Chapitre |
[10] |
τὸν
λαὸν
τοῦτον
τὰ
δικαιώματά
|
μου. |
ἄρα
οὖν
οὐκ
ἔστιν
ἐντολὴ |
[21] |
ἐρωτῶ
τοὺς
ὑπερέχοντας,
εἴ
τινά
|
μου |
γνώμης
ἀγαθῆς
λαμβάνετε
συμβουλίαν·
ἔχετε |
[6] |
κηρίον,
καί·
Ἐπὶ
τὸν
ἱματισμόν
|
μου |
ἔβαλον
κλῆρον.
ἐν
σαρκὶ
οὖν |
[16] |
ἢ
τίς
τόπος
τῆς
καταπαύσεώς
|
μου; |
ἐγνώκατε,
ὅτι
ματαία
ἡ
ἐλπὶς |
[5] |
εἰς
ῥαπίσματα.
τὸ
δὲ
πρόσωπόν
|
μου |
ἔθηκα
ὡς
στερεὰν
πετραν.
~Ὅτε |
[5] |
ἔτι
δὲ
καὶ
τοῦτο,
ἀδελφοί
|
μου· |
εἰ
ὁ
κύριος
ὑπέμεινεν
παθεῖν |
[15] |
σάββατον,
τότε
ἐπιθήσω
τὸ
ἔλεός
|
μου |
ἐπ’
αὐτούς.
τὸ
σάββατον
λέγει |
[12] |
κυρίῳ
μου·
Κάθου
ἐκ
δεξιῶν
|
μου, |
ἕως
ἂν
θῶ
τοὺς
ἐχθρούς |
[17] |
καὶ
ἁπλότητι
δηλῶσαι
ὑμῖν,
ἐλπίζει
|
μου |
ἡ
ψυχὴ
τῇ
ἐπιθυμίᾳ
μου |
[12] |
ἁμαρτωλῶν·
Εἶπεν
κύριος
τῷ
κυρίῳ
|
μου· |
Κάθου
ἐκ
δεξιῶν
μου,
ἕως |
[6] |
ὀφθήσομαι
τῷ
κυρίῳ
τῷ
θεῷ
|
μου |
καὶ
δοξασθήσομαι;
λέγει·
Ἐξομολογήσομαί
σοι |
[9] |
προφήτῃ·
Εἰς
ἀκοὴν
ὠτίου
ἡπήκουσάν
|
μου. |
καὶ
πάλιν
λέγει·
Ἀκοῇ
ἀκούσονται |
[9] |
ἀκουσάτω
τῆς
φωνῆς
τοῦ
παιδός
|
μου. |
καὶ
πάλιν
λέγει·
Ἀκουε
οὐρανέ, |
[6] |
Ἐξομολογήσομαί
σοι
ἐν
ἐκκλησίᾳ
ἀδελφῶν
|
μου, |
καὶ
ψαλῶ
σοι
ἀνάμεσον
ἐκκλησίας |
[12] |
Ἡσαΐας·
Εἶπεν
κύριος
τῷ
Χριστῷ
|
μου |
κυρίῳ,
οὗ
εκράτησα
τῆς
δεξιᾶς |
[21] |
τίς
ἐστιν
ἀγαθοῦ
μνεία,
μνημονεύετέ
|
μου |
μελετῶντες
ταῦτα,
ἵνα
καὶ
ἡ |
[7] |
τοῦ
καινοῦ
προσφέρειν
τὴν
σάρκα
|
μου |
μέλλετε
ποτίζειν
χολὴν
μετὰ
ὄξους, |
[17] |
μου
ἡ
ψυχὴ
τῇ
ἐπιθυμίᾳ
|
μου |
μὴ
παραλελοιπέναι
τι
τῶν
ἀνηκόντων |
[4] |
κυρίου.
ἔτι
δὲ
κἀκεῖνο,
ἀδελφοί
|
μου, |
νοεῖτε·
ὅταν
βλέπετε
ματὰ
τηλικαῦτα |
[1] |
ἀγαπᾶν
ὑμᾶς
ὑπὲρ
τὴν
ψυχήν
|
μου, |
ὅτι
μεγάλη
πίστις
καὶ
ἀγάπη |
[12] |
ἀπειθῆ
καὶ
ἀντιλέγοντα
ὁδῷ
δικαίᾳ
|
μου. |
πάλιν
Μωϋσῆς
ποιεῖ
τύον
τοῦ |
[16] |
δὲ
γῆ
ὑποπόδιον
τῶν
ποδῶν
|
μου· |
ποῖον
οἶκον
οἰκοδομήσετέ
μοι,
ἢ |
[12] |
τὴν
ἡμέραν
ἐξεπέτασα
τὰς
χεῖρας
|
μου |
πρὸς
λαὸν
ἀπειθῆ
καὶ
ἀντιλέγοντα |
[4] |
πάντας
ἀγαπῶν
ὑπὲρ
τὴν
ψυχήν
|
μου, |
προσέχειν
νῦν
ἑαυτοῖς
καὶ
μὴ |
[11] |
ἐστιν
τὸ
ὄρος
το
ἅγιόν
|
μου |
Σινᾶ;
ἔσεσθε
γὰρ
ὡς
πετεινοῦ |
[5] |
ψυχῆς
ἀπὸ
ῥομφαίας,
καί·
Καθήλωσόν
|
μου |
τὰς
σάρκας,
ὅτι
πονηρευομένων
συναγωγαὶ |
[2] |
ἐκ
τῶν
χειρῶν
ὑμῶν;
πατεῖν
|
μου |
τὴν
αὐλὴν
οὐ
προσθήσεσθε.
ἐὰν |
[7] |
θέλοντές
με
ἰδεῖν
καὶ
ἅψασθαί
|
μου |
τῆς
βασιλείας
ὀφείλουσιν
θλιβέντες
καὶ |
[5] |
ὁ
προφητεύων
ἐπ’
αὐτῷ.
Φεῖσαί
|
μου |
τῆς
ψυχῆς
ἀπὸ
ῥομφαίας,
καί· |
[15] |
λέγει·
Ἐὰν
φυλάξωσιν
οἱ
υἱοί
|
μου |
τὸ
σάββατον,
τότε
ἐπιθήσω
τὸ |
[5] |
καὶ
πάλιν
λέγει·
Ἰδού,
τέθεικά
|
μου |
τὸν
νῶτον
εἰς
μάστιγας,
τὰς |
[7] |
ὑπὲρ
ἁμαρτιῶν
μέλλοντα
τοῦ
λαοῦ
|
μου |
τοῦ
καινοῦ
προσφέρειν
τὴν
σάρκα |
[6] |
κατοικεῖν.
ναὸς
γὰρ
ἅγιος,
ἀδελφοί
|
μου, |
τῷ
κυρίῳ
τὸ
κατοικητήριον
ἡμῶν |
[13] |
τὴν
κεφαλὴν
Μανασσῆ,
ὅτι
πρωτότοκός
|
μου |
υἱός
ἐστιν.
καὶ
εἶπεν
Ἰακὼβ |