HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

Alphabétiquement [« »]
πεπρᾶχθαι 1
περαίνοντα 1
πέρι 16
περὶ 69
περί 3
περιισταμένους 1
περικαλυφῇ 1

Fréquences [« »]
67 εἰς
60 πρὸς
61 τοῖς
69 περὶ
70 μὴ
71 δὴ
71 τοὺς

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Platon, Les lois, livre XII

περὶ

Livre, pages

[12, 949]   ἐκ γῆς χρηματισμὸν μήτ' ἐμπορεύηται, περὶ ἀποδημίας ἑαυτῶν ἔξω τῆς χώρας

[12, 950]   χώραις. ὧδε οὖν χρὴ ποιεῖν περὶ ἀποδημίας εἰς ἄλλας χώρας καὶ

[12, 964]   τοὺς φύλακας ἀκριβεστέρους τῶν πολλῶν περὶ ἀρετῆς ἔργῳ καὶ λόγῳ κατασκευαστέον;

[12, 967]   μὲν οὖν (καὶ τότε ὑπεδύετο περὶ αὐτά, καὶ ὑπωπτεύετο τὸ νῦν

[12, 947]   τοὺς ἄλλους ὡσαύτως, παῖδας δὲ περὶ αὐτὴν τὴν κλίνην ἔμπροσθεν τὸ

[12, 943]   τὸν νέον χρῆν δοκεῖν πολεμικοῦ περὶ βίου, νόμους δ' αὖ τούσδε·

[12, 949]   μηδ' αὖ δεσμῶν μηδὲ θανάτου, περὶ δὲ χορείας τινῶν φοιτήσεων ἢ

[12, 956]   καὶ πάνθ' ὁπόσα τοιαῦτα ἀναγκαῖα περὶ δίκας γίγνεσθαι, προτέρων τε καὶ

[12, 946]   εἰς τὴν ἀγορὰν γράμματα καταθέντες, περὶ ἑκάστης ἀρχῆς ὅτι χρὴ παθεῖν

[12, 948]   δίκαι ἐκρίνοντ' αὐτῷ· διδοὺς γὰρ περὶ ἑκάστων τῶν ἀμφισβητουμένων (ὅρκον τοῖς

[12, 956]   μὴ διακριθῶσιν ἐν τοῖς πρώτοις, περὶ ζημίας μείζονος ἰόντων ἀγωνιούμενοι, ὁ

[12, 965]   ἱκανῶς ἕξειν τὰ πρὸς ἀρετήν, περὶ ἧς οὔτ' εἰ πολλά ἐστ'

[12, 948]   ἐν δίκαις. μεταβεβληκυιῶν οὖν τῶν περὶ θεοὺς δοξῶν ἐν τοῖς ἀνθρώποις

[12, 952]   καὶ εἴ τινα φήμην τινῶν περὶ θέσεως νόμων ἢ παιδείας ἢ

[12, 966]   ἴσμεν ὅτι δύ' ἐστὸν τὼ περὶ θεῶν ἄγοντε εἰς πίστιν, ὅσα

[12, 966]   πᾶσαν πίστιν λαβεῖν τῶν οὐσῶν περὶ θεῶν; τὴν δὲ μὴ ἐπιτροπὴν

[12, 949]   κοινῶν (κοσμήσεων ἢ λῃτουργιῶν, ὁπόσα περὶ θυσίας εἰρηνικῆς ἢ πολεμικῶν εἰσφορῶν

[12, 966]   δυνατόν. (Ἀθηναῖος) τί δὲ δή; περὶ καλοῦ τε καὶ ἀγαθοῦ ταὐτὸν

[12, 949]   χώρας παρέξονται συντρόφους δικῶν τε περὶ λήξεως τὸν αὐτὸν τρόπον εἶναι

[12, 952]   τοιούτων διαφέρον, καὶ δὴ καὶ περὶ μαθημάτων, ὁπόσ' ἂν ἐν ταύτῃ

[12, 952]   μὴ μαθοῦσι δὲ σκοτωδέστερα τὰ περὶ νόμους αὐτοῖς φαίνεσθαι καὶ ἀσαφῆ.

[12, 951]   τὸν σύλλογον ἴτω τὸν τῶν περὶ νόμους ἐποπτευόντων· οὗτος δ' ἔστω

[12, 952]   εἶναι τούτοις καὶ (τοὺς λόγους περὶ νόμων ἀεὶ τῆς τε οἰκείας

[12, 964]   ἐν πάσῃ τῇ ψυχῇ ἔχοντας, περὶ ὅλην κύκλῳ τὴν πόλιν ὁρᾶν,

[12, 965]   ἀκριβεστέρα σκέψις θέα τε ἂν περὶ ὁτουοῦν ὁτῳοῦν γίγνοιτο ἢ τὸ

[12, 966]   λέγεις ἕξιν. (Ἀθηναῖος) τί δέ; περὶ πάντων τῶν σπουδαίων ἆρ' ἡμῖν

[12, 960]   ταφαὶ εἴτε καὶ ἄταφοι πράξεις, περὶ πατροφόνων καὶ ἱεροσύλων καὶ τῶν

[12, 962]   πῶς; (Ἀθηναῖος) τί δὲ δὴ περὶ πόλιν; εἴ τις τὸν σκοπὸν

[12, 943]   ἐν τοῖς αὑτῶν ἔθνεσιν, μὴ περὶ προτέρου πολέμου μηδὲν παρεχόμενον μήτε

[12, 950]   δοκοῖεν ἄν· χρὴ δὲ οὔποτε περὶ σμικροῦ ποιεῖσθαι τὸ δοκεῖν ἀγαθοὺς

[12, 961]   τὰ τοιαῦτα παραδειγμάτων· ἀλλ' οἷον περὶ στρατοπέδων νοήσωμεν τίνα θέμενοι στρατηγοὶ

[12, 962]   οὔ; (Ἀθηναῖος) ἰατρὸς δὴ τὸ περὶ σῶμα ἀγνοῶν, ὃ προσείπομεν ὑγίειαν

[12, 958]   τις θῆλυς ᾖ, τὰ μὲν περὶ τὰ θεῖα νόμιμα τῶν τε

[12, 968]   ἑτέρους ἴσως εὑρήσω διὰ τὴν περὶ τὰ τοιαῦτ' ἐμπειρίαν τε καὶ

[12, 966]   δίκαιον γοῦν, ὡς λέγεις, τὸν περὶ τὰ τοιαῦτα ἀργὸν ἢ ἀδύνατον

[12, 941]   ἄλλως ὑπό τινων μυθολόγων πλημμελῶν περὶ τὰ τοιαῦτα ἐξαπατώμενος ἀναπειθέσθω, καὶ

[12, 960]   ταῦτα δὴ κείσθω τε οὕτω περὶ τὰ τοιαῦτα νόμιμα, καὶ ὁ

[12, 959]   τἆλλα ἔστω μὲν κατὰ τὸν περὶ τὰ τοιαῦτα νόμον γιγνόμενα, ~τῷ

[12, 961]   οὐδὲν δὴ πολλῶν δεῖ τῶν περὶ τὰ τοιαῦτα παραδειγμάτων· ἀλλ' οἷον

[12, 945]   πόλις· ἐὰν δ' ἄλλως τὰ περὶ τὰς εὐθύνας τῶν ἀρχόντων γίγνηται,

[12, 951]   τῶν ἄλλων ἐστὶ νόμιμα τὰ περὶ τὰς πολιτείας. θεωροὺς δὲ ἄλλους

[12, 968]   γεγονέναι. οὕτω δὴ πάντα τὰ περὶ ταῦτα ἀπόρρητα μὲν λεχθέντα οὐκ

[12, 958]   τελευτὴ γίγνοιτ' ἂν κατὰ φύσιν. περὶ τελευτήσαντας δή, εἴτε τις ἄρρην

[12, 960]   ζημίᾳ. ὅσαι δ' ἄλλαι γίγνονται περὶ τελευτήσαντας ταφαὶ εἴτε καὶ ἄταφοι

[12, 966]   τῶν νόμων ὄντως εἰδέναι τὰ περὶ τὴν ἀλήθειαν αὐτῶν, καὶ λόγῳ

[12, 948]   τετάρτου δὲ δύο. Ῥαδαμάνθυος δὲ περὶ τὴν λεγομένην κρίσιν τῶν δικῶν

[12, 961]   σῴζουσιν αὑτούς τε καὶ τὰ περὶ τὴν ναῦν; (Κλεινίας) τί μήν;

[12, 952]   ἐν δικαστηρίῳ ἁλῷ πολυπραγμονῶν τι περὶ τὴν παιδείαν καὶ τοὺς νόμους.

[12, 966]   οὐσίαν ἐπόρισεν· ἓν δὲ τὸ περὶ τὴν φοράν, ὡς ἔχει τάξεως,

[12, 966]   ποῖα; (Ἀθηναῖος) ἓν μὲν ὃ περὶ τὴν ψυχὴν ἐλέγομεν, ὡς πρεσβύτατόν

[12, 943]   γραφὰς ἐν τοῖς αὐτοῖς οἷς περὶ τῆς ἀστρατείας, ὀφλοῦσίν τε τιμωρίαι

[12, 951]   ἀεὶ πρεσβεύοντας δέκα. ἔτι ὁ περὶ τῆς παιδείας πάσης ἐπιμελητὴς ὅ

[12, 969]   ἐξηγεῖσθαι τά γε δεδογμένα ἐμοὶ περὶ τῆς παιδείας τε καὶ τροφῆς

[12, 968]   ἡμῖν κεῖσθαι, καὶ εἴπερ κινδυνεύειν περὶ τῆς πολιτείας ἐθέλομεν συμπάσης, ~ἢ

[12, 943]   μαρτύρων πιστώσεις λόγων, αὐτῆς δὲ περὶ τῆς στρατείας τῆς τότε γενομένης

[12, 961]   (Ἀθηναῖος) ἔοικε γάρ. ἀλλ' ὁ περὶ τί νοῦς μετ' αἰσθήσεων κραθεὶς

[12, 951]   εἰρηνικαῖς συνουσίαις ποιήσουσι (δοκεῖν, τοῖς περὶ τὸν πόλεμον ἀντίστροφον ἀποδιδόντες δόξης

[12, 959]   ἔστω καλῶς καὶ μετρίως τὰ περὶ τὸν τετελευτηκότα γιγνόμενα καὶ μὴ

[12, 949]   ἄρχοντας πάλιν ἐπανάγειν εἰς τὸν περὶ τοῦ πράγματος ἀεὶ λόγον. ξένῳ

[12, 966]   ἓν τῶν καλλίστων ἐστὶν τὸ περὶ τοὺς θεούς, ὃ δὴ σπουδῇ

[12, 957]   τὸν μανθάνοντα βελτίω γίγνεσθαι τὰ περὶ τοὺς νόμους κείμενα, εἴπερ ὀρθῶς

[12, 964]   τόν γε ὄντα τι καὶ περὶ τῶν διαφερόντων (μεγέθει τε καὶ

[12, 956]   ἃ δεῖ γίγνεσθαι, καὶ νόμοι περὶ τῶν συμβολαίων εἰς δύναμιν τῶν

[12, 952]   καὶ ἐὰν ἄλλοθι πυνθάνωνταί τι περὶ τῶν τοιούτων διαφέρον, καὶ δὴ

[12, 968]   νόμους, ὦ Μέγιλλε καὶ Κλεινία, περὶ τῶν τοιούτων δυνατόν ἐστιν νομοθετεῖν,

[12, 950]   ἄλλας χώρας καὶ τόπους καὶ περὶ ὑποδοχῆς ξένων. πρῶτον μὲν νεωτέρῳ

[12, 963]   αἰτίαν, ὅτι τὸ μέν ἐστιν περὶ φόβον, οὗ καὶ τὰ θηρία

[12, 964]   αὐτῶν εἴληφεν, ἢ ταῦτα αὐτὰ περὶ ὧν νῦν λέγομεν, ἀνδρεία, σωφροσύνη,

[12, 964]   τοῦτο σκοπῶμεν τὸν εἰδότα ἱκανῶς περὶ ὡντινωνοῦν οἷς ἔστιν μὲν ὄνομα,

Livre, pages
[12, 949]	ἐκ γῆς χρηματισμὸν μήτ' ἐμπορεύηται,	περὶ	ἀποδημίας ἑαυτῶν ἔξω τῆς χώρας
[12, 950]	χώραις. ὧδε οὖν χρὴ ποιεῖν	περὶ	ἀποδημίας εἰς ἄλλας χώρας καὶ
[12, 964]	τοὺς φύλακας ἀκριβεστέρους τῶν πολλῶν	περὶ	ἀρετῆς ἔργῳ καὶ λόγῳ κατασκευαστέον;
[12, 967]	μὲν οὖν (καὶ τότε ὑπεδύετο	περὶ	αὐτά, καὶ ὑπωπτεύετο τὸ νῦν
[12, 947]	τοὺς ἄλλους ὡσαύτως, παῖδας δὲ	περὶ	αὐτὴν τὴν κλίνην ἔμπροσθεν τὸ
[12, 943]	τὸν νέον χρῆν δοκεῖν πολεμικοῦ	περὶ	βίου, νόμους δ' αὖ τούσδε·
[12, 949]	μηδ' αὖ δεσμῶν μηδὲ θανάτου,	περὶ	δὲ χορείας τινῶν φοιτήσεων ἢ
[12, 956]	καὶ πάνθ' ὁπόσα τοιαῦτα ἀναγκαῖα	περὶ	δίκας γίγνεσθαι, προτέρων τε καὶ
[12, 946]	εἰς τὴν ἀγορὰν γράμματα καταθέντες,	περὶ	ἑκάστης ἀρχῆς ὅτι χρὴ παθεῖν
[12, 948]	δίκαι ἐκρίνοντ' αὐτῷ· διδοὺς γὰρ	περὶ	ἑκάστων τῶν ἀμφισβητουμένων (ὅρκον τοῖς
[12, 956]	μὴ διακριθῶσιν ἐν τοῖς πρώτοις,	περὶ	ζημίας μείζονος ἰόντων ἀγωνιούμενοι, ὁ
[12, 965]	ἱκανῶς ἕξειν τὰ πρὸς ἀρετήν,	περὶ	ἧς οὔτ' εἰ πολλά ἐστ'
[12, 948]	ἐν δίκαις. μεταβεβληκυιῶν οὖν τῶν	περὶ	θεοὺς δοξῶν ἐν τοῖς ἀνθρώποις
[12, 952]	καὶ εἴ τινα φήμην τινῶν	περὶ	θέσεως νόμων ἢ παιδείας ἢ
[12, 966]	ἴσμεν ὅτι δύ' ἐστὸν τὼ	περὶ	θεῶν ἄγοντε εἰς πίστιν, ὅσα
[12, 966]	πᾶσαν πίστιν λαβεῖν τῶν οὐσῶν	περὶ	θεῶν; τὴν δὲ μὴ ἐπιτροπὴν
[12, 949]	κοινῶν (κοσμήσεων ἢ λῃτουργιῶν, ὁπόσα	περὶ	θυσίας εἰρηνικῆς ἢ πολεμικῶν εἰσφορῶν
[12, 966]	δυνατόν. (Ἀθηναῖος) τί δὲ δή;	περὶ	καλοῦ τε καὶ ἀγαθοῦ ταὐτὸν
[12, 949]	χώρας παρέξονται συντρόφους δικῶν τε	περὶ	λήξεως τὸν αὐτὸν τρόπον εἶναι
[12, 952]	τοιούτων διαφέρον, καὶ δὴ καὶ	περὶ	μαθημάτων, ὁπόσ' ἂν ἐν ταύτῃ
[12, 952]	μὴ μαθοῦσι δὲ σκοτωδέστερα τὰ	περὶ	νόμους αὐτοῖς φαίνεσθαι καὶ ἀσαφῆ.
[12, 951]	τὸν σύλλογον ἴτω τὸν τῶν	περὶ	νόμους ἐποπτευόντων· οὗτος δ' ἔστω
[12, 952]	εἶναι τούτοις καὶ (τοὺς λόγους	περὶ	νόμων ἀεὶ τῆς τε οἰκείας
[12, 964]	ἐν πάσῃ τῇ ψυχῇ ἔχοντας,	περὶ	ὅλην κύκλῳ τὴν πόλιν ὁρᾶν,
[12, 965]	ἀκριβεστέρα σκέψις θέα τε ἂν	περὶ	ὁτουοῦν ὁτῳοῦν γίγνοιτο ἢ τὸ
[12, 966]	λέγεις ἕξιν. (Ἀθηναῖος) τί δέ;	περὶ	πάντων τῶν σπουδαίων ἆρ' ἡμῖν
[12, 960]	ταφαὶ εἴτε καὶ ἄταφοι πράξεις,	περὶ	πατροφόνων καὶ ἱεροσύλων καὶ τῶν
[12, 962]	πῶς; (Ἀθηναῖος) τί δὲ δὴ	περὶ	πόλιν; εἴ τις τὸν σκοπὸν
[12, 943]	ἐν τοῖς αὑτῶν ἔθνεσιν, μὴ	περὶ	προτέρου πολέμου μηδὲν παρεχόμενον μήτε
[12, 950]	δοκοῖεν ἄν· χρὴ δὲ οὔποτε	περὶ	σμικροῦ ποιεῖσθαι τὸ δοκεῖν ἀγαθοὺς
[12, 961]	τὰ τοιαῦτα παραδειγμάτων· ἀλλ' οἷον	περὶ	στρατοπέδων νοήσωμεν τίνα θέμενοι στρατηγοὶ
[12, 962]	οὔ; (Ἀθηναῖος) ἰατρὸς δὴ τὸ	περὶ	σῶμα ἀγνοῶν, ὃ προσείπομεν ὑγίειαν
[12, 958]	τις θῆλυς ᾖ, τὰ μὲν	περὶ	τὰ θεῖα νόμιμα τῶν τε
[12, 968]	ἑτέρους ἴσως εὑρήσω διὰ τὴν	περὶ	τὰ τοιαῦτ' ἐμπειρίαν τε καὶ
[12, 966]	δίκαιον γοῦν, ὡς λέγεις, τὸν	περὶ	τὰ τοιαῦτα ἀργὸν ἢ ἀδύνατον
[12, 941]	ἄλλως ὑπό τινων μυθολόγων πλημμελῶν	περὶ	τὰ τοιαῦτα ἐξαπατώμενος ἀναπειθέσθω, καὶ
[12, 960]	ταῦτα δὴ κείσθω τε οὕτω	περὶ	τὰ τοιαῦτα νόμιμα, καὶ ὁ
[12, 959]	τἆλλα ἔστω μὲν κατὰ τὸν	περὶ	τὰ τοιαῦτα νόμον γιγνόμενα, ~τῷ
[12, 961]	οὐδὲν δὴ πολλῶν δεῖ τῶν	περὶ	τὰ τοιαῦτα παραδειγμάτων· ἀλλ' οἷον
[12, 945]	πόλις· ἐὰν δ' ἄλλως τὰ	περὶ	τὰς εὐθύνας τῶν ἀρχόντων γίγνηται,
[12, 951]	τῶν ἄλλων ἐστὶ νόμιμα τὰ	περὶ	τὰς πολιτείας. θεωροὺς δὲ ἄλλους
[12, 968]	γεγονέναι. οὕτω δὴ πάντα τὰ	περὶ	ταῦτα ἀπόρρητα μὲν λεχθέντα οὐκ
[12, 958]	τελευτὴ γίγνοιτ' ἂν κατὰ φύσιν.	περὶ	τελευτήσαντας δή, εἴτε τις ἄρρην
[12, 960]	ζημίᾳ. ὅσαι δ' ἄλλαι γίγνονται	περὶ	τελευτήσαντας ταφαὶ εἴτε καὶ ἄταφοι
[12, 966]	τῶν νόμων ὄντως εἰδέναι τὰ	περὶ	τὴν ἀλήθειαν αὐτῶν, καὶ λόγῳ
[12, 948]	τετάρτου δὲ δύο. Ῥαδαμάνθυος δὲ	περὶ	τὴν λεγομένην κρίσιν τῶν δικῶν
[12, 961]	σῴζουσιν αὑτούς τε καὶ τὰ	περὶ	τὴν ναῦν; (Κλεινίας) τί μήν;
[12, 952]	ἐν δικαστηρίῳ ἁλῷ πολυπραγμονῶν τι	περὶ	τὴν παιδείαν καὶ τοὺς νόμους.
[12, 966]	οὐσίαν ἐπόρισεν· ἓν δὲ τὸ	περὶ	τὴν φοράν, ὡς ἔχει τάξεως,
[12, 966]	ποῖα; (Ἀθηναῖος) ἓν μὲν ὃ	περὶ	τὴν ψυχὴν ἐλέγομεν, ὡς πρεσβύτατόν
[12, 943]	γραφὰς ἐν τοῖς αὐτοῖς οἷς	περὶ	τῆς ἀστρατείας, ὀφλοῦσίν τε τιμωρίαι
[12, 951]	ἀεὶ πρεσβεύοντας δέκα. ἔτι ὁ	περὶ	τῆς παιδείας πάσης ἐπιμελητὴς ὅ
[12, 969]	ἐξηγεῖσθαι τά γε δεδογμένα ἐμοὶ	περὶ	τῆς παιδείας τε καὶ τροφῆς
[12, 968]	ἡμῖν κεῖσθαι, καὶ εἴπερ κινδυνεύειν	περὶ	τῆς πολιτείας ἐθέλομεν συμπάσης, ~ἢ
[12, 943]	μαρτύρων πιστώσεις λόγων, αὐτῆς δὲ	περὶ	τῆς στρατείας τῆς τότε γενομένης
[12, 961]	(Ἀθηναῖος) ἔοικε γάρ. ἀλλ' ὁ	περὶ	τί νοῦς μετ' αἰσθήσεων κραθεὶς
[12, 951]	εἰρηνικαῖς συνουσίαις ποιήσουσι (δοκεῖν, τοῖς	περὶ	τὸν πόλεμον ἀντίστροφον ἀποδιδόντες δόξης
[12, 959]	ἔστω καλῶς καὶ μετρίως τὰ	περὶ	τὸν τετελευτηκότα γιγνόμενα καὶ μὴ
[12, 949]	ἄρχοντας πάλιν ἐπανάγειν εἰς τὸν	περὶ	τοῦ πράγματος ἀεὶ λόγον. ξένῳ
[12, 966]	ἓν τῶν καλλίστων ἐστὶν τὸ	περὶ	τοὺς θεούς, ὃ δὴ σπουδῇ
[12, 957]	τὸν μανθάνοντα βελτίω γίγνεσθαι τὰ	περὶ	τοὺς νόμους κείμενα, εἴπερ ὀρθῶς
[12, 964]	τόν γε ὄντα τι καὶ	περὶ	τῶν διαφερόντων (μεγέθει τε καὶ
[12, 956]	ἃ δεῖ γίγνεσθαι, καὶ νόμοι	περὶ	τῶν συμβολαίων εἰς δύναμιν τῶν
[12, 952]	καὶ ἐὰν ἄλλοθι πυνθάνωνταί τι	περὶ	τῶν τοιούτων διαφέρον, καὶ δὴ
[12, 968]	νόμους, ὦ Μέγιλλε καὶ Κλεινία,	περὶ	τῶν τοιούτων δυνατόν ἐστιν νομοθετεῖν,
[12, 950]	ἄλλας χώρας καὶ τόπους καὶ	περὶ	ὑποδοχῆς ξένων. πρῶτον μὲν νεωτέρῳ
[12, 963]	αἰτίαν, ὅτι τὸ μέν ἐστιν	περὶ	φόβον, οὗ καὶ τὰ θηρία
[12, 964]	αὐτῶν εἴληφεν, ἢ ταῦτα αὐτὰ	περὶ	ὧν νῦν λέγομεν, ἀνδρεία, σωφροσύνη,
[12, 964]	τοῦτο σκοπῶμεν τὸν εἰδότα ἱκανῶς	περὶ	ὡντινωνοῦν οἷς ἔστιν μὲν ὄνομα,

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 24/05/2007