Livre, pages |
[12, 969] |
ἐπὶ
τὴν
τῆς
πόλεως
κατοίκισιν.
|
(Κλεινίας) |
ἀληθέστατα
λέγεις,
ὦ
Μέγιλλε,
καὶ |
[12, 963] |
ποτε
γενήσεται,
ὡς
ὄντος
ἑτέρου.
|
(Κλεινίας) |
ἀληθῆ
λέγεις.
~(Ἀθηναῖος)
ἧι
μὲν |
[12, 962] |
ἑκάστοτε
ἐν
ἑκάσταις
τῶν
πράξεων.
|
(Κλεινίας) |
ἀληθῆ
λέγεις.
(Ἀθηναῖος)
νῦν
οὖν |
[12, 965] |
οὓς
τραφέντας
τε
καὶ
πεπαιδευμένους;
|
(Κλεινίας) |
ἀλλ'
ὦ
θαυμάσιε,
ἀδύνατον.
(Ἀθηναῖος) |
[12, 968] |
κοινωνὸν
γενόμενον·
ἢ
πῶς
ποιῶμεν;
|
(Κλεινίας) |
ἀλλ'
ὦ
λῷστε,
πῶς
οὐ |
[12, 968] |
γεγονυῖάν
μοι
καὶ
μάλα
συχνήν.
|
(Κλεινίας) |
ἀλλ'
ὦ
ξένε,
παντὸς
μὲν |
[12, 966] |
τῇ
συνομολογίᾳ
πρὸς
ἡμᾶς
αὐτούς.
|
(Κλεινίας) |
ἀλλὰ
μὴν
δεῖ
γε,
εἴπερ |
[12, 966] |
τῶν
πρὸς
ἀρετὴν
ἔγκριτον
γίγνεσθαι;
|
(Κλεινίας) |
δίκαιον
γοῦν,
ὡς
λέγεις,
τὸν |
[12, 961] |
ἑκάστων
δικαιότατ'
ἂν
εἴη
καλουμένη.
|
(Κλεινίας) |
ἔοικε
γοῦν.
(Ἀθηναῖος)
ἔοικε
γάρ. |
[12, 964] |
πάντα
τὰ
τοιαῦτα
ἀγνοεῖν
αἰσχρόν.
|
(Κλεινίας) |
ἔοικεν
γοῦν.
(Ἀθηναῖος)
μεῖζον
δή |
[12, 965] |
δοκεῖ
ἐᾶν,
ὁρᾶν
δὴ
χρεών.
|
(Κλεινίας) |
ἥκιστα,
νὴ
τὸν
ξένιον,
ὦ |
[12, 961] |
ἦν
ἐν
τοῖς
(ἔμπροσθεν
λόγοις;
|
(Κλεινίας) |
ἦν
γὰρ
οὖν.
(Ἀθηναῖος)
τούτου |
[12, 965] |
τινα
ἀκριβεστέραν
παιδείαν
τῆς
ἔμπροσθεν.
|
(Κλεινίας) |
ἴσως.
(Ἀθηναῖος)
ἆρ'
οὖν
ἧς |
[12, 965] |
καὶ
ἀνομοίων
δυνατὸν
εἶναι
βλέπειν;
|
(Κλεινίας) |
ἴσως.
(Ἀθηναῖος)
οὐκ
ἴσως,
ἀλλ' |
[12, 961] |
ὀρθῶς
φράζοντας
μηδὲν
ἀπολείπειν
προθυμίας.
|
(Κλεινίας) |
καὶ
μάλα
καλῶς
εἶπες,
ποίει |
[12, 962] |
σκοπὸν
τὸ
παράπαν
μηδ'
εἰδείη;
|
(Κλεινίας) |
καὶ
πῶς;
(Ἀθηναῖος)
δεῖ
δὴ |
[12, 962] |
τι
τούτων
ἂν
ἔχων
φαίνοιτο;
|
(Κλεινίας) |
καὶ
πῶς;
(Ἀθηναῖος)
τί
δὲ |
[12, 964] |
λέγομεν,
ἀνδρεία,
σωφροσύνη,
δικαιοσύνη,
φρόνησις;
|
(Κλεινίας) |
καὶ
πῶς;
(Ἀθηναῖος)
τούτων
δὴ |
[12, 966] |
ἔνδειξιν
τῷ
λόγῳ
ἀδυνατεῖν
ἐνδείκνυσθαι;
|
(Κλεινίας) |
καὶ
πῶς;
ἀνδραπόδου
γάρ
τινα |
[12, 960] |
καὶ
ἐμὲ
τοιοῦτον
εὑρήσεις
ἄλλον.
|
(Κλεινίας) |
καλῶς
δὴ
λέγεις.
τίς
οὖν |
[12, 960] |
(δ'
ἀτελὲς
εἶναι
τὸ
ὅλον.
|
(Κλεινίας) |
καλῶς,
ὦ
ξένε,
λέγεις·
πρὸς |
[12, 960] |
μοι
τὰ
νῦν
παντάπασι
καταφαίνεται.
|
(Κλεινίας) |
μὴ
τοίνυν
ἀφιστώμεθα
μηδενὶ
τρόπῳ, |
[12, 963] |
που.
(Ἀθηναῖος)
πάνυ
μὲν
οὖν.
|
(Κλεινίας) |
νοῦν
δέ
γε
πάντων
τούτων |
[12, 963] |
συνιδεῖν
αὐτὸ
καὶ
ἐν
οἷς;
|
(Κλεινίας) |
οἷον
ἐν
τίσι
λέγεις;
(Ἀθηναῖος) |
[12, 965] |
πρὸς
ἐκεῖνο
συντάξασθαι
πάντα
συνορῶντα;
|
(Κλεινίας) |
ὀρθῶς.
(Ἀθηναῖος)
ἆρ'
οὖν
ἀκριβεστέρα |
[12, 962] |
ὁτιοῦν
τοιοῦτον
φυλακτήριον;
ἔχομεν
φράζειν;
|
(Κλεινίας) |
οὐ
δῆτα,
ὦ
ξένε,
σαφῶς |
[12, 960] |
αὐτοῖς
ἐγγίγνεσθαι
κατὰ
φύσιν
δύναμιν.
|
(Κλεινίας) |
οὐ
σμικρὸν
λέγεις,
εἴπερ
ἐστὶ |
[12, 963] |
ἐγὼ
πρὸς
ὑμᾶς
συχνῶν
διωριζόμην;
|
(Κλεινίας) |
οὐδαμῶς,
ὦ
ξένε.
(Ἀθηναῖος)
τί |
[12, 964] |
πολλαὶ
πάσχουσι
τῶν
νῦν
πόλεων;
|
(Κλεινίας) |
οὐδέν
γε,
ὡς
εἰκός.
(Ἀθηναῖος) |
[12, 963] |
ὃ
τἆλλ'
αὐτοῖς
δεῖ
βλέπειν.
|
~(Κλεινίας) |
οὐκοῦν
τό
γ'
ἡμέτερον,
ὦ |
[12, 962] |
τὰ
πάντα
οἷον
βέλη
ἀφιέναι.
|
(Κλεινίας) |
παντάπασι
μὲν
οὖν.
(Ἀθηναῖος)
νῦν |
[12, 965] |
οὖσα
ἧς
χρείαν
ἔχομεν
αὕτη;
|
(Κλεινίας) |
παντάπασι
μὲν
οὖν.
(Ἀθηναῖος)
οὐκοῦν |
[12, 963] |
ἀλλ'
ἓν
τοῦτο
μόνον,
ἀρετήν.
|
(Κλεινίας) |
πάνυ
μὲν
οὖν.
(Ἀθηναῖος)
ἧι |
[12, 966] |
ὅσα
διήλθομεν
ἐν
τοῖς
πρόσθεν;
|
(Κλεινίας) |
ποῖα;
(Ἀθηναῖος)
ἓν
μὲν
ὃ |
[12, 960] |
ἥκιστα
τὰ
τῶν
Μοιρῶν
προσρήματα.
|
(Κλεινίας) |
ποῖα
δή;
(Ἀθηναῖος)
τὸ
Λάχεσιν |
[12, 967] |
ὅπερ
εἴρηται,
πᾶν
τοὐναντίον
ἔχει.
|
(Κλεινίας) |
πῶς;
(Ἀθηναῖος)
οὐκ
ἔστιν
ποτὲ |
[12, 961] |
δήπου
παντὶ
παρέχει
ζῴῳ
σωτηρίαν.
|
(Κλεινίας) |
πῶς;
(Ἀθηναῖος)
ψυχῇ
μὲν
πρὸς |
[12, 961] |
κεφαλή,
τό
γε
μέγιστον,
πεφύκατον.
|
(Κλεινίας) |
πῶς
αὖ
φῄς;
(Ἀθηναῖος)
ἡ |
[12, 963] |
ἀλλήλοις
τὴν
ἐρώτησιν
καὶ
ἀπόκρισιν.
|
(Κλεινίας) |
πῶς
αὖ
φράζεις;
(Ἀθηναῖος)
ἐρώτησόν |
[12, 962] |
καὶ
ὑπηρετῶν
ὑγιείας
σώματι
παρασκευήν;
|
(Κλεινίας) |
πῶς
γὰρ
οὔ;
(Ἀθηναῖος)
ἰατρὸς |
[12, 966] |
καὶ
τὰ
μὴ
κατὰ
φύσιν;
|
(Κλεινίας) |
πῶς
γὰρ
οὔ;
(Ἀθηναῖος)
μῶν |
[12, 961] |
σῴζειν
ἂν
σύμπαντα
ἃ
βουλόμεθα.
|
(Κλεινίας) |
πῶς
δή;
(Ἀθηναῖος)
τὸ
μετὰ |
[12, 963] |
τοῖς
ἄλλοις,
οὐκ
εὐπετὲς
ἔτι.
|
(Κλεινίας) |
πῶς
λέγεις;
(Ἀθηναῖος)
οὐδὲν
χαλεπὸν |
[12, 951] |
οὐδ'
ἂν
κακῶς
αὐτὴν
θεωρῶσιν.
|
(Κλεινίας) |
πῶς
οὖν
ἂν
γίγνοιτ'
ἀμφότερα; |
[12, 964] |
τινὰ
φυλακὴν
κεκτημένη
ἐν
αὑτῇ;
|
(Κλεινίας) |
πῶς
οὖν
δὴ
καὶ
τίνα |
[12, 968] |
γίγνοιτ'
ἄν,
εἰ
γίγνοιτο
ὀρθῶς.
|
(Κλεινίας) |
πῶς;
τί
τοῦτο
εἰρῆσθαι
φῶμεν |
[12, 965] |
ἔστιν
σαφεστέρα
μέθοδος
ἀνθρώπων
οὐδενί.
|
(Κλεινίας) |
σοὶ
πιστεύων,
ὦ
ξένε,
συγχωρῶ |
[12, 966] |
ὅπως
ἕν
τε
καὶ
ὅπῃ;
|
(Κλεινίας) |
σχεδὸν
ἔοικ'
ἐξ
ἀνάγκης
δεῖν |
[12, 963] |
πάνυ
ὀρθῶς
λέγεσθαι.
(Ἀθηναῖος)
ναί.
|
(Κλεινίας) |
τὴν
δέ
γε
ἀρετὴν
τέτταρα |
[12, 963] |
ἀνάγκη
φάναι,
τεττάρων
γε
ὄντων.
|
(Κλεινίας) |
τί
μήν;
(Ἀθηναῖος)
καὶ
μὴν |
[12, 961] |
καὶ
τὰ
περὶ
τὴν
ναῦν;
|
(Κλεινίας) |
τί
μήν;
(Ἀθηναῖος)
οὐδὲν
δὴ |
[12, 968] |
μηδὲν
προρρηθέντα
δηλοῦν
τῶν
λεγομένων.
|
(Κλεινίας) |
τί
οὖν
δὴ
ποιητέον
ἐχόντων |
[12, 967] |
διανοίαις
βουλήσεως
ἀγαθῶν
πέρι
τελουμένων.
|
(Κλεινίας) |
τὸ
δὲ
δὴ
πῶς
ἔχον |