HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

Alphabétiquement [« »]
Μετάθες 1
μετάνοιαν 1
μεταξύ 1
μὴ 36
μή 7
Μὴ 3
μηδενὶ 1

Fréquences [« »]
34 μου
33 τοῦτο
31 ὑμῶν
36 μὴ
37 ἵνα
37 κυρίου
37 πάλιν

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Barnabé (1e s. ? - 2e s. ? ap. J. Chr.), Épître (texte complet)

μὴ

Chapitre

[2]   μὴ μνησικακέτω, καὶ ὅρκον ψευδῆ μὴ ἀγαπᾶτε. αἰσθάνεσθαι οὖν ὀφείλομεν, μὴ

[2]   Χριστοῦ, ἄνευ ζυγοῦ ἀνάγκης, ὤν, μὴ ἀνθρωποποίητον ἔχῃ τὴν προσφοράν. λέγει

[19]   οὐδὲ πάλιν γεννηθὲν ἀποκτενεῖς. οὐ μὴ ἄρῃς τὴν χεῖρά σου ἀπὸ

[19]   νεότητος διδάξεις φόβον θεοῦ. οὐ μὴ γένῃ ἐπιθυμῶν τὰ τοῦ πλησίον

[19]   τὰ τοῦ πλησίον σου, οὐ μὴ γένῃ πλεονέκτης. οὐδὲ κολληθήσῃ ἐκ

[10]   οὐ φάγῃ. πρὸς τί; οὐ μὴ γένῃ, φησίν, παιδοφθόρος οὐδὲ ὁμοιωθήσῃ

[6]   οὖν ἡμῶν ἡ ἐλπίς; μͅ μὴ γένοιτο· ἀλλ’ ἐπεὶ ἐν ἰσχΰ

[19]   ὑπὲρ τῆς ψυχῆς σου ἁγνεύσεις. μὴ γίνου πρὸς μὲν τὸ λαβεῖν

[7]   θεοῦ οὐκ ἠδύνατο παθεῖν εἰ μὴ δι’ ἡμᾶς. ἀλλὰ καὶ σταρωθεὶς

[19]   μνησικακήσεις τῷ ἀδελφῷ σου. οὐ μὴ διψυχήσῃς, πότερον ἔσται ἢ οὔ.

[4]   ἵνα εἰς τὸν μέλλοντα ἀγαπηθῶμεν. μὴ δῶμεν τῇ ἑαυτῶν ψυχῇ ἄνεσιν,

[19]   θεῷ, μισήσεις πᾶσαν ὑπόκρισιν· οὐ μὴ ἐγκαταλιπῃς ἐντολὰς κυρίου. οὐχ ὑψώσεις

[5]   βλέποντες αὐτόν, ὅτε τόν μέλλοντα μὴ εἶναι ἥλιον, ἔργον τῶν χειρῶν

[4]   πρέπει ἀγαπῶντι ἀφ’ ὧν ἔχομεν μὴ ἐλλείπειν, γράφειν ἐσπούδασα, περίψημα ὑμῶν.

[21]   εἰς οὓς ἐργάσησθε τὸ καλόν· μὴ ἐλλειπητε. ἐγγὺς ὁ κύριος καὶ

[21]   καλὸν σκεῦός ἐστιν μεθ’ ὑμῶν, μὴ ἐλλείπητε μηδενὶ ἑαυτῶν, ἀλλὰ συνεχῶς

[12]   ὅτι οὐ δύναται σωθῆναι, ἐὰν μὴ ἐπ’ αὐτῷ ἐλπίσωσιν. καὶ πάλιν

[19]   ἐν αἰσχύνῃ καὶ φόβῳ· οὐ μὴ ἐπιτάξῃς δούλῳ σου ἢ παιδίσκῃ

[4]   τὰ ἔργα τῆς πονηρᾶς ὁδοῦ. μὴ καθ’ ἑαυτοὺς ἐνδύνοντες μονάζετε ὡς

[10]   ἐπικατάρατα ἐν τῷ βυθῷ νήχεται, μὴ κολθμβῶντα ὡς τὰ λοιπά, ἀλλ’

[19]   πότερον ἔσται ἢ οὔ. οὐ μὴ λάβῃς ἐπὶ ματάῳ τὸ ὄνομα

[2]   ἐν τῇ καρδίᾳ ἑαυτοῦ κακίαν μὴ μνησικακέτω, καὶ ὅρκον ψευδῆ μὴ

[7]   ναοῦ. γεγραμμένης ἐντολῆς· Ὃς ἂν μὴ νηστεύσῃ τὴν νηστείαν, θανάτω ἐξολεθρευθύσεται,

[17]   ἢ μελλόντων γράφω ὑμῖν, οὐ μὴ νοήσητε διὰ τὸ ἐν παραβολαῖς

[4]   χρόνος τῆς πίστεως ἡμῶν, ἐὰν μὴ νῦν ἐν τῷ ἀνόμῳ καιρῷ

[2]   περὶ τῆς σωτηρίας ἡμῶν, ἵνα μὴ ὁ πονηρὸς παρείσδυσιν πλάνης ποιήσας

[4]   μου, προσέχειν νῦν ἑαυτοῖς καὶ μὴ ὁμοιοῦσθαί τισιν ἐπισωρεύοντας ταῖς ἁμαρτίαις

[2]   ὅτ’ ἡμῖν λέγει, θέλων ἡμᾶς μὴ ὁμοίως πλανωμένους ἐκείνοις ζητειν, πῶς

[2]   μὴ ἀγαπᾶτε. αἰσθάνεσθαι οὖν ὀφείλομεν, μὴ ὄντες ἀσύνετοι, τὴν γνώμην τῆς

[17]   ἡ ψυχὴ τῇ ἐπιθυμίᾳ μου μὴ παραλελοιπέναι τι τῶν ἀνηκόντων εἰς

[11]   τὸ φέρον ἄφεσιν ἁμαρτιῶν οὐ μὴ προσδέξονται, ἀλλ’ ἑαυτοῖς οἰκοδομήσουσιν. λέγει

[3]   προεφανέρωσεν ἡμῖν περὶ πάντων, ἵνα μὴ προσρησσώμεθα ὡς ἐπήλυτοι τῷ ἐκείνων

[6]   παραβολὴν κυρίου· τίς νοήσει, εἰ μὴ σοφὸς καὶ ἐπιστήμων καὶ ἀγαπῶν

[4]   πρέπει υἱοῖς θεοῦ, ἀντιστῶμεν, ἵνα μὴ σχῇ παρείσδυσιν ὁ μέλας. φύγωμεν

[10]   οὐκ ἔστιν ἐντολὴ θεοῦ τὸ μὴ τρώγειν, Μωϋσῆς δὲ ἐν πνεύματι

[19]   θεὸν ἐλπίζουσιν, μή ποτε οὐ μὴ φοβηθήσονται τὸν ἐπ’ ἀμφοτέροις θεόν·

Chapitre
[2]	μὴ μνησικακέτω, καὶ ὅρκον ψευδῆ	μὴ	ἀγαπᾶτε. αἰσθάνεσθαι οὖν ὀφείλομεν, μὴ
[2]	Χριστοῦ, ἄνευ ζυγοῦ ἀνάγκης, ὤν,	μὴ	ἀνθρωποποίητον ἔχῃ τὴν προσφοράν. λέγει
[19]	οὐδὲ πάλιν γεννηθὲν ἀποκτενεῖς. οὐ	μὴ	ἄρῃς τὴν χεῖρά σου ἀπὸ
[19]	νεότητος διδάξεις φόβον θεοῦ. οὐ	μὴ	γένῃ ἐπιθυμῶν τὰ τοῦ πλησίον
[19]	τὰ τοῦ πλησίον σου, οὐ	μὴ	γένῃ πλεονέκτης. οὐδὲ κολληθήσῃ ἐκ
[10]	οὐ φάγῃ. πρὸς τί; οὐ	μὴ	γένῃ, φησίν, παιδοφθόρος οὐδὲ ὁμοιωθήσῃ
[6]	οὖν ἡμῶν ἡ ἐλπίς; μͅ	μὴ	γένοιτο· ἀλλ’ ἐπεὶ ἐν ἰσχΰ
[19]	ὑπὲρ τῆς ψυχῆς σου ἁγνεύσεις.	μὴ	γίνου πρὸς μὲν τὸ λαβεῖν
[7]	θεοῦ οὐκ ἠδύνατο παθεῖν εἰ	μὴ	δι’ ἡμᾶς. ἀλλὰ καὶ σταρωθεὶς
[19]	μνησικακήσεις τῷ ἀδελφῷ σου. οὐ	μὴ	διψυχήσῃς, πότερον ἔσται ἢ οὔ.
[4]	ἵνα εἰς τὸν μέλλοντα ἀγαπηθῶμεν.	μὴ	δῶμεν τῇ ἑαυτῶν ψυχῇ ἄνεσιν,
[19]	θεῷ, μισήσεις πᾶσαν ὑπόκρισιν· οὐ	μὴ	ἐγκαταλιπῃς ἐντολὰς κυρίου. οὐχ ὑψώσεις
[5]	βλέποντες αὐτόν, ὅτε τόν μέλλοντα	μὴ	εἶναι ἥλιον, ἔργον τῶν χειρῶν
[4]	πρέπει ἀγαπῶντι ἀφ’ ὧν ἔχομεν	μὴ	ἐλλείπειν, γράφειν ἐσπούδασα, περίψημα ὑμῶν.
[21]	εἰς οὓς ἐργάσησθε τὸ καλόν·	μὴ	ἐλλειπητε. ἐγγὺς ὁ κύριος καὶ
[21]	καλὸν σκεῦός ἐστιν μεθ’ ὑμῶν,	μὴ	ἐλλείπητε μηδενὶ ἑαυτῶν, ἀλλὰ συνεχῶς
[12]	ὅτι οὐ δύναται σωθῆναι, ἐὰν	μὴ	ἐπ’ αὐτῷ ἐλπίσωσιν. καὶ πάλιν
[19]	ἐν αἰσχύνῃ καὶ φόβῳ· οὐ	μὴ	ἐπιτάξῃς δούλῳ σου ἢ παιδίσκῃ
[4]	τὰ ἔργα τῆς πονηρᾶς ὁδοῦ.	μὴ	καθ’ ἑαυτοὺς ἐνδύνοντες μονάζετε ὡς
[10]	ἐπικατάρατα ἐν τῷ βυθῷ νήχεται,	μὴ	κολθμβῶντα ὡς τὰ λοιπά, ἀλλ’
[19]	πότερον ἔσται ἢ οὔ. οὐ	μὴ	λάβῃς ἐπὶ ματάῳ τὸ ὄνομα
[2]	ἐν τῇ καρδίᾳ ἑαυτοῦ κακίαν	μὴ	μνησικακέτω, καὶ ὅρκον ψευδῆ μὴ
[7]	ναοῦ. γεγραμμένης ἐντολῆς· Ὃς ἂν	μὴ	νηστεύσῃ τὴν νηστείαν, θανάτω ἐξολεθρευθύσεται,
[17]	ἢ μελλόντων γράφω ὑμῖν, οὐ	μὴ	νοήσητε διὰ τὸ ἐν παραβολαῖς
[4]	χρόνος τῆς πίστεως ἡμῶν, ἐὰν	μὴ	νῦν ἐν τῷ ἀνόμῳ καιρῷ
[2]	περὶ τῆς σωτηρίας ἡμῶν, ἵνα	μὴ	ὁ πονηρὸς παρείσδυσιν πλάνης ποιήσας
[4]	μου, προσέχειν νῦν ἑαυτοῖς καὶ	μὴ	ὁμοιοῦσθαί τισιν ἐπισωρεύοντας ταῖς ἁμαρτίαις
[2]	ὅτ’ ἡμῖν λέγει, θέλων ἡμᾶς	μὴ	ὁμοίως πλανωμένους ἐκείνοις ζητειν, πῶς
[2]	μὴ ἀγαπᾶτε. αἰσθάνεσθαι οὖν ὀφείλομεν,	μὴ	ὄντες ἀσύνετοι, τὴν γνώμην τῆς
[17]	ἡ ψυχὴ τῇ ἐπιθυμίᾳ μου	μὴ	παραλελοιπέναι τι τῶν ἀνηκόντων εἰς
[11]	τὸ φέρον ἄφεσιν ἁμαρτιῶν οὐ	μὴ	προσδέξονται, ἀλλ’ ἑαυτοῖς οἰκοδομήσουσιν. λέγει
[3]	προεφανέρωσεν ἡμῖν περὶ πάντων, ἵνα	μὴ	προσρησσώμεθα ὡς ἐπήλυτοι τῷ ἐκείνων
[6]	παραβολὴν κυρίου· τίς νοήσει, εἰ	μὴ	σοφὸς καὶ ἐπιστήμων καὶ ἀγαπῶν
[4]	πρέπει υἱοῖς θεοῦ, ἀντιστῶμεν, ἵνα	μὴ	σχῇ παρείσδυσιν ὁ μέλας. φύγωμεν
[10]	οὐκ ἔστιν ἐντολὴ θεοῦ τὸ	μὴ	τρώγειν, Μωϋσῆς δὲ ἐν πνεύματι
[19]	θεὸν ἐλπίζουσιν, μή ποτε οὐ	μὴ	φοβηθήσονται τὸν ἐπ’ ἀμφοτέροις θεόν·

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 17/07/2008