Livre, pages |
[12, 950] |
ἐγχωρεῖ
τό
γε
(παράπαν,
ἔτι
|
δὲ |
ἄγριον
καὶ
ἀπηνὲς
φαίνοιτ'
ἂν |
[12, 947] |
χώματος
τοῖς
τιθεμένοις·
κατ'
ἐνιαυτὸν
|
δὲ |
ἀγῶνα
μουσικῆς
αὐτοῖς
καὶ
γυμνικὸν |
[12, 955] |
ἀφιέντων
τὸν
ἐθέλοντα
ἀγωνίζεσθαι·
ἐὰν
|
δὲ |
ἀδυνατήσωσιν,
ἐὰν
μὲν
ὁ
κωλύων |
[12, 958] |
δικασταὶ
καὶ
δικαστῶν
ἡγεμόνες.
ἐπειδὰν
|
δὲ |
αἱ
κατ'
ἐνιαυτὸν
δίκαι
τέλος |
[12, 943] |
τε
καὶ
ὄντως
εἴρηται,
ψεῦδος
|
δὲ |
αἰδοῖ
καὶ
δίκῃ
νεμεσητὸν
κατὰ |
[12, 951] |
τὰ
περὶ
τὰς
πολιτείας.
θεωροὺς
|
δὲ |
ἄλλους
ἐκπέμπειν
χρεὼν
τοιούσδε
τινὰς |
[12, 954] |
τῇδε
οὐκ
ἔστ'
ἀμφισβήτησις·
τῶν
|
δὲ |
ἄλλων
ὅτι
ἄν
τις
ἐκτημένος |
[12, 946] |
(εὐθύνων
κατηγορείτω,
ἐὰν
ἐθέλῃ·
ἐὰν
|
δὲ |
ἁλῷ,
ἐὰν
μὲν
ᾖ
τῳ |
[12, 954] |
προπωλῶν
καθάπερ
ὁ
ἀποδόμενος.
φωρᾶν
|
δὲ |
ἂν
ἐθέλῃ
τις
παρ'
ὁτῳοῦν, |
[12, 955] |
εἰς
τὰ
συσσίτια
τελουμένων.
θεοῖσι
|
δὲ |
ἀναθήματα
χρεὼν
ἔμμετρα
τὸν
μέτριον |
[12, 941] |
κλοπὴ
μὲν
χρημάτων
ἀνελεύθερον,
ἁρπαγὴ
|
δὲ |
ἀναίσχυντον·
τῶν
Διὸς
δὲ
ὑέων |
[12, 955] |
ἀτελῆ,
δεθῆναι
μὲν
ἐνιαυτόν,
ὑπόδικον
|
δὲ |
ἀνδραποδισμοῦ
τῷ
ἐθέλοντι
γίγνεσθαι.
ἐὰν |
[12, 958] |
δεχομένη
κρύπτειν,
ταῦτα
ἐκπληροῦν,
τοῖς
|
δὲ |
ἀνθρώποις
ὅσα
τροφὴν
μήτηρ
οὖσα |
[12, 955] |
ἀνδραποδισμοῦ
τῷ
ἐθέλοντι
γίγνεσθαι.
ἐὰν
|
δὲ |
ἀνταγωνιστὴν
γυμναστικῆς
ἢ
μουσικῆς
ἤ |
[12, 952] |
παιδείαν
καὶ
τοὺς
νόμους.
ἐὰν
|
δὲ |
ἄξιον
ὄντα
εἰς
δικαστήριον
εἰσάγειν |
[12, 964] |
ὄντα
ἕν
ἐστι,
καὶ
ἐμὲ
|
δὲ |
ἀξίου,
σοῦ
δείξαντος
ὡς
ἕν, |
[12, 953] |
πεντήκοντα
γεγονὼς
ἔστω,
πρὸς
τούτῳ
|
δὲ |
ἀξιῶν
τι
καλὸν
ἰδεῖν
τῶν |
[12, 949] |
καὶ
νόμος
εἰσπράττειν
προστάττῃ,
τῶν
|
δὲ |
ἀπειθούντων
ταῖς
ἐνεχυρασίαις
πρᾶσιν
τῶν |
[12, 960] |
πειθόμενος
ἔστω
ζημίας
ἐκτός,
ὁ
|
δὲ |
ἀπειθῶν
ἑνὶ
τῶν
νομοφυλάκων
ὑπὸ |
[12, 941] |
εἰς
χρόνον
ἅπαντα
εὐτυχοῖ,
ὁ
|
δὲ |
ἀπιστήσας
τὸ
μετὰ
ταῦτα
τοιῷδέ |
[12, 954] |
τοῦ
τιμηθέντος
βλάβην
ἐκτίνειν.
ἐὰν
|
δὲ |
ἀποδημῶν
οἰκίας
δεσπότης
τυγχάνῃ,
τὰ |
[12, 956] |
ἱεροῖς
ἐστιν
ἐπίφθονον
κτῆμα,
ἐλέφας
|
δὲ |
ἀπολελοιπότος
ψυχὴν
σώματος
οὐκ
εὐαγὲς |
[12, 956] |
τὸ
πέμπτον
μέρος
ἀπολαμβανέτω,
νικηθεὶς
|
δὲ |
ἀποτινέτω
ταὐτὸν
μέρος
τῆς
δίκης. |
[12, 942] |
ὑπηρετικώτατον
ἅπαντι
τῷ
σώματι,
τὸ
|
δὲ |
ἀρχικώτατον,
~ἔχον
(τὰς
κυρίας
ἁπάσας |
[12, 942] |
αὐτὸν
ἡ
κρίσις
γιγνέσθω·
τὸν
|
δὲ |
ἀστὸν
καὶ
τεθραμμένον
ὡς
ἔσται |
[12, 955] |
γνόντα
καρτερεῖν
οὐκ
εὐπετές,
ἀκούοντα
|
δὲ |
ἀσφαλέστατον
πείθεσθαι
τῷ
νόμῳ,
μηδὲν |
[12, 964] |
οἷς
ἔστιν
μὲν
ὄνομα,
ἔστιν
|
δὲ |
αὖ
καὶ
λόγος,
πότερον
μόνον |
[12, 963] |
φύσει
γίγνεται
ἀνδρεία
ψυχή,
ἄνευ
|
δὲ |
αὖ
λόγου
ψυχὴ
φρόνιμός
τε |
[12, 967] |
πάνθ'
ὅσα
κατ'
οὐρανόν.
οἱ
|
δὲ |
αὐτοὶ
πάλιν
ἁμαρτάνοντες
ψυχῆς
φύσεως |
[12, 961] |
ἢ
τριάκοντ'
ἔτη
γεγονότα,
πρῶτον
|
δὲ |
αὐτὸν
κρίναντα
ἐπάξιον
εἶναι
φύσει |
[12, 953] |
ὡς
ὀλίγιστα
δ'
ἐπιχρωμένους.
ὁ
|
δὲ |
δεύτερος,
ὄμμασιν
ὄντως
θεωρὸς
ὅσα |
[12, 948] |
ἀπηλλάττετο
ταχὺ
καὶ
ἀσφαλῶς.
νῦν
|
δὲ |
δὴ
ὅτε
μέρος
τι
μέν, |
[12, 966] |
γε,
εἴπερ
δυνατόν.
(Ἀθηναῖος)
τί
|
δὲ |
δή;
περὶ
καλοῦ
τε
καὶ |
[12, 962] |
(Κλεινίας)
καὶ
πῶς;
(Ἀθηναῖος)
τί
|
δὲ |
δὴ
περὶ
πόλιν;
εἴ
τις |
[12, 948] |
φροντίζειν
ἡμῶν
αὐτοὺς
διανοοῦνται,
τῶν
|
δὲ |
δὴ
πλείστων
ἐστὶ
καὶ
κακίστων |
[12, 963] |
εἴποιμεν
ἄν·
ὦ
θαυμάσιε,
σὺ
|
δὲ |
δὴ
ποῖ
σκοπεῖς;
τί
ποτ' |
[12, 967] |
ἀγαθῶν
πέρι
τελουμένων.
(Κλεινίας)
τὸ
|
δὲ |
δὴ
πῶς
ἔχον
ἂν
εἴη; |
[12, 957] |
γιγνόμενα
μέτρον
ἂν
ἔχοι·
τὰ
|
δὲ |
δημόσια
καὶ
κοινὰ
καὶ
ὅσοις |
[12, 949] |
μέγα
φανερὸν
εἶναι
δοκεῖ,
ταῦτα
|
δὲ |
διὰ
δικῶν
ὅρκων
χωρὶς
κρίνεσθαι |
[12, 968] |
οὐκ
ἂν
ὀρθῶς
λέγοιτο,
ἀπρόρρητα
|
δὲ |
διὰ
τὸ
μηδὲν
προρρηθέντα
δηλοῦν |
[12, 955] |
ἱεροῖς
οἷς
ἂν
ἐθέλῃ,
τῷ
|
δὲ |
διακωλύσαντι
μὴ
ἐξέστω
μηδὲν
ἀνάθημα |
[12, 952] |
τῶν
συλλεγομένων
τιμάτω
δύναμις.
ἐὰν
|
δὲ |
διεφθαρμένος
ἀφικέσθαι
δόξῃ,
μηδενὶ
συγγιγνέσθω |
[12, 956] |
ἡμίσειαν
τοῦ
τιμήματος
(ἀποτινέτω.
κληρώσεις
|
δὲ |
δικαστηρίων
καὶ
πληρώσεις,
καὶ
ὑπηρεσιῶν |
[12, 956] |
ὥσπερ
εἴρηται,
τὴν
ἡμιολίαν,
ὁ
|
δὲ |
διώκων
τὴν
ἡμίσειαν
τοῦ
τιμήματος |
[12, 948] |
δευτέρου,
τρίτου
δὲ
ἕξ,
τετάρτου
|
δὲ |
δύο.
Ῥαδαμάνθυος
δὲ
περὶ
τὴν |
[12, 956] |
πρὸς
τὰ
πολέμου
(κοσμήματα.
θειότατα
|
δὲ |
δῶρα
ὄρνιθές
τε
καὶ
ἀγάλματα |
[12, 946] |
ἡμίσεων,
ἐὰν
ἄρτιοι
γίγνωνται,
περιττοὶ
|
δὲ |
ἐὰν
ὦσιν,
ἕνα
ἀφελεῖν,
ᾧ |
[12, 944] |
ἀποβολῆς
(ἔστω
δίκη
ῥιφθέντων,
τῆς
|
δὲ |
εἰρημένης
ἔμπροσθεν
ὁ
δικάζων
μὴ |
[12, 950] |
ἀγώνων
τούτοις
τοῖς
θεοῖς,
πέμπειν
|
δὲ |
εἰς
δύναμιν
ὅτι
πλείστους
ἅμα |
[12, 943] |
νικητήριον
ἑκάστοις
εἶναι
θαλλοῦ·
τοῦτον
|
δὲ |
εἰς
τὰ
τῶν
πολεμικῶν
θεῶν |
[12, 943] |
μὲν
εἰς
τοὺς
ὁπλίτας,
ἱππέας
|
δὲ |
εἰς
τοὺς
ἱππέας
καὶ
τοὺς |
[12, 944] |
τοῖς
γάμοις
ἐπιδοθῆναι
Θέτιδι,
ταῦτα
|
δὲ |
Ἕκτωρ
εἶχεν,
ἐξῆν
ἂν
τῶν |
[12, 944] |
μὴ
ἀναστρέφῃ
καὶ
ἀμύνηται,
ἀφῇ
|
δὲ |
ἑκὼν
ἢ
ῥίψῃ,
ζωὴν
αἰσχρὰν |
[12, 941] |
κλέπτων
ἔρωτι
μὲν
ταὐτῷ,
δυνάμει
|
δὲ |
ἐλάττονι
(κέκλοφεν,
ὅ
τε
τὸ |
[12, 955] |
ἄκυρον
γίγνεσθαι
τὴν
δίκην,
~ἐὰν
|
δὲ |
ἐλεύθερον,
(πρὸς
τῷ
ἀτελῆ,
δεθῆναι |
[12, 954] |
ἀγροὺς
δὲ
φανερῶς,
μὴ
προστυχὴς
|
δὲ |
ἐν
πέντε
ἔτεσιν
γένηταί
τις, |
[12, 963] |
τἆλλα,
οὐδὲν
χαλεπὸν
εἰπεῖν·
ᾗ
|
δὲ |
ἓν
ἀμφοῖν
ἐπωνομάσαμεν,
ἀρετήν,
καὶ |
[12, 964] |
ἐμοῦ
ἀπείληφας
τῷ
λόγῳ·
ᾗ
|
δὲ |
ἓν
καὶ
ταὐτόν,
σὺ
πάλιν |
[12, 961] |
συλλόγου
ἀξιοκοινωνήτους
εἶναι·
πρὸς
τούτοις
|
δὲ |
ἕνα
ἕκαστον
δεῖν
προσλαμβάνειν
τῶν |
[12, 947] |
Ἀπόλλωνός
τε
καὶ
Ἡλίου,
ἀρχιέρεων
|
δὲ |
ἕνα
κατ'
ἐνιαυτὸν
τὸν
πρῶτον |
[12, 966] |
τί
δ'
ἐννοεῖν
μέν,
τὴν
|
δὲ |
ἔνδειξιν
τῷ
λόγῳ
ἀδυνατεῖν
ἐνδείκνυσθαι; |
[12, 942] |
ἀνίατον
ὄντα
θανάτῳ
ζημιοῦν.
στρατιῶν
|
δὲ |
ἕνεκα
πολλὴ
μὲν
συμβουλή,
πολλοὶ |
[12, 948] |
δὲ
ὁ
τοῦ
δευτέρου,
τρίτου
|
δὲ |
ἕξ,
τετάρτου
δὲ
δύο.
Ῥαδαμάνθυος |
[12, 964] |
αἰσθήσεις
ταῖς
μνήμαις,
τοῖς
πρεσβυτέροις
|
δὲ |
ἐξαγγέλους
γίγνεσθαι
πάντων
τῶν
κατὰ |
[12, 951] |
τὰς
ἄλλας
μεθήσειν
πόλεις·
πλέον
|
δὲ |
ἑξήκοντα
γεγονὼς
ἐτῶν
μηκέτι
θεωρείτω. |
[12, 958] |
ἐν
πένθ'
ἡμέραις
ἀποτελούμενον·
λίθινα
|
δὲ |
ἐπιστήματα
μὴ
μείζω
ποιεῖν
ἢ |
[12, 969] |
ὡς
ἔπος
εἰπεῖν
νομοθετῶν,
ὄντως
|
δὲ |
ἔσται
σχεδὸν
ὕπαρ
ἀποτετελεσμένον
οὗ |
[12, 949] |
νόμισμα
γίγνεσθαι
τῇ
πόλει·
ἐὰν
|
δὲ |
ζημίας
δέωνται
πλείονος,
τὰς
ἀρχὰς |
[12, 954] |
φαίνηται
καὶ
μηδεὶς
ἐπιλάβηται,
φῇ
|
δὲ |
ζητεῖν
τοῦτον
τὸν
χρόνον,
ὁ |
[12, 954] |
τις
ἐνιαυτὸν
ὁτιοῦν
ἐκτημένος,
ὁ
|
δὲ |
ζητῶν
διαγένωνται,
μὴ
ἐξέστω
τοιούτου |
[12, 966] |
ἂν
μηχανησαίμεθα
λέγωμεν·
εἰ
δεῖ
|
δὲ |
ἢ
μή,
πρῶτον
βεβαιωσώμεθα
τῇ |
[12, 946] |
ἂν
τρεῖς
λειφθῶσιν
ἄνισοι·
ἐὰν
|
δὲ |
ἢ
πᾶσιν
ἢ
τοῖν
δυοῖν |
[12, 949] |
πρῶτον
πείθοντα
εἰς
δύναμιν.
πέφυκεν
|
δὲ |
ἡ
πόλεων
ἐπιμειξία
πόλεσιν
ἤθη |
[12, 958] |
μήτε
(τι
σμικρὸν
μνῆμα,
ἃ
|
δὲ |
ἡ
χώρα
πρὸς
τοῦτ'
αὐτὸ |
[12, 955] |
πράξεως
εἰσαγόντων
εἰς
δικαστήριον,
ὀφλόντι
|
δὲ |
θάνατος
ἔστω
δίκη.
τοὺς
τῇ |
[12, 962] |
νίκην
καὶ
κράτος
πολεμίων,
ἡ
|
δὲ |
ἰατρῶν
τε
καὶ
ὑπηρετῶν
ὑγιείας |
[12, 956] |
δευτέρως
ἱερὰ
καθιερούτω
θεοῖς.
~χρυσὸς
|
δὲ |
καὶ
ἄργυρος
ἐν
ἄλλαις
πόλεσιν |
[12, 960] |
ἐπιτάττειν
ἢ
μὴ
ἄμορφον,
θρηνεῖν
|
δὲ |
καὶ
ἔξω
τῆς
οἰκίας
φωνὴν |
[12, 946] |
τὰ
μὲν
ἰδίᾳ
ἕκαστος,
τὰ
|
δὲ |
καὶ
κοινῇ
μετ'
ἀλλήλων
κρίναντες |
[12, 947] |
τὴν
στολὴν
ἔχειν
πᾶσαν,
θρήνων
|
δὲ |
καὶ
ὀδυρμῶν
χωρὶς
γίγνεσθαι,
κορῶν |
[12, 962] |
ἐλεύθερον
δὴ
βίον
ὡρμημένη·
οἱ
|
δὲ |
καὶ
σύνδυο
νομοθετοῦνται,
πρὸς
ἄμφω |
[12, 959] |
καὶ
μὴ
καλῶς
αἰσχρόν.
πρόθεσις
|
δὲ |
καὶ
τἆλλα
ἔστω
μὲν
κατὰ |
[12, 943] |
πέρι
πλημμελεῖν
εἰς
δίκην,
διαφερόντως
|
δὲ |
καὶ
τῆς
τῶν
κατὰ
πόλεμον |
[12, 953] |
εἶναι
φιλοξενίαις
ἀνθρώπων
παρεσκευασμένας,
χρὴ
|
δὲ |
καὶ
τῶν
τοιούτων
ἱερέας
τε |
[12, 956] |
σώματος
οὐκ
εὐαγὲς
ἀνάθημα,
σίδηρος
|
δὲ |
καὶ
χαλκὸς
πολέμων
ὄργανα·
ξύλου |
[12, 957] |
δικαίων
καὶ
ἐπαύξησιν
παρασκευάζοντα,
τοῖς
|
δὲ |
κακοῖς
ἐξ
ἀμαθίας
καὶ
ἀκολασίας |
[12, 959] |
μὲν
γὰρ
ἀγαθῷ
θαρραλέον,
τῷ
|
δὲ |
κακῷ
μάλα
φοβερόν
βοήθειάν
τε |
[12, 954] |
τριετῆ
τὴν
προθεσμίαν
(εἶναι,
ἐὰν
|
δὲ |
κατ'
ἀγροὺς
ἐν
ἀφανεῖ
κεκτῆται, |
[12, 954] |
ἐπιλαβέσθαι
μηδέν'
ἀπελθόντος
ἐνιαυτοῦ.
ἐὰν
|
δὲ |
κατ'
ἄστυ
μὲν
μὴ
μηδὲ |
[12, 954] |
τούτῳ
τοῦ
τοιούτου
ἐπιλαβέσθαι.
ἐὰν
|
δὲ |
κατ'
οἰκίας
ἐν
ἄστει
τέ |
[12, 950] |
ἢ
καί
τισι
θεωροῖς·
(τὰς
|
δὲ |
κατὰ
πόλεμον
καὶ
στρατείας
ἀποδημίας |
[12, 943] |
τοὺς
ἱππέας
καὶ
τοὺς
ἄλλους
|
δὲ |
κατὰ
ταὐτὰ
εἰς
τοὺς
αὑτῶν |
[12, 968] |
νομοθετεῖν,
πρὶν
ἂν
κοσμηθῇ
τότε
|
δὲ |
κυρίους
ὧν
αὐτοὺς
δεῖ
γίγνεσθαι |
[12, 956] |
τοὔνομα
μᾶλλον
πρέπον
ἔχοντες·
δεύτεροι
|
δὲ |
κωμῆταί
τε
καὶ
φυλέται,
κατὰ |
[12, 956] |
ἔργον
γυναικὸς
μιᾶς
ἔμμηνον.
χρώματα
|
δὲ |
λευκὰ
πρέποντ'
ἂν
θεοῖς
εἴη |
[12, 964] |
μόνον
ἐπίστασθαι
τοὔνομα
χρεών,
τὸν
|
δὲ |
λόγον
ἀγνοεῖν,
ἢ
τόν
γε |
[12, 953] |
τισὶν
τὸ
μὲν
διδάξας,
τὸ
|
δὲ |
μαθὼν
ἀπαλλαττέσθω,
φίλος
παρὰ
φίλων |
[12, 952] |
καὶ
τιμᾶν
μὲν
κατορθοῦντας,
ἀτιμάζειν
|
δὲ |
μᾶλλον
τῶν
ἄλλων,
ἐὰν
ἀποβαίνωσι |
[12, 956] |
τὰ
τοιαῦτα
ἀναθήματα
μεμιμημένα.
ὅτε
|
δὲ |
μέρη
διείρηται
τῆς
πόλεως
συμπάσης, |
[12, 954] |
λύων
καὶ
τὰ
σεσημασμένα,
(πάλιν
|
δὲ |
μετὰ
τῶν
οἰκείων
καὶ
τῶν |
[12, 959] |
εἰς
ἄψυχον
χθονίων
βωμόν·
τὸ
|
δὲ |
μέτριον
νομοθέτης
ἂν
μαντεύσαιτο
οὐκ |
[12, 954] |
ζητεῖν
τοῦτον
τὸν
χρόνον,
ὁ
|
δὲ |
μὴ
ἀποκρυπτόμενος
φανερὸς
ᾖ,
ἐὰν |
[12, 961] |
καὶ
τοῖς
ἄλλοις,
προσλαμβάνειν,
εἰ
|
δὲ |
μή,
ἀπόρρητον
εἶναι
τὴν
γεγονυῖαν |
[12, 958] |
δὲ
μὴ
ἔχωσιν
ὁπόθεν,
ἐλλείπῃ
|
δὲ |
μὴ
ἔλαττον
δραχμῆς,
μὴ
πρότερον |
[12, 966] |
τῶν
οὐσῶν
περὶ
θεῶν;
τὴν
|
δὲ |
μὴ
ἐπιτροπὴν
εἶναι
τὸ
μηδέποτε |
[12, 948] |
τὰ
μὲν
ἐγκλήματα
γράφειν,
ὅρκον
|
δὲ |
μὴ
ἐπομνύναι,
καὶ
τὸν
φεύγοντα |
[12, 958] |
τοῦ
ὀφλόντος
παραδιδότω
χρήματα.
ἐὰν
|
δὲ |
μὴ
ἔχωσιν
ὁπόθεν,
ἐλλείπῃ
δὲ |
[12, 949] |
καὶ
μανθάνοντα
ἀεὶ
διατελεῖν,
εἰ
|
δὲ |
μή,
καθάπερ
ἔξω
τοῦ
λόγου |
[12, 945] |
τάξιν
κατατάξῃ
μηδ'
ἡντινοῦν·
εἰ
|
δὲ |
μή,
κατευθύνειν
αὐτοῦ
τὸν
εὔθυνον, |
[12, 949] |
ἰατὴν
εἶναι
τῆς
ζημίας,
τοῖς
|
δὲ |
μὴ
πειθομένοις
ἐνεχυρασίαν
τούτοις
οἷς |
[12, 955] |
μηδὲν
ἐπὶ
δώροισιν
διακονεῖν.
ὁ
|
δὲ |
μὴ
πειθόμενος
ἁπλῶς
τεθνάτω
ἁλοὺς |
[12, 956] |
πρὸς
τὰ
κοινὰ
ἱερά,
ὑφὴν
|
δὲ |
μὴ
πλέον
ἔργον
γυναικὸς
μιᾶς |
[12, 956] |
ἄλλοθι
καὶ
ἐν
ὑφῇ,
βάμματα
|
δὲ |
μὴ
προσφέρειν
ἀλλ'
ἢ
πρὸς |
[12, 968] |
(ᾖ
δοῦναι
τὸν
λόγον·
ὁ
|
δὲ |
μὴ
ταῦθ'
οἷός
τ'
ὢν |
[12, 952] |
τοῖς
ἄρχουσιν,
ἰδιώτης
ζήτω,
ἐὰν
|
δὲ |
(μή,
τεθνάτω,
ἐάν
γ'
ἐν |
[12, 958] |
στερείτω
τὸν
ζῶνθ'
ἡμῶν.
χῶμα
|
δὲ |
μὴ
χοῦν
ὑψηλότερον
πέντε
ἀνδρῶν |
[12, 950] |
τὸν
εὔδοξον
βίον
θηρεύειν,
χωρὶς
|
δὲ |
μηδαμῶς,
τόν
γε
τέλεον
ἄνδρα |
[12, 956] |
καὶ
χαλκὸς
πολέμων
ὄργανα·
ξύλου
|
δὲ |
μονόξυλον
ὅτι
ἂν
ἐθέλῃ
τις |
[12, 949] |
πρᾶσιν
τῶν
ἐνεχύρων
εἶναι,
τὸ
|
δὲ |
νόμισμα
γίγνεσθαι
τῇ
πόλει·
ἐὰν |
[12, 941] |
παῖς
ἐστίν
ποτε
θεῶν,
(ταῦτα
|
δὲ |
νομοθέτῃ
μᾶλλον
προσήκει
γιγνώσκειν
ἢ |
[12, 942] |
ἕνεκα
πολλὴ
μὲν
συμβουλή,
πολλοὶ
|
δὲ |
νόμοι
γίγνονται
κατὰ
τρόπον,
μέγιστον |
[12, 961] |
ἄλλοις
ὄψις
καὶ
ἀκοή·
συλλήβδην
|
δὲ |
νοῦς
μετὰ
τῶν
καλλίστων
αἰσθήσεων |
[12, 965] |
πάντων
τῶν
κατὰ
πόλιν,
~(τοὺς
|
δὲ |
νῷ
ἀπῃκασμένους
τῷ
πολλὰ
καὶ |
[12, 953] |
δεῖ
δίκας
τοῖς
τοιούτοις.
τρίτον
|
δὲ |
ξένον
ὑποδέχεσθαι
χρὴ
δημοσίᾳ
τὸν |
[12, 948] |
τὸ
τῶν
ἐκλεκτῶν
δικαστήριον,
γραφέσθω
|
δὲ |
ὁ
γραφόμενος,
ὃν
ἂν
γράφηται, |
[12, 956] |
ἡμιολίαν
τοῦ
τιμήματος
ἀποτινέτω.
ἐὰν
|
δὲ |
ὁ
διώκων
ἡττηθεὶς
ἐν
τοῖς |
[12, 948] |
τῶν
δοθεισῶν
αὐτῷ
τιμῶν,
ἐὰν
|
δὲ |
ὁ
διώκων
μὴ
μεταλάβῃ
τὸ |
[12, 948] |
μεγίστου
τιμήματος
δώδεκα
μνᾶς,
ὀκτὼ
|
δὲ |
ὁ
τοῦ
δευτέρου,
τρίτου
δὲ |
[12, 968] |
θεὸς
ἡμᾶς
σχεδὸν
ἄγει·
τίς
|
δὲ |
ὁ
τρόπος
ἡμῖν
(γιγνόμενος
ὀρθῶς |
[12, 958] |
κήρυκος,
ἀκουόντων
τῶν
δικαστῶν·
ἐπειδὰν
|
δὲ |
ὁ
τῶν
δικασίμων
μηνῶν
ἐχόμενος |
[12, 951] |
ἀντίστροφον
ἀποδιδόντες
δόξης
παρασκευήν,
ἐλθόντες
|
δὲ |
οἴκαδε
διδάξουσι
τοὺς
νέους
ὅτι |
[12, 944] |
ὅ
τε
ἀφεὶς
ἑκών,
διαφέρει
|
δὲ |
ὅλον
που
καὶ
τὸ
πᾶν. |
[12, 959] |
τὰ
τῶν
νεκρῶν
σώματα,
τὸν
|
δὲ |
ὄντα
ἡμῶν
ἕκαστον
ὄντως,
ἀθάνατον |
[12, 957] |
ἰάσιμοι
δόξαι
τῶν
κακῶν·
οἷσιν
|
δὲ |
ὄντως
ἐπικεκλωσμέναι,
~(θάνατον
ἴαμα
ταῖς |
[12, 947] |
τοῖς
ἵπποισι
μὲν
ἱππέας,
σὺν
|
δὲ |
ὅπλοις
ὁπλίτας,
καὶ
τοὺς
ἄλλους |
[12, 944] |
πᾶσιν
ὀνομάζοιτ'
ἂν
(δικαίως,
ἀποβολεὺς
|
δὲ |
ὅπλων.
οὐχ
ὁμοίως
γὰρ
ὅ |
[12, 951] |
γεγονὼς
ἐτῶν
μηκέτι
θεωρείτω.
θεωρήσας
|
δὲ |
ὁπόσ'
ἂν
ἔτη
βουληθῇ
τῶν |
[12, 949] |
ἀνθρωπίνην
δόξαν
τῷ
ἐπιορκοῦντι·
τῶν
|
δὲ |
ὁπόσα
ἐξαρνηθέντι
καὶ
ἐξομοσαμένῳ
κέρδος |
[12, 944] |
ἀποβολὴν
τῷ
τοῦ
Μενοιτίου.
ἔτι
|
δὲ |
ὁπόσοι
κατὰ
κρημνῶν
ῥιφέντες
ἀπώλεσαν |
[12, 961] |
μάλιστ'
αὐτῷ
τῷ
ἀποκριθέντι·
δεῖν
|
δὲ |
ὄρθριον
εἶναι
τὸν
σύλλογον,
ἡνίκ' |
[12, 941] |
ἐπιτάξεις
παρὰ
νόμον
ἀσεβησάντων,
τίμημα
|
δὲ |
ὅτι
χρὴ
(πάσχειν
ἢ
ἀποτίνειν, |
[12, 948] |
παράπαν
οὐχ
ἡγοῦνται
θεούς,
οἱ
|
δὲ |
οὐ
φροντίζειν
ἡμῶν
αὐτοὺς
διανοοῦνται, |
[12, 962] |
τὰ
τοιαῦτα
σύμπαντα,
εἰς
ἓν
|
δὲ |
οὐδὲν
διαφερόντως
τετιμημένον
ἔχοντες
φράζειν |
[12, 950] |
χαλεποῖς,
ὡς
δοκοῖεν
ἄν·
χρὴ
|
δὲ |
οὔποτε
περὶ
σμικροῦ
ποιεῖσθαι
τὸ |
[12, 945] |
πολλαχοῦ
πολλοῖς
ὀνόμασιν
προσαγορεύομεν·
εἷς
|
δὲ |
οὗτος
οὐ
σμικρότατος
καιρὸς
τοῦ |
[12, 960] |
τῶν
ἔμπροσθεν
καλῶς
ὕμνηται,
σχεδὸν
|
δὲ |
οὐχ
ἥκιστα
τὰ
τῶν
Μοιρῶν |
[12, 945] |
δὲ
τοῦ
τετάρτου,
μνᾶν.
ὁ
|
δὲ |
ὀφλὼν
τὴν
δίκην
πρὸς
τῷ |
[12, 956] |
τοὺς
ἐκλεκτοὺς
τὴν
δίκην,
ἐὰν
|
δὲ |
πάλιν
ἡττηθῇ,
τὴν
ἡμιολίαν
τοῦ |
[12, 964] |
κύκλῳ
τὴν
πόλιν
ὁρᾶν,
φρουροῦντας
|
δὲ |
παραδιδόναι
μὲν
τὰς
αἰσθήσεις
ταῖς |
[12, 954] |
ἐλπίζειν
εὑρήσειν,
οὕτω
φωρᾶν·
ὁ
|
δὲ |
παρεχέτω
τὴν
οἰκίαν,
τά
τε |
[12, 959] |
ἐμπιμπλάντα
τὴν
αὑτοῦ
μοῖραν,
τὸ
|
δὲ |
παρὸν
δεῖν
εὖ
ποιεῖν,
(τὰ |
[12, 945] |
ἄρχοντα
ὑπερβάλλοντα
πρὸς
ἀρετήν,
ὅμως
|
δὲ |
πειρατέον
εὐθυντάς
τινας
ἀνευρίσκειν
θείους. |
[12, 947] |
καὶ
τοὺς
ἄλλους
ὡσαύτως,
παῖδας
|
δὲ |
περὶ
αὐτὴν
τὴν
κλίνην
ἔμπροσθεν |
[12, 943] |
ἑκάστων
ἄρχοντας
ποιῆσαι
σύλλογον,
(ἀριστείων
|
δὲ |
πέρι
κρίνεσθαι
τὸν
βουλόμενον
ἐν |
[12, 957] |
χρῆσθαι
τὸν
ἅπαντα
βίον.
ὅσα
|
δὲ |
περί
τε
σιγὴν
δικαστῶν
καὶ |
[12, 948] |
ἕξ,
τετάρτου
δὲ
δύο.
Ῥαδαμάνθυος
|
δὲ |
περὶ
τὴν
λεγομένην
κρίσιν
τῶν |
[12, 943] |
μήτε
μαρτύρων
πιστώσεις
λόγων,
αὐτῆς
|
δὲ |
περὶ
τῆς
στρατείας
τῆς
τότε |
[12, 954] |
πέντε
ἡμέρας
ὁ
φωρῶν·
ἐὰν
|
δὲ |
πλείονα
χρόνον
ἀπῇ,
τοὺς
ἀστυνόμους |
[12, 950] |
ἂν
φέροι
μεγίστην
πασῶν,
ταῖς
|
δὲ |
πλείσταις
πόλεσιν,
ἅτε
οὐδαμῶς
εὐνομουμέναις, |
[12, 963] |
ἐκεῖνο
οἷ
δεῖ
βλέπειν,
τὸν
|
δὲ |
πολιτικὸν
ἐλέγχοντες
ἐνταῦθ'
ἐσμὲν
νῦν, |
[12, 960] |
τὰ
τοιαῦτα
νόμον
γιγνόμενα,
~τῷ
|
δὲ |
πολιτικῷ
νομοθετοῦντι
παραχωρεῖν
χρὴ
τὰ |
[12, 959] |
ἂν
ἔχοι
τῶν
ἀναλωμάτων.
νομοφύλαξι
|
δὲ |
πολλά
τε
ἄλλα
ἀνάγκη
πράττειν |
[12, 952] |
τῆς
σφόδρα
προθυμίας
αἰνείσθω,
ἐὰν
|
δὲ |
πολὺ
βελτίων,
πολύ
τ'
ἐπαινείσθω |
[12, 967] |
εἰπεῖν
ἔπος
ἀνέτρεψαν
πάλιν,
ἑαυτοὺς
|
δὲ |
πολὺ
μᾶλλον·
τὸ
γὰρ
δὴ |
[12, 947] |
ἂν
ἡ
πόλις
οἰκῆται.
τελευτήσασι
|
δὲ |
προθέσεις
καὶ
ἐκφορὰς
καὶ
θήκας |
[12, 959] |
πλείω
τεττάρων
ἡρωικῶν
(στίχων.
τὰς
|
δὲ |
προθέσεις
πρῶτον
μὲν
μὴ
μακρότερον |
[12, 947] |
προσήκοντες
τοῦ
τελευτήσαντος
ἐπιόψωνται,
πρώτους
|
δὲ |
προϊέναι
τοὺς
ἠιθέους
τὴν
πολεμικὴν |
[12, 946] |
ἔλαττον
πεντήκοντα
γεγονότα
ἐτῶν.
τῶν
|
δὲ |
προκριθέντων
οὓς
ἂν
πλεῖστοι
ἐνέγκωσι, |
[12, 958] |
χρέος
(ἅπαν
τῷ
νικήσαντι·
ἄλλοις
|
δὲ |
πρὸς
τοῦτον
ἔστωσαν
δίκαι
κυρίως. |
[12, 944] |
οἷον
δὴ
μυρίοις
συνέπεσεν,
τὰ
|
δὲ |
πρότερα
ἐκεῖνα
ὅπλα,
ἃ
Πηλεῖ |
[12, 946] |
ἕπωνται
χρόνον
τῇ
κρίσει.
τούτους
|
δὲ |
πρώτῳ
μὲν
ἐνιαυτῷ
δώδεκα
εὐθύνους |
[12, 954] |
παρεχόντων
οἱ
ἐνοικοῦντες
ἐρευνᾶν,
τὰ
|
δὲ |
σεσημασμένα
παρασημηνάσθω
καὶ
ὃν
ἂν |
[12, 952] |
μὲν
εὐαγέστερον
γίγνεσθαι,
μὴ
μαθοῦσι
|
δὲ |
σκοτωδέστερα
τὰ
περὶ
νόμους
αὐτοῖς |
[12, 962] |
τε
πόλεων
ἔσονται
δεσπόται,
οἱ
|
δὲ |
σοφώτατοι,
ὡς
οἴονται,
πρὸς
ταῦτά |
[12, 943] |
τῶν
δευτέρων
καὶ
τρίτων.
ἐὰν
|
δὲ |
στρατεύσηται
(μέν
τις,
μὴ
ἀπαγαγόντων |
[12, 952] |
τὸν
ἀρέσκοντα
αὑτῷ
προσλαμβάνων.
~τὴν
|
δὲ |
συνουσίαν
εἶναι
τούτοις
καὶ
(τοὺς |
[12, 959] |
ἀλλ'
ἢ
τὴν
ψυχήν,
(τὸ
|
δὲ |
σῶμα
ἰνδαλλόμενον
ἡμῶν
ἑκάστοις
ἕπεσθαι, |
[12, 960] |
εὐνομίαν
ἐν
ταῖς
ψυχαῖς,
μᾶλλον
|
δὲ |
σωτηρίαν
τῶν
νόμων.
ἡμῖν
δ' |
[12, 961] |
νομοφυλάκων
τοὺς
πρεσβυτάτους
ἀεί,
τοὺς
|
δὲ |
τἀριστεῖα
εἰληφότας
ἅπαντας
δεῖν
εἰς |
[12, 946] |
ἀεὶ
προσγιγνέσθων
κατ'
ἐνιαυτόν·
οὗτοι
|
δὲ |
τὰς
ἀρχὰς
πάσας
δώδεκα
μέρη |
[12, 943] |
χρὴ
παθεῖν
ἢ
ἀποτίνειν.
μετὰ
|
δὲ |
ταῦτα,
ἐκδικασθεισῶν
τῶν
τῆς
ἀστρατείας |
[12, 947] |
τῆς
παιδοποιήσεως
ἀπηλλαγμέναι
τυγχάνωσιν,
μετὰ
|
δὲ |
ταῦτα
ἱερέας
τε
καὶ
ἱερείας |
[12, 957] |
αὐτῶν
ἕκαστα
δόξῃ
κεῖσθαι,
τότε
|
δὲ |
τέλος
ἐπιθέντας,
ἀκίνητα
οὕτως
ἐπισφραγισαμένους, |
[12, 960] |
μὲν
τὴν
πρώτην
εἶναι,
Κλωθὼ
|
δὲ |
τὴν
δευτέραν,
τὴν
Ἄτροπον
δὴ |
[12, 957] |
εἴπομεν
μὲν
καὶ
πρόσθεν,
~καλὸν
|
δὲ |
τό
γε
ὀρθὸν
καὶ
(δὶς |
[12, 965] |
πολλὰ
βλέπειν
δυνατὸν
εἶναι,
πρὸς
|
δὲ |
τὸ
ἓν
ἐπείγεσθαι
γνῶναί
τε, |
[12, 956] |
ἂν
εἴη
χρεὼν
γίγνεσθαι.
δικαστηρίων
|
δὲ |
τὸ
μὲν
πρῶτον
αἱρετοὶ
δικασταὶ |
[12, 942] |
νόμοι
γίγνονται
κατὰ
τρόπον,
μέγιστον
|
δὲ |
τὸ
μηδέποτε
ἄναρχον
μηδένα
εἶναι, |
[12, 943] |
τῆς
τότε
γενομένης
αὐτοῖς.
στέφανον
|
δὲ |
τὸ
νικητήριον
ἑκάστοις
εἶναι
θαλλοῦ· |
[12, 960] |
ὦ
ξένε,
λέγεις·
πρὸς
ὅτι
|
δὲ |
τὸ
νῦν
αὖ
ῥηθὲν
εἴρηται, |
[12, 966] |
παραλαβοῦσα
ἀέναον
οὐσίαν
ἐπόρισεν·
ἓν
|
δὲ |
τὸ
περὶ
τὴν
φοράν,
ὡς |
[12, 945] |
τάξας
τὸν
κακόν,
χιλίας,
ἂν
|
δὲ |
τοῦ
δευτέρου,
πέντε
μνᾶς,
ἂν |
[12, 959] |
μὴ
πλέον
πέντε
μνῶν,
τῷ
|
δὲ |
τοῦ
δευτέρου
τρεῖς
μναῖ,
καὶ |
[12, 945] |
τοῦ
τρίτου,
τρεῖς
μνᾶς,
ἂν
|
δὲ |
τοῦ
τετάρτου,
μνᾶν.
ὁ
δὲ |
[12, 945] |
τοῦ
δευτέρου,
πέντε
μνᾶς,
ἂν
|
δὲ |
τοῦ
τρίτου,
τρεῖς
μνᾶς,
ἂν |
[12, 956] |
τοῖς
πρώτοις
μὴ
ἠρεμῇ,
εἰς
|
δὲ |
τοὺς
δευτέρους
ἴῃ,
νικήσας
μὲν |
[12, 961] |
εἰς
ταὐτὸ
συλλέγεσθαι
τούτοις,
ἔτι
|
δὲ |
τοὺς
ἐκδημήσαντας
ἐπὶ
ζήτησιν
εἴ |
[12, 946] |
ᾧ
ἂν
ἐλάχισται
γένωνται,
καταλιπεῖν
|
δὲ |
τοὺς
ἡμίσεις
αὐτῶν
πλήθει
τῶν |
[12, 943] |
ὅταν
ἔλθωσιν
ἀπὸ
στρατοπέδου,
δικάζειν
|
δὲ |
τοὺς
στρατεύσαντας
ἑκάστους
χωρίς,
ὁπλίτας |
[12, 968] |
τρόπων
ἤθεσιν
καὶ
ἔθεσιν·
μετὰ
|
δὲ |
τοῦτο,
ἃ
δεῖ
μανθάνειν
οὔτε |
[12, 948] |
αὐτῶν
τούτων
οἱ
ζῶντες,
πρὸς
|
δὲ |
τούτοις
τὸ
τῶν
ἐκλεκτῶν
δικαστήριον, |
[12, 967] |
τε
δὴ
σωμάτων
πάντων,
ἐπὶ
|
δὲ |
τούτοισι
δή,
τὸ
νῦν
εἰρημένον |
[12, 951] |
τῆς
ἀρχῆς
ταύτης
ἀπηλλαγμένοι.
ἕκαστος
|
δὲ |
τούτων
μὴ
μόνος,
ἀλλ'
ἴτω |
[12, 959] |
μετὰ
τὸν
ἐνθάδε
βίον.
ἐκ
|
δὲ |
τούτων
οὕτως
ἐχόντων
οὐδέποτε
οἰκοφθορεῖν |
[12, 953] |
νικηφόρων
τινὸς
ἐπ'
ἀρετῇ,
συνὼν
|
δὲ |
τούτων
τισὶν
τὸ
μὲν
διδάξας, |
[12, 946] |
ἔτη
συμβῇ
γενόμενα,
τὸ
λοιπὸν
|
δὲ |
τρεῖς
ἀεὶ
προσγιγνέσθων
κατ'
ἐνιαυτόν· |
[12, 959] |
δύο
τῷ
τοῦ
τρίτου,
μνᾶ
|
δὲ |
τῷ
τοῦ
τετάρτου
μέτρον
ἂν |
[12, 943] |
στρατεύσηται
(μέν
τις,
μὴ
ἀπαγαγόντων
|
δὲ |
τῶν
ἀρχόντων
οἴκαδε
προαπέλθῃ
τοῦ |
[12, 947] |
ταῖς
πανηγύρεσι
πάσαις
ἔστωσαν,
ἔτι
|
δὲ |
τῶν
εἰς
τοὺς
Ἕλληνας
κοινῇ |
[12, 951] |
πλειόνων
ἐτῶν
ἢ
πεντήκοντα,
ἔτι
|
δὲ |
τῶν
εὐδοκίμων
τά
τε
ἄλλα |
[12, 941] |
ἁρπαγὴ
δὲ
ἀναίσχυντον·
τῶν
Διὸς
|
δὲ |
ὑέων
οὐδεὶς
οὔτε
δόλοις
οὔτε |
[12, 947] |
καὶ
ταύτῃ
σύμψηφον
ᾖ.
θήκην
|
δὲ |
ὑπὸ
γῆς
αὐτοῖς
εἰργασμένην
εἶναι |
[12, 955] |
τοιούτου
ἀγῶνός
ποτε
γενέσθαι,
βλάβης
|
δὲ |
ὑπόδικος
γιγνέσθω,
ἐάντε
ἡττῆται
ἀγωνιζόμενος |
[12, 955] |
ὑπεχέτω
δίκην
τῷ
κλέψαντι·
φυγάδος
|
δὲ |
ὑποδοχῆς
θάνατος
ἔστω
ζημία.
τὸν |
[12, 954] |
κατ'
ἀγορὰν
χρῆται,
κατ'
ἀγροὺς
|
δὲ |
φανερῶς,
μὴ
προστυχὴς
δὲ
ἐν |
[12, 956] |
ζημίας
μείζονος
ἰόντων
ἀγωνιούμενοι,
ὁ
|
δὲ |
φεύγων,
ἂν
ἡττηθῇ
τὸ
δεύτερον, |
[12, 955] |
μὲν
δεῖ
δέχεσθαι
δῶρα,
ἐπὶ
|
δὲ |
φλαύροις
(οὔ·
τὸ
γὰρ
γνῶναι |
[12, 963] |
προσείπομεν,
τὸ
μὲν
ἀνδρείαν,
τὸ
|
δὲ |
φρόνησιν.
ἐρῶ
γάρ
σοι
τὴν |
[12, 966] |
μόνον
τῶν
νόμων
συνακολουθοῦσιν,
τοῖς
|
δὲ |
φυλακῆς
μεθέξουσιν
μηδὲ
ἐπιτρέπειν,
ὃς |
[12, 964] |
πόλεως
οὔσης
τοῦ
κύτους,
τῶν
|
δὲ |
φυλάκων
τοὺς
μὲν
νέους
οἷον |
[12, 949] |
αὖ
δεσμῶν
μηδὲ
θανάτου,
περὶ
|
δὲ |
χορείας
τινῶν
φοιτήσεων
ἢ
πομπεύσεων |
[12, 947] |
καὶ
ὀδυρμῶν
χωρὶς
γίγνεσθαι,
κορῶν
|
δὲ |
χορὸν
πεντεκαίδεκα
καὶ
ἀρρένων
ἕτερον |
[12, 944] |
οὐδαμῶς
διορίσαι
τούτων
θάτερον,
(ὅμως
|
δὲ |
χρὴ
τὸν
νόμον
ἁμῶς
γέ |
[12, 968] |
ἄλλου
μαθητὴν
γενέσθαι.
πρὸς
τούτοις
|
δὲ |
χρόνους,
οὕς
τε
καὶ
ἐν |
[12, 964] |
σὺ
πάλιν
ἀπόδος
ἐμοί.
διανοοῦ
|
δὲ |
ὡς
ἐρῶν
καὶ
ὅπῃ
τέτταρα |
[12, 967] |
ὅτι
πρεσβύτερον
εἴη
σωμάτων,
(διανοηθέντες
|
δὲ |
ὡς
νεώτερον,
ἅπανθ'
ὡς
εἰπεῖν |
[12, 944] |
ἐπίλοιπον
βίον
μὴ
κινδυνεύῃ,
ζῇ
|
δὲ |
ὡς
πλεῖστον
χρόνον
ὢν
κακὸς |
[12, 945] |
δέ,
(ἂν
τοῦ
τρίτου,
μνᾶν
|
δὲ |
ὡσαύτως,
καθάπερ
οἱ
πρόσθεν,
τοῦ |