Livre, pages
[12, 960]	ἂν παντὶ κτῆμά τι τοιοῦτον.	(Ἀθηναῖος)	ἀλλ' ἔστι μὴν δυνατόν, ὥς
[12, 965]	δή, καὶ ταύτῃ πορευώμεθα λέγοντες.	(Ἀθηναῖος)	ἀναγκαστέον ἄρ' ὡς ἔοικεν, καὶ
[12, 961]	τε καὶ τοῖς νόμοις ἡμῖν;	~(Ἀθηναῖος)	ἆρ' οὐκ εἴπομεν ὅτι δεῖ
[12, 965]	συντάξασθαι πάντα συνορῶντα; (Κλεινίας) ὀρθῶς.	(Ἀθηναῖος)	ἆρ' οὖν ἀκριβεστέρα σκέψις θέα
[12, 965]	παιδείαν τῆς ἔμπροσθεν. (Κλεινίας) ἴσως.	(Ἀθηναῖος)	ἆρ' οὖν ἧς δὴ νῦν
[12, 966]	ἀδύνατον ἀποκρίνεσθαι πόρρω τῶν καλῶν.	(Ἀθηναῖος)	ἆρα οὖν ἴσμεν ὅτι δύ'
[12, 962]	μηδ' εἰδείη; (Κλεινίας) καὶ πῶς;	(Ἀθηναῖος)	δεῖ δὴ καὶ τὰ νῦν,
[12, 964]	ἀπεικάζοντες αὐτὸ τοιούτῳ τινὶ λέγομεν;	(Ἀθηναῖος)	δῆλον ὡς αὐτῆς μὲν τῆς
[12, 941]	~ΙΒ.	(Ἀθηναῖος)	ἐὰν ὡς πρεσβευτής τις ἢ
[12, 966]	ἐν τοῖς πρόσθεν; (Κλεινίας) ποῖα;	(Ἀθηναῖος)	ἓν μὲν ὃ περὶ τὴν
[12, 961]	εἴη καλουμένη. (Κλεινίας) ἔοικε γοῦν.	(Ἀθηναῖος)	ἔοικε γάρ. ἀλλ' ὁ περὶ
[12, 963]	ἀπόκρισιν. (Κλεινίας) πῶς αὖ φράζεις;	(Ἀθηναῖος)	ἐρώτησόν με τί ποτε ἓν
[12, 961]	πεφύκατον. (Κλεινίας) πῶς αὖ φῄς;	(Ἀθηναῖος)	ἡ τούτοιν ἀρετὴ δήπου παντὶ
[12, 963]	ἀρετήν. (Κλεινίας) πάνυ μὲν οὖν.	(Ἀθηναῖος)	ἧι μὲν τοίνυν διαφέρετον αὐτοῖν
[12, 964]	ὄντος ἑτέρου. (Κλεινίας) ἀληθῆ λέγεις.	~(Ἀθηναῖος)	ἧι μὲν τοίνυν ἐστὸν διαφόρω
[12, 962]	παρασκευήν; (Κλεινίας) πῶς γὰρ οὔ;	(Ἀθηναῖος)	ἰατρὸς δὴ τὸ περὶ σῶμα
[12, 965]	(Κλεινίας) ἀλλ' ὦ θαυμάσιε, ἀδύνατον.	(Ἀθηναῖος)	ἰτέον ἄρα ἐπί τινα ἀκριβεστέραν
[12, 963]	γε ὄντων. (Κλεινίας) τί μήν;	(Ἀθηναῖος)	καὶ μὴν ἕν γε ἅπαντα
[12, 968]	πῃ καὶ κατὰ βραχὺ δυνηθῶμεν;	(Ἀθηναῖος)	καὶ μὴν πρός γε τὸ
[12, 962]	εἶπες νυνδὴ νύκτωρ δεῖν συνιέναι.	(Ἀθηναῖος)	κάλλισθ' ὑπέλαβες, ὦ Κλεινία, καὶ
[12, 963]	τούτων τὰ τρία δεῖ βλέπειν.	(Ἀθηναῖος)	κάλλιστ' ἐπακολουθεῖς, ὦ Κλεινία. καὶ
[12, 964]	ἀγνοεῖν αἰσχρόν. (Κλεινίας) ἔοικεν γοῦν.	(Ἀθηναῖος)	μεῖζον δή τι νομοθέτῃ τε
[12, 966]	πῶς τις τοῦτ' ἂν μηχανῷτο;	~(Ἀθηναῖος)	μήπω τὸ πῶς ἂν μηχανησαίμεθα
[12, 966]	φύσιν; (Κλεινίας) πῶς γὰρ οὔ;	(Ἀθηναῖος)	μῶν οὖν οὐχ ἓν τῶν
[12, 963]	που συνεχωροῦμεν πάνυ ὀρθῶς λέγεσθαι.	(Ἀθηναῖος)	ναί. (Κλεινίας) τὴν δέ γε
[12, 962]	ἀφιέναι. (Κλεινίας) παντάπασι μὲν οὖν.	(Ἀθηναῖος)	νῦν δὴ μαθησόμεθα ὅτι θαυμαστὸν
[12, 962]	τῶν πράξεων. (Κλεινίας) ἀληθῆ λέγεις.	(Ἀθηναῖος)	νῦν οὖν ἡμῖν ἐν τίνι
[12, 963]	(Κλεινίας) οἷον ἐν τίσι λέγεις;	(Ἀθηναῖος)	οἷον ὅτε τέτταρα ἐφήσαμεν ἀρετῆς
[12, 960]	ὁτιοῦν εἰς μηδὲν βέβαιον καταβαλεῖν.	(Ἀθηναῖος)	ὀρθῶς παρακελεύῃ, καὶ ἐμὲ τοιοῦτον
[12, 961]	τὴν ναῦν; (Κλεινίας) τί μήν;	(Ἀθηναῖος)	οὐδὲν δὴ πολλῶν δεῖ τῶν
[12, 963]	εὐπετὲς ἔτι. (Κλεινίας) πῶς λέγεις;	(Ἀθηναῖος)	οὐδὲν χαλεπὸν ὃ λέγω δηλῶσαι.
[12, 967]	πᾶν τοὐναντίον ἔχει. (Κλεινίας) πῶς;	(Ἀθηναῖος)	οὐκ ἔστιν ποτὲ γενέσθαι βεβαίως
[12, 965]	δυνατὸν εἶναι βλέπειν; (Κλεινίας) ἴσως.	(Ἀθηναῖος)	οὐκ ἴσως, ἀλλ' ὄντως, ὦ
[12, 968]	νῦν λέγωμέν τε καὶ ἐρευνῶμεν.	(Ἀθηναῖος)	οὐκέτι νόμους, ὦ Μέγιλλε καὶ
[12, 965]	αὕτη; (Κλεινίας) παντάπασι μὲν οὖν.	(Ἀθηναῖος)	οὐκοῦν ἐλέγομεν τόν γε πρὸς
[12, 967]	δὴ πῶς ἔχον ἂν εἴη;	(Ἀθηναῖος)	πᾶν, ὅπερ εἶπον, τοὐναντίον ἔχει
[12, 963]	γε ἀρετὴν τέτταρα ἔθεμέν που.	(Ἀθηναῖος)	πάνυ μὲν οὖν. (Κλεινίας) νοῦν
[12, 968]	τί τοῦτο εἰρῆσθαι φῶμεν αὖ;	(Ἀθηναῖος)	πρῶτον μὲν δήπου καταλεκτέος ἂν
[12, 951]	πῶς οὖν ἂν γίγνοιτ' ἀμφότερα;	(Ἀθηναῖος)	τῇδε. πρῶτον μὲν ὁ θεωρὸς
[12, 966]	δεῖν καὶ ὅπως ἓν διανοεῖσθαι.	(Ἀθηναῖος)	τί δ' ἐννοεῖν μέν, τὴν
[12, 963]	διωριζόμην; (Κλεινίας) οὐδαμῶς, ὦ ξένε.	(Ἀθηναῖος)	τί δ' ὅτι δεῖ προθυμεῖσθαί
[12, 966]	μὴν δεῖ γε, εἴπερ δυνατόν.	(Ἀθηναῖος)	τί δὲ δή; περὶ καλοῦ
[12, 962]	ἔχων φαίνοιτο; (Κλεινίας) καὶ πῶς;	(Ἀθηναῖος)	τί δὲ δὴ περὶ πόλιν;
[12, 966]	γάρ τινα σὺ λέγεις ἕξιν.	(Ἀθηναῖος)	τί δέ; περὶ πάντων τῶν
[12, 964]	(Κλεινίας) οὐδέν γε, ὡς εἰκός.	(Ἀθηναῖος)	τί οὖν; ὃ λέγομεν νῦν
[12, 960]	Μοιρῶν προσρήματα. (Κλεινίας) ποῖα δή;	(Ἀθηναῖος)	τὸ Λάχεσιν μὲν τὴν πρώτην
[12, 968]	ἐχόντων τούτων οὕτως, ὦ ξένε;	(Ἀθηναῖος)	τὸ λεγόμενον, ὦ φίλοι, ἐν
[12, 961]	ἃ βουλόμεθα. (Κλεινίας) πῶς δή;	(Ἀθηναῖος)	τὸ μετὰ τοῦτο ἡμέτερος ἂν
[12, 961]	λόγοις; (Κλεινίας) ἦν γὰρ οὖν.	(Ἀθηναῖος)	τούτου δὴ πέρι τοῦ συλλόγου
[12, 964]	δικαιοσύνη, φρόνησις; (Κλεινίας) καὶ πῶς;	(Ἀθηναῖος)	τούτων δὴ πέρι τοὺς ἐξηγητάς,
[12, 961]	ποίει θ' ὥσπερ καὶ διανοῇ.	(Ἀθηναῖος)	χρὴ τοίνυν, ὦ Κλεινία, παντὸς
[12, 961]	παρέχει ζῴῳ σωτηρίαν. (Κλεινίας) πῶς;	(Ἀθηναῖος)	ψυχῇ μὲν πρὸς τοῖς ἄλλοις
[12, 960]	ῥηθὲν εἴρηται, φράζ' ἔτι σαφέστερον.	(Ἀθηναῖος)	ὦ Κλεινία, πολλὰ τῶν ἔμπροσθεν

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 24/05/2007