Livre, pages
[12, 950]	ἐγχωρεῖ τό γε (παράπαν, ἔτι	δὲ	ἄγριον καὶ ἀπηνὲς φαίνοιτ' ἂν
[12, 947]	χώματος τοῖς τιθεμένοις· κατ' ἐνιαυτὸν	δὲ	ἀγῶνα μουσικῆς αὐτοῖς καὶ γυμνικὸν
[12, 955]	ἀφιέντων τὸν ἐθέλοντα ἀγωνίζεσθαι· ἐὰν	δὲ	ἀδυνατήσωσιν, ἐὰν μὲν ὁ κωλύων
[12, 958]	δικασταὶ καὶ δικαστῶν ἡγεμόνες. ἐπειδὰν	δὲ	αἱ κατ' ἐνιαυτὸν δίκαι τέλος
[12, 943]	τε καὶ ὄντως εἴρηται, ψεῦδος	δὲ	αἰδοῖ καὶ δίκῃ νεμεσητὸν κατὰ
[12, 951]	τὰ περὶ τὰς πολιτείας. θεωροὺς	δὲ	ἄλλους ἐκπέμπειν χρεὼν τοιούσδε τινὰς
[12, 954]	τῇδε οὐκ ἔστ' ἀμφισβήτησις· τῶν	δὲ	ἄλλων ὅτι ἄν τις ἐκτημένος
[12, 946]	(εὐθύνων κατηγορείτω, ἐὰν ἐθέλῃ· ἐὰν	δὲ	ἁλῷ, ἐὰν μὲν ᾖ τῳ
[12, 954]	προπωλῶν καθάπερ ὁ ἀποδόμενος. φωρᾶν	δὲ	ἂν ἐθέλῃ τις παρ' ὁτῳοῦν,
[12, 955]	εἰς τὰ συσσίτια τελουμένων. θεοῖσι	δὲ	ἀναθήματα χρεὼν ἔμμετρα τὸν μέτριον
[12, 941]	κλοπὴ μὲν χρημάτων ἀνελεύθερον, ἁρπαγὴ	δὲ	ἀναίσχυντον· τῶν Διὸς δὲ ὑέων
[12, 955]	ἀτελῆ, δεθῆναι μὲν ἐνιαυτόν, ὑπόδικον	δὲ	ἀνδραποδισμοῦ τῷ ἐθέλοντι γίγνεσθαι. ἐὰν
[12, 958]	δεχομένη κρύπτειν, ταῦτα ἐκπληροῦν, τοῖς	δὲ	ἀνθρώποις ὅσα τροφὴν μήτηρ οὖσα
[12, 955]	ἀνδραποδισμοῦ τῷ ἐθέλοντι γίγνεσθαι. ἐὰν	δὲ	ἀνταγωνιστὴν γυμναστικῆς ἢ μουσικῆς ἤ
[12, 952]	παιδείαν καὶ τοὺς νόμους. ἐὰν	δὲ	ἄξιον ὄντα εἰς δικαστήριον εἰσάγειν
[12, 964]	ὄντα ἕν ἐστι, καὶ ἐμὲ	δὲ	ἀξίου, σοῦ δείξαντος ὡς ἕν,
[12, 953]	πεντήκοντα γεγονὼς ἔστω, πρὸς τούτῳ	δὲ	ἀξιῶν τι καλὸν ἰδεῖν τῶν
[12, 949]	καὶ νόμος εἰσπράττειν προστάττῃ, τῶν	δὲ	ἀπειθούντων ταῖς ἐνεχυρασίαις πρᾶσιν τῶν
[12, 960]	πειθόμενος ἔστω ζημίας ἐκτός, ὁ	δὲ	ἀπειθῶν ἑνὶ τῶν νομοφυλάκων ὑπὸ
[12, 941]	εἰς χρόνον ἅπαντα εὐτυχοῖ, ὁ	δὲ	ἀπιστήσας τὸ μετὰ ταῦτα τοιῷδέ
[12, 954]	τοῦ τιμηθέντος βλάβην ἐκτίνειν. ἐὰν	δὲ	ἀποδημῶν οἰκίας δεσπότης τυγχάνῃ, τὰ
[12, 956]	ἱεροῖς ἐστιν ἐπίφθονον κτῆμα, ἐλέφας	δὲ	ἀπολελοιπότος ψυχὴν σώματος οὐκ εὐαγὲς
[12, 956]	τὸ πέμπτον μέρος ἀπολαμβανέτω, νικηθεὶς	δὲ	ἀποτινέτω ταὐτὸν μέρος τῆς δίκης.
[12, 942]	ὑπηρετικώτατον ἅπαντι τῷ σώματι, τὸ	δὲ	ἀρχικώτατον, ~ἔχον (τὰς κυρίας ἁπάσας
[12, 942]	αὐτὸν ἡ κρίσις γιγνέσθω· τὸν	δὲ	ἀστὸν καὶ τεθραμμένον ὡς ἔσται
[12, 955]	γνόντα καρτερεῖν οὐκ εὐπετές, ἀκούοντα	δὲ	ἀσφαλέστατον πείθεσθαι τῷ νόμῳ, μηδὲν
[12, 964]	οἷς ἔστιν μὲν ὄνομα, ἔστιν	δὲ	αὖ καὶ λόγος, πότερον μόνον
[12, 963]	φύσει γίγνεται ἀνδρεία ψυχή, ἄνευ	δὲ	αὖ λόγου ψυχὴ φρόνιμός τε
[12, 967]	πάνθ' ὅσα κατ' οὐρανόν. οἱ	δὲ	αὐτοὶ πάλιν ἁμαρτάνοντες ψυχῆς φύσεως
[12, 961]	ἢ τριάκοντ' ἔτη γεγονότα, πρῶτον	δὲ	αὐτὸν κρίναντα ἐπάξιον εἶναι φύσει
[12, 953]	ὡς ὀλίγιστα δ' ἐπιχρωμένους. ὁ	δὲ	δεύτερος, ὄμμασιν ὄντως θεωρὸς ὅσα
[12, 948]	ἀπηλλάττετο ταχὺ καὶ ἀσφαλῶς. νῦν	δὲ	δὴ ὅτε μέρος τι μέν,
[12, 966]	γε, εἴπερ δυνατόν. (Ἀθηναῖος) τί	δὲ	δή; περὶ καλοῦ τε καὶ
[12, 962]	(Κλεινίας) καὶ πῶς; (Ἀθηναῖος) τί	δὲ	δὴ περὶ πόλιν; εἴ τις
[12, 948]	φροντίζειν ἡμῶν αὐτοὺς διανοοῦνται, τῶν	δὲ	δὴ πλείστων ἐστὶ καὶ κακίστων
[12, 963]	εἴποιμεν ἄν· ὦ θαυμάσιε, σὺ	δὲ	δὴ ποῖ σκοπεῖς; τί ποτ'
[12, 967]	ἀγαθῶν πέρι τελουμένων. (Κλεινίας) τὸ	δὲ	δὴ πῶς ἔχον ἂν εἴη;
[12, 957]	γιγνόμενα μέτρον ἂν ἔχοι· τὰ	δὲ	δημόσια καὶ κοινὰ καὶ ὅσοις
[12, 949]	μέγα φανερὸν εἶναι δοκεῖ, ταῦτα	δὲ	διὰ δικῶν ὅρκων χωρὶς κρίνεσθαι
[12, 968]	οὐκ ἂν ὀρθῶς λέγοιτο, ἀπρόρρητα	δὲ	διὰ τὸ μηδὲν προρρηθέντα δηλοῦν
[12, 955]	ἱεροῖς οἷς ἂν ἐθέλῃ, τῷ	δὲ	διακωλύσαντι μὴ ἐξέστω μηδὲν ἀνάθημα
[12, 952]	τῶν συλλεγομένων τιμάτω δύναμις. ἐὰν	δὲ	διεφθαρμένος ἀφικέσθαι δόξῃ, μηδενὶ συγγιγνέσθω
[12, 956]	ἡμίσειαν τοῦ τιμήματος (ἀποτινέτω. κληρώσεις	δὲ	δικαστηρίων καὶ πληρώσεις, καὶ ὑπηρεσιῶν
[12, 956]	ὥσπερ εἴρηται, τὴν ἡμιολίαν, ὁ	δὲ	διώκων τὴν ἡμίσειαν τοῦ τιμήματος
[12, 948]	δευτέρου, τρίτου δὲ ἕξ, τετάρτου	δὲ	δύο. Ῥαδαμάνθυος δὲ περὶ τὴν
[12, 956]	πρὸς τὰ πολέμου (κοσμήματα. θειότατα	δὲ	δῶρα ὄρνιθές τε καὶ ἀγάλματα
[12, 946]	ἡμίσεων, ἐὰν ἄρτιοι γίγνωνται, περιττοὶ	δὲ	ἐὰν ὦσιν, ἕνα ἀφελεῖν, ᾧ
[12, 944]	ἀποβολῆς (ἔστω δίκη ῥιφθέντων, τῆς	δὲ	εἰρημένης ἔμπροσθεν ὁ δικάζων μὴ
[12, 950]	ἀγώνων τούτοις τοῖς θεοῖς, πέμπειν	δὲ	εἰς δύναμιν ὅτι πλείστους ἅμα
[12, 943]	νικητήριον ἑκάστοις εἶναι θαλλοῦ· τοῦτον	δὲ	εἰς τὰ τῶν πολεμικῶν θεῶν
[12, 943]	μὲν εἰς τοὺς ὁπλίτας, ἱππέας	δὲ	εἰς τοὺς ἱππέας καὶ τοὺς
[12, 944]	τοῖς γάμοις ἐπιδοθῆναι Θέτιδι, ταῦτα	δὲ	Ἕκτωρ εἶχεν, ἐξῆν ἂν τῶν
[12, 944]	μὴ ἀναστρέφῃ καὶ ἀμύνηται, ἀφῇ	δὲ	ἑκὼν ἢ ῥίψῃ, ζωὴν αἰσχρὰν
[12, 941]	κλέπτων ἔρωτι μὲν ταὐτῷ, δυνάμει	δὲ	ἐλάττονι (κέκλοφεν, ὅ τε τὸ
[12, 955]	ἄκυρον γίγνεσθαι τὴν δίκην, ~ἐὰν	δὲ	ἐλεύθερον, (πρὸς τῷ ἀτελῆ, δεθῆναι
[12, 954]	ἀγροὺς δὲ φανερῶς, μὴ προστυχὴς	δὲ	ἐν πέντε ἔτεσιν γένηταί τις,
[12, 963]	τἆλλα, οὐδὲν χαλεπὸν εἰπεῖν· ᾗ	δὲ	ἓν ἀμφοῖν ἐπωνομάσαμεν, ἀρετήν, καὶ
[12, 964]	ἐμοῦ ἀπείληφας τῷ λόγῳ· ᾗ	δὲ	ἓν καὶ ταὐτόν, σὺ πάλιν
[12, 961]	συλλόγου ἀξιοκοινωνήτους εἶναι· πρὸς τούτοις	δὲ	ἕνα ἕκαστον δεῖν προσλαμβάνειν τῶν
[12, 947]	Ἀπόλλωνός τε καὶ Ἡλίου, ἀρχιέρεων	δὲ	ἕνα κατ' ἐνιαυτὸν τὸν πρῶτον
[12, 966]	τί δ' ἐννοεῖν μέν, τὴν	δὲ	ἔνδειξιν τῷ λόγῳ ἀδυνατεῖν ἐνδείκνυσθαι;
[12, 942]	ἀνίατον ὄντα θανάτῳ ζημιοῦν. στρατιῶν	δὲ	ἕνεκα πολλὴ μὲν συμβουλή, πολλοὶ
[12, 948]	δὲ ὁ τοῦ δευτέρου, τρίτου	δὲ	ἕξ, τετάρτου δὲ δύο. Ῥαδαμάνθυος
[12, 964]	αἰσθήσεις ταῖς μνήμαις, τοῖς πρεσβυτέροις	δὲ	ἐξαγγέλους γίγνεσθαι πάντων τῶν κατὰ
[12, 951]	τὰς ἄλλας μεθήσειν πόλεις· πλέον	δὲ	ἑξήκοντα γεγονὼς ἐτῶν μηκέτι θεωρείτω.
[12, 958]	ἐν πένθ' ἡμέραις ἀποτελούμενον· λίθινα	δὲ	ἐπιστήματα μὴ μείζω ποιεῖν ἢ
[12, 969]	ὡς ἔπος εἰπεῖν νομοθετῶν, ὄντως	δὲ	ἔσται σχεδὸν ὕπαρ ἀποτετελεσμένον οὗ
[12, 949]	νόμισμα γίγνεσθαι τῇ πόλει· ἐὰν	δὲ	ζημίας δέωνται πλείονος, τὰς ἀρχὰς
[12, 954]	φαίνηται καὶ μηδεὶς ἐπιλάβηται, φῇ	δὲ	ζητεῖν τοῦτον τὸν χρόνον, ὁ
[12, 954]	τις ἐνιαυτὸν ὁτιοῦν ἐκτημένος, ὁ	δὲ	ζητῶν διαγένωνται, μὴ ἐξέστω τοιούτου
[12, 966]	ἂν μηχανησαίμεθα λέγωμεν· εἰ δεῖ	δὲ	ἢ μή, πρῶτον βεβαιωσώμεθα τῇ
[12, 946]	ἂν τρεῖς λειφθῶσιν ἄνισοι· ἐὰν	δὲ	ἢ πᾶσιν ἢ τοῖν δυοῖν
[12, 949]	πρῶτον πείθοντα εἰς δύναμιν. πέφυκεν	δὲ	ἡ πόλεων ἐπιμειξία πόλεσιν ἤθη
[12, 958]	μήτε (τι σμικρὸν μνῆμα, ἃ	δὲ	ἡ χώρα πρὸς τοῦτ' αὐτὸ
[12, 955]	πράξεως εἰσαγόντων εἰς δικαστήριον, ὀφλόντι	δὲ	θάνατος ἔστω δίκη. τοὺς τῇ
[12, 962]	νίκην καὶ κράτος πολεμίων, ἡ	δὲ	ἰατρῶν τε καὶ ὑπηρετῶν ὑγιείας
[12, 956]	δευτέρως ἱερὰ καθιερούτω θεοῖς. ~χρυσὸς	δὲ	καὶ ἄργυρος ἐν ἄλλαις πόλεσιν
[12, 960]	ἐπιτάττειν ἢ μὴ ἄμορφον, θρηνεῖν	δὲ	καὶ ἔξω τῆς οἰκίας φωνὴν
[12, 946]	τὰ μὲν ἰδίᾳ ἕκαστος, τὰ	δὲ	καὶ κοινῇ μετ' ἀλλήλων κρίναντες
[12, 947]	τὴν στολὴν ἔχειν πᾶσαν, θρήνων	δὲ	καὶ ὀδυρμῶν χωρὶς γίγνεσθαι, κορῶν
[12, 962]	ἐλεύθερον δὴ βίον ὡρμημένη· οἱ	δὲ	καὶ σύνδυο νομοθετοῦνται, πρὸς ἄμφω
[12, 959]	καὶ μὴ καλῶς αἰσχρόν. πρόθεσις	δὲ	καὶ τἆλλα ἔστω μὲν κατὰ
[12, 943]	πέρι πλημμελεῖν εἰς δίκην, διαφερόντως	δὲ	καὶ τῆς τῶν κατὰ πόλεμον
[12, 953]	εἶναι φιλοξενίαις ἀνθρώπων παρεσκευασμένας, χρὴ	δὲ	καὶ τῶν τοιούτων ἱερέας τε
[12, 956]	σώματος οὐκ εὐαγὲς ἀνάθημα, σίδηρος	δὲ	καὶ χαλκὸς πολέμων ὄργανα· ξύλου
[12, 957]	δικαίων καὶ ἐπαύξησιν παρασκευάζοντα, τοῖς	δὲ	κακοῖς ἐξ ἀμαθίας καὶ ἀκολασίας
[12, 959]	μὲν γὰρ ἀγαθῷ θαρραλέον, τῷ	δὲ	κακῷ μάλα φοβερόν βοήθειάν τε
[12, 954]	τριετῆ τὴν προθεσμίαν (εἶναι, ἐὰν	δὲ	κατ' ἀγροὺς ἐν ἀφανεῖ κεκτῆται,
[12, 954]	ἐπιλαβέσθαι μηδέν' ἀπελθόντος ἐνιαυτοῦ. ἐὰν	δὲ	κατ' ἄστυ μὲν μὴ μηδὲ
[12, 954]	τούτῳ τοῦ τοιούτου ἐπιλαβέσθαι. ἐὰν	δὲ	κατ' οἰκίας ἐν ἄστει τέ
[12, 950]	ἢ καί τισι θεωροῖς· (τὰς	δὲ	κατὰ πόλεμον καὶ στρατείας ἀποδημίας
[12, 943]	τοὺς ἱππέας καὶ τοὺς ἄλλους	δὲ	κατὰ ταὐτὰ εἰς τοὺς αὑτῶν
[12, 968]	νομοθετεῖν, πρὶν ἂν κοσμηθῇ τότε	δὲ	κυρίους ὧν αὐτοὺς δεῖ γίγνεσθαι
[12, 956]	τοὔνομα μᾶλλον πρέπον ἔχοντες· δεύτεροι	δὲ	κωμῆταί τε καὶ φυλέται, κατὰ
[12, 956]	ἔργον γυναικὸς μιᾶς ἔμμηνον. χρώματα	δὲ	λευκὰ πρέποντ' ἂν θεοῖς εἴη
[12, 964]	μόνον ἐπίστασθαι τοὔνομα χρεών, τὸν	δὲ	λόγον ἀγνοεῖν, ἢ τόν γε
[12, 953]	τισὶν τὸ μὲν διδάξας, τὸ	δὲ	μαθὼν ἀπαλλαττέσθω, φίλος παρὰ φίλων
[12, 952]	καὶ τιμᾶν μὲν κατορθοῦντας, ἀτιμάζειν	δὲ	μᾶλλον τῶν ἄλλων, ἐὰν ἀποβαίνωσι
[12, 956]	τὰ τοιαῦτα ἀναθήματα μεμιμημένα. ὅτε	δὲ	μέρη διείρηται τῆς πόλεως συμπάσης,
[12, 954]	λύων καὶ τὰ σεσημασμένα, (πάλιν	δὲ	μετὰ τῶν οἰκείων καὶ τῶν
[12, 959]	εἰς ἄψυχον χθονίων βωμόν· τὸ	δὲ	μέτριον νομοθέτης ἂν μαντεύσαιτο οὐκ
[12, 954]	ζητεῖν τοῦτον τὸν χρόνον, ὁ	δὲ	μὴ ἀποκρυπτόμενος φανερὸς ᾖ, ἐὰν
[12, 961]	καὶ τοῖς ἄλλοις, προσλαμβάνειν, εἰ	δὲ	μή, ἀπόρρητον εἶναι τὴν γεγονυῖαν
[12, 958]	δὲ μὴ ἔχωσιν ὁπόθεν, ἐλλείπῃ	δὲ	μὴ ἔλαττον δραχμῆς, μὴ πρότερον
[12, 966]	τῶν οὐσῶν περὶ θεῶν; τὴν	δὲ	μὴ ἐπιτροπὴν εἶναι τὸ μηδέποτε
[12, 948]	τὰ μὲν ἐγκλήματα γράφειν, ὅρκον	δὲ	μὴ ἐπομνύναι, καὶ τὸν φεύγοντα
[12, 958]	τοῦ ὀφλόντος παραδιδότω χρήματα. ἐὰν	δὲ	μὴ ἔχωσιν ὁπόθεν, ἐλλείπῃ δὲ
[12, 949]	καὶ μανθάνοντα ἀεὶ διατελεῖν, εἰ	δὲ	μή, καθάπερ ἔξω τοῦ λόγου
[12, 945]	τάξιν κατατάξῃ μηδ' ἡντινοῦν· εἰ	δὲ	μή, κατευθύνειν αὐτοῦ τὸν εὔθυνον,
[12, 949]	ἰατὴν εἶναι τῆς ζημίας, τοῖς	δὲ	μὴ πειθομένοις ἐνεχυρασίαν τούτοις οἷς
[12, 955]	μηδὲν ἐπὶ δώροισιν διακονεῖν. ὁ	δὲ	μὴ πειθόμενος ἁπλῶς τεθνάτω ἁλοὺς
[12, 956]	πρὸς τὰ κοινὰ ἱερά, ὑφὴν	δὲ	μὴ πλέον ἔργον γυναικὸς μιᾶς
[12, 956]	ἄλλοθι καὶ ἐν ὑφῇ, βάμματα	δὲ	μὴ προσφέρειν ἀλλ' ἢ πρὸς
[12, 968]	(ᾖ δοῦναι τὸν λόγον· ὁ	δὲ	μὴ ταῦθ' οἷός τ' ὢν
[12, 952]	τοῖς ἄρχουσιν, ἰδιώτης ζήτω, ἐὰν	δὲ	(μή, τεθνάτω, ἐάν γ' ἐν
[12, 958]	στερείτω τὸν ζῶνθ' ἡμῶν. χῶμα	δὲ	μὴ χοῦν ὑψηλότερον πέντε ἀνδρῶν
[12, 950]	τὸν εὔδοξον βίον θηρεύειν, χωρὶς	δὲ	μηδαμῶς, τόν γε τέλεον ἄνδρα
[12, 956]	καὶ χαλκὸς πολέμων ὄργανα· ξύλου	δὲ	μονόξυλον ὅτι ἂν ἐθέλῃ τις
[12, 949]	πρᾶσιν τῶν ἐνεχύρων εἶναι, τὸ	δὲ	νόμισμα γίγνεσθαι τῇ πόλει· ἐὰν
[12, 941]	παῖς ἐστίν ποτε θεῶν, (ταῦτα	δὲ	νομοθέτῃ μᾶλλον προσήκει γιγνώσκειν ἢ
[12, 942]	ἕνεκα πολλὴ μὲν συμβουλή, πολλοὶ	δὲ	νόμοι γίγνονται κατὰ τρόπον, μέγιστον
[12, 961]	ἄλλοις ὄψις καὶ ἀκοή· συλλήβδην	δὲ	νοῦς μετὰ τῶν καλλίστων αἰσθήσεων
[12, 965]	πάντων τῶν κατὰ πόλιν, ~(τοὺς	δὲ	νῷ ἀπῃκασμένους τῷ πολλὰ καὶ
[12, 953]	δεῖ δίκας τοῖς τοιούτοις. τρίτον	δὲ	ξένον ὑποδέχεσθαι χρὴ δημοσίᾳ τὸν
[12, 948]	τὸ τῶν ἐκλεκτῶν δικαστήριον, γραφέσθω	δὲ	ὁ γραφόμενος, ὃν ἂν γράφηται,
[12, 956]	ἡμιολίαν τοῦ τιμήματος ἀποτινέτω. ἐὰν	δὲ	ὁ διώκων ἡττηθεὶς ἐν τοῖς
[12, 948]	τῶν δοθεισῶν αὐτῷ τιμῶν, ἐὰν	δὲ	ὁ διώκων μὴ μεταλάβῃ τὸ
[12, 948]	μεγίστου τιμήματος δώδεκα μνᾶς, ὀκτὼ	δὲ	ὁ τοῦ δευτέρου, τρίτου δὲ
[12, 968]	θεὸς ἡμᾶς σχεδὸν ἄγει· τίς	δὲ	ὁ τρόπος ἡμῖν (γιγνόμενος ὀρθῶς
[12, 958]	κήρυκος, ἀκουόντων τῶν δικαστῶν· ἐπειδὰν	δὲ	ὁ τῶν δικασίμων μηνῶν ἐχόμενος
[12, 951]	ἀντίστροφον ἀποδιδόντες δόξης παρασκευήν, ἐλθόντες	δὲ	οἴκαδε διδάξουσι τοὺς νέους ὅτι
[12, 944]	ὅ τε ἀφεὶς ἑκών, διαφέρει	δὲ	ὅλον που καὶ τὸ πᾶν.
[12, 959]	τὰ τῶν νεκρῶν σώματα, τὸν	δὲ	ὄντα ἡμῶν ἕκαστον ὄντως, ἀθάνατον
[12, 957]	ἰάσιμοι δόξαι τῶν κακῶν· οἷσιν	δὲ	ὄντως ἐπικεκλωσμέναι, ~(θάνατον ἴαμα ταῖς
[12, 947]	τοῖς ἵπποισι μὲν ἱππέας, σὺν	δὲ	ὅπλοις ὁπλίτας, καὶ τοὺς ἄλλους
[12, 944]	πᾶσιν ὀνομάζοιτ' ἂν (δικαίως, ἀποβολεὺς	δὲ	ὅπλων. οὐχ ὁμοίως γὰρ ὅ
[12, 951]	γεγονὼς ἐτῶν μηκέτι θεωρείτω. θεωρήσας	δὲ	ὁπόσ' ἂν ἔτη βουληθῇ τῶν
[12, 949]	ἀνθρωπίνην δόξαν τῷ ἐπιορκοῦντι· τῶν	δὲ	ὁπόσα ἐξαρνηθέντι καὶ ἐξομοσαμένῳ κέρδος
[12, 944]	ἀποβολὴν τῷ τοῦ Μενοιτίου. ἔτι	δὲ	ὁπόσοι κατὰ κρημνῶν ῥιφέντες ἀπώλεσαν
[12, 961]	μάλιστ' αὐτῷ τῷ ἀποκριθέντι· δεῖν	δὲ	ὄρθριον εἶναι τὸν σύλλογον, ἡνίκ'
[12, 941]	ἐπιτάξεις παρὰ νόμον ἀσεβησάντων, τίμημα	δὲ	ὅτι χρὴ (πάσχειν ἢ ἀποτίνειν,
[12, 948]	παράπαν οὐχ ἡγοῦνται θεούς, οἱ	δὲ	οὐ φροντίζειν ἡμῶν αὐτοὺς διανοοῦνται,
[12, 962]	τὰ τοιαῦτα σύμπαντα, εἰς ἓν	δὲ	οὐδὲν διαφερόντως τετιμημένον ἔχοντες φράζειν
[12, 950]	χαλεποῖς, ὡς δοκοῖεν ἄν· χρὴ	δὲ	οὔποτε περὶ σμικροῦ ποιεῖσθαι τὸ
[12, 945]	πολλαχοῦ πολλοῖς ὀνόμασιν προσαγορεύομεν· εἷς	δὲ	οὗτος οὐ σμικρότατος καιρὸς τοῦ
[12, 960]	τῶν ἔμπροσθεν καλῶς ὕμνηται, σχεδὸν	δὲ	οὐχ ἥκιστα τὰ τῶν Μοιρῶν
[12, 945]	δὲ τοῦ τετάρτου, μνᾶν. ὁ	δὲ	ὀφλὼν τὴν δίκην πρὸς τῷ
[12, 956]	τοὺς ἐκλεκτοὺς τὴν δίκην, ἐὰν	δὲ	πάλιν ἡττηθῇ, τὴν ἡμιολίαν τοῦ
[12, 964]	κύκλῳ τὴν πόλιν ὁρᾶν, φρουροῦντας	δὲ	παραδιδόναι μὲν τὰς αἰσθήσεις ταῖς
[12, 954]	ἐλπίζειν εὑρήσειν, οὕτω φωρᾶν· ὁ	δὲ	παρεχέτω τὴν οἰκίαν, τά τε
[12, 959]	ἐμπιμπλάντα τὴν αὑτοῦ μοῖραν, τὸ	δὲ	παρὸν δεῖν εὖ ποιεῖν, (τὰ
[12, 945]	ἄρχοντα ὑπερβάλλοντα πρὸς ἀρετήν, ὅμως	δὲ	πειρατέον εὐθυντάς τινας ἀνευρίσκειν θείους.
[12, 947]	καὶ τοὺς ἄλλους ὡσαύτως, παῖδας	δὲ	περὶ αὐτὴν τὴν κλίνην ἔμπροσθεν
[12, 943]	ἑκάστων ἄρχοντας ποιῆσαι σύλλογον, (ἀριστείων	δὲ	πέρι κρίνεσθαι τὸν βουλόμενον ἐν
[12, 957]	χρῆσθαι τὸν ἅπαντα βίον. ὅσα	δὲ	περί τε σιγὴν δικαστῶν καὶ
[12, 948]	ἕξ, τετάρτου δὲ δύο. Ῥαδαμάνθυος	δὲ	περὶ τὴν λεγομένην κρίσιν τῶν
[12, 943]	μήτε μαρτύρων πιστώσεις λόγων, αὐτῆς	δὲ	περὶ τῆς στρατείας τῆς τότε
[12, 954]	πέντε ἡμέρας ὁ φωρῶν· ἐὰν	δὲ	πλείονα χρόνον ἀπῇ, τοὺς ἀστυνόμους
[12, 950]	ἂν φέροι μεγίστην πασῶν, ταῖς	δὲ	πλείσταις πόλεσιν, ἅτε οὐδαμῶς εὐνομουμέναις,
[12, 963]	ἐκεῖνο οἷ δεῖ βλέπειν, τὸν	δὲ	πολιτικὸν ἐλέγχοντες ἐνταῦθ' ἐσμὲν νῦν,
[12, 960]	τὰ τοιαῦτα νόμον γιγνόμενα, ~τῷ	δὲ	πολιτικῷ νομοθετοῦντι παραχωρεῖν χρὴ τὰ
[12, 959]	ἂν ἔχοι τῶν ἀναλωμάτων. νομοφύλαξι	δὲ	πολλά τε ἄλλα ἀνάγκη πράττειν
[12, 952]	τῆς σφόδρα προθυμίας αἰνείσθω, ἐὰν	δὲ	πολὺ βελτίων, πολύ τ' ἐπαινείσθω
[12, 967]	εἰπεῖν ἔπος ἀνέτρεψαν πάλιν, ἑαυτοὺς	δὲ	πολὺ μᾶλλον· τὸ γὰρ δὴ
[12, 947]	ἂν ἡ πόλις οἰκῆται. τελευτήσασι	δὲ	προθέσεις καὶ ἐκφορὰς καὶ θήκας
[12, 959]	πλείω τεττάρων ἡρωικῶν (στίχων. τὰς	δὲ	προθέσεις πρῶτον μὲν μὴ μακρότερον
[12, 947]	προσήκοντες τοῦ τελευτήσαντος ἐπιόψωνται, πρώτους	δὲ	προϊέναι τοὺς ἠιθέους τὴν πολεμικὴν
[12, 946]	ἔλαττον πεντήκοντα γεγονότα ἐτῶν. τῶν	δὲ	προκριθέντων οὓς ἂν πλεῖστοι ἐνέγκωσι,
[12, 958]	χρέος (ἅπαν τῷ νικήσαντι· ἄλλοις	δὲ	πρὸς τοῦτον ἔστωσαν δίκαι κυρίως.
[12, 944]	οἷον δὴ μυρίοις συνέπεσεν, τὰ	δὲ	πρότερα ἐκεῖνα ὅπλα, ἃ Πηλεῖ
[12, 946]	ἕπωνται χρόνον τῇ κρίσει. τούτους	δὲ	πρώτῳ μὲν ἐνιαυτῷ δώδεκα εὐθύνους
[12, 954]	παρεχόντων οἱ ἐνοικοῦντες ἐρευνᾶν, τὰ	δὲ	σεσημασμένα παρασημηνάσθω καὶ ὃν ἂν
[12, 952]	μὲν εὐαγέστερον γίγνεσθαι, μὴ μαθοῦσι	δὲ	σκοτωδέστερα τὰ περὶ νόμους αὐτοῖς
[12, 962]	τε πόλεων ἔσονται δεσπόται, οἱ	δὲ	σοφώτατοι, ὡς οἴονται, πρὸς ταῦτά
[12, 943]	τῶν δευτέρων καὶ τρίτων. ἐὰν	δὲ	στρατεύσηται (μέν τις, μὴ ἀπαγαγόντων
[12, 952]	τὸν ἀρέσκοντα αὑτῷ προσλαμβάνων. ~τὴν	δὲ	συνουσίαν εἶναι τούτοις καὶ (τοὺς
[12, 959]	ἀλλ' ἢ τὴν ψυχήν, (τὸ	δὲ	σῶμα ἰνδαλλόμενον ἡμῶν ἑκάστοις ἕπεσθαι,
[12, 960]	εὐνομίαν ἐν ταῖς ψυχαῖς, μᾶλλον	δὲ	σωτηρίαν τῶν νόμων. ἡμῖν δ'
[12, 961]	νομοφυλάκων τοὺς πρεσβυτάτους ἀεί, τοὺς	δὲ	τἀριστεῖα εἰληφότας ἅπαντας δεῖν εἰς
[12, 946]	ἀεὶ προσγιγνέσθων κατ' ἐνιαυτόν· οὗτοι	δὲ	τὰς ἀρχὰς πάσας δώδεκα μέρη
[12, 943]	χρὴ παθεῖν ἢ ἀποτίνειν. μετὰ	δὲ	ταῦτα, ἐκδικασθεισῶν τῶν τῆς ἀστρατείας
[12, 947]	τῆς παιδοποιήσεως ἀπηλλαγμέναι τυγχάνωσιν, μετὰ	δὲ	ταῦτα ἱερέας τε καὶ ἱερείας
[12, 957]	αὐτῶν ἕκαστα δόξῃ κεῖσθαι, τότε	δὲ	τέλος ἐπιθέντας, ἀκίνητα οὕτως ἐπισφραγισαμένους,
[12, 960]	μὲν τὴν πρώτην εἶναι, Κλωθὼ	δὲ	τὴν δευτέραν, τὴν Ἄτροπον δὴ
[12, 957]	εἴπομεν μὲν καὶ πρόσθεν, ~καλὸν	δὲ	τό γε ὀρθὸν καὶ (δὶς
[12, 965]	πολλὰ βλέπειν δυνατὸν εἶναι, πρὸς	δὲ	τὸ ἓν ἐπείγεσθαι γνῶναί τε,
[12, 956]	ἂν εἴη χρεὼν γίγνεσθαι. δικαστηρίων	δὲ	τὸ μὲν πρῶτον αἱρετοὶ δικασταὶ
[12, 942]	νόμοι γίγνονται κατὰ τρόπον, μέγιστον	δὲ	τὸ μηδέποτε ἄναρχον μηδένα εἶναι,
[12, 943]	τῆς τότε γενομένης αὐτοῖς. στέφανον	δὲ	τὸ νικητήριον ἑκάστοις εἶναι θαλλοῦ·
[12, 960]	ὦ ξένε, λέγεις· πρὸς ὅτι	δὲ	τὸ νῦν αὖ ῥηθὲν εἴρηται,
[12, 966]	παραλαβοῦσα ἀέναον οὐσίαν ἐπόρισεν· ἓν	δὲ	τὸ περὶ τὴν φοράν, ὡς
[12, 945]	τάξας τὸν κακόν, χιλίας, ἂν	δὲ	τοῦ δευτέρου, πέντε μνᾶς, ἂν
[12, 959]	μὴ πλέον πέντε μνῶν, τῷ	δὲ	τοῦ δευτέρου τρεῖς μναῖ, καὶ
[12, 945]	τοῦ τρίτου, τρεῖς μνᾶς, ἂν	δὲ	τοῦ τετάρτου, μνᾶν. ὁ δὲ
[12, 945]	τοῦ δευτέρου, πέντε μνᾶς, ἂν	δὲ	τοῦ τρίτου, τρεῖς μνᾶς, ἂν
[12, 956]	τοῖς πρώτοις μὴ ἠρεμῇ, εἰς	δὲ	τοὺς δευτέρους ἴῃ, νικήσας μὲν
[12, 961]	εἰς ταὐτὸ συλλέγεσθαι τούτοις, ἔτι	δὲ	τοὺς ἐκδημήσαντας ἐπὶ ζήτησιν εἴ
[12, 946]	ᾧ ἂν ἐλάχισται γένωνται, καταλιπεῖν	δὲ	τοὺς ἡμίσεις αὐτῶν πλήθει τῶν
[12, 943]	ὅταν ἔλθωσιν ἀπὸ στρατοπέδου, δικάζειν	δὲ	τοὺς στρατεύσαντας ἑκάστους χωρίς, ὁπλίτας
[12, 968]	τρόπων ἤθεσιν καὶ ἔθεσιν· μετὰ	δὲ	τοῦτο, ἃ δεῖ μανθάνειν οὔτε
[12, 948]	αὐτῶν τούτων οἱ ζῶντες, πρὸς	δὲ	τούτοις τὸ τῶν ἐκλεκτῶν δικαστήριον,
[12, 967]	τε δὴ σωμάτων πάντων, ἐπὶ	δὲ	τούτοισι δή, τὸ νῦν εἰρημένον
[12, 951]	τῆς ἀρχῆς ταύτης ἀπηλλαγμένοι. ἕκαστος	δὲ	τούτων μὴ μόνος, ἀλλ' ἴτω
[12, 959]	μετὰ τὸν ἐνθάδε βίον. ἐκ	δὲ	τούτων οὕτως ἐχόντων οὐδέποτε οἰκοφθορεῖν
[12, 953]	νικηφόρων τινὸς ἐπ' ἀρετῇ, συνὼν	δὲ	τούτων τισὶν τὸ μὲν διδάξας,
[12, 946]	ἔτη συμβῇ γενόμενα, τὸ λοιπὸν	δὲ	τρεῖς ἀεὶ προσγιγνέσθων κατ' ἐνιαυτόν·
[12, 959]	δύο τῷ τοῦ τρίτου, μνᾶ	δὲ	τῷ τοῦ τετάρτου μέτρον ἂν
[12, 943]	στρατεύσηται (μέν τις, μὴ ἀπαγαγόντων	δὲ	τῶν ἀρχόντων οἴκαδε προαπέλθῃ τοῦ
[12, 947]	ταῖς πανηγύρεσι πάσαις ἔστωσαν, ἔτι	δὲ	τῶν εἰς τοὺς Ἕλληνας κοινῇ
[12, 951]	πλειόνων ἐτῶν ἢ πεντήκοντα, ἔτι	δὲ	τῶν εὐδοκίμων τά τε ἄλλα
[12, 941]	ἁρπαγὴ δὲ ἀναίσχυντον· τῶν Διὸς	δὲ	ὑέων οὐδεὶς οὔτε δόλοις οὔτε
[12, 947]	καὶ ταύτῃ σύμψηφον ᾖ. θήκην	δὲ	ὑπὸ γῆς αὐτοῖς εἰργασμένην εἶναι
[12, 955]	τοιούτου ἀγῶνός ποτε γενέσθαι, βλάβης	δὲ	ὑπόδικος γιγνέσθω, ἐάντε ἡττῆται ἀγωνιζόμενος
[12, 955]	ὑπεχέτω δίκην τῷ κλέψαντι· φυγάδος	δὲ	ὑποδοχῆς θάνατος ἔστω ζημία. τὸν
[12, 954]	κατ' ἀγορὰν χρῆται, κατ' ἀγροὺς	δὲ	φανερῶς, μὴ προστυχὴς δὲ ἐν
[12, 956]	ζημίας μείζονος ἰόντων ἀγωνιούμενοι, ὁ	δὲ	φεύγων, ἂν ἡττηθῇ τὸ δεύτερον,
[12, 955]	μὲν δεῖ δέχεσθαι δῶρα, ἐπὶ	δὲ	φλαύροις (οὔ· τὸ γὰρ γνῶναι
[12, 963]	προσείπομεν, τὸ μὲν ἀνδρείαν, τὸ	δὲ	φρόνησιν. ἐρῶ γάρ σοι τὴν
[12, 966]	μόνον τῶν νόμων συνακολουθοῦσιν, τοῖς	δὲ	φυλακῆς μεθέξουσιν μηδὲ ἐπιτρέπειν, ὃς
[12, 964]	πόλεως οὔσης τοῦ κύτους, τῶν	δὲ	φυλάκων τοὺς μὲν νέους οἷον
[12, 949]	αὖ δεσμῶν μηδὲ θανάτου, περὶ	δὲ	χορείας τινῶν φοιτήσεων ἢ πομπεύσεων
[12, 947]	καὶ ὀδυρμῶν χωρὶς γίγνεσθαι, κορῶν	δὲ	χορὸν πεντεκαίδεκα καὶ ἀρρένων ἕτερον
[12, 944]	οὐδαμῶς διορίσαι τούτων θάτερον, (ὅμως	δὲ	χρὴ τὸν νόμον ἁμῶς γέ
[12, 968]	ἄλλου μαθητὴν γενέσθαι. πρὸς τούτοις	δὲ	χρόνους, οὕς τε καὶ ἐν
[12, 964]	σὺ πάλιν ἀπόδος ἐμοί. διανοοῦ	δὲ	ὡς ἐρῶν καὶ ὅπῃ τέτταρα
[12, 967]	ὅτι πρεσβύτερον εἴη σωμάτων, (διανοηθέντες	δὲ	ὡς νεώτερον, ἅπανθ' ὡς εἰπεῖν
[12, 944]	ἐπίλοιπον βίον μὴ κινδυνεύῃ, ζῇ	δὲ	ὡς πλεῖστον χρόνον ὢν κακὸς
[12, 945]	δέ, (ἂν τοῦ τρίτου, μνᾶν	δὲ	ὡσαύτως, καθάπερ οἱ πρόσθεν, τοῦ

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 24/05/2007