Livre, pages |
[12, 951] |
ἀριστεῖα
εἰληφότων,
ἔπειτα
τῶν
νομοφυλάκων
|
(τοὺς |
ἀεὶ
πρεσβεύοντας
δέκα.
ἔτι
ὁ |
[12, 955] |
πόλεμον
πρός
τινας
ἑαυτῷ
ποιῆται,
|
τοὺς |
αἰτίους
οἱ
στρατηγοὶ
ταύτης
τῆς |
[12, 943] |
δὲ
εἰς
τοὺς
ἱππέας
καὶ
|
τοὺς |
ἄλλους
δὲ
κατὰ
ταὐτὰ
εἰς |
[12, 961] |
τροφῇ,
τὸν
νέον
οὕτως
εἰς
|
τοὺς |
ἄλλους
εἰσφέρειν,
καὶ
ἐὰν
μὲν |
[12, 950] |
μετ'
ὀλίγων
ἥλιον
ὄψεσθαι
καὶ
|
τοὺς |
ἄλλους
θεοὺς
ἐν
ταῖς
εὐνόμοις |
[12, 950] |
πολλοί,
τοσοῦτον
καὶ
τοῦ
κρίνειν
|
τοὺς |
ἄλλους
ὅσοι
πονηροὶ
καὶ
χρηστοί, |
[12, 947] |
σὺν
δὲ
ὅπλοις
ὁπλίτας,
καὶ
|
τοὺς |
ἄλλους
ὡσαύτως,
παῖδας
δὲ
περὶ |
[12, 950] |
λόγοις
καὶ
ταῖς
δόξαις
διαιροῦνται
|
τοὺς |
ἀμείνους
τῶν
ἀνθρώπων
καὶ
τοὺς |
[12, 946] |
πόλις,
ἀποφήνασα
αὑτῆς
Ἡλίῳ
ἄνδρας
|
τοὺς |
ἀρίστους
τρεῖς,
ἀκροθίνιον
(Ἀπόλλωνι
κατὰ |
[12, 946] |
καὶ
κοινῇ
μετ'
ἀλλήλων
κρίναντες
|
τοὺς |
ἄρξαντας
τῇ
πόλει,
ἀποφηνάντων,
εἰς |
[12, 945] |
πολιτείαν.
ἂν
μὲν
γὰρ
οἱ
|
τοὺς |
ἄρχοντας
ἐξευθύνοντες
βελτίους
ὦσιν
ἐκείνων, |
[12, 949] |
καθάπερ
ἔξω
τοῦ
λόγου
λέγοντος,
|
τοὺς |
ἄρχοντας
πάλιν
ἐπανάγειν
εἰς
τὸν |
[12, 947] |
ἑτέρων
κοινωνῶσιν
ἱερῶν,
ἐκ
τούτων
|
τοὺς |
ἄρχοντας
τῆς
θεωρίας
ἑκάστης
ἐκπέμπειν, |
[12, 954] |
ἐὰν
δὲ
πλείονα
χρόνον
ἀπῇ,
|
τοὺς |
ἀστυνόμους
παραλαβὼν
οὕτω
φωράτω,
λύων |
[12, 953] |
ξένας
ἐξ
ἄλλης
χώρας
καὶ
|
τοὺς |
αὑτῶν
ἐκπέμπειν,
τιμῶντας
ξένιον
Δία, |
[12, 943] |
ἄλλους
δὲ
κατὰ
ταὐτὰ
εἰς
|
τοὺς |
αὑτῶν
συννόμους·
ἐὰν
δέ
τις |
[12, 965] |
καὶ
ἄξια
λόγου
διαφερόντως
φρονεῖν,
|
τοὺς |
γέροντας,
βουλεύεσθαι,
καὶ
ὑπηρέταις
χρωμένους |
[12, 946] |
ἀφελεῖν
τὸ
πλέον
ἀποκρίναντας
(νεότητι,
|
τοὺς |
δ'
ἄλλους
ἐγκρίναντας
φέρειν
αὖθις, |
[12, 952] |
παρακαλοῦντι
μέμφεσθαι
τὸν
(σύλλογον
ὅλον·
|
τοὺς |
δ'
εὐδοκιμοῦντας
τούτων
τῶν
νέων |
[12, 965] |
γίγνεσθαι
πάντων
τῶν
κατὰ
πόλιν,
|
~(τοὺς |
δὲ
νῷ
ἀπῃκασμένους
τῷ
πολλὰ |
[12, 961] |
τῶν
νομοφυλάκων
τοὺς
πρεσβυτάτους
ἀεί,
|
τοὺς |
δὲ
τἀριστεῖα
εἰληφότας
ἅπαντας
δεῖν |
[12, 956] |
πρώτοις
μὴ
ἠρεμῇ,
εἰς
δὲ
|
τοὺς |
δευτέρους
ἴῃ,
νικήσας
μὲν
δὴ |
[12, 964] |
τούτων
δὴ
πέρι
τοὺς
ἐξηγητάς,
|
τοὺς |
διδασκάλους,
τοὺς
νομοθέτας,
τῶν
ἄλλων |
[12, 956] |
ἀγωνίζεσθαι
βούληται,
(ἀγέτω
μὲν
ἐπὶ
|
τοὺς |
δικαστὰς
τοὺς
ἐκλεκτοὺς
τὴν
δίκην, |
[12, 961] |
ταὐτὸ
συλλέγεσθαι
τούτοις,
ἔτι
δὲ
|
τοὺς |
ἐκδημήσαντας
ἐπὶ
ζήτησιν
εἴ
τί |
[12, 946] |
μὴ
ὁμολογῇ
κεκρίσθαι
δικαίως,
εἰς
|
τοὺς |
ἐκλεκτοὺς
δικαστὰς
εἰσαγέτω
τοὺς
εὐθύνους, |
[12, 956] |
(ἀγέτω
μὲν
ἐπὶ
τοὺς
δικαστὰς
|
τοὺς |
ἐκλεκτοὺς
τὴν
δίκην,
ἐὰν
δὲ |
[12, 947] |
ἔστωσαν,
ἔτι
δὲ
τῶν
εἰς
|
τοὺς |
Ἕλληνας
κοινῇ
θυσιῶν
καὶ
θεωριῶν |
[12, 958] |
τῶν
τῇδε,
ὅσα
προσήκει
τελεῖσθαι,
|
τοὺς |
ἐξηγητὰς
γίγνεσθαι
κυρίους
φράζοντας·
θήκας |
[12, 964] |
πῶς;
(Ἀθηναῖος)
τούτων
δὴ
πέρι
|
τοὺς |
ἐξηγητάς,
τοὺς
διδασκάλους,
τοὺς
νομοθέτας, |
[12, 952] |
πρὸς
τῇ
πόλει
ὑποδέχεσθαι
χρὴ
|
τοὺς |
ἐπὶ
τούτοις
ἄρχοντας
τεταγμένους,
~(φυλάττοντας |
[12, 949] |
δικῶν
ὅρκων
χωρὶς
κρίνεσθαι
σύμπαντας
|
τοὺς |
ἐπικαλοῦντας
ἀλλήλοις.
καὶ
τὸ
παράπαν |
[12, 945] |
διώλεσαν.
διὸ
δὴ
δεῖ
πάντως
|
τοὺς |
εὐθύνους
θαυμαστοὺς
πᾶσαν
ἀρετὴν
εἶναι. |
[12, 946] |
εἰς
τοὺς
ἐκλεκτοὺς
δικαστὰς
εἰσαγέτω
|
τοὺς |
εὐθύνους,
καὶ
ἐὰν
μὲν
ἀποφύγῃ |
[12, 964] |
οἷον
ἐν
ἄκρᾳ
κορυφῇ,
ἀπειλεγμένους
|
τοὺς |
εὐφυεστάτους,
ὀξύτητας
ἐν
πάσῃ
τῇ |
[12, 947] |
τελευτήσαντος
ἐπιόψωνται,
πρώτους
δὲ
προϊέναι
|
τοὺς |
ἠιθέους
τὴν
πολεμικὴν
σκευὴν
ἐνδεδυκότας |
[12, 948] |
(γενομένων,
εὖ
εἰδέναι
σμικροῦ
δεῖν
|
τοὺς |
ἡμίσεις
αὐτῶν
ἐπιωρκηκότας,
ἐν
συσσιτίοις |
[12, 946] |
ἂν
ἐλάχισται
γένωνται,
καταλιπεῖν
δὲ
|
τοὺς |
ἡμίσεις
αὐτῶν
πλήθει
τῶν
ψήφων |
[12, 966] |
τῶν
καλλίστων
ἐστὶν
τὸ
περὶ
|
τοὺς |
θεούς,
ὃ
δὴ
σπουδῇ
διεπερανάμεθα, |
[12, 953] |
ἀπαλλάττωνται.
δικαστὰς
δ'
αὐτοῖς
εἶναι
|
τοὺς |
ἱερέας,
ἐὰν
ἀδικῇ
τις
αὐτῶν |
[12, 947] |
οἷον
ὕμνον
πεποιημένον
(ἔπαινον
εἰς
|
τοὺς |
ἱερέας
ἐν
μέρει
ἑκατέρους
ᾄδειν, |
[12, 943] |
τοὺς
ὁπλίτας,
ἱππέας
δὲ
εἰς
|
τοὺς |
ἱππέας
καὶ
τοὺς
ἄλλους
δὲ |
[12, 952] |
δὲ
συνουσίαν
εἶναι
τούτοις
καὶ
|
(τοὺς |
λόγους
περὶ
νόμων
ἀεὶ
τῆς |
[12, 964] |
τοῦ
κύτους,
τῶν
δὲ
φυλάκων
|
τοὺς |
μὲν
νέους
οἷον
ἐν
ἄκρᾳ |
[12, 948] |
νόμους·
ἐν
γὰρ
λήξεσιν
δικῶν
|
τοὺς |
μετὰ
νοῦ
τιθεμένους
νόμους
ἐξαιρεῖν |
[12, 951] |
παρασκευήν,
ἐλθόντες
δὲ
οἴκαδε
διδάξουσι
|
τοὺς |
νέους
ὅτι
δεύτερα
τὰ
τῶν |
[12, 952] |
ἂν
τούτων
ἐγκρίνωσιν
οἱ
γεραίτεροι,
|
τοὺς |
νεωτέρους
πάσῃ
σπουδῇ
μανθάνειν,
ἐὰν |
[12, 954] |
ἢ
χιτωνίσκον
ἔχων
ἄζωστος,
προομόσας
|
τοὺς |
νομίμους
θεοὺς
ἦ
μὴν
ἐλπίζειν |
[12, 964] |
πέρι
τοὺς
ἐξηγητάς,
τοὺς
διδασκάλους,
|
τοὺς |
νομοθέτας,
τῶν
ἄλλων
τοὺς
φύλακας, |
[12, 951] |
εἶναι
καὶ
τέλεος,
οὐδ'
αὖ
|
τοὺς |
νόμους
διαφυλάττειν
ἄνευ
τοῦ
γνώμῃ |
[12, 952] |
τι
περὶ
τὴν
παιδείαν
καὶ
|
τοὺς |
νόμους.
ἐὰν
δὲ
ἄξιον
ὄντα |
[12, 948] |
τοῖς
ἀνθρώποις
μεταβάλλειν
δεῖ
καὶ
|
τοὺς |
νόμους·
ἐν
γὰρ
λήξεσιν
δικῶν |
[12, 957] |
μανθάνοντα
βελτίω
γίγνεσθαι
τὰ
περὶ
|
τοὺς |
νόμους
κείμενα,
εἴπερ
ὀρθῶς
εἴη |
[12, 951] |
ἄλλους
ἐκπέμπειν
χρεὼν
τοιούσδε
τινὰς
|
τοὺς |
νομοφύλακας
παρεμένους·
ἄν
τινες
ἐπιθυμῶσι |
[12, 966] |
ἡμῖν
αὑτὸς
λόγος,
ὅτι
δεῖ
|
τοὺς |
ὄντως
φύλακας
ἐσομένους
τῶν
νόμων |
[12, 943] |
καὶ
(εἰσάγειν
ὁπλίτας
μὲν
εἰς
|
τοὺς |
ὁπλίτας,
ἱππέας
δὲ
εἰς
τοὺς |
[12, 948] |
νοῦ
τιθεμένους
νόμους
ἐξαιρεῖν
χρὴ
|
τοὺς |
ὅρκους
τῶν
ἀντιδικούντων
ἑκατέρων,
καὶ |
[12, 943] |
ἀφέντων,
γραφὰς
ἀστρατείας
εἶναι
πρὸς
|
τοὺς |
πολεμικοὺς
ἄρχοντας,
ὅταν
ἔλθωσιν
ἀπὸ |
[12, 961] |
τινά;
δέκα
μὲν
τῶν
νομοφυλάκων
|
τοὺς |
πρεσβυτάτους
ἀεί,
τοὺς
δὲ
τἀριστεῖα |
[12, 949] |
καὶ
τὸ
παράπαν
ἐν
δίκῃ
|
τοὺς |
προέδρους
μὴ
(ἐπιτρέπειν
μήτε
ὀμνύντι |
[12, 959] |
ζῶντι
γὰρ
ἔδει
βοηθεῖν
πάντας
|
τοὺς |
προσήκοντας,
ὅπως
ὅτι
δικαιότατος
ὢν |
[12, 943] |
ἔλθωσιν
ἀπὸ
στρατοπέδου,
δικάζειν
δὲ
|
τοὺς |
στρατεύσαντας
ἑκάστους
χωρίς,
ὁπλίτας
τε |
[12, 967] |
πολλῶν.
οἱ
μὲν
γὰρ
διανοοῦνται
|
τοὺς |
τὰ
τοιαῦτα
μεταχειρισαμένους
ἀστρονομίᾳ
τε |
[12, 955] |
ὀφλόντι
δὲ
θάνατος
ἔστω
δίκη.
|
τοὺς |
τῇ
πατρίδι
διακονοῦντάς
τι
δώρων |
[12, 965] |
ἀναγκαστέον
ἄρ'
ὡς
ἔοικεν,
καὶ
|
τοὺς |
τῆς
θείας
πολιτείας
ἡμῖν
φύλακας |
[12, 948] |
δικῶν
ἄξιον
ἄγασθαι,
διότι
κατεῖδεν
|
τοὺς |
τότε
ἀνθρώπους
ἡγουμένους
ἐναργῶς
εἶναι |
[12, 967] |
καὶ
λοιδορήσεις
γε
ἐπῆλθον
ποιηταῖς,
|
τοὺς |
φιλοσοφοῦντας
κυσὶ
ματαίαις
ἀπεικάζοντας
(χρωμέναισιν |
[12, 964] |
νῦν
ποιητέον
ἡμῖν,
ἢ
πῶς;
|
τοὺς |
φύλακας
ἀκριβεστέρους
τῶν
πολλῶν
περὶ |
[12, 966] |
πόλλ'
ἔστιν
μόνον
ἕκαστον
τούτων
|
τοὺς |
φύλακας
ἡμῖν
γνωστέον,
ἢ
καὶ |
[12, 964] |
διδασκάλους,
τοὺς
νομοθέτας,
τῶν
ἄλλων
|
τοὺς |
φύλακας,
τῷ
δεομένῳ
(γνῶναί
τε |
[12, 950] |
τοὺς
ἀμείνους
τῶν
ἀνθρώπων
καὶ
|
τοὺς |
χείρονας.
διὸ
καλὸν
ταῖς
πολλαῖς |