περὶ
θεοῦ
δειχθήσεται·
τὸ
δὲ |
[10, 10] |
ἆθλοι
Ἡράκλειοι,
Ἀργοναῦται,
Κένταυροι,
Μινώταυρος,
|
τὰ |
περὶ
Ἴλιον,
Ἡρακλειδῶν
κάθοδος,
Ἰώνων |
[10, 9] |
ῥήμασιν
αὐτοῖς
τάδε·
Ἱστορεῖ
δὴ
|
τὰ |
περὶ
Ἰουδαίων
ἀληθέστατα,
ὅτι
καὶ |
[10, 8] |
τελεῖσθαι
παρὰ
τοῖς
Ἕλλησι
καὶ
|
τὰ |
περὶ
Κρόνου
μυθολογούμενα
καὶ
τὰ |
[10, 7] |
παρὰ
τοῖς
ἄλλοις
Ἕλλησιν
ἠμελήθη
|
τὰ |
περὶ
τὰς
ἀναγραφάς,
ἀλλ´
οὐδὲ |
[10, 7] |
τὰς
κτίσεις
τῶν
πόλεων
καὶ
|
τὰ |
περὶ
τὰς
ἐπινοίας
τῶν
τεχνῶν |
[10, 3] |
Τρίποδι
περὶ
Πυθαγόρου
τοῦ
φιλοσόφου
|
τὰ |
περὶ
τὰς
προρρήσεις
ἱστορηκότος
εἰπόντος |
[10, 8] |
πολλοῖς
εἰδωλοποιίας
ἀναπεπλασμένας
παρεισαγαγεῖν,
μιμησάμενον
|
τὰ |
περὶ
τὰς
ταφὰς
τὰς
κατ´ |
[10, 7] |
τὰς
ἐπινοίας
τῶν
τεχνῶν
καὶ
|
τὰ |
περὶ
τὰς
τῶν
νόμων
ἀναγραφάς· |
[10, 8] |
μυστικῶν
τελετῶν
τὰ
πλεῖστα
καὶ
|
τὰ |
περὶ
τὴν
ἑαυτοῦ
πλάνην
ὀργιαζόμενα |
[10, 8] |
τὰ
περὶ
Κρόνου
μυθολογούμενα
καὶ
|
τὰ |
περὶ
τῆς
Τιτανομαχίας
καὶ
τὸ |
[10, 6] |
τε
ἐξεῦρε
καὶ
μέταλλα
χρυσοῦ
|
τὰ |
περὶ
τὸ
Πάγγαιον
ὄρος
ἐπενόησεν. |
[10, 8] |
τὰ
κατὰ
γεωμετρίαν
θεωρήματα
καὶ
|
τὰ |
περὶ
τοὺς
ἀριθμούς,
ἔτι
δὲ |
[10, 3] |
αἰτιώμενος
κλέπτης
ἁλῶ,
τοὺς
πραγματευσαμένους
|
τὰ |
περὶ
τούτων
μηνύσω.
Λυσιμάχου
μέν |
[10, 11] |
ἐν
τρισὶ
βιβλίοις
κατατάξας
καὶ
|
τὰ |
περὶ
τῶν
βασιλέων
ἐκτιθέμενος
ἀφηγεῖταί |
[10, 12] |
ὁ
Μωσῆς.
Λέων
δὲ
ὁ
|
τὰ |
περὶ
τῶν
κατ´
Αἴγυπτον
θεῶν |
[10, 11] |
περὶ
τὴν
πεντηκοστὴν
Ὀλυμπιάδα
καὶ
|
τὰ |
περὶ
τῶν
μετ´
αὐτὸν
σχεδὸν |
[10, 10] |
γὰρ
μετὰ
Ὤγυγον
Ἀκταῖον
ἢ
|
τὰ |
πλασσόμενα
τῶν
ὀνομάτων
οὐδὲ
γενέσθαι |
[10, 3] |
ΤΟΥ
ΠΡΩΤΟΥ
ΤΗΣ
ΦΙΛΟΛΟΓΟΥ
ΑΚΡΟΑΣΕΩΣ.
|
Τὰ |
Πλατώνεια
ἑστιῶν
ἡμᾶς
Λογγῖνος
Ἀθήνησι |
[10, 8] |
μὲν
γὰρ
τῶν
μυστικῶν
τελετῶν
|
τὰ |
πλεῖστα
καὶ
τὰ
περὶ
τὴν |
[10, 8] |
τὰ
τῶν
πρεσβυτέρων
καὶ
τοὺς
|
τὰ |
πλεῖστα
τῶν
ἐθνῶν
περιειργασμένους
Ἕλληνας |
[10, 14] |
αἰτίου.
Ἦν
γὰρ
ἀρχήν"
φησί,
|
τὰ |
πράγματα
ὁμοῦ
πεφυρμένα·
Νοῦς
δὲ |
[10, 9] |
ὁ
Πορφύριος.
Δεῖ
δὴ
συλλογίσασθαι
|
τὰ |
προκείμενα
ὧδέ
πως·
εἴπερ
ὁ |
[10, 14] |
τῆς
κατὰ
Πλάτωνα,
ὃς
ἀκουστὴς
|
τὰ |
πρῶτα
γενόμενος
Σωκράτους
κἄπειτα
τοῖς |
[10, 5] |
τὰ
κοινὰ
γράμματα,
αὐτὰ
δὴ
|
τὰ |
πρῶτα
τῆς
γραμματικῆς
στοιχεῖα,
Ἕλλησιν |
[10, 1] |
μουσικήν,
ἀστρονομίαν,
ἰατρικὴν
αὐτά
τε
|
τὰ |
πρῶτα
τῆς
γραμματικῆς
στοιχεῖα
μυρίας |
[10, 3] |
ἀπαντήσεσιν·
ἐσπούδασα
γὰρ
αὐταῖς
λέξεσι
|
τὰ |
ῥηθέντα
μνημονεύειν.
Καὶ
ταῦτ´
εἰπὼν |
[10, 3] |
τε
πρῶτα
αὐτῶν
μαθήματα
καὶ
|
τὰ |
σεμνὰ
τῆς
λογικῆς
ἐπιστήμης
ἀπὸ |
[10, 1] |
ΩΣ
ΠΑΡΑ
ΒΑΡΒΑΡΩΝ
ΕΙΣ
ΕΛΛΗΝΑΣ
|
ΤΑ |
ΣΕΜΝΑ
ΤΩΝ
ΜΑΘΗΜΑΤΩΝ
ΠΑΡΗΛΘΕ·
ΚΑΙ |
[10, 11] |
αὐτοῖς
ἀναγραφή.
Κάδμος
γὰρ
ὁ
|
τὰ |
στοιχεῖα
τοῖς
προειρημένοις
παραδοὺς
μετὰ |
[10, 14] |
οἵ
τε
μετ´
αὐτὸν
δειχθεῖεν
|
τὰ |
σύμφωνα
Ἑβραίοις
πεφιλοσοφηκότες,
ὥρα
σκοπεῖν |
[10, 9] |
τόποις
καὶ
τοῖς
ὀνόμασιν
αὐτῶν
|
τὰ |
συμφωνότατα,
Σαγχουνιάθων
ὁ
Βηρύτιος,
εἰληφὼς |
[10, 10] |
οἱ
τὰς
Ἀτθίδας,
οἵ
τε
|
τὰ |
Σύρια
Κάστωρ
καὶ
Θαλλὸς
καὶ |
[10, 1] |
τῶν
μαθημάτων
Αἰγυπτίους
καὶ
Χαλδαίους
|
τά |
τε
ἄλλα
τῶν
βαρβάρων
ἐθνῶν |
[10, 1] |
τὴν
περὶ
πλειόνων
θεῶν
δόξαν
|
τά |
τε
μυστήρια
καὶ
τὰς
τελετὰς |
[10, 9] |
τὰ
Ἑλληνικὰ
καὶ
τὰ
βάρβαρα
|
τά |
τε
παρ´
αὐτοῖς
Ἑβραίοις
συναγαγόντες |
[10, 8] |
Ἀφροδίτης
περὶ
τὴν
ὀνομαζομένην
Μώμεμφιν.
|
Τά |
τε
περὶ
τὸν
Δία
καὶ |
[10, 1] |
ἑνὸς
τοῦ
ἐπὶ
πάντων
θεοῦ
|
τά |
τε
περὶ
τῶν
μάλιστα
ζητουμένων |
[10, 3] |
Ἑλλήνων
παιδείαν
τε
καὶ
φιλοσοφίαν
|
τά |
τε
πρῶτα
αὐτῶν
μαθήματα
καὶ |
[10, 4] |
διδασκαλίας.
Εἰκὸς
γοῦν
πολυμαθεῖς
γεγονότας
|
τά |
τε
τῶν
ἐθνῶν
νόμιμά
τε |
[10, 9] |
δὲ
καὶ
τοῖς
τὰ
Φοινίκων
|
τά |
τε
Χαλδαίων
καὶ
Αἰγυπτίων
ἀναγράψασι |
[10, 4] |
τε
καὶ
μαθημάτων,
περιῄει
διερευνωμένη
|
τά |
τε
χρήσιμα
πανταχόθεν
ἑαυτῇ
πορίζουσα |
[10, 4] |
ἐθνῶν.
Οὐ
γὰρ
οὖν
μόνα
|
τὰ |
τῆς
ἀληθοῦς
θεολογίας
λείποντα
κατεμάνθανε |
[10, 11] |
ἁλώσεως
ἀποπληροῖ
γενεὰς
εἴκοσι.
Καὶ
|
τὰ |
τῆς
ἀποδείξεως
τοῦτον
ἔχει
τὸν |
[10, 9] |
τοῦ
ἐν
Ἱεροσολύμοις
νεώ,
καθὼς
|
τὰ |
τῆς
Ἑβραίων
ἱστορίας
παρίστησι,
κἀντεῦθεν |
[10, 14] |
καὶ
τῶν
μετ´
αὐτὸν
προφητῶν
|
τὰ |
τῆς
Ἑλλήνων
γεγονέναι
φιλοσοφίας
καὶ |
[10, 4] |
ἄνευ
λόγου
σώφρονος
δεύτερα
θέμενοι
|
τὰ |
τῆς
Ἑλλήνων
φιλοσοφίας
τὴν
παρ´ |
[10, 11] |
χρόνων
ἀναγραφή,
παρὰ
τούτοις
οὐδὲ
|
τὰ |
τῆς
ἱστορίας
ἀληθεύειν
δύναται.
Καὶ |
[10, 12] |
παρατίθεται
Πτολεμαῖον
τὸν
Μενδήσιον.
Καὶ
|
τὰ |
τῆς
λέξεως
αὐτοῦ
ὧδε
ἔχει· |
[10, 3] |
ἐκ
τῆς
Περιηγήσεως,
βραχέα
παραποιήσας,
|
τὰ |
τοῦ
Φοίνικος
ὀρνέου
καὶ
περὶ |
[10, 12] |
πραγματεία,
καλῶς
ἂν
ἔχοι
καὶ
|
τὰ |
τούτων
συνιδεῖν.
Χρήσομαι
δὲ
ἀντὶ |
[10, 4] |
δὲ
Λίνον
κἄπειτα
Μουσαῖον
ἀμφὶ
|
τὰ |
Τρωϊκὰ
γενομένους
ἢ
μικρῷ
πρόσθεν |
[10, 11] |
καθόδου
φασὶν
αὐτὸν
ἠκμακέναι,
μετὰ
|
τὰ |
Τρωϊκὰ
ἐνδοτέρω
τῶν
ὀγδοήκοντα
ἐτῶν· |
[10, 9] |
φιλοσόφους
ὠνομάσθησαν,
ἐγγύς
που
μετὰ
|
τὰ |
Τρωϊκὰ
ἔτεσιν
ψʹ
Προτερεῖν
ἄρα |
[10, 9] |
Καὶ
Μωσῆς
ἄρα
ἔσται
τοσούτοις
|
τὰ |
Τρωϊκὰ
προάγων
κατὰ
τὸν
φιλόσοφον. |
[10, 8] |
τίνων
ἀναλέξασθαι,
πότερα
τοὺς
πρεσβυτέρους
|
τὰ |
τῶν
νέων,
Ἑβραίους
τε
τὰ |
[10, 8] |
καὶ
μᾶλλον
εἰκός)
τοὺς
νέους
|
τὰ |
τῶν
πρεσβυτέρων
καὶ
τοὺς
τὰ |
[10, 3] |
τῷ
λόγῳ
παρέχω.
Σπάνια
δὲ
|
τὰ |
τῶν
πρὸ
τοῦ
Πλάτωνος
γεγονότων |
[10, 11] |
γῇ,
παιδευθεὶς
δὲ
πρῶτον
μὲν
|
τὰ |
ὑμέτερα,
δεύτερον
δὲ
ἅτινα
νῦν |
[10, 9] |
αὐτοῦ
τοῖς
χρόνοις
εἰληφέναι
λέγεται
|
τὰ |
ὑπομνήματα·
οἱ
δὲ
καὶ
αὐτοὶ |
[10, 9] |
συμφωνότατα,
Σαγχουνιάθων
ὁ
Βηρύτιος,
εἰληφὼς
|
τὰ |
ὑπομνήματα
παρὰ
Ἱερομβάλου
τοῦ
ἱερέως |
[10, 14] |
Γέγονε
δὲ
ὁ
Πλάτων
ἀμφὶ
|
τὰ |
ὕστατα
τῆς
Περσῶν
βασιλείας,
μικρῷ |
[10, 12] |
Τούτων
δὲ
ἄλλαιν
δυοῖν
νεώτερα
|
τὰ |
Φθιωτικὰ
τὰ
ἀπὸ
Δευκαλίωνος.
Εἰς |
[10, 4] |
πάντα
σεσυληκέναι
βαρβάρους,
οὐ
μόνα
|
τὰ |
φιλόσοφα
μαθήματα,
ἀλλὰ
καὶ
τὰς |
[10, 8] |
τε
τὰ
Ἑλλήνων
καὶ
βαρβάρους
|
τὰ |
φιλοσόφων,
ὧν
οὐδὲ
τῆς
γλώσσης |
[10, 13] |
τῆς
Φοινίκων,
μάρτυσι
χρησάμενος
τοῖς
|
τὰ |
Φοινικικὰ
συγγραψαμένοις,
παρίστησι
τὸν
ἐν |
[10, 11] |
δύο.
Μετὰ
δὲ
τοὺς
Χαλδαίους
|
τὰ |
Φοινίκων
οὕτως
ἔχει·
γεγόνασι
παρ´ |
[10, 9] |
Ἑλληνικοῖς,
οἱ
δὲ
καὶ
τοῖς
|
τὰ |
Φοινίκων
τά
τε
Χαλδαίων
καὶ |
[10, 11] |
τὰς
τῶν
βασιλέων
πράξεις
ἐκτιθέμενος
|
κατὰ |
Ἄμωσιν
Αἰγύπτου
βασιλέα
γεγονέναι
Ἰουδαίοις |
[10, 12] |
δευτέρῳ
καὶ
τριακοστῷ
ἡ
Μωσέως
|
κατὰ |
Ἄμωσιν
τὸν
Αἰγύπτιον
καὶ
κατὰ |
[10, 12] |
ἐν
τρισὶν
ὅλαις
ἐκθέμενος
βίβλοις
|
κατὰ |
Ἄμωσίν
φησιν
Αἰγύπτου
βασιλέα
Μωσέως |
[10, 10] |
τέλους
τῆς
αἰχμαλωσίας
ασλζʹ
ἔτη,
|
κατὰ |
ἀνάλυσιν
εὑρίσκεται
ταὐτὸν
διάστημα
ἐπὶ |
[10, 8] |
πέντε
καὶ
πολλὰ
διδαχθῆναι
τῶν
|
κατὰ |
ἀστρολογίαν
τόν
τε
Οἰνοπίδην
ὁμοίως |
[10, 11] |
Ταῦθ´
ὑμῖν,
ἄνδρες
Ἕλληνες,
ὁ
|
κατὰ |
βαρβάρους
φιλοσοφῶν
Τατιανὸς
συνέταξα,
γεννηθεὶς |
[10, 8] |
πολλὰ
προσεξευρόντα
τυχεῖν
ἰσοθέων
τιμῶν.
|
Κατὰ |
γὰρ
μίαν
τῶν
πρὸς
τῇ |
[10, 4] |
μικρῷ
πρόσθεν
ἠκμακέναι
φασίν.
Ἀλλὰ
|
κατά |
γε
τούτους
πλέον
οὐδὲν
τῆς |
[10, 8] |
τὸν
Ἱερὸν
λόγον
καὶ
τὰ
|
κατὰ |
γεωμετρίαν
θεωρήματα
καὶ
τὰ
περὶ |
[10, 11] |
περὶ
Ὀλυμπιάδα
τρίτην
καὶ
εἰκοστήν,
|
κατὰ |
Γύγην
τὸν
Λυδόν,
ὕστερον
τῶν |
[10, 11] |
ὁ
Εὐμόλπου
πρὸς
Ἀθηναίους
πόλεμος·
|
κατὰ |
δὲ
Ἀκρίσιον
Πέλοπος
ἀπὸ
Φρυγίας |
[10, 12] |
ὁ
Εὐμόλπου
πρὸς
Ἀθηναίους
πόλεμος·
|
κατὰ |
δὲ
Ἀκρίσιον
Πέλοπος
ἀπὸ
Φρυγίας |
[10, 9] |
ἂν
κατὰ
μὲν
Ἑβραίους
Μωσέα,
|
κατὰ |
δὲ
Ἕλληνας
Κέκροπα
τὸν
γηγενῆ. |
[10, 11] |
διφυὴς
Κέκροψ
καὶ
ἡ
Ἰώ·
|
κατὰ |
δὲ
Κροτωπὸν
ἡ
ἐπὶ
Φαέθοντος |
[10, 12] |
ὁ
διφυὴς
Κέκροψ
καὶ
Ἰώ·
|
κατὰ |
δὲ
Κροτωπὸν
ἡ
ἐπὶ
Φαέθοντος |
[10, 14] |
οὐκέτι
προφήτης
παρ´
αὐτοῖς
γέγονε.
|
Κατὰ |
δὲ
Κῦρον
Σόλων
Ἀθηναῖος
ἐγνωρίζετο |
[10, 11] |
Εὐρώπης
εἰς
τὴν
Κρήτην
ἀνακομιδή·
|
κατὰ |
δὲ
Λυγκέα
τῆς
Κόρης
ἡ |
[10, 12] |
ἐκ
Κρήτης
εἰς
Φοινίκην
ἀνακομιδή·
|
κατὰ |
δὲ
Λυγκέα
τῆς
κόρης
ἡ |
[10, 11] |
Θήβας
παρουσία
Μίνωός
τε
βασιλεία·
|
κατὰ |
δὲ
Προῖτον
ὁ
Εὐμόλπου
πρὸς |
[10, 12] |
Θήβας
παρουσία
Μίνωός
τε
βασιλεία·
|
κατὰ |
δὲ
Προῖτον
ὁ
Εὐμόλπου
πρὸς |
[10, 11] |
καὶ
ἡ
ἐπὶ
Δευκαλίωνος
ἐπομβρία·
|
κατὰ |
δὲ
Σθενέλαον
ἥ
τε
Ἀμφικτύονος |
[10, 12] |
καὶ
ἡ
ἐπὶ
Δευκαλίωνος
ἐπομβρία·
|
κατὰ |
δὲ
Σθένελον
ἥ
τε
Ἀμφικτύονος |
[10, 11] |
Κέκροψ
αἵ
τε
Περσέως
πράξεις·
|
κατὰ |
δὲ
τὴν
Ἀγαμέμνονος
βασιλείαν
Ἴλιον |
[10, 12] |
πράξεις
Ὀρφεύς
τε
καὶ
Μουσαῖος·
|
κατὰ |
δὲ
τὸ
ὀκτωκαιδέκατον
ἔτος
τῆς |
[10, 14] |
γνωρίμους,
ἐν
οἷς
καὶ
Σωκράτην.
|
Κατὰ |
δὲ
τὸν
αὐτὸν
τῷ
Ἀναξαγόρᾳ |
[10, 10] |
Καὶ
τοσαῦτα
μὲν
πρὸ
Ὠγύγου.
|
Κατὰ |
δὲ
τοὺς
τούτου
χρόνους
ἐξῆλθε |
[10, 9] |
δὲ
καὶ
Μωσῆς
μηδὲν
προάγων,
|
κατὰ |
δὲ
τοῦτον
ἠκμακώς,
γένοιτ´
ἂν |
[10, 12] |
ἀφ´
οὗ
Ἀκταία
ἡ
Ἀττική·
|
κατὰ |
δὲ
Τριόπαν
Προμηθεὺς
καὶ
Ἄτλας |
[10, 11] |
ἀφ´
οὗ
Ἀκταία
ἡ
Ἀττική·
|
κατὰ |
δὲ
Τριόπαν
Προμηθεὺς
καὶ
Ἐπιμηθεὺς |
[10, 11] |
ἐφ´
οὗ
κατακλυσμὸς
ὁ
πρῶτος,
|
κατὰ |
δὲ
Φόρβαντα
Ἀκταῖος,
ἀφ´
οὗ |
[10, 12] |
καὶ
τὰ
μετὰ
τὸν
κατακλυσμόν.
|
Κατὰ |
δὲ
Φόρβαντα
Ἀκταῖος,
ἀφ´
οὗ |
[10, 9] |
Γίνεται
γὰρ
μετὰ
Κέκροπα
ὁ
|
κατὰ |
Δευκαλίωνα
κατακλυσμὸς
καὶ
ἡ
ἐπὶ |
[10, 2] |
Αἱ
μὲν
οὖν
ἰδέαι
τῆς
|
κατὰ |
διάνοιαν
Ἑλληνικῆς
κλοπῆς
εἰς
ὑπόδειγμα |
[10, 11] |
δογμάτων
παρίστημι,
μενούσης
μοι
τῆς
|
κατὰ |
θεὸν
πολιτείας
ἀνεξαρνήτου.
Τοσαῦτα
καὶ |
[10, 10] |
τῇ
τετάρτῃ
τῶν
ἱστοριῶν
φησι
|
κατὰ |
Ἴναχον
Ἄργους
βασιλέα,
Ἀμώσιος
Αἰγυπτίων |
[10, 12] |
Αἰγύπτου
πορείαν,
ἐξ
ὧν
συνῶπται
|
κατὰ |
Ἴναχον
ἠκμακέναι
τὸν
Μωσέα.
Παλαίτερα |
[10, 11] |
τε
οἱ
ἄνθρωποι.
Διόπερ
εἰ
|
κατὰ |
Ἴναχον
πέφηνεν
ὁ
Μωσῆς
γεγονώς, |
[10, 12] |
κατὰ
Ἄμωσιν
τὸν
Αἰγύπτιον
καὶ
|
κατὰ |
Ἴναχον
τὸν
Ἀργεῖον
ἐξ
Αἰγύπτου |
[10, 11] |
οὕτως·
Ὁ
δὲ
Ἄμωσις
ἐγένετο
|
κατὰ |
Ἴναχον
τὸν
βασιλέα‘
Μετὰ
δὲ |
[10, 10] |
Ποσειδωνίου,
περιεργότατος
γραμματικῶν,
ἐν
τῇ
|
κατὰ |
Ἰουδαίων
βίβλῳ
καὶ
ἐν
τῇ |
[10, 12] |
Αἰγύπτιος
τὸ
γένος,
ὡς
καὶ
|
κατὰ |
Ἰουδαίων
συντάξασθαι
βιβλίον,
Ἀμώσιος
τοῦ |
[10, 11] |
μὲν
Θεαγένης
τε
ὁ
Ῥηγῖνος,
|
κατὰ |
Καμβύσην
γεγονώς,
καὶ
Στησίμβροτος
ὁ |
[10, 9] |
γεγονὼς
συνίσταται
Μωσῆς,
ὡς
ἂν
|
κατὰ |
Κέκροπα
τὴν
ἡλικίαν
ἀκμάσας.
Ἀπὸ |
[10, 3] |
ὡς
Δείναρχος
ἐν
τῷ
πρώτῳ
|
Κατὰ |
Κλεομέδοντος
αἰκίας
πολλὰ
μετενήνοχεν
αὐτοῖς |
[10, 3] |
αὐτοῖς
ὀνόμασιν
ἐκ
τοῦ
Δημοσθένους
|
Κατὰ |
Κόνωνος
αἰκίας;
Ἢ
ὡς
Ἡσιόδου
|
[10, 13] |
ἐστράτευσαν
καὶ
ῥᾳδίως
ἀμαχητὶ
ταύτην
|
κατὰ |
κράτος
εἷλον.
Καὶ
ἐπιλέγει
μετὰ |
[10, 13] |
μὲν
αὐτοὺς
διὰ
πολιορκίας
ἑλεῖν
|
κατὰ |
κράτος,
ὀκτὼ
καὶ
τεσσαράκοντα
μυριάσι |
[10, 3] |
δευτέρᾳ
πολλὰ
Ἑκαταίου
τοῦ
Μιλησίου
|
κατὰ |
λέξιν
μετήνεγκεν
ἐκ
τῆς
Περιηγήσεως, |
[10, 12] |
δὴ
καὶ
αὐτόχθονος,
ὥς
φησι
|
κατὰ |
λέξιν
ὁ
Τατιανός·
ἐννέα
δὲ |
[10, 10] |
ἐπὶ
Ὠγύγου
γίνεται
κατακλυσμός·
καὶ
|
κατὰ |
λόγον·
τῶν
γὰρ
Αἰγυπτίων
ὀργῇ |
[10, 12] |
Ἑλλήνων
Δήμητραν
καλεῖσθαί
φησιν,
ἣ
|
κατὰ |
Λυγκέα
γίνεται
ἑνδεκάτῃ
ὕστερον
Μωσέως |
[10, 11] |
δῆλον
ὡς
καὶ
μετὰ
Μωσέα.
|
Κατὰ |
μὲν
γὰρ
Φορωνέα
τὸν
μετ´ |
[10, 9] |
ἀριθμὸν
ἐτῶν
υʹ
εὕροις
ἂν
|
κατὰ |
μὲν
Ἑβραίους
Μωσέα,
κατὰ
δὲ |
[10, 12] |
Ἦν
δὲ
κατὰ
τὴν
Ἑλλάδα
|
κατὰ |
μὲν
Φορωνέα
τὸν
μετ´
Ἴναχον |
[10, 10] |
τοῖς
Ἕλλησι,
πάντων
συγκεχυμένων
καὶ
|
κατὰ |
μηδὲν
αὑτοῖς
τῶν
πρὸ
τοῦ |
[10, 9] |
πλησιάζειν
χρόνοις
εἴρηνται,
οὐδὲ
αὐτοὶ
|
κατὰ |
Μωσέα
γενόμενοι,
ἀλλὰ
σχεδὸν
τοῖς |
[10, 11] |
περιεργίᾳ,
οἳ
ὅσα
παρὰ
τῶν
|
κατὰ |
Μωσέα
καὶ
τῶν
ὁμοίως
αὐτῷ |
[10, 9] |
πολὺ
τῶν
Τρωϊκῶν
νεώτερα
τὰ
|
κατὰ |
Ὅμηρον
καὶ
Ἡσίοδον
καὶ
τοὺς |
[10, 3] |
παρὰ
τῷ
Δημοσθένει
ἐν
τῷ
|
Κατὰ |
Ὀνήτορος
ἐξούλης
σχεδὸν
διὰ
τῶν |
[10, 4] |
καὶ
ἐν
τοῖς
λοιποῖς
ἔθνεσι,
|
κατὰ |
πάσας
χώρας
τε
καὶ
πόλεις, |
[10, 13] |
ἱστορίας
ταύτη
πη
τῷ
Ἰωσήπῳ
|
κατὰ |
πλάτος
ἀνιστόρηται.
Ἀπὸ
δὲ
τῆς |
[10, 14] |
γεγονέναι
φιλοσοφίας
καὶ
μάλιστα
τῆς
|
κατὰ |
Πλάτωνα,
ὃς
ἀκουστὴς
τὰ
πρῶτα |
[10, 7] |
τί
δεῖ
λέγειν
περὶ
τῶν
|
κατὰ |
πόλεις
καὶ
βραχυτέρων,
ὅπου
γε |
[10, 9] |
τὴν
παλαιὰν
ἱστορίαν
ἐκ
τῶν
|
κατὰ |
πόλιν
ὑπομνημάτων
καὶ
τῶν
ἐν |
[10, 9] |
γένοιτ´
ἂν
οὖν
καὶ
αὐτὸς
|
κατὰ |
Σεμίραμιν.
Ἀλλ´
ὁ
μὲν
ἡμέτερος |
[10, 10] |
καὶ
αἰχμαλωσίας
τέλους
καὶ
τὰ〉
|
κατὰ |
τὰς
Ὀλυμπιάδας
οὕτως
εἰς
ἡμᾶς |
[10, 10] |
γέγονεν
ἐπώνυμος
πολλῶν
διαφθαρέντων
διασωθείς,
|
κατὰ |
τὴν
Αἰγύπτου
τοῦ
λαοῦ
μετὰ |
[10, 9] |
συνάγεσθαι
πλεῖον
ἢ
ὀκτακόσια
ἔτη
|
κατὰ |
τὴν
ἐκτεθεῖσαν
τοῦ
φιλοσόφου
μαρτυρίαν. |
[10, 12] |
ἐξ
Αἰγύπτου
κίνησις.
Ἦν
δὲ
|
κατὰ |
τὴν
Ἑλλάδα
κατὰ
μὲν
Φορωνέα |
[10, 11] |
συνεῖναι
μετὰ
πάσης
ἀκριβείας
ὅτι
|
κατὰ |
τὴν
Ἑλλήνων
παράδοσιν
οὐδ´
ἱστορίας |
[10, 11] |
περὶ
τεσσαρακοστὴν
καὶ
ἕκτην·
Πυθαγόρας
|
κατὰ |
τὴν
ἑξηκοστὴν
δευτέραν·
τὰς
δὲ |
[10, 11] |
δαιμόνων.
Καὶ
χρὴ
τῷ
πρεσβεύοντι
|
κατὰ |
τὴν
ἡλικίαν
πιστεύειν
ἤπερ
τοῖς |
[10, 4] |
συνέστη,
τῆς
ἐπωνυμίας
ἐκ
τῆς
|
κατὰ |
τὴν
Ἰταλίαν
διατριβῆς
ἀξιωθεῖσα·
μεθ´ |
[10, 11] |
οἱ
δὲ
περὶ
τὸν
Ἀρίσταρχον
|
κατὰ |
τὴν
Ἰωνικὴν
ἀποικίαν,
ἥ
ἐστι |
[10, 13] |
Οὐσσὼς
ποιμήν
ἐστι
καὶ
ποιμένες
|
κατὰ |
τὴν
κοινὴν
διάλεκτον·
καὶ
οὕτω |
[10, 11] |
Ὀνομακρίτου
τοῦ
Ἀθηναίου
συντετάχθαι,
γενομένου
|
κατὰ |
τὴν
Πεισιστρατιδῶν
ἀρχήν,
περὶ
τὴν |
[10, 8] |
τὸν
Ὅμηρον
ἀκολούθως
τούτῳ
θεῖναι
|
κατὰ |
τὴν
ποίησιν·
Ἑρμῆς
δὲ
ψυχὰς |
[10, 9] |
Ἕλλησι
φιλοσόφων
χιλίοις
πεντακοσίοις
ἔτεσι
|
κατὰ |
τὴν
τοῦ
δηλωθέντος
ἀνδρὸς
ὁμολογίαν. |
[10, 9] |
ἢ
Σαμψὼν
ἄρξαι
Ἑβραίων,
ὃν
|
κατὰ |
τὴν
τοῦ
σώματος
ἀλκὴν
ἀνυπόστατον |
[10, 9] |
μηνύουσι
διαδοχαί.
Σαγχουνιάθων
δὲ
ὁ
|
κατὰ |
τὴν
τῶν
Φοινίκων
διάλεκτον
φιλαλήθως |
[10, 11] |
ταῖς
τῶν
προειρημένων
ἱστορίαις
δηλοῦται,
|
κατὰ |
τίνα
τῶν
βασιλέων
Εὐρώπης
ἁρπαγὴ |
[10, 5] |
γοῦν
τῶν
στοιχείων
παρ´
αὐτοῖς
|
κατά |
τινος
σημαντικῆς
διανοίας
τὴν
προσηγορίαν |
[10, 12] |
Ἰνάχου.
Ναὶ
μὴν
ἡ
Λητὼ
|
κατὰ |
Τιτυὸν
γίνεται·
Λητὼ
γὰρ
ἥλκησε |
[10, 9] |
τὸ
πεντεκαιδέκατον
τῆς
Ῥωμαίων
βασιλείας
|
κατὰ |
τὸ
δʹ
τῆς
σαʹ
Ὀλυμπιάδος |
[10, 9] |
τῇ
Ὀλυμπιάδι
λογιζομένης.
Ἐπεὶ
δὲ
|
κατὰ |
τὸ
δεύτερον
ἔτος
Δαρείου
τὸ |
[10, 11] |
Εὐρυσθεύς,
Ἀτρεύς,
Θυέστης,
Ἀγαμέμνων,
οὗ
|
κατὰ |
τὸ
ὀκτωκαιδέκατον
ἔτος
τῆς
βασιλείας |
[10, 8] |
Τὸν
μὲν
γὰρ
ψυχοπομπὸν
Ἑρμῆν
|
κατὰ |
τὸ
παλαιὸν
νόμιμον
παρ´
Αἰγυπτίοις |
[10, 9] |
εὐαγγελικῆς
διδασκαλίας
τοῦ
Χριστοῦ
ποιησαμένου
|
κατὰ |
τὸ
πεντεκαιδέκατον
ἔτος
Τιβερίου
Καίσαρος, |
[10, 8] |
καὶ
θαυμασθέντα
τυχεῖν
εἰκόνος
ξυλίνης
|
κατὰ |
τὸ
προειρημένον
ἱερόν,
ταῖς
ἰδίαις |
[10, 9] |
Δαρείου
μὲν
γὰρ
τὸ
δεύτερον
|
κατὰ |
τὸ
πρῶτον
ἔτος
τῆς
ξεʹ |
[10, 10] |
εἴκοσιν
ἔτεσιν
ἐπίσημος
ἱστορία
τυγχάνει,
|
κατὰ |
τὸ
χρήσιμον
ἐκλεγήσεται.
Καὶ
μετὰ |
[10, 11] |
ὅτι
κατέσκαψε
τὴν
Αὔαριν
Ἄμωσις,
|
κατὰ |
τὸν
Ἀργεῖον
γενόμενος
Ἴναχον,
ὡς |
[10, 12] |
Κατέσκαψε
δὲ
τὴν
Ἀούαριν
Ἄμωσις,
|
κατὰ |
τὸν
Ἀργεῖον
γενόμενος
Ἴναχον,
ὡς |
[10, 10] |
ἑπόμενοι
καὶ
τὰς
λοιπὰς
ἱστορίας
|
κατὰ |
τὸν
αὐτὸν
λόγον
ἀλλήλαις
ἐφαρμόσομεν. |
[10, 11] |
στρατεύσαντος
ἐπὶ
Ἴλιον.
Ὀρφεὺς
δὲ
|
κατὰ |
τὸν
αὐτὸν
χρόνον
Ἡρακλεῖ
γέγονεν, |
[10, 3] |
καὶ
νενικῆσθαι
ὑφ´
ἑαυτοῦ
λέγει
|
κατὰ |
τὸν
ἐπὶ
Μαυσώλῳ
ἀγῶνα
τὸν |
[10, 8] |
κατατάξαι
νομοθεσίας
Πυθαγόραν
τε
τὰ
|
κατὰ |
τὸν
Ἱερὸν
λόγον
καὶ
τὰ |
[10, 4] |
ἀλλοτρίοις
πτίλοις
σφᾶς
αὐτοὺς
ἐφαίδρυνον
|
κατὰ |
τὸν
μῦθον,
ὥστε
αὐτοῖς
ἤδη |
[10, 9] |
Ὁ
δὲ
πρῶτος
Ἀργείων
ἡγεῖται
|
κατὰ |
τὸν
πέμπτον
μετὰ
Σεμίραμιν
Ἀσσυρίων |
[10, 12] |
ὑπόμνημα
καὶ
ἡμᾶς
ἐπιδραμεῖν
τὰ
|
κατὰ |
τὸν
τόπον
εἰρημένα.
Ἀπίων
τοίνυν |
[10, 9] |
ἔσται
τοσούτοις
τὰ
Τρωϊκὰ
προάγων
|
κατὰ |
τὸν
φιλόσοφον.
Πρῶτος
δὲ
βασιλεύει |
[10, 12] |
ἀποθέωσιν
ἔτη
συνάγεται
τριάκοντα
ὀκτὼ
|
κατὰ |
τὸν
χρονογράφον
Ἀπολλόδωρον.
Ἐντεῦθεν
δὲ |
[10, 9] |
πολλῶν,
ὡς
εἰκός,
φθορῶν
γῆς
|
κατὰ |
τόπους
γεγενημένων.
Πρῶτος
δὲ
Κέκροψ |
[10, 14] |
ὁ
Ἐλεάτης·
ὅν
φασιν
ἐπιβουλὴν
|
κατὰ |
τοῦ
τότε
τυράννου
συστησάμενον
ἁλῶναι, |
[10, 10] |
Καὶ
Ἑλλήνων
δέ
τινες
ἱστοροῦσι
|
κατὰ |
τοὺς
αὐτοὺς
χρόνους
γενέσθαι
Μωσέα· |
[10, 11] |
ἡμᾶς
πολιτείας
ἱστορίας
τε
τῆς
|
κατὰ |
τοὺς
ἡμετέρους
νόμους
ὅσα
τε |
[10, 9] |
ὥστ´
εἶναι
τὴν
Ἰλίου
ἅλωσιν
|
κατὰ |
τοὺς
Λαβδὼν
τοῦ
κριτοῦ
χρόνους, |
[10, 9] |
ἐπίσημον
γεγονὸς
ἱστορεῖται
παρ´
Ἕλλησι.
|
Κατὰ |
τοῦτο
δὲ
τοῦ
χρόνου
παρ´ |
[10, 14] |
μεθ´
ὃν
Ἄχαζ
ἔτη
ιϛ
|
κατὰ |
τοῦτον
ἡ
πρώτη
Ὀλυμπιὰς
ἤχθη, |
[10, 7] |
τούτῳ
παρευδοκιμήσειν
τοὺς
ἄλλους
ὑπελάμβανον,
|
κατὰ |
τοῦτον
ἡρμόζοντο,
τινὲς
μὲν
ἐπὶ |
[10, 14] |
πάντων
ὕστατος
Σεδεκίας
ἔτη
ιβʹ
|
κατὰ |
τοῦτον
πολιορκηθείσης
τῆς
Ἱερουσαλὴμ
ὑπὸ |
[10, 9] |
Σεμίραμις·
ὥστ´
εἶναι
τὸν
Ἁβραὰμ
|
κατὰ |
τούτους.
Ταῦτα
μὲν
οὖν
ἀποδεικτικῶς |
[10, 12] |
Προμηθέως
θυγατέρα
φησί.
Προμηθεὺς
δὲ
|
κατὰ |
Τριόπαν,
ἑβδόμῃ
γενεᾷ
μετὰ
Μωσέα· |
[10, 3] |
φιλοσόφου.
Ἐγὼ
δ´
οὖν,
ᾗ
|
κατὰ |
τύχην
περιπέπτωκα,
Πρωταγόρου
τὸν
Περὶ |
[10, 2] |
ἡμετέρων
ἀφέξονται.
Καὶ
τὰ
μὲν
|
κατὰ |
φιλοσοφίαν
σιωπήσομαι
δόγματα,
αὐτῶν
ὁμολογούντων |
[10, 10] |
τὰς
δὲ
μετὰ
ταῦτα
συζεύξας
|
κατὰ |
χρόνον
ἑκάστας,
εἴ
τινες
ἐπίσημοι, |
[10, 14] |
Ἦν
γὰρ
ἀρχήν"
φησί,
τὰ
|
πράγματα |
ὁμοῦ
πεφυρμένα·
Νοῦς
δὲ
εἰσελθὼν |
[10, 2] |
τὰ
μὲν
κατὰ
φιλοσοφίαν
σιωπήσομαι
|
δόγματα, |
αὐτῶν
ὁμολογούντων
ἐγγράφως
τῶν
τὰς |
[10, 1] |
εἰ
καὶ
τὰ
παρ´
Ἑβραίοις
|
δόγματα |
δυνατὸν
εἶναί
φαμεν
ἐσκευωρῆσθαι
αὐτοῖς, |
[10, 4] |
αὐτοῖς
Ἑβραίοις
προκεκυρωμένων
ἐφεῦρον
ἀληθῆ
|
δόγματα. |
Οἱ
μὲν
γὰρ
ἀλληνάλλως
ποικίλαις |
[10, 2] |
δὲ
οὐ
μόνον
ὑφαιρούμενοι
τὰ
|
δόγματα |
παρὰ
τῶν
βαρβάρων
διελέγχονται,
ἀλλὰ |
[10, 11] |
Ἕλλησιν
οὐ
κατ´
ἐπίγνωσιν
τἀκείνου
|
δόγματα. |
Πολλοὶ
γὰρ
οἱ
κατ´
αὐτοὺς |
[10, 4] |
βαρβάρους,
οὐ
μόνα
τὰ
φιλόσοφα
|
μαθήματα, |
ἀλλὰ
καὶ
τὰς
κοινὰς
καὶ |
[10, 4] |
Ἄλλα
γὰρ
παρ´
ἄλλων
ἀποματτόμενοι
|
μαθήματα |
γεωμετρίαν
μὲν
παρ´
Αἰγυπτίων
ἔσχον, |
[10, 3] |
φιλοσοφίαν
τά
τε
πρῶτα
αὐτῶν
|
μαθήματα |
καὶ
τὰ
σεμνὰ
τῆς
λογικῆς |
[10, 4] |
τῶν
ἐθνῶν
νόμιμά
τε
καὶ
|
μαθήματα |
περιεργότερον
ἐξητακότας,
καὶ
τὴν
τῶν |
[10, 9] |
τοῖς
χρόνοις
εἰληφέναι
λέγεται
τὰ
|
ὑπομνήματα· |
οἱ
δὲ
καὶ
αὐτοὶ
ἀρχαιότεροι |
[10, 9] |
Σαγχουνιάθων
ὁ
Βηρύτιος,
εἰληφὼς
τὰ
|
ὑπομνήματα |
παρὰ
Ἱερομβάλου
τοῦ
ἱερέως
θεοῦ |
[10, 8] |
λόγον
καὶ
τὰ
κατὰ
γεωμετρίαν
|
θεωρήματα |
καὶ
τὰ
περὶ
τοὺς
ἀριθμούς, |
[10, 5] |
Πρῶτος
τοιγαροῦν
ὁ
τὰ
κοινὰ
|
γράμματα, |
αὐτὰ
δὴ
τὰ
πρῶτα
τῆς |
[10, 5] |
ἐπικεκλήκασιν.
Εἰσὶ
δὲ
οἳ
Σύρους
|
γράμματα |
ἐπινοῆσαι
πρώτους
λέγουσι.
Σύροι
δ´ |
[10, 5] |
ἦν,
ὅθεν
καὶ
Φοινικήια
τὰ
|
γράμματά |
τινες
τῶν
παλαιῶν
ἐπικεκλήκασιν.
Εἰσὶ |
[10, 6] |
φύσεως,
παρ´
ὧν
Ἕλληνες
τὰ
|
ἐπιτηδεύματα |
ὠφέληνται.
Ταῦτα
ῥήμασιν
αὐτοῖς
ὁ |
[10, 6] |
Ἄγνιν
τὸν
καὶ
αὐτὸν
Φρύγα·
|
κρούματα |
δὲ
Ὄλυμπον
ὁμοίως
τὸν
Φρύγα, |
[10, 12] |
ὁ
τὴν
Μικρὰν
Ἰλιάδα
πεποιηκώς)
|
μεσάτα, |
λαμπρὰ
δ´
ἐπέτελλε
σελάνα·
ἕτεροι |
[10, 7] |
τοῖς
Ἕλλησιν
εἶναι
δοκεῖ
πάντων
|
ἀρχαιότατα |
καὶ
μόλις
αὐτὰ
πιστεύουσιν
ὑπ´ |
[10, 12] |
τῶν
τῇδε
τῇ
πόλει
τὰ
|
ἀρχαιότατα |
λέγειν
ἐπιχειρεῖν,
περὶ
Φορωνέως
τε |
[10, 9] |
καὶ
τοῖς
ὀνόμασιν
αὐτῶν
τὰ
|
συμφωνότατα, |
Σαγχουνιάθων
ὁ
Βηρύτιος,
εἰληφὼς
τὰ |
[10, 9] |
Ἱστορεῖ
δὴ
τὰ
περὶ
Ἰουδαίων
|
ἀληθέστατα, |
ὅτι
καὶ
τοῖς
τόποις
καὶ |
[10, 4] |
τεχνῶν
τε
καὶ
ἐπιστημῶν
τὰ
|
βιωφελέστατα. |
Συνομολογοῦσί
γε
τοι
Ἕλληνες
αὐτοὶ |
[10, 14] |
Σαλαθιὴλ
καταβάλλονταί
τε
θεμελίους,
προφητευόντων
|
ὕστατα |
πάντων
Ἀγγαίου
καὶ
Ζαχαρίου
καὶ |
[10, 14] |
δὲ
ὁ
Πλάτων
ἀμφὶ
τὰ
|
ὕστατα |
τῆς
Περσῶν
βασιλείας,
μικρῷ
θᾶττον |
[10, 2] |
ἐλεγχθεῖεν
παρὰ
Σωκράτους
εἰληφέναι
τὰ
|
κυριώτατα |
τῶν
δογμάτων·
ὀλίγοις
δὲ
τῶν |
[10, 7] |
τῶν
βιβλίων
ἀλλήλους
ἐλέγχουσι
καὶ
|
τἀναντιώτατα |
περὶ
τῶν
αὐτῶν
λέγειν
οὐκ |
[10, 1] |
ὠφέλειαν
δογμάτων,
ἃ
δὴ
καὶ
|
συνεκτικώτατα |
γένοιτ´
ἂν
τῶν
ἐν
φιλοσοφίᾳ |
[10, 13] |
κατὰ
κράτος
εἷλον.
Καὶ
ἐπιλέγει
|
μετὰ |
βραχέα·
Ἐκαλεῖτο
δὲ
τὸ
σύμπαν |
[10, 10] |
κατὰ
τὸ
χρήσιμον
ἐκλεγήσεται.
Καὶ
|
μετὰ |
βραχέα
ἐπιλέγει·
Φαμὲν
τοίνυν
ἔκ |
[10, 11] |
τῆς
ἱστορίας
ἀληθεύειν
δύναται.
Καὶ
|
μετὰ |
βραχέα·
Πλὴν
Ὅμηρος
ἔστω
μὴ |
[10, 3] |
πρὸς
τὸ
χεῖρον
διέστρεψε.
Καὶ
|
μετὰ |
βραχέα
φησί·
Καὶ
τί
ὑμῖν |
[10, 4] |
Συνομολογοῦσί
γε
τοι
Ἕλληνες
αὐτοὶ
|
μετά |
γε
Ὀρφέα
Λίνον
τε
καὶ |
[10, 11] |
καὶ
νομοθεσίας,
ἐπὶ
Λυγκέως
τοῦ
|
μετὰ |
Δαναὸν
βασιλεύσαντος
γέγονεν,
ἑνδεκάτῃ
γενεᾷ |
[10, 14] |
Ῥωμύλος
Ῥώμην
ἔκτισε
καὶ
ἐβασίλευσε.
|
Μετὰ |
δὲ
Ἐζεκίαν
βασιλεύει
Μανασσῆς
ἔτη |
[10, 11] |
τε
Ἁλικαρνασεὺς
καὶ
Διονύσιος
Ὀλύνθιος·
|
μετὰ |
δὲ
ἐκείνους
Ἔφορος
ὁ
Κυμαῖος |
[10, 14] |
τε
αὐτόθι
Δανιὴλ
καὶ
Ἰεζεκιήλ.
|
Μετὰ |
δὲ
ἐτῶν
ἀριθμὸν
οʹ
ὁ |
[10, 14] |
συμβαίνει
τὴν
Ἰλίου
καταντᾶν
ἅλωσιν.
|
Μετὰ |
δὲ
Ἠλεὶ
τὸν
ἱερέα
ἡγεῖται |
[10, 11] |
πολλὰς
γενεὰς
τῆς
Βοιωτίας
ἐπέβη.
|
Μετὰ |
δὲ
Ἴναχον
ὑπὸ
Φορωνέως
μόλις |
[10, 14] |
προφητεύουσιν
Ὠσηέ,
Ἀμώς,
Ἡσαΐας,
Ἰωνᾶς·
|
μετὰ |
δὲ
Ὀζίαν
βασιλεύει
Ἰωάθαμ
ἔτη |
[10, 14] |
ἐν
Ἱεροσολύμοις
ναὸν
ἐδείματο
πρῶτος.
|
Μετὰ |
δὲ
Σολομῶνα
βασιλεύει
Ῥοβοὰμ
ἔτη |
[10, 10] |
Ναβουχοδονόσορ
μνημονεύει
Βηρωσσὸς
ὁ
Βαβυλώνιος.
|
Μετὰ |
δὲ
τὰ
οʹ
τῆς
αἰχμαλωσίας |
[10, 6] |
ΚΛΗΜΕΝΤΟΣ.
Ἰατρικὴν
δὲ
Ἆπιν
Αἰγύπτιον,
|
μετὰ |
δὲ
ταῦτα
Ἀσκληπιὸν
αὐξῆσαι
τὴν |
[10, 10] |
ᾧ
μηδὲν
ἐξαίρετον
Ἕλλησιν
ἱστόρηται.
|
Μετὰ |
δὲ
τέσσαρα
καὶ
ἐνενήκοντα
ἔτη |
[10, 11] |
αὐτῷ
βίβλοι
Περὶ
Ἀσσυρίων
δύο.
|
Μετὰ |
δὲ
τοὺς
Χαλδαίους
τὰ
Φοινίκων |
[10, 11] |
ἐγένετο
κατὰ
Ἴναχον
τὸν
βασιλέα‘
|
Μετὰ |
δὲ
τοῦτον
Ἀπίων
ὁ
γραμματικός, |
[10, 9] |
οὐδὲ
τούτων
ἐκ
παλαιοῦ
ὑπαρχόντων.
|
Μετὰ |
δὲ
τοῦτον
καὶ
οἱ
παρ´ |
[10, 10] |
τοῖς
Ἑλληνικοῖς
συνέδραμεν
ὁ
χρόνος.
|
Μετὰ |
δὲ
Ὤγυγον,
διὰ
τὴν
ἀπὸ |
[10, 11] |
τὴν
Ἰωνικὴν
ἀποικίαν,
ἥ
ἐστι
|
μετὰ |
ἑκατὸν
τεσσαράκοντα
ἔτη
τῶν
Ἰλιακῶν· |
[10, 11] |
οἱ
δὲ
περὶ
τὸν
Ἐρατοσθένην
|
μετὰ |
ἑκατοστὸν
ἔτος
τῆς
Ἰλίου
ἁλώσεως· |
[10, 10] |
κεʹ
πρεσβυτέρων
ἔτη
λʹ
τῶν
|
μετὰ |
Ἰησοῦν
Κριτῶν·
τῶν
τε
ἐν |
[10, 11] |
Δαναὸν
βασιλεύσαντος
γέγονεν,
ἑνδεκάτῃ
γενεᾷ
|
μετὰ |
Ἴναχον.
Λυκοῦργος
δέ,
πολὺ
μετὰ |
[10, 9] |
παρ´
Ἕλλησι
θαυμαζόμενα.
Γίνεται
γὰρ
|
μετὰ |
Κέκροπα
ὁ
κατὰ
Δευκαλίωνα
κατακλυσμὸς |
[10, 9] |
γένους
Δαβὶδ
ἐβασίλευον
καὶ
οἱ
|
μετὰ |
Μωσέα
διέλαμπον
προφῆται·
ὥστε
τὰ |
[10, 11] |
καὶ
γινώσκονται,
δῆλον
ὡς
καὶ
|
μετὰ |
Μωσέα.
Κατὰ
μὲν
γὰρ
Φορωνέα |
[10, 8] |
ἤκμασαν
Μωσῆς
τε
καὶ
οἱ
|
μετὰ |
Μωσέα
προφῆται,
εὖ
ἂν
ἔχοι |
[10, 14] |
τῆς
κατ´
αὐτὸν
ἱστορίας
τυγχάνει.
|
Μετὰ |
Μωσέα
τοίνυν
προέστη
τοῦ
Ἰουδαίων |
[10, 10] |
ἐξαίρετον
Ἕλλησι
δι´
ἀρχαιότητα
μυθεύεται,
|
μετὰ |
Μωσέα
τοῦθ´
εὑρίσκεται,
κατακλυσμοί
τε |
[10, 12] |
δὲ
κατὰ
Τριόπαν,
ἑβδόμῃ
γενεᾷ
|
μετὰ |
Μωσέα·
ὥστε
καὶ
πρὸ
τῆς |
[10, 10] |
Ἀραβίας
ᾤκησαν‘
αὐτοὶ
δηλονότι
οἱ
|
μετὰ |
Μωσέως·
Ἀπίων
δὲ
ὁ
Ποσειδωνίου, |
[10, 10] |
κατὰ
τὴν
Αἰγύπτου
τοῦ
λαοῦ
|
μετὰ |
Μωσέως
ἔξοδον
γεγενῆσθαι,
τόνδε
τὸν |
[10, 11] |
Καὶ
χρὴ
τὸν
νουνεχῆ
συνεῖναι
|
μετὰ |
πάσης
ἀκριβείας
ὅτι
κατὰ
τὴν |
[10, 11] |
τὸ
δὲ
νῦν
ἔχον,
σπευστέον
|
μετὰ |
πάσης
ἀκριβείας
σαφηνίζειν
ὡς
οὐχ |
[10, 11] |
ἀναγραφῆς
αὐτῶν,
ὡς
οἶμαι,
σφόδρα
|
μετὰ |
πάσης
ὑμῖν
ἀκριβείας
ἀνεγράψαμεν·
ἵνα |
[10, 14] |
φαίνονται
ἠκμακότες.
Ὁ
δὲ
Κῦρος
|
μετὰ |
πλεῖστον
τῆς
εἰς
Βαβυλῶνα
αἰχμαλωσίας |
[10, 11] |
τὰ
στοιχεῖα
τοῖς
προειρημένοις
παραδοὺς
|
μετὰ |
πολλὰς
γενεὰς
τῆς
Βοιωτίας
ἐπέβη. |
[10, 11] |
κατ´
Ἀλέξανδρον
γενόμενος,
Ἀντιόχῳ
τῷ
|
μετὰ |
Σέλευκον
τρίτῳ
τὴν
Χαλδαίων
ἱστορίαν |
[10, 9] |
Ἀργείων
ἡγεῖται
κατὰ
τὸν
πέμπτον
|
μετὰ |
Σεμίραμιν
Ἀσσυρίων
βασιλέα,
πεντήκοντα
δὲ |
[10, 11] |
Ἡρακλειδῶν
καθόδου
φασὶν
αὐτὸν
ἠκμακέναι,
|
μετὰ |
τὰ
Τρωϊκὰ
ἐνδοτέρω
τῶν
ὀγδοήκοντα |
[10, 9] |
ταῦτα
φιλοσόφους
ὠνομάσθησαν,
ἐγγύς
που
|
μετὰ |
τὰ
Τρωϊκὰ
ἔτεσιν
ψʹ
Προτερεῖν |
[10, 7] |
τὴν
ἐξουσίαν
τοῦ
ψεύδεσθαι
τοῖς
|
μετὰ |
ταῦτα
βουληθεῖσι
περὶ
τῶν
παλαιῶν |
[10, 7] |
ἀρχαιότητα;
Μόλις
γὰρ
οὗτοι
καὶ
|
μετὰ |
ταῦτα
γράμμασιν
ἐπαιδεύθησαν.
Ἅτε
δὴ |
[10, 13] |
ἔτη
πρὸς
τοῖς
πεντακοσίοις
ἕνδεκα.
|
Μετὰ |
ταῦτα
δὲ
τῶν
ἐκ
τῆς |
[10, 5] |
οἴκου,
πλήρωσις
δέλτων
αὕτη‘
Εἶτα
|
μετὰ |
ταῦτά
ἐστι
στοιχεῖον
ἕκτον,
λεγόμενον |
[10, 5] |
Ῥής,
ὅ
ἐστι
κεφαλή‘
καὶ
|
μετὰ |
ταῦτα
Σέν,
ὅπερ
ἐστὶν
ὀδόντες‘ |
[10, 5] |
ἐν
αὐτῇ
ζῇ
ὁ
ζῶν‘
|
μετὰ |
ταῦτα
στοιχεῖον
ἔνατον
τὸ
Τήθ, |
[10, 5] |
καὶ
ὀφθαλμὸς
καὶ
στόμα
δικαιοσύνης‘
|
Μετὰ |
ταῦτα
στοιχεῖόν
ἐστι
Κώφ,
ὃ |
[10, 10] |
πρώτης
Ὀλυμπιάδος
ἐπιδραμοῦμαι·
τὰς
δὲ
|
μετὰ |
ταῦτα
συζεύξας
κατὰ
χρόνον
ἑκάστας, |
[10, 5] |
μάθε‘
τὸ
ὅλον
ὅμως
μάθε‘
|
Μετὰ |
ταῦτα
τρισκαιδέκατον
στοιχεῖόν
ἐστι
τὸ |
[10, 9] |
Πυθαγόραν
καὶ
Δημόκριτον
καὶ
τοὺς
|
μετὰ |
ταῦτα
φιλοσόφους
ὠνομάσθησαν,
ἐγγύς
που |
[10, 10] |
Μωσέως
ἐπὶ
Κῦρον,
ὃς
ἐβασίλευσε
|
μετὰ |
τὴν
αἰχμαλωσίαν,
ἔτη
ασλζʹ
Μωσέως |
[10, 9] |
ἐν
Ἱεροσολύμοις
νεώ,
ἣ
γέγονε
|
μετὰ |
τὴν
ἀπὸ
Βαβυλῶνος
ἐπάνοδον
τοῦ |
[10, 11] |
Ὀλυμπιάδων
ἔφασαν
αὐτὸν
γεγονέναι,
τουτέστι
|
μετὰ |
τὴν
Ἰλίου
ἅλωσιν
ἔτεσι
τετρακοσίοις· |
[10, 11] |
μετὰ
Ἴναχον.
Λυκοῦργος
δέ,
πολὺ
|
μετὰ |
τὴν
Ἰλίου
γεννηθεὶς
ἅλωσιν,
πρὸ |
[10, 11] |
ἔτη
τῶν
Ἰλιακῶν·
Φιλόχορος
δὲ
|
μετὰ |
τὴν
Ἰωνικὴν
ἀποικίαν
ἔτεσι
τεσσαράκοντα, |
[10, 11] |
ὀγδοήκοντα·
οἱ
δὲ
περὶ
Ἀπολλόδωρον
|
μετὰ |
τὴν
Ἰωνικὴν
ἀποικίαν
ἔτεσιν
ἑκατόν, |
[10, 11] |
δὲ
καὶ
Ἀντιοχικῶν·
ὅθεν
εἰ
|
μετὰ |
τὸν
Ἴναχον
αἱ
διαφανέστατοι
πράξεις |
[10, 12] |
λεχθέντος
καὶ
Νιόβης
καὶ
τὰ
|
μετὰ |
τὸν
κατακλυσμόν.
Κατὰ
δὲ
Φόρβαντα |
[10, 9] |
ἡγουμένου
Τριόπα,
ὃς
ἦν
ἕβδομος
|
μετὰ |
τὸν
πρῶτον
Ἀργεῖον
Ἴναχον.
Μεταξὺ |
[10, 13] |
διαδοχὴν
τῶν
κατ´
Αἴγυπτον
βασιλέων
|
μετὰ |
τοῦ
χρόνου
τῆς
ἀρχῆς
αὐτῶν |
[10, 2] |
τῆς
τἀνδρὸς
γραφῆς,
ἐν
ᾗ
|
μετὰ |
τοὺς
ἐλέγχους
τῶν
εἰρημένων
ταῦτα |
[10, 7] |
καὶ
τὸν
Ἀργεῖον
Ἀκουσίλαον
καὶ
|
μετὰ |
τοῦτον
εἴ
τινες
ἄλλοι
λέγονται |
[10, 9] |
μνημονεύεται.
Χθὲς
δὲ
καὶ
πρώην
|
μετὰ |
τούτους
περὶ
τὴν
πεντηκοστὴν
Ὀλυμπιάδα |
[10, 13] |
δὲ
ἐπὶ
ταῖς
ὁμολογίαις
πανοικεσίᾳ
|
μετὰ |
τῶν
κτήσεων,
οὐκ
ἐλάσσους
μυριάδων |
[10, 12] |
Ἀκρισίῳ,
ἀλλ´
ἴστω
γε
ὅτι
|
μετὰ |
Φημονόην
ἔτεσιν
ὕστερον
εἴκοσιν
ἑπτὰ |
[10, 8] |
ἀνδρῶν
ἡρώων·
ἔχε
δὲ
ῥάβδον
|
μετὰ |
χερσίν.
Εἶτα
πάλιν
προβὰς
ἐπιλέγει· |
[10, 10] |
Κέκροπος
ἔτη
ρπθʹ
Τὸν
γὰρ
|
μετὰ |
Ὤγυγον
Ἀκταῖον
ἢ
τὰ
πλασσόμενα |
[10, 12] |
ὃν
πρῶτον‘
(φησὶν
Ὅμηρος)
τέκετο
|
νεφεληγερέτα |
Ζεύς‘
ἥ
τε
ἐκ
Κρήτης |
[10, 5] |
διενήνοχεν;
Ἢ
τοῦ
Βὴθ
τὸ
|
Βῆτα; |
Ἢ
τοῦ
Γάμμα
τὸ
Γίμελ; |
[10, 2] |
τῶν
γενναίων
σου
φιλοσόφων;
Δέχου
|
δῆτα |
καὶ
τούτων
τὰς
μαρτυρίας·
~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ |
[10, 5] |
Ε;
Ἢ
τοῦ
Ζαῒ
τὸ
|
Ζῆτα; |
Ἢ
τοῦ
Τὴθ
τὸ
Θῆτα; |
[10, 5] |
Ζῆτα;
Ἢ
τοῦ
Τὴθ
τὸ
|
Θῆτα; |
Καὶ
ὅσα
τούτοις
παραπλήσια.
Ὥστε |
[10, 7] |
τὸν
Σύριον
καὶ
Πυθαγόραν
καὶ
|
Θάλητα, |
πάντες
συμφώνως
ὁμολογοῦσιν
Αἰγυπτίων
καὶ |
[10, 3] |
ὁ
Θεόπομπος
ἀργά
τε
καὶ
|
ἀκίνητα |
πεποίηκε
καὶ
ἄπρακτα.
Λόγου
γὰρ |
[10, 11] |
Τούτων
δὲ
οἱ
μὲν
περὶ
|
Κράτητα |
πρὸ
τῆς
Ἡρακλειδῶν
καθόδου
φασὶν |
[10, 4] |
ἐπιμεμψάμενοι
καί
τινες
διὰ
ταῦτα
|
ἀθεότητα |
μᾶλλον
τῆς
τῶν
θεῶν
θεραπείας |
[10, 14] |
θεολόγων
τε
καὶ
προφητῶν
τὴν
|
παλαιότητα |
τῇ
πάντων
τῶν
Ἑλληνικῶν
φιλοσόφων |
[10, 7] |
Ἀρκάδων
τί
χρὴ
λέγειν
αὐχούντων
|
ἀρχαιότητα; |
Μόλις
γὰρ
οὗτοι
καὶ
μετὰ |
[10, 10] |
τι
ποτὲ
ἐξαίρετον
Ἕλλησι
δι´
|
ἀρχαιότητα |
μυθεύεται,
μετὰ
Μωσέα
τοῦθ´
εὑρίσκεται, |
[10, 4] |
ὁ
Κλάριος
καὶ
ὁ
Δωδωναῖος,
|
εἶτα |
δὲ
Ἀμφιάρεως
καὶ
Ἀμφίλοχος
καὶ |
[10, 12] |
Σικυῶνι
βασιλεία,
πρώτου
μὲν
Αἰγιαλέως,
|
εἶτα |
δὲ
Εὔρωπος,
εἶτα
Τελχῖνος,
καὶ |
[10, 4] |
εἰδέναι.
Πρῶτον
γοῦν
ἁπάντων
Ὀρφέα,
|
εἶτα |
δὲ
Λίνον
κἄπειτα
Μουσαῖον
ἀμφὶ |
[10, 5] |
μάθησις
οἴκου,
πλήρωσις
δέλτων
αὕτη‘
|
Εἶτα |
μετὰ
ταῦτά
ἐστι
στοιχεῖον
ἕκτον, |
[10, 13] |
ὀκτὼ
τοῦ
κτίσαι
Τυρίους
Καρχηδόνα·
|
εἶτα |
μεταβὰς
καὶ
ἀπὸ
τῆς
περὶ |
[10, 8] |
ἔχε
δὲ
ῥάβδον
μετὰ
χερσίν.
|
Εἶτα |
πάλιν
προβὰς
ἐπιλέγει·
ελάμποδα
δέ |
[10, 5] |
ἔπειτα
Νοῦν,
ὅ
ἐστιν
αἰωνία‘
|
εἶτα |
Σάμχ,
ὃ
ἑρμηνεύεται
βοήθεια‘
ἵν´ |
[10, 12] |
μὲν
Αἰγιαλέως,
εἶτα
δὲ
Εὔρωπος,
|
εἶτα |
Τελχῖνος,
καὶ
ἡ
Κρητὸς
ἐν |
[10, 4] |
ἑπτὰ
σοφῶν
ἑνὸς
Ἰωνικὴ
προσαγορευθεῖσα·
|
κἄπειτα |
ἡ
Ἐλεατική,
Ξενοφάνην
τὸν
Κολοφώνιον |
[10, 1] |
ἀνδράσιν
ἱερὰς
βίβλους
ἀπεδεξάμεθα
προδιειληφότες
|
κἄπειτα |
καὶ
αὐτοὺς
τοὺς
Ἕλληνας
μὴ |
[10, 4] |
ἁπάντων
Ὀρφέα,
εἶτα
δὲ
Λίνον
|
κἄπειτα |
Μουσαῖον
ἀμφὶ
τὰ
Τρωϊκὰ
γενομένους |
[10, 14] |
ἀκουστὴς
τὰ
πρῶτα
γενόμενος
Σωκράτους
|
κἄπειτα |
τοῖς
Πυθαγορείοις
ὁμιλήσας
τοὺς
πρὸ |
[10, 14] |
Ἐζεκίαν
βασιλεύει
Μανασσῆς
ἔτη
νεʹ
|
ἔπειτα |
Ἀμὼν
ἔτη
βʹ
ἔπειτα
Ἰωσίας |
[10, 9] |
πρότερον
οὕτω
παρ´
ἀνθρώποις
ὠνομασμένον·
|
ἔπειτα |
βωμὸν
παρ´
Ἀθηναίοις
ἱδρῦσαι
πρῶτος |
[10, 14] |
μʹ
ἔπειτα
Μαδιηναῖοι
ἔτη
ζʹ
|
ἔπειτα |
Γεδεὼν
ἔτη
μʹ
Ἀβιμέλεχ
ἔτη |
[10, 14] |
γραφή,
ἐκράτησαν
ἀλλόφυλοι
ἔτεσιν
ὀκτώ.
|
Ἔπειτα |
Γοθονιὴλ
ἔτεσι
πεντήκοντα.
Μεθ´
ὃν |
[10, 11] |
τε
καὶ
Χαμαιλέων
οἱ
Περιπατητικοί·
|
ἔπειτα |
γραμματικοὶ
Ζηνόδοτος,
Ἀριστοφάνης,
Καλλίμαχος,
Κράτης, |
[10, 14] |
αὐτῶν
βασιλεύει
Σαοὺλ
ἔτεσι
μʹ
|
ἔπειτα |
Δαβὶδ
ἔτεσι
μʹ
ἔπειτα
Σολομῶν |
[10, 13] |
τὴν
ἑτέρωθεν
ἄφιξιν
εἰς
Αἴγυπτον,
|
ἔπειτα |
δὲ
τὴν
ἐκεῖθεν
ἀπαλλαγὴν
οὕτως |
[10, 14] |
ὃν
πάλιν
ἀλλόφυλοι
ἔτη
κʹ
|
Ἔπειτα |
Δεββώρα
καὶ
Βαρὰκ
ἔτη
μʹ |
[10, 5] |
Οὐαῦ,
ὅ
ἐστιν
ἐν
αὐτῇ‘
|
ἔπειτα |
Ζαΐ,
ὅ
ἐστι
ζῇ‘
μεθ´ |
[10, 14] |
ἔτη
μʹ
Σαμψὼν
ἔτη
κʹ
|
ἔπειτα |
Ἠλεὶ
ἱερεύς,
ὡς
τὸ
Ἑβραϊκόν, |
[10, 14] |
Βαρούχ,
Ὀλδᾶ
καὶ
ἄλλοι
προφῆται·
|
ἔπειτα |
Ἰωάχαζ
μῆνας
τρεῖς·
μεθ´
ὃν |
[10, 5] |
τὸ
Τήθ,
ὅ
ἐστι
καλή‘
|
ἔπειτα |
Ἰώθ,
ὃ
ἑρμηνεύεται
ἀρχή‘
ὁμοῦ |
[10, 14] |
νεʹ
ἔπειτα
Ἀμὼν
ἔτη
βʹ
|
ἔπειτα |
Ἰωσίας
ἔτη
λαʹ
καθ´
ὃν |
[10, 5] |
τούτοις
Χάφ,
ὅ
ἐστιν
ὅμως‘
|
ἔπειτα |
Λάβδ,
ὅ
ἐστι
μάθε‘
τὸ |
[10, 14] |
Δεββώρα
καὶ
Βαρὰκ
ἔτη
μʹ
|
ἔπειτα |
Μαδιηναῖοι
ἔτη
ζʹ
ἔπειτα
Γεδεὼν |
[10, 5] |
Μήμ,
ὅ
ἐστιν
ἐξ
αὐτῶν‘
|
ἔπειτα |
Νοῦν,
ὅ
ἐστιν
αἰωνία‘
εἶτα |
[10, 5] |
ἐστι
Κώφ,
ὃ
ἑρμηνεύεται
κλῆσις‘
|
ἔπειτα |
Ῥής,
ὅ
ἐστι
κεφαλή‘
καὶ |
[10, 14] |
μʹ
ἔπειτα
Δαβὶδ
ἔτεσι
μʹ
|
ἔπειτα |
Σολομῶν
ἔτεσι
μʹ
ὃς
καὶ |
[10, 5] |
μεταληφθὲν
σημαίνει
πηγὴν
ἢ
ὀφθαλμόν‘
|
ἔπειτα |
τὸ
Φῆ,
ὃ
στόμα‘
εἶθ´ |
[10, 5] |
αὐτὴν
τὸ
μὲν
παλαιὸν
Φοινίκην,
|
μετέπειτα |
δὲ
Ἰουδαίαν,
καθ´
ἡμᾶς
δὲ |
[10, 3] |
τε
καὶ
ἀκίνητα
πεποίηκε
καὶ
|
ἄπρακτα. |
Λόγου
γὰρ
δύναμιν
καὶ
διὰ |
[10, 5] |
Γίμελ;
Ἢ
τοῦ
Δὲλθ
τὸ
|
Δέλτα; |
Ἢ
τοῦ
Η
τὸ
Ε; |
[10, 11] |
κατακλυσμὸς
ὁ
πρῶτος,
κατὰ
δὲ
|
Φόρβαντα |
Ἀκταῖος,
ἀφ´
οὗ
Ἀκταία
ἡ |
[10, 12] |
μετὰ
τὸν
κατακλυσμόν.
Κατὰ
δὲ
|
Φόρβαντα |
Ἀκταῖος,
ἀφ´
οὗ
Ἀκταία
ἡ |
[10, 5] |
ἐστιν
αὕτη‘
ὁμοῦ
δὲ
τὰ
|
πάντα |
ἀπαρτίζει
τοιαύτην
τινὰ
διάνοιαν·
μάθησις |
[10, 9] |
Μωσέα
διέλαμπον
προφῆται·
ὥστε
τὰ
|
πάντα |
ἀπὸ
Μωσέως
ἐπὶ
τὴν
Ἰλίου |
[10, 8] |
φέρουσι,
συνιστάντες
ἐξ
Αἰγύπτου
μετενηνοχέναι
|
πάντα |
δι´
ὧν
παρὰ
τοῖς
Ἕλλησιν |
[10, 5] |
Ἑλλήνων
ὁμολογεῖται.
Ἔστι
δὲ
τὰ
|
πάντα |
παρ´
Ἑβραίοις
στοιχεῖα
δύο
καὶ |
[10, 5] |
ἀπελέγχονται.
~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ
Ε'
ΩΣ
ΤΑ
|
ΠΑΝΤΑ |
ΠΑΡΑ
ΒΑΡΒΑΡΩΝ
ΕΛΛΗΝΕΣ
ΩΦΕΛΗΝΤΑΙ.
Πρῶτος |
[10, 4] |
ὀφθεῖεν
αὐτοὶ
πολὺ
πρότερον
τὰ
|
πάντα |
παρὰ
βαρβάρων
ἐσκευωρημένοι,
μηδὲν
δὲ |
[10, 4] |
δίελθε,
δι´
ὧν
Ἕλληνες
τὰ
|
πάντα |
σεσυληκέναι
βαρβάρους,
οὐ
μόνα
τὰ |
[10, 1] |
ὁ
λόγος
ἀπέδειξεν,
ὁπηνίκα
τὰ
|
πάντα |
τοὺς
Ἕλληνας,
γῆν
πολλὴν
πλανηθέντας, |
[10, 3] |
τοῦ
Ἄνδρωνος
περὶ
Πυθαγόρου
ἱστορηκότος
|
πάντα |
ὑφείλετο
Θεόπομπος·
εἰ
μὲν
περὶ |
[10, 1] |
μὲν
ὄντας
ληπτούς,
ὅτι
καὶ
|
πάντα |
χαλεπά
φασιν
εἶναι
τὰ
καλά, |
[10, 7] |
μὲν
γὰρ
παρὰ
τοῖς
Ἕλλησιν
|
ἅπαντα |
νέα
καὶ
χθὲς
καὶ
πρώην, |
[10, 4] |
ὧδε
κἀκεῖσε
καὶ
τὸν
βίον
|
ἅπαντα |
περιτρέχοντες
ἀλλοτρίοις
πτίλοις
σφᾶς
αὐτοὺς |
[10, 13] |
τόπῳ.
Τοῦτόν
φησιν
ὁ
Μάνεθως
|
ἅπαντα |
τείχει
τε
μεγάλῳ
καὶ
ἰσχυρῷ |
[10, 8] |
Παραπλησίως
δὲ
καὶ
τὸν
Εὔδοξον
|
ἀστρολογήσαντα |
παρ´
αὐτοῖς
καὶ
πολλὰ
τῶν |
[10, 10] |
Ὀλυμπιάδας
οὕτως
εἰς
ἡμᾶς
εὑρεθήσεται
|
συμφωνήσαντα· |
τούτοις
γὰρ
ἑπόμενοι
καὶ
τὰς |
[10, 14] |
γλῶσσαν
προσπτύσαι
αὐτῷ
καὶ
οὕτως
|
ἐγκαρτερήσαντα |
ταῖς
βασάνοις
ἀποθανεῖν.
Τούτου
δὲ |
[10, 12] |
Ἀσίας
τὸν
Ἆπιν
τὸν
ταῦρον
|
τελευτήσαντα |
καὶ
ταριχευθέντα
εἰς
σορὸν
ἀποτεθεῖσθαι |
[10, 13] |
ὀκτὼ
καὶ
τεσσαράκοντα
μυριάσι
στρατοῦ
|
προσεδρεύσαντα |
τοῖς
τείχεσιν·
ἐπεὶ
δὲ
τὴν |
[10, 9] |
πρῶτον
ἔτος
τῆς
ξεʹ
Ὀλυμπιάδος
|
καταντᾷ, |
Τιβερίου
δὲ
τὸ
πεντεκαιδέκατον
τῆς |
[10, 3] |
Φίλιππον
ἐκ
τοῦ
Ἰσοκράτους’
Ἀρεοπαγιτικοῦ
|
μεταγράψαντα |
αὐτοῖς
ὀνόμασιν
ἐκεῖνα,
Ὅτι
τῶν |
[10, 8] |
ἀστρολογίαν
τόν
τε
Οἰνοπίδην
ὁμοίως
|
συνδιατρίψαντα |
τοῖς
ἱερεῦσι
καὶ
ἀστρολόγοις
μαθεῖν |
[10, 14] |
αὐτῷ
γενομένους
ἄνδρας
ἀπογράψηται,
οὐ
|
προσποιηθέντα |
τὰς
τοῦ
τυράννου
τιμωρίας
διαμασησάμενον |
[10, 3] |
ἐσπούδασα
γὰρ
αὐταῖς
λέξεσι
τὰ
|
ῥηθέντα |
μνημονεύειν.
Καὶ
ταῦτ´
εἰπὼν
διὰ |
[10, 3] |
Ξενοφῶντος
πολλὰ
τοῦ
Ξενοφῶντος
αὐτὸν
|
μετατιθέντα |
κατείληφα,
καὶ
τὸ
δεινόν,
ὅτι |
[10, 8] |
ε〉
ίου
Δαίδαλον
ἀρχιτεκτονῆσαι,
καὶ
|
θαυμασθέντα |
τυχεῖν
εἰκόνος
ξυλίνης
κατὰ
τὸ |
[10, 12] |
Ἆπιν
τὸν
ταῦρον
τελευτήσαντα
καὶ
|
ταριχευθέντα |
εἰς
σορὸν
ἀποτεθεῖσθαι
ἐν
τῷ |
[10, 9] |
πᾶσιν
ὑπὸ
τοὺς
αὐτοὺς
χρόνους
|
πραχθέντα |
συνεξητάκασιν.
Εἶθ´
ἕκαστος
οἰκείαις
μεθόδοις |
[10, 8] |
πέρας
δὲ
διὰ
τὴν
εὐφυΐαν
|
ἀξιωθέντα |
μεγάλης
δόξης
καὶ
πολλὰ
προσεξευρόντα |
[10, 11] |
Τατιανός.
Μετίωμεν
δὲ
καὶ
ἐπὶ
|
Κλήμεντα· |
~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ
ΙΒ'
ΑΠΟ
ΤΟΥ
ΠΡΩΤΟΥ |
[10, 5] |
Ἕλλησι·
διὸ
καὶ
μάλιστα
μὴ
|
ὄντα |
ἴδια
Ἑλλήνων
ὁμολογεῖται.
Ἔστι
δὲ |
[10, 5] |
ὡς
ἔφην,
ὁμολογεῖν
ἀνάγκη
μὴ
|
ὄντα |
οἰκεῖα
Ἑλλήνων,
παραπεποιημένα
δὲ
ἄντικρυς |
[10, 6] |
καὶ
μιξολύδιον
Μαρσύαν
τῆς
αὐτῆς
|
ὄντα |
τοῖς
προειρημένοις
χώρας·
καὶ
τὴν |
[10, 8] |
τὸ
παλαιὸν
νόμιμον
παρ´
Αἰγυπτίοις
|
ἀναγαγόντα |
τοῦ
Ἄπιδος
τὸ
σῶμα
μέχρι |
[10, 3] |
γὰρ
τὸν
Σύριον
πεποίηκε
ταῦτα
|
προλέγοντα. |
Οὐ
μόνον
δὲ
τούτῳ
τῷ |
[10, 8] |
τῶν
χρησίμων
εἰς
τοὺς
Ἕλληνας
|
ἐκδόντα |
τυχεῖν
ἀξιολόγου
δόξης.
Πάντων
δὲ |
[10, 9] |
Ἰλίου
ἅλωσιν
ἄλλα
συνάγεται
μικρῷ
|
δέοντα |
ἔτη
υʹ
ἐν
οἷς
τὰ |
[10, 10] |
ἐπὶ
Κῦρον
ἔτη
χίλια
διακόσια
|
τριάκοντα |
ἑπτά.
Εἰ
δ´
ἀναφέροι
τις |
[10, 12] |
καὶ
Ἀσκληπιοῦ
ἀποθέωσιν
ἔτη
συνάγεται
|
τριάκοντα |
ὀκτὼ
κατὰ
τὸν
χρονογράφον
Ἀπολλόδωρον. |
[10, 11] |
μετὰ
τὴν
Ἰωνικὴν
ἀποικίαν
ἔτεσι
|
τεσσαράκοντα, |
ἐπὶ
ἄρχοντος
Ἀθήνησιν
Ἀρξίππου,
τῶν |
[10, 11] |
ἀποικίαν,
ἥ
ἐστι
μετὰ
ἑκατὸν
|
τεσσαράκοντα |
ἔτη
τῶν
Ἰλιακῶν·
Φιλόχορος
δὲ |
[10, 12] |
τοῖς
Χρόνοις
διδάσκει.
Τούτων
δὲ
|
τεσσαράκοντα |
μὲν
γενεαῖς
νεώτερα
τὰ
Ἀττικά, |
[10, 13] |
ἑλεῖν
κατὰ
κράτος,
ὀκτὼ
καὶ
|
τεσσαράκοντα |
μυριάσι
στρατοῦ
προσεδρεύσαντα
τοῖς
τείχεσιν· |
[10, 11] |
ὕστερον
τῶν
Ἰλιακῶν
ἔτεσι
διακοσίοις
|
τεσσαράκοντα· |
τινὲς
δὲ
πρὸ
τῶν
Ὀλυμπιάδων |
[10, 13] |
βασιλέως
ᾠκοδομῆσθαι
ἔτεσι
θᾶττον
ἑκατὸν
|
τεσσαράκοντα |
τρισὶ
καὶ
μησὶν
ὀκτὼ
τοῦ |
[10, 11] |
δὲ
τῆς
Περσῶν
ἡγεμονίας
ἔτεσιν
|
ἑβδομήκοντα. |
Βηρωσσὸς
δέ
ἐστιν
ἀνὴρ
ἱκανώτατος· |
[10, 10] |
ἔτη
τετρακόσια
τῆς
δ´
αἰχμαλωσίας
|
ἑβδομήκοντα〉 |
ἧς
τὸ
τελευταῖον
ἔτος
ἦν |
[10, 10] |
Ναβουχοδονόσορ
βασιλέως
Βαβυλῶνος,
παρέτεινεν
ἔτη
|
ἑβδομήκοντα, |
καθὰ
προεφήτευσεν
Ἱερεμίας.
Τοῦ
δὴ |
[10, 10] |
ἱστόρηται.
Μετὰ
δὲ
τέσσαρα
καὶ
|
ἐνενήκοντα |
ἔτη
ἦν
Προμηθεύς,
ὥς
τινες, |
[10, 13] |
ἡμέτεροι
δὲ
πρόγονοι,
τρισὶ
καὶ
|
ἐνενήκοντα |
καὶ
τριακοσίοις
πρόσθεν
ἔτεσιν
ἐκ |
[10, 12] |
τῇ
Ἀργοῖ
πλεύσαντας,
συνάγεται
ἔτη
|
ἑξήκοντα |
τρία·
Ἀσκληπιός
τε
καὶ
Διόσκουροι |
[10, 11] |
μετὰ
τὰ
Τρωϊκὰ
ἐνδοτέρω
τῶν
|
ὀγδοήκοντα |
ἐτῶν·
οἱ
δὲ
περὶ
τὸν |
[10, 11] |
τῶν
Ἰλιακῶν
ὕστερον
ἔτεσιν
ἑκατὸν
|
ὀγδοήκοντα· |
οἱ
δὲ
περὶ
Ἀπολλόδωρον
μετὰ |
[10, 9] |
πέμπτον
μετὰ
Σεμίραμιν
Ἀσσυρίων
βασιλέα,
|
πεντήκοντα |
δὲ
καὶ
ἑκατὸν
ὕστερον
ἔτεσιν |
[10, 14] |
ἔτεσιν
ὀκτώ.
Ἔπειτα
Γοθονιὴλ
ἔτεσι
|
πεντήκοντα. |
Μεθ´
ὃν
Ἐγλώμ,
βασιλεὺς
Μωάβ, |
[10, 12] |
Κάστορος
καὶ
Πολυδεύκους
ἀποθέωσιν
ἔτη
|
πεντήκοντα |
τρία·
ἐνταῦθά
που
καὶ
ἡ |
[10, 4] |
οἷς
ἐπὶ
πᾶσιν
ἐπ´
ἔτεα
|
ὀγδώκοντα |
ἐπὶ
ξένης
ἐγενήθην.
Ἐπῆλθε
γὰρ |
[10, 4] |
μόνα
τὰ
τῆς
ἀληθοῦς
θεολογίας
|
λείποντα |
κατεμάνθανε
τοῖς
Ἕλλησιν,
ἀλλὰ
καὶ |
[10, 9] |
ἡγησάμην
δεῖν
παραχωρῆσαι
φωναῖς
τὸν
|
παρόντα |
λόγον,
ὅπως
ὁμοῦ
τῶν
οἰκείων |
[10, 8] |
ἀξιωθέντα
μεγάλης
δόξης
καὶ
πολλὰ
|
προσεξευρόντα |
τυχεῖν
ἰσοθέων
τιμῶν.
Κατὰ
γὰρ |
[10, 13] |
κατακλεισθῆναι
δὲ
εἰς
τόπον
ἀρουρῶν
|
ἔχοντα |
μυρίων
τὴν
περίμετρον·
Αὔαρις
ὄνομα |
[10, 9] |
πονηθεῖσιν
ἡμῖν
Χρονικοῖς
Κανόσιν
οὕτως
|
ἔχοντα |
συνέστη.
Ἐπὶ
δὲ
τοῦ
παρόντος |
[10, 9] |
σώματος
ἀλκὴν
ἀνυπόστατον
γενέσθαι
φασίν,
|
ἐοικότα |
τῷ
βοωμένῳ
παρ´
Ἕλλησιν
Ἡρακλεῖ. |
[10, 7] |
ὡς
ἂν
εἴποι
τις,
εὕροι
|
γεγονότα· |
λέγω
δὲ
τὰς
κτίσεις
τῶν |
[10, 11] |
καθ´
ἡμᾶς
προφητῶν
ἴσμεν
κεκηρυγμένα,
|
γεγονότα |
μὲν
πολὺ
τῆς
Μωσέως
ἡλικίας |
[10, 3] |
τὸν
καλὸν
πολλὰ
παρὰ
Δημοσθένους
|
κεκλοφότα |
ἔν
τε
τῷ
Πρὸς
Διώνδαν |
[10, 4] |
που
νέοι
τῷ
χρόνῳ
οἱ
|
ἑπτὰ |
γενόμενοι
σοφοὶ
ἐπὶ
κατορθώσει
μνημονεύονται |
[10, 10] |
Κῦρον
ἔτη
χίλια
διακόσια
τριάκοντα
|
ἑπτά. |
Εἰ
δ´
ἀναφέροι
τις
ἐπιλογιζόμενος |
[10, 9] |
τοὺς
Λαβδὼν
τοῦ
κριτοῦ
χρόνους,
|
ἑπτὰ |
ἔτεσι
πρότερον
ἢ
Σαμψὼν
ἄρξαι |
[10, 14] |
φιλόσοφος
μνημονεύεται.
Τούτων
δὴ
τῶν
|
ἑπτὰ |
Θαλῆς
ὁ
Μιλήσιος
φυσικὸς
πρῶτος |
[10, 11] |
Ἰλιακῶν
ἔτεσιν
ἀπεδείξαμεν
γεγονυίας
τετρακοσίοις
|
ἑπτά. |
Καὶ
δὴ
τούτων
οὕτως
ἀποδεδειγμένων |
[10, 12] |
μετὰ
Φημονόην
ἔτεσιν
ὕστερον
εἴκοσιν
|
ἑπτὰ |
οἱ
περὶ
Ὀρφέα
καὶ
Μουσαῖον |
[10, 4] |
αὐτοῖς
τῆς
πολυθέου
πλάνης,
τοὺς
|
ἑπτὰ |
παρ´
αὐτοῖς
ἄνδρας
ἐπὶ
σοφίᾳ |
[10, 12] |
τε
καὶ
Σόλων,
καὶ
οἱ
|
ἑπτὰ |
σοφοὶ
οἵ
τε
ἀμφὶ
τὸν |
[10, 14] |
Ἀθηναῖος
ἐγνωρίζετο
καὶ
οἱ
κληθέντες
|
ἑπτὰ |
σοφοὶ
παρ´
Ἕλλησιν,
ὧν
παλαιότερος |
[10, 4] |
ἡ
ἀπὸ
Θαλοῦ
τοῦ
τῶν
|
ἑπτὰ |
σοφῶν
ἑνὸς
Ἰωνικὴ
προσαγορευθεῖσα·
κἄπειτα |
[10, 11] |
ἔτι
καὶ
περὶ
τῆς
τῶν
|
ἑπτὰ |
σοφῶν
ἡλικίας
ἀναγράψομεν.
Τοῦ
γὰρ |
[10, 4] |
Σόλωνα
δὲ
καὶ
αὐτὸν
τῶν
|
ἑπτὰ |
σοφῶν,
ὃν
δὴ
καὶ
λόγος |
[10, 4] |
ἡκούσης
θεολογίας
αὐτά
τε
τὰ
|
θαυμαστὰ |
καὶ
παρὰ
πᾶσι
βοώμενα
θεῖά |
[10, 4] |
ἀγαθῶν
λόγων
εὕρεσιν
αὐτοῖς
τὰ
|
ἄχρηστα |
χρηστήρια
συνεβάλλετο,
ἀλλ´
οὐδ´
αὐτὸς |
[10, 13] |
τοίνυν
ὁ
Μάνεθως
ἡμῖν
τὰ
|
μέγιστα |
μεμαρτύρηκεν
ἐκ
τῶν
παρὰ
τοῖς |
[10, 8] |
γὰρ
τῶν
μυστικῶν
τελετῶν
τὰ
|
πλεῖστα |
καὶ
τὰ
περὶ
τὴν
ἑαυτοῦ |
[10, 8] |
τῶν
πρεσβυτέρων
καὶ
τοὺς
τὰ
|
πλεῖστα |
τῶν
ἐθνῶν
περιειργασμένους
Ἕλληνας
καὶ |
[10, 7] |
Καὶ
γὰρ
τόπους
ἅπαντες
οἰκοῦσιν
|
ἥκιστα |
ταῖς
ἐκ
τοῦ
περιέχοντος
φθοραῖς |
[10, 4] |
πλείστην
γῆν
ἐπεπλανησάμην,
ἱστορέων
τὰ
|
μήκιστα, |
καὶ
ἀέρας
τε
καὶ
γαίας |
[10, 7] |
τῶν
ἑκάστοτε
πραττομένων
ἀναγραφάς,
τοῦτο
|
μάλιστα |
δὴ
καὶ
τὴν
πλάνην
καὶ |
[10, 8] |
δὲ
τῶν
παλαιῶν
ἀγαλματοποιῶν
τοὺς
|
μάλιστα |
διωνομασμένους
διατετριφέναι
παρ´
αὐτοῖς,
Τηλεκλέα |
[10, 1] |
θεοῦ
τά
τε
περὶ
τῶν
|
μάλιστα |
ζητουμένων
εἰς
ψυχῆς
ὠφέλειαν
δογμάτων, |
[10, 4] |
τοῖς
Ἕλλησι
διαφερόντως
τὸ
τηνικάδε
|
μάλιστα |
ἦν
ἀκμάζων,
ὁ
Πύθιος
καὶ |
[10, 4] |
καὶ
Μουσαῖον,
οἳ
δὴ
πάντων
|
μάλιστα |
θεολόγων
παλαιότατοί
τε
καὶ
πρῶτοι |
[10, 5] |
παρὰ
τοῖς
Ἕλλησι·
διὸ
καὶ
|
μάλιστα |
μὴ
ὄντα
ἴδια
Ἑλλήνων
ὁμολογεῖται. |
[10, 4] |
καὶ
αὐτῶν
Ἑλλήνων
οἱ
δὴ
|
μάλιστα |
ὀρθότερον
φιλοσοφίας
ἁψάμενοι
καί
τι |
[10, 5] |
Παλαιστίνην
ὀνομαζομένην
οἰκήσαντες,
ὧν
καὶ
|
μάλιστα |
οὐκ
ἀλλοτρία
φαίνεται
ἡ
τῶν |
[10, 8] |
ἂν
εἴη
ἕν
τι
τῶν
|
μάλιστα |
συνεκτικωτάτων
τῇ
προκειμένῃ
πραγματείᾳ,
τὸ |
[10, 9] |
τὴν
ἀπόδειξιν
εἰσηνέγκαντο.
Διὸ
καὶ
|
μάλιστα |
ταῖς
αὐτῶν
ἡγησάμην
δεῖν
παραχωρῆσαι |
[10, 8] |
ἄλλα
τε
σημεῖα
φέρουσι
καὶ
|
μάλιστα |
τὴν
τῆς
Ἑλένης
γενομένην
παρὰ |
[10, 14] |
τῆς
Ἑλλήνων
γεγονέναι
φιλοσοφίας
καὶ
|
μάλιστα |
τῆς
κατὰ
Πλάτωνα,
ὃς
ἀκουστὴς |
[10, 8] |
ἀστρολόγοις
μαθεῖν
ἄλλα
τε
καὶ
|
μάλιστα |
τὸν
ἡλιακὸν
κύκλον,
ὡς
λοξὴν |
[10, 4] |
μοι
δοκεῖ
ποιῶν
καὶ
τὰ
|
κάλλιστα |
ἐμπορεύεσθαι
εἰς
φιλοσοφίαν
παρὰ
τῶν |
[10, 2] |
ἀνάγκης
ὁμολογήσαιεν.
Καὶ
πῶς
ἔτι
|
ἄπιστα |
αὐτοῖς
καταφαίνεται
τὰ
διὰ
Μωσέως |
[10, 9] |
ἀφ´
ὧν
αὐτίκα
μάλα
σμικρὰ
|
ἄττα |
παραθήσομαι.
Κἀγὼ
δὲ
καινοτέραν
παρὰ |
[10, 4] |
θεῖά
τε
καὶ
χρηστήρια
ἔργῳ
|
περιττὰ |
καὶ
ἀνωφελῆ
κατελάμβανε.
Διὸ
ταῦτα |
[10, 7] |
οἱ
δ´
εἰ
μὴ
τὰ
|
αὐτὰ |
γράψειαν
ἑτέροις,
οὕτως
ἐνόμιζον
αὐτοὶ |
[10, 5] |
τοιγαροῦν
ὁ
τὰ
κοινὰ
γράμματα,
|
αὐτὰ |
δὴ
τὰ
πρῶτα
τῆς
γραμματικῆς |
[10, 4] |
ἔν
τε
ἱεροῖς
καὶ
μυστηρίοις,
|
αὐτὰ |
δὴ
ταῦτα
καὶ
ὅσα
τούτοις |
[10, 14] |
ὁμοῦ
πεφυρμένα·
Νοῦς
δὲ
εἰσελθὼν
|
αὐτὰ |
ἐκ
τῆς
ἀταξίας
εἰς
τάξιν |
[10, 7] |
περὶ
τῶν
αὐτῶν
ἅπαντες
τὰ
|
αὐτὰ |
καὶ
λέγοιεν
καὶ
γράφοιεν·
οἱ |
[10, 13] |
ἀπὸ
τῶν
παρ´
Αἰγυπτίοις
γραμμάτων.
|
Αὐτὰ |
μὲν
οὖν
οὐχ
οἷόν
τε |
[10, 7] |
δοκεῖ
πάντων
ἀρχαιότατα
καὶ
μόλις
|
αὐτὰ |
πιστεύουσιν
ὑπ´
ἐκείνων
γεγράφθαι.
Πῶς |
[10, 4] |
πατρόθεν
εἰς
αὐτοὺς
ἡκούσης
θεολογίας
|
αὐτά |
τε
τὰ
θαυμαστὰ
καὶ
παρὰ |
[10, 1] |
γεωμετρίαν,
ἀριθμητικήν,
μουσικήν,
ἀστρονομίαν,
ἰατρικὴν
|
αὐτά |
τε
τὰ
πρῶτα
τῆς
γραμματικῆς |
[10, 3] |
Περὶ
συνεμπτώσεως
πραγματεία,
ἐξ
ὧν
|
τοιαῦτα |
πολλὰ
ἔστι
γνῶναι.
Καὶ
μεθ´ |
[10, 9] |
συνάγοιτ´
ἂν
σνϛ
Ὀλυμπιάδες
ξδʹ
|
τοσαῦτα |
δ´
ἂν
εὕροις
τὰ
ἀπὸ |
[10, 9] |
ζωῆς
Ἁβραὰμ
εὑρήσεις
ἔτη
φεʹ
|
Τοσαῦτα |
δὲ
ἀπὸ
τοῦ
δηλωθέντος
ἔτους |
[10, 8] |
τοῦ
Ἀπόλλωνος
τοῦ
Πυθίου
ξόανον.
|
Τοσαῦτα |
δὲ
καὶ
Διόδωρος.
Ἀλλ´
οὗτος |
[10, 7] |
ἐνόμιζον
αὐτοὶ
φαίνεσθαι
πάντων
ἀληθέστατοι.
|
Τοσαῦτα |
καὶ
ὁ
Ἰώσηπος.
Εἴη
δ´ |
[10, 11] |
τῆς
κατὰ
θεὸν
πολιτείας
ἀνεξαρνήτου.
|
Τοσαῦτα |
καὶ
ὁ
Τατιανός.
Μετίωμεν
δὲ |
[10, 10] |
χρονογραφίαν.
Καὶ
μεθ´
ἕτερα·
Καὶ
|
τοσαῦτα |
μὲν
πρὸ
Ὠγύγου.
Κατὰ
δὲ |
[10, 4] |
ἐνδίκως
ἐπιμεμψάμενοι
καί
τινες
διὰ
|
ταῦτα |
ἀθεότητα
μᾶλλον
τῆς
τῶν
θεῶν |
[10, 6] |
δὲ
Ἆπιν
Αἰγύπτιον,
μετὰ
δὲ
|
ταῦτα |
Ἀσκληπιὸν
αὐξῆσαι
τὴν
τέχνην
ἱστοροῦσιν. |
[10, 7] |
ἐξουσίαν
τοῦ
ψεύδεσθαι
τοῖς
μετὰ
|
ταῦτα |
βουληθεῖσι
περὶ
τῶν
παλαιῶν
τι |
[10, 10] |
συμφωνεῖ
καὶ
τοῖς
ἑξῆς
δειχθήσεται.
|
Ταῦτα |
γὰρ
οἱ
τὰ〉
Ἀθηναίων
ἱστοροῦντες, |
[10, 7] |
Μόλις
γὰρ
οὗτοι
καὶ
μετὰ
|
ταῦτα |
γράμμασιν
ἐπαιδεύθησαν.
Ἅτε
δὴ
τοίνυν |
[10, 13] |
πρὸς
τοῖς
πεντακοσίοις
ἕνδεκα.
Μετὰ
|
ταῦτα |
δὲ
τῶν
ἐκ
τῆς
Θηβαΐδος |
[10, 6] |
ἑαυτοῖς
γεγραφέναι.
Συμβαλεῖται
γοῦν
καὶ
|
ταῦτα |
εἰς
τὴν
τῶν
εἰρημένων
ἀκριβῆ |
[10, 4] |
τῷ
ἀληθεῖ
συγχέαντες;
Ἀλλὰ
μήπω
|
ταῦτα, |
ἐκεῖνα
δέ
μοι
πρῶτα
δίελθε, |
[10, 4] |
δὴ
τόπος
ἔθρεψε
τοὺς
πρώτους
|
ταῦτα |
ἐννοήσαντας
διὰ
τὸ
κάλλος
τῆς |
[10, 5] |
πλήρωσις
δέλτων
αὕτη‘
Εἶτα
μετὰ
|
ταῦτά |
ἐστι
στοιχεῖον
ἕκτον,
λεγόμενον
παρ´ |
[10, 2] |
πευσόμεθα
παρ´
αὐτῶν
ἤτοι
ἀληθῆ
|
ταῦτά |
ἐστιν,
ἃ
ἱστοροῦσιν,
ἢ
ψευδῆ. |
[10, 6] |
Περιπατητικὸς
ἐν
τοῖς
Περὶ
εὑρεμάτων
|
ταῦτα |
ἱστόρησαν.
Παρεθέμην
δὲ
αὐτῶν
ὀλίγα |
[10, 3] |
ἠπίσταντο
περὶ
αὐτοῦ
καὶ
ἔλεγον·
|
Ταῦτα |
καὶ
αὐτὸς
εἶπεν·
νῦν
δὲ |
[10, 12] |
ὁ
Μωσῆς
ἡμῖν
ἀποδέδεικται
πρεσβύτερος.
|
Ταῦτα |
καὶ
ὁ
Κλήμης.
Ἀλλ´
ἐπεὶ |
[10, 4] |
ἱεροῖς
καὶ
μυστηρίοις,
αὐτὰ
δὴ
|
ταῦτα |
καὶ
ὅσα
τούτοις
ὅμοια
παρεφυλάττετο. |
[10, 4] |
Τούτου
δ´
αἴτιος
ὁ
πρῶτος
|
ταῦτα |
κατιδών,
βάρβαρος
ὤν.
Παλαιὸς
γὰρ |
[10, 4] |
περιττὰ
καὶ
ἀνωφελῆ
κατελάμβανε.
Διὸ
|
ταῦτα |
μὲν
εἰς
δεύτερον
ἀνεβάλλετο,
ὡς |
[10, 9] |
τοῦ
δηλωθέντος
ἀνδρὸς
ὁμολογίαν.
Καὶ
|
ταῦτα |
μὲν
ἡμεῖς
ἐπιτόμως.
Σκέψασθαι
δὲ |
[10, 10] |
ἀπὸ
τῆς
ἄγαν
ἰδιωτείας
μετέπλασσε.
|
Ταῦτα |
μὲν
ὁ
Ἀφρικανός.
Μεταβῶμεν
δ´ |
[10, 13] |
τῆς
ἀρχῆς
αὐτῶν
ἀπαριθμησάμενος
ἐπιλέγει·
|
Ταῦτα |
μὲν
ὁ
Μάνεθως.
Δῆλον
δέ |
[10, 9] |
εἶναι
τὸν
Ἁβραὰμ
κατὰ
τούτους.
|
Ταῦτα |
μὲν
οὖν
ἀποδεικτικῶς
ἐν
τοῖς |
[10, 5] |
καὶ
δὴ
καὶ
εἰς
Ἕλληνας.
|
Ταῦτα |
μὲν
οὖν
μοι
περὶ
τῶν |
[10, 4] |
κάλλιον
τοῦτο
εἰς
τέλος
ἀπεργάζονται.
|
Ταῦτα |
ὁ
Πλάτων.
Καὶ
Δημόκριτος
δὲ |
[10, 9] |
Σεμιράμεως
γέγονε
τῆς
Ἀσσυρίων
βασιλίδος.
|
Ταῦτα |
ὁ
Πορφύριος.
Δεῖ
δὴ
συλλογίσασθαι |
[10, 2] |
μετὰ
τοὺς
ἐλέγχους
τῶν
εἰρημένων
|
ταῦτα |
πάλιν
φησίν·
Αἱ
μὲν
οὖν |
[10, 13] |
ἐν
τῇ
δευτέρᾳ
τῶν
Αἰγυπτιακῶν
|
ταῦτα |
περὶ
ἡμῶν
γράφει·
παραθήσομαι
δὲ |
[10, 3] |
Φερεκύδην
γὰρ
τὸν
Σύριον
πεποίηκε
|
ταῦτα |
προλέγοντα.
Οὐ
μόνον
δὲ
τούτῳ |
[10, 6] |
ὧν
Ἕλληνες
τὰ
ἐπιτηδεύματα
ὠφέληνται.
|
Ταῦτα |
ῥήμασιν
αὐτοῖς
ὁ
Κλήμης
ἐν |
[10, 5] |
ὅ
ἐστι
κεφαλή‘
καὶ
μετὰ
|
ταῦτα |
Σέν,
ὅπερ
ἐστὶν
ὀδόντες‘
ἐπὶ |
[10, 5] |
αὐτῇ
ζῇ
ὁ
ζῶν‘
μετὰ
|
ταῦτα |
στοιχεῖον
ἔνατον
τὸ
Τήθ,
ὅ |
[10, 5] |
ὀφθαλμὸς
καὶ
στόμα
δικαιοσύνης‘
Μετὰ
|
ταῦτα |
στοιχεῖόν
ἐστι
Κώφ,
ὃ
ἑρμηνεύεται |
[10, 10] |
Ὀλυμπιάδος
ἐπιδραμοῦμαι·
τὰς
δὲ
μετὰ
|
ταῦτα |
συζεύξας
κατὰ
χρόνον
ἑκάστας,
εἴ |
[10, 10] |
καὶ
ὡς
οὐκ
ἄπιστον
τότε
|
ταῦτα |
συμβῆναι,
δείκνυμεν
οὕτως·
ἀπὸ
τῆς |
[10, 7] |
γενομένους
μαθητὰς
ὀλίγα
συγγράψαι·
καὶ
|
ταῦτα |
τοῖς
Ἕλλησιν
εἶναι
δοκεῖ
πάντων |
[10, 5] |
τὸ
ὅλον
ὅμως
μάθε‘
Μετὰ
|
ταῦτα |
τρισκαιδέκατον
στοιχεῖόν
ἐστι
τὸ
Μήμ, |
[10, 9] |
καὶ
Δημόκριτον
καὶ
τοὺς
μετὰ
|
ταῦτα |
φιλοσόφους
ὠνομάσθησαν,
ἐγγύς
που
μετὰ |
[10, 2] |
φωνῶν
εὐθύνει.
Εἶθ´
ἑξῆς
ἐπιλέγει
|
ταῦτα· |
Ὡς
δὲ
μὴ
ἄμοιρον
τήν |
[10, 3] |
τε
καὶ
φιλοσοφίαν
τά
τε
|
πρῶτα |
αὐτῶν
μαθήματα
καὶ
τὰ
σεμνὰ |
[10, 14] |
κατὰ
Πλάτωνα,
ὃς
ἀκουστὴς
τὰ
|
πρῶτα |
γενόμενος
Σωκράτους
κἄπειτα
τοῖς
Πυθαγορείοις |
[10, 4] |
μήπω
ταῦτα,
ἐκεῖνα
δέ
μοι
|
πρῶτα |
δίελθε,
δι´
ὧν
Ἕλληνες
τὰ |
[10, 5] |
κοινὰ
γράμματα,
αὐτὰ
δὴ
τὰ
|
πρῶτα |
τῆς
γραμματικῆς
στοιχεῖα,
Ἕλλησιν
εἰσηγησάμενος |
[10, 1] |
ἀστρονομίαν,
ἰατρικὴν
αὐτά
τε
τὰ
|
πρῶτα |
τῆς
γραμματικῆς
στοιχεῖα
μυρίας
τε |
[10, 3] |
πολλὰ
τοῦ
Ξενοφῶντος
αὐτὸν
μετατιθέντα
|
κατείληφα, |
καὶ
τὸ
δεινόν,
ὅτι
ἐπὶ |
[10, 5] |
Τί
γὰρ
τοῦ
Ἄλφ
τὸ
|
Ἄλφα |
διενήνοχεν;
Ἢ
τοῦ
Βὴθ
τὸ |
[10, 4] |
ὁ
δηλούμενος
τὰ
παρ´
ἑκάστοις
|
σοφὰ |
πολυπραγμονῶν
ἐπῆλθε
Βαβυλῶνα
καὶ
Αἴγυπτον |
[10, 4] |
σεσυληκέναι
βαρβάρους,
οὐ
μόνα
τὰ
|
φιλόσοφα |
μαθήματα,
ἀλλὰ
καὶ
τὰς
κοινὰς |
[10, 3] |
εἰ
μὲν
περὶ
Πυθαγόρου
λέγων,
|
τάχα |
ἂν
καὶ
ἕτεροι
ἠπίσταντο
περὶ |
[10, 10] |
τοὺς
ἐν
τῇ
Παλαιστίνῃ
ἀποκαλῶν,
|
τάχα |
δι´
Ἁβραάμ.
Πτολεμαῖος
δὲ
ὁ |
[10, 10] |
ἐκκειμένων,
πρώτῳ
μὲν
ἔτει
τὸ
|
Πάσχα |
καὶ
τῶν
Ἑβραίων
ἔξοδος
ἡ |