Chapitre
[12]	ἔπεμψεν αὐτὸν κατάσκοπον τῆς γῆς·	Λαβε	βιβλίον εἰς τὰς χεῖράς σου
[9]	τον τράχηλον ὑμῶν οὐ σκληρυνεῖτε.	λάβε	πάλιν· Ἰδού, λέγει κύριος, πάντα
[14]	αὐτοὶ δὲ οὐκ ἐγένοντο ἄξιοι	λαβεῖν	διὰ τὰς ἁμαρτίας αὐτῶν. λέγει
[19]	τὰς χεῖρας, πρὸς μὲν τὸ	λαβεῖν	ἐκτείνων τὰς χεῖρας, πρὸς δὲ
[19]	μὴ γίνου πρὸς μὲν τὸ	λαβεῖν	ἐκτείνων τὰς χεῖρας, πρὸς μὲν
[7]	βασιλείας ὀφείλουσιν θλιβέντες καὶ παθόντες	λαβεῖν	με. ~Τίνα δὲ δοκεῖτε τύπον
[14]	νηστεύων ἐν ὄρει Σινᾶ, τοῦ	λαβεῖν	τὴν διαθήκην κυρίου πρὸς τὸν
[7]	ὑπ’ αὐτῶν. ἃ ἐνετείλατο, προσέχετε·	Λάβετε	δύο τράγους καλοὺς καὶ ὁμοίους
[7]	καὶ ὁμοίους καὶ προσενέγκατε, καὶ	λαβέτω	ὁ ἱερεὺς τὸν ἕνα εἰς
[19]	ἔσται ἢ οὔ. οὐ μὴ	λάβῃς	ἐπὶ ματάῳ τὸ ὄνομα κυρίου.
[16]	κυρίου ἐνδόξως οἰκοδομηθῇ. πῶς, μάθετε.	λαβόντες	τὴν ἄφεσιν τῶν ἁμαρτιῶν καὶ
[4]	οὕτως εἰς τέλος ἀπωλεσαν αὐτὴν	λαβόντος	ἤδη τοῦ Μωϋσέως. λέγει γὰρ
[14]	τοῦ κληρονομοῦντος διαθήκην κυρίου Ἰησοῦ	λάβωμεν,	ὃς εἰς τοῦτο ἡτοιμάσθη, ἵνα
[14]	χειρὸς κυρίου ἐν πνεύματι· καὶ	λαβὼν	Μωϋσης κατὲφερεν πρὸς τὸν λαὸν
[10]	κύει. περὶ μὲν τῶν βρωμάτων	λαβὼν	Μωϋσῆς τρία δόγματα οὕτως ἐν
[10]	ὅταν δὲ πεινᾷ κραυγάζει, καὶ	λαβὼν	πάλιν σιωπᾷ. Οὐδὲ φάγῃ τὸν
[4]	ἡμῶν, καὶ ὁ πονηρὸς ἄρχων	λαβὼν	τὴν καθ’ ἡμῶν ἐξουσίαν ἀπώσηται
[9]	προβλέψας εἰς τὸν Ἰησοῦν περιέτεμεν,	λαβὼν	τριῶν γραμμάτων δόγματα. λέγει γάρ·
[10]	ὁμοιωθήσῃ τοῖς τοιούτοις, ὅτι ὁ	λαγωὸς	κατ’ ἐνιαυτὸν πλεονεκτεῖ τὴν ἀφόδευσιν·
[1]	συνειδὼς ἐμαυτῷ, ὅτι ἐν ὑμῖν	λαλήσας	πολλὰ ἐπίσταμαι, ὅτι ἐμοὶ συνώδευσεν
[10]	δὲ δικαίως νοήσαντες τὰς ἐντολὰς	λαλοῦμεν,	ὡς ἠθέλησεν ὁ κύριος. διὰ
[11]	ὃς ἂν, φησίν, ἀκούσῃ τούτων	λαλουμένων	καὶ πιστεύσῃ, ζήσεται εἰς τὸν
[16]	τὸν ἐν αὐτῷ κατοικοῦντα καὶ	λαλοῦντα,	ἐπ’ αὐτῷ ἐκπλησσόμενος, ἐπὶ τῷ
[19]	τοῦ ὀφθαλμοῦ σου πάντα τὸν	λαλοῦντά	σοι τὸν λόγον κυρίου. μνησθήσῃ
[3]	ὁ θεὸς επακούσεταί σου, ἔτι	λαλοῦντός	σου ἐρεῖ· Ἰδοὺ πάρειμι· ἐὰν
[10]	ἐν τῇ καρδίᾳ, μετὰ τῶν	λαλούντων	τὰ διδαιώματα κυρίου καὶ τηρούντων,
[10]	σαρκὸς ὡς περὶ βρώσεως προσεδέξαντο.	λαμβάνει	δὲ τῶν αὐτῶν τριῶν δογμάτων
[21]	εἴ τινά μου γνώμης ἀγαθῆς	λαμβάνετε	συμβουλίαν· ἔχετε μεθ’ ἑαυτῶν εἰς
[10]	τί λέγει; ὅτι τὴν τροφὴν	λαμβάνων	οἶδεν τὸν τρέφοντα αὐτὸν καὶ
[13]	τῇ γαστρί σου καὶ δύο	λαοὶ	ἐν τῇ κοιλίᾳ σου, καὶ
[14]	ἐκ τοῦ σκότους ἑτοιμάσαι ἑαυτῷ	λαὸν	ἅγιον. λέγει οὖν ὁ προφήτης·
[12]	ἐξεπέτασα τὰς χεῖρας μου πρὸς	λαὸν	ἀπειθῆ καὶ ἀντιλέγοντα ὁδῷ δικαίᾳ
[14]	λαβὼν Μωϋσης κατὲφερεν πρὸς τὸν	λαὸν	δοῦναι. καὶ εἶπεν κύριος πρὸς
[12]	ἐνδόξως καὶ κηρύγματι καλεῖ τὸν	λαόν.	ἐλθόντες οὖν ἐπὶ τὸ αὐτὸ
[14]	τὴν διαθήκην κυρίου πρὸς τὸν	λαόν,	ἡμέρας τεσσεράκοντα καὶ νύκτας τεσσεράκοντα.
[8]	τὰ παιδία καθ’ ἕνα τὸν	λαόν,	ἵνα ἁγνίζωνται ἀπὸ τῶν ἁμαρτιῶν;
[14]	δὲ κύριος ἡμῖν ἔδωκεν εἰς	λαὸν	κληρονομίας, δι’ ἡμᾶς ὑπομείνας. ἐφανερώθη
[5]	ἀποδῷ, καὶ αὐτὸς ἑαυτῷ τὸν	λαὸν	τὸν καινὸν ἑτοιμάζων ἐπιδείξῃ ἐπὶ
[13]	βλέπετε, ἐπὶ τίνων τέθεικεν, τὸν	λαὸν	τοῦτον εἶναι πρῶτον καὶ τῆς
[10]	Δευτερονομίῳ· Καὶ διαθήσομαι πρὸς τὸν	λαὸν	τοῦτον τὰ δικαιώματά μου. ἄρα
[9]	ἐρεῖς· Καὶ μὴν περιτέτμηται ὁ	λαὸς	εἰς σφραγῖδα. ἀλλὰ καὶ πᾶς
[16]	ἐχθρῶν ὑπηρέται ἀνοικοδομήσουσιν καὶ ὁ	λαὸς	Ἰσραὴλ παραδίδοσθαι, ἐφανερώθη. λέγει γὰρ
[13]	~Ἴδωμεν δὲ εἰ οὗτος ὁ	λαὸς	κληρονομεῖ ἢ ὁ πρῶτος, καὶ
[13]	τῇ κοιλίᾳ σου, καὶ ὑπερέξει	λαὸς	λαοῦ καὶ ὁ μείζων δουλεύσει
[3]	ὡς ἐν ἀκεραιοσύνῃ πιστεύσει ὁ	λαός,	ὃν ἡτοίμασεν ἐν τῷ ἠγαπημένῳ
[12]	ἵνα μόνον ἀκούσῃ πᾶς ὁ	λαός;	ὅτι πάντα ὁ πατὴρ φανεροῖ
[9]	ἔθνη ἀπερίτμητα ἀκροβυστίαν, ὁ δὲ	λαὸς	οὗτος ἀπερίτμητος καρδίας. ἀλλ’ ἐρεῖς·
[11]	δύο καὶ πονηρὰ ἐποίησεν ὁ	λαὸς	οὗτος· ἐμὲ ἐγκατέλιπον, πηγὴν ζωῆς,
[13]	τίνων δέδειχεν, ὅτι μείζων ὁ	λαὸς	οὗτος ἢ ἐκεῖνος. καὶ ἐν
[14]	κατάβηθι τὸ τάχος, ὅτι ὁ	λαός	σου, ὃν ἐξήγαγες ἐκ γῆς
[4]	τὸ τάχος, ὅτι ἠνόμησεν ὁ	λαός	σου, οὓς ἐξήγαγες ἐκ γῆς
[13]	κοιλίᾳ σου, καὶ ὑπερέξει λαὸς	λαοῦ	καὶ ὁ μείζων δουλεύσει τῷ
[7]	ἐμὲ ὑπὲρ ἁμαρτιῶν μέλλοντα τοῦ	λαοῦ	μου τοῦ καινοῦ προσφέρειν τὴν
[7]	ὄξους, φάγετε ὑμεῖς μόνοι, τοῦ	λαοῦ	νηστεύοντος καὶ κοτομένου ἐπὶ σάκκου
[13]	ἐκείνους. ἀκούσατε οὖν περὶ τοῦ	λαοῦ	τί λέγει ἡ γραπή· Ἐδεῖτο
[13]	Ἰακὼβ τύπον τῷ πνεύματι τοῦ	λαοῦ	τοῦ μεταξύ· καὶ τί λέγει;
[9]	Ἀκούσατε λόγον κυρίου, ἄρχοντες τοῦ	λαοῦ	τούτου. καὶ πάλιν λέγει· Ἀκούσατε,
[14]	ὤμοσεν τοῖς πατράσιν δοῦναι τῷ	λαῷ,	εἰ δέδωκεν. δέδωκεν· αὐτοὶ δὲ
[9]	λέγει· Ἄκουε Ἰσραήλ, ὅτι τάδε	λέγε	κύριος ὁ θεός σου. καὶ
[15]	τῇ ἑβδόμῃ. πέρας γέ τοι	λέγει·	Ἁγιάσεις αὐτὴν χερσὶν καθαραῖς καὶ
[9]	ὠτίου ἡπήκουσάν μου. καὶ πάλιν	λέγει·	Ἀκοῇ ἀκούσονται οἱ πόρρωθεν, ἃ
[9]	τοῦ παιδός μου. καὶ πάλιν	λέγει·	Ἀκουε οὐρανέ, καὶ ἐνωτίζου γῆ,
[9]	τὰς καρδίας ὑμῶν. καὶ πάλιν	λέγει·	Ἄκουε Ἰσραήλ, ὅτι τάδε λέγε
[9]	ταῦτα εἰς μαρτύριον. καὶ πάλιν	λέγει·	Ἀκούσατε λόγον κυρίου, ἄρχοντες τοῦ
[9]	τοῦ λαοῦ τούτου. καὶ πάλιν	λέγει·	Ἀκούσατε, τέκνα, φωνῆς βοῶντος ἐν
[6]	εἰς κεφαλὴν γωνίας. καὶ πάλιν	λέγει·	Αὔτη ἐστὶν ἡ ἡμέρα ἡ
[10]	συνέσει δόγματα. πέρας γέ τοι	λέγει	αὐτοῖς ἐν τῷ Δευτερονομίῳ· Καὶ
[15]	ἁγιασθέντες πρῶτον. πέρας γέ τοι	λέγει	αὐτοῖς· Τὰς νεομηνίας ὑμῶν καὶ
[12]	βασιλέων διαρρήξω. ἴδε, πῶς Δαυεὶδ	λέγει	αὐτὸν κύριον, καὶ υἱὸν οὐ
[4]	αὐτὴν λαβόντος ἤδη τοῦ Μωϋσέως.	λέγει	γὰρ ἡ γραφή· Καὶ ἦν
[16]	ὁ λαὸς Ἰσραὴλ παραδίδοσθαι, ἐφανερώθη.	λέγει	γὰρ ἡ γραφή· Καὶ κύριος
[4]	συνζητεῖτε περὶ τοῦ κοινῇ συμφέροντος.	λέγει	γὰρ ἡ γραφή· Οὐαὶ οἱ
[6]	ἂν δὴ ἀναπλάσσοντος αὐτοῦ ἡμᾶς.	λέγει	γὰρ ἡ γραφὴ περί ἡμῶν,
[6]	τέθεικεν τὴν σάρκα αὐτοῦ κύριος.	λέγει	γάρ· Καὶ ἔθηκέ με ὡς
[9]	περιέτεμεν, λαβὼν τριῶν γραμμάτων δόγματα.	λέγει	γάρ· Καὶ περιέτεμεν Ἀβραὰμ ἐκ
[6]	τὸ κατοικητήριον ἡμῶν τῆς καρδίας.	λέγει	γὰρ κύριος πάλιν· Καὶ ἐν
[5]	αὐτοῦ. οὐκοῦν εἰς τοῦτο ὑπέμεινεν,	λέγει	γὰρ ὁ θεὸς τὴν πληγὴν
[5]	γάρ, ἵνα ἐπὶ ξύλου πάθῃ.	λέγει	γὰρ ὁ προφητεύων ἐπ’ αὐτῷ.
[6]	καὶ πάσχειν, προεφανερώθη τὸ πάθος.	λέγει	γὰρ ὁ προφήτης ἐπὶ τὸν
[11]	μὴ προσδέξονται, ἀλλ’ ἑαυτοῖς οἰκοδομήσουσιν.	λέγει	γὰρ ὁ προφήτης· Ἔστηθι οὐρανέ,
[14]	λαβεῖν διὰ τὰς ἁμαρτίας αὐτῶν.	λέγει	γὰρ ὁ προφήτης· Καὶ ἦν
[6]	ἐν ἡμῖν τῶν κρυφίων αὐτοῦ·	λέγει	γὰρ ὁ προφήτης παραβολὴν κυρίου·
[4]	ἐπὶ τὰ εἴδωλα ἀπώλεσαν αὐτήν.	λέγει	γὰρ οὕτως κύριος. Μωϋσῆ Μωϋσῆ,
[9]	ὅτι οὐκ ἤκουσαν φωνῆς κυρίου.	~Λέγει	γὰρ πάλιν περὶ τῶν ὠτίων,
[4]	βασιλέων. ὁμοίως περὶ τοῦ αὐτοῦ	λέγει	Δανιήλ· Καὶ εἶδον τὸ τέταρτον
[5]	τὰ μέλλοντα οὐκ ἐσμὲν ἀσύνετοι.	λέγει	δὲ ἡ γραφή· Οὐκ ἀδίκως
[6]	δευτέραν πλάσιν ἐπ’ ἐσχάτων ἐποίησεν.	λέγει	δὲ κύριος· Ἰδού, ποιῶ τὰ
[5]	Ἰσραήλ, ἃ δὲ πρὸς ἡμᾶς,	λέγει	δὲ οὕτως· Ἐτραυματίσθη διὰ τὰς
[4]	καὶ ἐπὶ τὴν κληρονομίαν ἥξῃ,	λέγει	δὲ οὕτως καὶ ὁ προφήτης·
[6]	ἔθηκέ με ὡς στερεὰν πέτραν.	λέγει	δὲ πάλιν ὁ προφήτης· Λίθον
[2]	μὴ ἀνθρωποποίητον ἔχῃ τὴν προσφοράν.	λέγει	δὲ πάλιν πρὸς αὐτούς· Μὴ
[12]	σταυροῦ καὶ τοῦ σταυροῦσθαι μέλλοντος.	λέγει	δὲ πάλιν τῷ Μωϋσῇ, πολεμουμένου
[6]	σοι ἐπιδειξω, πῶς πρὸς ἡμᾶς	λέγει.	δευτέραν πλάσιν ἐπ’ ἐσχάτων ἐποίησεν.
[15]	καρδίᾳ καθαρᾷ. καὶ ἐν ἑτέρῳ	λέγει·	Ἐὰν φυλάξωσιν οἱ υἱοί μου
[6]	τοῦ Ἀδὰμ ἐγένετο. τί οὖν	λέγει	Εἰς τὴν γῆν τὴν ἀγαθήν,
[12]	ἁμαρτίας αὐτῶν παρεδόθησαν εἰς θάνατον·	λέγει	εἰς τὴν καρδίαν Μωϋσέως τὸ
[4]	περὶ οὗ γέγραπται, ὡς Ἐνὼχ	λέγει.	Εἰς τοῦτο γὰρ ὁ δεσπότης
[15]	μου ἐπ’ αὐτούς. τὸ σάββατον	λέγει	ἐν ἀρχῇ τῆς κτίσεως· Καὶ
[11]	ὕδωρ, ὅτι τὸν μὲν μισθὸν	λέγει	ἐν καιρῷ αὐτοῦ· τότε, φησίν
[7]	τὸ θυσιαστήριον τελεσθῇ. τί οὖν	λέγει	ἐν τῷ προφήτῃ; Καὶ φαγέτωσαν
[6]	τῷ θεῷ μου καὶ δοξασθήσομαι;	λέγει·	Ἐξομολογήσομαί σοι ἐν ἐκκλησίᾳ ἀδελφῶν
[6]	γάλα καὶ μέλι. τί δὲ	λέγει	ἡ γνῶσις; μάθετε. ἐλπίσατε, φησίν,
[13]	οὖν περὶ τοῦ λαοῦ τί	λέγει	ἡ γραπή· Ἐδεῖτο δὲ Ἰσαὰκ
[2]	τοῦ πατρὸς ἡμῶν, ὅτ’ ἡμῖν	λέγει,	θέλων ἡμᾶς μὴ ὁμοίως πλανωμένους
[2]	προσάγωμεν αὐτῷ. ἡμῖν οὖν οὕτως	λέγει·	Θυσία τῷ κυρίῳ καρδία συντετριμμένη,
[3]	νηστείαν δεκτήν. πρὸς ἡμᾶς δὲ	λέγει·	Ἰδοὺ αὕτη ἡ νηστεία, ἣν
[6]	καθὼς πάλιν ἐν ἑτέρῳ προφήτῃ	λέγει·	Ἰδού, λέγει κύριος, ἐξελῶ τούτων,
[16]	αὐτῶν. πέρας γέ τοι πάλιν	λέγει·	Ἰδού, οἱ καθελόντες τὸν ναὸν
[5]	συναγωγαὶ ἐπανεστησάν μοι. καὶ πάλιν	λέγει·	Ἰδού, τέθεικά μου τὸν νῶτον
[14]	πόθεν ἐλυτρώθημεν. πάλιν ὁ προφήτης	λέγει·	Ἰδού, τέθεικά σε εἰς φῶς
[12]	αὐτὸν κύριον, καὶ υἱὸν οὐ	λέγει.	~Ἴδωμεν δὲ εἰ οὗτος ὁ
[13]	λαοῦ τοῦ μεταξύ· καὶ τί	λέγει;	Καὶ ἐποίησεν Ἰακὼβ ἐναλλὰξ τὰς
[11]	καὶ πάλιν ἐν ἀλλῳ προφήτῃ	λέγει·	Και ἔσται ὁ ταῦτα ποιῶν
[11]	πολλοῖς. καὶ πάλιν ἕτερος προφήτης	λέγει.	Καὶ ἦν ἡ γῆ τοῦ
[11]	πνεύματος αὐτοῦ δοξάζει. εἶτα τί	λέγει;	Καὶ ἦν ποταμὸς ἕλκων ἐκ
[6]	ἐκλεκτόν, ἀκρογωναῖον, ἔντιμον. εἶτα τί	λέγει;	Καὶ ὃς ἐλπίσει ἐπ’ αὐτὸν
[9]	ταῦ ἤμελλεν ἔχειν τὴν χάριν,	λέγει	καὶ τοὺς τριακοσίους. δηλοῖ οὖν
[10]	βλέπων τὴν ἐντολήν. τί οὖν	λέγει;	κολλᾶσθε μετὰ τῶν φοβουμένων τὸν
[9]	πῶς περιέτεμεν ἡμῶν τὴν καρδίαν.	λέγει	κύριος ἐν τῷ προφήτῃ· Εἰς
[6]	ἐν ἑτέρῳ προφήτῃ λέγει· Ἰδού,	λέγει	κύριος, ἐξελῶ τούτων, τουτέστιν ὧν
[16]	ἐν τῷ ναῷ. ἀλλὰ πῶς	λέγει	κύριος καταργῶν αὐτὸν, μάθετε· Τίς
[3]	ἡ νηστεία, ἣν ἐγὼ ἐξελεξάμην,	λέγει	κύριος· λύε πάντα σύνδεσμον ἀδικίας,
[6]	προφήτης Μωϋσῆς αὐτοῖς; Ἰδού, τάδε	λέγει	κύριος ὁ θεός· Ἐισέλθατε εἰς
[9]	αὐτούς. λέγει πρὸς αὐτούς· Τάδε	λέγει	κύριος ὁ θεὸς ὑμῶν (ὧδε
[14]	ἕως ἐσχάτου τῆς γῆς, οὕτως	λέγει	κύριος ὁ λυτρωσάμενός σε θεός.
[16]	τὴν γῆν δρακί; οὐκ ἐγώ;	λέγει	κύριος· Ὁ οὐρανός μοι θρόνος,
[12]	λέγοντι· Καὶ πότε ταῦτα συντελεσθήται;	λέγει	κύριος· ὁταν ξύλου αἷμα στάξῃ.
[12]	χεῖράς σου καὶ γράψον, ἃ	λέγει	κύριος, ὅτι ἐκκόψει ἐκ ῥιζῶν
[3]	ταύτην τὴν μηστείαν ἐγὼ ἐξελεξάμην,	λέγει	κύριος, οὐκ ἄνθρωπον ταπεινοῦντα τὴν
[9]	οὐ σκληρυνεῖτε. λάβε πάλιν· Ἰδού,	λέγει	κύριος, πάντα τὰ ἔθνη ἀπερίτμητα
[2]	μοι πλῆθος τῶν θυσιῶν ὑμῶν;	λέγει	κύριος. πλήρης εἰμὶ ὁλοκαυτωμάτων, καὶ
[9]	ἃ ἐποίησα γνώσονται. καί· Περιτμήθητε,	λέγει	κύριος, τὰς καρδίας ὑμῶν. καὶ
[3]	πρὸς αὐτούς· Ἱνατί μοι νηστεύετε,	λέγει	κύριος, ὡς σήμερον ἀκουσθῆναι ἐν
[11]	τὸ αὐτὸ ὥρισεν. τοῦτο γὰρ	λέγει·	μακάριοι, οἳ ἐπὶ τὸν σταυρὸν
[10]	τριῶν δογμάτων γνῶσιν Δαυείδ καὶ	λέγει·	Μακάριος ἀνήρ, ὃς οὐκ ἐπορεύθη
[10]	καὶ περὶ τῆς βρώσεως. πάλιν	λέγει	Μωϋσῆς· Φάγεσθε πᾶν διχηλοῦν καὶ
[6]	ὅτι δύσχρηστος ἡμῖν ἐστίν. τί	λέγει	ὁ ἄλλος προφήτης Μωϋσῆς αὐτοῖς;
[11]	πετεινοῦ νοσσιᾶς ἀφῃρημενοι. καὶ πάλιν	λέγει	ὁ προφήτης· Ἐγὼ πορεύσομαι ἔμπροσθέν
[6]	σὴς καταφάγεται ὑμᾶς. καὶ παλιν	λέγει	ὁ προφήτης, ἐπεὶ ὡς λίθος
[12]	καὶ πάλιν ἐν ἑτέρῳ προφήτῃ	λέγει·	Ὅλην τὴν ἡμέραν ἐξεπέτασα τὰς
[11]	ζήσεται εἰς τὸν αἰῶνα, τοῦτο	λέγει·	ὃς ἂν, φησίν, ἀκούσῃ τούτων
[15]	τῇ ἡμέρᾳ τῇ ἑβδόμῃ. τοῦτο	λέγει·	ὅταν ἐλτὼν ὁ υἱὸς αὐτοῦ
[5]	ἀδίκως ἐκτείνεται δίκτυα πτερωτοῖς. τοῦτο	λέγει,	ὅτι δικαιως ἀπολεῖται ἄνθρωπος, ὃς
[15]	συνετέλεσεν ἐν ἓξ ἡμέραις. τοῦτο	λέγει,	ὅτι ἐν ἑξακισχιλίοις ἔτεσιν συντελέσει
[11]	ζήσεται εἰς τὸν αἰῶνα. τοῦτο	λέγει	ὅτι ἡμεῖς μὲν καταβαίνομεν εἰς
[11]	τὰ φύλλα οὐκ ἀπορυήσεται, τοῦτο	λέγει·	ὅτι πᾶν ῥῆμα, ὃ ἐὰν
[10]	πᾶν διχηλοῦν καὶ μαρυκώμενον. τί	λέγει;	ὅτι τὴν τροφὴν λαμβάνων οἶδεν
[15]	σάββατα οὐκ ἀνέχομαι. ὁρᾶτε, πῶς	λέγει;	οὐ τὰ σάββατα ἐμοὶ δεκτά,
[12]	φανεροῖ περὶ τοῦ υἱοῦ Ἰησοῦ.	λέγει	οὖν Μωϋσῆς Ἰησοῦ, υἱῷ Ναυή,
[14]	σκότους ἑτοιμάσαι ἑαυτῷ λαὸν ἅγιον.	λέγει	οὖν ὁ προφήτης· Ἐγὼ κύριος,
[3]	ἡμᾶς ἀπὸ τῆς ζωῆς ἡμῶν.	~Λέγει	οὖν πάλιν περὶ τούτων πρὸς
[12]	τῶν ποδῶν σου. καὶ πάλιν	λέγει	οὕτως Ἡσαΐας· Εἶπεν κύριος τῷ
[12]	πάντα καὶ εἰς αὐτόν. τί	λέγει	πάλιν Μωϋσῆς Ἰησοῦ, υἱῷ Ναυή,
[6]	τῆς ἀγάπης ὑμῶν. τί οὖν	λέγει	πάλιν ὁ προφητης; Περιέσχεν με
[9]	τῷ κυρίῳ ὑμῶν. καὶ τί	λέγει;	Περιτμήθητε καρδίαν ὑμῶν, καὶ τον
[14]	θεός. καὶ πάλιν ὁ προφήτης	λέγει·	Πνεῦμα κυρίου ἐπ’ ἐμέ, οὗ
[16]	ναὸς θεοῦ. ἔστιν, ὅπου αὐτὸς	λέγει	ποιεῖν καὶ καταρτίζειν. γέγραπται γάρ·
[9]	ὅτι ἄγγελος πονηρὸς ἐσόφιζεν αὐτούς.	λέγει	πρὸς αὐτούς· Τάδε λέγει κύριος
[11]	φησίν ἀποδώσω. νῦν δὲ ὃ	λέγει·	τὰ φύλλα οὐκ ἀπορυήσεται, τοῦτο
[6]	οὖν ἐποίησεν τὴν ἐντολήν, τί	λέγει;	Τίς ὁ κρινόμενός μοι; ἀντιστήτω
[11]	παρὰ πᾶσαν τὴν γῆν. τοῦτο	λέγει·	τὸ σκεῦος τοῦ πνεύματος αὐτοῦ
[15]	ἡγίασεν αὐτήν. προσέχετε, τέκνα, τί	λέγει	τὸ συνετέλεσεν ἐν ἓξ ἡμέραις.
[9]	δεκαοκτὼ πρώτους, καὶ διάστημα ποιήσας	λέγει	τριακοσίους. τὸ δεκαοκτὼ ι’ δέκα,
[13]	τῆς γνώσεως ἡμῶν. τί οὖν	λέγει	τῷ Ἀβραάμ, ὅτε μόνος πιστεύσας
[6]	ἡ γραφὴ περί ἡμῶν, ὡς	λέγει	τῷ υἱῷ· Ποιήσωμεν κατ’ εἰκόνα
[8]	ἁμαρτιῶν; νοεῖτε, πῶς ἐν ἁπλότητι	λέγει	ὑμῖν. ὁ μόσχος ὁ Ἰησοῦς
[13]	ἐκεῖνος. καὶ ἐν ἄλλῃ προφητείᾳ	λέγει	φανερώτερον ὁ Ἰακὼβ πρὸς Ἰωσὴφ
[12]	σαρκὶ φανερωθείς. ἐπεὶ οὖν μέλλουσιν	λέγειν,	ὅτι Χριστὸς υἱὸς Δαυείδ ἐστιν,
[7]	ἐπιτίθησιν αὐτὸ ἐπὶ φρύγανον τὸ	λεγόμενον	ῥαχήλ, οὗ καὶ τοὺς βλαστοὺς
[4]	τισιν ἐπισωρεύοντας ταῖς ἁμαρτίαις ὑμῶν	λέγοντας,	ὅτι ἡ διαθήκη ἐκείνων καὶ
[12]	σταυροῦ ὁρίζει ἐν ἄλλῳ προφήτῃ	λέγοντι·	Καὶ πότε ταῦτα συντελεσθήται; λέγει
[16]	ἐπὶ τῷ μηδέποτε μήτε τοῦ	λέγοντος	τὰ ῥήματα ἀκηκοέναι ἐκ τοῦ
[7]	ἀληθῶς οὗτος ἦν, ὁ τότε	λέγων	ἑαυτὸν υἱον θεοῦ εἶναι. πῶς
[15]	ἔτη. αὐτὸς δέ μοι μαρτυρεῖ	λέγων·	Ἰδού, ἡμέρα κυρίου ἔσται ὡς
[13]	πρὸς Ἰωσὴφ τὸν υἱὸν αὐτοῦ,	λέγων·	Ἰδού, οὐκ ἐστέρησέν με κύριος
[2]	οὔτε ὁλοκαυτωμάτων οὔτε προσφορῶν ψρῄζει,	λέγων	ὅτε μέν· Τί μοι πλῆθος
[10]	πάντα ἰχθύν, ὃς οὐκ ἔχει	λεπίδα	ἐν ἑαυτῷ, τρία ἔλαβεν ἐν
[19]	ἀρεῖς ἐπὶ σεαυτὸν δόξαν. οὐ	λήμψῃ	βουλὴν πονηρὰν κατὰ τοῦ πλησίον
[19]	ἐξέθῃ ἐν ἀκαθαρσίᾳ τινῶν. οὐ	λήμωψῃ	πρόσωπον ἐλέγξαι τινὰ ἐπὶ παραπτώματι.
[4]	διαθήκην ἀπὸ τοῦ κυρίου, πλάκας	λιθίνας	γεγραμμένας τῷ κακτύλῳ τῆς χειρὸς
[6]	προέβλεπεν τὸ πνεῦμα κυρίου, τὰς	λιθίνας	καρδίας καὶ ἐμβαλῶ σαρκίνας· ὅτι
[6]	λέγει δὲ πάλιν ὁ προφήτης·	Λίθον	ὃν ἀπεδοκίμασαν οἱ οἰκοδομοῦντες, οὗτος
[6]	ζήσετα εἰς τὸν αἰῶνα. ἐπὶ	λίθον	οὖν ἡμῶν ἡ ἐλπίς; μͅ
[6]	ἐμβαλῶ εἰς τὰ θεμέλια Σιὼν	λίθον	πολυτελῆ, ἐκλεκτόν, ἀκρογωναῖον, ἔντιμον. εἶτα
[6]	λέγει ὁ προφήτης, ἐπεὶ ὡς	λίθος	ἰσχυρὸς ἐτέθη εἰς συντριβήν· Ἰδού,
[1]	ὑμῖν ἐπ’ ἐλπίδι ζωῆς αὐτοῦ.	λογισάμενος	οὖν τοῦτο, ὅτι ἐὰν μελήσῃ
[15]	σαββάτου γέγραπται ἐν τοῖς δέκα	λόγοις,	ἐν οἷς ἐλάλησεν ἐν τῷ
[9]	οὐδεὶς γνησιώτερον ἔμαθεν ἀπ’ ἐμοῦ	λόγον·	ἀλλὰ οἶδα, ὅτι ἄξιοί ἐστε
[9]	μαρτύριον. καὶ πάλιν λέγει· Ἀκούσατε	λόγον	κυρίου, ἄρχοντες τοῦ λαοῦ τούτου.
[19]	πάντα τὸν λαλοῦντά σοι τὸν	λόγον	κυρίου. μνησθήσῃ ἡμέραν κρίσεως νυκτὸς
[10]	ἔργον εὐφροσύνης, καὶ ἀναμαρυκωμένων τὸν	λόγον	κυρίου. τί δὲ τὸ διχηλοῦν;
[9]	ἡμῶν τὰς ἀκοάς, ἵνα ἀκούσαντες	λόγον	πιστεύσωμεν ἡμεῖς. ἀλλὰ καὶ ἡ
[16]	κατοικεῖ ἐν ἡμῖν. πῶς; ὁ	λόγος	αὐτοῦ τῆς πίστεως, ἡ κλῆσις
[19]	παιδοφθορήσεις. οὐ μή σου ὁ	λόγος	τοῦ θεοῦ ἐξέθῃ ἐν ἀκαθαρσίᾳ
[19]	πρόσωπα τῶν ἁγίων, ἢ διὰ	λόγου	κοπιῶν καὶ πορευόμενος εἰς λύτρωσιν
[19]	ἔσῃ ἡσύχιος, ἔσῃ τρέμων τοὺς	λόγους	οὓς ἤκουσας, οὐ μνησικακήσεις τῷ
[14]	σκότους, διάθηται ἐν ἡμῖν διαθήκην	λόγῳ.	γέτραπται γάρ, πῶς αὐτῳ ὁ
[6]	πίστει τῆς ἐπαγγελίας καὶ τῷ	λόγῳ	ζωοποιούμενοι ζήσομεν κατακυριεύοντες τῆς γῆς.
[10]	πῶς ἀλλοτρίας σάρκας καταφάγῃ, ὄντα	λοιμὰ	τῇ πονηρίᾳ αὐτῶν. Καὶ οὐ
[10]	ὁ χοῖρος, καὶ ἐπὶ καθέδραν	λοιμῶν	οὐκ ἐκάθισεν, καθὼς τὰ πετεινα
[10]	νήχεται, μὴ κολθμβῶντα ὡς τὰ	λοιπά,	ἀλλ’ ἐν τῇ γῇ κάτω
[3]	ἣν ἐγὼ ἐξελεξάμην, λέγει κύριος·	λύε	πάντα σύνδεσμον ἀδικίας, διάλυε στραγγαλιὰς
[19]	σε πλασαντα, δοξάσεις τόν σε	λυτρωσάμενον	ἐκ θανάτου· ἔσῃ ἁπλοῦς τῇ
[14]	πῶς αὐτῳ ὁ πατὴρ ἐντέλλεται,	λυτρωσάμενον	ἡμᾶς ἐκ τοῦ σκότους ἑτοιμάσαι
[14]	παραδεδομένας τῇ τῆς πλάνης ἀνομίᾳ	λυτρωσάμενος	ἐκ τοῦ σκότους, διάθηται ἐν
[14]	γῆς, οὕτως λέγει κύριος ὁ	λυτρωσάμενός	σε θεός. καὶ πάλιν ὁ
[19]	λόγου κοπιῶν καὶ πορευόμενος εἰς	λύτρωσιν	ἁμαρτιῶν σου. οὐ διστάσεις μισθοῦ

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 17/07/2008