HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

Alphabétiquement [« »]
τύχῃ 1
τύχην 1
τυχοῦσα 1
τῷ 51
τῴ 1
τῳ 1
τὼ 2

Fréquences [« »]
43 κατὰ
48 τις
49 ὡς
51 τῷ
53 Ἀθηναῖος
53 Κλεινίας
55 ἐὰν

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Platon, Les lois, livre XII

τῷ

Livre, pages

[12, 961]   ἄλλοις δὴ καὶ μάλιστ' αὐτῷ τῷ ἀποκριθέντι· δεῖν δὲ ὄρθριον εἶναι

[12, 950]   ἀγορεύειν ὡς τούτων οὔσας. Πυθώδε τῷ Ἀπόλλωνι καὶ εἰς Ὀλυμπίαν τῷ

[12, 955]   δίκην, ~ἐὰν δὲ ἐλεύθερον, (πρὸς τῷ ἀτελῆ, δεθῆναι μὲν ἐνιαυτόν, ὑπόδικον

[12, 945]   δὲ ὀφλὼν τὴν δίκην πρὸς τῷ ἀφεῖσθαι τῶν ἀνδρείων κινδύνων κατὰ

[12, 959]   πᾶν διαφέρουσαν, ἐν αὐτῷ τε τῷ βίῳ τὸ παρεχόμενον ἡμῶν ἕκαστον

[12, 960]   κτήσασθαι κατοικίσαι τ' ἐστίν, ἀλλὰ τῷ γεννηθέντι σωτηρίαν ἐξευρόντα τελέως ἀεί,

[12, 955]   ἐν ἱεροῖς οἷς ἂν ἐθέλῃ, τῷ δὲ διακωλύσαντι μὴ ἐξέστω μηδὲν

[12, 959]   τῷ μὲν γὰρ ἀγαθῷ θαρραλέον, τῷ δὲ κακῷ μάλα φοβερόν βοήθειάν

[12, 960]   περὶ τὰ τοιαῦτα νόμον γιγνόμενα, ~τῷ δὲ πολιτικῷ νομοθετοῦντι παραχωρεῖν χρὴ

[12, 959]   ἀναλισκόμενα μὴ πλέον πέντε μνῶν, τῷ δὲ τοῦ δευτέρου τρεῖς μναῖ,

[12, 964]   νομοθέτας, τῶν ἄλλων τοὺς φύλακας, τῷ δεομένῳ (γνῶναί τε καὶ εἰδέναι,

[12, 964]   (γνῶναί τε καὶ εἰδέναι, ἢ τῷ δεομένῳ κολάζεσθαί τε καὶ ἐπιπλῆξαι

[12, 953]   τε μουσῶν ὠσὶν ἔχεται θεωρήματα· τῷ δὴ τοιούτῳ παντὶ χρὴ καταλύσεις

[12, 955]   ἀγωνίζεσθαι νικήσῃ, τά τε νικητήρια τῷ διακωλυθέντι (διδόναι καὶ νικήσαντα γράφειν

[12, 950]   τῷ Ἀπόλλωνι καὶ εἰς Ὀλυμπίαν τῷ Διὶ καὶ εἰς Νεμέαν καὶ

[12, 955]   μὲν ἐνιαυτόν, ὑπόδικον δὲ ἀνδραποδισμοῦ τῷ ἐθέλοντι γίγνεσθαι. ἐὰν δὲ ἀνταγωνιστὴν

[12, 947]   πρῶτον κριθέντα τῶν γενομένων ἐκείνῳ τῷ (ἐνιαυτῷ τῶν ἱερέων, καὶ τοὔνομα

[12, 949]   κέρδος κατὰ τὴν ἀνθρωπίνην δόξαν τῷ ἐπιορκοῦντι· τῶν δὲ ὁπόσα ἐξαρνηθέντι

[12, 946]   Ἡλίου κοινὸν καὶ Ἀπόλλωνος τέμενος, ~τῷ θεῷ ἀποφανουμένους (ἄνδρας αὑτῶν τρεῖς,

[12, 947]   ἂν δέ τις τούτων, πιστεύων τῷ κεκρίσθαι, τὴν ἀνθρωπίνην φύσιν ἐπιδείξῃ

[12, 955]   γιγνώσκων, τὴν αὐτὴν ὑπεχέτω δίκην τῷ κλέψαντι· φυγάδος δὲ ὑποδοχῆς θάνατος

[12, 949]   μέλλοντα, ~καὶ τὸν τὰς ἀρχὰς τῷ κοινῷ καθιστάντα (δι' ὅρκων ἢ

[12, 955]   τῇ δίκῃ. χρημάτων εἰσφορᾶς πέρι τῷ κοινῷ, τετιμῆσθαι μὲν ἕκαστον τὴν

[12, 961]   ἅμα καὶ ναῦται τὰς αἰσθήσεις τῷ κυβερνητικῷ νῷ συγκερασάμενοι σῴζουσιν αὑτούς

[12, 966]   ἐννοεῖν μέν, τὴν δὲ ἔνδειξιν τῷ λόγῳ ἀδυνατεῖν ἐνδείκνυσθαι; (Κλεινίας) καὶ

[12, 941]   ὁ μὲν οὖν πεισθεὶς ἡμῶν τῷ λόγῳ εὐτυχεῖ τε καὶ εἰς

[12, 969]   οὗ σμικρῷ πρόσθεν ὀνείρατος ὣς τῷ λόγῳ ἐφηψάμεθα, κεφαλῆς νοῦ τε

[12, 964]   δύο, σὺ παρ' ἐμοῦ ἀπείληφας τῷ λόγῳ· ᾗ δὲ ἓν καὶ

[12, 959]   ὁ νόμος ὁ πάτριος λέγει τῷ μὲν γὰρ ἀγαθῷ θαρραλέον, τῷ

[12, 959]   ἀσχημονέστατα. ἔστω δὴ νόμος οὗτος· τῷ μὲν δὴ τοῦ μεγίστου τιμήματος

[12, 958]   ἂν ἐκπληρώσῃ τὸ χρέος (ἅπαν τῷ νικήσαντι· ἄλλοις δὲ πρὸς τοῦτον

[12, 958]   δικάζουσα ἀρχὴ τὰ τοῦ ὀφλόντος τῷ νικήσαντι χρήματα πάντα ἀποδιδότω, χωρὶς

[12, 958]   ἑκών, ἡ δικάσασα ἀρχὴ συνεπομένη τῷ νικῶντι τὰ τοῦ ὀφλόντος παραδιδότω

[12, 959]   μνῆμα ἐκφορά. πείθεσθαι δ' ἐστὶ τῷ νομοθέτῃ χρεὼν τά τε ἄλλα

[12, 955]   εὐπετές, ἀκούοντα δὲ ἀσφαλέστατον πείθεσθαι τῷ νόμῳ, μηδὲν ἐπὶ δώροισιν διακονεῖν.

[12, 952]   ἀνάξιος δοκῇ τῶν παρακεκλημένων εἶναι, τῷ παρακαλοῦντι μέμφεσθαι τὸν (σύλλογον ὅλον·

[12, 965]   πόλιν, ~(τοὺς δὲ νῷ ἀπῃκασμένους τῷ πολλὰ καὶ ἄξια λόγου διαφερόντως

[12, 969]   οἵους ἡμεῖς οὐκ εἴδομεν ἐν τῷ πρόσθεν βίῳ πρὸς ἀρετὴν σωτηρίας

[12, 960]   λεχθέντων, ἀπῃκασμένα τῇ τῶν κλωσθέντων τῷ πυρὶ τὴν ἀμετάστροφον (ἀπεργαζομένων δύναμιν·

[12, 952]   αὐτὸς νενοηκὼς ἄττα ἥκοι, κοινούτω τῷ συλλόγῳ ἅπαντι· (καὶ ἐάντε μηδὲν

[12, 942]   καὶ τὸ μὲν ὑπηρετικώτατον ἅπαντι τῷ σώματι, τὸ δὲ ἀρχικώτατον, ~ἔχον

[12, 947]   τε καὶ ἱερείας ὡς καθαρεύοντι τῷ τάφῳ ἕπεσθαι, ἐὰν ἄρα καὶ

[12, 957]   εἴρηται, τὰ δ' ἔτι πρὸς τῷ τέλει ῥηθήσεται. πρὸς ἃ πάντα

[12, 944]   οὐδὲν γὰρ πλέον. ζημία δὴ τῷ τὴν τοιαύτην ἀμυντηρίων ὅπλων εἰς

[12, 953]   ἴτω πιστεύων ἱκανῶς εἶναι ξένος τῷ τοιούτῳ ξένῳ, ἢ τὴν τῶν

[12, 941]   ὁ νόμος ἀξιοῖ ζημιοῦν, ἀλλὰ τῷ τὸν μὲν ἴσως ἂν ἰάσιμον

[12, 946]   ὅσον ἂν (εὐθύνωσιν χρόνον, ἐν τῷ τοῦ Ἀπόλλωνός τε καὶ Ἡλίου

[12, 944]   ὅσοι κακοὶ ὀνειδίζειν ὅπλων ἀποβολὴν τῷ τοῦ Μενοιτίου. ἔτι δὲ ὁπόσοι

[12, 959]   τῷ τοῦ τρίτου, μνᾶ δὲ τῷ τοῦ τετάρτου μέτρον ἂν ἔχοι

[12, 959]   δευτέρου τρεῖς μναῖ, καὶ δύο τῷ τοῦ τρίτου, μνᾶ δὲ τῷ

[12, 969]   ποιητέον, ἐγὼ δ' ὑμῖν συγκινδυνεύσω τῷ φράζειν τε καὶ ἐξηγεῖσθαι τά

Livre, pages
[12, 961]	ἄλλοις δὴ καὶ μάλιστ' αὐτῷ	τῷ	ἀποκριθέντι· δεῖν δὲ ὄρθριον εἶναι
[12, 950]	ἀγορεύειν ὡς τούτων οὔσας. Πυθώδε	τῷ	Ἀπόλλωνι καὶ εἰς Ὀλυμπίαν τῷ
[12, 955]	δίκην, ~ἐὰν δὲ ἐλεύθερον, (πρὸς	τῷ	ἀτελῆ, δεθῆναι μὲν ἐνιαυτόν, ὑπόδικον
[12, 945]	δὲ ὀφλὼν τὴν δίκην πρὸς	τῷ	ἀφεῖσθαι τῶν ἀνδρείων κινδύνων κατὰ
[12, 959]	πᾶν διαφέρουσαν, ἐν αὐτῷ τε	τῷ	βίῳ τὸ παρεχόμενον ἡμῶν ἕκαστον
[12, 960]	κτήσασθαι κατοικίσαι τ' ἐστίν, ἀλλὰ	τῷ	γεννηθέντι σωτηρίαν ἐξευρόντα τελέως ἀεί,
[12, 955]	ἐν ἱεροῖς οἷς ἂν ἐθέλῃ,	τῷ	δὲ διακωλύσαντι μὴ ἐξέστω μηδὲν
[12, 959]	τῷ μὲν γὰρ ἀγαθῷ θαρραλέον,	τῷ	δὲ κακῷ μάλα φοβερόν βοήθειάν
[12, 960]	περὶ τὰ τοιαῦτα νόμον γιγνόμενα,	~τῷ	δὲ πολιτικῷ νομοθετοῦντι παραχωρεῖν χρὴ
[12, 959]	ἀναλισκόμενα μὴ πλέον πέντε μνῶν,	τῷ	δὲ τοῦ δευτέρου τρεῖς μναῖ,
[12, 964]	νομοθέτας, τῶν ἄλλων τοὺς φύλακας,	τῷ	δεομένῳ (γνῶναί τε καὶ εἰδέναι,
[12, 964]	(γνῶναί τε καὶ εἰδέναι, ἢ	τῷ	δεομένῳ κολάζεσθαί τε καὶ ἐπιπλῆξαι
[12, 953]	τε μουσῶν ὠσὶν ἔχεται θεωρήματα·	τῷ	δὴ τοιούτῳ παντὶ χρὴ καταλύσεις
[12, 955]	ἀγωνίζεσθαι νικήσῃ, τά τε νικητήρια	τῷ	διακωλυθέντι (διδόναι καὶ νικήσαντα γράφειν
[12, 950]	τῷ Ἀπόλλωνι καὶ εἰς Ὀλυμπίαν	τῷ	Διὶ καὶ εἰς Νεμέαν καὶ
[12, 955]	μὲν ἐνιαυτόν, ὑπόδικον δὲ ἀνδραποδισμοῦ	τῷ	ἐθέλοντι γίγνεσθαι. ἐὰν δὲ ἀνταγωνιστὴν
[12, 947]	πρῶτον κριθέντα τῶν γενομένων ἐκείνῳ	τῷ	(ἐνιαυτῷ τῶν ἱερέων, καὶ τοὔνομα
[12, 949]	κέρδος κατὰ τὴν ἀνθρωπίνην δόξαν	τῷ	ἐπιορκοῦντι· τῶν δὲ ὁπόσα ἐξαρνηθέντι
[12, 946]	Ἡλίου κοινὸν καὶ Ἀπόλλωνος τέμενος,	~τῷ	θεῷ ἀποφανουμένους (ἄνδρας αὑτῶν τρεῖς,
[12, 947]	ἂν δέ τις τούτων, πιστεύων	τῷ	κεκρίσθαι, τὴν ἀνθρωπίνην φύσιν ἐπιδείξῃ
[12, 955]	γιγνώσκων, τὴν αὐτὴν ὑπεχέτω δίκην	τῷ	κλέψαντι· φυγάδος δὲ ὑποδοχῆς θάνατος
[12, 949]	μέλλοντα, ~καὶ τὸν τὰς ἀρχὰς	τῷ	κοινῷ καθιστάντα (δι' ὅρκων ἢ
[12, 955]	τῇ δίκῃ. χρημάτων εἰσφορᾶς πέρι	τῷ	κοινῷ, τετιμῆσθαι μὲν ἕκαστον τὴν
[12, 961]	ἅμα καὶ ναῦται τὰς αἰσθήσεις	τῷ	κυβερνητικῷ νῷ συγκερασάμενοι σῴζουσιν αὑτούς
[12, 966]	ἐννοεῖν μέν, τὴν δὲ ἔνδειξιν	τῷ	λόγῳ ἀδυνατεῖν ἐνδείκνυσθαι; (Κλεινίας) καὶ
[12, 941]	ὁ μὲν οὖν πεισθεὶς ἡμῶν	τῷ	λόγῳ εὐτυχεῖ τε καὶ εἰς
[12, 969]	οὗ σμικρῷ πρόσθεν ὀνείρατος ὣς	τῷ	λόγῳ ἐφηψάμεθα, κεφαλῆς νοῦ τε
[12, 964]	δύο, σὺ παρ' ἐμοῦ ἀπείληφας	τῷ	λόγῳ· ᾗ δὲ ἓν καὶ
[12, 959]	ὁ νόμος ὁ πάτριος λέγει	τῷ	μὲν γὰρ ἀγαθῷ θαρραλέον, τῷ
[12, 959]	ἀσχημονέστατα. ἔστω δὴ νόμος οὗτος·	τῷ	μὲν δὴ τοῦ μεγίστου τιμήματος
[12, 958]	ἂν ἐκπληρώσῃ τὸ χρέος (ἅπαν	τῷ	νικήσαντι· ἄλλοις δὲ πρὸς τοῦτον
[12, 958]	δικάζουσα ἀρχὴ τὰ τοῦ ὀφλόντος	τῷ	νικήσαντι χρήματα πάντα ἀποδιδότω, χωρὶς
[12, 958]	ἑκών, ἡ δικάσασα ἀρχὴ συνεπομένη	τῷ	νικῶντι τὰ τοῦ ὀφλόντος παραδιδότω
[12, 959]	μνῆμα ἐκφορά. πείθεσθαι δ' ἐστὶ	τῷ	νομοθέτῃ χρεὼν τά τε ἄλλα
[12, 955]	εὐπετές, ἀκούοντα δὲ ἀσφαλέστατον πείθεσθαι	τῷ	νόμῳ, μηδὲν ἐπὶ δώροισιν διακονεῖν.
[12, 952]	ἀνάξιος δοκῇ τῶν παρακεκλημένων εἶναι,	τῷ	παρακαλοῦντι μέμφεσθαι τὸν (σύλλογον ὅλον·
[12, 965]	πόλιν, ~(τοὺς δὲ νῷ ἀπῃκασμένους	τῷ	πολλὰ καὶ ἄξια λόγου διαφερόντως
[12, 969]	οἵους ἡμεῖς οὐκ εἴδομεν ἐν	τῷ	πρόσθεν βίῳ πρὸς ἀρετὴν σωτηρίας
[12, 960]	λεχθέντων, ἀπῃκασμένα τῇ τῶν κλωσθέντων	τῷ	πυρὶ τὴν ἀμετάστροφον (ἀπεργαζομένων δύναμιν·
[12, 952]	αὐτὸς νενοηκὼς ἄττα ἥκοι, κοινούτω	τῷ	συλλόγῳ ἅπαντι· (καὶ ἐάντε μηδὲν
[12, 942]	καὶ τὸ μὲν ὑπηρετικώτατον ἅπαντι	τῷ	σώματι, τὸ δὲ ἀρχικώτατον, ~ἔχον
[12, 947]	τε καὶ ἱερείας ὡς καθαρεύοντι	τῷ	τάφῳ ἕπεσθαι, ἐὰν ἄρα καὶ
[12, 957]	εἴρηται, τὰ δ' ἔτι πρὸς	τῷ	τέλει ῥηθήσεται. πρὸς ἃ πάντα
[12, 944]	οὐδὲν γὰρ πλέον. ζημία δὴ	τῷ	τὴν τοιαύτην ἀμυντηρίων ὅπλων εἰς
[12, 953]	ἴτω πιστεύων ἱκανῶς εἶναι ξένος	τῷ	τοιούτῳ ξένῳ, ἢ τὴν τῶν
[12, 941]	ὁ νόμος ἀξιοῖ ζημιοῦν, ἀλλὰ	τῷ	τὸν μὲν ἴσως ἂν ἰάσιμον
[12, 946]	ὅσον ἂν (εὐθύνωσιν χρόνον, ἐν	τῷ	τοῦ Ἀπόλλωνός τε καὶ Ἡλίου
[12, 944]	ὅσοι κακοὶ ὀνειδίζειν ὅπλων ἀποβολὴν	τῷ	τοῦ Μενοιτίου. ἔτι δὲ ὁπόσοι
[12, 959]	τῷ τοῦ τρίτου, μνᾶ δὲ	τῷ	τοῦ τετάρτου μέτρον ἂν ἔχοι
[12, 959]	δευτέρου τρεῖς μναῖ, καὶ δύο	τῷ	τοῦ τρίτου, μνᾶ δὲ τῷ
[12, 969]	ποιητέον, ἐγὼ δ' ὑμῖν συγκινδυνεύσω	τῷ	φράζειν τε καὶ ἐξηγεῖσθαι τά

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 24/05/2007