Livre, pages
[12, 957]	ἔτι πρὸς τῷ τέλει ῥηθήσεται.	πρὸς	ἃ πάντα χρὴ τὸν μέλλοντα
[12, 949]	λήξεως τὸν αὐτὸν τρόπον εἶναι	πρὸς	ἀλλήλους πᾶσι τὴν κρίσιν. ὅσα
[12, 962]	τὰ τῶν πόλεων νόμιμα, ὅτι	πρὸς	ἄλλο ἄλλη βλέπει τῶν νομοθεσιῶν
[12, 958]	μὴ πρότερον εἶναι τούτῳ δίκας	πρὸς	ἄλλον μηδένα, πρὶν ἂν ἐκπληρώσῃ
[12, 962]	οἱ δὲ καὶ σύνδυο νομοθετοῦνται,	πρὸς	ἄμφω βλέποντες, ἐλεύθεροί τε ὅπως
[12, 966]	πρὸς αὐτά, μηδ' αὖ τῶν	πρὸς	ἀρετὴν ἔγκριτον γίγνεσθαι; (Κλεινίας) δίκαιον
[12, 945]	εὑρεῖν τῶν ἀρχόντων ἄρχοντα ὑπερβάλλοντα	πρὸς	ἀρετήν, ὅμως δὲ πειρατέον εὐθυντάς
[12, 950]	(καλλίστην τε καὶ ἀρίστην παρασκευάζεσθαι	πρὸς	ἀρετήν· πᾶσα δ' ἐλπὶς αὐτὴν
[12, 965]	ποτε (ἡμῖν ἱκανῶς ἕξειν τὰ	πρὸς	ἀρετήν, περὶ ἧς οὔτ' εἰ
[12, 969]	εἴδομεν ἐν τῷ πρόσθεν βίῳ	πρὸς	ἀρετὴν σωτηρίας γενομένους. (Μέγιλλος) ὦ
[12, 966]	τὸν μὴ θεῖον καὶ διαπεπονηκότα	πρὸς	αὐτά, μηδ' αὖ τῶν πρὸς
[12, 963]	ὀρθῶς ἂν εἴη πάλαι τιθέμενον;	πρὸς	γὰρ ἓν ἔφαμεν δεῖν ἀεὶ
[12, 968]	καὶ ἐγὼ γιγνοίμην ἂν προθύμως	πρὸς	δ' ἐμοὶ καὶ ἑτέρους ἴσως
[12, 965]	τὰ πολλὰ βλέπειν δυνατὸν εἶναι,	πρὸς	δὲ τὸ ἓν ἐπείγεσθαι γνῶναί
[12, 948]	ἔπειτα αὐτῶν τούτων οἱ ζῶντες,	πρὸς	δὲ τούτοις τὸ τῶν ἐκλεκτῶν
[12, 965]	(Ἀθηναῖος) οὐκοῦν ἐλέγομεν τόν γε	πρὸς	ἕκαστα ἄκρον δημιουργόν τε καὶ
[12, 965]	ἐπείγεσθαι γνῶναί τε, καὶ γνόντα	πρὸς	ἐκεῖνο συντάξασθαι πάντα συνορῶντα; (Κλεινίας)
[12, 963]	ἔχετον διαρθροῦντες ὑπὲρ αὐτοῦ φράζειν	πρὸς	ἐμὲ τί ποτέ φατε εἶναι
[12, 966]	μή, πρῶτον βεβαιωσώμεθα τῇ συνομολογίᾳ	πρὸς	ἡμᾶς αὐτούς. (Κλεινίας) ἀλλὰ μὴν
[12, 953]	δὴ τοιούτῳ παντὶ χρὴ καταλύσεις	πρὸς	ἱεροῖς εἶναι φιλοξενίαις ἀνθρώπων παρεσκευασμένας,
[12, 968]	μανθάνουσι (δῆλα γίγνοιτ' ἂν ὅτι	πρὸς	καιρὸν μανθάνεται, πρὶν ἐντὸς τῆς
[12, 965]	ὁτουοῦν ὁτῳοῦν γίγνοιτο ἢ τὸ	πρὸς	μίαν ἰδέαν ἐκ τῶν πολλῶν
[12, 949]	ἀεὶ λόγον. ξένῳ δ' εἶναι	πρὸς	ξένους, καθάπερ τὰ νῦν, δέχεσθαί
[12, 963]	δέ γε πάντων τούτων ἡγεμόνα,	πρὸς	ὃν δὴ τά τε ἄλλα
[12, 960]	(Κλεινίας) καλῶς, ὦ ξένε, λέγεις·	πρὸς	ὅτι δὲ τὸ νῦν αὖ
[12, 962]	ἧς ἄρχει τὸ μὴ πλανᾶσθαι	πρὸς	πολλὰ στοχαζόμενον, ἀλλ' εἰς ἓν
[12, 956]	τις ἀνατιθέτω, καὶ λίθου ὡσαύτως	πρὸς	τὰ κοινὰ ἱερά, ὑφὴν δὲ
[12, 956]	δὲ μὴ προσφέρειν ἀλλ' ἢ	πρὸς	τὰ πολέμου (κοσμήματα. θειότατα δὲ
[12, 965]	καὶ φύλακα μὴ μόνον δεῖν	πρὸς	τὰ πολλὰ βλέπειν δυνατὸν εἶναι,
[12, 967]	τούτοις τῆς κοινωνίας συνθεασάμενος, χρήσηται	πρὸς	τὰ τῶν ἠθῶν ἐπιτηδεύματα καὶ
[12, 968]	μὴ ταῦθ' οἷός τ' ὢν	πρὸς	ταῖς δημοσίαις ἀρεταῖς κεκτῆσθαι σχεδὸν
[12, 952]	χάριν ἐμπορευόμενοι ἔτους ὥραν πέτονται	πρὸς	τὰς ἄλλας πόλεις ὃν ἀγοραῖς
[12, 958]	τροφὴν μήτηρ οὖσα ἡ γῆ	πρὸς	ταῦτα πέφυκεν βούλεσθαι φέρειν, μήτε
[12, 962]	οἱ δὲ σοφώτατοι, ὡς οἴονται,	πρὸς	ταῦτά τε καὶ τὰ τοιαῦτα
[12, 952]	δημοσίοις οἰκοδομήμασιν ἔξω τῆς πόλεως	πρὸς	τῇ πόλει ὑποδέχεσθαι χρὴ τοὺς
[12, 961]	ἐπὶ ζήτησιν εἴ τί που	πρὸς	τὴν νομοφυλακίαν γίγνοιτο ἓν καίριον
[12, 945]	τῆς δ' αὑτοῦ δυνάμεως ἐνδείᾳ	πρὸς	τὴν τῆς ἀρχῆς ἀξίαν; ῥᾴδιον
[12, 968]	εἴη κατάλογος (τῶν ὅσοι ἐπιτήδειοι	πρὸς	τὴν τῆς φυλακῆς φύσιν ἂν
[12, 959]	ὡς τἀνθρώπινα, μέτρον ἔχουσα τριταία	πρὸς	τὸ μνῆμα ἐκφορά. πείθεσθαι δ'
[12, 959]	ἐπιμελούμενοι ζῶσι, καὶ δὴ καὶ	πρὸς	τὸ τέλος ἁπάντων νομοφύλαξ εἷς
[12, 953]	τι μεῖζον ἔγκλημα αὐτοῖς γίγνηται,	πρὸς	τοῖς ἀγορανόμοις εἶναι δεῖ δίκας
[12, 961]	(Κλεινίας) πῶς; (Ἀθηναῖος) ψυχῇ μὲν	πρὸς	τοῖς ἄλλοις νοῦς ἐγγιγνόμενος, κεφαλῇ
[12, 961]	νοῦς ἐγγιγνόμενος, κεφαλῇ δ' αὖ	πρὸς	τοῖς ἄλλοις ὄψις καὶ ἀκοή·
[12, 968]	ὦ Κλεινία καὶ Μέγιλλε, ἤδη	πρὸς	τοῖς εἰρημένοις νόμοις ἅπασιν ὅσους
[12, 942]	παντὶ καὶ ἐν εἰρήνῃ πάσῃ	πρὸς	τὸν ἄρχοντα ἀεὶ βλέποντα καὶ
[12, 962]	μή, τῶν δ' ἡ προθυμία	πρὸς	τὸν ἐλεύθερον δὴ βίον ὡρμημένη·
[12, 943]	στρατηγῶν ἀφέντων, γραφὰς ἀστρατείας εἶναι	πρὸς	τοὺς πολεμικοὺς ἄρχοντας, ὅταν ἔλθωσιν
[12, 958]	μνῆμα, ἃ δὲ ἡ χώρα	πρὸς	τοῦτ' αὐτὸ μόνον φύσιν ἔχει,
[12, 962]	στοχαζόμενον, ἀλλ' εἰς ἓν βλέποντα	πρὸς	τοῦτο ἀεὶ τὰ πάντα οἷον
[12, 943]	μηδὲ κατηγόρῳ τούτων πέρι γενέσθαι,	πρὸς	τούτοις δ' ἔτι προστιμᾶν αὐτῷ
[12, 961]	διαβασανισθέντας, τοῦ συλλόγου ἀξιοκοινωνήτους εἶναι·	πρὸς	τούτοις δὲ ἕνα ἕκαστον δεῖν
[12, 968]	οὔτε ηὑρηκότος ἄλλου μαθητὴν γενέσθαι.	πρὸς	τούτοις δὲ χρόνους, οὕς τε
[12, 958]	(ἅπαν τῷ νικήσαντι· ἄλλοις δὲ	πρὸς	τοῦτον ἔστωσαν δίκαι κυρίως. ἐὰν
[12, 953]	ἐτῶν μηδὲν πεντήκοντα γεγονὼς ἔστω,	πρὸς	τούτῳ δὲ ἀξιῶν τι καλὸν
[12, 955]	τὴν δίκην, ~ἐὰν δὲ ἐλεύθερον,	(πρὸς	τῷ ἀτελῆ, δεθῆναι μὲν ἐνιαυτόν,
[12, 945]	ὁ δὲ ὀφλὼν τὴν δίκην	πρὸς	τῷ ἀφεῖσθαι τῶν ἀνδρείων κινδύνων
[12, 957]	μὲν εἴρηται, τὰ δ' ἔτι	πρὸς	τῷ τέλει ῥηθήσεται. πρὸς ἃ
[12, 950]	πόλει πρέπον ἂν εἴη δόξαν	πρὸς	τῶν ἄλλων ἀνθρώπων ὅτι (καλλίστην
[12, 950]	παρακέλευμά ἐστιν, προτιμᾶν τὴν εὐδοξίαν	πρὸς	τῶν πολλῶν. τὸ μὲν γὰρ
[12, 963]	τοῦτο, (καθάπερ ὑπὲρ ἄλλων ἐγὼ	πρὸς	ὑμᾶς συχνῶν διωριζόμην; (Κλεινίας) οὐδαμῶς,

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 24/05/2007