HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

Alphabétiquement [« »]
ξενωθεὶς 1
ξένων 4
ξύλου 1
ὁ 58
ὅ 4
ὃ 12
ὄγκον 1

Fréquences [« »]
58 δ
55 ἐὰν
56 εἶναι
58 ὁ
58 τοῦ
59 τῆς
60 πρὸς

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Platon, Les lois, livre XII

ὁ

Livre, pages

[12, 954]   ἔστω καὶ ὁ προπωλῶν καθάπερ ὁ ἀποδόμενος. φωρᾶν δὲ ἂν ἐθέλῃ

[12, 966]   νοῦς ἐστιν τὸ πᾶν διακεκοσμηκώς. ὁ γὰρ ἰδὼν ταῦτα μὴ φαύλως

[12, 948]   τῶν ἐκλεκτῶν δικαστήριον, γραφέσθω δὲ ὁ γραφόμενος, ὃν ἂν γράφηται, λέγουσαν

[12, 948]   βουλόμενον αὐτὸν ὁ νόμος προσταττέτω, ~ὁ δ' ἀγὼν (ἐν δικαστηρίῳ γιγνέσθω

[12, 960]   μὲν πειθόμενος ἔστω ζημίας ἐκτός, ὁ δὲ ἀπειθῶν ἑνὶ τῶν νομοφυλάκων

[12, 941]   καὶ εἰς χρόνον ἅπαντα εὐτυχοῖ, ὁ δὲ ἀπιστήσας τὸ μετὰ ταῦτα

[12, 953]   μέν, ὡς ὀλίγιστα δ' ἐπιχρωμένους. ὁ δὲ δεύτερος, ὄμμασιν ὄντως θεωρὸς

[12, 956]   ἡττηθείς, ὥσπερ εἴρηται, τὴν ἡμιολίαν, ὁ δὲ διώκων τὴν ἡμίσειαν τοῦ

[12, 954]   (οὕτω τις ἐνιαυτὸν ὁτιοῦν ἐκτημένος, ὁ δὲ ζητῶν διαγένωνται, μὴ ἐξέστω

[12, 954]   δὲ ζητεῖν τοῦτον τὸν χρόνον, ὁ δὲ μὴ ἀποκρυπτόμενος φανερὸς ᾖ,

[12, 955]   νόμῳ, μηδὲν ἐπὶ δώροισιν διακονεῖν. ὁ δὲ μὴ πειθόμενος ἁπλῶς τεθνάτω

[12, 968]   δυνατὸς (ᾖ δοῦναι τὸν λόγον· ὁ δὲ μὴ ταῦθ' οἷός τ'

[12, 945]   ἂν δὲ τοῦ τετάρτου, μνᾶν. ὁ δὲ ὀφλὼν τὴν δίκην πρὸς

[12, 954]   μὴν ἐλπίζειν εὑρήσειν, οὕτω φωρᾶν· ὁ δὲ παρεχέτω τὴν οἰκίαν, τά

[12, 956]   περὶ ζημίας μείζονος ἰόντων ἀγωνιούμενοι, ὁ δὲ φεύγων, ἂν ἡττηθῇ τὸ

[12, 967]   τότε, λέγοντες ὡς νοῦς εἴη ὁ διακεκοσμηκὼς πάνθ' ὅσα κατ' οὐρανόν.

[12, 944]   ῥιφθέντων, τῆς δὲ εἰρημένης ἔμπροσθεν ὁ δικάζων μὴ ἀμελείτω σκοπεῖν. τὸν

[12, 956]   ἂν ὁ φεύγων τε (καὶ ὁ διώκων ἕλωνται κοινῇ, διαιτηταὶ δικαστῶν

[12, 956]   τοῦ τιμήματος ἀποτινέτω. ἐὰν δὲ ὁ διώκων ἡττηθεὶς ἐν τοῖς πρώτοις

[12, 948]   δοθεισῶν αὐτῷ τιμῶν, ἐὰν δὲ ὁ διώκων μὴ μεταλάβῃ τὸ πέμπτον

[12, 955]   βίᾳ μὴ παραγίγνεσθαι, φραζέτω μὲν ὁ ἐθέλων τοῖς ἀθλοθέταις, οἱ δ'

[12, 969]   ἐάν γε μὴν οὗτος ἡμῖν ὁ θεῖος γένηται σύλλογος, ὦ φίλοι

[12, 957]   τοὔνομα νῷ προσῆκον κεκτῇτ' ἂν ὁ θεῖος ἡμῖν καὶ θαυμαστὸς νόμος.

[12, 968]   μᾶλλον ταύτῃ πορευτέον ᾗπερ καὶ ὁ θεὸς ἡμᾶς σχεδὸν ἄγει· τίς

[12, 952]   εἰς δὴ τοῦτον τὸν σύλλογον ὁ θεωρήσας τὰ ἐν τοῖς ἄλλοις

[12, 951]   ἀμφότερα; (Ἀθηναῖος) τῇδε. πρῶτον μὲν ὁ θεωρὸς ὁ τοιοῦτος ἡμῖν γεγονὼς

[12, 962]   ὡς ἔοικεν, εἴπερ μέλλει τέλος ὁ κατοικισμὸς τῆς χώρας ἡμῖν ἕξειν,

[12, 941]   δίκης δεῖ. μικρόν τι γὰρ ὁ κλέπτων ἔρωτι μὲν ταὐτῷ, δυνάμει

[12, 955]   ἐὰν δὲ ἀδυνατήσωσιν, ἐὰν μὲν ὁ κωλύων ἀγωνίζεσθαι νικήσῃ, τά τε

[12, 962]   τοπάζειν δεῖ, δοκεῖ μοι τείνειν ὁ λόγος οὗτος εἰς τὸν σύλλογον

[12, 952]   δεῖ πέρι λόγον τινὰ ποιεῖσθαι· ὁ μὲν δὴ πρῶτός τε καὶ

[12, 963]   τὸ ἕν, ὃ δὴ σαφῶς ὁ μὲν ἰατρικὸς νοῦς ἔχει φράζειν,

[12, 952]   εἰς τὴν τῶν ἀριστείων διαδικασίαν. ὁ μὲν οὖν ἐκδημῶν οὕτω καὶ

[12, 941]   προσήκει γιγνώσκειν ἢ ποιηταῖς σύμπασιν. ὁ μὲν οὖν πεισθεὶς ἡμῶν τῷ

[12, 960]   περὶ τὰ τοιαῦτα νόμιμα, καὶ ὁ μὲν πειθόμενος ἔστω ζημίας ἐκτός,

[12, 948]   πέμπτον μέρος τῶν (ψήφων, τινέτω ὁ μὲν τοῦ μεγίστου τιμήματος δώδεκα

[12, 956]   δικαστήριον ἀπειθήσαντες ταῖς ἔμπροσθεν δίκαις, ὁ μὲν φεύγων ἡττηθείς, ὥσπερ εἴρηται,

[12, 941]   ἐλάττονος ἕνεκα μεγέθους τοῦ κλέμματος ὁ νόμος ἀξιοῖ ζημιοῦν, ἀλλὰ τῷ

[12, 959]   ἄλλους ἀπιέναι δώσοντα λόγον, καθάπερ ὁ νόμος ὁ πάτριος λέγει τῷ

[12, 947]   γράφεσθαι μὲν τὸν βουλόμενον αὐτὸν ὁ νόμος προσταττέτω, ~ὁ δ' ἀγὼν

[12, 962]   καὶ δεῖ δὴ τοῦτον, ὡς ὁ νῦν παρεστηκὼς ἡμῖν λόγος μηνύει,

[12, 959]   δώσοντα λόγον, καθάπερ ὁ νόμος ὁ πάτριος λέγει τῷ μὲν γὰρ

[12, 951]   (τοὺς ἀεὶ πρεσβεύοντας δέκα. ἔτι ὁ περὶ τῆς παιδείας πάσης ἐπιμελητὴς

[12, 961]   γοῦν. (Ἀθηναῖος) ἔοικε γάρ. ἀλλ' ὁ περὶ τί νοῦς μετ' αἰσθήσεων

[12, 944]   ἐκεῖνα ὅπλα, ἃ Πηλεῖ φησιν ὁ ποιητὴς παρὰ θεῶν προῖκα ἐν

[12, 962]   λέγομεν, τὸν σκοπόν, ὅστις ποτὲ ὁ πολιτικὸς ὢν ἡμῖν τυγχάνει, ἔπειτα

[12, 954]   ἀξιόχρεω· ὑπόδικος δ' ἔστω καὶ ὁ προπωλῶν καθάπερ ὁ ἀποδόμενος. φωρᾶν

[12, 954]   πέντε. ἐγγυητὴς μὲν δὴ καὶ ὁ προπωλῶν ὁτιοῦν τοῦ μὴ ἐνδίκως

[12, 945]   μὲν ᾖ τοῦ μεγίστου τιμήματος ὁ τάξας τὸν κακόν, χιλίας, ἂν

[12, 947]   κώλου ἑνός, ὅπως ἂν αὔξην ὁ τάφος ἔχῃ ταύτην τὴν εἰς

[12, 953]   ἴτω μὲν νῦν πᾶς ἀκέλευστος ὁ τοιοῦτος ἐπὶ τὰς τῶν πλουσίων

[12, 951]   τῇδε. πρῶτον μὲν ὁ θεωρὸς ὁ τοιοῦτος ἡμῖν γεγονὼς ἔστω πλειόνων

[12, 948]   τιμήματος δώδεκα μνᾶς, ὀκτὼ δὲ ὁ τοῦ δευτέρου, τρίτου δὲ ἕξ,

[12, 968]   ἡμᾶς σχεδὸν ἄγει· τίς δὲ ὁ τρόπος ἡμῖν (γιγνόμενος ὀρθῶς γίγνοιτ'

[12, 958]   ἀκουόντων τῶν δικαστῶν· ἐπειδὰν δὲ ὁ τῶν δικασίμων μηνῶν ἐχόμενος γένηται

[12, 948]   τῆς ἀρχῆς· καὶ ἐὰν μὲν ὁ φεύγων ἁλῷ, στερέσθω τῆς ἀρχῆς

[12, 956]   δικασταὶ γίγνοιντ' ἄν, οὓς ἂν ὁ φεύγων τε (καὶ ὁ διώκων

[12, 954]   ἐθέλῃ φύλακα καταστησάτω πέντε ἡμέρας ὁ φωρῶν· ἐὰν δὲ πλείονα χρόνον

Livre, pages
[12, 954]	ἔστω καὶ ὁ προπωλῶν καθάπερ	ὁ	ἀποδόμενος. φωρᾶν δὲ ἂν ἐθέλῃ
[12, 966]	νοῦς ἐστιν τὸ πᾶν διακεκοσμηκώς.	ὁ	γὰρ ἰδὼν ταῦτα μὴ φαύλως
[12, 948]	τῶν ἐκλεκτῶν δικαστήριον, γραφέσθω δὲ	ὁ	γραφόμενος, ὃν ἂν γράφηται, λέγουσαν
[12, 948]	βουλόμενον αὐτὸν ὁ νόμος προσταττέτω,	~ὁ	δ' ἀγὼν (ἐν δικαστηρίῳ γιγνέσθω
[12, 960]	μὲν πειθόμενος ἔστω ζημίας ἐκτός,	ὁ	δὲ ἀπειθῶν ἑνὶ τῶν νομοφυλάκων
[12, 941]	καὶ εἰς χρόνον ἅπαντα εὐτυχοῖ,	ὁ	δὲ ἀπιστήσας τὸ μετὰ ταῦτα
[12, 953]	μέν, ὡς ὀλίγιστα δ' ἐπιχρωμένους.	ὁ	δὲ δεύτερος, ὄμμασιν ὄντως θεωρὸς
[12, 956]	ἡττηθείς, ὥσπερ εἴρηται, τὴν ἡμιολίαν,	ὁ	δὲ διώκων τὴν ἡμίσειαν τοῦ
[12, 954]	(οὕτω τις ἐνιαυτὸν ὁτιοῦν ἐκτημένος,	ὁ	δὲ ζητῶν διαγένωνται, μὴ ἐξέστω
[12, 954]	δὲ ζητεῖν τοῦτον τὸν χρόνον,	ὁ	δὲ μὴ ἀποκρυπτόμενος φανερὸς ᾖ,
[12, 955]	νόμῳ, μηδὲν ἐπὶ δώροισιν διακονεῖν.	ὁ	δὲ μὴ πειθόμενος ἁπλῶς τεθνάτω
[12, 968]	δυνατὸς (ᾖ δοῦναι τὸν λόγον·	ὁ	δὲ μὴ ταῦθ' οἷός τ'
[12, 945]	ἂν δὲ τοῦ τετάρτου, μνᾶν.	ὁ	δὲ ὀφλὼν τὴν δίκην πρὸς
[12, 954]	μὴν ἐλπίζειν εὑρήσειν, οὕτω φωρᾶν·	ὁ	δὲ παρεχέτω τὴν οἰκίαν, τά
[12, 956]	περὶ ζημίας μείζονος ἰόντων ἀγωνιούμενοι,	ὁ	δὲ φεύγων, ἂν ἡττηθῇ τὸ
[12, 967]	τότε, λέγοντες ὡς νοῦς εἴη	ὁ	διακεκοσμηκὼς πάνθ' ὅσα κατ' οὐρανόν.
[12, 944]	ῥιφθέντων, τῆς δὲ εἰρημένης ἔμπροσθεν	ὁ	δικάζων μὴ ἀμελείτω σκοπεῖν. τὸν
[12, 956]	ἂν ὁ φεύγων τε (καὶ	ὁ	διώκων ἕλωνται κοινῇ, διαιτηταὶ δικαστῶν
[12, 956]	τοῦ τιμήματος ἀποτινέτω. ἐὰν δὲ	ὁ	διώκων ἡττηθεὶς ἐν τοῖς πρώτοις
[12, 948]	δοθεισῶν αὐτῷ τιμῶν, ἐὰν δὲ	ὁ	διώκων μὴ μεταλάβῃ τὸ πέμπτον
[12, 955]	βίᾳ μὴ παραγίγνεσθαι, φραζέτω μὲν	ὁ	ἐθέλων τοῖς ἀθλοθέταις, οἱ δ'
[12, 969]	ἐάν γε μὴν οὗτος ἡμῖν	ὁ	θεῖος γένηται σύλλογος, ὦ φίλοι
[12, 957]	τοὔνομα νῷ προσῆκον κεκτῇτ' ἂν	ὁ	θεῖος ἡμῖν καὶ θαυμαστὸς νόμος.
[12, 968]	μᾶλλον ταύτῃ πορευτέον ᾗπερ καὶ	ὁ	θεὸς ἡμᾶς σχεδὸν ἄγει· τίς
[12, 952]	εἰς δὴ τοῦτον τὸν σύλλογον	ὁ	θεωρήσας τὰ ἐν τοῖς ἄλλοις
[12, 951]	ἀμφότερα; (Ἀθηναῖος) τῇδε. πρῶτον μὲν	ὁ	θεωρὸς ὁ τοιοῦτος ἡμῖν γεγονὼς
[12, 962]	ὡς ἔοικεν, εἴπερ μέλλει τέλος	ὁ	κατοικισμὸς τῆς χώρας ἡμῖν ἕξειν,
[12, 941]	δίκης δεῖ. μικρόν τι γὰρ	ὁ	κλέπτων ἔρωτι μὲν ταὐτῷ, δυνάμει
[12, 955]	ἐὰν δὲ ἀδυνατήσωσιν, ἐὰν μὲν	ὁ	κωλύων ἀγωνίζεσθαι νικήσῃ, τά τε
[12, 962]	τοπάζειν δεῖ, δοκεῖ μοι τείνειν	ὁ	λόγος οὗτος εἰς τὸν σύλλογον
[12, 952]	δεῖ πέρι λόγον τινὰ ποιεῖσθαι·	ὁ	μὲν δὴ πρῶτός τε καὶ
[12, 963]	τὸ ἕν, ὃ δὴ σαφῶς	ὁ	μὲν ἰατρικὸς νοῦς ἔχει φράζειν,
[12, 952]	εἰς τὴν τῶν ἀριστείων διαδικασίαν.	ὁ	μὲν οὖν ἐκδημῶν οὕτω καὶ
[12, 941]	προσήκει γιγνώσκειν ἢ ποιηταῖς σύμπασιν.	ὁ	μὲν οὖν πεισθεὶς ἡμῶν τῷ
[12, 960]	περὶ τὰ τοιαῦτα νόμιμα, καὶ	ὁ	μὲν πειθόμενος ἔστω ζημίας ἐκτός,
[12, 948]	πέμπτον μέρος τῶν (ψήφων, τινέτω	ὁ	μὲν τοῦ μεγίστου τιμήματος δώδεκα
[12, 956]	δικαστήριον ἀπειθήσαντες ταῖς ἔμπροσθεν δίκαις,	ὁ	μὲν φεύγων ἡττηθείς, ὥσπερ εἴρηται,
[12, 941]	ἐλάττονος ἕνεκα μεγέθους τοῦ κλέμματος	ὁ	νόμος ἀξιοῖ ζημιοῦν, ἀλλὰ τῷ
[12, 959]	ἄλλους ἀπιέναι δώσοντα λόγον, καθάπερ	ὁ	νόμος ὁ πάτριος λέγει τῷ
[12, 947]	γράφεσθαι μὲν τὸν βουλόμενον αὐτὸν	ὁ	νόμος προσταττέτω, ~ὁ δ' ἀγὼν
[12, 962]	καὶ δεῖ δὴ τοῦτον, ὡς	ὁ	νῦν παρεστηκὼς ἡμῖν λόγος μηνύει,
[12, 959]	δώσοντα λόγον, καθάπερ ὁ νόμος	ὁ	πάτριος λέγει τῷ μὲν γὰρ
[12, 951]	(τοὺς ἀεὶ πρεσβεύοντας δέκα. ἔτι	ὁ	περὶ τῆς παιδείας πάσης ἐπιμελητὴς
[12, 961]	γοῦν. (Ἀθηναῖος) ἔοικε γάρ. ἀλλ'	ὁ	περὶ τί νοῦς μετ' αἰσθήσεων
[12, 944]	ἐκεῖνα ὅπλα, ἃ Πηλεῖ φησιν	ὁ	ποιητὴς παρὰ θεῶν προῖκα ἐν
[12, 962]	λέγομεν, τὸν σκοπόν, ὅστις ποτὲ	ὁ	πολιτικὸς ὢν ἡμῖν τυγχάνει, ἔπειτα
[12, 954]	ἀξιόχρεω· ὑπόδικος δ' ἔστω καὶ	ὁ	προπωλῶν καθάπερ ὁ ἀποδόμενος. φωρᾶν
[12, 954]	πέντε. ἐγγυητὴς μὲν δὴ καὶ	ὁ	προπωλῶν ὁτιοῦν τοῦ μὴ ἐνδίκως
[12, 945]	μὲν ᾖ τοῦ μεγίστου τιμήματος	ὁ	τάξας τὸν κακόν, χιλίας, ἂν
[12, 947]	κώλου ἑνός, ὅπως ἂν αὔξην	ὁ	τάφος ἔχῃ ταύτην τὴν εἰς
[12, 953]	ἴτω μὲν νῦν πᾶς ἀκέλευστος	ὁ	τοιοῦτος ἐπὶ τὰς τῶν πλουσίων
[12, 951]	τῇδε. πρῶτον μὲν ὁ θεωρὸς	ὁ	τοιοῦτος ἡμῖν γεγονὼς ἔστω πλειόνων
[12, 948]	τιμήματος δώδεκα μνᾶς, ὀκτὼ δὲ	ὁ	τοῦ δευτέρου, τρίτου δὲ ἕξ,
[12, 968]	ἡμᾶς σχεδὸν ἄγει· τίς δὲ	ὁ	τρόπος ἡμῖν (γιγνόμενος ὀρθῶς γίγνοιτ'
[12, 958]	ἀκουόντων τῶν δικαστῶν· ἐπειδὰν δὲ	ὁ	τῶν δικασίμων μηνῶν ἐχόμενος γένηται
[12, 948]	τῆς ἀρχῆς· καὶ ἐὰν μὲν	ὁ	φεύγων ἁλῷ, στερέσθω τῆς ἀρχῆς
[12, 956]	δικασταὶ γίγνοιντ' ἄν, οὓς ἂν	ὁ	φεύγων τε (καὶ ὁ διώκων
[12, 954]	ἐθέλῃ φύλακα καταστησάτω πέντε ἡμέρας	ὁ	φωρῶν· ἐὰν δὲ πλείονα χρόνον

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 24/05/2007