Chapitre |
[20] |
μαγεία,
πλεονεξία,
ἀφοβία
θεοῦ·
διῶκται
|
τῶν |
ἀγαθῶν,
μισοῦντες
ἀλήθειαν,
ἀγαπῶντες
ψεῦδος, |
[19] |
καθ’
ἑκάστην
ἡμέραν
τὰ
πρόσωπα
|
τῶν |
ἁγίων,
ἢ
διὰ
λόγου
κοπιῶν |
[7] |
δέ,
ὅτι
τὸ
ἔριον
μέσον
|
τῶν |
ἀκανθῶν
τιθέασιν;
τύπος
ἐστὶν
τοῦ |
[12] |
Μωϋσῇ,
πολεμουμένου
τοῦ
Ἰσραὴλ
ὑπὸ
|
τῶν |
ἀλλοφύλων,
καὶ
ἵνα
ὑπομνήσῃ
αὐτοὺς |
[5] |
εἰς
καταφθοράν,
ἵνα
τῇ
ἀφέσει
|
τῶν |
ἁμαρτιῶν
ἁγνισθῶμεν,
ὅ
ἐστιν
ἐν |
[5] |
σαρκὶ
ἦλθεν,
ἵνα
τὸ
τέλειον
|
τῶν |
ἁμαρτιῶν
ἀνακεφαλαιώσῃ
τοῖς
διώξασιν
ἐν |
[16] |
πῶς,
μάθετε.
λαβόντες
τὴν
ἄφεσιν
|
τῶν |
ἁμαρτιῶν
καὶ
ἐλπίσαντες
ἐπὶ
τὸ |
[8] |
οἱ
εὐαγγελισάμενοι
ἡμῖν
τὴν
ἄφεσιν
|
τῶν |
ἁμαρτιῶν
καὶ
τὸν
ἁνισμὸν
τῆς |
[8] |
τὸν
λαόν,
ἵνα
ἁγνίζωνται
ἀπὸ
|
τῶν |
ἁμαρτιῶν;
νοεῖτε,
πῶς
ἐν
ἁπλότητι |
[7] |
προσφερομένου
τῇ
νηστείᾳ
ὑπὲρ
πασῶν
|
τῶν |
ἁμαρτιῶν.
προσέχετε
ἀκριβῶς·
Καὶ
φαγέτωσαν |
[12] |
φοβούμενος
καὶ
συνίων
τὴν
πλάνην
|
τῶν |
ἁμαρτωλῶν·
Εἶπεν
κύριος
τῷ
κυρίῳ |
[17] |
ἐπιθυμίᾳ
μου
μὴ
παραλελοιπέναι
τι
|
τῶν |
ἀνηκόντων
εἰς
σωτηρίαν.
ἐὰν
γὰρ |
[10] |
περὶ
βρώσεως
προσεδέξαντο.
λαμβάνει
δὲ
|
τῶν |
αὐτῶν
τριῶν
δογμάτων
γνῶσιν
Δαυείδ |
[4] |
ὃς
ταπεινώσει
τρεῖς
ὑφ’
ἓν
|
τῶν |
βασιλέων.
ὁμοίως
περὶ
τοῦ
αὐτοῦ |
[10] |
τῷ
στόματι
κύει.
περὶ
μὲν
|
τῶν |
βρωμάτων
λαβὼν
Μωϋσῆς
τρία
δόγματα |
[16] |
αὐτοῦ
τῆς
ἐπαγγελίας,
ἡ
σοφία
|
τῶν |
δικαιωμάτων,
αἱ
ἐντολαὶ
τῆς
διδαχῆς, |
[21] |
ὑμῖν
σοφίαν,
σύνεσιν,
ἐπιστήμην,
γνῶσιν
|
τῶν |
δικαιωμάτων
αὐτοῦ,
ὑπομονήν.
γίνεσθε
δὲ |
[18] |
τοῦ
σκότους.
διαφορὰ
δὲ
πολλὴ
|
τῶν |
δύο
ὁδῶν.
ἐφ’
ἧς
μὲν |
[10] |
διδαιώματα
κυρίου
καὶ
τηρούντων,
μετὰ
|
τῶν |
εἰδότων,
ὅτι
ἡ
μελέτη
ἐστὶν |
[9] |
Ἄραψ
καὶ
πάντες
οἱ
ἱερεῖς
|
τῶν |
εἰδώλων.
ἄρα
οὖν
κἀκεῖνοι
ἐκ |
[4] |
νόμῳ.
~Δεῖ
οὖν
ἡμᾶς
περὶ
|
τῶν |
ἐνεστώτων
ἐπιπολὺ
ἐραυνῶντας
ἐκζητεῖν
τὰ |
[17] |
εἰς
σωτηρίαν.
ἐὰν
γὰρ
περὶ
|
τῶν |
ἐνεστώτων
ἢ
μελλόντων
γράφω
ὑμῖν, |
[21] |
δοξασθήσεται·
ὁ
ἐκεῖνα
ἐκλεγόμενος
μετὰ
|
τῶν |
ἔργων
αὐτοῦ
συναπολεῖται.
διὰ
τοῦτο |
[4] |
φύγωμεν
οὖν
τελείως
ἀπὸ
πάντων
|
τῶν |
ἔργων
τῆς
ἀνομίας,
μήποτε
καταλάβῃ |
[16] |
ἐχτρῶν·
νῦν
καὶ
αὐτοι
οἱ
|
τῶν |
ἐχθρῶν
ὑπηρέται
ἀνοικοδομήσουσιν
καὶ
ὁ |
[16] |
τὸ
πολεμεῖν
αὐτοὺς
καθῃρέθη
ὑπὸ
|
τῶν |
ἐχτρῶν·
νῦν
καὶ
αὐτοι
οἱ |
[12] |
υἱὸς
τοῦ
θεοῦ
ἐπ’
ἐσχάτων
|
τῶν |
ἡμερῶν.
ἴδε
πάλιν
Ἰησοῦς,
οὐχὶ |
[7] |
κύριος,
ἐπεὶ
καὶ
αὐτὸς
ὑπὲρ
|
τῶν |
ἡμετέρων
ἁμαρτιῶν
ἔμελλεν
τὸ
σκεῦος |
[6] |
ἡμῶν
τὸν
ἄνθρωπον,
καὶ
ἀρχέτωσαν
|
τῶν |
θηρίων
τῆς
γῆς
καὶ
τῶν |
[2] |
ὅτε
μέν·
Τί
μοι
πλῆθος
|
τῶν |
θυσιῶν
ὑμῶν;
λέγει
κύριος.
πλήρης |
[6] |
αὐξανέσθωσαν
καὶ
πληθυνέσθωσαν
καὶ
ἀρχέτωσαν
|
τῶν |
ἰχθύων
ἢ
πετεινῶν
τοῦ
οὐρανοῦ; |
[6] |
τῶν
πετεινῶν
τοῦ
οὐρανοῦ
καὶ
|
τῶν |
ἰχθύων
τῆς
θαλάσσης.
καὶ
εἶπεν |
[6] |
καὶ
νοῦν
θέμενος
ἐν
ἡμῖν
|
τῶν |
κρυφίων
αὐτοῦ·
λέγει
γὰρ
ὁ |
[10] |
ῥήματος
ἐν
τῇ
καρδίᾳ,
μετὰ
|
τῶν |
λαλούντων
τὰ
διδαιώματα
κυρίου
καὶ |
[4] |
ὡς
ἐταπείνωσεν
ὑφ’
ἓν
τρία
|
τῶν |
μεγάλων
κεράτων.
συιέναι
οὖν
ὀφείλετε. |
[10] |
τῶν
φοβουμένων
τὸν
κύριον,
μετὰ
|
τῶν |
μελετώντων
ὃ
ἔλαβον
διάσταλμα
ῥήματος |
[1] |
παρεληλυθότα
καὶ
τὰ
ἐνεστῶτα,
καὶ
|
τῶν |
μελλόντων
δοὺς
ἀπαρχὰς
ἡμῖν
γεύσεως, |
[3] |
οὐχ
ὑπερόψῃ
αὐτόν,
οὐδὲ
ἀπὸ
|
τῶν |
οικείων
τοῦ
σπέρματός
σου.
τότε |
[6] |
τῶν
θηρίων
τῆς
γῆς
καὶ
|
τῶν |
πετεινῶν
τοῦ
οὐρανοῦ
καὶ
τῶν |
[13] |
τέθεικά
σε,
Ἀβραάμ,
πατέρα
ἐθνῶν
|
τῶν |
πιστευόντων
δι’
ἀκροβυστίας
τῷ
θεῷ. |
[16] |
θρόνος,
ἡ
δὲ
γῆ
ὑποπόδιον
|
τῶν |
ποδῶν
μου·
ποῖον
οἶκον
οἰκοδομήσετέ |
[12] |
θῶ
τοὺς
ἐχθρούς
σου
ὑποπόδιον
|
τῶν |
ποδῶν
σου.
καὶ
πάλιν
λέγει |
[19] |
τῷ
πνεύματι·
οὐ
κολληθήσῃ
μετὰ
|
τῶν |
πορευομένων
ἐν
ὁδῷ
θανάτου,
μισήσεις |
[2] |
πεφανέρωκεν
γὰρ
ἡμῖν
διὰ
πάντων
|
τῶν |
προφητῶν,
ὅτι
οὔτε
θυσιῶν
οὔτε |
[1] |
γὰρ
ἡμῖν
ὁ
δεσπότης
διὰ
|
τῶν |
προφητῶν
τὰ
παρεληλυθότα
καὶ
τὰ |
[1] |
Μεγάλων
μὲν
ὄντων
καὶ
πλουσίων
|
τῶν |
τοῦ
θεοῦ
δικαιωμάτων
εἰς
ὑμᾶς, |
[11] |
τὸ
πεφυτευμένον
παρὰ
τὰς
διεξόδους
|
τῶν |
ὑδάτων,
ὁ
τὸν
καρπὸν
αὐτοῦ |
[10] |
τί
οὖν
λέγει;
κολλᾶσθε
μετὰ
|
τῶν |
φοβουμένων
τὸν
κύριον,
μετὰ
τῶν |
[8] |
ἐξουσίαν
(οὖσιν
δεκάδυο
εἰς
μαρτύριον
|
τῶν |
φυλῶν
ὅτι
δεκάδυο
φυλαὶ
τοῦ |
[15] |
ἐν
ἓξ
ἡμέραις
τὰ
ἔργα
|
τῶν |
χειρῶν
αὐτοῦ,
καὶ
συνετέλεσεν
ἐν |
[4] |
ἔριψεν
τὰς
δύο
πλάκας
ἐκ
|
τῶν |
χειρῶν
αὐτοῦ·
καὶ
συνετρίβη
αὐτῶν |
[5] |
μέλλοντα
μὴ
εἶναι
ἥλιον,
ἔργον
|
τῶν |
χειρῶν
αὐτοῦ
ὑπάρχοντα,
ἐμβλέποντες
οὐκ |
[14] |
πάλιν
χωνέματα,
καὶ
ἔρριψεν
ἐκ
|
τῶν |
χειρῶν,
καὶ
συνετρίβησαν
αἱ
πλάκες |
[2] |
τίς
γὰρ
ἐξεζήτησεν
ταῦτα
ἐκ
|
τῶν |
χειρῶν
ὑμῶν;
πατεῖν
μου
τὴν |
[9] |
κυρίου.
~Λέγει
γὰρ
πάλιν
περὶ
|
τῶν |
ὠτίων,
πῶς
περιέτεμεν
ἡμῶν
τὴν |