Livre, pages |
[12, 963] |
πάντα
καὶ
τούτων
τὰ
τρία
|
δεῖ |
βλέπειν.
(Ἀθηναῖος)
κάλλιστ'
ἐπακολουθεῖς,
ὦ |
[12, 962] |
φράζειν
εἰς
ὃ
τἆλλ'
αὐτοῖς
|
δεῖ |
βλέπειν.
~(Κλεινίας)
οὐκοῦν
τό
γ' |
[12, 963] |
εἰς
τὸ
ἓν
ἐκεῖνο
οἷ
|
δεῖ |
βλέπειν,
τὸν
δὲ
πολιτικὸν
ἐλέγχοντες |
[12, 966] |
ἡμᾶς
αὐτούς.
(Κλεινίας)
ἀλλὰ
μὴν
|
δεῖ |
γε,
εἴπερ
δυνατόν.
(Ἀθηναῖος)
τί |
[12, 956] |
συμπάσης,
ὅσα
τε
καὶ
ἃ
|
δεῖ |
γίγνεσθαι,
καὶ
νόμοι
περὶ
τῶν |
[12, 968] |
τότε
δὲ
κυρίους
ὧν
αὐτοὺς
|
δεῖ |
γίγνεσθαι
νομοθετεῖν
ἀλλὰ
ἤδη
τὸ |
[12, 966] |
πῶς
ἂν
μηχανησαίμεθα
λέγωμεν·
εἰ
|
δεῖ |
δὲ
ἢ
μή,
πρῶτον
βεβαιωσώμεθα |
[12, 955] |
ἐπαινούμενον,
ὡς
ἐπ'
ἀγαθοῖς
μὲν
|
δεῖ |
δέχεσθαι
δῶρα,
ἐπὶ
δὲ
φλαύροις |
[12, 962] |
εἰδείη;
(Κλεινίας)
καὶ
πῶς;
(Ἀθηναῖος)
|
δεῖ |
δὴ
καὶ
τὰ
νῦν,
ὡς |
[12, 962] |
κάλλισθ'
ὑπέλαβες,
ὦ
Κλεινία,
καὶ
|
δεῖ |
δὴ
τοῦτον,
ὡς
ὁ
νῦν |
[12, 953] |
γίγνηται,
πρὸς
τοῖς
ἀγορανόμοις
εἶναι
|
δεῖ |
δίκας
τοῖς
τοιούτοις.
τρίτον
δὲ |
[12, 962] |
γε·
εἰ
δ'
οὖν
τοπάζειν
|
δεῖ, |
δοκεῖ
μοι
τείνειν
ὁ
λόγος |
[12, 948] |
δοξῶν
ἐν
τοῖς
ἀνθρώποις
μεταβάλλειν
|
δεῖ |
καὶ
τοὺς
νόμους·
ἐν
γὰρ |
[12, 957] |
τὰ
τοῦ
νομοθέτου
γράμματα,
ἃ
|
δεῖ |
κεκτημένον
ἐν
αὑτῷ,
καθάπερ
ἀλεξιφάρμακα |
[12, 944] |
σκοπεῖν.
τὸν
γὰρ
κακὸν
ἀεὶ
|
δεῖ |
κολάζειν,
ἵν'
ἀμείνων
ᾖ,
οὐ |
[12, 968] |
ἔθεσιν·
μετὰ
δὲ
τοῦτο,
ἃ
|
δεῖ |
μανθάνειν
οὔτε
εὑρεῖν
ῥᾴδιον
οὔτε |
[12, 962] |
ἡμῖν
τυγχάνει,
ἔπειτα
ὅντινα
τρόπον
|
δεῖ |
μετασχεῖν
τούτου
καὶ
τίς
αὐτῷ |
[12, 960] |
δὴ
καὶ
πόλει
καὶ
πολιτείᾳ
|
δεῖ |
μὴ
μόνον
ὑγίειαν
καὶ
σωτηρίαν |
[12, 941] |
καὶ
σμικρόν,
τῆς
αὐτῆς
δίκης
|
δεῖ. |
μικρόν
τι
γὰρ
ὁ
κλέπτων |
[12, 945] |
ἐμπλήσασαι
ταχὺ
διώλεσαν.
διὸ
δὴ
|
δεῖ |
πάντως
τοὺς
εὐθύνους
θαυμαστοὺς
πᾶσαν |
[12, 968] |
οὕς
τε
καὶ
ἐν
οἷς
|
δεῖ |
παραλαμβάνειν
ἕκαστα,
μάταιον
ταῦτ'
ἐν |
[12, 952] |
τέτταρες
δ'
εἰσὶ
ξένοι
ὧν
|
δεῖ |
πέρι
λόγον
τινὰ
ποιεῖσθαι·
ὁ |
[12, 960] |
τότ'
ἤδη
νομίζειν
πᾶν
ὅσον
|
δεῖ |
πραχθῆναι
πεπρᾶχθαι,
πρότερον
(δ'
ἀτελὲς |
[12, 963] |
ξένε.
(Ἀθηναῖος)
τί
δ'
ὅτι
|
δεῖ |
προθυμεῖσθαί
τε
συνιδεῖν
αὐτὸ
καὶ |
[12, 961] |
~(Ἀθηναῖος)
ἆρ'
οὐκ
εἴπομεν
ὅτι
|
δεῖ |
σύλλογον
ἡμῖν
ἐν
τῇ
πόλει |
[12, 962] |
τις
τὸν
σκοπὸν
οἷ
βλέπειν
|
δεῖ |
τὸν
πολιτικὸν
φαίνοιτο
ἀγνοῶν,
ἆρα |
[12, 966] |
ἆρ'
ἡμῖν
αὑτὸς
λόγος,
ὅτι
|
δεῖ |
τοὺς
ὄντως
φύλακας
ἐσομένους
τῶν |
[12, 949] |
δρᾶν·
συμβουλεύειν
οὖν
τὸν
νομοθέτην
|
δεῖ |
τούτων
πέρι
πρῶτον
πείθοντα
εἰς |
[12, 961] |
μήν;
(Ἀθηναῖος)
οὐδὲν
δὴ
πολλῶν
|
δεῖ |
τῶν
περὶ
τὰ
τοιαῦτα
παραδειγμάτων· |
[12, 957] |
καὶ
κοινὰ
καὶ
ὅσοις
ἀρχὰς
|
δεῖ |
χρωμένας
τὰ
προσήκοντα
ἑκάστῃ
τῶν |