Chapitre |
[18] |
σατανᾶ.
καὶ
ὁ
μέν
ἐστιν
|
κύριος |
ἀπὸ
αἰώνων
καὶ
εἰς
τοὺς |
[6] |
καὶ
θαυματή,
ἣν
ἐποίησεν
ὁ
|
κύριος. |
ἀπολούστερον
ὑμῖν
γράφω,
ἵνα
συιῆτε· |
[4] |
τοῖς
δικαιώμασιν
αὐτοῦ
εὐφρανθῶμεν.
ὁ
|
κύριος |
ἀποσωπολήμπτως
κρινεῖ
τὸν
κόσμον.
ἕκαστος |
[21] |
δὲ
θεοδίδακτοι,
ἐκζητοῦντες
τί
ζητεῖ
|
κύριος |
ἀφ’
ὑμῶν,
καὶ
ποιεῖτε
ἵνα |
[10] |
ἐντολὰς
λαλοῦμεν,
ὡς
ἠθέλησεν
ὁ
|
κύριος. |
διὰ
τοῦτο
περιέτεμεν
τὰς
ἀκοὰς |
[9] |
οὐρανέ,
καὶ
ἐνωτίζου
γῆ,
ὅτι
|
κύριος |
ἐλάλησεν
ταῦτα
εἰς
μαρτύριον.
καὶ |
[9] |
περιέτεμεν
ἡμῶν
τὴν
καρδίαν.
λέγει
|
κύριος |
ἐν
τῷ
προφήτῃ·
Εἰς
ἀκοὴν |
[6] |
ἑτέρῳ
προφήτῃ
λέγει·
Ἰδού,
λέγει
|
κύριος, |
ἐξελῶ
τούτων,
τουτέστιν
ὧν
προέβλεπεν |
[7] |
τὴν
νηστείαν,
θανάτω
ἐξολεθρευθύσεται,
ἐνετείλατο
|
κύριος, |
ἐπεὶ
καὶ
αὐτὸς
ὑπὲρ
τῶν |
[16] |
καὶ
ἐγενετο
καθ’
ἃ
ἐλάλησεν
|
κύριος. |
ζητήσωμεν
δέ,
εἰ
ἔστιν
ναὸς |
[14] |
θεράπων
ὢν
ἔλαβεν,
αὐτὸς
δὲ
|
κύριος |
ἡμῖν
ἔδωκεν
εἰς
λαὸν
κληρονομίας, |
[6] |
γάλα
καὶ
μέλι;
εὐλογητὸς
ὁ
|
κύριος |
ἡμῶν,
ἀδελφοί,
ὁ
σοφίαν
καὶ |
[6] |
ἐπ’
ἐσχάτων
ἐποίησεν.
λέγει
δὲ
|
κύριος· |
Ἰδού,
ποιῶ
τὰ
ἔσχατα
ὡς |
[6] |
ἰχθύων
τῆς
θαλάσσης.
καὶ
εἶπεν
|
κύριος, |
ἰδὼν
τὸ
καλὸν
πλάσμα
ἡμῶν· |
[7] |
ὁ
υἱὸς
τοῦ
θεοῦ,
ὢν
|
κύριος |
καὶ
μέλλων
κρίνειν
ζῶντας
καὶ |
[21] |
καλόν·
μὴ
ἐλλειπητε.
ἐγγὺς
ὁ
|
κύριος |
καὶ
ὁ
μισθὸς
αὐτοῦ.
ἔτι |
[1] |
ἐμοὶ
συνώδευσεν
ἐν
ὁδῷ
δικαιοσύνης
|
κύριος, |
καὶ
πάντως
ἀναγκάζομαι
κἀγὼ
εἰς |
[16] |
τῷ
ναῷ.
ἀλλὰ
πῶς
λέγει
|
κύριος |
καταργῶν
αὐτὸν,
μάθετε·
Τίς
ἐμέτρησεν |
[6] |
ἰσχΰ
τέθεικεν
τὴν
σάρκα
αὐτοῦ
|
κύριος. |
λέγει
γάρ·
Καὶ
ἔθηκέ
με |
[3] |
νηστεία,
ἣν
ἐγὼ
ἐξελεξάμην,
λέγει
|
κύριος· |
λύε
πάντα
σύνδεσμον
ἀδικίας,
διάλυε |
[4] |
ἀπώλεσαν
αὐτήν.
λέγει
γὰρ
οὕτως
|
κύριος. |
Μωϋσῆ
Μωϋσῆ,
κατάβηθι
τὸ
τάχος, |
[6] |
Μωϋσῆς
αὐτοῖς;
Ἰδού,
τάδε
λέγει
|
κύριος |
ὁ
θεός·
Ἐισέλθατε
εἰς
τὴν |
[11] |
ἀοράτους,
ἵνα
γνῶσιν
ὅτι
ἐγὼ
|
κύριος |
ὁ
θεος.
καί·
Κατοικήσεις
ἐν |
[14] |
λέγει
οὖν
ὁ
προφήτης·
Ἐγὼ
|
κύριος, |
ὁ
θεός
σου,
ἐκάλεσά
σε |
[9] |
Ἄκουε
Ἰσραήλ,
ὅτι
τάδε
λέγε
|
κύριος |
ὁ
θεός
σου.
καὶ
πάλιν |
[9] |
λέγει
πρὸς
αὐτούς·
Τάδε
λέγει
|
κύριος |
ὁ
θεὸς
ὑμῶν
(ὧδε
εὑρίκω |
[14] |
ἐσχάτου
τῆς
γῆς,
οὕτως
λέγει
|
κύριος |
ὁ
λυτρωσάμενός
σε
θεός.
καὶ |
[16] |
γῆν
δρακί;
οὐκ
ἐγώ;
λέγει
|
κύριος· |
Ὁ
οὐρανός
μοι
θρόνος,
ἡ |
[11] |
ἐν
βουλῇ
δικαίων,
ὅτι
γινώσκει
|
κύριος |
ὁδὸν
δικαίων,
καὶ
ὁδὸς
ἀσεβῶν |
[12] |
Καὶ
πότε
ταῦτα
συντελεσθήται;
λέγει
|
κύριος· |
ὁταν
ξύλου
αἷμα
στάξῃ.
ἔχεις |
[12] |
σου
καὶ
γράψον,
ἃ
λέγει
|
κύριος, |
ὅτι
ἐκκόψει
ἐκ
ῥιζῶν
τὸν |
[3] |
τὴν
μηστείαν
ἐγὼ
ἐξελεξάμην,
λέγει
|
κύριος, |
οὐκ
ἄνθρωπον
ταπεινοῦντα
τὴν
ψυχὴν |
[6] |
ἡμῶν
τῆς
καρδίας.
λέγει
γὰρ
|
κύριος |
πάλιν·
Καὶ
ἐν
τίνι
ὀφθήσομαι |
[12] |
πίπτοντος
τοῦ
Ἰσραήλ,
(ἐποίησεν
γὰρ
|
κύριος |
πάντα
ὄφιν
δάκνειν
αὐτούς,
καὶ |
[9] |
σκληρυνεῖτε.
λάβε
πάλιν·
Ἰδού,
λέγει
|
κύριος, |
πάντα
τὰ
ἔθνη
ἀπερίτμητα
ἀκροβυστίαν, |
[5] |
~Εἰς
τοῦτο
γὰρ
υπέμεινεν
ὁ
|
κύριος |
παραδοῦναι
τὴν
σάρκα
εἰς
καταφθοράν, |
[2] |
πλῆθος
τῶν
θυσιῶν
ὑμῶν;
λέγει
|
κύριος. |
πλήρης
εἰμὶ
ὁλοκαυτωμάτων,
καὶ
στέαρ |
[7] |
εὐφροσύνης,
ὅτι
πάντα
ὁ
καλὸς
|
κύριος |
προεφανέρωσεν
ἡμῶν,
ἵνα
γνῶμεν,
ᾧ |
[13] |
πυθέσθαι
παρὰ
κυρίου,
καὶ
εἶπεν
|
κύριος |
πρὸς
αὐτήν·
Δύο
ἔθνη
ἐν |
[14] |
τὸν
λαὸν
δοῦναι.
καὶ
εἶπεν
|
κύριος |
πρὸς
Μωϋσην.
Μωϋσῆ
Μωϋσῆ,
κατάβηθι |
[16] |
λέγει
γὰρ
ἡ
γραφή·
Καὶ
|
κύριος |
τὰ
πρόβατα
τῆς
νομῆς
καὶ |
[15] |
ὅτι
ἐν
ἑξακισχιλίοις
ἔτεσιν
συντελέσει
|
κύριος |
τὰ
σύμπαντα·
ἡ
γὰρ
ἡμέρα |
[9] |
ἐποίησα
γνώσονται.
καί·
Περιτμήθητε,
λέγει
|
κύριος, |
τὰς
καρδίας
ὑμῶν.
καὶ
πάλιν |
[21] |
ἀγάπης
τέκνα
καὶ
εἰρήνης.
ὁ
|
κύριος |
τῆς
δόξης
καὶ
πάσης
χάριτος |
[13] |
λέγων·
Ἰδού,
οὐκ
ἐστέρησέν
με
|
κύριος |
τοῦ
προσώπου
σου·
προσάγαγέ
μοι |
[6] |
γῆν
τὴν
ἀγαθήν,
ἣν
ὤμοσεν
|
κύριος |
τῷ
Ἀβραὰμ
καὶ
Ἰσαὰκ
καὶ |
[12] |
τὴν
πλάνην
τῶν
ἁμαρτωλῶν·
Εἶπεν
|
κύριος |
τῷ
κυρίῳ
μου·
Κάθου
ἐκ |
[12] |
πάλιν
λέγει
οὕτως
Ἡσαΐας·
Εἶπεν
|
κύριος |
τῷ
Χριστῷ
μου
κυρίῳ,
οὗ |
[5] |
τοῦτο,
ἀδελφοί
μου·
εἰ
ὁ
|
κύριος |
ὑπέμεινεν
παθεῖν
περὶ
τῆς
ψυχῆς |
[5] |
ἡμῶν,
ὢν
παντὸς
τοῦ
κόσμου
|
κύριος |
ᾧ
εἶπεν
ὁ
θεὸς
ἀπὸ |
[3] |
αὐτούς·
Ἱνατί
μοι
νηστεύετε,
λέγει
|
κύριος, |
ὡς
σήμερον
ἀκουσθῆναι
ἐν
κραυγῇ |