Chapitre
[8]	αἷς ἡμεῖς σωθησόμεθα· ὅτι καὶ	ὁ	ἀλγῶν σάρκα διὰ τοῦ ῥύπου
[6]	δύσχρηστος ἡμῖν ἐστίν. τί λέγει	ὁ	ἄλλος προφήτης Μωϋσῆς αὐτοῖς; Ἰδού,
[11]	ὡς ὁ χνοῦς, ὃν ἐκρίπτει	ὁ	ἄνεμος ἀπὸ προσώπου τῆς γῆς.
[7]	καὶ ὅταν γένηται οὕτως, ἄγει	ὁ	βαστάζων τὸν τράγον εἰς τὴν
[13]	ἵνα εὐλογηθῇ, ὅτι πρεσβύτερος ἦν·	ὁ	γὰρ Ἰωσὴφ προσήγαγεν εἰς τὴν
[16]	εἰσάγε εἰσ τὸν ἄφθαρτον ναόν.	ὁ	γὰρ ποθῶν σωθῆναι βλέπει οὐκ
[21]	ὅσα γέγραπται, ἐν τούτοις περιπατεῖν.	ὁ	γὰρ ταῦτα ποιῶν ἐν τῇ
[7]	θυσίαν, ἵνα καὶ ὁ τύπος	ὁ	γενόμενος ἐπὶ Ἰσαὰκ τοῦ προσενεχθέντος
[18]	αἰώνων καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας,	ὁ	δὲ ἄρχων καιροῦ τοῦ νῦν
[21]	ἄρατε ἐξ ὑμῶν πᾶσαν ὑπόκρισιν.	ὁ	δὲ θεός, ὁ τοῦ παντὸς
[9]	πάντα τὰ ἔθνη ἀπερίτμητα ἀκροβυστίαν,	ὁ	δὲ λαὸς οὗτος ἀπερίτμητος καρδίας.
[1]	δικαιοσύνης μαρτυρία. ἐγνώρισεν γὰρ ἡμῖν	ὁ	δεσπότης διὰ τῶν προφητῶν τὰ
[4]	Ἐνὼχ λέγει. Εἰς τοῦτο γὰρ	ὁ	δεσπότης συντέτμηκεν τοὺς καιροὺς καὶ
[10]	τί δὲ τὸ διχηλοῦν; ὅτι	ὁ	δίκαιος καὶ ἐν τούτῳ τῷ
[6]	μοι; ἀντιστήτω μοι· ἢ τίς	ὁ	δικαιούμενός μοι; ἐγγισάτω τῷ παιδὶ
[7]	ἕνα τί ποιήσωσιν; Ἐπικατάρατος, φησιν,	ὁ	εἷς. προσέχετε, πῶς ὁ τύπος
[21]	τῇ βασιλείᾳ τοῦ θεοῦ δοξασθήσεται·	ὁ	ἐκεῖνα ἐκλεγόμενος μετὰ τῶν ἔργων
[4]	καὶ τὰς ἡμέρας, ἵνα ταχύνῃ	ὁ	ἠγαπημένος αὐτοῦ καὶ ἐπὶ τὴν
[9]	πνεῦμα κυρίου προφητεύει· Τίς ἐστιν	ὁ	θέλων ζῆσαι εἰς τὸν αἰῶνα;
[5]	τοῦ κόσμου κύριος ᾧ εἶπεν	ὁ	θεὸς ἀπὸ καταβολῆς κόσμου· Ποιήσωμεν
[6]	αὐτοῖς; Ἰδού, τάδε λέγει κύριος	ὁ	θεός· Ἐισέλθατε εἰς τὴν γῆν
[15]	ἀρχῇ τῆς κτίσεως· Καὶ ἐποίησεν	ὁ	θεὸς ἐν ἓξ ἡμέραις τὰ
[3]	περιστελεῖ σε. τότε βοήσεις, καὶ	ὁ	θεὸς επακούσεταί σου, ἔτι λαλοῦντός
[15]	καρδίᾳ καθαρᾷ. εἰ οὖν ἣν	ὁ	θεὸς ἡμέραν ἡγίασεν νῦν τις
[11]	ἵνα γνῶσιν ὅτι ἐγὼ κύριος	ὁ	θεος. καί· Κατοικήσεις ἐν ὑψηλῷ
[16]	ἐν τῷ κατοικητηρίῳ ἡμῶν ἀληθῶς	ὁ	θεὸς κατοικεῖ ἐν ἡμῖν. πῶς;
[14]	οὖν ὁ προφήτης· Ἐγὼ κύριος,	ὁ	θεός σου, ἐκάλεσά σε ἐν
[9]	Ἰσραήλ, ὅτι τάδε λέγε κύριος	ὁ	θεός σου. καὶ πάλιν τὸ
[5]	εἰς τοῦτο ὑπέμεινεν, λέγει γὰρ	ὁ	θεὸς τὴν πληγὴν τῆς σαρκὸς
[9]	πρὸς αὐτούς· Τάδε λέγει κύριος	ὁ	θεὸς ὑμῶν (ὧδε εὑρίκω ἐντολήν)
[13]	ἐν ἄλλῃ προφητείᾳ λέγει φανερώτερον	ὁ	Ἰακὼβ πρὸς Ἰωσὴφ τὸν υἱὸν
[7]	ὁμοίους καὶ προσενέγκατε, καὶ λαβέτω	ὁ	ἱερεὺς τὸν ἕνα εἰς ὁλοκαύτωμα
[15]	εἰς εὐφροσύνην, ἐν ᾗ καὶ	ὁ	Ἰησοῦς ἀνέστη ἐκ νεκρῶν καὶ
[8]	ἁπλότητι λέγει ὑμῖν. ὁ μόσχος	ὁ	Ἰησοῦς ἐστίν, οἱ προσφέροντες ἄνδρες
[13]	τῷ ἐλάσσονι. αἰσθάνεσθαι ὀφείλετε, τίς	ὁ	Ἰσαὰκ καὶ τίς ἡ Ρεβέκκα,
[12]	χεῖρας, καὶ οὕτως πάλιν ἐνίκα	ὁ	Ἰσραήλ. εἶτα, ὁπόταν καθεῖλεν, ἐθανατοῦντο.
[7]	νοεῖτε τέκνα εὐφροσύνης, ὅτι πάντα	ὁ	καλὸς κύριος προεφανέρωσεν ἡμῶν, ἵνα
[6]	τὴν ἐντολήν, τί λέγει; Τίς	ὁ	κρινόμενός μοι; ἀντιστήτω μοι· ἢ
[6]	μεγάλη καὶ θαυματή, ἣν ἐποίησεν	ὁ	κύριος. ἀπολούστερον ὑμῖν γράφω, ἵνα
[4]	ἐν τοῖς δικαιώμασιν αὐτοῦ εὐφρανθῶμεν.	ὁ	κύριος ἀποσωπολήμπτως κρινεῖ τὸν κόσμον.
[10]	τὰς ἐντολὰς λαλοῦμεν, ὡς ἠθέλησεν	ὁ	κύριος. διὰ τοῦτο περιέτεμεν τὰς
[6]	ῥέουσαν γάλα καὶ μέλι; εὐλογητὸς	ὁ	κύριος ἡμῶν, ἀδελφοί, ὁ σοφίαν
[21]	τὸ καλόν· μὴ ἐλλειπητε. ἐγγὺς	ὁ	κύριος καὶ ὁ μισθὸς αὐτοῦ.
[5]	εὑρεθῶμεν. ~Εἰς τοῦτο γὰρ υπέμεινεν	ὁ	κύριος παραδοῦναι τὴν σάρκα εἰς
[21]	σώζεσθε, ἀγάπης τέκνα καὶ εἰρήνης.	ὁ	κύριος τῆς δόξης καὶ πάσης
[5]	καὶ τοῦτο, ἀδελφοί μου· εἰ	ὁ	κύριος ὑπέμεινεν παθεῖν περὶ τῆς
[10]	οὐδὲ ὁμοιωθήσῃ τοῖς τοιούτοις, ὅτι	ὁ	λαγωὸς κατ’ ἐνιαυτὸν πλεονεκτεῖ τὴν
[9]	ἀλλ’ ἐρεῖς· Καὶ μὴν περιτέτμηται	ὁ	λαὸς εἰς σφραγῖδα. ἀλλὰ καὶ
[16]	τῶν ἐχθρῶν ὑπηρέται ἀνοικοδομήσουσιν καὶ	ὁ	λαὸς Ἰσραὴλ παραδίδοσθαι, ἐφανερώθη. λέγει
[13]	λέγει. ~Ἴδωμεν δὲ εἰ οὗτος	ὁ	λαὸς κληρονομεῖ ἢ ὁ πρῶτος,
[3]	προβλέψας, ὡς ἐν ἀκεραιοσύνῃ πιστεύσει	ὁ	λαός, ὃν ἡτοίμασεν ἐν τῷ
[12]	προφήτῃ, ἵνα μόνον ἀκούσῃ πᾶς	ὁ	λαός; ὅτι πάντα ὁ πατὴρ
[11]	ὅτι δύο καὶ πονηρὰ ἐποίησεν	ὁ	λαὸς οὗτος· ἐμὲ ἐγκατέλιπον, πηγὴν
[13]	ἐπὶ τίνων δέδειχεν, ὅτι μείζων	ὁ	λαὸς οὗτος ἢ ἐκεῖνος. καὶ
[14]	Μωϋσῆ, κατάβηθι τὸ τάχος, ὅτι	ὁ	λαός σου, ὃν ἐξήγαγες ἐκ
[4]	κατάβηθι τὸ τάχος, ὅτι ἠνόμησεν	ὁ	λαός σου, οὓς ἐξήγαγες ἐκ
[16]	θεὸς κατοικεῖ ἐν ἡμῖν. πῶς;	ὁ	λόγος αὐτοῦ τῆς πίστεως, ἡ
[19]	οὐ παιδοφθορήσεις. οὐ μή σου	ὁ	λόγος τοῦ θεοῦ ἐξέθῃ ἐν
[14]	τῆς γῆς, οὕτως λέγει κύριος	ὁ	λυτρωσάμενός σε θεός. καὶ πάλιν
[3]	ἐλεήσῃς. εἰς τοῦτο οὖν, ἀδελφοί,	ὁ	μακρόθυμος προβλέψας, ὡς ἐν ἀκεραιοσύνῃ
[13]	καὶ ὑπερέξει λαὸς λαοῦ καὶ	ὁ	μείζων δουλεύσει τῷ ἐλάσσονι. αἰσθάνεσθαι
[13]	Ἰωσήφ· Οἶδα, τέκνον, οἶδα· ἀλλ’	ὁ	μειζων δουλεύσει τῷ ἐλάσσονι, καὶ
[4]	ἀντιστῶμεν, ἵνα μὴ σχῇ παρείσδυσιν	ὁ	μέλας. φύγωμεν ἀπὸґ πάσης ματαιότητος,
[18]	δὲ ἄγγελοι του σατανᾶ. καὶ	ὁ	μέν ἐστιν κύριος ἀπὸ αἰώνων
[21]	ἐλλειπητε. ἐγγὺς ὁ κύριος καὶ	ὁ	μισθὸς αὐτοῦ. ἔτι καὶ ἐρωτῶ
[4]	ἐὰν ᾖ ἀγαθός, ἡ πονηρός,	ὁ	μισθὸς τῆς πονηρίας ἔπροσθεν αὐτοῦ·
[8]	πῶς ἐν ἁπλότητι λέγει ὑμῖν.	ὁ	μόσχος ὁ Ἰησοῦς ἐστίν, οἱ
[16]	ὀνόματι κυρίου. προσέχετε δέ, ἵνα	ὁ	ναὸς τοῦ κυρίου ἐνδόξως οἰκοδομηθῇ.
[4]	ἡμέραις· οὐδὲν γὰρ ὠφελήσει ἡμᾶς	ὁ	πᾶς χρόνος τῆς πίστεως ἡμῶν,
[14]	λόγῳ. γέτραπται γάρ, πῶς αὐτῳ	ὁ	πατὴρ ἐντέλλεται, λυτρωσάμενον ἡμᾶς ἐκ
[12]	πᾶς ὁ λαός; ὅτι πάντα	ὁ	πατὴρ φανεροῖ περὶ τοῦ υἱοῦ
[4]	ἐπικαθυπνώσωμεν ταῖς ἁμαρτίαις ἡμῶν, καὶ	ὁ	πονηρὸς ἄρχων λαβὼν τὴν καθ’
[2]	τῆς σωτηρίας ἡμῶν, ἵνα μὴ	ὁ	πονηρὸς παρείσδυσιν πλάνης ποιήσας ἐν
[5]	ἐπὶ ξύλου πάθῃ. λέγει γὰρ	ὁ	προφητεύων ἐπ’ αὐτῷ. Φεῖσαί μου
[4]	ἥξῃ, λέγει δὲ οὕτως καὶ	ὁ	προφήτης· Βασιλεῖαι δέκα ἐπὶ τῆς
[14]	ἑαυτῷ λαὸν ἅγιον. λέγει οὖν	ὁ	προφήτης· Ἐγὼ κύριος, ὁ θεός
[11]	νοσσιᾶς ἀφῃρημενοι. καὶ πάλιν λέγει	ὁ	προφήτης· Ἐγὼ πορεύσομαι ἔμπροσθέν σου
[6]	πρῶτα. εἰς τοῦτο οὖν ἐκήρυξεν	ὁ	προφήτης· Εἰσέλθατε εἰς γῆν ῥέουσαν
[6]	καταφάγεται ὑμᾶς. καὶ παλιν λέγει	ὁ	προφήτης, ἐπεὶ ὡς λίθος ἰσχυρὸς
[6]	προεφανερώθη τὸ πάθος. λέγει γὰρ	ὁ	προφήτης ἐπὶ τὸν Ἰσραήλ· Οὐαὶ
[11]	ἀλλ’ ἑαυτοῖς οἰκοδομήσουσιν. λέγει γὰρ	ὁ	προφήτης· Ἔστηθι οὐρανέ, καὶ ἐπὶ
[14]	τὰς ἁμαρτίας αὐτῶν. λέγει γὰρ	ὁ	προφήτης· Καὶ ἦν Μωϋσῆς νηστεύων
[14]	γινώσκομεν οὖν, πόθεν ἐλυτρώθημεν. πάλιν	ὁ	προφήτης λέγει· Ἰδού, τέθεικά σε
[14]	λυτρωσάμενός σε θεός. καὶ πάλιν	ὁ	προφήτης λέγει· Πνεῦμα κυρίου ἐπ’
[6]	στερεὰν πέτραν. λέγει δὲ πάλιν	ὁ	προφήτης· Λίθον ὃν ἀπεδοκίμασαν οἱ
[6]	τῶν κρυφίων αὐτοῦ· λέγει γὰρ	ὁ	προφήτης παραβολὴν κυρίου· τίς νοήσει,
[6]	ὑμῶν. τί οὖν λέγει πάλιν	ὁ	προφητης; Περιέσχεν με συναγωγὴ πονηρευομένων,
[13]	οὗτος ὁ λαὸς κληρονομεῖ ἢ	ὁ	πρῶτος, καὶ εἰ ἡ διαθήκη
[6]	εὐλογητὸς ὁ κύριος ἡμῶν, ἀδελφοί,	ὁ	σοφίαν καὶ νοῦν θέμενος ἐν
[9]	ὀκτώ· ἔχεις Ἰησοῦν. ὅτι δὲ	ὁ	σταυρὸς ἐν τῷ ταῦ ἤμελλεν
[11]	ἀλλῳ προφήτῃ λέγει· Και ἔσται	ὁ	ταῦτα ποιῶν ὡς τὸ ξύλον
[9]	τῷ ἑνὶ τὸν σταυρόν. οἶδεν	ὁ	τὴν ἔμφυτον δωρεὰν τῆς διδαχῆς
[11]	παρὰ τὰς διεξόδους τῶν ὑδάτων,	ὁ	τὸν καρπὸν αὐτοῦ οὐκ απορυήσεται,
[7]	καὶ ἐμπτύσαντες; ἀληθῶς οὗτος ἦν,	ὁ	τότε λέγων ἑαυτὸν υἱον θεοῦ
[21]	πᾶσαν ὑπόκρισιν. ὁ δὲ θεός,	ὁ	τοῦ παντὸς κόσμου κυριεύων, δῴη
[8]	ξύλον (ἴδε πάλιν ὁ τύπος	ὁ	τοῦ σταυροῦ καὶ τὸ ἔριον
[7]	πνευματος προσφέρειν θυσίαν, ἵνα καὶ	ὁ	τύπος ὁ γενόμενος ἐπὶ Ἰσαὰκ
[8]	κόκκινον ἐπὶ ξύλον (ἴδε πάλιν	ὁ	τύπος ὁ τοῦ σταυροῦ καὶ
[7]	φησιν, ὁ εἷς. προσέχετε, πῶς	ὁ	τύπος τοῦ Ἰησοῦ φανεροῦνται· Καὶ
[15]	ἑβδόμῃ. τοῦτο λέγει· ὅταν ἐλτὼν	ὁ	υἱὸς αὐτοῦ καταργήσει τὸν καιρὸν
[5]	τὰς ἀκτῖνας αὐτοῦ ἀντοφθαλμῆσαι; οὐκοῦν	ὁ	υἱὸς τοῦ θεοῦ εἰς τοῦτο
[12]	τὸν οἶκον πάντα τοῦ Ἀμαλὴκ	ὁ	υἱὸς τοῦ θεοῦ ἐπ’ ἐσχάτων
[7]	αὐτοῦ ζωοποιήσῃ ἡμᾶς· πιστεύσωμεν, ὅτι	ὁ	υἱὸς τοῦ θεοῦ οὐκ ἠδύνατο
[7]	εὐχαριστοῦντες ὀφείλομεν αἰνεῖν. εἰ οὖν	ὁ	υἱὸς τοῦ θεοῦ, ὢν κύριος
[11]	οὐχ οὕτως, αλλ’ ἢ ὡς	ὁ	χνοῦς, ὃν ἐκρίπτει ὁ ἄνεμος
[10]	φοβεῖσθαι τὸν κύριον ἁμαρτάνουσιν ὡς	ὁ	χοῖρος, καὶ ἐπὶ καθέδραν λοιμῶν
[10]	ἐπιγινώσκουσιν τὸν κύριον, ὡς καὶ	ὁ	χοῖρος ὅταν τρώγει τὸν κύριον

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 17/07/2008