Livre, pages |
[12, 963] |
μόνον,
ἀρετήν.
(Κλεινίας)
πάνυ
μὲν
|
οὖν. |
(Ἀθηναῖος)
ἧι
μὲν
τοίνυν
διαφέρετον |
[12, 962] |
βέλη
ἀφιέναι.
(Κλεινίας)
παντάπασι
μὲν
|
οὖν. |
(Ἀθηναῖος)
νῦν
δὴ
μαθησόμεθα
ὅτι |
[12, 965] |
ἔχομεν
αὕτη;
(Κλεινίας)
παντάπασι
μὲν
|
οὖν. |
(Ἀθηναῖος)
οὐκοῦν
ἐλέγομεν
τόν
γε |
[12, 961] |
(ἔμπροσθεν
λόγοις;
(Κλεινίας)
ἦν
γὰρ
|
οὖν. |
(Ἀθηναῖος)
τούτου
δὴ
πέρι
τοῦ |
[12, 965] |
συνορῶντα;
(Κλεινίας)
ὀρθῶς.
(Ἀθηναῖος)
ἆρ'
|
οὖν |
ἀκριβεστέρα
σκέψις
θέα
τε
ἂν |
[12, 943] |
νεμεσητὸν
κατὰ
φύσιν
τῶν
τε
|
οὖν |
ἄλλων
εὐλαβεῖσθαι
πέρι
πλημμελεῖν
εἰς |
[12, 951] |
κακῶς
αὐτὴν
θεωρῶσιν.
(Κλεινίας)
πῶς
|
οὖν |
ἂν
γίγνοιτ'
ἀμφότερα;
(Ἀθηναῖος)
τῇδε. |
[12, 962] |
τινες
ἐν
τῇ
πόλει,
εἴτ'
|
οὖν |
βελτίους
εἴτε
χείρους
τυγχάνουσιν
ὄντες, |
[12, 955] |
ἱερὰ
πᾶσι
πάντων
θεῶν·
μηδεὶς
|
οὖν |
δευτέρως
ἱερὰ
καθιερούτω
θεοῖς.
~χρυσὸς |
[12, 964] |
κεκτημένη
ἐν
αὑτῇ;
(Κλεινίας)
πῶς
|
οὖν |
δὴ
καὶ
τίνα
τρόπον,
ὦ |
[12, 944] |
που
καὶ
τὸ
πᾶν.
ὧδ'
|
οὖν |
δὴ
λεγέσθω
νόμῳ·
ἐὰν
καταλαμβανόμενός |
[12, 968] |
δηλοῦν
τῶν
λεγομένων.
(Κλεινίας)
τί
|
οὖν |
δὴ
ποιητέον
ἐχόντων
τούτων
οὕτως, |
[12, 960] |
(Κλεινίας)
καλῶς
δὴ
λέγεις.
τίς
|
οὖν |
δή,
φῄς,
σωτηρία
γίγνοιτ'
ἂν |
[12, 962] |
τοῖς
δ'
ὅπως
πλουτήσουσιν,
εἴτ'
|
οὖν |
δοῦλοί
τινων
ὄντες
εἴτε
καὶ |
[12, 952] |
τῶν
ἀριστείων
διαδικασίαν.
ὁ
μὲν
|
οὖν |
ἐκδημῶν
οὕτω
καὶ
τοιοῦτος
ὢν |
[12, 943] |
μήτε
ἐπενεγκεῖν
ψευδῆ
τιμωρίαν,
μήτ'
|
οὖν |
ἑκόντα
μήτ'
ἄκοντα
(κατὰ
δύναμιν |
[12, 944] |
κακὸν
ἀπὸ
τοῦ
ἐναντίου.
σχεδὸν
|
οὖν |
ἐν
τοῖς
ὀνείδεσιν
ἔχει
τινὰ |
[12, 955] |
ἄνδρα
ἀνατιθέντα
δωρεῖσθαι.
γῆ
μὲν
|
οὖν |
ἑστία
τε
οἰκήσεως
ἱερὰ
πᾶσι |
[12, 962] |
(Κλεινίας)
ἀληθῆ
λέγεις.
(Ἀθηναῖος)
νῦν
|
οὖν |
ἡμῖν
ἐν
τίνι
ποτὲ
τῶν |
[12, 965] |
ἔμπροσθεν.
(Κλεινίας)
ἴσως.
(Ἀθηναῖος)
ἆρ'
|
οὖν |
ἧς
δὴ
νῦν
σχεδὸν
ἐφηψάμεθα, |
[12, 966] |
πόρρω
τῶν
καλῶν.
(Ἀθηναῖος)
ἆρα
|
οὖν |
ἴσμεν
ὅτι
δύ'
ἐστὸν
τὼ |
[12, 967] |
οἱ
διανοούμενοι
διενοοῦντο.
θαύματα
μὲν
|
οὖν |
(καὶ
τότε
ὑπεδύετο
περὶ
αὐτά, |
[12, 963] |
ἔθεμέν
που.
(Ἀθηναῖος)
πάνυ
μὲν
|
οὖν. |
(Κλεινίας)
νοῦν
δέ
γε
πάντων |
[12, 964] |
γε,
ὡς
εἰκός.
(Ἀθηναῖος)
τί
|
οὖν; |
ὃ
λέγομεν
νῦν
ποιητέον
ἡμῖν, |
[12, 957] |
(δὶς
καὶ
τρίς.
πάντα
δ'
|
οὖν |
ὁπόσα
σμικρὰ
καὶ
ῥᾴδια
νόμιμα |
[12, 944] |
ἀναξίας
ἐπάγῃ
δίκας.
~ῥᾴδιον
μὲν
|
οὖν |
οὐδαμῶς
διορίσαι
τούτων
θάτερον,
(ὅμως |
[12, 941] |
οὐ
καταθέμενος
ὅλον
ἀδικεῖ·
δίκης
|
οὖν |
οὐδέτερον
οὐδετέρου
ἐλάττονος
ἕνεκα
μεγέθους |
[12, 945] |
τινας
ἀνευρίσκειν
θείους.
ἔχει
γὰρ
|
οὖν |
οὕτω.
πολλοὶ
καιροὶ
πολιτείας
λύσεώς |
[12, 966] |
πῶς
γὰρ
οὔ;
(Ἀθηναῖος)
μῶν
|
οὖν |
οὐχ
ἓν
τῶν
καλλίστων
ἐστὶν |
[12, 941] |
ἢ
ποιηταῖς
σύμπασιν.
ὁ
μὲν
|
οὖν |
πεισθεὶς
ἡμῶν
τῷ
λόγῳ
εὐτυχεῖ |
[12, 949] |
ἐλεύθερος
ἀπειθεῖ
τῇ
πόλει,
μήτ'
|
οὖν |
πληγῶν
ἄξια
μηδ'
αὖ
δεσμῶν |
[12, 953] |
ἀφίκηται,
σπάνιος
μέν,
ἂν
δ'
|
οὖν |
ποτέ
τις
ἔλθῃ
τῶν
παρ' |
[12, 945] |
ἀποβαλὼν
ὅπλα
πολεμικά,
~τούτῳ
μήτ'
|
οὖν |
τις
στρατηγὸς
μήτ'
ἄλλος
ποτὲ |
[12, 949] |
βεβουλεῦσθαι
τί
χρὴ
δρᾶν·
συμβουλεύειν
|
οὖν |
τὸν
νομοθέτην
δεῖ
τούτων
πέρι |
[12, 962] |
ξένε,
σαφῶς
γε·
εἰ
δ'
|
οὖν |
τοπάζειν
δεῖ,
δοκεῖ
μοι
τείνειν |
[12, 947] |
καὶ
τίνα
τρόπον.
~ζῶσι
μὲν
|
οὖν |
τούτοις
τοῖς
παρὰ
πάσης
τῆς |
[12, 948] |
τέχνη
πρέπουσα
ἐν
δίκαις.
μεταβεβληκυιῶν
|
οὖν |
τῶν
περὶ
θεοὺς
δοξῶν
ἐν |
[12, 941] |
χαίρων
ἐπιτετήδευκεν
τούτοιν
οὐδέτερον.
μηδεὶς
|
οὖν |
ὑπὸ
ποιητῶν
μηδ'
ἄλλως
ὑπό |
[12, 950] |
εὐνόμοις
πόλεσι
καὶ
χώραις.
ὧδε
|
οὖν |
χρὴ
ποιεῖν
περὶ
ἀποδημίας
εἰς |