Livre, pages
[12, 945]	ἀπ' ἄλλης, καὶ οὐκ εἰς	τὸ	αὐτὸ ἔτι νεύουσαι, (πολλὰς ἐκ
[12, 955]	δῶρα, ἐπὶ δὲ φλαύροις (οὔ·	τὸ	γὰρ γνῶναι καὶ γνόντα καρτερεῖν
[12, 967]	πάλιν, ἑαυτοὺς δὲ πολὺ μᾶλλον·	τὸ	γὰρ δὴ πρὸ τῶν ὀμμάτων,
[12, 962]	χώρας ἡμῖν ἕξειν, εἶναί τι	τὸ	γιγνῶσκον ἐν αὐτῷ πρῶτον μὲν
[12, 950]	νέος εἴτε καὶ πρεσβύτερος ὤν.	τὸ	δ' αὖ μήτε ἄλλους δέχεσθαι
[12, 942]	μὲν ὑπηρετικώτατον ἅπαντι τῷ σώματι,	τὸ	δὲ ἀρχικώτατον, ~ἔχον (τὰς κυρίας
[12, 967]	βουλήσεως ἀγαθῶν πέρι τελουμένων. (Κλεινίας)	τὸ	δὲ δὴ πῶς ἔχον ἂν
[12, 953]	τούτων τισὶν τὸ μὲν διδάξας,	τὸ	δὲ μαθὼν ἀπαλλαττέσθω, φίλος παρὰ
[12, 959]	ὡς εἰς ἄψυχον χθονίων βωμόν·	τὸ	δὲ μέτριον νομοθέτης ἂν μαντεύσαιτο
[12, 949]	ἐνεχυρασίαις πρᾶσιν τῶν ἐνεχύρων εἶναι,	τὸ	δὲ νόμισμα γίγνεσθαι τῇ πόλει·
[12, 959]	καὶ ἐμπιμπλάντα τὴν αὑτοῦ μοῖραν,	τὸ	δὲ παρὸν δεῖν εὖ ποιεῖν,
[12, 959]	μηδὲν ἀλλ' ἢ τὴν ψυχήν,	(τὸ	δὲ σῶμα ἰνδαλλόμενον ἡμῶν ἑκάστοις
[12, 963]	αὐτὰ προσείπομεν, τὸ μὲν ἀνδρείαν,	τὸ	δὲ φρόνησιν. ἐρῶ γάρ σοι
[12, 956]	ὁ δὲ φεύγων, ἂν ἡττηθῇ	τὸ	δεύτερον, τὸ πεμπτημόριον ἀποτινέτω τοῦ
[12, 955]	δυοῖν οὔσαιν ταῖν εἰσφοραῖν, ὁποτέρᾳ	τὸ	δημόσιον (ἂν χρῆσθαι βούληται, χρῆται,
[12, 949]	ἀσχήμοσιν μήτε οἴκτοις γυναικείοις, ἀλλὰ	τὸ	δίκαιον μετ' εὐφημίας διδάσκοντα καὶ
[12, 949]	πρεπούσας ζημίας ἐπιβαλλούσας (εἰσάγειν εἰς	τὸ	δικαστήριον, ἕως ἂν ἐθελήσωσι δρᾶν
[12, 943]	τούτοις δ' ἔτι προστιμᾶν αὐτῷ	τὸ	δικαστήριον ὅτι χρὴ παθεῖν ἢ
[12, 950]	δὲ οὔποτε περὶ σμικροῦ ποιεῖσθαι	τὸ	δοκεῖν ἀγαθοὺς εἶναι τοῖς ἄλλοις
[12, 960]	πάντων δ' ἑκάστοτε τέλος οὐ	τὸ	δρᾶσαί τι σχεδὸν οὐδὲ τὸ
[12, 957]	καὶ συλλήβδην πάσης ἀδικίας εἰς	τὸ	δυνατὸν μεταβολήν, ὅσοις ἰάσιμοι δόξαι
[12, 944]	κατὰ δύναμιν τὸ μεῖζον καὶ	τὸ	δυσχερέστερον κακὸν ἀπὸ τοῦ ἐναντίου.
[12, 956]	κωμῆταί τε καὶ φυλέται, κατὰ	τὸ	δωδέκατον μέρος διῃρημένοι, ἐν οἷς,
[12, 963]	σκοπεῖς; τί ποτ' ἐκεῖνό ἐστι	τὸ	ἕν, ὃ δὴ σαφῶς ὁ
[12, 963]	ἰατρικὸν (καὶ στρατηγικὸν εἴπομεν εἰς	τὸ	ἓν ἐκεῖνο οἷ δεῖ βλέπειν,
[12, 965]	βλέπειν δυνατὸν εἶναι, πρὸς δὲ	τὸ	ἓν ἐπείγεσθαι γνῶναί τε, καὶ
[12, 954]	δικάζεσθαι μὲν τὸν ἀπειργόμενον, τιμησάμενον	τὸ	ἐρευνώμενον, ἂν δέ τις ὄφλῃ,
[12, 960]	τὸ δρᾶσαί τι σχεδὸν οὐδὲ	τὸ	κτήσασθαι κατοικίσαι τ' ἐστίν, ἀλλὰ
[12, 960]	προσρήματα. (Κλεινίας) ποῖα δή; (Ἀθηναῖος)	τὸ	Λάχεσιν μὲν τὴν πρώτην εἶναι,
[12, 968]	τούτων οὕτως, ὦ ξένε; (Ἀθηναῖος)	τὸ	λεγόμενον, ὦ φίλοι, ἐν κοινῷ
[12, 946]	καὶ ἑβδομήκοντα ἔτη συμβῇ γενόμενα,	τὸ	λοιπὸν δὲ τρεῖς ἀεὶ προσγιγνέσθων
[12, 956]	τῶν μεγίστων πέρι πάντων εἴρηνται,	τὸ	λοιπὸν δὴ δίκας ἂν εἴη
[12, 942]	ἐναντίων καὶ κοίτης σκληρᾶς, καὶ	τὸ	μέγιστον, τὴν τῆς κεφαλῆς καὶ
[12, 944]	τεμεῖν δὴ χρεὼν κατὰ δύναμιν	τὸ	μεῖζον καὶ τὸ δυσχερέστερον κακὸν
[12, 941]	δὲ ἐλάττονι (κέκλοφεν, ὅ τε	τὸ	μεῖζον κινῶν οὐ καταθέμενος ὅλον
[12, 963]	ἀμφότερα, δύο πάλιν αὐτὰ προσείπομεν,	τὸ	μὲν ἀνδρείαν, τὸ δὲ φρόνησιν.
[12, 950]	τὴν εὐδοξίαν πρὸς τῶν πολλῶν.	τὸ	μὲν γὰρ ὀρθότατον καὶ μέγιστον,
[12, 953]	ἀρετῇ, συνὼν δὲ τούτων τισὶν	τὸ	μὲν διδάξας, τὸ δὲ μαθὼν
[12, 963]	γάρ σοι τὴν αἰτίαν, ὅτι	τὸ	μέν ἐστιν περὶ φόβον, οὗ
[12, 956]	εἴη χρεὼν γίγνεσθαι. δικαστηρίων δὲ	τὸ	μὲν πρῶτον αἱρετοὶ δικασταὶ γίγνοιντ'
[12, 942]	σώματος καὶ τοὐναντίον ἐναντίως, καὶ	τὸ	μὲν ὑπηρετικώτατον ἅπαντι τῷ σώματι,
[12, 969]	νῦν αὖ κεκινημένης τοῖς λόγοις·	τὸ	μέντοι κινδύνευμα οὐ σμικρὸν οὐδ'
[12, 941]	ἅπαντα εὐτυχοῖ, ὁ δὲ ἀπιστήσας	τὸ	μετὰ ταῦτα τοιῷδέ τινι μαχέσθω
[12, 958]	φθείρων θανάτῳ ζημιούσθω. ἀνδρὶ δὴ	τὸ	μετὰ τοῦτο γεννηθέντι καὶ ἐκτραφέντι,
[12, 961]	βουλόμεθα. (Κλεινίας) πῶς δή; (Ἀθηναῖος)	τὸ	μετὰ τοῦτο ἡμέτερος ἂν καιρὸς
[12, 964]	πάλιν ὅπῃ τέτταρα. καὶ δὴ	τὸ	μετὰ τοῦτο σκοπῶμεν τὸν εἰδότα
[12, 962]	πᾶσαν ἀρετὴν ἔχειν· ἧς ἄρχει	τὸ	μὴ πλανᾶσθαι πρὸς πολλὰ στοχαζόμενον,
[12, 968]	ὀρθῶς λέγοιτο, ἀπρόρρητα δὲ διὰ	τὸ	μηδὲν προρρηθέντα δηλοῦν τῶν λεγομένων.
[12, 942]	γίγνονται κατὰ τρόπον, μέγιστον δὲ	τὸ	μηδέποτε ἄναρχον μηδένα εἶναι, μήτ'
[12, 966]	τὴν δὲ μὴ ἐπιτροπὴν εἶναι	τὸ	μηδέποτε (τῶν νομοφυλάκων αἱρεῖσθαι τὸν
[12, 943]	δίκην ἀνδρὶ πάντ' ἄνδρα φοβεῖσθαι	τὸ	μήτε ἐπενεγκεῖν ψευδῆ τιμωρίαν, μήτ'
[12, 959]	τἀνθρώπινα, μέτρον ἔχουσα τριταία πρὸς	τὸ	μνῆμα ἐκφορά. πείθεσθαι δ' ἐστὶ
[12, 943]	τότε γενομένης αὐτοῖς. στέφανον δὲ	τὸ	νικητήριον ἑκάστοις εἶναι θαλλοῦ· τοῦτον
[12, 960]	ξένε, λέγεις· πρὸς ὅτι δὲ	τὸ	νῦν αὖ ῥηθὲν εἴρηται, φράζ'
[12, 967]	πάντων, ἐπὶ δὲ τούτοισι δή,	τὸ	νῦν εἰρημένον πολλάκις, τόν τε
[12, 967]	ὑπεδύετο περὶ αὐτά, καὶ ὑπωπτεύετο	τὸ	νῦν ὄντως δεδογμένον, ὅσοι τῆς
[12, 960]	πεπρᾶχθαι, πρότερον (δ' ἀτελὲς εἶναι	τὸ	ὅλον. (Κλεινίας) καλῶς, ὦ ξένε,
[12, 966]	ὅσων ἄλλων ἐγκρατὴς νοῦς ἐστιν	τὸ	πᾶν διακεκοσμηκώς. ὁ γὰρ ἰδὼν
[12, 959]	καὶ λέγοντι ψυχὴν σώματος εἶναι	τὸ	πᾶν διαφέρουσαν, ἐν αὐτῷ τε
[12, 944]	διαφέρει δὲ ὅλον που καὶ	τὸ	πᾶν. ὧδ' οὖν δὴ λεγέσθω
[12, 950]	διὸ καλὸν ταῖς πολλαῖς πόλεσι	τὸ	παρακέλευμά ἐστιν, προτιμᾶν τὴν εὐδοξίαν
[12, 942]	ἔθεσι μήτε γιγνώσκειν μήτ' ἐπίστασθαι	τὸ	παράπαν, ἀλλ' ἁθρόον ἀεὶ καὶ
[12, 965]	τοῦθ' ἡμῖν· εἰ δ' ἄρα	τὸ	παράπαν δοκεῖ ἐᾶν, ὁρᾶν δὴ
[12, 949]	σύμπαντας τοὺς ἐπικαλοῦντας ἀλλήλοις. καὶ	τὸ	παράπαν ἐν δίκῃ τοὺς προέδρους
[12, 962]	εἴη τοῦτο οὗ τὸν σκοπὸν	τὸ	παράπαν μηδ' εἰδείη; (Κλεινίας) καὶ
[12, 948]	μέρος τι μέν, φαμέν, ἀνθρώπων	τὸ	παράπαν οὐχ ἡγοῦνται θεούς, οἱ
[12, 959]	ἐν αὐτῷ τε τῷ βίῳ	τὸ	παρεχόμενον ἡμῶν ἕκαστον τοῦτ' εἶναι
[12, 966]	ἐπιτρέπειν, ὃς ἂν μὴ διαπονήσηται	τὸ	πᾶσαν πίστιν λαβεῖν τῶν οὐσῶν
[12, 947]	περὶ αὐτὴν τὴν κλίνην ἔμπροσθεν	τὸ	πάτριον μέλος ἐφυμνεῖν, (καὶ κόρας
[12, 956]	φεύγων, ἂν ἡττηθῇ τὸ δεύτερον,	τὸ	πεμπτημόριον ἀποτινέτω τοῦ τιμήματος τῆς
[12, 956]	δευτέρους ἴῃ, νικήσας μὲν δὴ	τὸ	πέμπτον μέρος ἀπολαμβανέτω, νικηθεὶς δὲ
[12, 948]	δὲ ὁ διώκων μὴ μεταλάβῃ	τὸ	πέμπτον μέρος τῶν (ψήφων, τινέτω
[12, 962]	γὰρ οὔ; (Ἀθηναῖος) ἰατρὸς δὴ	τὸ	περὶ σῶμα ἀγνοῶν, ὃ προσείπομεν
[12, 966]	ἀέναον οὐσίαν ἐπόρισεν· ἓν δὲ	τὸ	περὶ τὴν φοράν, ὡς ἔχει
[12, 966]	οὐχ ἓν τῶν καλλίστων ἐστὶν	τὸ	περὶ τοὺς θεούς, ὃ δὴ
[12, 946]	ἥμισυν ἀριθμὸν πλείω ποιῶσιν, ἀφελεῖν	τὸ	πλέον ἀποκρίναντας (νεότητι, τοὺς δ'
[12, 949]	ἐννεοττεύοντες ἐν τῇ πόλει ὡς	τὸ	πολὺ τοιούτους ἄλλους κυρίους τῆς
[12, 965]	περὶ ὁτουοῦν ὁτῳοῦν γίγνοιτο ἢ	τὸ	πρὸς μίαν ἰδέαν ἐκ τῶν
[12, 967]	~ὃς οὐ τοὐναντίον ἔπαθεν ἢ	τὸ	προσδοκώμενον ὑπὸ (τῶν πολλῶν. οἱ
[12, 949]	δικαστήριον, ἕως ἂν ἐθελήσωσι δρᾶν	τὸ	προσταχθέν. πόλει δέ, ἥτις ἂν
[12, 962]	οὖσα καὶ ἀναίσθητος εἰ πράξει	τὸ	προστυχὸν ἑκάστοτε ἐν ἑκάσταις τῶν
[12, 966]	τοῦτ' ἂν μηχανῷτο; ~(Ἀθηναῖος) μήπω	τὸ	πῶς ἂν μηχανησαίμεθα λέγωμεν· εἰ
[12, 968]	δεῖ γίγνεσθαι νομοθετεῖν ἀλλὰ ἤδη	τὸ	τὰ τοιαῦτα κατασκευάζον διδαχὴ μετὰ
[12, 959]	ζῶσι, καὶ δὴ καὶ πρὸς	τὸ	τέλος ἁπάντων νομοφύλαξ εἷς γέ
[12, 947]	ἄλλων εἴργωνται τάφων, ἐὰν καὶ	τὸ	τῆς Πυθίας οὕτω τε καὶ
[12, 961]	συλλόγου πάλιν ἀναλαβὼν λέγοιμ' ἂν	τὸ	τοιόνδε. φημί, εἴ τις τοῦτον
[12, 968]	(Ἀθηναῖος) καὶ μὴν πρός γε	τὸ	τοιοῦτον ἁμιλληθῶμεν πάντες. συλλήπτωρ γὰρ
[12, 965]	ὦ ξένε, θεόν, ἐατέον που	τὸ	τοιοῦτον, ἐπεὶ δοκεῖς ἡμῖν ὀρθότατα
[12, 949]	ἀφ' ἱερῶν φέροντα δρᾶν ἀεὶ	τὸ	τοιοῦτον, καὶ κριτὴν αὖ χορῶν
[12, 962]	τὰ μὲν πολλὰ οὐδὲν θαυμαστὸν	τὸ	τοῖς μὲν τὸν ὅρον εἶναι
[12, 956]	δ' ἐγκαλῶν τις τοῖς δικασταῖς	τὸ	τρίτον ἀγωνίζεσθαι βούληται, (ἀγέτω μὲν
[12, 956]	τῆς δίκης. ἐὰν δ' εἰς	τὸ	τρίτον ἔλθωσιν δικαστήριον ἀπειθήσαντες ταῖς
[12, 948]	οἱ ζῶντες, πρὸς δὲ τούτοις	τὸ	τῶν ἐκλεκτῶν δικαστήριον, γραφέσθω δὲ
[12, 951]	πόλεμον ἔστω γεγενημένος, (εἰ μέλλει	τὸ	τῶν νομοφυλάκων δεῖγμα εἰς τὰς
[12, 958]	καταδικασθείς, εἰσαγόντων μὲν αὐτὸν εἰς	τὸ	τῶν νομοφυλάκων δικαστήριον οἱ ἀφαιρεθέντες
[12, 960]	ἀπαγορεύειν, καὶ τὸν νεκρὸν εἰς	τὸ	φανερὸν προάγειν τῶν ὁδῶν κωλύειν,
[12, 958]	ἄλλον μηδένα, πρὶν ἂν ἐκπληρώσῃ	τὸ	χρέος (ἅπαν τῷ νικήσαντι· ἄλλοις
[12, 942]	ἀρχόντων δηλώσεως, ἑνί τε λόγῳ	τὸ	χωρίς τι τῶν ἄλλων πράττειν

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 24/05/2007