Chapitre |
[8] |
τὴν
σποδὸν
παιδία
καὶ
βάλλειν
|
εἰς |
ἄγγη
καὶ
περιτιθέναι
τὸ
ἔριον |
[10] |
ἐκάθισεν,
καθὼς
τὰ
πετεινα
καθήμενα
|
εἰς |
ἁρπαγήν.
ἔχετε
τελείως
καὶ
περὶ |
[5] |
ἀπ’
αὐτοῦ
ἔχοντες
τὴν
χάριν,
|
εἰς |
αὐτὸν
ἐπροφήτευσαν·
αὐτὸς
δέ,
ἵνα |
[12] |
ὅτι
ἐν
αὑτῷ
πάντα
καὶ
|
εἰς |
αὐτόν.
τί
λέγει
πάλιν
Μωϋσῆς |
[6] |
οὖν
ἐκήρυξεν
ὁ
προφήτης·
Εἰσέλθατε
|
εἰς |
γῆν
ῥέουσαν
γάλα
καὶ
μέλι |
[14] |
ἐνισχύσω
σε,
καὶ
ἔδωκά
σε
|
εἰς |
διαθήκην
γένους,
εἰς
φῶς
ἐθνῶν |
[13] |
Ἀβραάμ,
ὅτε
μόνος
πιστεύσας
ἐτέθη
|
εἰς |
δικαιοσύνην;
Ἰδού,
τέθεικά
σε,
Ἀβραάμ, |
[13] |
ἡ
διαθήκη
εἰς
ἡμᾶς
ἢ
|
εἰς |
ἐκείνους.
ἀκούσατε
οὖν
περὶ
τοῦ |
[11] |
ἐν
πίστει
καὶ
ἀγάπῃ,
ἔσται
|
εἰς |
ἐπιστροφὴν
καὶ
ἐλπίδα
πολλοῖς.
καὶ |
[7] |
τὴν
κεφαλὴν
αὐτοῦ,
καὶ
οὕτως
|
εἰς |
ἔρημον
βληθήτω.
καὶ
ὅταν
γένηται |
[15] |
ἄγομεν
τὴν
ἡμέραν
τὴν
ὀγόην
|
εἰς |
εὐφροσύνην,
ἐν
ᾗ
καὶ
ὁ |
[13] |
πρῶτος,
καὶ
εἰ
ἡ
διαθήκη
|
εἰς |
ἡμᾶς
ἢ
εἰς
ἐκείνους.
ἀκούσατε |
[12] |
διὰ
τὰς
ἁμαρτίας
αὐτῶν
παρεδόθησαν
|
εἰς |
θάνατον·
λέγει
εἰς
τὴν
καρδίαν |
[12] |
παράβασις
διὰ
τὴν
παράβασιν
αὐτῶν
|
εἰς |
θλῖψιν
θανάτου
παραδοθήσονται.
πέρας
γέ |
[5] |
ὁ
κύριος
παραδοῦναι
τὴν
σάρκα
|
εἰς |
καταφθοράν,
ἵνα
τῇ
ἀφέσει
τῶν |
[16] |
παραδώσει
καὶ
τὸν
πύργον
αὐτῶν
|
εἰς |
καταφθοράν.
καὶ
ἐγενετο
καθ’
ἃ |
[6] |
ἀπεδοκίμασαν
οἱ
οἰκοδομοῦντες,
οὗτος
ἐγενήθη
|
εἰς |
κεφαλὴν
γωνίας.
καὶ
πάλιν
λέγει· |
[14] |
αὐτὸς
δὲ
κύριος
ἡμῖν
ἔδωκεν
|
εἰς |
λαὸν
κληρονομίας,
δι’
ἡμᾶς
ὑπομείνας. |
[19] |
διὰ
λόγου
κοπιῶν
καὶ
πορευόμενος
|
εἰς |
λύτρωσιν
ἁμαρτιῶν
σου.
οὐ
διστάσεις |
[8] |
δὲ
τρεῖς
παῖδες
οἱ
ῥαντίζοντες;
|
εἰς |
μαρτυριον
Ἀβραάμ,
Ἰσαάκ,
Ἰακώβ,
ὅτι |
[9] |
γῆ,
ὅτι
κύριος
ἐλάλησεν
ταῦτα
|
εἰς |
μαρτύριον.
καὶ
πάλιν
λέγει·
Ἀκούσατε |
[8] |
εὐαγγελίου
τὴν
ἐξουσίαν
(οὖσιν
δεκάδυο
|
εἰς |
μαρτύριον
τῶν
φυλῶν
ὅτι
δεκάδυο |
[5] |
Ἰδού,
τέθεικά
μου
τὸν
νῶτον
|
εἰς |
μάστιγας,
τὰς
δὲ
σιαγόνας
εἰς |
[1] |
ἔσται
μοι
τοιούτοις
πνεύμασιν
ὑπηρετήσαντι
|
εἰς |
μισθόν,
ἐσπούδασα
κατὰ
μικρὸν
ὑμῖν |
[5] |
ἔχων
ὁδοῦ
δικαιοσύνης
γνῶσιν
ἑαυτὸν
|
εἰς |
ὁδὸν
σκότους
ἀποσυνέχει.
ἔτι
δὲ |
[7] |
λαβέτω
ὁ
ἱερεὺς
τὸν
ἕνα
|
εἰς |
ὁλοκαύτωμα
ὑπὲρ
ἁμαρτιῶν.
τὸν
δὲ |
[15] |
ἐκ
νεκρῶν
καὶ
φανερωθεὶς
ἀνέβη
|
εἰς |
οὐρανοίς.
~Ἔτι
δὲ
καὶ
περὶ |
[21] |
λαμβάνετε
συμβουλίαν·
ἔχετε
μεθ’
ἑαυτῶν
|
εἰς |
οὓς
ἐργάσησθε
τὸ
καλόν·
μὴ |
[5] |
εἰς
μάστιγας,
τὰς
δὲ
σιαγόνας
|
εἰς |
ῥαπίσματα.
τὸ
δὲ
πρόσωπόν
μου |
[6] |
ἐπεὶ
ὡς
λίθος
ἰσχυρὸς
ἐτέθη
|
εἰς |
συντριβήν·
Ἰδού,
ἐμβαλῶ
εἰς
τὰ |
[9] |
Καὶ
μὴν
περιτέτμηται
ὁ
λαὸς
|
εἰς |
σφραγῖδα.
ἀλλὰ
καὶ
πᾶς
Σύρος |
[17] |
μὴ
παραλελοιπέναι
τι
τῶν
ἀνηκόντων
|
εἰς |
σωτηρίαν.
ἐὰν
γὰρ
περὶ
τῶν |
[14] |
φῶς
ἐθνῶν,
τοῦ
εἶναί
σε
|
εἰς |
σωτηρίαν
ἕως
ἐσχάτου
τῆς
γῆς, |
[10] |
οἱ
ἰχθύες
πορεύονται
ἐν
σκότει
|
εἰς |
τὰ
βάθη·
καὶ
ἐν
ὁδῷ |
[6] |
ἐτέθη
εἰς
συντριβήν·
Ἰδού,
ἐμβαλῶ
|
εἰς |
τὰ
θεμέλια
Σιὼν
λίθον
πολυτελῆ, |
[5] |
τοῖς
ἐνεστῶσιν
ἡμᾶς
ἐσόφισεν,
καὶ
|
εἰς |
τὰ
μέλλοντα
οὐκ
ἐσμὲν
ἀσύνετοι. |
[5] |
αὐτοῦ
ὑπάρχοντα,
ἐμβλέποντες
οὐκ
ἰσχύουσιν
|
εἰς |
τὰς
ἀκτῖνας
αὐτοῦ
ἀντοφθαλμῆσαι;
οὐκοῦν |
[12] |
κατάσκοπον
τῆς
γῆς·
Λαβε
βιβλίον
|
εἰς |
τὰς
χεῖράς
σου
καὶ
γράψον, |
[4] |
ἡμῶν
μέν·
ἀλλ’
ἐκεῖνοι
οὕτως
|
εἰς |
τέλος
ἀπωλεσαν
αὐτὴν
λαβόντος
ἤδη |
[10] |
ὁμοιωθήσῃ
κολλώμενος
ἀντρώποις
τοιούτοις,
οἵτινες
|
εἰς |
τέλος
εἰσὶν
ἀσεβεῖς
καὶ
κεκριμένοι |
[19] |
παρέλαβες,
μήτε
προστιθεὶς
μήτε
ἀφαιρῶν,
|
εἰς |
τέλος
μισήσεις
τὸ
πονηρόν.
κρινεῖς |
[6] |
οὐκοῦν
ἡμεῖς
ἐσμέν,
οὓς
εἰσήγαγεν
|
εἰς |
τὴν
γῆν
ἀγαθήν.
τί
οὖν |
[6] |
λέγει
κύριος
ὁ
θεός·
Ἐισέλθατε
|
εἰς |
τὴν
γῆν
τὴν
ἀγαθήν,
ἣν |
[13] |
ἦν·
ὁ
γὰρ
Ἰωσὴφ
προσήγαγεν
|
εἰς |
τὴν
δεξιὰν
χεῖρα
τοῦ
πατρὸς |
[7] |
ἄγει
ὁ
βαστάζων
τὸν
τράγον
|
εἰς |
τὴν
ἔρημον
καὶ
ἀφαιρεῖ
τὸ |
[4] |
ἡ
τοῦ
ἠγαπημένου
Ἰησοῦ
ἐγκατασφραγισθῇ
|
εἰς |
τὴν
καρδίαν
ἡμῶν
ἐν
ἐπίδι |
[12] |
αὐτῶν
παρεδόθησαν
εἰς
θάνατον·
λέγει
|
εἰς |
τὴν
καρδίαν
Μωϋσέως
τὸ
πνεῦμα, |
[16] |
ὑμῖν,
ὡς
πλανώμενος
οἱ
ταλαίπωροι
|
εἰς |
τὴν
οἰκοδομὴν
ἤλπισαν,
καὶ
οὐκ |
[21] |
ἐσπούδασα
γράψαι
ἀφ’
ὧν
ἠδυνήθην,
|
εἰς |
τὸ
εὐφρᾶναι
ὑμᾶς.
σώζεσθε,
ἀγάπης |
[8] |
ὅτι
δεκάδυο
φυλαὶ
τοῦ
Ἰσραεήλ)
|
εἰς |
τὸ
κηρύσσειν.
διὰ
τί
δὲ |
[11] |
λέγει
ὅτι
ἡμεῖς
μὲν
καταβαίνομεν
|
εἰς |
τὸ
ὕδωρ
γέμοντες
ἁμαρτιῶν
καὶ |
[11] |
ἐπὶ
τὸν
σταυρὸν
ἐλπίσαντες
κατέβησαν
|
εἰς |
τὸ
ὕδωρ,
ὅτι
τὸν
μὲν |
[9] |
Τίς
ἐστιν
ὁ
θέλων
ζῆσαι
|
εἰς |
τὸν
αἰῶνα;
ἀκοῇ
ἀκουσάτω
τῆς |
[8] |
οἱ
ἐλπίζοντες
ἐπ’
αὐτὸν
ζήσονται
|
εἰς |
τὸν
αἰῶνα.
διὰ
τί
δὲ |
[6] |
ὃς
ἐλπίσει
ἐπ’
αὐτὸν
ζήσετα
|
εἰς |
τὸν
αἰῶνα.
ἐπὶ
λίθον
οὖν |
[11] |
τούτων
λαλουμένων
καὶ
πιστεύσῃ,
ζήσεται
|
εἰς |
τὸν
αἰῶνα.
~Ὁμοίως
πάλιν
περὶ |
[12] |
μή,
φησίν,
ἐλπίσωσιν
ἐπ’
αὐτῷ
|
εἰς |
τὸν
αἰῶνα
πολεμηθήσονται.
τίθησιν
οὖν |
[11] |
ἂν
φάγῃ
ἀπὸ
τούτων,
ζήσεται
|
εἰς |
τὸν
αἰῶνα,
τοῦτο
λέγει·
ὃς |
[11] |
ἂν
φάγῃ
ἐξ
αὐτῶν,
ζήσεται
|
εἰς |
τὸν
αἰῶνα.
τοῦτο
λέγει
ὅτι |
[16] |
γὰρ
ποθῶν
σωθῆναι
βλέπει
οὐκ
|
εἰς |
τὸν
ἄνθρωπον,
ἀλλ’
εἰς
τὸν |
[16] |
οὐκ
εἰς
τὸν
ἄνθρωπον,
ἀλλ’
|
εἰς |
τὸν
ἐν
αὐτῷ
κατοικοῦντα
καὶ |
[9] |
περιτομὴν
δούς,
ἐν
πνεύματι
προβλέψας
|
εἰς |
τὸν
Ἰησοῦν
περιέτεμεν,
λαβὼν
τριῶν |
[4] |
πλάνην
τοῦ
νῦν
καιροῦ,
ἵνα
|
εἰς |
τὸν
μέλλοντα
ἀγαπηθῶμεν.
μὴ
δῶμεν |
[3] |
ἐὰν
ἴδῃς
περίβαλε·
ἀστέγους
εἴσαγε
|
εἰς |
τὸν
οἶκον
σου,
καὶ
ἐὰν |
[18] |
ἐστιν
κύριος
ἀπὸ
αἰώνων
καὶ
|
εἰς |
τοὺς
αἰῶνας,
ὁ
δὲ
ἄρχων |
[1] |
κύριος,
καὶ
πάντως
ἀναγκάζομαι
κἀγὼ
|
εἰς |
τοῦτο,
ἀγαπᾶν
ὑμᾶς
ὑπὲρ
τὴν |
[5] |
οὐκοῦν
ὁ
υἱὸς
τοῦ
θεοῦ
|
εἰς |
τοῦτο
ἐν
σαρκὶ
ἦλθεν,
ἵνα |
[14] |
διαθήκην
κυρίου
Ἰησοῦ
λάβωμεν,
ὃς
|
εἰς |
τοῦτο
ἡτοιμάσθη,
ἵνα
ἀυτὸς
φανείς, |
[7] |
εἶναι.
πῶς
γὰρ
ὅμοιος
ἐκείνῳ;
|
εἰς |
τοῦτο
ὁμοίους
τοὺς
τράγους,
καλούς, |
[3] |
σου
καὶ
ψυχὴν
τεταπεινωμένην
ἐλεήσῃς.
|
εἰς |
τοῦτο
οὖν,
ἀδελφοί,
ὁ
μακρόθυμος |
[6] |
τὰ
ἔσχατα
ὡς
τὰ
πρῶτα.
|
εἰς |
τοῦτο
οὖν
ἐκήρυξεν
ὁ
προφήτης· |
[5] |
θανάτῳ
τοὺς
προφήτας
αὐτοῦ.
οὐκοῦν
|
εἰς |
τοῦτο
ὑπέμεινεν,
λέγει
γὰρ
ὁ |
[1] |
πλουσίων
τῶν
τοῦ
θεοῦ
δικαιωμάτων
|
εἰς |
ὑμᾶς,
ὑπέρ
τι
καὶ
καθ’ |
[14] |
ἔδωκά
σε
εἰς
διαθήκην
γένους,
|
εἰς |
φῶς
ἐθνῶν
ἀνοῖξαι
ὀφθαλμοὺς
τυφλῶν |
[14] |
προφήτης
λέγει·
Ἰδού,
τέθεικά
σε
|
εἰς |
φῶς
ἐθνῶν,
τοῦ
εἶναί
σε |