Livre, pages |
[12, 967] |
δὲ
δὴ
πῶς
ἔχον
ἂν
|
εἴη; |
(Ἀθηναῖος)
πᾶν,
ὅπερ
εἶπον,
τοὐναντίον |
[12, 959] |
ἐκτεθνεῶτα
καὶ
τὸν
ὄντως
τεθνηκότα,
|
εἴη |
δ'
ἂν
σχεδόν,
ὡς
τἀνθρώπινα, |
[12, 950] |
Κρήτην
οἰκιζομένῃ
πόλει
πρέπον
ἂν
|
εἴη |
δόξαν
πρὸς
τῶν
ἄλλων
ἀνθρώπων |
[12, 956] |
δὲ
λευκὰ
πρέποντ'
ἂν
θεοῖς
|
εἴη |
καὶ
ἄλλοθι
καὶ
ἐν
ὑφῇ, |
[12, 961] |
ἕν,
σωτηρία
ἑκάστων
δικαιότατ'
ἂν
|
εἴη |
καλουμένη.
(Κλεινίας)
ἔοικε
γοῦν.
(Ἀθηναῖος) |
[12, 968] |
πρῶτον
μὲν
δήπου
καταλεκτέος
ἂν
|
εἴη |
κατάλογος
(τῶν
ὅσοι
ἐπιτήδειοι
πρὸς |
[12, 967] |
καὶ
τότε,
λέγοντες
ὡς
νοῦς
|
εἴη |
ὁ
διακεκοσμηκὼς
πάνθ'
ὅσα
κατ' |
[12, 963] |
ἡμέτερον,
ὦ
ξένε,
ὀρθῶς
ἂν
|
εἴη |
πάλαι
τιθέμενον;
πρὸς
γὰρ
ἓν |
[12, 958] |
διατεθείσαις
ψυχαῖς
διανέμοντες,
ὃ
δικαίως
|
εἴη |
πολλάκις
ἂν
εἰρημένον,
ἄξιοι
ἐπαίνου |
[12, 945] |
πέρι
τίς
ἡμῖν
λόγος
ἂν
|
εἴη |
πρέπων
ἀρχόντων
γενομένων
τῶν
μὲν |
[12, 957] |
ματαίων,
τούτων
πάντων
ἂν
βάσανος
|
εἴη |
σαφὴς
τὰ
τοῦ
νομοθέτου
γράμματα, |
[12, 969] |
οὐδ'
ἑτέροις
τισὶν
προσφερὲς
ἂν
|
εἴη. |
σοὶ
δὴ
τοῦτό
γε,
ὦ |
[12, 967] |
ἁμαρτάνοντες
ψυχῆς
φύσεως
ὅτι
πρεσβύτερον
|
εἴη |
σωμάτων,
(διανοηθέντες
δὲ
ὡς
νεώτερον, |
[12, 957] |
τοὺς
νόμους
κείμενα,
εἴπερ
ὀρθῶς
|
εἴη |
τεθέντα,
γίγνοιτ'
ἄν,
ἢ
μάτην |
[12, 948] |
νῦν
ἀνθρώποις
ἡ
Ῥαδαμάνθυος
(ἂν
|
εἴη |
τέχνη
πρέπουσα
ἐν
δίκαις.
μεταβεβληκυιῶν |
[12, 962] |
προσαγορεύοιτο,
εἶτα
σῴζειν
ἂν
δυνατὸς
|
εἴη |
τοῦτο
οὗ
τὸν
σκοπὸν
τὸ |
[12, 956] |
τὸ
λοιπὸν
δὴ
δίκας
ἂν
|
εἴη |
χρεὼν
γίγνεσθαι.
δικαστηρίων
δὲ
τὸ |