HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

Alphabétiquement [« »]
ἥμερος 1
ἡμέτερον 1
ἡμέτερος 1
ἡμῖν 28
ἡμιολίαν 2
ἡμίσειαν 1
ἡμίσεις 2

Fréquences [« »]
27 γε
26 χρὴ
25 ὦ
28 ἡμῖν
28 τι
29 τῇ
30 δεῖ

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Platon, Les lois, livre XII

ἡμῖν

Livre, pages

[12, 960]   πολιτείᾳ τε καὶ τοῖς νόμοις ἡμῖν; ~(Ἀθηναῖος) ἆρ' οὐκ εἴπομεν ὅτι

[12, 966]   περὶ πάντων τῶν σπουδαίων ἆρ' ἡμῖν αὑτὸς λόγος, ὅτι δεῖ τοὺς

[12, 951]   μὲν ὁ θεωρὸς ὁ τοιοῦτος ἡμῖν γεγονὼς ἔστω πλειόνων ἐτῶν ἢ

[12, 968]   ἄγει· τίς δὲ ὁ τρόπος ἡμῖν (γιγνόμενος ὀρθῶς γίγνοιτ' ἄν, τοῦτο

[12, 966]   μόνον ἕκαστον τούτων τοὺς φύλακας ἡμῖν γνωστέον, ἢ καὶ ὅπως ἕν

[12, 960]   μᾶλλον δὲ σωτηρίαν τῶν νόμων. ἡμῖν δ' ἔτι μοι φαίνεσθαι δοκεῖ

[12, 965]   ἐν τῇ πόλει ἐγγεγονέναι τοῦθ' ἡμῖν· εἰ δ' ἄρα τὸ παράπαν

[12, 969]   φίλε Κλεινία, ἐκ τῶν νῦν ἡμῖν εἰρημένων ἁπάντων ἢ τὴν πόλιν

[12, 961]   οὐκ εἴπομεν ὅτι δεῖ σύλλογον ἡμῖν ἐν τῇ πόλει γίγνεσθαι τοιόνδε

[12, 962]   ἀληθῆ λέγεις. (Ἀθηναῖος) νῦν οὖν ἡμῖν ἐν τίνι ποτὲ τῶν τῆς

[12, 962]   τέλος ὁ κατοικισμὸς τῆς χώρας ἡμῖν ἕξειν, εἶναί τι τὸ γιγνῶσκον

[12, 960]   σχεδὸν ἡ νομοθεσία τέλος ἂν ἡμῖν ἔχοι· τῶν πάντων δ' ἑκάστοτε

[12, 964]   οὖν; ὃ λέγομεν νῦν ποιητέον ἡμῖν, ἢ πῶς; τοὺς φύλακας ἀκριβεστέρους

[12, 964]   κεφαλῇ τε καὶ αἰσθήσεσιν ὁμοιωθήσεται ἡμῖν ἡ πόλις, ὡς τοιαύτην τινὰ

[12, 961]   παντί. τοιοῦτόν τί που λεχθὲν ἡμῖν ἦν ἐν τοῖς (ἔμπροσθεν λόγοις;

[12, 953]   ποτέ τις ἔλθῃ τῶν παρ' ἡμῖν θεωρῶν ἀντίστροφος ἐξ ἄλλης χώρας,

[12, 965]   τούτου διαφυγόντος ἡμᾶς, οἰόμεθά ποτε (ἡμῖν ἱκανῶς ἕξειν τὰ πρὸς ἀρετήν,

[12, 957]   προσῆκον κεκτῇτ' ἂν ὁ θεῖος ἡμῖν καὶ θαυμαστὸς νόμος. καὶ δὴ

[12, 968]   ἐν κοινῷ καὶ μέσῳ ἔοικεν ἡμῖν κεῖσθαι, καὶ εἴπερ κινδυνεύειν περὶ

[12, 945]   μέρους. εὐθύνων δὴ πέρι τίς ἡμῖν λόγος ἂν εἴη πρέπων ἀρχόντων

[12, 962]   τοῦτον, ὡς ὁ νῦν παρεστηκὼς ἡμῖν λόγος μηνύει, πᾶσαν ἀρετὴν ἔχειν·

[12, 969]   ποτέ. ἐάν γε μὴν οὗτος ἡμῖν ὁ θεῖος γένηται σύλλογος, ὦ

[12, 969]   τινά πως συμμείξαντες, ἐὰν ἄρα ἡμῖν οἵ τε ἄνδρες ἀκριβῶς ἐκλεχθῶσι,

[12, 965]   που τὸ τοιοῦτον, ἐπεὶ δοκεῖς ἡμῖν ὀρθότατα λέγειν. ἀλλὰ δὴ πῶς

[12, 965]   φράζειν ἐσόμεθα; οὔκουν ἐάν γε ἡμῖν συμβούλοις πειθώμεθα, ἄλλως δέ πως

[12, 963]   ἓν ἔφαμεν δεῖν ἀεὶ πάνθ' ἡμῖν τὰ τῶν νόμων βλέποντ' εἶναι,

[12, 962]   ὅστις ποτὲ ὁ πολιτικὸς ὢν ἡμῖν τυγχάνει, ἔπειτα ὅντινα τρόπον δεῖ

[12, 965]   καὶ τοὺς τῆς θείας πολιτείας ἡμῖν φύλακας ἀκριβῶς ἰδεῖν πρῶτον τί

Livre, pages
[12, 960]	πολιτείᾳ τε καὶ τοῖς νόμοις	ἡμῖν;	~(Ἀθηναῖος) ἆρ' οὐκ εἴπομεν ὅτι
[12, 966]	περὶ πάντων τῶν σπουδαίων ἆρ'	ἡμῖν	αὑτὸς λόγος, ὅτι δεῖ τοὺς
[12, 951]	μὲν ὁ θεωρὸς ὁ τοιοῦτος	ἡμῖν	γεγονὼς ἔστω πλειόνων ἐτῶν ἢ
[12, 968]	ἄγει· τίς δὲ ὁ τρόπος	ἡμῖν	(γιγνόμενος ὀρθῶς γίγνοιτ' ἄν, τοῦτο
[12, 966]	μόνον ἕκαστον τούτων τοὺς φύλακας	ἡμῖν	γνωστέον, ἢ καὶ ὅπως ἕν
[12, 960]	μᾶλλον δὲ σωτηρίαν τῶν νόμων.	ἡμῖν	δ' ἔτι μοι φαίνεσθαι δοκεῖ
[12, 965]	ἐν τῇ πόλει ἐγγεγονέναι τοῦθ'	ἡμῖν·	εἰ δ' ἄρα τὸ παράπαν
[12, 969]	φίλε Κλεινία, ἐκ τῶν νῦν	ἡμῖν	εἰρημένων ἁπάντων ἢ τὴν πόλιν
[12, 961]	οὐκ εἴπομεν ὅτι δεῖ σύλλογον	ἡμῖν	ἐν τῇ πόλει γίγνεσθαι τοιόνδε
[12, 962]	ἀληθῆ λέγεις. (Ἀθηναῖος) νῦν οὖν	ἡμῖν	ἐν τίνι ποτὲ τῶν τῆς
[12, 962]	τέλος ὁ κατοικισμὸς τῆς χώρας	ἡμῖν	ἕξειν, εἶναί τι τὸ γιγνῶσκον
[12, 960]	σχεδὸν ἡ νομοθεσία τέλος ἂν	ἡμῖν	ἔχοι· τῶν πάντων δ' ἑκάστοτε
[12, 964]	οὖν; ὃ λέγομεν νῦν ποιητέον	ἡμῖν,	ἢ πῶς; τοὺς φύλακας ἀκριβεστέρους
[12, 964]	κεφαλῇ τε καὶ αἰσθήσεσιν ὁμοιωθήσεται	ἡμῖν	ἡ πόλις, ὡς τοιαύτην τινὰ
[12, 961]	παντί. τοιοῦτόν τί που λεχθὲν	ἡμῖν	ἦν ἐν τοῖς (ἔμπροσθεν λόγοις;
[12, 953]	ποτέ τις ἔλθῃ τῶν παρ'	ἡμῖν	θεωρῶν ἀντίστροφος ἐξ ἄλλης χώρας,
[12, 965]	τούτου διαφυγόντος ἡμᾶς, οἰόμεθά ποτε	(ἡμῖν	ἱκανῶς ἕξειν τὰ πρὸς ἀρετήν,
[12, 957]	προσῆκον κεκτῇτ' ἂν ὁ θεῖος	ἡμῖν	καὶ θαυμαστὸς νόμος. καὶ δὴ
[12, 968]	ἐν κοινῷ καὶ μέσῳ ἔοικεν	ἡμῖν	κεῖσθαι, καὶ εἴπερ κινδυνεύειν περὶ
[12, 945]	μέρους. εὐθύνων δὴ πέρι τίς	ἡμῖν	λόγος ἂν εἴη πρέπων ἀρχόντων
[12, 962]	τοῦτον, ὡς ὁ νῦν παρεστηκὼς	ἡμῖν	λόγος μηνύει, πᾶσαν ἀρετὴν ἔχειν·
[12, 969]	ποτέ. ἐάν γε μὴν οὗτος	ἡμῖν	ὁ θεῖος γένηται σύλλογος, ὦ
[12, 969]	τινά πως συμμείξαντες, ἐὰν ἄρα	ἡμῖν	οἵ τε ἄνδρες ἀκριβῶς ἐκλεχθῶσι,
[12, 965]	που τὸ τοιοῦτον, ἐπεὶ δοκεῖς	ἡμῖν	ὀρθότατα λέγειν. ἀλλὰ δὴ πῶς
[12, 965]	φράζειν ἐσόμεθα; οὔκουν ἐάν γε	ἡμῖν	συμβούλοις πειθώμεθα, ἄλλως δέ πως
[12, 963]	ἓν ἔφαμεν δεῖν ἀεὶ πάνθ'	ἡμῖν	τὰ τῶν νόμων βλέποντ' εἶναι,
[12, 962]	ὅστις ποτὲ ὁ πολιτικὸς ὢν	ἡμῖν	τυγχάνει, ἔπειτα ὅντινα τρόπον δεῖ
[12, 965]	καὶ τοὺς τῆς θείας πολιτείας	ἡμῖν	φύλακας ἀκριβῶς ἰδεῖν πρῶτον τί

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 24/05/2007