Livre, pages |
[12, 944] |
τίς
ἄρα
γίγνοιτ'
ἂν
πρόσφορος;
|
οὐ |
γὰρ
δυνατὸν
ἀνθρώπῳ
δρᾶν
τοὐναντίον |
[12, 949] |
ἂν
ἐθέλωσι,
καὶ
διδόναι
κυρίως
|
οὐ |
γὰρ
καταγηράσουσιν
οὐδ'
ἐννεοττεύοντες
ἐν |
[12, 950] |
τοῖς
ἄλλοις
ἢ
μὴ
δοκεῖν.
|
οὐ |
γὰρ
ὅσον
οὐσίας
ἀρετῆς
ἀπεσφαλμένοι |
[12, 962] |
τοιοῦτον
φυλακτήριον;
ἔχομεν
φράζειν;
(Κλεινίας)
|
οὐ |
δῆτα,
ὦ
ξένε,
σαφῶς
γε· |
[12, 967] |
τε
γιγνόμενα
ἀνάγκαις
πράγματ'
ἀλλ'
|
οὐ |
διανοίαις
βουλήσεως
ἀγαθῶν
πέρι
τελουμένων. |
[12, 964] |
τε
καὶ
ἐπιπλῆξαι
ἁμαρτάνοντι,
πότερον
|
οὐ |
διδάσκοντα
ἣν
δύναμιν
ἔχει
κακία |
[12, 941] |
ὅ
τε
τὸ
μεῖζον
κινῶν
|
οὐ |
καταθέμενος
ὅλον
ἀδικεῖ·
δίκης
οὖν |
[12, 951] |
ταύτης
τῆς
θεωρίας
καὶ
ζητήσεως
|
οὐ |
μένει
ποτὲ
τελέως
πόλις,
οὐδ' |
[12, 963] |
δύο
τἆλλα,
ὡς
ὄντως
ὄντα
|
οὐ |
πολλὰ
ἀλλ'
ἓν
τοῦτο
μόνον, |
[12, 951] |
πολλοῖς
ἄνθρωποι
ἀεὶ
θεῖοί
τινες
|
οὐ |
πολλοί
παντὸς
ἄξιοι
συγγίγνεσθαι,
φυόμενοι |
[12, 968] |
(Κλεινίας)
ἀλλ'
ὦ
λῷστε,
πῶς
|
οὐ |
προσοίσομεν,
ἄν
πῃ
καὶ
κατὰ |
[12, 960] |
ἐγγίγνεσθαι
κατὰ
φύσιν
δύναμιν.
(Κλεινίας)
|
οὐ |
σμικρὸν
λέγεις,
εἴπερ
ἐστὶ
μὴ |
[12, 969] |
τοῖς
λόγοις·
τὸ
μέντοι
κινδύνευμα
|
οὐ |
σμικρὸν
οὐδ'
ἑτέροις
τισὶν
προσφερὲς |
[12, 945] |
ὀνόμασιν
προσαγορεύομεν·
εἷς
δὲ
οὗτος
|
οὐ |
σμικρότατος
καιρὸς
τοῦ
σῴζεσθαί
τε |
[12, 960] |
τῶν
πάντων
δ'
ἑκάστοτε
τέλος
|
οὐ |
τὸ
δρᾶσαί
τι
σχεδὸν
οὐδὲ |
[12, 944] |
δεῖ
κολάζειν,
ἵν'
ἀμείνων
ᾖ,
|
οὐ |
τὸν
δυστυχῆ·
οὐδὲν
γὰρ
πλέον. |
[12, 967] |
ἄθεος
ἀνθρώπων
ποτὲ
πέφυκεν,
~ὃς
|
οὐ |
τοὐναντίον
ἔπαθεν
ἢ
τὸ
προσδοκώμενον |
[12, 948] |
οὐχ
ἡγοῦνται
θεούς,
οἱ
δὲ
|
οὐ |
φροντίζειν
ἡμῶν
αὐτοὺς
διανοοῦνται,
τῶν |