Livre, pages |
[12, 946] |
ἄρξαντας
τῇ
πόλει,
ἀποφηνάντων,
εἰς
|
τὴν |
ἀγορὰν
γράμματα
καταθέντες,
περὶ
ἑκάστης |
[12, 963] |
δὲ
φρόνησιν.
ἐρῶ
γάρ
σοι
|
τὴν |
αἰτίαν,
ὅτι
τὸ
μέν
ἐστιν |
[12, 966] |
νόμων
ὄντως
εἰδέναι
τὰ
περὶ
|
τὴν |
ἀλήθειαν
αὐτῶν,
καὶ
λόγῳ
τε |
[12, 952] |
εὐδοκιμοῦντας
τούτων
τῶν
νέων
φυλάττειν
|
τὴν |
ἄλλην
πόλιν,
ἀποβλέποντας
εἰς
αὐτοὺς |
[12, 960] |
τῇ
τῶν
κλωσθέντων
τῷ
πυρὶ
|
τὴν |
ἀμετάστροφον
(ἀπεργαζομένων
δύναμιν·
ἃ
δὴ |
[12, 960] |
τοῖς
νόμοις
εἶναι,
πῶς
χρὴ
|
τὴν |
ἀμετάστροφον
αὐτοῖς
ἐγγίγνεσθαι
κατὰ
φύσιν |
[12, 949] |
ὁπόσα
μὴ
φέρει
κέρδος
κατὰ
|
τὴν |
ἀνθρωπίνην
δόξαν
τῷ
ἐπιορκοῦντι·
τῶν |
[12, 947] |
τις
τούτων,
πιστεύων
τῷ
κεκρίσθαι,
|
τὴν |
ἀνθρωπίνην
φύσιν
ἐπιδείξῃ
κακὸς
γενόμενος |
[12, 948] |
καὶ
τὸν
φεύγοντα
κατὰ
ταὐτὰ
|
τὴν |
ἄρνησιν
γράψαντα
παραδοῦναι
τοῖς
ἄρχουσιν |
[12, 945] |
ἢ>
καμφθεὶς
ὑπὸ
βάρους
μὲν
|
τὴν |
ἀρχὴν
πράξῃ,
τῆς
δ'
αὑτοῦ |
[12, 958] |
κυρίως.
ἐὰν
δέ
τις
ἀφῃρῆται
|
τὴν |
ἀρχὴν
τὴν
καταδικάσασαν
καταδικασθείς,
εἰσαγόντων |
[12, 960] |
εἶναι,
Κλωθὼ
δὲ
τὴν
δευτέραν,
|
τὴν |
Ἄτροπον
δὴ
τρίτην
σώτειραν
τῶν |
[12, 955] |
τις
κλεμμάδιον
ὁτιοῦν
ὑποδέχηται
γιγνώσκων,
|
τὴν |
αὐτὴν
ὑπεχέτω
δίκην
τῷ
κλέψαντι· |
[12, 959] |
θάπτειν,
οἴχεσθαι
περαίνοντα
καὶ
ἐμπιμπλάντα
|
τὴν |
αὑτοῦ
μοῖραν,
τὸ
δὲ
παρὸν |
[12, 945] |
τῶν
ἀνδρείων
κινδύνων
κατὰ
φύσιν
|
τὴν |
αὑτοῦ
προσαποτεισάτω
μισθόν,
χιλίας
μέν, |
[12, 961] |
εἰ
δὲ
μή,
ἀπόρρητον
εἶναι
|
τὴν |
γεγονυῖαν
κρίσιν
τοῖς
τε
ἄλλοις |
[12, 948] |
γραφόμενος,
ὃν
ἂν
γράφηται,
λέγουσαν
|
τὴν |
γραφὴν
ἀνάξιον
εἶναι
τὸν
καὶ |
[12, 942] |
ἄλλων
ἄρχεσθαί
θ'
ὑφ'
ἑτέρων·
|
τὴν |
δ'
ἀναρχίαν
ἐξαιρετέον
(ἐκ
παντὸς |
[12, 963] |
ὀρθῶς
λέγεσθαι.
(Ἀθηναῖος)
ναί.
(Κλεινίας)
|
τὴν |
δέ
γε
ἀρετὴν
τέτταρα
ἔθεμέν |
[12, 966] |
(Ἀθηναῖος)
τί
δ'
ἐννοεῖν
μέν,
|
τὴν |
δὲ
ἔνδειξιν
τῷ
λόγῳ
ἀδυνατεῖν |
[12, 966] |
λαβεῖν
τῶν
οὐσῶν
περὶ
θεῶν;
|
τὴν |
δὲ
μὴ
ἐπιτροπὴν
εἶναι
τὸ |
[12, 952] |
τετταράκοντα,
τὸν
ἀρέσκοντα
αὑτῷ
προσλαμβάνων.
|
~τὴν |
δὲ
συνουσίαν
εἶναι
τούτοις
καὶ |
[12, 960] |
τὴν
πρώτην
εἶναι,
Κλωθὼ
δὲ
|
τὴν |
δευτέραν,
τὴν
Ἄτροπον
δὴ
τρίτην |
[12, 958] |
χωρὶς
τῶν
ἀναγκαίων
κεκτῆσθαι,
(μετὰ
|
τὴν |
διαψήφισιν
ἑκάστην
εὐθὺς
ὑπὸ
κήρυκος, |
[12, 954] |
ἀλλότριον,
ἀτελῆ
καὶ
ἄκυρον
γίγνεσθαι
|
τὴν |
δίκην,
~ἐὰν
δὲ
ἐλεύθερον,
(πρὸς |
[12, 956] |
ἐπὶ
τοὺς
δικαστὰς
τοὺς
ἐκλεκτοὺς
|
τὴν |
δίκην,
ἐὰν
δὲ
πάλιν
ἡττηθῇ, |
[12, 945] |
τετάρτου,
μνᾶν.
ὁ
δὲ
ὀφλὼν
|
τὴν |
δίκην
πρὸς
τῷ
ἀφεῖσθαι
τῶν |
[12, 954] |
ἐρευνώμενον,
ἂν
δέ
τις
ὄφλῃ,
|
τὴν |
διπλασίαν
τοῦ
τιμηθέντος
βλάβην
ἐκτίνειν. |
[12, 947] |
αὔξην
ὁ
τάφος
ἔχῃ
ταύτην
|
τὴν |
εἰς
τὸν
ἅπαντα
χρόνον
ἐπιδεῆ |
[12, 955] |
οὐσίαν
ἕνεκα
πολλῶν
χρεὼν
καὶ
|
τὴν |
ἐπέτειον
ἐπικαρπίαν
ἐν
γράμμασιν
ἀποφέρειν |
[12, 963] |
λέγω
δηλῶσαι.
διανειμώμεθα
γὰρ
ἀλλήλοις
|
τὴν |
ἐρώτησιν
καὶ
ἀπόκρισιν.
(Κλεινίας)
πῶς |
[12, 950] |
πόλεσι
τὸ
παρακέλευμά
ἐστιν,
προτιμᾶν
|
τὴν |
εὐδοξίαν
πρὸς
τῶν
πολλῶν.
τὸ |
[12, 956] |
μὲν
φεύγων
ἡττηθείς,
ὥσπερ
εἴρηται,
|
τὴν |
ἡμιολίαν,
ὁ
δὲ
διώκων
τὴν |
[12, 956] |
δίκην,
ἐὰν
δὲ
πάλιν
ἡττηθῇ,
|
τὴν |
ἡμιολίαν
τοῦ
τιμήματος
ἀποτινέτω.
ἐὰν |
[12, 956] |
τὴν
ἡμιολίαν,
ὁ
δὲ
διώκων
|
τὴν |
ἡμίσειαν
τοῦ
τιμήματος
(ἀποτινέτω.
κληρώσεις |
[12, 947] |
τῆς
ἡμέρας·
ἕωθεν
δ'
εἰς
|
τὴν |
θήκην
φέρειν
αὐτὴν
μὲν
τὴν |
[12, 942] |
ἄμεινον
οὔτε
τεχνικώτερον
εἰς
σωτηρίαν
|
τὴν |
κατὰ
πόλεμον
καὶ
νίκην
τοῦτο |
[12, 958] |
δέ
τις
ἀφῃρῆται
τὴν
ἀρχὴν
|
τὴν |
καταδικάσασαν
καταδικασθείς,
εἰσαγόντων
μὲν
αὐτὸν |
[12, 953] |
παρ'
ὅτῳ
τις
ἂν
αὐτῶν
|
τὴν |
κατάλυσιν
ξενωθεὶς
ποιήσηται
μόνῳ.
τέταρτος |
[12, 947] |
τὴν
θήκην
φέρειν
αὐτὴν
μὲν
|
τὴν |
κλίνην
ἑκατὸν
τῶν
νέων
τῶν |
[12, 947] |
ὡσαύτως,
παῖδας
δὲ
περὶ
αὐτὴν
|
τὴν |
κλίνην
ἔμπροσθεν
τὸ
πάτριον
μέλος |
[12, 949] |
τρόπον
εἶναι
πρὸς
ἀλλήλους
πᾶσι
|
τὴν |
κρίσιν.
ὅσα
τις
ἐλεύθερος
ἀπειθεῖ |
[12, 948] |
δὲ
δύο.
Ῥαδαμάνθυος
δὲ
περὶ
|
τὴν |
λεγομένην
κρίσιν
τῶν
δικῶν
ἄξιον |
[12, 969] |
Κλεινία,
μέλειν
παρακελεύομαι·
σὺ
γὰρ
|
τὴν |
Μαγνήτων
πόλιν,
ἢ
ᾧ
ἂν |
[12, 967] |
μαθήματα
λάβῃ,
τά
τε
κατὰ
|
τὴν |
μοῦσαν
τούτοις
τῆς
κοινωνίας
συνθεασάμενος, |
[12, 961] |
αὑτούς
τε
καὶ
τὰ
περὶ
|
τὴν |
ναῦν;
(Κλεινίας)
τί
μήν;
(Ἀθηναῖος) |
[12, 961] |
ζήτησιν
εἴ
τί
που
πρὸς
|
τὴν |
νομοφυλακίαν
γίγνοιτο
ἓν
καίριον
ἀκοῦσαι |
[12, 954] |
οὕτω
φωρᾶν·
ὁ
δὲ
παρεχέτω
|
τὴν |
οἰκίαν,
τά
τε
σεσημασμένα
καὶ |
[12, 955] |
τῷ
κοινῷ,
τετιμῆσθαι
μὲν
ἕκαστον
|
τὴν |
οὐσίαν
ἕνεκα
πολλῶν
χρεὼν
καὶ |
[12, 952] |
δικαστηρίῳ
ἁλῷ
πολυπραγμονῶν
τι
περὶ
|
τὴν |
παιδείαν
καὶ
τοὺς
νόμους.
ἐὰν |
[12, 959] |
δὴ
τοῦ
μεγίστου
τιμήματος
εἰς
|
τὴν |
πᾶσαν
ταφὴν
ἀναλισκόμενα
μὴ
πλέον |
[12, 968] |
καὶ
ἑτέρους
ἴσως
εὑρήσω
διὰ
|
τὴν |
περὶ
τὰ
τοιαῦτ'
ἐμπειρίαν
τε |
[12, 947] |
πρώτους
δὲ
προϊέναι
τοὺς
ἠιθέους
|
τὴν |
πολεμικὴν
σκευὴν
ἐνδεδυκότας
ἑκάστους,
σὺν |
[12, 969] |
ὦ
φίλοι
ἑταῖροι,
παραδοτέον
τούτῳ
|
τὴν |
πόλιν,
ἀμφισβήτησίς
τε
οὐκ
ἔστ' |
[12, 964] |
γιγνώσκοντες
ἱκανῶς,
θαυμαστόν
τι
ταύτην
|
τὴν |
πόλιν
ἀφύλακτον
οὖσαν
πάσχειν
(ἃ |
[12, 969] |
νῦν
ἡμῖν
εἰρημένων
ἁπάντων
ἢ
|
τὴν |
πόλιν
ἐατέον
τῆς
κατοικίσεως
ἢ |
[12, 945] |
εἰς
χειμῶνα
συνιέναι
χρεὼν
πᾶσαν
|
τὴν |
πόλιν
εἰς
Ἡλίου
κοινὸν
καὶ |
[12, 951] |
τε
καὶ
ἀρίστους,
~οἵτινες
εὐδόκιμον
|
τὴν |
πόλιν
ἐν
ἱεραῖς
τε
καὶ |
[12, 964] |
ἢ
ποιητήν
τινα
ἐλθόντα
εἰς
|
τὴν |
πόλιν
ἢ
παιδευτὴν
νέων
φάσκοντ' |
[12, 958] |
τὴν
τοιαύτην
δίκην,
ὡς
ὅλην
|
τὴν |
πόλιν
καὶ
νόμους
φθείρων
θανάτῳ |
[12, 965] |
δὴ
κοινῇ
σῴζειν
ἀμφοτέρους
ὄντως
|
τὴν |
πόλιν
ὅλην.
πότερον
οὕτω
λέγομεν |
[12, 964] |
ψυχῇ
ἔχοντας,
περὶ
ὅλην
κύκλῳ
|
τὴν |
πόλιν
ὁρᾶν,
φρουροῦντας
δὲ
παραδιδόναι |
[12, 945] |
ἔτι
νεύουσαι,
(πολλὰς
ἐκ
μιᾶς
|
τὴν |
πόλιν
ποιοῦσαι,
στάσεων
ἐμπλήσασαι
ταχὺ |
[12, 957] |
δικαστὴν
αὑτόν
τε
ὀρθοῦν
καὶ
|
τὴν |
πόλιν,
τοῖς
μὲν
(ἀγαθοῖς
μονὰς |
[12, 953] |
ἂν
ἐγγυᾶταί
τις,
διαρρήδην
ἐγγυάσθω,
|
τὴν |
πρᾶξιν
πᾶσαν
διομολογούμενος
ἐν
συγγραφῇ |
[12, 953] |
ἂν
ἐγγυᾶταί
τις,
διαρρήδην
ἐγγυάσθω,
|
τὴν |
πρᾶξιν
πᾶσαν
διομολογούμενος
ἐν
συγγραφῇ |
[12, 954] |
ἄστει
τέ
τις
χρῆται,
τριετῆ
|
τὴν |
προθεσμίαν
(εἶναι,
ἐὰν
δὲ
κατ' |
[12, 949] |
εἰσφορῶν
εἵνεκα,
πάντων
τῶν
τοιούτων
|
τὴν |
πρώτην
ἀνάγκην
ἰατὴν
εἶναι
τῆς |
[12, 960] |
δή;
(Ἀθηναῖος)
τὸ
Λάχεσιν
μὲν
|
τὴν |
πρώτην
εἶναι,
Κλωθὼ
δὲ
τὴν |
[12, 947] |
τῶν
ἄλλων
πολιτῶν·
λευκὴν
μὲν
|
τὴν |
στολὴν
ἔχειν
πᾶσαν,
θρήνων
δὲ |
[12, 945] |
δ'
αὑτοῦ
δυνάμεως
ἐνδείᾳ
πρὸς
|
τὴν |
τῆς
ἀρχῆς
ἀξίαν;
ῥᾴδιον
μὲν |
[12, 942] |
κοίτης
σκληρᾶς,
καὶ
τὸ
μέγιστον,
|
τὴν |
τῆς
κεφαλῆς
καὶ
ποδῶν
δύναμιν |
[12, 969] |
μηχαναῖς
πάσαις
κοινωνὸν
ποιητέον
ἐπὶ
|
τὴν |
τῆς
πόλεως
κατοίκισιν.
(Κλεινίας)
ἀληθέστατα |
[12, 968] |
κατάλογος
(τῶν
ὅσοι
ἐπιτήδειοι
πρὸς
|
τὴν |
τῆς
φυλακῆς
φύσιν
ἂν
εἶεν |
[12, 944] |
γὰρ
πλέον.
ζημία
δὴ
τῷ
|
τὴν |
τοιαύτην
ἀμυντηρίων
ὅπλων
εἰς
τοὐναντίον |
[12, 958] |
ἀδίκως,
ἐὰν
δέ
τις
ὄφλῃ
|
τὴν |
τοιαύτην
δίκην,
ὡς
ὅλην
τὴν |
[12, 953] |
ἕτερος
αὐτὸς
ὤν·
ἐπὶ
γὰρ
|
τὴν |
τοῦ
τῆς
παιδείας
ἐπιμελουμένου
πάσης |
[12, 952] |
ὄνειδος
ἀποκείσθω
τοῖς
ἄρχουσιν
εἰς
|
τὴν |
τῶν
ἀριστείων
διαδικασίαν.
ὁ
μὲν |
[12, 943] |
βούληται,
γράψαντα
ἀναθεῖναι
μαρτύριον
εἰς
|
τὴν |
τῶν
ἀριστείων
κρίσιν
παντὸς
τοῦ |
[12, 943] |
κρίσιν
παντὸς
τοῦ
βίου
καὶ
|
τὴν |
τῶν
δευτέρων
καὶ
τρίτων.
ἐὰν |
[12, 946] |
χρὴ
παθεῖν
ἢ
ἀποτίνειν
κατὰ
|
τὴν |
τῶν
εὐθύνων
γνώμην.
ἥτις
δ' |
[12, 953] |
ξένος
τῷ
τοιούτῳ
ξένῳ,
ἢ
|
τὴν |
τῶν
νικηφόρων
τινὸς
ἐπ'
ἀρετῇ, |
[12, 942] |
τῇ
τῶν
ἀλλοτρίων
σκεπασμάτων
περικαλυφῇ,
|
τὴν |
τῶν
οἰκείων
ἀπολλύντας
(πίλων
τε |
[12, 966] |
ἐπόρισεν·
ἓν
δὲ
τὸ
περὶ
|
τὴν |
φοράν,
ὡς
ἔχει
τάξεως,
ἄστρων |
[12, 963] |
γάρ
φαμεν
ἀρετὴν
εἶναι,
καὶ
|
τὴν |
φρόνησιν
ἀρετήν,
(καὶ
τὰ
δύο |
[12, 942] |
τι
τῶν
ἄλλων
πράττειν
διδάξαι
|
τὴν |
ψυχὴν
ἔθεσι
μήτε
γιγνώσκειν
μήτ' |
[12, 966] |
(Ἀθηναῖος)
ἓν
μὲν
ὃ
περὶ
|
τὴν |
ψυχὴν
ἐλέγομεν,
ὡς
πρεσβύτατόν
(τε |
[12, 959] |
τοῦτ'
εἶναι
μηδὲν
ἀλλ'
ἢ
|
τὴν |
ψυχήν,
(τὸ
δὲ
σῶμα
ἰνδαλλόμενον |