Livre, pages
[12, 947]	(καὶ κόρας ἑπομένας ἐξόπισθεν ὅσαι	τ'	ἂν γυναῖκες τῆς παιδοποιήσεως ἀπηλλαγμέναι
[12, 947]	τῆς πόλεως ἀριστείων ἠξιωμένοις (προεδρίαι	τ'	ἐν ταῖς πανηγύρεσι πάσαις ἔστωσαν,
[12, 952]	ἐὰν δὲ πολὺ βελτίων, πολύ	τ'	ἐπαινείσθω μᾶλλον ζῶν, τελευτήσαντά τε
[12, 953]	ταξιάρχοις ὑποδεκτέον ἐστὶν μόνοις, τήν	τ'	ἐπιμέλειαν (τῶν τοιούτων μετὰ τῶν
[12, 960]	σχεδὸν οὐδὲ τὸ κτήσασθαι κατοικίσαι	τ'	ἐστίν, ἀλλὰ τῷ γεννηθέντι σωτηρίαν
[12, 959]	ἐπίσκοπον οἰκεῖοι παραλάβωσιν, ᾧ καλόν	τ'	ἔστω καλῶς καὶ μετρίως τὰ
[12, 968]	ὁ δὲ μὴ ταῦθ' οἷός	τ'	ὢν πρὸς ταῖς δημοσίαις ἀρεταῖς
[12, 954]	ἐὰν μὲν κατὰ ἄστυ καὶ	κατ'	ἀγορὰν καὶ ἱερὰ χρώμενος φαίνηται
[12, 954]	κατ' ἄστυ μὲν μὴ μηδὲ	κατ'	ἀγορὰν χρῆται, κατ' ἀγροὺς δὲ
[12, 954]	μὴ μηδὲ κατ' ἀγορὰν χρῆται,	κατ'	ἀγροὺς δὲ φανερῶς, μὴ προστυχὴς
[12, 954]	τὴν προθεσμίαν (εἶναι, ἐὰν δὲ	κατ'	ἀγροὺς ἐν ἀφανεῖ κεκτῆται, δέκα
[12, 954]	μηδέν' ἀπελθόντος ἐνιαυτοῦ. ἐὰν δὲ	κατ'	ἄστυ μὲν μὴ μηδὲ κατ'
[12, 947]	χρόνον ἐπιδεῆ χώματος τοῖς τιθεμένοις·	κατ'	ἐνιαυτὸν δὲ ἀγῶνα μουσικῆς αὐτοῖς
[12, 958]	δικαστῶν ἡγεμόνες. ἐπειδὰν δὲ αἱ	κατ'	ἐνιαυτὸν δίκαι τέλος ἐκδικασθεῖσαι σχῶσι,
[12, 955]	δημόσιον (ἂν χρῆσθαι βούληται, χρῆται,	κατ'	ἐνιαυτὸν ἕκαστον βουλευομένων, ἐάντε τοῦ
[12, 945]	τινα τρόπον αὐτῶν τοιάνδε γένεσιν.	κατ'	ἐνιαυτὸν ἕκαστον μετὰ τροπὰς ἡλίου
[12, 947]	ἱερέων, καὶ τοὔνομα ἀναγράφειν τούτου	κατ'	ἐνιαυτόν, ὅπως ἂν γίγνηται μέτρον
[12, 946]	λοιπὸν δὲ τρεῖς ἀεὶ προσγιγνέσθων	κατ'	ἐνιαυτόν· οὗτοι δὲ τὰς ἀρχὰς
[12, 947]	καὶ Ἡλίου, ἀρχιέρεων δὲ ἕνα	κατ'	ἐνιαυτὸν τὸν πρῶτον κριθέντα τῶν
[12, 951]	πόλεσιν ἢ καὶ μή, ὧν	κατ'	ἴχνος ἀεὶ χρὴ τὸν ἐν
[12, 954]	τοῦ τοιούτου ἐπιλαβέσθαι. ἐὰν δὲ	κατ'	οἰκίας ἐν ἄστει τέ τις
[12, 967]	εἴη ὁ διακεκοσμηκὼς πάνθ' ὅσα	κατ'	οὐρανόν. οἱ δὲ αὐτοὶ πάλιν
[12, 967]	ὀμμάτων, πάντα αὐτοῖς ἐφάνη, τὰ	κατ'	οὐρανὸν φερόμενα, μεστὰ εἶναι λίθων
[12, 967]	ὡς οἷόν τε γιγνόμενα ἀνάγκαις	πράγματ'	ἀλλ' οὐ διανοίαις βουλήσεως ἀγαθῶν
[12, 961]	τε εἰς ἕν, σωτηρία ἑκάστων	δικαιότατ'	ἂν εἴη καλουμένη. (Κλεινίας) ἔοικε
[12, 941]	τὸν μὲν ἴσως ἂν ἰάσιμον	ἔτ'	εἶναι, τὸν δ' ἀνίατον. ξένον
[12, 954]	ὃν ἐάν τις ᾖ κεκτημένος,	μηκέτ'	ἀμφισβητεῖν ἐξεῖναι. χωρίων μὲν οἰκήσεών
[12, 961]	ἀλλ' ὁ περὶ τί νοῦς	μετ'	αἰσθήσεων κραθεὶς σωτηρία πλοίων ἔν
[12, 946]	ἕκαστος, τὰ δὲ καὶ κοινῇ	μετ'	ἀλλήλων κρίναντες τοὺς ἄρξαντας τῇ
[12, 944]	ἀρνύμενος μετὰ κάκης μᾶλλον ἢ	μετ'	ἀνδρείας καλὸν καὶ εὐδαίμονα θάνατον,
[12, 944]	ὁμοίως γὰρ ὅ τε ἀφαιρεθεὶς	μετ'	εἰκυίας βίας γίγνοιτ' ἂν ῥίψασπις
[12, 949]	οἴκτοις γυναικείοις, ἀλλὰ τὸ δίκαιον	μετ'	εὐφημίας διδάσκοντα καὶ μανθάνοντα ἀεὶ
[12, 950]	εἰκότων, ἄνπερ κατὰ λόγον γίγνηται,	μετ'	ὀλίγων ἥλιον ὄψεσθαι καὶ τοὺς
[12, 943]	ψευδῆ τιμωρίαν, μήτ' οὖν ἑκόντα	μήτ'	ἄκοντα (κατὰ δύναμιν παρθένος γὰρ
[12, 945]	~τούτῳ μήτ' οὖν τις στρατηγὸς	μήτ'	ἄλλος ποτὲ τῶν κατὰ πόλεμον
[12, 942]	τὸ μηδέποτε ἄναρχον μηδένα εἶναι,	μήτ'	ἄρρενα μήτε θήλειαν, μηδέ τινος
[12, 949]	πλὴν τὸν ἐκ γῆς χρηματισμὸν	μήτ'	ἐμπορεύηται, περὶ ἀποδημίας ἑαυτῶν ἔξω
[12, 942]	ἔθει ψυχὴν εἰθίσθαι μήτε σπουδάζοντος	μήτ'	ἐν παιδιαῖς (αὐτὸν ἐφ' αὑτοῦ
[12, 942]	τὴν ψυχὴν ἔθεσι μήτε γιγνώσκειν	μήτ'	ἐπίστασθαι τὸ παράπαν, ἀλλ' ἁθρόον
[12, 943]	τὸ μήτε ἐπενεγκεῖν ψευδῆ τιμωρίαν,	μήτ'	οὖν ἑκόντα μήτ' ἄκοντα (κατὰ
[12, 949]	τις ἐλεύθερος ἀπειθεῖ τῇ πόλει,	μήτ'	οὖν πληγῶν ἄξια μηδ' αὖ
[12, 945]	αἰσχρῶς ἀποβαλὼν ὅπλα πολεμικά, ~τούτῳ	μήτ'	οὖν τις στρατηγὸς μήτ' ἄλλος
[12, 967]	(χρωμέναισιν ὑλακαῖς, ἄλλα τε αὖ	ἀνόητ'	εἰπεῖν· νῦν δέ, ὅπερ εἴρηται,
[12, 957]	ἢ μάτην τοὔνομα νῷ προσῆκον	κεκτῇτ'	ἂν ὁ θεῖος ἡμῖν καὶ
[12, 951]	πόλις ἀνθρώπων κακῶν καὶ ἀγαθῶν	δύναιτ'	ἄν ποτε, ἀνομίλητος οὖσα, ἥμερος
[12, 957]	τινων λέγονται καὶ ὅσοι καταλογάδην,	εἴτ'	ἐν γράμμασιν εἴτε καθ' ἡμέραν
[12, 962]	ἄρξουσί τινες ἐν τῇ πόλει,	εἴτ'	οὖν βελτίους εἴτε χείρους τυγχάνουσιν
[12, 962]	ὄντες, τοῖς δ' ὅπως πλουτήσουσιν,	εἴτ'	οὖν δοῦλοί τινων ὄντες εἴτε
[12, 944]	μὲν γὰρ οὐκ ἐν πᾶσιν	ὀνομάζοιτ'	ἂν (δικαίως, ἀποβολεὺς δὲ ὅπλων.
[12, 962]	σκοπὸν ~καὶ ἰατρικὴ ὑπηρεσία πᾶσα	(στοχάζοιτ'	ἂν τῆς σωτηρίας ὀρθῶς. ἆρ'
[12, 951]	θεωρῶσιν. (Κλεινίας) πῶς οὖν ἂν	γίγνοιτ'	ἀμφότερα; (Ἀθηναῖος) τῇδε. πρῶτον μὲν
[12, 961]	γε χειμῶσιν καὶ ἐν εὐδίαις	γίγνοιτ'	ἄν; ἆρ' οὐκ ἐν νηὶ
[12, 968]	κατασκευάζον διδαχὴ μετὰ συνουσίας πολλῆς	γίγνοιτ'	ἄν, εἰ γίγνοιτο ὀρθῶς. (Κλεινίας)
[12, 957]	κείμενα, εἴπερ ὀρθῶς εἴη τεθέντα,	γίγνοιτ'	ἄν, ἢ μάτην τοὔνομα νῷ
[12, 968]	ὁ τρόπος ἡμῖν (γιγνόμενος ὀρθῶς	γίγνοιτ'	ἄν, τοῦτο δὴ τὰ νῦν
[12, 960]	τίς οὖν δή, φῄς, σωτηρία	γίγνοιτ'	ἂν καὶ τίνα τρόπον πολιτείᾳ
[12, 958]	νόμοις ἐν μοίρᾳ γηράσαντι τελευτὴ	γίγνοιτ'	ἂν κατὰ φύσιν. περὶ τελευτήσαντας
[12, 968]	γὰρ αὐτοῖς τοῖς μανθάνουσι (δῆλα	γίγνοιτ'	ἂν ὅτι πρὸς καιρὸν μανθάνεται,
[12, 960]	ἐστὶ μὴ δυνατὸν εὑρεῖν ὅπῃ	γίγνοιτ'	ἂν παντὶ κτῆμά τι τοιοῦτον.
[12, 944]	τοὐναντίον ἀφέντι δύναμιν τίς ἄρα	γίγνοιτ'	ἂν πρόσφορος; οὐ γὰρ δυνατὸν
[12, 944]	τε ἀφαιρεθεὶς μετ' εἰκυίας βίας	γίγνοιτ'	ἂν ῥίψασπις ὅ τε ἀφεὶς
[12, 950]	ἔτι δὲ ἄγριον καὶ ἀπηνὲς	φαίνοιτ'	ἂν τοῖς ἄλλοις ἀνθρώποις, ὀνόμασίν
[12, 942]	πατρίδα συλῶν ἢ βιαζόμενος ἁλίσκηται,	ἐάντ'	ἐπ' αὐτοφώρῳ ἐάντε μή, σχεδὸν
[12, 943]	δὴ πᾶσαν ἐπιφέροντα δίκην ἀνδρὶ	πάντ'	ἄνδρα φοβεῖσθαι τὸ μήτε ἐπενεγκεῖν
[12, 956]	τὸ μὲν πρῶτον αἱρετοὶ δικασταὶ	γίγνοιντ'	ἄν, οὓς ἂν ὁ φεύγων
[12, 958]	πολλάκις ἂν εἰρημένον, ἄξιοι ἐπαίνου	γίγνοιντ'	ἂν τῇ πάσῃ πόλει τοιοῦτοι
[12, 961]	τῶν (νέων, μὴ ἔλαττον ἢ	τριάκοντ'	ἔτη γεγονότα, πρῶτον δὲ αὐτὸν
[12, 964]	τὴν πόλιν ἢ παιδευτὴν νέων	φάσκοντ'	εἶναι βελτίω φαίνεσθαι τοῦ πᾶσαν
[12, 948]	ὅθεν ἁπλαῖ καὶ ταχεῖαι δίκαι	ἐκρίνοντ'	αὐτῷ· διδοὺς γὰρ περὶ ἑκάστων
[12, 963]	πάνθ' ἡμῖν τὰ τῶν νόμων	βλέποντ'	εἶναι, τοῦτο δ' ἀρετήν που
[12, 956]	μιᾶς ἔμμηνον. χρώματα δὲ λευκὰ	πρέποντ'	ἂν θεοῖς εἴη καὶ ἄλλοθι
[12, 963]	δὲ δὴ ποῖ σκοπεῖς; τί	ποτ'	ἐκεῖνό ἐστι τὸ ἕν, ὃ
[12, 965]	πρὶν ἂν ἱκανῶς εἴπωμεν τί	ποτ'	ἔστιν εἰς ὃ βλεπτέον, εἴτε
[12, 967]	τῆς ἀκριβείας αὐτῶν ἥπτοντο, ὅπως	μήποτ'	ἂν ἄψυχα ὄντα οὕτως εἰς
[12, 960]	γεννηθέντι σωτηρίαν ἐξευρόντα τελέως ἀεί,	τότ'	ἤδη νομίζειν πᾶν ὅσον δεῖ
[12, 965]	περὶ ἧς οὔτ' εἰ πολλά	ἐστ'	οὔτ' εἰ τέτταρα οὔθ' ὡς
[12, 954]	μὲν οἰκήσεών τε τῇδε οὐκ	ἔστ'	ἀμφισβήτησις· τῶν δὲ ἄλλων ὅτι
[12, 957]	προσήκοντα ἑκάστῃ τῶν ἀρχῶν διοικεῖν,	ἔστ'	ἐν πολλαῖς πόλεσιν οὐκ ἀσχήμονα
[12, 969]	τὴν πόλιν, ἀμφισβήτησίς τε οὐκ	ἔστ'	οὐδεμία οὐδενὶ τῶν νῦν παρὰ
[12, 961]	τοῖς τε ἄλλοις δὴ καὶ	μάλιστ'	αὐτῷ τῷ ἀποκριθέντι· δεῖν δὲ
[12, 961]	ἰδίων τε καὶ κοινῶν καὶ	μάλιστ'	ᾖ τις σχολὴ παντί. τοιοῦτόν
[12, 963]	τὰ τρία δεῖ βλέπειν. (Ἀθηναῖος)	κάλλιστ'	ἐπακολουθεῖς, ὦ Κλεινία. καὶ τὰ
[12, 968]	εὑρήσω διὰ τὴν περὶ τὰ	τοιαῦτ'	ἐμπειρίαν τε καὶ σκέψιν γεγονυῖάν
[12, 966]	τε εἰς ὅσον δυνατόν ἐστιν	ταῦτ'	ἄνθρωπον γιγνώσκειν, καὶ τοῖς μὲν
[12, 968]	οἷς δεῖ παραλαμβάνειν ἕκαστα, μάταιον	ταῦτ'	ἐν γράμμασιν λέγειν· οὐδὲ γὰρ
[12, 967]	τὰς αἰτίας παντὸς τοῦ κόσμου.	ταῦτ'	ἦν τὰ τότε ἐξειργασμένα πολλὰς
[12, 963]	φρόνιμός τε καὶ νοῦν ἔχουσα	οὔτ'	ἐγένετο πώποτε οὔτ' ἔστιν οὐδ'
[12, 965]	τὰ πρὸς ἀρετήν, περὶ ἧς	οὔτ'	εἰ πολλά ἐστ' οὔτ' εἰ
[12, 965]	ἧς οὔτ' εἰ πολλά ἐστ'	οὔτ'	εἰ τέτταρα οὔθ' ὡς ἓν
[12, 941]	θεοὶ δρῶσιν· οὔτε γὰρ ἀληθὲς	οὔτ'	εἰκός, ἀλλ' ὅς τι δρᾷ
[12, 963]	νοῦν ἔχουσα οὔτ' ἐγένετο πώποτε	οὔτ'	ἔστιν οὐδ' αὖθίς ποτε γενήσεται,
[12, 942]	πᾶσι πάντων γίγνεσθαι τούτου γὰρ	οὔτ'	ἔστιν οὔτε ποτὲ μὴ γένηται
[12, 965]	λέγειν. ἀλλὰ δὴ πῶς τις	τοῦτ'	ἂν μηχανῷτο; ~(Ἀθηναῖος) μήπω τὸ
[12, 960]	ἀφιστώμεθα μηδενὶ τρόπῳ, πρὶν ἂν	τοῦτ'	αὐτὸ ἐκπορισώμεθα τοῖς εἰρημένοις νόμοις·
[12, 958]	ἃ δὲ ἡ χώρα πρὸς	τοῦτ'	αὐτὸ μόνον φύσιν ἔχει, τὰ
[12, 959]	βίῳ τὸ παρεχόμενον ἡμῶν ἕκαστον	τοῦτ'	εἶναι μηδὲν ἀλλ' ἢ τὴν
[12, 960]	δ' ἔτι μοι φαίνεσθαι δοκεῖ	τοῦτ'	ἐλλεῖπον τοῖς νόμοις εἶναι, πῶς
[12, 945]	ἐξευθύνοντες βελτίους ὦσιν ἐκείνων, καὶ	τοῦτ'	ἐν δίκῃ ἀμέμπτῳ τε καὶ

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 24/05/2007