Livre, pages
[12, 957]	ὀρθοῦν καὶ τὴν πόλιν, τοῖς	μὲν	(ἀγαθοῖς μονὰς τῶν δικαίων καὶ
[12, 963]	δύο πάλιν αὐτὰ προσείπομεν, τὸ	μὲν	ἀνδρείαν, τὸ δὲ φρόνησιν. ἐρῶ
[12, 948]	γε λόγος. ἔοικεν δὴ δικαστῇ	μὲν	ἀνθρώπων οὐδενὶ διανοούμενος δεῖν ἐπιτρέπειν,
[12, 946]	εἰσαγέτω τοὺς εὐθύνους, καὶ ἐὰν	μὲν	ἀποφύγῃ τις τὰς εὐθύνας, αὐτῶν
[12, 954]	ἀποδημῶν οἰκίας δεσπότης τυγχάνῃ, τὰ	μὲν	ἀσήμαντα παρεχόντων οἱ ἐνοικοῦντες ἐρευνᾶν,
[12, 958]	ἀρχὴν τὴν καταδικάσασαν καταδικασθείς, εἰσαγόντων	μὲν	αὐτὸν εἰς τὸ τῶν νομοφυλάκων
[12, 943]	ἐὰν δέ τις ὄφλῃ, ὑπάρχειν	μὲν	αὐτῷ μήποτε τῆς ὅλης ἀριστείας
[12, 951]	(ὃς ἂν ἀδιάφθαρτος ᾖ, τὰ	μὲν	βεβαιούμενον τῶν νομίμων, ὅσα καλῶς
[12, 965]	προσαγορεύεσθαι. τοῦτο, ὦ φίλοι, εἰ	μὲν	βουλόμεθα, τὰ νῦν οἷόνπερ σφόδρα
[12, 959]	νόμος ὁ πάτριος λέγει τῷ	μὲν	γὰρ ἀγαθῷ θαρραλέον, τῷ δὲ
[12, 967]	προσδοκώμενον ὑπὸ (τῶν πολλῶν. οἱ	μὲν	γὰρ διανοοῦνται τοὺς τὰ τοιαῦτα
[12, 945]	καὶ διαλυθεῖσαν (οἴχεσθαι πολιτείαν. ἂν	μὲν	γὰρ οἱ τοὺς ἄρχοντας ἐξευθύνοντες
[12, 950]	εὐδοξίαν πρὸς τῶν πολλῶν. τὸ	μὲν	γὰρ ὀρθότατον καὶ μέγιστον, ὄντα
[12, 944]	τούτων τῶν ὀνομάτων ἐπιφορά· ῥίψασπις	μὲν	γὰρ οὐκ ἐν πᾶσιν ὀνομάζοιτ'
[12, 955]	λόγον ἐπαινούμενον, ὡς ἐπ' ἀγαθοῖς	μὲν	δεῖ δέχεσθαι δῶρα, ἐπὶ δὲ
[12, 947]	γυμνικὸν ἱππικόν τε θήσουσιν. τὰ	μὲν	δὴ γέρα ταῦτα τοῖς τὰς
[12, 954]	μὴ ἔλαττον ἢ πέντε. ἐγγυητὴς	μὲν	δὴ καὶ ὁ προπωλῶν ὁτιοῦν
[12, 943]	αἵπερ καὶ πρόσθεν ἐτέθησαν. χρὴ	μὲν	δὴ πᾶσαν ἐπιφέροντα δίκην ἀνδρὶ
[12, 952]	πέρι λόγον τινὰ ποιεῖσθαι· ὁ	μὲν	δὴ πρῶτός τε καὶ διὰ
[12, 956]	δὲ τοὺς δευτέρους ἴῃ, νικήσας	μὲν	δὴ τὸ πέμπτον μέρος ἀπολαμβανέτω,
[12, 959]	ἔστω δὴ νόμος οὗτος· τῷ	μὲν	δὴ τοῦ μεγίστου τιμήματος εἰς
[12, 943]	ἁπάσας αἰσθήσεις αὐτοῦ φύσει. ἔπαινον	μὲν	δὴ τοῦτον ἀκούειν τὸν νέον
[12, 941]	εἶναι, τὸν δ' ἀνίατον. ξένον	μὲν	δὴ τῶν δημοσίων ἢ δοῦλον
[12, 968]	εἰρῆσθαι φῶμεν αὖ; (Ἀθηναῖος) πρῶτον	μὲν	δήπου καταλεκτέος ἂν εἴη κατάλογος
[12, 953]	συνὼν δὲ τούτων τισὶν τὸ	μὲν	διδάξας, τὸ δὲ μαθὼν ἀπαλλαττέσθω,
[12, 961]	τοὺς ἄλλους εἰσφέρειν, καὶ ἐὰν	μὲν	δόξῃ καὶ τοῖς ἄλλοις, προσλαμβάνειν,
[12, 954]	εἴτε αὐτὸν εἴτε μάρτυρας, ἐὰν	μὲν	δοῦλον εἴτε αὑτοῦ εἴτε ἀλλότριον,
[12, 948]	λαγχάνοντά τῴ τινα δίκην τὰ	μὲν	ἐγκλήματα γράφειν, ὅρκον δὲ μὴ
[12, 957]	καὶ ἀγαθῶν καὶ καλῶν, (τὰ	μὲν	εἴρηται, τὰ δ' ἔτι πρὸς
[12, 943]	ἕκαστα ὡσαύτως, καὶ (εἰσάγειν ὁπλίτας	μὲν	εἰς τοὺς ὁπλίτας, ἱππέας δὲ
[12, 955]	εἰσφορᾶς πέρι τῷ κοινῷ, τετιμῆσθαι	μὲν	ἕκαστον τὴν οὐσίαν ἕνεκα πολλῶν
[12, 953]	ἀντίστροφος ἐξ ἄλλης χώρας, πρῶτον	μὲν	ἔλαττον ἐτῶν μηδὲν πεντήκοντα γεγονὼς
[12, 955]	ἐλεύθερον, (πρὸς τῷ ἀτελῆ, δεθῆναι	μὲν	ἐνιαυτόν, ὑπόδικον δὲ ἀνδραποδισμοῦ τῷ
[12, 946]	τῇ κρίσει. τούτους δὲ πρώτῳ	μὲν	ἐνιαυτῷ δώδεκα εὐθύνους ἀποδεῖξαι, μέχριπερ
[12, 956]	τὸ τρίτον ἀγωνίζεσθαι βούληται, (ἀγέτω	μὲν	ἐπὶ τοὺς δικαστὰς τοὺς ἐκλεκτοὺς
[12, 958]	δ' εἶναι τῶν χωρίων ὁπόσα	μὲν	ἐργάσιμα μηδαμοῦ, μήτε τι μέγα
[12, 950]	ξένων ξένοις· ὃ δὴ τοῖς	μὲν	εὖ πολιτευομένοις διὰ νόμων ὀρθῶν
[12, 952]	τῇ σκέψει δοκῇ συμφέρειν μαθοῦσι	μὲν	εὐαγέστερον γίγνεσθαι, μὴ μαθοῦσι δὲ
[12, 945]	κατευθύνειν αὐτοῦ τὸν εὔθυνον, ἂν	μὲν	ᾖ τοῦ μεγίστου τιμήματος ὁ
[12, 946]	ἐθέλῃ· ἐὰν δὲ ἁλῷ, ἐὰν	μὲν	ᾖ τῳ θανάτου τετιμημένον ὑπὸ
[12, 958]	αὐτῶν χρεὼν γίγνεσθαι τούσδε· πρῶτον	μὲν	ἡ δικάζουσα ἀρχὴ τὰ τοῦ
[12, 951]	νέων καὶ πρεσβυτέρων μεμειγμένος, ἑκάστης	μὲν	ἡμέρας συλλεγόμενος ἐξ ἀνάγκης ἀπ'
[12, 963]	ἕν, ὃ δὴ σαφῶς ὁ	μὲν	ἰατρικὸς νοῦς ἔχει φράζειν, σὺ
[12, 946]	ἐν ᾧπερ ἐκρίθησαν· καὶ τὰ	μὲν	ἰδίᾳ ἕκαστος, τὰ δὲ καὶ
[12, 957]	νέον ἀναπληροῦν χρὴ νομοθέτην. τὰ	μὲν	ἴδια δικαστήρια ταύτῃ πῃ γιγνόμενα
[12, 947]	ἐνδεδυκότας ἑκάστους, σὺν τοῖς ἵπποισι	μὲν	ἱππέας, σὺν δὲ ὅπλοις ὁπλίτας,
[12, 941]	ἀξιοῖ ζημιοῦν, ἀλλὰ τῷ τὸν	μὲν	ἴσως ἂν ἰάσιμον ἔτ' εἶναι,
[12, 963]	συνακολούθει. νοῦν γὰρ δὴ κυβερνητικὸν	μὲν	καὶ ἰατρικὸν (καὶ στρατηγικὸν εἴπομεν
[12, 956]	ὅσα τούτων ἀδελφὰ σύμπαντα, εἴπομεν	μὲν	καὶ πρόσθεν, ~καλὸν δὲ τό
[12, 954]	ἄν τις ἐκτημένος ᾖ, ἐὰν	μὲν	κατὰ ἄστυ καὶ κατ' ἀγορὰν
[12, 959]	πρόθεσις δὲ καὶ τἆλλα ἔστω	μὲν	κατὰ τὸν περὶ τὰ τοιαῦτα
[12, 945]	εἴη πρέπων ἀρχόντων γενομένων τῶν	μὲν	κατὰ τύχην κλήρου καὶ ἐπ'
[12, 952]	διαφερόντως τε τηροῦντας, καὶ τιμᾶν	μὲν	κατορθοῦντας, ἀτιμάζειν δὲ μᾶλλον τῶν
[12, 968]	πάντα τὰ περὶ ταῦτα ἀπόρρητα	μὲν	λεχθέντα οὐκ ἂν ὀρθῶς λέγοιτο,
[12, 968]	(Κλεινίας) ἀλλ' ὦ ξένε, παντὸς	μὲν	μᾶλλον ταύτῃ πορευτέον ᾗπερ καὶ
[12, 959]	(στίχων. τὰς δὲ προθέσεις πρῶτον	μὲν	μὴ μακρότερον χρόνον ἔνδον γίγνεσθαι
[12, 954]	ἐνιαυτοῦ. ἐὰν δὲ κατ' ἄστυ	μὲν	μὴ μηδὲ κατ' ἀγορὰν χρῆται,
[12, 964]	κύτους, τῶν δὲ φυλάκων τοὺς	μὲν	νέους οἷον ἐν ἄκρᾳ κορυφῇ,
[12, 950]	καὶ περὶ ὑποδοχῆς ξένων. πρῶτον	μὲν	νεωτέρῳ ἐτῶν τετταράκοντα μὴ ἐξέστω
[12, 962]	σωτηρίας ὀρθῶς. ἆρ' οὐχ ἡ	μὲν	νίκην καὶ κράτος πολεμίων, ἡ
[12, 948]	γιγνέσθω τοιῷδέ τινι τρόπῳ. πρῶτον	μὲν	νομοφύλακες ἔστωσαν τούτου τοῦ δικαστηρίου,
[12, 953]	κατὰ (ταὐτὰ ἄλλῃ πόλει. ἴτω	μὲν	νῦν πᾶς ἀκέλευστος ὁ τοιοῦτος
[12, 955]	τις βίᾳ μὴ παραγίγνεσθαι, φραζέτω	μὲν	ὁ ἐθέλων τοῖς ἀθλοθέταις, οἱ
[12, 951]	γίγνοιτ' ἀμφότερα; (Ἀθηναῖος) τῇδε. πρῶτον	μὲν	ὁ θεωρὸς ὁ τοιοῦτος ἡμῖν
[12, 955]	ἀγωνίζεσθαι· ἐὰν δὲ ἀδυνατήσωσιν, ἐὰν	μὲν	ὁ κωλύων ἀγωνίζεσθαι νικήσῃ, τά
[12, 948]	καὶ τῆς ἀρχῆς· καὶ ἐὰν	μὲν	ὁ φεύγων ἁλῷ, στερέσθω τῆς
[12, 966]	πρόσθεν; (Κλεινίας) ποῖα; (Ἀθηναῖος) ἓν	μὲν	ὃ περὶ τὴν ψυχὴν ἐλέγομεν,
[12, 954]	κεκτημένος, μηκέτ' ἀμφισβητεῖν ἐξεῖναι. χωρίων	μὲν	οἰκήσεών τε τῇδε οὐκ ἔστ'
[12, 948]	ἑκάστων. νόμος δὴ κείσθω δικαστὴν	μὲν	ὀμνύναι δικάζειν μέλλοντα, ~καὶ τὸν
[12, 964]	ἱκανῶς περὶ ὡντινωνοῦν οἷς ἔστιν	μὲν	ὄνομα, ἔστιν δὲ αὖ καὶ
[12, 944]	καλὸν καὶ εὐδαίμονα θάνατον, τοιαύτης	μὲν	ὅπλων ἀποβολῆς (ἔστω δίκη ῥιφθέντων,
[12, 945]	τὴν τῆς ἀρχῆς ἀξίαν; ῥᾴδιον	μὲν	(οὐδαμῶς εὑρεῖν τῶν ἀρχόντων ἄρχοντα
[12, 968]	δημοσίαις ἀρεταῖς κεκτῆσθαι σχεδὸν ἄρχων	μὲν	οὐκ ἄν ποτε γένοιτο ἱκανὸς
[12, 950]	μήτε αὐτοὺς ἄλλοσε ἀποδημεῖν ἅμα	μὲν	οὐκ ἐγχωρεῖ τό γε (παράπαν,
[12, 963]	τοῦτο μόνον, ἀρετήν. (Κλεινίας) πάνυ	μὲν	οὖν. (Ἀθηναῖος) ἧι μὲν τοίνυν
[12, 962]	οἷον βέλη ἀφιέναι. (Κλεινίας) παντάπασι	μὲν	οὖν. (Ἀθηναῖος) νῦν δὴ μαθησόμεθα
[12, 965]	χρείαν ἔχομεν αὕτη; (Κλεινίας) παντάπασι	μὲν	οὖν. (Ἀθηναῖος) οὐκοῦν ἐλέγομεν τόν
[12, 952]	τὴν τῶν ἀριστείων διαδικασίαν. ὁ	μὲν	οὖν ἐκδημῶν οὕτω καὶ τοιοῦτος
[12, 955]	μέτριον ἄνδρα ἀνατιθέντα δωρεῖσθαι. γῆ	μὲν	οὖν ἑστία τε οἰκήσεως ἱερὰ
[12, 967]	αὐτὰ οἱ διανοούμενοι διενοοῦντο. θαύματα	μὲν	οὖν (καὶ τότε ὑπεδύετο περὶ
[12, 963]	τέτταρα ἔθεμέν που. (Ἀθηναῖος) πάνυ	μὲν	οὖν. (Κλεινίας) νοῦν δέ γε
[12, 944]	ἀναξίῳ ἀναξίας ἐπάγῃ δίκας. ~ῥᾴδιον	μὲν	οὖν οὐδαμῶς διορίσαι τούτων θάτερον,
[12, 941]	γιγνώσκειν ἢ ποιηταῖς σύμπασιν. ὁ	μὲν	οὖν πεισθεὶς ἡμῶν τῷ λόγῳ
[12, 947]	ἔσονται καὶ τίνα τρόπον. ~ζῶσι	μὲν	οὖν τούτοις τοῖς παρὰ πάσης
[12, 947]	πόλει κεκοσμημένους εἶναι, καὶ ἱερέας	μὲν	πάντας τοῦ Ἀπόλλωνός τε καὶ
[12, 952]	προσποιούμενος εἶναι σοφός· καὶ ἐὰν	μὲν	πείθηται τοῖς ἄρχουσιν, ἰδιώτης ζήτω,
[12, 960]	τὰ τοιαῦτα νόμιμα, καὶ ὁ	μὲν	πειθόμενος ἔστω ζημίας ἐκτός, ὁ
[12, 958]	εἴτε τις θῆλυς ᾖ, τὰ	μὲν	περὶ τὰ θεῖα νόμιμα τῶν
[12, 966]	ταῦτ' ἄνθρωπον γιγνώσκειν, καὶ τοῖς	μὲν	πλείστοις τῶν κατὰ πόλιν συγγιγνώσκειν
[12, 962]	τῇ πόλει ἑκάστῃ. καὶ τὰ	μὲν	πολλὰ οὐδὲν θαυμαστὸν τὸ τοῖς
[12, 961]	σωτηρίαν. (Κλεινίας) πῶς; (Ἀθηναῖος) ψυχῇ	μὲν	πρὸς τοῖς ἄλλοις νοῦς ἐγγιγνόμενος,
[12, 956]	χρεὼν γίγνεσθαι. δικαστηρίων δὲ τὸ	μὲν	πρῶτον αἱρετοὶ δικασταὶ γίγνοιντ' ἄν,
[12, 962]	πολιτικὸν φαίνοιτο ἀγνοῶν, ἆρα ἄρχων	μὲν	(πρῶτον δικαίως ἂν προσαγορεύοιτο, εἶτα
[12, 942]	ζημιοῦν. στρατιῶν δὲ ἕνεκα πολλὴ	μὲν	συμβουλή, πολλοὶ δὲ νόμοι γίγνονται
[12, 964]	πόλιν ὁρᾶν, φρουροῦντας δὲ παραδιδόναι	μὲν	τὰς αἰσθήσεις ταῖς μνήμαις, τοῖς
[12, 941]	τι γὰρ ὁ κλέπτων ἔρωτι	μὲν	ταὐτῷ, δυνάμει δὲ ἐλάττονι (κέκλοφεν,
[12, 945]	αὐτῶν ἢ> καμφθεὶς ὑπὸ βάρους	μὲν	τὴν ἀρχὴν πράξῃ, τῆς δ'
[12, 947]	εἰς τὴν θήκην φέρειν αὐτὴν	μὲν	τὴν κλίνην ἑκατὸν τῶν νέων
[12, 960]	ποῖα δή; (Ἀθηναῖος) τὸ Λάχεσιν	μὲν	τὴν πρώτην εἶναι, Κλωθὼ δὲ
[12, 947]	εἶναι τῶν ἄλλων πολιτῶν· λευκὴν	μὲν	τὴν στολὴν ἔχειν πᾶσαν, θρήνων
[12, 964]	λέγομεν; (Ἀθηναῖος) δῆλον ὡς αὐτῆς	μὲν	τῆς πόλεως οὔσης τοῦ κύτους,
[12, 963]	πάνυ μὲν οὖν. (Ἀθηναῖος) ἧι	μὲν	τοίνυν διαφέρετον αὐτοῖν τούτω τὼ
[12, 964]	(Κλεινίας) ἀληθῆ λέγεις. ~(Ἀθηναῖος) ἧι	μὲν	τοίνυν ἐστὸν διαφόρω καὶ δύο,
[12, 954]	βουλομένῳ φωρᾶν μὴ διδῷ, δικάζεσθαι	μὲν	τὸν ἀπειργόμενον, τιμησάμενον τὸ ἐρευνώμενον,
[12, 947]	γενόμενος ὕστερον τῆς κρίσεως, γράφεσθαι	μὲν	τὸν βουλόμενον αὐτὸν ὁ νόμος
[12, 962]	πολλὰ οὐδὲν θαυμαστὸν τὸ τοῖς	μὲν	τὸν ὅρον εἶναι τῶν δικαίων
[12, 960]	παραχωρεῖν χρὴ τὰ τοιάδε· δακρύειν	(μὲν	τὸν τετελευτηκότα ἐπιτάττειν ἢ μὴ
[12, 948]	μέρος τῶν (ψήφων, τινέτω ὁ	μὲν	τοῦ μεγίστου τιμήματος δώδεκα μνᾶς,
[12, 962]	τὸ γιγνῶσκον ἐν αὐτῷ πρῶτον	μὲν	τοῦτο ὃ λέγομεν, τὸν σκοπόν,
[12, 951]	μέχριπερ ἂν ἥλιος ἀνάσχῃ, πρῶτον	μὲν	τῶν ἱερέων τῶν τὰ ἀριστεῖα
[12, 961]	πόλει γίγνεσθαι τοιόνδε τινά; δέκα	μὲν	τῶν νομοφυλάκων τοὺς πρεσβυτάτους ἀεί,
[12, 942]	καὶ τοὐναντίον ἐναντίως, καὶ τὸ	μὲν	ὑπηρετικώτατον ἅπαντι τῷ σώματι, τὸ
[12, 956]	ἀπειθήσαντες ταῖς ἔμπροσθεν δίκαις, ὁ	μὲν	φεύγων ἡττηθείς, ὥσπερ εἴρηται, τὴν
[12, 941]	ἢ ἀποτίνειν, ἐὰν ὄφλῃ. κλοπὴ	μὲν	χρημάτων ἀνελεύθερον, ἁρπαγὴ δὲ ἀναίσχυντον·

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 24/05/2007