Livre, pages |
[12, 959] |
τῶν
ἀναλωμάτων.
νομοφύλαξι
δὲ
πολλά
|
τε |
ἄλλα
ἀνάγκη
πράττειν
καὶ
πολλῶν |
[12, 951] |
ἔτι
δὲ
τῶν
εὐδοκίμων
τά
|
τε |
ἄλλα
καὶ
εἰς
τὸν
πόλεμον |
[12, 959] |
ἐστὶ
τῷ
νομοθέτῃ
χρεὼν
τά
|
τε |
ἄλλα
καὶ
λέγοντι
ψυχὴν
σώματος |
[12, 963] |
ἡγεμόνα,
πρὸς
ὃν
δὴ
τά
|
τε |
ἄλλα
πάντα
καὶ
τούτων
τὰ |
[12, 948] |
ἡμίσεις
αὐτῶν
ἐπιωρκηκότας,
ἐν
συσσιτίοις
|
τε |
ἀλλήλοις
εὐχερῶς
συγγιγνομένους
καὶ
ἐν |
[12, 961] |
εἶναι
τὴν
γεγονυῖαν
κρίσιν
τοῖς
|
τε |
ἄλλοις
δὴ
καὶ
μάλιστ'
αὐτῷ |
[12, 942] |
εὐθὺς
ἐκ
τῶν
παίδων,
ἄρχειν
|
τε |
ἄλλων
ἄρχεσθαί
θ'
ὑφ'
ἑτέρων· |
[12, 957] |
ἄλλαις
πάσαις
συνουσίαις
διὰ
φιλονικίας
|
τε |
ἀμφισβητοῦνται
καὶ
διὰ
συγχωρήσεων
ἔστιν |
[12, 965] |
ἆρ'
οὖν
ἀκριβεστέρα
σκέψις
θέα
|
τε |
ἂν
περὶ
ὁτουοῦν
ὁτῳοῦν
γίγνοιτο |
[12, 956] |
τε
καὶ
ὑστέρων
λήξεις,
ἀποκρίσεών
|
τε |
ἀνάγκας
καὶ
παρακαταβάσεων,
καὶ
ὅσα |
[12, 965] |
τυγχάνει,
ὃ
δή
φαμεν
ἔν
|
τε |
ἀνδρείᾳ
καὶ
σωφροσύνῃ
καὶ
δικαιοσύνῃ |
[12, 969] |
συμμείξαντες,
ἐὰν
ἄρα
ἡμῖν
οἵ
|
τε |
ἄνδρες
ἀκριβῶς
ἐκλεχθῶσι,
παιδευθῶσί
τε |
[12, 967] |
ἁπάντων
ὅσα
γονῆς
μετείληφεν,
ἀθάνατόν
|
τε, |
ἄρχει
τε
δὴ
σωμάτων
πάντων, |
[12, 967] |
ματαίαις
ἀπεικάζοντας
(χρωμέναισιν
ὑλακαῖς,
ἄλλα
|
τε |
αὖ
ἀνόητ'
εἰπεῖν·
νῦν
δέ, |
[12, 942] |
ἐπιτηδεύειν
τῶν
αὐτῶν
εἵνεκα,
καρτερήσεις
|
τε |
αὖ
σίτων
καὶ
ποτῶν
καὶ |
[12, 950] |
εὐνομουμέναις,
οὐδὲν
διαφέρει
φύρεσθαι
δεχομένους
|
τε |
αὐτοῖς
ξένους
καὶ
αὐτοὺς
εἰς |
[12, 959] |
δὲ
κακῷ
μάλα
φοβερόν
βοήθειάν
|
τε |
αὐτῷ
μήτινα
μεγάλην
εἶναι
τετελευτηκότι· |
[12, 944] |
ὅπλων.
οὐχ
ὁμοίως
γὰρ
ὅ
|
τε |
ἀφαιρεθεὶς
μετ'
εἰκυίας
βίας
γίγνοιτ' |
[12, 944] |
βίας
γίγνοιτ'
ἂν
ῥίψασπις
ὅ
|
τε |
ἀφεὶς
ἑκών,
διαφέρει
δὲ
ὅλον |
[12, 967] |
ἀθέους
γίγνεσθαι,
καθεωρακότας
ὡς
οἷόν
|
τε |
γιγνόμενα
ἀνάγκαις
πράγματ'
ἀλλ'
οὐ |
[12, 967] |
γονῆς
μετείληφεν,
ἀθάνατόν
τε,
ἄρχει
|
τε |
δὴ
σωμάτων
πάντων,
ἐπὶ
δὲ |
[12, 958] |
καὶ
συμμείξαντι
συμβόλαια
(μετρίως,
διδόντι
|
τε |
δίκας
εἴ
τινα
ἠδικήκει
καὶ |
[12, 967] |
τὸ
νῦν
εἰρημένον
πολλάκις,
τόν
|
τε |
εἰρημένον
(ἐν
τοῖς
ἄστροις
νοῦν |
[12, 961] |
τῶν
καλλίστων
αἰσθήσεων
κραθείς,
γενόμενός
|
τε |
εἰς
ἕν,
σωτηρία
ἑκάστων
δικαιότατ' |
[12, 966] |
ὅσης
φαίνονται
κύριοι
δυνάμεως,
εἰδέναι
|
τε |
εἰς
ὅσον
δυνατόν
ἐστιν
ταῦτ' |
[12, 951] |
ἐπιμελητὴς
ὅ
τε
νέος
οἵ
|
τε |
ἐκ
τῆς
ἀρχῆς
ταύτης
ἀπηλλαγμένοι. |
[12, 959] |
ἔνδον
γίγνεσθαι
τοῦ
δηλοῦντος
τόν
|
τε |
ἐκτεθνεῶτα
καὶ
τὸν
ὄντως
τεθνηκότα, |
[12, 969] |
ἐκλεχθῶσι,
παιδευθῶσί
τε
(προσηκόντως,
παιδευθέντες
|
τε |
ἐν
ἀκροπόλει
τῆς
χώρας
κατοικήσαντες, |
[12, 957] |
καὶ
τῶν
ἄλλων
λόγων
ὅσοι
|
τε |
ἐν
ποιήμασιν
ἔπαινοι
καὶ
(ψόγοι |
[12, 942] |
ταῦτα
γὰρ
ἀκρωτήρια
ὄντα
σῳζόμενά
|
τε |
ἔχει
μεγίστην
δύναμιν
παντὸς
τοῦ |
[12, 959] |
δικαιότατος
ὢν
καὶ
(ὁσιώτατος
ἔζη
|
τε |
ζῶν
καὶ
τελευτήσας
ἀτιμώρητος
ἂν |
[12, 947] |
μουσικῆς
αὐτοῖς
καὶ
γυμνικὸν
ἱππικόν
|
τε |
θήσουσιν.
τὰ
μὲν
δὴ
γέρα |
[12, 950] |
ἐξέστω
ἀποδημῆσαι
μηδαμῇ
μηδαμῶς,
ἔτι
|
τε |
ἰδίᾳ
μηδενί,
δημοσίᾳ
δ'
ἔστω |
[12, 964] |
πόλει
ὅπου
μὴ
λόγῳ
ἔργῳ
|
τε |
ἱκανοὶ
φύλακες
εἶεν,
ἀρετῆς
πέρι |
[12, 966] |
τὴν
ἀλήθειαν
αὐτῶν,
καὶ
λόγῳ
|
τε |
ἱκανοὺς
ἑρμηνεύειν
εἶναι
καὶ
τοῖς |
[12, 956] |
διείρηται
τῆς
πόλεως
συμπάσης,
ὅσα
|
τε |
καὶ
ἃ
δεῖ
γίγνεσθαι,
καὶ |
[12, 966] |
τί
δὲ
δή;
περὶ
καλοῦ
|
τε |
καὶ
ἀγαθοῦ
ταὐτὸν
τοῦτο
διανοούμεθα; |
[12, 956] |
(κοσμήματα.
θειότατα
δὲ
δῶρα
ὄρνιθές
|
τε |
καὶ
ἀγάλματα
ὅσαπερ
ἂν
ἐν |
[12, 950] |
Ἰσθμὸν
χρὴ
πέμπειν
κοινωνοῦντας
θυσιῶν
|
τε |
καὶ
ἀγώνων
τούτοις
τοῖς
θεοῖς, |
[12, 964] |
τρόπον
τῇ
τῶν
ἐμφρόνων
κεφαλῇ
|
τε |
καὶ
αἰσθήσεσιν
ὁμοιωθήσεται
ἡμῖν
ἡ |
[12, 953] |
τὸν
μέτριον
ἐπιμείναντες
χρόνον,
ἰδόντες
|
τε |
καὶ
ἀκούσαντες
ὧν
χάριν
ἀφίκοντο, |
[12, 945] |
καὶ
τοῦτ'
ἐν
δίκῃ
ἀμέμπτῳ
|
τε |
καὶ
ἀμέμπτως,
ἡ
πᾶσα
οὕτω |
[12, 959] |
οὐχ
ἥκιστα,
ὅπως
ἂν
παίδων
|
τε |
καὶ
(ἀνδρῶν
καὶ
πάσης
ἡλικίας |
[12, 964] |
διδάσκοντα
ἣν
δύναμιν
ἔχει
κακία
|
τε |
καὶ
ἀρετὴ
καὶ
πάντως
δηλοῦντα, |
[12, 950] |
τῶν
ἄλλων
ἀνθρώπων
ὅτι
(καλλίστην
|
τε |
καὶ
ἀρίστην
παρασκευάζεσθαι
πρὸς
ἀρετήν· |
[12, 950] |
ὅτι
πλείστους
ἅμα
καὶ
καλλίστους
|
τε |
καὶ
ἀρίστους,
~οἵτινες
εὐδόκιμον
τὴν |
[12, 965] |
δὲ
τὸ
ἓν
ἐπείγεσθαι
γνῶναί
|
τε, |
καὶ
γνόντα
πρὸς
ἐκεῖνο
συντάξασθαι |
[12, 952] |
ποιεῖσθαι·
ὁ
μὲν
δὴ
πρῶτός
|
τε |
καὶ
διὰ
τέλους
ἀεὶ
θερινὸς |
[12, 945] |
οὐ
σμικρότατος
καιρὸς
τοῦ
σῴζεσθαί
|
τε |
καὶ
διαλυθεῖσαν
(οἴχεσθαι
πολιτείαν.
ἂν |
[12, 964] |
τοὺς
φύλακας,
τῷ
δεομένῳ
(γνῶναί
|
τε |
καὶ
εἰδέναι,
ἢ
τῷ
δεομένῳ |
[12, 951] |
εὐδόκιμον
τὴν
πόλιν
ἐν
ἱεραῖς
|
τε |
καὶ
εἰρηνικαῖς
συνουσίαις
ποιήσουσι
(δοκεῖν, |
[12, 941] |
πεισθεὶς
ἡμῶν
τῷ
λόγῳ
εὐτυχεῖ
|
τε |
καὶ
εἰς
χρόνον
ἅπαντα
εὐτυχοῖ, |
[12, 956] |
ἄργυρος
ἐν
ἄλλαις
πόλεσιν
ἰδίᾳ
|
τε |
(καὶ
ἐν
ἱεροῖς
ἐστιν
ἐπίφθονον |
[12, 968] |
πρὸς
τούτοις
δὲ
χρόνους,
οὕς
|
τε |
καὶ
ἐν
οἷς
δεῖ
παραλαμβάνειν |
[12, 969] |
δ'
ὑμῖν
συγκινδυνεύσω
τῷ
φράζειν
|
τε |
καὶ
ἐξηγεῖσθαι
τά
γε
δεδογμένα |
[12, 964] |
εἰδέναι,
ἢ
τῷ
δεομένῳ
κολάζεσθαί
|
τε |
καὶ
ἐπιπλῆξαι
ἁμαρτάνοντι,
πότερον
οὐ |
[12, 968] |
τοῦτο
δὴ
τὰ
νῦν
λέγωμέν
|
τε |
καὶ
ἐρευνῶμεν.
(Ἀθηναῖος)
οὐκέτι
νόμους, |
[12, 945] |
ἀμέμπτως,
ἡ
πᾶσα
οὕτω
θάλλει
|
τε |
καὶ
εὐδαιμονεῖ
χώρα
καὶ
πόλις· |
[12, 942] |
βλεπούσας
χορεύειν,
καὶ
ὅλην
εὐκολίαν
|
τε |
καὶ
εὐχέρειαν
ἐπιτηδεύειν
τῶν
αὐτῶν |
[12, 955] |
ἔστω
ζημία.
τὸν
αὐτὸν
φίλον
|
τε |
καὶ
ἐχθρὸν
νομιζέτω
πᾶς
τῇ |
[12, 947] |
ἱερέας
μὲν
πάντας
τοῦ
Ἀπόλλωνός
|
τε |
καὶ
Ἡλίου,
ἀρχιέρεων
δὲ
ἕνα |
[12, 946] |
χρόνον,
ἐν
τῷ
τοῦ
Ἀπόλλωνός
|
τε |
καὶ
Ἡλίου
τεμένει,
ἐν
ᾧπερ |
[12, 966] |
τὴν
ψυχὴν
ἐλέγομεν,
ὡς
πρεσβύτατόν
|
(τε |
καὶ
θειότατόν
ἐστιν
πάντων
ὧν |
[12, 948] |
συγγιγνομένους
καὶ
ἐν
ἄλλαις
συνουσίαις
|
τε |
καὶ
ἰδιωτικαῖς
συγγενήσεσιν
ἑκάστων.
νόμος |
[12, 947] |
τυγχάνωσιν,
μετὰ
δὲ
ταῦτα
ἱερέας
|
τε |
καὶ
ἱερείας
ὡς
καθαρεύοντι
τῷ |
[12, 953] |
ἄλλης
χώρας
ἀφιγμένον·
ὃν
στρατηγοῖς
|
τε |
καὶ
ἱππάρχοις
καὶ
ταξιάρχοις
ὑποδεκτέον |
[12, 943] |
τοὺς
στρατεύσαντας
ἑκάστους
χωρίς,
ὁπλίτας
|
τε |
καὶ
ἱππέας
καὶ
τἆλλα
ἐμπολέμια |
[12, 949] |
καὶ
πάσης
μουσικῆς
καὶ
γυμνικῶν
|
τε |
καὶ
ἱππικῶν
ἄθλων
ἐπιστάτας
καὶ |
[12, 964] |
καὶ
περὶ
τῶν
διαφερόντων
(μεγέθει
|
τε |
καὶ
κάλλει
πάντα
τὰ
τοιαῦτα |
[12, 957] |
ἴσον
ἔσεσθαι
κατὰ
δίκην
βλέπειν
|
τε |
καὶ
κεκτημένον
γράμματα
αὐτῶν
πέρι |
[12, 961] |
ἂν
τῶν
ἄλλων
πράξεων
ἰδίων
|
τε |
καὶ
κοινῶν
καὶ
μάλιστ'
ᾖ |
[12, 968] |
φυλακῆς
φύσιν
ἂν
εἶεν
ἡλικίαις
|
τε |
καὶ
μαθημάτων
δυνάμεσιν
καὶ
τρόπων |
[12, 953] |
δὲ
καὶ
τῶν
τοιούτων
ἱερέας
|
τε |
καὶ
νεωκόρους
ἐπιμελεῖσθαι
καὶ
τημελεῖν, |
[12, 964] |
(Ἀθηναῖος)
μεῖζον
δή
τι
νομοθέτῃ
|
τε |
καὶ
νομοφύλακι,
καὶ
ὃς
ἀρετῇ |
[12, 963] |
δὲ
αὖ
λόγου
ψυχὴ
φρόνιμός
|
τε |
καὶ
νοῦν
ἔχουσα
οὔτ'
ἐγένετο |
[12, 953] |
ὑποδέχεσθαί
τε
χρὴ
πάντας
ξένους
|
(τε |
καὶ
ξένας
ἐξ
ἄλλης
χώρας |
[12, 956] |
ἄν,
οὓς
ἂν
ὁ
φεύγων
|
τε |
(καὶ
ὁ
διώκων
ἕλωνται
κοινῇ, |
[12, 943] |
παρθένος
γὰρ
Αἰδοῦς
Δίκη
λέγεταί
|
τε |
καὶ
ὄντως
εἴρηται,
ψεῦδος
δὲ |
[12, 966] |
γνωστέον,
ἢ
καὶ
ὅπως
ἕν
|
τε |
καὶ
ὅπῃ;
(Κλεινίας)
σχεδὸν
ἔοικ' |
[12, 966] |
δὴ
σπουδῇ
διεπερανάμεθα,
ὡς
εἰσίν
|
τε |
καὶ
ὅσης
φαίνονται
κύριοι
δυνάμεως, |
[12, 966] |
φοράν,
ὡς
ἔχει
τάξεως,
ἄστρων
|
τε |
καὶ
ὅσων
ἄλλων
ἐγκρατὴς
νοῦς |
[12, 967] |
ὅπερ
εἶπον,
τοὐναντίον
ἔχει
νῦν
|
τε |
καὶ
ὅτε
ἄψυχα
αὐτὰ
οἱ |
[12, 953] |
χάριν
ἀφίκοντο,
(ἀβλαβεῖς
τοῦ
δρᾶσαί
|
τε |
καὶ
παθεῖν
ἀπαλλάττωνται.
δικαστὰς
δ' |
[12, 965] |
μὴ
διηκριβωμένους
ἔστιν
οὓς
τραφέντας
|
τε |
καὶ
πεπαιδευμένους;
(Κλεινίας)
ἀλλ'
ὦ |
[12, 968] |
τὴν
περὶ
τὰ
τοιαῦτ'
ἐμπειρίαν
|
τε |
καὶ
σκέψιν
γεγονυῖάν
μοι
καὶ |
[12, 961] |
κυβερνητικῷ
νῷ
συγκερασάμενοι
σῴζουσιν
αὑτούς
|
τε |
καὶ
τὰ
περὶ
τὴν
ναῦν; |
[12, 962] |
σοφώτατοι,
ὡς
οἴονται,
πρὸς
ταῦτά
|
τε |
καὶ
τὰ
τοιαῦτα
σύμπαντα,
εἰς |
[12, 967] |
τοὺς
τὰ
τοιαῦτα
μεταχειρισαμένους
ἀστρονομίᾳ
|
τε |
καὶ
ταῖς
μετὰ
ταύτης
ἀναγκαίαις |
[12, 947] |
καὶ
τὸ
τῆς
Πυθίας
οὕτω
|
τε |
καὶ
ταύτῃ
σύμψηφον
ᾖ.
θήκην |
[12, 960] |
ἂν
καὶ
τίνα
τρόπον
πολιτείᾳ
|
τε |
καὶ
τοῖς
νόμοις
ἡμῖν;
~(Ἀθηναῖος) |
[12, 969] |
δεδογμένα
ἐμοὶ
περὶ
τῆς
παιδείας
|
τε |
καὶ
τροφῆς
τῆς
νῦν
αὖ |
[12, 942] |
τοῦ
βίου
ἁπάντων
τῶν
ἀνθρώπων
|
τε |
καὶ
τῶν
ὑπ'
ἀνθρώπους
θηρίων. |
[12, 962] |
κράτος
πολεμίων,
ἡ
δὲ
ἰατρῶν
|
τε |
καὶ
ὑπηρετῶν
ὑγιείας
σώματι
παρασκευήν; |
[12, 942] |
τὴν
τῶν
οἰκείων
ἀπολλύντας
(πίλων
|
τε |
καὶ
ὑποδημάτων
γένεσιν
καὶ
φύσιν· |
[12, 945] |
ἢ
ζῴου
τινός,
οὓς
ἐντόνους
|
τε |
καὶ
ὑποζώματα
καὶ
νεύρων
ἐπιτόνους, |
[12, 956] |
ἀναγκαῖα
περὶ
δίκας
γίγνεσθαι,
προτέρων
|
τε |
καὶ
ὑστέρων
λήξεις,
ἀποκρίσεών
τε |
[12, 965] |
γε
πρὸς
ἕκαστα
ἄκρον
δημιουργόν
|
τε |
καὶ
φύλακα
μὴ
μόνον
δεῖν |
[12, 956] |
πρέπον
ἔχοντες·
δεύτεροι
δὲ
κωμῆταί
|
τε |
καὶ
φυλέται,
κατὰ
τὸ
δωδέκατον |
[12, 966] |
τοῖς
ἔργοις
συνακολουθεῖν,
κρίνοντας
τά
|
τε |
καλῶς
γιγνόμενα
καὶ
τὰ
μὴ |
[12, 967] |
τούτων
ἀναγκαῖα
μαθήματα
λάβῃ,
τά
|
τε |
κατὰ
τὴν
μοῦσαν
τούτοις
τῆς |
[12, 969] |
τῷ
λόγῳ
ἐφηψάμεθα,
κεφαλῆς
νοῦ
|
τε |
κοινωνίας
εἰκόνα
τινά
πως
συμμείξαντες, |
[12, 968] |
ἐπιτηδεύματα
καὶ
νόμιμα
συναρμοττόντως,
~ὅσα
|
τε |
λόγον
ἔχει,
τούτων
δυνατὸς
(ᾖ |
[12, 942] |
τῆς
(τῶν
ἀρχόντων
δηλώσεως,
ἑνί
|
τε |
λόγῳ
τὸ
χωρίς
τι
τῶν |
[12, 953] |
δεύτερος,
ὄμμασιν
ὄντως
θεωρὸς
ὅσα
|
τε |
μουσῶν
ὠσὶν
ἔχεται
θεωρήματα·
τῷ |
[12, 951] |
τῆς
παιδείας
πάσης
ἐπιμελητὴς
ὅ
|
τε |
νέος
οἵ
τε
ἐκ
τῆς |
[12, 955] |
ὁ
κωλύων
ἀγωνίζεσθαι
νικήσῃ,
τά
|
τε |
νικητήρια
τῷ
διακωλυθέντι
(διδόναι
καὶ |
[12, 952] |
λόγους
περὶ
νόμων
ἀεὶ
τῆς
|
τε |
οἰκείας
πόλεως
πέρι,
καὶ
ἐὰν |
[12, 955] |
δωρεῖσθαι.
γῆ
μὲν
οὖν
ἑστία
|
τε |
οἰκήσεως
ἱερὰ
πᾶσι
πάντων
θεῶν· |
[12, 962] |
νομοθετοῦνται,
πρὸς
ἄμφω
βλέποντες,
ἐλεύθεροί
|
τε |
ὅπως
ἄλλων
τε
πόλεων
ἔσονται |
[12, 957] |
λόγων,
τὸν
ἀγαθὸν
δικαστὴν
αὑτόν
|
τε |
ὀρθοῦν
καὶ
τὴν
πόλιν,
τοῖς |
[12, 949] |
ξένους,
καθάπερ
τὰ
νῦν,
δέχεσθαί
|
τε |
ὅρκους
παρ'
(ἀλλήλων,
ἂν
ἐθέλωσι, |
[12, 969] |
παραδοτέον
τούτῳ
τὴν
πόλιν,
ἀμφισβήτησίς
|
τε |
οὐκ
ἔστ'
οὐδεμία
οὐδενὶ
τῶν |
[12, 943] |
δίκῃ
νεμεσητὸν
κατὰ
φύσιν
τῶν
|
τε |
οὖν
ἄλλων
εὐλαβεῖσθαι
πέρι
πλημμελεῖν |
[12, 960] |
πόλεως
εἶναι.
ταῦτα
δὴ
κείσθω
|
τε |
οὕτω
περὶ
τὰ
τοιαῦτα
νόμιμα, |
[12, 949] |
τῆς
χώρας
παρέξονται
συντρόφους
δικῶν
|
τε |
περὶ
λήξεως
τὸν
αὐτὸν
τρόπον |
[12, 942] |
κατὰ
μόνας
δρᾶν,
ἀλλ'
ἔν
|
τε |
πολέμῳ
παντὶ
καὶ
ἐν
εἰρήνῃ |
[12, 962] |
βλέποντες,
ἐλεύθεροί
τε
ὅπως
ἄλλων
|
τε |
πόλεων
ἔσονται
δεσπόται,
οἱ
δὲ |
[12, 967] |
ἄστροις
νοῦν
τῶν
ὄντων
τά
|
τε |
πρὸ
τούτων
ἀναγκαῖα
μαθήματα
λάβῃ, |
[12, 969] |
τε
ἄνδρες
ἀκριβῶς
ἐκλεχθῶσι,
παιδευθῶσί
|
τε |
(προσηκόντως,
παιδευθέντες
τε
ἐν
ἀκροπόλει |
[12, 954] |
δὲ
παρεχέτω
τὴν
οἰκίαν,
τά
|
τε |
σεσημασμένα
καὶ
τὰ
ἀσήμαντα,
φωρᾶν. |
[12, 957] |
ἅπαντα
βίον.
ὅσα
δὲ
περί
|
τε |
σιγὴν
δικαστῶν
καὶ
εὐφημίας
καὶ |
[12, 963] |
τί
δ'
ὅτι
δεῖ
προθυμεῖσθαί
|
τε |
συνιδεῖν
αὐτὸ
καὶ
ἐν
οἷς; |
[12, 954] |
ἀμφισβητεῖν
ἐξεῖναι.
χωρίων
μὲν
οἰκήσεών
|
τε |
τῇδε
οὐκ
ἔστ'
ἀμφισβήτησις·
τῶν |
[12, 952] |
πόλιν,
ἀποβλέποντας
εἰς
αὐτοὺς
διαφερόντως
|
τε |
τηροῦντας,
καὶ
τιμᾶν
μὲν
κατορθοῦντας, |
[12, 952] |
τ'
ἐπαινείσθω
μᾶλλον
ζῶν,
τελευτήσαντά
|
τε |
τιμαῖς
αὐτὸν
προσηκούσαις
ἡ
τῶν |
[12, 943] |
οἷς
περὶ
τῆς
ἀστρατείας,
ὀφλοῦσίν
|
τε |
τιμωρίαι
ἐπέστωσαν
αἵπερ
καὶ
πρόσθεν |
[12, 941] |
δυνάμει
δὲ
ἐλάττονι
(κέκλοφεν,
ὅ
|
τε |
τὸ
μεῖζον
κινῶν
οὐ
καταθέμενος |
[12, 959] |
τὸ
πᾶν
διαφέρουσαν,
ἐν
αὐτῷ
|
τε |
τῷ
βίῳ
τὸ
παρεχόμενον
ἡμῶν |
[12, 958] |
περὶ
τὰ
θεῖα
νόμιμα
τῶν
|
τε |
ὑπὸ
γῆς
θεῶν
καὶ
τῶν |
[12, 942] |
σιτεῖσθαι
καὶ
ἐγείρεσθαι
νύκτωρ
εἴς
|
τε |
φυλακὰς
καὶ
παραγγέλσεις,
καὶ
ἐν |
[12, 950] |
ἂν
τοῖς
ἄλλοις
ἀνθρώποις,
ὀνόμασίν
|
τε |
χαλεποῖς
ταῖσιν
λεγομέναις
ξενηλασίαις
χρωμένους |
[12, 953] |
τούτοις
δὴ
τοῖς
νόμοις
ὑποδέχεσθαί
|
τε |
χρὴ
πάντας
ξένους
(τε
καὶ |
[12, 967] |
ταῦτα
νῦν
δύο
λάβῃ,
ψυχή
|
τε |
ὡς
ἔστιν
πρεσβύτατον
ἁπάντων
ὅσα |