Chapitre |
[8] |
ἡμέραι
ἔσονται
πονηραὶ
καὶ
ῥυπαραί,
|
ἐν |
αἷς
ἡμεῖς
σωθησόμεθα·
ὅτι
καὶ |
[19] |
ὑποταγήσῃ
κυρίοις
ὡς
τύπῳ
θεοῦ
|
ἐν |
αἰσχύνῃ
καὶ
φόβῳ·
οὐ
μὴ |
[19] |
ὁ
λόγος
τοῦ
θεοῦ
ἐξέθῃ
|
ἐν |
ἀκαθαρσίᾳ
τινῶν.
οὐ
λήμωψῃ
πρόσωπον |
[10] |
ἀνομίᾳ
αὐτῶν
καὶ
ἐπιτηροῦσιν
ὡς
|
ἐν |
ἀκεραιοσύνῃ
περιπατοῦντες
καὶ
περιβλέπονται,
τίνα |
[3] |
ἀδελφοί,
ὁ
μακρόθυμος
προβλέψας,
ὡς
|
ἐν |
ἀκεραιοσύνῃ
πιστεύσει
ὁ
λαός,
ὃν |
[13] |
λαὸς
οὗτος
ἢ
ἐκεῖνος.
καὶ
|
ἐν |
ἄλλῃ
προφητείᾳ
λέγει
φανερώτερον
ὁ |
[11] |
μελετήσει
φόβον
κυρίου.
καὶ
πάλιν
|
ἐν |
ἀλλῳ
προφήτῃ
λέγει·
Και
ἔσται |
[12] |
πάλιν
περὶ
τοῦ
σταυροῦ
ὁρίζει
|
ἐν |
ἄλλῳ
προφήτῃ
λέγοντι·
Καὶ
πότε |
[10] |
ἁρπάζουσιν
ὡς
καὶ
τὰ
ἀλλότρια
|
ἐν |
ἀνομίᾳ
αὐτῶν
καὶ
ἐπιτηροῦσιν
ὡς |
[8] |
ἀπὸ
τῶν
ἁμαρτιῶν;
νοεῖτε,
πῶς
|
ἐν |
ἁπλότητι
λέγει
ὑμῖν.
ὁ
μόσχος |
[15] |
ἐπ’
αὐτούς.
τὸ
σάββατον
λέγει
|
ἐν |
ἀρχῇ
τῆς
κτίσεως·
Καὶ
ἐποίησεν |
[15] |
ἡμέρᾳ
τῇ
ἑβδόμῃ
καὶ
κατέπαυσεν
|
ἐν |
αὐτῇ
καὶ
ἡγίασεν
αὐτήν.
προσέχετε, |
[19] |
δοθεῖσα
ἡμῖν
γνῶσις
τοῦ
περιπατεῖν
|
ἐν |
αὐτῇ
τοιαύτη.
ἀγαπήσεις
τὸν
ποιήσαντά |
[16] |
τὸν
ἄνθρωπον,
ἀλλ’
εἰς
τὸν
|
ἐν |
αὐτῷ
κατοικοῦντα
καὶ
λαλοῦντα,
ἐπ’ |
[12] |
τὴν
δόξαν
τοῦ
Ἰησοῦ,
ὅτι
|
ἐν |
αὑτῷ
πάντα
καὶ
εἰς
αὐτόν. |
[3] |
στραγγαλιὰς
βιαίων
συναλλαγμάτων,
ἀπόστελλε
τεθραυσμένους
|
ἐν |
ἀφέσει
καὶ
πᾶςαν
ἄδικον
συγγραφὴν |
[10] |
Μακάριος
ἀνήρ,
ὃς
οὐκ
ἐπορεύθη
|
ἐν |
βουλῇ
ἀσεβῶν,
καθὼς
καὶ
οἱ |
[11] |
ἀσεβεῖς
ἐν
κρίσει
οὐδὲ
ἁμαρτωλοὶ
|
ἐν |
βουλῇ
δικαίων,
ὅτι
γινώσκει
κύριος |
[14] |
ὁ
θεός
σου,
ἐκάλεσά
σε
|
ἐν |
δικαιοσύνῃ
καὶ
κρατήσω
τῆς
χειρός |
[17] |
τῷ
κυρίῳ.
~Ἐφ’
ὅσον
ἦν
|
ἐν |
δυνατῷ
καὶ
ἁπλότητι
δηλῶσαι
ὑμῖν, |
[10] |
ἰχθύν,
ὃς
οὐκ
ἔχει
λεπίδα
|
ἐν |
ἑαυτῷ,
τρία
ἔλαβεν
ἐν
τῇ |
[1] |
ὀνόματι
κυρίου
τοῦ
ἀγαπήσαντος
ἡμᾶς,
|
ἐν |
εἰρήνῃ.
Μεγάλων
μὲν
ὄντων
καὶ |
[6] |
καὶ
δοξασθήσομαι;
λέγει·
Ἐξομολογήσομαί
σοι
|
ἐν |
ἐκκλησίᾳ
ἀδελφῶν
μου,
καὶ
ψαλῶ |
[15] |
ὡς
χίλια
ἔτη.
οὐκοῦν,
τέκνα,
|
ἐν |
ἓξ
ἡμέραις,
ἐν
τοῖς
ἑξακισχιλίοις |
[15] |
κτίσεως·
Καὶ
ἐποίησεν
ὁ
θεὸς
|
ἐν |
ἓξ
ἡμέραις
τὰ
ἔργα
τῶν |
[15] |
τέκνα,
τί
λέγει
τὸ
συνετέλεσεν
|
ἐν |
ἓξ
ἡμέραις.
τοῦτο
λέγει,
ὅτι |
[15] |
ἓξ
ἡμέραις.
τοῦτο
λέγει,
ὅτι
|
ἐν |
ἑξακισχιλίοις
ἔτεσιν
συντελέσει
κύριος
τὰ |
[4] |
ἐγκατασφραγισθῇ
εἰς
τὴν
καρδίαν
ἡμῶν
|
ἐν |
ἐπίδι
τῆς
πίστεως
αὐτοῦ.
πολλὰ |
[15] |
καθαραῖς
καὶ
καρδίᾳ
καθαρᾷ.
καὶ
|
ἐν |
ἑτέρῳ
λέγει·
Ἐὰν
φυλάξωσιν
οἱ |
[6] |
οὖν,
ἡμεῖς
ἀναπεπλάσμεθα,
καθὼς
πάλιν
|
ἐν |
ἑτέρῳ
προφήτῃ
λέγει·
Ἰδού,
λέγει |
[12] |
ἐπ’
αὐτῷ
ἐλπίσωσιν.
καὶ
πάλιν
|
ἐν |
ἑτέρῳ
προφήτῃ
λέγει·
Ὅλην
τὴν |
[20] |
ἐστιν
θανάτου
αἰωνίου
μετὰ
τιμωρίας,
|
ἐν |
ᾗ
ἐστιν
τὰ
ἀπολλύντα
τὴ |
[15] |
ἡμέραν
τὴν
ὀγόην
εἰς
εὐφροσύνην,
|
ἐν |
ᾗ
καὶ
ὁ
Ἰησοῦς
ἀνέστη |
[21] |
ὑμῶν,
καὶ
ποιεῖτε
ἵνα
εὑρεθῆτε
|
ἐν |
ἡμέρᾳ
κρίσεως.
εἰ
δὲ
τίς |
[14] |
λυτρωσάμενος
ἐκ
τοῦ
σκότους,
διάθηται
|
ἐν |
ἡμῖν
διαθήκην
λόγῳ.
γέτραπται
γάρ, |
[2] |
ὁ
πονηρὸς
παρείσδυσιν
πλάνης
ποιήσας
|
ἐν |
ἡμῖν
ἐκσφενδονήσῃ
ἡμᾶς
ἀπὸ
τῆς |
[6] |
ἐν
σαρκὶ
ἔμελλεν
φανεροῦσθαι
καὶ
|
ἐν |
ἡμῖν
κατοικεῖν.
ναὸς
γὰρ
ἅγιος, |
[16] |
αὐτὸς
ἐν
ἡμῖν
προφητεύων,
αὐτὸς
|
ἐν |
ἡμῖν
κατοικῶν,
τοὺς
τῷ
θανάτῳ |
[4] |
τῷ
θεῷ.
ἐφ’
ὅσον
ἐστὶν
|
ἐν |
ἡμῖν,
μελετῶμεν
τὸν
φόβον
τοῦ |
[9] |
δωρεὰν
τῆς
διδαχῆς
αὐτοῦ
θέμενος
|
ἐν |
ἡμῖν.
οὐδεὶς
γνησιώτερον
ἔμαθεν
ἀπ’ |
[16] |
αἱ
ἐντολαὶ
τῆς
διδαχῆς,
αὐτὸς
|
ἐν |
ἡμῖν
προφητεύων,
αὐτὸς
ἐν
ἡμῖν |
[16] |
ἡμῶν
ἀληθῶς
ὁ
θεὸς
κατοικεῖ
|
ἐν |
ἡμῖν.
πῶς;
ὁ
λόγος
αὐτοῦ |
[6] |
ὁ
σοφίαν
καὶ
νοῦν
θέμενος
|
ἐν |
ἡμῖν
τῶν
κρυφίων
αὐτοῦ·
λέγει |
[5] |
τῶν
ἁμαρτιῶν
ἀνακεφαλαιώσῃ
τοῖς
διώξασιν
|
ἐν |
θανάτῳ
τοὺς
προφήτας
αὐτοῦ.
οὐκοῦν |
[6] |
μͅ
μὴ
γένοιτο·
ἀλλ’
ἐπεὶ
|
ἐν |
ἰσχΰ
τέθεικεν
τὴν
σάρκα
αὐτοῦ |
[11] |
ὅτι
τὸν
μὲν
μισθὸν
λέγει
|
ἐν |
καιρῷ
αὐτοῦ·
τότε,
φησίν
ἀποδώσω. |
[20] |
οὐ
πονοῦντες
ἐπὶ
καταπονουμένῳ,
εὐχερεῖς
|
ἐν |
καταφονεῖς
τέκνων,
φθορεῖς
πλάσματος
θεοῦ, |
[3] |
λέγει
κύριος,
ὡς
σήμερον
ἀκουσθῆναι
|
ἐν |
κραυγῇ
τὴν
φωνὴν
ὑμῶν;
οὐ |
[11] |
διὰ
τοῦτο
οὐκ
ἀναστήσονται
ἀσεβεῖς
|
ἐν |
κρίσει
οὐδὲ
ἁμαρτωλοὶ
ἐν
βουλῇ |
[12] |
οὖν
Μωϋσῆς
ἓν
ἐφ’
ὅπλον
|
ἐν |
μέσῳ
τῆς
πυγμῆς,
καὶ
ὑψηλότερος |
[10] |
σκότει
εἰς
τὰ
βάθη·
καὶ
|
ἐν |
ὁδῷ
ἁμαρτωλῶν
οὐκ
ἔστη,
καθὼς |
[1] |
πολλὰ
ἐπίσταμαι,
ὅτι
ἐμοὶ
συνώδευσεν
|
ἐν |
ὁδῷ
δικαιοσύνης
κύριος,
καὶ
πάντως |
[19] |
οὐ
κολληθήσῃ
μετὰ
τῶν
πορευομένων
|
ἐν |
ὁδῷ
θανάτου,
μισήσεις
πᾶν,
ὃ |
[8] |
Ἰσραὴλ
προσφέρειν
δάμαλιν
τοὺς
ἄνδρας,
|
ἐν |
οἷς
εἰσὶν
ἁμαρίαι
τέλειαι,
καὶ |
[15] |
γέγραπται
ἐν
τοῖς
δέκα
λόγοις,
|
ἐν |
οἷς
ἐλάλησεν
ἐν
τῷ
ὄρει |
[1] |
ΕΠΙΣΤΟΛΗ.
~Χαίρετε
υἱοὶ
καὶ
θυγατέρες,
|
ἐν |
ὀνόματι
κυρίου
τοῦ
ἀγαπήσαντος
ἡμᾶς, |
[14] |
προφήτης·
Καὶ
ἦν
Μωϋσῆς
νηστεύων
|
ἐν |
ὄρει
Σινᾶ,
τοῦ
λαβεῖν
τὴν |
[12] |
δύναται
ζωοποιῆσαι,
και
παραχρῆμα
σωθήσεται
|
ἐν |
οὕτως
ἐποίουν.
ἔχεις´πάλιν
καὶ
ἐν |
[17] |
οὐ
μὴ
νοήσητε
διὰ
τὸ
|
ἐν |
παραβολαῖς
κεῖσθαι.
ταῦτα
μὲν
οὕτως. |
[15] |
ἁγιάσαι
καθαρὸς
ὢν
τῇ
καρδίᾳ,
|
ἐν |
πᾶσιν
πεπλανήμεθα.
ἴδε
ὅτι
ἄρα |
[19] |
οὓς
τὸ
πνεῦμα
ἡτοίμασεν.
κοινωνήσεις
|
ἐν |
πᾶσιν
τῷ
πλησίον
σου
καὶ |
[9] |
εἰσίν;
ἀλλὰ
καὶ
οἱ
Αἰγύπτιοι
|
ἐν |
περιτομῇ
εἰσίν.
μάθετε
οὖν,
τέκνα |
[19] |
ἐπιτάξῃς
δούλῳ
σου
ἢ
παιδίσκῃ
|
ἐν |
πικρίᾳ,
τοῖς
ἐπὶ
τὸν
αὐτὸν |
[11] |
ὑμῶν
διὰ
τοῦ
στόματος
ὑμῶν
|
ἐν |
πίστει
καὶ
ἀγάπῃ,
ἔσται
εἰς |
[10] |
λαβὼν
Μωϋσῆς
τρία
δόγματα
οὕτως
|
ἐν |
πνεύματι
ἐλάλησεν·
οἱ
δὲ
κατ’ |
[10] |
τὸ
μὴ
τρώγειν,
Μωϋσῆς
δὲ
|
ἐν |
πνεύματι
ἐλάλησεν.
τὸ
οὖν
χοιρίον |
[14] |
τῷ
δακτύλῳ
τῆς
χειρὸς
κυρίου
|
ἐν |
πνεύματι·
καὶ
λαβὼν
Μωϋσης
κατὲφερεν |
[9] |
ὅτι
Ἀβραάμ,
πρῶτος
περιτομὴν
δούς,
|
ἐν |
πνεύματι
προβλέψας
εἰς
τὸν
Ἰησοῦν |
[5] |
ἐκ
νεκρῶν
ἀνάστασιν
δείξῃ,
ὅτι
|
ἐν |
σαρκὶ
ἔδει
αὐτὸν
φανερωθῆναι,
ὑπέμεινεν, |
[6] |
καὶ
ἐμβαλῶ
σαρκίνας·
ὅτι
αὐτὸς
|
ἐν |
σαρκὶ
ἔμελλεν
φανεροῦσθαι
καὶ
ἐν |
[5] |
υἱὸς
τοῦ
θεοῦ
εἰς
τοῦτο
|
ἐν |
σαρκὶ
ἦλθεν,
ἵνα
τὸ
τέλειον |
[6] |
μάθετε.
ἐλπίσατε,
φησίν,
ἐπὶ
τὸν
|
ἐν |
σαρκὶ
μέλλοντα
φανεροῦσθαι
ὑμῖν
Ἰησοῦν. |
[5] |
δικαίους,
ἀλλὰ
ἁμαρτωλούς,
τότε
ἐφανέρωσεν
|
ἐν |
σαρκί,
οὐδ’
ἂν
πως
οἱ |
[6] |
τὸν
ἱματισμόν
μου
ἔβαλον
κλῆρον.
|
ἐν |
σαρκὶ
οὖν
αὐτοῦ
μέλλοντος
φανεροῦσθαι |
[12] |
υἱὸς
τοῦ
θεοῦ,
τύπῳ
δὲ
|
ἐν |
σαρκὶ
φανερωθείς.
ἐπεὶ
οὖν
μέλλουσιν |
[12] |
αὐτὸς
ζωοποιήσει,
ὃν
δόξουσιν
ἀπολωλεκέναι,
|
ἐν |
σημείῳ
πίπτοντος
τοῦ
Ἰσραήλ,
(ἐποίησεν |
[14] |
καὶ
ἐξ
οἴκου
φυλακῆς
καθημένους
|
ἐν |
σκότει.
γινώσκομεν
οὖν,
πόθεν
ἐλυτρώθημεν. |
[10] |
καθὼς
καὶ
οἱ
ἰχθύες
πορεύονται
|
ἐν |
σκότει
εἰς
τὰ
βάθη·
καὶ |
[19] |
σου.
οὐ
προσήξεις
ἐπὶ
προσευχὴν
|
ἐν |
συνειδήσει
πονηρᾷ.
αὑτη
ἐστὶν
ὁδὸς |
[4] |
ἐσπούδασα,
περίψημα
ὑμῶν.
διὸ
προσέχωμεν
|
ἐν |
ταῖς
ἐσχάταις
ἡμέραις·
οὐδὲν
γὰρ |
[8] |
ἔριον
καὶ
τὸ
ὕσσωπον;
ὅτι
|
ἐν |
τῇ
βασιλείᾳ
αὐτοῦ
ἡμέραι
ἔσονται |
[21] |
περιπατεῖν.
ὁ
γὰρ
ταῦτα
ποιῶν
|
ἐν |
τῇ
βασιλείᾳ
τοῦ
θεοῦ
δοξασθήσεται· |
[13] |
κύριος
πρὸς
αὐτήν·
Δύο
ἔθνη
|
ἐν |
τῇ
γαστρί
σου
καὶ
δύο |
[10] |
κολθμβῶντα
ὡς
τὰ
λοιπά,
ἀλλ’
|
ἐν |
τῇ
γῇ
κάτω
τοῦ
βυτοῦ |
[9] |
λέγει·
Ἀκούσατε,
τέκνα,
φωνῆς
βοῶντος
|
ἐν |
τῇ
ἐρήμῳ.
οὐκοῦν
περιέτεμεν
ἡμῶν |
[15] |
τῶν
χειρῶν
αὐτοῦ,
καὶ
συνετέλεσεν
|
ἐν |
τῇ
ἡμέρᾳ
τῇ
ἑβδόμῃ
καὶ |
[15] |
τοὺς
ἀστέρας,
τότε
καλῶς
καταπαύσεται
|
ἐν |
τῇ
ἡμέρᾳ
τῇ
ἑβδόμῃ.
πέρας |
[2] |
ἕκαστος
ὑμῶν
κατὰ
τοῦ
πλησίον
|
ἐν |
τῇ
καρδίᾳ
ἑαυτοῦ
κακίαν
μὴ |
[10] |
μελετώντων
ὃ
ἔλαβον
διάσταλμα
ῥήματος
|
ἐν |
τῇ
καρδίᾳ,
μετὰ
τῶν
λαλούντων |
[13] |
γαστρί
σου
καὶ
δύο
λαοὶ
|
ἐν |
τῇ
κοιλίᾳ
σου,
καὶ
ὑπερέξει |
[11] |
ῥύπου,
καὶ
ἀνα
βαίνομεν
καρποφοροῦντες
|
ἐν |
τῇ
πνεύματι
ἔχοντες.
Καὶ
ὃς |
[10] |
λεπίδα
ἐν
ἑαυτῷ,
τρία
ἔλαβεν
|
ἐν |
τῇ
συνέσει
δόγματα.
πέρας
γέ |
[7] |
καὶ
τοὺς
βλαστοὺς
εἰώθαμεν
τρώγειν
|
ἐν |
τῇ
χώρᾳ
εὑρίσκοντες·
οὕτω
μόνης |
[6] |
λέγει
γὰρ
κύριος
πάλιν·
Καὶ
|
ἐν |
τίνι
ὀφθήσομαι
τῷ
κυρίῳ
τῷ |
[15] |
καὶ
περὶ
τοῦ
σαββάτου
γέγραπται
|
ἐν |
τοῖς
δέκα
λόγοις,
ἐν
οἷς |
[4] |
ἀγωνιζώμεθα
τὰς
ἐντολὰς
αὐτοῦ,
ἵνα
|
ἐν |
τοῖς
δικαιώμασιν
αὐτοῦ
εὐφρανθῶμεν.
ὁ |
[9] |
δηλοῖ
οὖν
τὸν
μὲν
Ἰησοῦν
|
ἐν |
τοῖς
δυσὶν
γράμμασιν,
καὶ
ἐν |
[5] |
τὰ
παρεληλυθότα
ἡμῖν
ἐγνώρισεν
καὶ
|
ἐν |
τοῖς
ἐνεστῶσιν
ἡμᾶς
ἐσόφισεν,
καὶ |
[15] |
οὐκοῦν,
τέκνα,
ἐν
ἓξ
ἡμέραις,
|
ἐν |
τοῖς
ἑξακισχιλίοις
ἔτεσιν
συντελεσθήσεται
τὰ |
[1] |
ὑμῶν
ὑποδείξω
ὀλίγα,
δι’
ὧν
|
ἐν |
τοῖς
παροῦσιν
εὐφρανθήσεσθε.
~Ἡμερῶν
οὖν |
[19] |
ἀφθάρτῳ
κοινωνοί
ἐστε,
πόσῳ
μᾶλλον
|
ἐν |
τοῖς
φθαρτοῖς;
οὐκ
ἔσῃ
πρόγλωσσος· |
[21] |
δικαιώματα
τοῦ
κυρίου,
ὅσα
γέγραπται,
|
ἐν |
τούτοις
περιπατεῖν.
ὁ
γὰρ
ταῦτα |
[12] |
ἐν
οὕτως
ἐποίουν.
ἔχεις´πάλιν
καὶ
|
ἐν |
τούτοις
τὴν
δόξαν
τοῦ
Ἰησοῦ, |
[10] |
διχηλοῦν;
ὅτι
ὁ
δίκαιος
καὶ
|
ἐν |
τούτῳ
τῷ
κόσνῳ
περιπατεῖ
καὶ |
[5] |
τῶν
ἁμαρτιῶν
ἁγνισθῶμεν,
ὅ
ἐστιν
|
ἐν |
τῷ
αἵματι
τοῦ
ῥαντίσματος
αὐτοῦ. |
[4] |
πίστεως
ἡμῶν,
ἐὰν
μὴ
νῦν
|
ἐν |
τῷ
ἀνόμῳ
καιρῷ
καὶ
τοῖς |
[19] |
ἐρεῖς
ἴδια
εἶναι·
εἰ
γὰρ
|
ἐν |
τῷ
ἀφθάρτῳ
κοινωνοί
ἐστε,
πόσῳ |
[10] |
ταῦτα
τὰ
ἰχθύδια
μόνα
ἐπικατάρατα
|
ἐν |
τῷ
βυθῷ
νήχεται,
μὴ
κολθμβῶντα |
[10] |
πέρας
γέ
τοι
λέγει
αὐτοῖς
|
ἐν |
τῷ
Δευτερονομίῳ·
Καὶ
διαθήσομαι
πρὸς |
[9] |
ἐν
τοῖς
δυσὶν
γράμμασιν,
καὶ
|
ἐν |
τῷ
ἑνὶ
τὸν
σταυρόν.
οἶδεν |
[3] |
πιστεύσει
ὁ
λαός,
ὃν
ἡτοίμασεν
|
ἐν |
τῷ
ἠγαπημένῳ
αὐτοῦ,
προεφανέρωσεν
ἡμῖν |
[4] |
τηλικαῦτα
σημεῖα
καὶ
τέρατα
γεγονότα
|
ἐν |
τῷ
Ἰσραήλ,
καὶ
οὕτως
ἐγκαταλελεῖφθαι |
[16] |
´πάλιν
ἐξ
ἀρχῆς
κτιζόμενοι·
διὸ
|
ἐν |
τῷ
κατοικητηρίῳ
ἡμῶν
ἀληθῶς
ὁ |
[16] |
ὡς
τὰ
ἔθνη
ἀφιέρωσαν
αὐτὸν
|
ἐν |
τῷ
ναῷ.
ἀλλὰ
πῶς
λέγει |
[4] |
ἡ
γραφή·
Καὶ
ἦν
Μωϋσῆς
|
ἐν |
τῷ
ὄρει
νηστεύων
ἡμέρας
τεσσαράκοντα |
[15] |
δέκα
λόγοις,
ἐν
οἷς
ἐλάλησεν
|
ἐν |
τῷ
ὄρει
Σινᾶ
πρὸς
Μωϋσῆν |
[9] |
ἡμῶν
τὴν
καρδίαν.
λέγει
κύριος
|
ἐν |
τῷ
προφήτῃ·
Εἰς
ἀκοὴν
ὠτίου |
[7] |
θυσιαστήριον
τελεσθῇ.
τί
οὖν
λέγει
|
ἐν |
τῷ
προφήτῃ;
Καὶ
φαγέτωσαν
ἐκ |
[10] |
τοιοῦτος,
οἵους
ἀκούομεν
ἀνομίαν
ποιούσαις
|
ἐν |
τῷ
στόματι.
τὸ
γὰρ
ζῷον |
[9] |
Ἰησοῦν.
ὅτι
δὲ
ὁ
σταυρὸς
|
ἐν |
τῷ
ταῦ
ἤμελλεν
ἔχειν
τὴν |
[1] |
ἐλπίζων
σωθῆναι,
ὅτι
ἀληθῶς
βλέπω
|
ἐν |
ὑμῖν
ἐκκεχυμένον
ἀπὸ
τοῦ
πλουσίου |
[1] |
μεγάλη
πίστις
καὶ
ἀγάπη
ἐγκατοικεῖ
|
ἐν |
ὑμῖν
ἐπ’
ἐλπίδι
ζωῆς
αὐτοῦ. |
[1] |
τοῦτο
καὶ
συνειδὼς
ἐμαυτῷ,
ὅτι
|
ἐν |
ὑμῖν
λαλήσας
πολλὰ
ἐπίσταμαι,
ὅτι |
[11] |
κύριος
ὁ
θεος.
καί·
Κατοικήσεις
|
ἐν |
ὑψηλῷ
σπηλαίῳ
πέτρας
ἰσχυρᾶς.
καί· |
[19] |
ψυχήν
σου.
οὐ
φονεύσεῖς
τέκνον
|
ἐν |
φθορᾷ,
οὐδὲ
πάλιν
γεννηθὲν
ἀποκτενεῖς. |
[15] |
ἐμοὶ
δεκτά,
ἀλλἃ
ὃ
πεποίηκα,
|
ἐν |
ᾧ
καταπαύσας
τὰ
πάντα
ἀρχὴν |