Livre, pages
[12, 961]	ψυχῇ μὲν πρὸς τοῖς ἄλλοις	νοῦς	ἐγγιγνόμενος, κεφαλῇ δ' αὖ πρὸς
[12, 967]	παρακινδυνεύειν καὶ τότε, λέγοντες ὡς	νοῦς	εἴη ὁ διακεκοσμηκὼς πάνθ' ὅσα
[12, 966]	τε καὶ ὅσων ἄλλων ἐγκρατὴς	νοῦς	ἐστιν τὸ πᾶν διακεκοσμηκώς. ὁ
[12, 963]	δὴ σαφῶς ὁ μὲν ἰατρικὸς	νοῦς	ἔχει φράζειν, σὺ δ' ὢν
[12, 961]	γάρ. ἀλλ' ὁ περὶ τί	νοῦς	μετ' αἰσθήσεων κραθεὶς σωτηρία πλοίων
[12, 961]	ὄψις καὶ ἀκοή· συλλήβδην δὲ	νοῦς	μετὰ τῶν καλλίστων αἰσθήσεων κραθείς,

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 24/05/2007