HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Platon, Les lois, livre XII

Liste des contextes (ordre alphabétique inverse)


ρ  =  25 formes différentes pour 103 occurrences

α   β   γ   δ   ε   ζ   η   θ   ι   κ   λ   μ   ν   ξ   ο   π   ρ   ς   τ   υ   φ   χ   ψ   ω   

Livre, pages
[12, 965]   ταύτῃ πορευώμεθα λέγοντες. (Ἀθηναῖος) ἀναγκαστέον  ἄρ'   ὡς ἔοικεν, καὶ τοὺς τῆς
[12, 966]   δέ; περὶ πάντων τῶν σπουδαίων  ἆρ'   ἡμῖν αὑτὸς λόγος, ὅτι δεῖ
[12, 961]   καὶ τοῖς νόμοις ἡμῖν; ~(Ἀθηναῖος)  ἆρ'   οὐκ εἴπομεν ὅτι δεῖ σύλλογον
[12, 961]   καὶ ἐν εὐδίαις γίγνοιτ' ἄν;  ἆρ'   οὐκ ἐν νηὶ κυβερνήτης ἅμα
[12, 965]   πάντα συνορῶντα; (Κλεινίας) ὀρθῶς. (Ἀθηναῖος)  ἆρ'   οὖν ἀκριβεστέρα σκέψις θέα τε
[12, 965]   τῆς ἔμπροσθεν. (Κλεινίας) ἴσως. (Ἀθηναῖος)  ἆρ'   οὖν ἧς δὴ νῦν σχεδὸν
[12, 962]   (στοχάζοιτ' ἂν τῆς σωτηρίας ὀρθῶς.  ἆρ'   οὐχ μὲν νίκην καὶ
[12, 959]   πάτριος λέγει τῷ μὲν  γὰρ   ἀγαθῷ θαρραλέον, τῷ δὲ κακῷ
[12, 943]   μήτ' ἄκοντα (κατὰ δύναμιν παρθένος  γὰρ   Αἰδοῦς Δίκη λέγεταί τε καὶ
[12, 942]   ὑποδημάτων γένεσιν καὶ φύσιν· ταῦτα  γὰρ   ἀκρωτήρια ὄντα σῳζόμενά τε ἔχει
[12, 941]   ἅπερ αὐτοὶ θεοὶ δρῶσιν· οὔτε  γὰρ   ἀληθὲς οὔτ' εἰκός, ἀλλ' ὅς
[12, 961]   (Κλεινίας) ἔοικε γοῦν. (Ἀθηναῖος) ἔοικε  γάρ.   ἀλλ' περὶ τί νοῦς
[12, 963]   χαλεπὸν λέγω δηλῶσαι. διανειμώμεθα  γὰρ   ἀλλήλοις τὴν ἐρώτησιν καὶ ἀπόκρισιν.
[12, 944]   μεταβαλόντα εἰς ἀνδρὸς φύσιν· ἦν  γὰρ   ἀνδρὶ ῥιψάσπιδι τρόπον τινὰ πρέπουσα
[12, 951]   ἀπειργέτω μηδεὶς τούτους νόμος. οὔτε  (γὰρ   ἄπειρος οὖσα πόλις ἀνθρώπων κακῶν
[12, 968]   ταῦτ' ἐν γράμμασιν λέγειν· οὐδὲ  γὰρ   αὐτοῖς τοῖς μανθάνουσι (δῆλα γίγνοιτ'
[12, 955]   ἐπὶ δὲ φλαύροις (οὔ· τὸ  γὰρ   γνῶναι καὶ γνόντα καρτερεῖν οὐκ
[12, 963]   τὰ λοιπὰ δὴ συνακολούθει. νοῦν  γὰρ   δὴ κυβερνητικὸν μὲν καὶ ἰατρικὸν
[12, 967]   ἑαυτοὺς δὲ πολὺ μᾶλλον· τὸ  γὰρ   δὴ πρὸ τῶν ὀμμάτων, πάντα
[12, 967]   ὑπὸ (τῶν πολλῶν. οἱ μὲν  γὰρ   διανοοῦνται τοὺς τὰ τοιαῦτα μεταχειρισαμένους
[12, 944]   ἄρα γίγνοιτ' ἂν πρόσφορος; οὐ  γὰρ   δυνατὸν ἀνθρώπῳ δρᾶν τοὐναντίον ὥς
[12, 959]   μήτινα μεγάλην εἶναι τετελευτηκότι· ζῶντι  γὰρ   ἔδει βοηθεῖν πάντας τοὺς προσήκοντας,
[12, 951]   ἀλλὰ μὴ μόνον ἔθεσιν. εἰσὶ  γὰρ   ἐν τοῖς πολλοῖς ἄνθρωποι ἀεὶ
[12, 963]   ἂν εἴη πάλαι τιθέμενον; πρὸς  γὰρ   ἓν ἔφαμεν δεῖν ἀεὶ πάνθ'
[12, 966]   ἐστιν τὸ πᾶν διακεκοσμηκώς.  γὰρ   ἰδὼν ταῦτα μὴ φαύλως μηδ'
[12, 944]   δικάζων μὴ ἀμελείτω σκοπεῖν. τὸν  γὰρ   κακὸν ἀεὶ δεῖ κολάζειν, ἵν'
[12, 949]   ἐθέλωσι, καὶ διδόναι κυρίως οὐ  γὰρ   καταγηράσουσιν οὐδ' ἐννεοττεύοντες ἐν τῇ
[12, 948]   δεῖ καὶ τοὺς νόμους· ἐν  γὰρ   λήξεσιν δικῶν τοὺς μετὰ νοῦ
[12, 963]   ἤθη τῶν πάνυ νέων· ἄνευ  γὰρ   λόγου καὶ φύσει γίγνεται ἀνδρεία
[12, 957]   γράμματα αὐτῶν πέρι μανθάνειν· πάντων  γὰρ   μαθημάτων κυριώτατα τοῦ τὸν μανθάνοντα
[12, 941]   αὐτῆς δίκης δεῖ. μικρόν τι  γὰρ   κλέπτων ἔρωτι μὲν ταὐτῷ,
[12, 944]   ἀποβολεὺς δὲ ὅπλων. οὐχ ὁμοίως  γὰρ   τε ἀφαιρεθεὶς μετ' εἰκυίας
[12, 945]   διαλυθεῖσαν (οἴχεσθαι πολιτείαν. ἂν μὲν  γὰρ   οἱ τοὺς ἄρχοντας ἐξευθύνοντες βελτίους
[12, 950]   πρὸς τῶν πολλῶν. τὸ μὲν  γὰρ   ὀρθότατον καὶ μέγιστον, ὄντα ἀγαθὸν
[12, 950]   ἄλλοις μὴ δοκεῖν. οὐ  γὰρ   ὅσον οὐσίας ἀρετῆς ἀπεσφαλμένοι τυγχάνουσιν
[12, 962]   ὑγιείας σώματι παρασκευήν; (Κλεινίας) πῶς  γὰρ   οὔ; (Ἀθηναῖος) ἰατρὸς δὴ τὸ
[12, 966]   μὴ κατὰ φύσιν; (Κλεινίας) πῶς  γὰρ   οὔ; (Ἀθηναῖος) μῶν οὖν οὐχ
[12, 944]   τῶν ὀνομάτων ἐπιφορά· ῥίψασπις μὲν  γὰρ   οὐκ ἐν πᾶσιν ὀνομάζοιτ' ἂν
[12, 961]   τοῖς (ἔμπροσθεν λόγοις; (Κλεινίας) ἦν  γὰρ   οὖν. (Ἀθηναῖος) τούτου δὴ πέρι
[12, 945]   εὐθυντάς τινας ἀνευρίσκειν θείους. ἔχει  γὰρ   οὖν οὕτω. πολλοὶ καιροὶ πολιτείας
[12, 942]   μάλιστα πᾶσι πάντων γίγνεσθαι τούτου  γὰρ   οὔτ' ἔστιν οὔτε ποτὲ μὴ
[12, 948]   ταχεῖαι δίκαι ἐκρίνοντ' αὐτῷ· διδοὺς  γὰρ   περὶ ἑκάστων τῶν ἀμφισβητουμένων (ὅρκον
[12, 944]   ᾖ, οὐ τὸν δυστυχῆ· οὐδὲν  γὰρ   πλέον. ζημία δὴ τῷ τὴν
[12, 948]   παραδοῦναι τοῖς ἄρχουσιν ἀνώμοτον. δεινὸν  γάρ   που, δικῶν γ' ἐν πόλει
[12, 963]   ἀνδρείαν, τὸ δὲ φρόνησιν. ἐρῶ  γάρ   σοι τὴν αἰτίαν, ὅτι τὸ
[12, 951]   ἐπανορθούμενον, εἴ τι παραλείπεται. ἄνευ  γὰρ   ταύτης τῆς θεωρίας καὶ ζητήσεως
[12, 969]   Κλεινία, μέλειν παρακελεύομαι· σὺ  γὰρ   τὴν Μαγνήτων πόλιν,
[12, 953]   τοιοῦτος ἕτερος αὐτὸς ὤν· ἐπὶ  γὰρ   τὴν τοῦ τῆς παιδείας ἐπιμελουμένου
[12, 966]   ἐνδείκνυσθαι; (Κλεινίας) καὶ πῶς; ἀνδραπόδου  γάρ   τινα σὺ λέγεις ἕξιν. (Ἀθηναῖος)
[12, 960]   ἐκπορισώμεθα τοῖς εἰρημένοις νόμοις· γελοῖον  γὰρ   τό γε μάτην πονήσαντα ὁτιοῦν
[12, 968]   τὸ τοιοῦτον ἁμιλληθῶμεν πάντες. συλλήπτωρ  γὰρ   τούτου γε ὑμῖν καὶ ἐγὼ
[12, 963]   γε ἅπαντα ταῦτα προσαγορεύομεν. ἀνδρείαν  γάρ   φαμεν ἀρετὴν εἶναι, καὶ τὴν
[12, 947]   ἀγήρων εἰς δύναμιν, ἔχουσαν κλίνας  παρ'   ἀλλήλας λιθίνας (κειμένας, οὗ δὴ
[12, 949]   τὰ νῦν, δέχεσθαί τε ὅρκους  παρ'   (ἀλλήλων, ἂν ἐθέλωσι, καὶ διδόναι
[12, 941]   καὶ φίλων μὴ τὰ  παρ'   ἐκείνων ὀρθῶς ἀποπρεσβεύσας γένηται φανερὸς
[12, 964]   ἐστὸν διαφόρω καὶ δύο, σὺ  παρ'   ἐμοῦ ἀπείληφας τῷ λόγῳ·
[12, 958]   δίκας εἴ τινα ἠδικήκει καὶ  παρ'   ἑτέρου ἐκλαβόντι, σὺν τοῖς νόμοις
[12, 953]   οὖν ποτέ τις ἔλθῃ τῶν  παρ'   ἡμῖν θεωρῶν ἀντίστροφος ἐξ ἄλλης
[12, 953]   μετὰ τῶν πρυτάνεων ποιητέον ἐκείνῳ  παρ'   ὅτῳ τις ἂν αὐτῶν τὴν
[12, 954]   φωρᾶν δὲ ἂν ἐθέλῃ τις  παρ'   ὁτῳοῦν, γυμνὸς χιτωνίσκον ἔχων
[12, 969]   νομοθετῶν, ὄντως δὲ ἔσται σχεδὸν  ὕπαρ   ἀποτετελεσμένον οὗ σμικρῷ πρόσθεν ὀνείρατος
[12, 941]   οἰέσθω μηδὲν αἰσχρὸν ποιεῖν ἀλλ'  ἅπερ   αὐτοὶ θεοὶ δρῶσιν· οὔτε γὰρ
[12, 957]   δεῖ κεκτημένον ἐν αὑτῷ,  καθάπερ   ἀλεξιφάρμακα τῶν ἄλλων λόγων, τὸν
[12, 963]   ἐλέγχοντες ἐνταῦθ' ἐσμὲν νῦν, καὶ  καθάπερ   ἄνθρωπον ἐπανερωτῶντες εἴποιμεν ἄν·
[12, 949]   ἀεὶ διατελεῖν, εἰ δὲ μή,  καθάπερ   ἔξω τοῦ λόγου λέγοντος, τοὺς
[12, 945]   πολλοὶ καιροὶ πολιτείας λύσεώς εἰσιν,  καθάπερ   νεὼς ζῴου τινός, οὓς
[12, 954]   δ' ἔστω καὶ προπωλῶν  καθάπερ   ἀποδόμενος. φωρᾶν δὲ ἂν
[12, 959]   θεοὺς ἄλλους ἀπιέναι δώσοντα λόγον,  καθάπερ   νόμος πάτριος λέγει
[12, 945]   τοῦ τρίτου, μνᾶν δὲ ὡσαύτως,  καθάπερ   οἱ πρόσθεν, τοῦ τετάρτου μέρους.
[12, 952]   τὰ πολλὰ (διατελῶν ταῖς φοιτήσεσιν,  καθάπερ   οἱ τῶν ὀρνίθων διαπορευόμενοι καὶ
[12, 953]   καὶ θύμασι τὰς ξενηλασίας ποιουμένους,  καθάπερ   ποιοῦσιν νῦν θρέμματα Νείλου, μηδὲ
[12, 949]   ξένῳ δ' εἶναι πρὸς ξένους,  καθάπερ   τὰ νῦν, δέχεσθαί τε ὅρκους
[12, 963]   τί ποτέ φατε εἶναι τοῦτο,  (καθάπερ   ὑπὲρ ἄλλων ἐγὼ πρὸς ὑμᾶς
[12, 956]   δῶρα ὄρνιθές τε καὶ ἀγάλματα  ὅσαπερ   ἂν ἐν μιᾷ ζωγράφος ἡμέρᾳ
[12, 968]   παντὸς μὲν μᾶλλον ταύτῃ πορευτέον  ᾗπερ   καὶ θεὸς ἡμᾶς σχεδὸν
[12, 943]   ἀστρατείας, ὀφλοῦσίν τε τιμωρίαι ἐπέστωσαν  αἵπερ   καὶ πρόσθεν ἐτέθησαν. χρὴ μὲν
[12, 966]   (Κλεινίας) ἀλλὰ μὴν δεῖ γε,  εἴπερ   δυνατόν. (Ἀθηναῖος) τί δὲ δή;
[12, 960]   δύναμιν. (Κλεινίας) οὐ σμικρὸν λέγεις,  εἴπερ   ἐστὶ μὴ δυνατὸν εὑρεῖν ὅπῃ
[12, 968]   μέσῳ ἔοικεν ἡμῖν κεῖσθαι, καὶ  εἴπερ   κινδυνεύειν περὶ τῆς πολιτείας ἐθέλομεν
[12, 962]   καὶ τὰ νῦν, ὡς ἔοικεν,  εἴπερ   μέλλει τέλος κατοικισμὸς τῆς
[12, 957]   τὰ περὶ τοὺς νόμους κείμενα,  εἴπερ   ὀρθῶς εἴη τεθέντα, γίγνοιτ' ἄν,
[12, 946]   μὲν ἐνιαυτῷ δώδεκα εὐθύνους ἀποδεῖξαι,  μέχριπερ   ἂν ἑκάστῳ πέντε καὶ ἑβδομήκοντα
[12, 951]   συλλεγόμενος ἐξ ἀνάγκης ἀπ' ὄρθρου  μέχριπερ   ἂν ἥλιος ἀνάσχῃ, πρῶτον μὲν
[12, 946]   δ' ἄλλους ἐγκρίναντας φέρειν αὖθις,  μέχριπερ   ἂν τρεῖς λειφθῶσιν ἄνισοι· ἐὰν
[12, 950]   ἐλπὶς αὐτὴν ἐκ τῶν εἰκότων,  ἄνπερ   κατὰ λόγον γίγνηται, μετ' ὀλίγων
[12, 965]   εἰ μὲν βουλόμεθα, τὰ νῦν  οἷόνπερ   σφόδρα πιέσαντες μὴ ἀνῶμεν, πρὶν
[12, 946]   νόμον ἀνατίθησι κοινὸν καὶ Ἡλίῳ,  ὅσονπερ   ἂν ἕπωνται χρόνον τῇ κρίσει.
[12, 967]   ἔχον ἂν εἴη; (Ἀθηναῖος) πᾶν,  ὅπερ   εἶπον, τοὐναντίον ἔχει νῦν τε
[12, 967]   αὖ ἀνόητ' εἰπεῖν· νῦν δέ,  ὅπερ   εἴρηται, πᾶν τοὐναντίον ἔχει. (Κλεινίας)
[12, 946]   θανάτου τετιμημένον ὑπὸ τῶν εὐθύνων,  ὥσπερ   ἀνάγκη, ἁπλῶς θνῃσκέτω, τῶν δ'
[12, 956]   δίκαις, μὲν φεύγων ἡττηθείς,  ὥσπερ   εἴρηται, τὴν ἡμιολίαν, δὲ
[12, 961]   μάλα καλῶς εἶπες, ποίει θ'  ὥσπερ   καὶ διανοῇ. (Ἀθηναῖος) χρὴ τοίνυν,
[12, 963]   ποτέ φατε εἶναι τοῦτο, (καθάπερ  ὑπὲρ   ἄλλων ἐγὼ πρὸς ὑμᾶς συχνῶν
[12, 963]   Μέγιλλε καὶ Κλεινία, ἔχετον διαρθροῦντες  ὑπὲρ   αὐτοῦ φράζειν πρὸς ἐμὲ τί
[12, 953]   ὅσα ἐντὸς χιλίων, τὰ δ'  ὑπὲρ   ἐγγύην, ἣν ἂν ἐγγυᾶταί τις,
[12, 954]   ὅσα ἐντὸς χιλίων, ~τὰ δ'  ὑπὲρ   (χιλίας μὴ ἔλαττον πέντε.
[12, 946]   τε καὶ Ἡλίου τεμένει, ἐν  ᾧπερ   ἐκρίθησαν· καὶ τὰ μὲν ἰδίᾳ
[12, 944]   ἔστω νόμος ὅδε ἐπὶ τούτοις·  Ἀνὴρ   ὃς ἂν ὄφλῃ δίκην ὡς
[12, 958]   τοῖς δὲ ἀνθρώποις ὅσα τροφὴν  μήτηρ   οὖσα γῆ πρὸς ταῦτα
[12, 944]   γάμοις ἐπιδοθῆναι Θέτιδι, ταῦτα δὲ  Ἕκτωρ   εἶχεν, ἐξῆν ἂν τῶν τότε
[12, 962]   τὸν σύλλογον ὃν εἶπες νυνδὴ  νύκτωρ   δεῖν συνιέναι. (Ἀθηναῖος) κάλλισθ' ὑπέλαβες,
[12, 942]   λοῦσθαι καὶ σιτεῖσθαι καὶ ἐγείρεσθαι  νύκτωρ   εἴς τε φυλακὰς καὶ παραγγέλσεις,
[12, 968]   γε τὸ τοιοῦτον ἁμιλληθῶμεν πάντες.  συλλήπτωρ   γὰρ τούτου γε ὑμῖν καὶ




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site de Philippe Remacle

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 24/05/2007