Livre, pages |
[12, 954] |
ἔστ'
ἀμφισβήτησις·
τῶν
δὲ
ἄλλων
|
ὅτι |
ἄν
τις
ἐκτημένος
ᾖ,
ἐὰν |
[12, 956] |
πολέμων
ὄργανα·
ξύλου
δὲ
μονόξυλον
|
ὅτι |
ἂν
ἐθέλῃ
τις
ἀνατιθέτω,
καὶ |
[12, 960] |
καλῶς,
ὦ
ξένε,
λέγεις·
πρὸς
|
ὅτι |
δὲ
τὸ
νῦν
αὖ
ῥηθὲν |
[12, 963] |
ὦ
ξένε.
(Ἀθηναῖος)
τί
δ'
|
ὅτι |
δεῖ
προθυμεῖσθαί
τε
συνιδεῖν
αὐτὸ |
[12, 961] |
ἡμῖν;
~(Ἀθηναῖος)
ἆρ'
οὐκ
εἴπομεν
|
ὅτι |
δεῖ
σύλλογον
ἡμῖν
ἐν
τῇ |
[12, 966] |
σπουδαίων
ἆρ'
ἡμῖν
αὑτὸς
λόγος,
|
ὅτι |
δεῖ
τοὺς
ὄντως
φύλακας
ἐσομένους |
[12, 951] |
δὲ
οἴκαδε
διδάξουσι
τοὺς
νέους
|
ὅτι |
δεύτερα
τὰ
τῶν
ἄλλων
ἐστὶ |
[12, 959] |
βοηθεῖν
πάντας
τοὺς
προσήκοντας,
ὅπως
|
ὅτι |
δικαιότατος
ὢν
καὶ
(ὁσιώτατος
ἔζη |
[12, 966] |
καλῶν.
(Ἀθηναῖος)
ἆρα
οὖν
ἴσμεν
|
ὅτι |
δύ'
ἐστὸν
τὼ
περὶ
θεῶν |
[12, 962] |
οὖν.
(Ἀθηναῖος)
νῦν
δὴ
μαθησόμεθα
|
ὅτι |
θαυμαστὸν
οὐδὲν
πλανᾶσθαι
τὰ
τῶν |
[12, 950] |
δόξαν
πρὸς
τῶν
ἄλλων
ἀνθρώπων
|
ὅτι |
(καλλίστην
τε
καὶ
ἀρίστην
παρασκευάζεσθαι |
[12, 946] |
τὰ
ἀριστεῖα
ἀποδόντας
πᾶσιν
ἀνειπεῖν
|
ὅτι |
Μαγνήτων
ἡ
κατὰ
θεὸν
πάλιν |
[12, 942] |
ἅμα
καὶ
κοινὸν
τὸν
βίον
|
ὅτι |
μάλιστα
πᾶσι
πάντων
γίγνεσθαι
τούτου |
[12, 950] |
θεοῖς,
πέμπειν
δὲ
εἰς
δύναμιν
|
ὅτι |
πλείστους
ἅμα
καὶ
καλλίστους
τε |
[12, 967] |
αὐτοὶ
πάλιν
ἁμαρτάνοντες
ψυχῆς
φύσεως
|
ὅτι |
πρεσβύτερον
εἴη
σωμάτων,
(διανοηθέντες
δὲ |
[12, 962] |
πλανᾶσθαι
τὰ
τῶν
πόλεων
νόμιμα,
|
ὅτι |
πρὸς
ἄλλο
ἄλλη
βλέπει
τῶν |
[12, 968] |
τοῖς
μανθάνουσι
(δῆλα
γίγνοιτ'
ἂν
|
ὅτι |
πρὸς
καιρὸν
μανθάνεται,
πρὶν
ἐντὸς |
[12, 963] |
ἐρῶ
γάρ
σοι
τὴν
αἰτίαν,
|
ὅτι |
τὸ
μέν
ἐστιν
περὶ
φόβον, |
[12, 944] |
τιμωρία
τούτῳ
γενομένη.
νῦν
δ'
|
ὅτι |
τούτων
ἐγγύτατα
φιλοψυχίας
ἕνεκα,
ἵνα |
[12, 946] |
γράμματα
καταθέντες,
περὶ
ἑκάστης
ἀρχῆς
|
ὅτι |
χρὴ
παθεῖν
ἢ
ἀποτίνειν
κατὰ |
[12, 943] |
ἔτι
προστιμᾶν
αὐτῷ
τὸ
δικαστήριον
|
ὅτι |
χρὴ
παθεῖν
ἢ
ἀποτίνειν.
μετὰ |
[12, 941] |
παρὰ
νόμον
ἀσεβησάντων,
τίμημα
δὲ
|
ὅτι |
χρὴ
(πάσχειν
ἢ
ἀποτίνειν,
ἐὰν |