Chapitre |
[19] |
φονεύσεῖς
τέκνον
ἐν
φθορᾷ,
οὐδὲ
|
πάλιν |
γεννηθὲν
ἀποκτενεῖς.
οὐ
μὴ
ἄρῃς |
[11] |
ὑμῶν
μελετήσει
φόβον
κυρίου.
καὶ
|
πάλιν |
ἐν
ἀλλῳ
προφήτῃ
λέγει·
Και |
[6] |
ἴδε
οὖν,
ἡμεῖς
ἀναπεπλάσμεθα,
καθὼς
|
πάλιν |
ἐν
ἑτέρῳ
προφήτῃ
λέγει·
Ἰδού, |
[12] |
μὴ
ἐπ’
αὐτῷ
ἐλπίσωσιν.
καὶ
|
πάλιν |
ἐν
ἑτέρῳ
προφήτῃ
λέγει·
Ὅλην |
[12] |
ἐξέτεινεν
τὰς
χεῖρας,
καὶ
οὕτως
|
πάλιν |
ἐνίκα
ὁ
Ἰσραήλ.
εἶτα,
ὁπόταν |
[11] |
ἐπιστροφὴν
καὶ
ἐλπίδα
πολλοῖς.
καὶ
|
πάλιν |
ἕτερος
προφήτης
λέγει.
Καὶ
ἦν |
[9] |
τράχηλον
ὑμῶν
οὐ
σκληρυνεῖτε.
λάβε
|
πάλιν· |
Ἰδού,
λέγει
κύριος,
πάντα
τὰ |
[12] |
ἐπ’
ἐσχάτων
τῶν
ἡμερῶν.
ἴδε
|
πάλιν |
Ἰησοῦς,
οὐχὶ
υἱὸς
ἀνθρωπου,
ἀλλὰ |
[6] |
τῆς
καρδίας.
λέγει
γὰρ
κύριος
|
πάλιν· |
Καὶ
ἐν
τίνι
ὀφθήσομαι
τῷ |
[9] |
ἀκοὴν
ὠτίου
ἡπήκουσάν
μου.
καὶ
|
πάλιν |
λέγει·
Ἀκοῇ
ἀκούσονται
οἱ
πόρρωθεν, |
[9] |
φωνῆς
τοῦ
παιδός
μου.
καὶ
|
πάλιν |
λέγει·
Ἀκουε
οὐρανέ,
καὶ
ἐνωτίζου |
[9] |
κύριος,
τὰς
καρδίας
ὑμῶν.
καὶ
|
πάλιν |
λέγει·
Ἄκουε
Ἰσραήλ,
ὅτι
τάδε |
[9] |
ἐλάλησεν
ταῦτα
εἰς
μαρτύριον.
καὶ
|
πάλιν |
λέγει·
Ἀκούσατε
λόγον
κυρίου,
ἄρχοντες |
[9] |
ἄρχοντες
τοῦ
λαοῦ
τούτου.
καὶ
|
πάλιν |
λέγει·
Ἀκούσατε,
τέκνα,
φωνῆς
βοῶντος |
[6] |
ἐγενήθη
εἰς
κεφαλὴν
γωνίας.
καὶ
|
πάλιν |
λέγει·
Αὔτη
ἐστὶν
ἡ
ἡμέρα |
[16] |
ἐλπὶς
αὐτῶν.
πέρας
γέ
τοι
|
πάλιν |
λέγει·
Ἰδού,
οἱ
καθελόντες
τὸν |
[5] |
πονηρευομένων
συναγωγαὶ
ἐπανεστησάν
μοι.
καὶ
|
πάλιν |
λέγει·
Ἰδού,
τέθεικά
μου
τὸν |
[10] |
τελείως
καὶ
περὶ
τῆς
βρώσεως.
|
πάλιν |
λέγει
Μωϋσῆς·
Φάγεσθε
πᾶν
διχηλοῦν |
[11] |
ὡς
πετεινοῦ
νοσσιᾶς
ἀφῃρημενοι.
καὶ
|
πάλιν |
λέγει
ὁ
προφήτης·
Ἐγὼ
πορεύσομαι |
[12] |
ὑποπόδιον
τῶν
ποδῶν
σου.
καὶ
|
πάλιν |
λέγει
οὕτως
Ἡσαΐας·
Εἶπεν
κύριος |
[12] |
καὶ
εἰς
αὐτόν.
τί
λέγει
|
πάλιν |
Μωϋσῆς
Ἰησοῦ,
υἱῷ
Ναυή,
ἐπιθεὶς |
[12] |
καὶ
ἀντιλέγοντα
ὁδῷ
δικαίᾳ
μου.
|
πάλιν |
Μωϋσῆς
ποιεῖ
τύον
τοῦ
Ἰησοῦ, |
[14] |
σκότει.
γινώσκομεν
οὖν,
πόθεν
ἐλυτρώθημεν.
|
πάλιν |
ὁ
προφήτης
λέγει·
Ἰδού,
τέθεικά |
[14] |
ὁ
λυτρωσάμενός
σε
θεός.
καὶ
|
πάλιν |
ὁ
προφήτης
λέγει·
Πνεῦμα
κυρίου |
[6] |
ὡς
στερεὰν
πέτραν.
λέγει
δὲ
|
πάλιν |
ὁ
προφήτης·
Λίθον
ὃν
ἀπεδοκίμασαν |
[6] |
ἀγάπης
ὑμῶν.
τί
οὖν
λέγει
|
πάλιν |
ὁ
προφητης;
Περιέσχεν
με
συναγωγὴ |
[8] |
τὸ
κόκκινον
ἐπὶ
ξύλον
(ἴδε
|
πάλιν |
ὁ
τύπος
ὁ
τοῦ
σταυροῦ |
[12] |
ὁταν
ξύλου
αἷμα
στάξῃ.
ἔχεις
|
πάλιν |
περὶ
τοῦ
σταυροῦ
καὶ
τοῦ |
[12] |
ζήσεται
εἰς
τὸν
αἰῶνα.
~Ὁμοίως
|
πάλιν |
περὶ
τοῦ
σταυροῦ
ὁρίζει
ἐν |
[3] |
τῆς
ζωῆς
ἡμῶν.
~Λέγει
οὖν
|
πάλιν |
περὶ
τούτων
πρὸς
αὐτούς·
Ἱνατί |
[9] |
ἤκουσαν
φωνῆς
κυρίου.
~Λέγει
γὰρ
|
πάλιν |
περὶ
τῶν
ὠτίων,
πῶς
περιέτεμεν |
[2] |
ἔχῃ
τὴν
προσφοράν.
λέγει
δὲ
|
πάλιν |
πρὸς
αὐτούς·
Μὴ
ἐγὼ
ἐνετειλάμην |
[10] |
δὲ
πεινᾷ
κραυγάζει,
καὶ
λαβὼν
|
πάλιν |
σιωπᾷ.
Οὐδὲ
φάγῃ
τὸν
ἀετὸν |
[6] |
γῆν.
ταῦτα
πρὸς
τὸν
υἱόν.
|
πάλιν |
σοι
ἐπιδειξω,
πῶς
πρὸς
ἡμᾶς |
[9] |
κύριος
ὁ
θεός
σου.
καὶ
|
πάλιν |
τὸ
πνεῦμα
κυρίου
προφητεύει·
Τίς |
[12] |
τοῦ
σταυροῦσθαι
μέλλοντος.
λέγει
δὲ
|
πάλιν |
τῷ
Μωϋσῇ,
πολεμουμένου
τοῦ
Ἰσραὴλ |
[14] |
συνῆκεν
Μωϋσῆς,
ὅτι
ἐποίησαν
ἑαυτοῖς
|
πάλιν |
χωνέματα,
καὶ
ἔρριψεν
ἐκ
τῶν |