Livre, pages |
[12, 951] |
θάλατταν
καὶ
γῆν,
ζητεῖν
(ὃς
|
ἂν |
ἀδιάφθαρτος
ᾖ,
τὰ
μὲν
βεβαιούμενον |
[12, 968] |
ἱκανὸς
ὅλης
πόλεως,
ὑπηρέτης
δ'
|
ἂν |
ἄλλοις
ἄρχουσιν.
ὁρᾶν
δὴ
χρεὼν |
[12, 947] |
περιφυτεύσουσι
πλὴν
κώλου
ἑνός,
ὅπως
|
ἂν |
αὔξην
ὁ
τάφος
ἔχῃ
ταύτην |
[12, 953] |
ποιητέον
ἐκείνῳ
παρ'
ὅτῳ
τις
|
ἂν |
αὐτῶν
τὴν
κατάλυσιν
ξενωθεὶς
ποιήσηται |
[12, 967] |
ἀκριβείας
αὐτῶν
ἥπτοντο,
ὅπως
μήποτ'
|
ἂν |
ἄψυχα
ὄντα
οὕτως
εἰς
ἀκρίβειαν |
[12, 957] |
καὶ
μάλα
ματαίων,
τούτων
πάντων
|
ἂν |
βάσανος
εἴη
σαφὴς
τὰ
τοῦ |
[12, 947] |
ἀναγράφειν
τούτου
κατ'
ἐνιαυτόν,
ὅπως
|
ἂν |
γίγνηται
μέτρον
ἀριθμοῦ
τοῦ
χρόνου, |
[12, 951] |
αὐτὴν
θεωρῶσιν.
(Κλεινίας)
πῶς
οὖν
|
ἂν |
γίγνοιτ'
ἀμφότερα;
(Ἀθηναῖος)
τῇδε.
πρῶτον |
[12, 948] |
γραφέσθω
δὲ
ὁ
γραφόμενος,
ὃν
|
ἂν |
γράφηται,
λέγουσαν
τὴν
γραφὴν
ἀνάξιον |
[12, 947] |
κόρας
ἑπομένας
ἐξόπισθεν
ὅσαι
τ'
|
ἂν |
γυναῖκες
τῆς
παιδοποιήσεως
ἀπηλλαγμέναι
τυγχάνωσιν, |
[12, 953] |
ποτέ
τις
ἀφίκηται,
σπάνιος
μέν,
|
ἂν |
δ'
οὖν
ποτέ
τις
ἔλθῃ |
[12, 954] |
τὸν
ἀπειργόμενον,
τιμησάμενον
τὸ
ἐρευνώμενον,
|
ἂν |
δέ
τις
ὄφλῃ,
τὴν
διπλασίαν |
[12, 947] |
ταῦτα
τοῖς
τὰς
εὐθύνας
διαφυγοῦσιν·
|
ἂν |
δέ
τις
τούτων,
πιστεύων
τῷ |
[12, 945] |
ὁ
τάξας
τὸν
κακόν,
χιλίας,
|
ἂν |
δὲ
τοῦ
δευτέρου,
πέντε
μνᾶς, |
[12, 945] |
δὲ
τοῦ
τρίτου,
τρεῖς
μνᾶς,
|
ἂν |
δὲ
τοῦ
τετάρτου,
μνᾶν.
ὁ |
[12, 945] |
δὲ
τοῦ
δευτέρου,
πέντε
μνᾶς,
|
ἂν |
δὲ
τοῦ
τρίτου,
τρεῖς
μνᾶς, |
[12, 944] |
γὰρ
οὐκ
ἐν
πᾶσιν
ὀνομάζοιτ'
|
ἂν |
(δικαίως,
ἀποβολεὺς
δὲ
ὅπλων.
οὐχ |
[12, 946] |
τῶν
δ'
ἄλλων
τιμημάτων
ὧν
|
ἂν |
δυνατὸν
ᾖ
διπλῆν
τεῖσαι,
διπλασίαν |
[12, 962] |
δικαίως
ἂν
προσαγορεύοιτο,
εἶτα
σῴζειν
|
ἂν |
δυνατὸς
εἴη
τοῦτο
οὗ
τὸν |
[12, 955] |
γράμμασιν
ἀποφέρειν
ἀγρονόμοις
φυλέτας,
ὅπως
|
ἂν |
δυοῖν
οὔσαιν
ταῖν
εἰσφοραῖν,
ὁποτέρᾳ |
[12, 953] |
μηδὲ
κηρύγμασιν
ἀγρίοις.
ἐγγύην,
ἣν
|
ἂν |
ἐγγυᾶταί
τις,
διαρρήδην
ἐγγυάσθω,
τὴν |
[12, 953] |
τὰ
δ'
ὑπὲρ
ἐγγύην,
ἣν
|
ἂν |
ἐγγυᾶταί
τις,
διαρρήδην
ἐγγυάσθω,
τὴν |
[12, 956] |
ὄργανα·
ξύλου
δὲ
μονόξυλον
ὅτι
|
ἂν |
ἐθέλῃ
τις
ἀνατιθέτω,
καὶ
λίθου |
[12, 954] |
καθάπερ
ὁ
ἀποδόμενος.
φωρᾶν
δὲ
|
ἂν |
ἐθέλῃ
τις
παρ'
ὁτῳοῦν,
γυμνὸς |
[12, 955] |
νικήσαντα
γράφειν
ἐν
ἱεροῖς
οἷς
|
ἂν |
ἐθέλῃ,
τῷ
δὲ
διακωλύσαντι
μὴ |
[12, 954] |
δὲ
σεσημασμένα
παρασημηνάσθω
καὶ
ὃν
|
ἂν |
ἐθέλῃ
φύλακα
καταστησάτω
πέντε
ἡμέρας |
[12, 949] |
(εἰσάγειν
εἰς
τὸ
δικαστήριον,
ἕως
|
ἂν |
ἐθελήσωσι
δρᾶν
τὸ
προσταχθέν.
πόλει |
[12, 949] |
δέχεσθαί
τε
ὅρκους
παρ'
(ἀλλήλων,
|
ἂν |
ἐθέλωσι,
καὶ
διδόναι
κυρίως
οὐ |
[12, 968] |
πρὸς
τὴν
τῆς
φυλακῆς
φύσιν
|
ἂν |
εἶεν
ἡλικίαις
τε
καὶ
μαθημάτων |
[12, 967] |
τὸ
δὲ
δὴ
πῶς
ἔχον
|
ἂν |
εἴη;
(Ἀθηναῖος)
πᾶν,
ὅπερ
εἶπον, |
[12, 950] |
κατὰ
Κρήτην
οἰκιζομένῃ
πόλει
πρέπον
|
ἂν |
εἴη
δόξαν
πρὸς
τῶν
ἄλλων |
[12, 961] |
εἰς
ἕν,
σωτηρία
ἑκάστων
δικαιότατ'
|
ἂν |
εἴη
καλουμένη.
(Κλεινίας)
ἔοικε
γοῦν. |
[12, 968] |
(Ἀθηναῖος)
πρῶτον
μὲν
δήπου
καταλεκτέος
|
ἂν |
εἴη
κατάλογος
(τῶν
ὅσοι
ἐπιτήδειοι |
[12, 963] |
γ'
ἡμέτερον,
ὦ
ξένε,
ὀρθῶς
|
ἂν |
εἴη
πάλαι
τιθέμενον;
πρὸς
γὰρ |
[12, 945] |
δὴ
πέρι
τίς
ἡμῖν
λόγος
|
ἂν |
εἴη
πρέπων
ἀρχόντων
γενομένων
τῶν |
[12, 969] |
σμικρὸν
οὐδ'
ἑτέροις
τισὶν
προσφερὲς
|
ἂν |
εἴη.
σοὶ
δὴ
τοῦτό
γε, |
[12, 948] |
τοῖς
νῦν
ἀνθρώποις
ἡ
Ῥαδαμάνθυος
|
(ἂν |
εἴη
τέχνη
πρέπουσα
ἐν
δίκαις. |
[12, 956] |
εἴρηνται,
τὸ
λοιπὸν
δὴ
δίκας
|
ἂν |
εἴη
χρεὼν
γίγνεσθαι.
δικαστηρίων
δὲ |
[12, 958] |
διανέμοντες,
ὃ
δικαίως
εἴη
πολλάκις
|
ἂν |
εἰρημένον,
ἄξιοι
ἐπαίνου
γίγνοιντ'
ἂν |
[12, 946] |
ἀποφανουμένους
(ἄνδρας
αὑτῶν
τρεῖς,
ὃν
|
ἂν |
ἕκαστος
αὐτῶν
ἡγῆται
πάντῃ
ἄριστον |
[12, 946] |
ἐνιαυτῷ
δώδεκα
εὐθύνους
ἀποδεῖξαι,
μέχριπερ
|
ἂν |
ἑκάστῳ
πέντε
καὶ
ἑβδομήκοντα
ἔτη |
[12, 958] |
δίκας
πρὸς
ἄλλον
μηδένα,
πρὶν
|
ἂν |
ἐκπληρώσῃ
τὸ
χρέος
(ἅπαν
τῷ |
[12, 946] |
ἐὰν
ὦσιν,
ἕνα
ἀφελεῖν,
ᾧ
|
ἂν |
ἐλάχισται
γένωνται,
καταλιπεῖν
δὲ
τοὺς |
[12, 956] |
ὄρνιθές
τε
καὶ
ἀγάλματα
ὅσαπερ
|
ἂν |
ἐν
μιᾷ
ζωγράφος
ἡμέρᾳ
εἷς |
[12, 952] |
δὴ
καὶ
περὶ
μαθημάτων,
ὁπόσ'
|
ἂν |
ἐν
ταύτῃ
τῇ
σκέψει
δοκῇ |
[12, 946] |
ἀνατίθησι
κοινὸν
καὶ
Ἡλίῳ,
ὅσονπερ
|
ἂν |
ἕπωνται
χρόνον
τῇ
κρίσει.
τούτους |
[12, 947] |
θυσιῶν
καὶ
θεωριῶν
καὶ
ὅσων
|
ἂν |
ἑτέρων
κοινωνῶσιν
ἱερῶν,
ἐκ
τούτων |
[12, 951] |
μηκέτι
θεωρείτω.
θεωρήσας
δὲ
ὁπόσ'
|
ἂν |
ἔτη
βουληθῇ
τῶν
δέκα
καὶ |
[12, 946] |
ἐλευθέραις
ἐλεγχόντων.
οἰκούντων
δέ,
ὅσον
|
ἂν |
(εὐθύνωσιν
χρόνον,
ἐν
τῷ
τοῦ |
[12, 957] |
δικαστήρια
ταύτῃ
πῃ
γιγνόμενα
μέτρον
|
ἂν |
ἔχοι·
τὰ
δὲ
δημόσια
καὶ |
[12, 944] |
πολλῆς
ῥύσεως
ὕδατος,
ἢ
μυρί'
|
ἂν |
ἔχοι
τις
τοιαῦτα
παραμυθούμενος
ἐπᾴδειν, |
[12, 959] |
δὲ
τῷ
τοῦ
τετάρτου
μέτρον
|
ἂν |
ἔχοι
τῶν
ἀναλωμάτων.
νομοφύλαξι
δὲ |
[12, 967] |
οὕτως
εἰς
ἀκρίβειαν
θαυμαστοῖς
λογισμοῖς
|
ἂν |
ἐχρῆτο,
νοῦν
μὴ
κεκτημένα·
καί |
[12, 962] |
ἂν
νοῦν
περί
τι
τούτων
|
ἂν |
ἔχων
φαίνοιτο;
(Κλεινίας)
καὶ
πῶς; |
[12, 947] |
μέτρον
ἀριθμοῦ
τοῦ
χρόνου,
ἕως
|
ἂν |
ἡ
πόλις
οἰκῆται.
τελευτήσασι
δὲ |
[12, 951] |
ἐξ
ἀνάγκης
ἀπ'
ὄρθρου
μέχριπερ
|
ἂν |
ἥλιος
ἀνάσχῃ,
πρῶτον
μὲν
τῶν |
[12, 960] |
ὥστε
σχεδὸν
ἡ
νομοθεσία
τέλος
|
ἂν |
ἡμῖν
ἔχοι·
τῶν
πάντων
δ' |
[12, 956] |
ἰόντων
ἀγωνιούμενοι,
ὁ
δὲ
φεύγων,
|
ἂν |
ἡττηθῇ
τὸ
δεύτερον,
τὸ
πεμπτημόριον |
[12, 956] |
ἔμμηνον.
χρώματα
δὲ
λευκὰ
πρέποντ'
|
ἂν |
θεοῖς
εἴη
καὶ
ἄλλοθι
καὶ |
[12, 969] |
τὴν
Μαγνήτων
πόλιν,
ἢ
ᾧ
|
ἂν |
θεὸς
ἐπώνυμον
αὐτὴν
ποιήσῃ,
κλέος |
[12, 941] |
ἀλλὰ
τῷ
τὸν
μὲν
ἴσως
|
ἂν |
ἰάσιμον
ἔτ'
εἶναι,
τὸν
δ' |
[12, 957] |
ἐπανορθουμένους,
ταῖς
ἐμπειρίαις
διαβασανίζοντας,
ἕως
|
ἂν |
ἱκανῶς
αὐτῶν
ἕκαστα
δόξῃ
κεῖσθαι, |
[12, 965] |
σφόδρα
πιέσαντες
μὴ
ἀνῶμεν,
πρὶν
|
ἂν |
ἱκανῶς
εἴπωμεν
τί
ποτ'
ἔστιν |
[12, 960] |
οὖν
δή,
φῄς,
σωτηρία
γίγνοιτ'
|
ἂν |
καὶ
τίνα
τρόπον
πολιτείᾳ
τε |
[12, 961] |
(Ἀθηναῖος)
τὸ
μετὰ
τοῦτο
ἡμέτερος
|
ἂν |
καιρὸς
γίγνοιτο
ὀρθῶς
φράζοντας
μηδὲν |
[12, 959] |
τε
ζῶν
καὶ
τελευτήσας
ἀτιμώρητος
|
ἂν |
κακῶν
ἁμαρτημάτων
ἐγίγνετο
τὸν
μετὰ |
[12, 951] |
μένει
ποτὲ
τελέως
πόλις,
οὐδ'
|
ἂν |
κακῶς
αὐτὴν
θεωρῶσιν.
(Κλεινίας)
πῶς |
[12, 958] |
ἐν
μοίρᾳ
γηράσαντι
τελευτὴ
γίγνοιτ'
|
ἂν |
κατὰ
φύσιν.
περὶ
τελευτήσαντας
δή, |
[12, 968] |
τοιούτων
δυνατόν
ἐστιν
νομοθετεῖν,
πρὶν
|
ἂν |
κοσμηθῇ
τότε
δὲ
κυρίους
ὧν |
[12, 959] |
βωμόν·
τὸ
δὲ
μέτριον
νομοθέτης
|
ἂν |
μαντεύσαιτο
οὐκ
ἀσχημονέστατα.
ἔστω
δὴ |
[12, 945] |
τε
καὶ
διαλυθεῖσαν
(οἴχεσθαι
πολιτείαν.
|
ἂν |
μὲν
γὰρ
οἱ
τοὺς
ἄρχοντας |
[12, 945] |
μή,
κατευθύνειν
αὐτοῦ
τὸν
εὔθυνον,
|
ἂν |
μὲν
ᾖ
τοῦ
μεγίστου
τιμήματος |
[12, 956] |
δωδέκατον
μέρος
διῃρημένοι,
ἐν
οἷς,
|
ἂν |
μὴ
διακριθῶσιν
ἐν
τοῖς
πρώτοις, |
[12, 966] |
φυλακῆς
μεθέξουσιν
μηδὲ
ἐπιτρέπειν,
ὃς
|
ἂν |
μὴ
διαπονήσηται
τὸ
πᾶσαν
πίστιν |
[12, 967] |
θεοσεβῆ
θνητῶν
ἀνθρώπων
οὐδένα,
ὃς
|
ἂν |
μὴ
τὰ
λεγόμενα
ταῦτα
νῦν |
[12, 949] |
τὸ
προσταχθέν.
πόλει
δέ,
ἥτις
|
ἂν |
μήτε
χρηματίζηται
πλὴν
τὸν
ἐκ |
[12, 966] |
μηχανῷτο;
~(Ἀθηναῖος)
μήπω
τὸ
πῶς
|
ἂν |
μηχανησαίμεθα
λέγωμεν·
εἰ
δεῖ
δὲ |
[12, 965] |
ἀλλὰ
δὴ
πῶς
τις
τοῦτ'
|
ἂν |
μηχανῷτο;
~(Ἀθηναῖος)
μήπω
τὸ
πῶς |
[12, 962] |
ὅσα
δὴ
διήλθομεν,
ἔσθ'
ὅπως
|
ἂν |
νοῦν
περί
τι
τούτων
ἂν |
[12, 957] |
μάτην
τοὔνομα
νῷ
προσῆκον
κεκτῇτ'
|
ἂν |
ὁ
θεῖος
ἡμῖν
καὶ
θαυμαστὸς |
[12, 956] |
αἱρετοὶ
δικασταὶ
γίγνοιντ'
ἄν,
οὓς
|
ἂν |
ὁ
φεύγων
τε
(καὶ
ὁ |
[12, 947] |
τῶν
ἐν
τοῖς
γυμνασίοις,
οὓς
|
ἂν |
οἱ
προσήκοντες
τοῦ
τελευτήσαντος
ἐπιόψωνται, |
[12, 959] |
εἷς
γέ
τις
ἐπιστατῇ,
ὃν
|
ἂν |
οἱ
τοῦ
τετελευτηκότος
ἐπίσκοπον
οἰκεῖοι |
[12, 965] |
ἓν
ὄν,
ἀρετὴν
ἑνὶ
δικαίως
|
ἂν |
ὀνόματι
προσαγορεύεσθαι.
τοῦτο,
ὦ
φίλοι, |
[12, 968] |
ταῦτα
ἀπόρρητα
μὲν
λεχθέντα
οὐκ
|
ἂν |
ὀρθῶς
λέγοιτο,
ἀπρόρρητα
δὲ
διὰ |
[12, 968] |
αὐτοῖς
τοῖς
μανθάνουσι
(δῆλα
γίγνοιτ'
|
ἂν |
ὅτι
πρὸς
καιρὸν
μανθάνεται,
πρὶν |
[12, 965] |
δὴ
νῦν
σχεδὸν
ἐφηψάμεθα,
τυγχάνοι
|
ἂν |
οὖσα
ἧς
χρείαν
ἔχομεν
αὕτη; |
[12, 944] |
ὅδε
ἐπὶ
τούτοις·
Ἀνὴρ
ὃς
|
ἂν |
ὄφλῃ
δίκην
ὡς
αἰσχρῶς
ἀποβαλὼν |
[12, 959] |
τούτων
δ'
οὐχ
ἥκιστα,
ὅπως
|
ἂν |
παίδων
τε
καὶ
(ἀνδρῶν
καὶ |
[12, 960] |
μὴ
δυνατὸν
εὑρεῖν
ὅπῃ
γίγνοιτ'
|
ἂν |
παντὶ
κτῆμά
τι
τοιοῦτον.
(Ἀθηναῖος) |
[12, 942] |
καὶ
τεθραμμένον
ὡς
ἔσται
τεθραμμένος,
|
ἂν |
πατρίδα
συλῶν
ἢ
βιαζόμενος
ἁλίσκηται, |
[12, 965] |
οὖν
ἀκριβεστέρα
σκέψις
θέα
τε
|
ἂν |
περὶ
ὁτουοῦν
ὁτῳοῦν
γίγνοιτο
ἢ |
[12, 946] |
ἐτῶν.
τῶν
δὲ
προκριθέντων
οὓς
|
ἂν |
πλεῖστοι
ἐνέγκωσι,
τούτους
ἐκλέξαι
μέχρι |
[12, 949] |
μὴ
πειθομένοις
ἐνεχυρασίαν
τούτοις
οἷς
|
ἂν |
πόλις
ἅμα
καὶ
νόμος
εἰσπράττειν |
[12, 968] |
γε
ὑμῖν
καὶ
ἐγὼ
γιγνοίμην
|
ἂν |
προθύμως
πρὸς
δ'
ἐμοὶ
καὶ |
[12, 962] |
ἆρα
ἄρχων
μὲν
(πρῶτον
δικαίως
|
ἂν |
προσαγορεύοιτο,
εἶτα
σῴζειν
ἂν
δυνατὸς |
[12, 944] |
ἀφέντι
δύναμιν
τίς
ἄρα
γίγνοιτ'
|
ἂν |
πρόσφορος;
οὐ
γὰρ
δυνατὸν
ἀνθρώπῳ |
[12, 944] |
ἀφαιρεθεὶς
μετ'
εἰκυίας
βίας
γίγνοιτ'
|
ἂν |
ῥίψασπις
ὅ
τε
ἀφεὶς
ἑκών, |
[12, 961] |
ἔχουσαν
τὰ
πρόσφορα
ἑαυτῇ,
σῴζειν
|
ἂν |
σύμπαντα
ἃ
βουλόμεθα.
(Κλεινίας)
πῶς |
[12, 959] |
τὸν
ὄντως
τεθνηκότα,
εἴη
δ'
|
ἂν |
σχεδόν,
ὡς
τἀνθρώπινα,
μέτρον
ἔχουσα |
[12, 958] |
ἂν
εἰρημένον,
ἄξιοι
ἐπαίνου
γίγνοιντ'
|
ἂν |
τῇ
πάσῃ
πόλει
τοιοῦτοι
δικασταὶ |
[12, 962] |
~καὶ
ἰατρικὴ
ὑπηρεσία
πᾶσα
(στοχάζοιτ'
|
ἂν |
τῆς
σωτηρίας
ὀρθῶς.
ἆρ'
οὐχ |
[12, 961] |
τοῦ
συλλόγου
πάλιν
ἀναλαβὼν
λέγοιμ'
|
ἂν |
τὸ
τοιόνδε.
φημί,
εἴ
τις |
[12, 950] |
δὲ
ἄγριον
καὶ
ἀπηνὲς
φαίνοιτ'
|
ἂν |
τοῖς
ἄλλοις
ἀνθρώποις,
ὀνόμασίν
τε |
[12, 953] |
νεωκόρους
ἐπιμελεῖσθαι
καὶ
τημελεῖν,
ἕως
|
ἂν |
τὸν
μέτριον
ἐπιμείναντες
χρόνον,
ἰδόντες |
[12, 945] |
αὑτοῦ
προσαποτεισάτω
μισθόν,
χιλίας
μέν,
|
ἂν |
τοῦ
μεγίστου
τιμήματος
ᾖ,
πέντε |
[12, 945] |
δέ,
τοῦ
δευτέρου,
τρεῖς
δέ,
|
(ἂν |
τοῦ
τρίτου,
μνᾶν
δὲ
ὡσαύτως, |
[12, 960] |
τοίνυν
ἀφιστώμεθα
μηδενὶ
τρόπῳ,
πρὶν
|
ἂν |
τοῦτ'
αὐτὸ
ἐκπορισώμεθα
τοῖς
εἰρημένοις |
[12, 952] |
φαίνεσθαι
καὶ
ἀσαφῆ.
ἃ
δ'
|
ἂν |
τούτων
ἐγκρίνωσιν
οἱ
γεραίτεροι,
τοὺς |
[12, 946] |
ἄλλους
ἐγκρίναντας
φέρειν
αὖθις,
μέχριπερ
|
ἂν |
τρεῖς
λειφθῶσιν
ἄνισοι·
ἐὰν
δὲ |
[12, 961] |
ὄρθριον
εἶναι
τὸν
σύλλογον,
ἡνίκ'
|
ἂν |
τῶν
ἄλλων
πράξεων
ἰδίων
τε |
[12, 946] |
τῶν
εὐθύνων
γνώμην.
ἥτις
δ'
|
ἂν |
τῶν
ἀρχῶν
μὴ
ὁμολογῇ
κεκρίσθαι |
[12, 944] |
ταῦτα
δὲ
Ἕκτωρ
εἶχεν,
ἐξῆν
|
ἂν |
τῶν
τότε
ὅσοι
κακοὶ
ὀνειδίζειν |
[12, 950] |
πολιτευομένοις
διὰ
νόμων
ὀρθῶν
βλάβην
|
ἂν |
φέροι
μεγίστην
πασῶν,
ταῖς
δὲ |
[12, 955] |
ταῖν
εἰσφοραῖν,
ὁποτέρᾳ
τὸ
δημόσιον
|
(ἂν |
χρῆσθαι
βούληται,
χρῆται,
κατ'
ἐνιαυτὸν |