Chapitre |
[3] |
ψυχὴν
τεταπεινωμένην
ἐλεήσῃς.
εἰς
τοῦτο
|
οὖν, |
ἀδελφοί,
ὁ
μακρόθυμος
προβλέψας,
ὡς |
[6] |
ἀγαπῶν
τὸν
κύριον
αὐτοῦ;
ἐπεὶ
|
οὖν |
ἀνακαινίσας
ἡμᾶς
ἄλλον
τύπον,
ὡς |
[6] |
μου
ἔβαλον
κλῆρον.
ἐν
σαρκὶ
|
οὖν |
αὐτοῦ
μέλλοντος
φανεροῦσθαι
καὶ
πάσχειν, |
[1] |
τελείαν
ἔχητε
τὴν
γνῶσιν.
Τρία
|
οὖν |
δόγνατά
ἐστιν
κυρίου·
ζωῆς
ἐλπίς, |
[6] |
ὡς
τὰ
πρῶτα.
εἰς
τοῦτο
|
οὖν |
ἐκήρυξεν
ὁ
προφήτης·
Εἰσέλθατε
εἰς |
[12] |
κηρύγματι
καλεῖ
τὸν
λαόν.
ἐλθόντες
|
οὖν |
ἐπὶ
τὸ
αὐτὸ
ἐδέοντο
Μωϋσέως, |
[6] |
ἔθηκα
ὡς
στερεὰν
πετραν.
~Ὅτε
|
οὖν |
ἐποίησεν
τὴν
ἐντολήν,
τί
λέγει; |
[21] |
πενήτων
ἄνομοι
κριταί,
πανθαμάρτητοι.
~Καλὸν
|
οὖν |
ἐστὶν
μαθόντα
τὰ
δικαιώματα
τοῦ |
[13] |
καὶ
τῆς
διαθήκης
κληρονόμον.
εἰ
|
οὖν |
ἔτι
καὶ
διὰ
τοῦ
Ἀβραὰμ |
[9] |
ἄνδρας
δεκαοκτὼ
καὶ
τριακοσίους.
τίς
|
οὖν |
ἡ
δοθεῖσα
αὐτῷ
γνῶσις;
μάθετε, |
[19] |
σπεύσῃ
τοῖς
ἔργοις
αὐτοῦ.
ἔσιν
|
οὖν |
ἡ
δοθεῖσα
ἡμῖν
γνῶσις
τοῦ |
[4] |
ἐπήλυτοι
τῷ
ἐκείνων
νόμῳ.
~Δεῖ
|
οὖν |
ἡμᾶς
περὶ
τῶν
ἐνεστώτων
ἐπιπολὺ |
[6] |
μέλι
καὶ
κατακυριεύσατε
αὐτῆς.
ἴδε
|
οὖν, |
ἡμεῖς
ἀναπεπλάσμεθα,
καθὼς
πάλιν
ἐν |
[6] |
εἰς
τὸν
αἰῶνα.
ἐπὶ
λίθον
|
οὖν |
ἡμῶν
ἡ
ἐλπίς;
μͅ
μὴ |
[15] |
καθαραῖς
καὶ
καρδίᾳ
καθαρᾷ.
εἰ
|
οὖν |
ἣν
ὁ
θεὸς
ἡμέραν
ἡγίασεν |
[6] |
μέλιτι,
εἶτα
γάλακτι
ζωοοιεῖται·
οὕτως
|
οὖν |
καὶ
ἡμεῖς
τῇ
πίστει
τῆς |
[15] |
παρακαλέσαι
πάντας
τοὺς
πενθοῦντας.
~Ἔτι
|
οὖν |
καὶ
περὶ
τοῦ
σαββάτου
γέγραπται |
[9] |
οἱ
ἱερεῖς
τῶν
εἰδώλων.
ἄρα
|
οὖν |
κἀκεῖνοι
ἐκ
τῆς
διαθήκης
αὐτῶν |
[6] |
πλάσις
τοῦ
Ἀδὰμ
ἐγένετο.
τί
|
οὖν |
λέγει
Εἰς
τὴν
γῆν
τὴν |
[7] |
ἐπὶ
τὸ
θυσιαστήριον
τελεσθῇ.
τί
|
οὖν |
λέγει
ἐν
τῷ
προφήτῃ;
Καὶ |
[10] |
εἶπεν
βλέπων
τὴν
ἐντολήν.
τί
|
οὖν |
λέγει;
κολλᾶσθε
μετὰ
τῶν
φοβουμένων |
[6] |
περίψημα
τῆς
ἀγάπης
ὑμῶν.
τί
|
οὖν |
λέγει
πάλιν
ὁ
προφητης;
Περιέσχεν |
[13] |
τέλειον
τῆς
γνώσεως
ἡμῶν.
τί
|
οὖν |
λέγει
τῷ
Ἀβραάμ,
ὅτε
μόνος |
[12] |
δὲ
ἐν
σαρκὶ
φανερωθείς.
ἐπεὶ
|
οὖν |
μέλλουσιν
λέγειν,
ὅτι
Χριστὸς
υἱὸς |
[2] |
ἡμῖν
μακροθυμία
καὶ
ἐγκράτεια·
τούτων
|
οὖν |
μενόντων
τὰ
πρὸς
κύριον
ἁγνῶς |
[12] |
εἰς
τὸν
αἰῶνα
πολεμηθήσονται.
τίθησιν
|
οὖν |
Μωϋσῆς
ἓν
ἐφ’
ὅπλον
ἐν |
[12] |
περὶ
τοῦ
υἱοῦ
Ἰησοῦ.
λέγει
|
οὖν |
Μωϋσῆς
Ἰησοῦ,
υἱῷ
Ναυή,
ἐπιθεὶς |
[12] |
τύπον
τοῦ
Ἰησοῦ
δείξῃ.
ποιεῖ
|
οὖν |
Μωϋσῆς
χαλκοῦν
ὄφιν
καὶ
τίθησιν |
[14] |
ἑτοιμάσαι
ἑαυτῷ
λαὸν
ἅγιον.
λέγει
|
οὖν |
ὁ
προφήτης·
Ἐγὼ
κύριος,
ὁ |
[7] |
πάντα
εὐχαριστοῦντες
ὀφείλομεν
αἰνεῖν.
εἰ
|
οὖν |
ὁ
υἱὸς
τοῦ
θεοῦ,
ὢν |
[19] |
τοῦ
νῦν
τῆς
ἀνομίας.
~Ἡ
|
οὖν |
ὁδὸς
τοῦ
φωτός
ἐστιν
αὕτη· |
[16] |
οὖν,
ὅτι
ἔτιν
ναός.
πῶς
|
οὖν |
οἰκοδομηθήσεται
ἐπὶ
τῷ
ὀνόματι
κυρίου, |
[16] |
ἐπὶ
τῷ
ὀνόματι
κυρίου.
εὑρίσκω
|
οὖν, |
ὅτι
ἔτιν
ναός.
πῶς
οὖν |
[6] |
ἵνα
τις
ἐπιτάξας
κυριεύσῃ.
εἰ
|
οὖν |
οὐ
γίνεται
τοῦτο
νῦν,
ἄρα |
[10] |
τοῦτον
τὰ
δικαιώματά
μου.
ἄρα
|
οὖν |
οὐκ
ἔστιν
ἐντολὴ
θεοῦ
τὸ |
[2] |
ἐν
τοῖς
παροῦσιν
εὐφρανθήσεσθε.
~Ἡμερῶν
|
οὖν |
οὐσῶν
πονηρῶν
καὶ
αὐτοῦ
τοῦ |
[2] |
ζητειν,
πῶς
προσάγωμεν
αὐτῷ.
ἡμῖν
|
οὖν |
οὕτως
λέγει·
Θυσία
τῷ
κυρίῳ |
[4] |
τρία
τῶν
μεγάλων
κεράτων.
συιέναι
|
οὖν |
ὀφείλετε.
ἔτι
δὲ
καὶ
τοῦτο |
[2] |
δοξάζουσα
τὸν
πεπλακότα
αὐτήν.
ἀκριβεύεσθαι
|
οὖν |
ὀφείλομεν,
ἀδελφοί,
περὶ
τῆς
σωτηρίας |
[2] |
ὅρκον
ψευδῆ
μὴ
ἀγαπᾶτε.
αἰσθάνεσθαι
|
οὖν |
ὀφείλομεν,
μὴ
ὄντες
ἀσύνετοι,
τὴν |
[3] |
ἀπὸ
τῆς
ζωῆς
ἡμῶν.
~Λέγει
|
οὖν |
πάλιν
περὶ
τούτων
πρὸς
αὐτούς· |
[13] |
ἡμᾶς
ἢ
εἰς
ἐκείνους.
ἀκούσατε
|
οὖν |
περὶ
τοῦ
λαοῦ
τί
λέγει |
[2] |
ἐκζητεῖν
τὰ
δικαιώματα
κυρίου.
τῆς
|
οὖν |
πίστεως
ἡμῶν
εἰσιν
βοηθοὶ
φόβος |
[14] |
φυλακῆς
καθημένους
ἐν
σκότει.
γινώσκομεν
|
οὖν, |
πόθεν
ἐλυτρώθημεν.
πάλιν
ὁ
προφήτης |
[9] |
Αἰγύπτιοι
ἐν
περιτομῇ
εἰσίν.
μάθετε
|
οὖν, |
τέκνα
ἀγάπης,
περὶ
πάντων
πλουσίως, |
[4] |
τὰ
δυνάμενα
ἡμᾶς
σώζειν.
φύγωμεν
|
οὖν |
τελείως
ἀπὸ
πάντων
τῶν
ἔργων |
[6] |
εἰς
τὴν
γῆν
ἀγαθήν.
τί
|
οὖν |
τὸ
γάλα
καὶ
τὸ
μέλι; |
[9] |
λέγει
καὶ
τοὺς
τριακοσίους.
δηλοῖ
|
οὖν |
τὸν
μὲν
Ἰησοῦν
ἐν
τοῖς |
[7] |
οἱ
καρποὶ
γλυκεῖς
εἰσιν.
τί
|
οὖν |
τοῦτό
ἐστιν;
προσέχετε·
Τὸν
μὲν |
[1] |
ἐμοὶ
ἐπιποθήτη
ὄψις
ὑμῶν.
πεπεισμένος
|
οὖν |
τοῦτο
καὶ
συνειδὼς
ἐμαυτῷ,
ὅτι |
[1] |
ἐπ’
ἐλπίδι
ζωῆς
αὐτοῦ.
λογισάμενος
|
οὖν |
τοῦτο,
ὅτι
ἐὰν
μελήσῃ
μοι |
[5] |
καὶ
καθ’
ὁμοίωσιν
ἡμετέραν·
πῶς
|
οὖν |
ὑπέμεινεν
ὑπὸ
χειρὸς
ἀνθρώπων
παθεῖν; |
[10] |
δὲ
ἐν
πνεύματι
ἐλάλησεν.
τὸ
|
οὖν |
χοιρίον
πρὸς
τοῦτο
εἶπεν·
οὐ |