Chapitre |
[9] |
τέκνα
ἀγάπης,
περὶ
πάντων
πλουσίως,
|
ὅτι |
Ἀβραάμ,
πρῶτος
περιτομὴν
δούς,
ἐν |
[9] |
οὐ
σαρκὸς
γενηθῆναι·
ἀλλὰ
παρέβησαν,
|
ὅτι |
ἄγγελος
πονηρὸς
ἐσόφιζεν
αὐτούς.
λέγει |
[1] |
μᾶλλον
συγχαίρω
ἐμαυτῷ
ἐλπίζων
σωθῆναι,
|
ὅτι |
ἀληθῶς
βλέπω
ἐν
ὑμῖν
ἐκκεχυμένον |
[19] |
ἐνεργήματα
ὡς
ἀγαθὰ
προσδέξῃ,
εἰδώς
|
ὅτι |
ἄνευ
θεοῦ
οὐδὲν
γίνεται.
οὐκ |
[9] |
ἀπ’
ἐμοῦ
λόγον·
ἀλλὰ
οἶδα,
|
ὅτι |
ἄξιοί
ἐστε
ὑμεῖς.
~Ὅτι
δὲ |
[15] |
καρδίᾳ,
ἐν
πᾶσιν
πεπλανήμεθα.
ἴδε
|
ὅτι |
ἄρα
τότε
καλῶς
καταπαυόμενοι
ἁγιάσομεν |
[6] |
λιθίνας
καρδίας
καὶ
ἐμβαλῶ
σαρκίνας·
|
ὅτι |
αὐτὸς
ἐν
σαρκὶ
ἔμελλεν
φανεροῦσθαι |
[12] |
ξύλου
ἐπικείμενον
καὶ
ἐλπισάτω
πιστεύσας,
|
ὅτι |
αὐτὸς
ὢν
νεκρὸς
δύναται
ζωοποιῆσαι, |
[6] |
Ἰσραήλ·
Οὐαὶ
τῇ
ψυχῇ
αὐτῶν,
|
ὅτι |
βεβούλευνται
βουλὴν
πονηρὰν
καθ’
ἑαυτῶν, |
[11] |
οὐδὲ
ἁμαρτωλοὶ
ἐν
βουλῇ
δικαίων,
|
ὅτι |
γινώσκει
κύριος
ὁδὸν
δικαίων,
καὶ |
[9] |
δέκα,
η’
ὀκτώ·
ἔχεις
Ἰησοῦν.
|
ὅτι |
δὲ
ὁ
σταυρὸς
ἐν
τῷ |
[8] |
ὅτι
οὗτοι
μεγάλοι
τῷ
θεῷ.
|
ὅτι |
δὲ
τὸ
ἔριον
ἐπὶ
τὸ |
[12] |
Μωϋσῆς
ποιεῖ
τύον
τοῦ
Ἰησοῦ,
|
ὅτι |
δεῖ
αὐτὸν
παθεῖν,
καὶ
αὐτὸς |
[7] |
σάκκου
καὶ
σποδοῦ.
ἵνα
δείξῃ,
|
ὅτι |
δεῖ
αὐτὸν
παθεῖν
ὑπ’
αὐτῶν. |
[8] |
δεκάδυο
εἰς
μαρτύριον
τῶν
φυλῶν
|
ὅτι |
δεκάδυο
φυλαὶ
τοῦ
Ἰσραεήλ)
εἰς |
[12] |
καὶ
ἵνα
ὑπομνήσῃ
αὐτοὺς
πολεμουμένους,
|
ὅτι |
διὰ
τὰς
ἁμαρτίας
αὐτῶν
παρεδόθησαν |
[5] |
ἐκτείνεται
δίκτυα
πτερωτοῖς.
τοῦτο
λέγει,
|
ὅτι |
δικαιως
ἀπολεῖται
ἄνθρωπος,
ὃς
ἔχων |
[11] |
τούτῳ
πλεῖον
φριξάτω
ἡ
γῆ,
|
ὅτι |
δύο
καὶ
πονηρὰ
ἐποίησεν
ὁ |
[6] |
ἑαυτῶν,
εἰπόντες·
Δήσωμεν
τὸν
δίκαιον,
|
ὅτι |
δύσχρηστος
ἡμῖν
ἐστίν.
τί
λέγει |
[1] |
ζωῆς
αὐτοῦ.
λογισάμενος
οὖν
τοῦτο,
|
ὅτι |
ἐὰν
μελήσῃ
μοι
περὶ
ὑμῶν |
[12] |
σταυροῦ
καὶ
τοῦ
μέλλοντος
πάσχειν,
|
ὅτι, |
ἐὰν
μή,
φησίν,
ἐλπίσωσιν
ἐπ’ |
[11] |
σκοτεινούς,
ἀποκρύους,
ἀοράτους,
ἵνα
γνῶσιν
|
ὅτι |
ἐγὼ
κύριος
ὁ
θεος.
καί· |
[12] |
καὶ
γράψον,
ἃ
λέγει
κύριος,
|
ὅτι |
ἐκκόψει
ἐκ
ῥιζῶν
τὸν
οἶκον |
[1] |
ἐν
ὑμῖν
λαλήσας
πολλὰ
ἐπίσταμαι,
|
ὅτι |
ἐμοὶ
συνώδευσεν
ἐν
ὁδῷ
δικαιοσύνης |
[12] |
τούτοις
τὴν
δόξαν
τοῦ
Ἰησοῦ,
|
ὅτι |
ἐν
αὑτῷ
πάντα
καὶ
εἰς |
[15] |
ἐν
ἓξ
ἡμέραις.
τοῦτο
λέγει,
|
ὅτι |
ἐν
ἑξακισχιλίοις
ἔτεσιν
συντελέσει
κύριος |
[5] |
τὴν
ἐκ
νεκρῶν
ἀνάστασιν
δείξῃ,
|
ὅτι |
ἐν
σαρκὶ
ἔδει
αὐτὸν
φανερωθῆναι, |
[8] |
τὸ
ἔριον
καὶ
τὸ
ὕσσωπον;
|
ὅτι |
ἐν
τῇ
βασιλείᾳ
αὐτοῦ
ἡμέραι |
[1] |
οὖν
τοῦτο
καὶ
συνειδὼς
ἐμαυτῷ,
|
ὅτι |
ἐν
ὑμῖν
λαλήσας
πολλὰ
ἐπίσταμαι, |
[8] |
~Τίνα
δὲ
δοκεῖτε
τύπον
εἶναι,
|
ὅτι |
ἐντέταλται
τῷ
Ἰσραὴλ
προσφέρειν
δάμαλιν |
[5] |
τὴν
πληγὴν
τῆς
σαρκὸς
αὐτοῦ
|
ὅτι |
ἐξ
αὐτῶν·
Ὅταν
πατάξωσιν
τὸν |
[14] |
Αἰγύτου,
ἠνόμησεν.
καὶ
συνῆκεν
Μωϋσῆς,
|
ὅτι |
ἐποίησαν
ἑαυτοῖς
πάλιν
χωνέματα,
καὶ |
[1] |
τι
μεταδοῦναι
ἀφ’
οὗ
ἔλαβον,
|
ὅτι |
ἔσται
μοι
τοιούτοις
πνεύμασιν
ὑπηρετήσαντι |
[16] |
τῷ
ὀνόματι
κυρίου.
εὑρίσκω
οὖν,
|
ὅτι |
ἔτιν
ναός.
πῶς
οὖν
οἰκοδομηθήσεται |
[8] |
τὸ
ἔριον
ἐπὶ
τὸ
ξύλον;
|
ὅτι |
ἡ
βασιλεία
Ἰησοῦ
ἐπὶ
ξύλου, |
[4] |
ἐπισωρεύοντας
ταῖς
ἁμαρτίαις
ὑμῶν
λέγοντας,
|
ὅτι |
ἡ
διαθήκη
ἐκείνων
καὶ
ἡμῶν. |
[10] |
καὶ
τηρούντων,
μετὰ
τῶν
εἰδότων,
|
ὅτι |
ἡ
μελέτη
ἐστὶν
ἔργον
εὐφροσύνης, |
[11] |
εἰς
τὸν
αἰῶνα.
τοῦτο
λέγει
|
ὅτι |
ἡμεῖς
μὲν
καταβαίνομεν
εἰς
τὸ |
[16] |
ἀληθῶς
οἰκοδομητὸς
ναὸς
διὰ
χειρός,
|
ὅτι |
ἦν
πλήρης
μὲν
εἰδωλολοτρείας
καὶ |
[4] |
Μωϋσῆ
Μωϋσῆ,
κατάβηθι
τὸ
τάχος,
|
ὅτι |
ἠνόμησεν
ὁ
λαός
σου,
οὓς |
[8] |
ῥυπαραί,
ἐν
αἷς
ἡμεῖς
σωθησόμεθα·
|
ὅτι |
καὶ
ὁ
ἀλγῶν
σάρκα
διὰ |
[5] |
οὐκοῦν
ὑπερευχαρστεῖν
οφείλομεν
τῷ
κυρίῶ,
|
ὅτι |
καὶ
τὰ
παρεληλυθότα
ἡμῖν
ἐγνώρισεν |
[9] |
Ἀκουε
οὐρανέ,
καὶ
ἐνωτίζου
γῆ,
|
ὅτι |
κύριος
ἐλάλησεν
ταῦτα
εἰς
μαρτύριον. |
[16] |
τόπος
τῆς
καταπαύσεώς
μου;
ἐγνώκατε,
|
ὅτι |
ματαία
ἡ
ἐλπὶς
αὐτῶν.
πέρας |
[1] |
ὑμᾶς
ὑπὲρ
τὴν
ψυχήν
μου,
|
ὅτι |
μεγάλη
πίστις
καὶ
ἀγάπη
ἐγκατοικεῖ |
[13] |
Ρεβέκκα,
καὶ
ἐπὶ
τίνων
δέδειχεν,
|
ὅτι |
μείζων
ὁ
λαὸς
οὗτος
ἢ |
[10] |
κυρίου.
τί
δὲ
τὸ
διχηλοῦν;
|
ὅτι |
ὁ
δίκαιος
καὶ
ἐν
τούτῳ |
[10] |
παιδοφθόρος
οὐδὲ
ὁμοιωθήσῃ
τοῖς
τοιούτοις,
|
ὅτι |
ὁ
λαγωὸς
κατ’
ἐνιαυτὸν
πλεονεκτεῖ |
[14] |
Μωϋσῆ
Μωϋσῆ,
κατάβηθι
τὸ
τάχος,
|
ὅτι |
ὁ
λαός
σου,
ὃν
ἐξήγαγες |
[7] |
πληγὴ
αὐτοῦ
ζωοποιήσῃ
ἡμᾶς·
πιστεύσωμεν,
|
ὅτι |
ὁ
υἱὸς
τοῦ
θεοῦ
οὐκ |
[8] |
βασιλεία
Ἰησοῦ
ἐπὶ
ξύλου,
καὶ
|
ὅτι |
οἱ
ἐλπίζοντες
ἐπ’
αὐτὸν
ζήσονται |
[7] |
τοῦ
Ἰησοῦ
τῇ
ἐκκλησίᾳ
θέμενος,
|
ὅτι |
ὃς
ἐὰν
θέλῃ
τὸ
ἔριον |
[12] |
ἐθανατοῦντο.
πρὸς
τί;
ἱνα
γνῶσιν
|
ὅτι |
οὐ
δύναται
σωθῆναι,
ἐὰν
μὴ |
[8] |
ἐστιν
φανερά,
ἐκείνοις
δὲ
σκοτεινά,
|
ὅτι |
οὐκ
ἤκουσαν
φωνῆς
κυρίου.
~Λέγει |
[5] |
πᾶσαν
ἁμαρτίαν
ἀνομωτέρους,
ἵνα
δείξῃ,
|
ὅτι |
οὐκ
ἦλθεν
καλέσαι
δικαίους,
ἀλλὰ |
[19] |
φοβηθήσονται
τὸν
ἐπ’
ἀμφοτέροις
θεόν·
|
ὅτι |
οὐκ
ἦλθεν
κατὰ
πρόσωπον
καλέσαι, |
[2] |
ἡμῖν
διὰ
πάντων
τῶν
προφητῶν,
|
ὅτι |
οὔτε
θυσιῶν
οὔτε
ὁλοκαυτωμάτων
οὔτε |
[8] |
εἰς
μαρτυριον
Ἀβραάμ,
Ἰσαάκ,
Ἰακώβ,
|
ὅτι |
οὗτοι
μεγάλοι
τῷ
θεῷ.
ὅτι |
[11] |
φύλλα
οὐκ
ἀπορυήσεται,
τοῦτο
λέγει·
|
ὅτι |
πᾶν
ῥῆμα,
ὃ
ἐὰν
ἐξελεύσεται |
[7] |
γενέσθαι.
~Οὐκοῦν
νοεῖτε
τέκνα
εὐφροσύνης,
|
ὅτι |
πάντα
ὁ
καλὸς
κύριος
προεφανέρωσεν |
[12] |
μόνον
ἀκούσῃ
πᾶς
ὁ
λαός;
|
ὅτι |
πάντα
ὁ
πατὴρ
φανεροῖ
περὶ |
[5] |
καί·
Καθήλωσόν
μου
τὰς
σάρκας,
|
ὅτι |
πονηρευομένων
συναγωγαὶ
ἐπανεστησάν
μοι.
καὶ |
[13] |
τὸν
Μανασσῆ
θέλων
ἵνα
εὐλογηθῇ,
|
ὅτι |
πρεσβύτερος
ἦν·
ὁ
γὰρ
Ἰωσὴφ |
[6] |
τὸ
γάλα
καὶ
τὸ
μέλι;
|
ὅτι |
πρῶτον
τὸ
παιδίον
μέλιτι,
εἶτα |
[13] |
δεξιὰν
ἐπὶ
τὴν
κεφαλὴν
Μανασσῆ,
|
ὅτι |
πρωτότοκός
μου
υἱός
ἐστιν.
καὶ |
[13] |
περὶ
Ρεβέκκας
τῆς
γυναικὸς
αὐτοῦ,
|
ὅτι |
στεῖρα
ἦν·
καὶ
συνέλαβεν.
εἶτα |
[9] |
καὶ
πάλιν
λέγει·
Ἄκουε
Ἰσραήλ,
|
ὅτι |
τάδε
λέγε
κύριος
ὁ
θεός |
[5] |
ἐπιδείξῃ
ἐπὶ
τῆς
γῆς
ὤν,
|
ὅτι |
τὴν
ἀνάστασιν
αὐτὸς
ποιήσας
κρινεῖ. |
[10] |
διχηλοῦν
καὶ
μαρυκώμενον.
τί
λέγει;
|
ὅτι |
τὴν
τροφὴν
λαμβάνων
οἶδεν
τὸν |
[6] |
τοῦ
οὐρανοῦ;
αἰσθάνεσθαι
γὰρ
ὀφείλομεν,
|
ὅτι |
τὸ
ἄρχειν
ἐξουσίας
ἐστίν,
ἵνα |
[7] |
μέλλοντος
πάσχειν
Ἰησοῦ.
τί
δέ,
|
ὅτι |
τὸ
ἔριον
μέσον
τῶν
ἀκανθῶν |
[10] |
ὁμοιωθήσῃ
τοῖς
τοιούτοις.
πρὸς
τί;
|
ὅτι |
τὸ
ζῷον
τοῦτο
παρ’
ἐνιαυτὸν |
[7] |
τὸν
δὲ
ἕνα
ἐπικατάρατον,
καὶ
|
ὅτι |
τὸν
ἐπικατάρατον
ἐστεφανωμένον;
ἐπειδὴ
ὄψονται |
[11] |
ἐλπίσαντες
κατέβησαν
εἰς
τὸ
ὕδωρ,
|
ὅτι |
τὸν
μὲν
μισθὸν
λέγει
ἐν |
[9] |
ἡ
δοθεῖσα
αὐτῷ
γνῶσις;
μάθετε,
|
ὅτι |
τοὺς
δεκαοκτὼ
πρώτους,
καὶ
διάστημα |
[6] |
τῷ
παιδὶ
κυρίου.
οὐαὶ
ὑμῖν,
|
ὅτι |
ὑμεῖς
πάντες
ὡς
ἱμάτιον
παλαιωθήσεθε, |
[12] |
φανερωθείς.
ἐπεὶ
οὖν
μέλλουσιν
λέγειν,
|
ὅτι |
Χριστὸς
υἱὸς
Δαυείδ
ἐστιν,
αὐτὸς |