Livre, pages
[12, 946]	ἄρξαντας τῇ πόλει, ἀποφηνάντων, εἰς	τὴν	ἀγορὰν γράμματα καταθέντες, περὶ ἑκάστης
[12, 963]	δὲ φρόνησιν. ἐρῶ γάρ σοι	τὴν	αἰτίαν, ὅτι τὸ μέν ἐστιν
[12, 966]	νόμων ὄντως εἰδέναι τὰ περὶ	τὴν	ἀλήθειαν αὐτῶν, καὶ λόγῳ τε
[12, 952]	εὐδοκιμοῦντας τούτων τῶν νέων φυλάττειν	τὴν	ἄλλην πόλιν, ἀποβλέποντας εἰς αὐτοὺς
[12, 960]	τῇ τῶν κλωσθέντων τῷ πυρὶ	τὴν	ἀμετάστροφον (ἀπεργαζομένων δύναμιν· ἃ δὴ
[12, 960]	τοῖς νόμοις εἶναι, πῶς χρὴ	τὴν	ἀμετάστροφον αὐτοῖς ἐγγίγνεσθαι κατὰ φύσιν
[12, 949]	ὁπόσα μὴ φέρει κέρδος κατὰ	τὴν	ἀνθρωπίνην δόξαν τῷ ἐπιορκοῦντι· τῶν
[12, 947]	τις τούτων, πιστεύων τῷ κεκρίσθαι,	τὴν	ἀνθρωπίνην φύσιν ἐπιδείξῃ κακὸς γενόμενος
[12, 948]	καὶ τὸν φεύγοντα κατὰ ταὐτὰ	τὴν	ἄρνησιν γράψαντα παραδοῦναι τοῖς ἄρχουσιν
[12, 945]	ἢ> καμφθεὶς ὑπὸ βάρους μὲν	τὴν	ἀρχὴν πράξῃ, τῆς δ' αὑτοῦ
[12, 958]	κυρίως. ἐὰν δέ τις ἀφῃρῆται	τὴν	ἀρχὴν τὴν καταδικάσασαν καταδικασθείς, εἰσαγόντων
[12, 960]	εἶναι, Κλωθὼ δὲ τὴν δευτέραν,	τὴν	Ἄτροπον δὴ τρίτην σώτειραν τῶν
[12, 955]	τις κλεμμάδιον ὁτιοῦν ὑποδέχηται γιγνώσκων,	τὴν	αὐτὴν ὑπεχέτω δίκην τῷ κλέψαντι·
[12, 959]	θάπτειν, οἴχεσθαι περαίνοντα καὶ ἐμπιμπλάντα	τὴν	αὑτοῦ μοῖραν, τὸ δὲ παρὸν
[12, 945]	τῶν ἀνδρείων κινδύνων κατὰ φύσιν	τὴν	αὑτοῦ προσαποτεισάτω μισθόν, χιλίας μέν,
[12, 961]	εἰ δὲ μή, ἀπόρρητον εἶναι	τὴν	γεγονυῖαν κρίσιν τοῖς τε ἄλλοις
[12, 948]	γραφόμενος, ὃν ἂν γράφηται, λέγουσαν	τὴν	γραφὴν ἀνάξιον εἶναι τὸν καὶ
[12, 942]	ἄλλων ἄρχεσθαί θ' ὑφ' ἑτέρων·	τὴν	δ' ἀναρχίαν ἐξαιρετέον (ἐκ παντὸς
[12, 963]	ὀρθῶς λέγεσθαι. (Ἀθηναῖος) ναί. (Κλεινίας)	τὴν	δέ γε ἀρετὴν τέτταρα ἔθεμέν
[12, 966]	(Ἀθηναῖος) τί δ' ἐννοεῖν μέν,	τὴν	δὲ ἔνδειξιν τῷ λόγῳ ἀδυνατεῖν
[12, 966]	λαβεῖν τῶν οὐσῶν περὶ θεῶν;	τὴν	δὲ μὴ ἐπιτροπὴν εἶναι τὸ
[12, 952]	τετταράκοντα, τὸν ἀρέσκοντα αὑτῷ προσλαμβάνων.	~τὴν	δὲ συνουσίαν εἶναι τούτοις καὶ
[12, 960]	τὴν πρώτην εἶναι, Κλωθὼ δὲ	τὴν	δευτέραν, τὴν Ἄτροπον δὴ τρίτην
[12, 958]	χωρὶς τῶν ἀναγκαίων κεκτῆσθαι, (μετὰ	τὴν	διαψήφισιν ἑκάστην εὐθὺς ὑπὸ κήρυκος,
[12, 954]	ἀλλότριον, ἀτελῆ καὶ ἄκυρον γίγνεσθαι	τὴν	δίκην, ~ἐὰν δὲ ἐλεύθερον, (πρὸς
[12, 956]	ἐπὶ τοὺς δικαστὰς τοὺς ἐκλεκτοὺς	τὴν	δίκην, ἐὰν δὲ πάλιν ἡττηθῇ,
[12, 945]	τετάρτου, μνᾶν. ὁ δὲ ὀφλὼν	τὴν	δίκην πρὸς τῷ ἀφεῖσθαι τῶν
[12, 954]	ἐρευνώμενον, ἂν δέ τις ὄφλῃ,	τὴν	διπλασίαν τοῦ τιμηθέντος βλάβην ἐκτίνειν.
[12, 947]	αὔξην ὁ τάφος ἔχῃ ταύτην	τὴν	εἰς τὸν ἅπαντα χρόνον ἐπιδεῆ
[12, 955]	οὐσίαν ἕνεκα πολλῶν χρεὼν καὶ	τὴν	ἐπέτειον ἐπικαρπίαν ἐν γράμμασιν ἀποφέρειν
[12, 963]	λέγω δηλῶσαι. διανειμώμεθα γὰρ ἀλλήλοις	τὴν	ἐρώτησιν καὶ ἀπόκρισιν. (Κλεινίας) πῶς
[12, 950]	πόλεσι τὸ παρακέλευμά ἐστιν, προτιμᾶν	τὴν	εὐδοξίαν πρὸς τῶν πολλῶν. τὸ
[12, 956]	μὲν φεύγων ἡττηθείς, ὥσπερ εἴρηται,	τὴν	ἡμιολίαν, ὁ δὲ διώκων τὴν
[12, 956]	δίκην, ἐὰν δὲ πάλιν ἡττηθῇ,	τὴν	ἡμιολίαν τοῦ τιμήματος ἀποτινέτω. ἐὰν
[12, 956]	τὴν ἡμιολίαν, ὁ δὲ διώκων	τὴν	ἡμίσειαν τοῦ τιμήματος (ἀποτινέτω. κληρώσεις
[12, 947]	τῆς ἡμέρας· ἕωθεν δ' εἰς	τὴν	θήκην φέρειν αὐτὴν μὲν τὴν
[12, 942]	ἄμεινον οὔτε τεχνικώτερον εἰς σωτηρίαν	τὴν	κατὰ πόλεμον καὶ νίκην τοῦτο
[12, 958]	δέ τις ἀφῃρῆται τὴν ἀρχὴν	τὴν	καταδικάσασαν καταδικασθείς, εἰσαγόντων μὲν αὐτὸν
[12, 953]	παρ' ὅτῳ τις ἂν αὐτῶν	τὴν	κατάλυσιν ξενωθεὶς ποιήσηται μόνῳ. τέταρτος
[12, 947]	τὴν θήκην φέρειν αὐτὴν μὲν	τὴν	κλίνην ἑκατὸν τῶν νέων τῶν
[12, 947]	ὡσαύτως, παῖδας δὲ περὶ αὐτὴν	τὴν	κλίνην ἔμπροσθεν τὸ πάτριον μέλος
[12, 949]	τρόπον εἶναι πρὸς ἀλλήλους πᾶσι	τὴν	κρίσιν. ὅσα τις ἐλεύθερος ἀπειθεῖ
[12, 948]	δὲ δύο. Ῥαδαμάνθυος δὲ περὶ	τὴν	λεγομένην κρίσιν τῶν δικῶν ἄξιον
[12, 969]	Κλεινία, μέλειν παρακελεύομαι· σὺ γὰρ	τὴν	Μαγνήτων πόλιν, ἢ ᾧ ἂν
[12, 967]	μαθήματα λάβῃ, τά τε κατὰ	τὴν	μοῦσαν τούτοις τῆς κοινωνίας συνθεασάμενος,
[12, 961]	αὑτούς τε καὶ τὰ περὶ	τὴν	ναῦν; (Κλεινίας) τί μήν; (Ἀθηναῖος)
[12, 961]	ζήτησιν εἴ τί που πρὸς	τὴν	νομοφυλακίαν γίγνοιτο ἓν καίριον ἀκοῦσαι
[12, 954]	οὕτω φωρᾶν· ὁ δὲ παρεχέτω	τὴν	οἰκίαν, τά τε σεσημασμένα καὶ
[12, 955]	τῷ κοινῷ, τετιμῆσθαι μὲν ἕκαστον	τὴν	οὐσίαν ἕνεκα πολλῶν χρεὼν καὶ
[12, 952]	δικαστηρίῳ ἁλῷ πολυπραγμονῶν τι περὶ	τὴν	παιδείαν καὶ τοὺς νόμους. ἐὰν
[12, 959]	δὴ τοῦ μεγίστου τιμήματος εἰς	τὴν	πᾶσαν ταφὴν ἀναλισκόμενα μὴ πλέον
[12, 968]	καὶ ἑτέρους ἴσως εὑρήσω διὰ	τὴν	περὶ τὰ τοιαῦτ' ἐμπειρίαν τε
[12, 947]	πρώτους δὲ προϊέναι τοὺς ἠιθέους	τὴν	πολεμικὴν σκευὴν ἐνδεδυκότας ἑκάστους, σὺν
[12, 969]	ὦ φίλοι ἑταῖροι, παραδοτέον τούτῳ	τὴν	πόλιν, ἀμφισβήτησίς τε οὐκ ἔστ'
[12, 964]	γιγνώσκοντες ἱκανῶς, θαυμαστόν τι ταύτην	τὴν	πόλιν ἀφύλακτον οὖσαν πάσχειν (ἃ
[12, 969]	νῦν ἡμῖν εἰρημένων ἁπάντων ἢ	τὴν	πόλιν ἐατέον τῆς κατοικίσεως ἢ
[12, 945]	εἰς χειμῶνα συνιέναι χρεὼν πᾶσαν	τὴν	πόλιν εἰς Ἡλίου κοινὸν καὶ
[12, 951]	τε καὶ ἀρίστους, ~οἵτινες εὐδόκιμον	τὴν	πόλιν ἐν ἱεραῖς τε καὶ
[12, 964]	ἢ ποιητήν τινα ἐλθόντα εἰς	τὴν	πόλιν ἢ παιδευτὴν νέων φάσκοντ'
[12, 958]	τὴν τοιαύτην δίκην, ὡς ὅλην	τὴν	πόλιν καὶ νόμους φθείρων θανάτῳ
[12, 965]	δὴ κοινῇ σῴζειν ἀμφοτέρους ὄντως	τὴν	πόλιν ὅλην. πότερον οὕτω λέγομεν
[12, 964]	ψυχῇ ἔχοντας, περὶ ὅλην κύκλῳ	τὴν	πόλιν ὁρᾶν, φρουροῦντας δὲ παραδιδόναι
[12, 945]	ἔτι νεύουσαι, (πολλὰς ἐκ μιᾶς	τὴν	πόλιν ποιοῦσαι, στάσεων ἐμπλήσασαι ταχὺ
[12, 957]	δικαστὴν αὑτόν τε ὀρθοῦν καὶ	τὴν	πόλιν, τοῖς μὲν (ἀγαθοῖς μονὰς
[12, 953]	ἂν ἐγγυᾶταί τις, διαρρήδην ἐγγυάσθω,	τὴν	πρᾶξιν πᾶσαν διομολογούμενος ἐν συγγραφῇ
[12, 953]	ἂν ἐγγυᾶταί τις, διαρρήδην ἐγγυάσθω,	τὴν	πρᾶξιν πᾶσαν διομολογούμενος ἐν συγγραφῇ
[12, 954]	ἄστει τέ τις χρῆται, τριετῆ	τὴν	προθεσμίαν (εἶναι, ἐὰν δὲ κατ'
[12, 949]	εἰσφορῶν εἵνεκα, πάντων τῶν τοιούτων	τὴν	πρώτην ἀνάγκην ἰατὴν εἶναι τῆς
[12, 960]	δή; (Ἀθηναῖος) τὸ Λάχεσιν μὲν	τὴν	πρώτην εἶναι, Κλωθὼ δὲ τὴν
[12, 947]	τῶν ἄλλων πολιτῶν· λευκὴν μὲν	τὴν	στολὴν ἔχειν πᾶσαν, θρήνων δὲ
[12, 945]	δ' αὑτοῦ δυνάμεως ἐνδείᾳ πρὸς	τὴν	τῆς ἀρχῆς ἀξίαν; ῥᾴδιον μὲν
[12, 942]	κοίτης σκληρᾶς, καὶ τὸ μέγιστον,	τὴν	τῆς κεφαλῆς καὶ ποδῶν δύναμιν
[12, 969]	μηχαναῖς πάσαις κοινωνὸν ποιητέον ἐπὶ	τὴν	τῆς πόλεως κατοίκισιν. (Κλεινίας) ἀληθέστατα
[12, 968]	κατάλογος (τῶν ὅσοι ἐπιτήδειοι πρὸς	τὴν	τῆς φυλακῆς φύσιν ἂν εἶεν
[12, 944]	γὰρ πλέον. ζημία δὴ τῷ	τὴν	τοιαύτην ἀμυντηρίων ὅπλων εἰς τοὐναντίον
[12, 958]	ἀδίκως, ἐὰν δέ τις ὄφλῃ	τὴν	τοιαύτην δίκην, ὡς ὅλην τὴν
[12, 953]	ἕτερος αὐτὸς ὤν· ἐπὶ γὰρ	τὴν	τοῦ τῆς παιδείας ἐπιμελουμένου πάσης
[12, 952]	ὄνειδος ἀποκείσθω τοῖς ἄρχουσιν εἰς	τὴν	τῶν ἀριστείων διαδικασίαν. ὁ μὲν
[12, 943]	βούληται, γράψαντα ἀναθεῖναι μαρτύριον εἰς	τὴν	τῶν ἀριστείων κρίσιν παντὸς τοῦ
[12, 943]	κρίσιν παντὸς τοῦ βίου καὶ	τὴν	τῶν δευτέρων καὶ τρίτων. ἐὰν
[12, 946]	χρὴ παθεῖν ἢ ἀποτίνειν κατὰ	τὴν	τῶν εὐθύνων γνώμην. ἥτις δ'
[12, 953]	ξένος τῷ τοιούτῳ ξένῳ, ἢ	τὴν	τῶν νικηφόρων τινὸς ἐπ' ἀρετῇ,
[12, 942]	τῇ τῶν ἀλλοτρίων σκεπασμάτων περικαλυφῇ,	τὴν	τῶν οἰκείων ἀπολλύντας (πίλων τε
[12, 966]	ἐπόρισεν· ἓν δὲ τὸ περὶ	τὴν	φοράν, ὡς ἔχει τάξεως, ἄστρων
[12, 963]	γάρ φαμεν ἀρετὴν εἶναι, καὶ	τὴν	φρόνησιν ἀρετήν, (καὶ τὰ δύο
[12, 942]	τι τῶν ἄλλων πράττειν διδάξαι	τὴν	ψυχὴν ἔθεσι μήτε γιγνώσκειν μήτ'
[12, 966]	(Ἀθηναῖος) ἓν μὲν ὃ περὶ	τὴν	ψυχὴν ἐλέγομεν, ὡς πρεσβύτατόν (τε
[12, 959]	τοῦτ' εἶναι μηδὲν ἀλλ' ἢ	τὴν	ψυχήν, (τὸ δὲ σῶμα ἰνδαλλόμενον

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 24/05/2007