Livre, pages |
[12, 964] |
ὁρᾶν,
φρουροῦντας
δὲ
παραδιδόναι
μὲν
|
τὰς |
αἰσθήσεις
ταῖς
μνήμαις,
τοῖς
πρεσβυτέροις |
[12, 961] |
νηὶ
κυβερνήτης
ἅμα
καὶ
ναῦται
|
τὰς |
αἰσθήσεις
τῷ
κυβερνητικῷ
νῷ
συγκερασάμενοι |
[12, 967] |
πολλῶν
ἄλλων
ἀψύχων
σωμάτων
διανεμόντων
|
τὰς |
αἰτίας
παντὸς
τοῦ
κόσμου.
ταῦτ' |
[12, 950] |
αὐτοῖς
ξένους
καὶ
αὐτοὺς
εἰς
|
τὰς |
ἄλλας
ἐπικωμάζοντας
πόλεις,
ὅταν
ἐπιθυμήσῃ |
[12, 951] |
τὸ
τῶν
νομοφυλάκων
δεῖγμα
εἰς
|
τὰς |
ἄλλας
μεθήσειν
πόλεις·
πλέον
δὲ |
[12, 952] |
ἐμπορευόμενοι
ἔτους
ὥραν
πέτονται
πρὸς
|
τὰς |
ἄλλας
πόλεις
ὃν
ἀγοραῖς
καὶ |
[12, 942] |
δὴ
καὶ
χορείας
πάσας
εἰς
|
τὰς |
ἀριστείας
τὰς
κατὰ
πόλεμον
βλεπούσας |
[12, 949] |
ἐὰν
δὲ
ζημίας
δέωνται
πλείονος,
|
τὰς |
ἀρχὰς
ἑκάστας
τοῖς
ἀπειθοῦσι
τὰς |
[12, 946] |
προσγιγνέσθων
κατ'
ἐνιαυτόν·
οὗτοι
δὲ
|
τὰς |
ἀρχὰς
πάσας
δώδεκα
μέρη
διελόμενοι |
[12, 949] |
ὀμνύναι
δικάζειν
μέλλοντα,
~καὶ
τὸν
|
τὰς |
ἀρχὰς
τῷ
κοινῷ
καθιστάντα
(δι' |
[12, 946] |
ᾖ
διπλῆν
τεῖσαι,
διπλασίαν
τινέτω.
|
τὰς |
δ'
εὐθύνας
αὐτῶν
τούτων
ἀκούειν |
[12, 950] |
πρεσβείαις
ἢ
καί
τισι
θεωροῖς·
|
(τὰς |
δὲ
κατὰ
πόλεμον
καὶ
στρατείας |
[12, 959] |
~μὴ
πλείω
τεττάρων
ἡρωικῶν
(στίχων.
|
τὰς |
δὲ
προθέσεις
πρῶτον
μὲν
μὴ |
[12, 945] |
ἐνιαυτὸν
ἕκαστον
μετὰ
τροπὰς
ἡλίου
|
τὰς |
ἐκ
θέρους
εἰς
χειμῶνα
συνιέναι |
[12, 946] |
καὶ
ἐὰν
μὲν
ἀποφύγῃ
τις
|
τὰς |
εὐθύνας,
αὐτῶν
τῶν
(εὐθύνων
κατηγορείτω, |
[12, 947] |
μὲν
δὴ
γέρα
ταῦτα
τοῖς
|
τὰς |
εὐθύνας
διαφυγοῦσιν·
ἂν
δέ
τις |
[12, 945] |
ἐὰν
δ'
ἄλλως
τὰ
περὶ
|
τὰς |
εὐθύνας
τῶν
ἀρχόντων
γίγνηται,
τότε |
[12, 942] |
χορείας
πάσας
εἰς
τὰς
ἀριστείας
|
τὰς |
κατὰ
πόλεμον
βλεπούσας
χορεύειν,
καὶ |
[12, 943] |
σώματι,
τὸ
δὲ
ἀρχικώτατον,
~ἔχον
|
(τὰς |
κυρίας
ἁπάσας
αἰσθήσεις
αὐτοῦ
φύσει. |
[12, 953] |
Δία,
μὴ
βρώμασι
καὶ
θύμασι
|
τὰς |
ξενηλασίας
ποιουμένους,
καθάπερ
ποιοῦσιν
νῦν |
[12, 941] |
τινα
πόλιν,
ἢ
πεμπόμενος
μὴ
|
τὰς |
οὔσας
πρεσβείας
ἐφ'
αἷς
πέμπεται |
[12, 951] |
ἄλλων
ἐστὶ
νόμιμα
τὰ
περὶ
|
τὰς |
πολιτείας.
θεωροὺς
δὲ
ἄλλους
ἐκπέμπειν |
[12, 949] |
τὰς
ἀρχὰς
ἑκάστας
τοῖς
ἀπειθοῦσι
|
τὰς |
πρεπούσας
ζημίας
ἐπιβαλλούσας
(εἰσάγειν
εἰς |
[12, 953] |
πᾶς
ἀκέλευστος
ὁ
τοιοῦτος
ἐπὶ
|
τὰς |
τῶν
πλουσίων
καὶ
σοφῶν
θύρας, |