Chapitre |
[15] |
τῇ
ἑβδόμῃ.
πέρας
γέ
τοι
|
λέγει· |
Ἁγιάσεις
αὐτὴν
χερσὶν
καθαραῖς
καὶ |
[9] |
ὠτίου
ἡπήκουσάν
μου.
καὶ
πάλιν
|
λέγει· |
Ἀκοῇ
ἀκούσονται
οἱ
πόρρωθεν,
ἃ |
[9] |
τοῦ
παιδός
μου.
καὶ
πάλιν
|
λέγει· |
Ἀκουε
οὐρανέ,
καὶ
ἐνωτίζου
γῆ, |
[9] |
τὰς
καρδίας
ὑμῶν.
καὶ
πάλιν
|
λέγει· |
Ἄκουε
Ἰσραήλ,
ὅτι
τάδε
λέγε |
[9] |
ταῦτα
εἰς
μαρτύριον.
καὶ
πάλιν
|
λέγει· |
Ἀκούσατε
λόγον
κυρίου,
ἄρχοντες
τοῦ |
[9] |
τοῦ
λαοῦ
τούτου.
καὶ
πάλιν
|
λέγει· |
Ἀκούσατε,
τέκνα,
φωνῆς
βοῶντος
ἐν |
[6] |
εἰς
κεφαλὴν
γωνίας.
καὶ
πάλιν
|
λέγει· |
Αὔτη
ἐστὶν
ἡ
ἡμέρα
ἡ |
[10] |
συνέσει
δόγματα.
πέρας
γέ
τοι
|
λέγει |
αὐτοῖς
ἐν
τῷ
Δευτερονομίῳ·
Καὶ |
[15] |
ἁγιασθέντες
πρῶτον.
πέρας
γέ
τοι
|
λέγει |
αὐτοῖς·
Τὰς
νεομηνίας
ὑμῶν
καὶ |
[12] |
βασιλέων
διαρρήξω.
ἴδε,
πῶς
Δαυεὶδ
|
λέγει |
αὐτὸν
κύριον,
καὶ
υἱὸν
οὐ |
[4] |
αὐτὴν
λαβόντος
ἤδη
τοῦ
Μωϋσέως.
|
λέγει |
γὰρ
ἡ
γραφή·
Καὶ
ἦν |
[16] |
ὁ
λαὸς
Ἰσραὴλ
παραδίδοσθαι,
ἐφανερώθη.
|
λέγει |
γὰρ
ἡ
γραφή·
Καὶ
κύριος |
[4] |
συνζητεῖτε
περὶ
τοῦ
κοινῇ
συμφέροντος.
|
λέγει |
γὰρ
ἡ
γραφή·
Οὐαὶ
οἱ |
[6] |
ἂν
δὴ
ἀναπλάσσοντος
αὐτοῦ
ἡμᾶς.
|
λέγει |
γὰρ
ἡ
γραφὴ
περί
ἡμῶν, |
[6] |
τέθεικεν
τὴν
σάρκα
αὐτοῦ
κύριος.
|
λέγει |
γάρ·
Καὶ
ἔθηκέ
με
ὡς |
[9] |
περιέτεμεν,
λαβὼν
τριῶν
γραμμάτων
δόγματα.
|
λέγει |
γάρ·
Καὶ
περιέτεμεν
Ἀβραὰμ
ἐκ |
[6] |
τὸ
κατοικητήριον
ἡμῶν
τῆς
καρδίας.
|
λέγει |
γὰρ
κύριος
πάλιν·
Καὶ
ἐν |
[5] |
αὐτοῦ.
οὐκοῦν
εἰς
τοῦτο
ὑπέμεινεν,
|
λέγει |
γὰρ
ὁ
θεὸς
τὴν
πληγὴν |
[5] |
γάρ,
ἵνα
ἐπὶ
ξύλου
πάθῃ.
|
λέγει |
γὰρ
ὁ
προφητεύων
ἐπ’
αὐτῷ. |
[6] |
καὶ
πάσχειν,
προεφανερώθη
τὸ
πάθος.
|
λέγει |
γὰρ
ὁ
προφήτης
ἐπὶ
τὸν |
[11] |
μὴ
προσδέξονται,
ἀλλ’
ἑαυτοῖς
οἰκοδομήσουσιν.
|
λέγει |
γὰρ
ὁ
προφήτης·
Ἔστηθι
οὐρανέ, |
[14] |
λαβεῖν
διὰ
τὰς
ἁμαρτίας
αὐτῶν.
|
λέγει |
γὰρ
ὁ
προφήτης·
Καὶ
ἦν |
[6] |
ἐν
ἡμῖν
τῶν
κρυφίων
αὐτοῦ·
|
λέγει |
γὰρ
ὁ
προφήτης
παραβολὴν
κυρίου· |
[4] |
ἐπὶ
τὰ
εἴδωλα
ἀπώλεσαν
αὐτήν.
|
λέγει |
γὰρ
οὕτως
κύριος.
Μωϋσῆ
Μωϋσῆ, |
[4] |
βασιλέων.
ὁμοίως
περὶ
τοῦ
αὐτοῦ
|
λέγει |
Δανιήλ·
Καὶ
εἶδον
τὸ
τέταρτον |
[5] |
τὰ
μέλλοντα
οὐκ
ἐσμὲν
ἀσύνετοι.
|
λέγει |
δὲ
ἡ
γραφή·
Οὐκ
ἀδίκως |
[6] |
δευτέραν
πλάσιν
ἐπ’
ἐσχάτων
ἐποίησεν.
|
λέγει |
δὲ
κύριος·
Ἰδού,
ποιῶ
τὰ |
[5] |
Ἰσραήλ,
ἃ
δὲ
πρὸς
ἡμᾶς,
|
λέγει |
δὲ
οὕτως·
Ἐτραυματίσθη
διὰ
τὰς |
[4] |
καὶ
ἐπὶ
τὴν
κληρονομίαν
ἥξῃ,
|
λέγει |
δὲ
οὕτως
καὶ
ὁ
προφήτης· |
[6] |
ἔθηκέ
με
ὡς
στερεὰν
πέτραν.
|
λέγει |
δὲ
πάλιν
ὁ
προφήτης·
Λίθον |
[2] |
μὴ
ἀνθρωποποίητον
ἔχῃ
τὴν
προσφοράν.
|
λέγει |
δὲ
πάλιν
πρὸς
αὐτούς·
Μὴ |
[12] |
σταυροῦ
καὶ
τοῦ
σταυροῦσθαι
μέλλοντος.
|
λέγει |
δὲ
πάλιν
τῷ
Μωϋσῇ,
πολεμουμένου |
[6] |
σοι
ἐπιδειξω,
πῶς
πρὸς
ἡμᾶς
|
λέγει. |
δευτέραν
πλάσιν
ἐπ’
ἐσχάτων
ἐποίησεν. |
[15] |
καρδίᾳ
καθαρᾷ.
καὶ
ἐν
ἑτέρῳ
|
λέγει· |
Ἐὰν
φυλάξωσιν
οἱ
υἱοί
μου |
[6] |
τοῦ
Ἀδὰμ
ἐγένετο.
τί
οὖν
|
λέγει |
Εἰς
τὴν
γῆν
τὴν
ἀγαθήν, |
[12] |
ἁμαρτίας
αὐτῶν
παρεδόθησαν
εἰς
θάνατον·
|
λέγει |
εἰς
τὴν
καρδίαν
Μωϋσέως
τὸ |
[4] |
περὶ
οὗ
γέγραπται,
ὡς
Ἐνὼχ
|
λέγει. |
Εἰς
τοῦτο
γὰρ
ὁ
δεσπότης |
[15] |
μου
ἐπ’
αὐτούς.
τὸ
σάββατον
|
λέγει |
ἐν
ἀρχῇ
τῆς
κτίσεως·
Καὶ |
[11] |
ὕδωρ,
ὅτι
τὸν
μὲν
μισθὸν
|
λέγει |
ἐν
καιρῷ
αὐτοῦ·
τότε,
φησίν |
[7] |
τὸ
θυσιαστήριον
τελεσθῇ.
τί
οὖν
|
λέγει |
ἐν
τῷ
προφήτῃ;
Καὶ
φαγέτωσαν |
[6] |
τῷ
θεῷ
μου
καὶ
δοξασθήσομαι;
|
λέγει· |
Ἐξομολογήσομαί
σοι
ἐν
ἐκκλησίᾳ
ἀδελφῶν |
[6] |
γάλα
καὶ
μέλι.
τί
δὲ
|
λέγει |
ἡ
γνῶσις;
μάθετε.
ἐλπίσατε,
φησίν, |
[13] |
οὖν
περὶ
τοῦ
λαοῦ
τί
|
λέγει |
ἡ
γραπή·
Ἐδεῖτο
δὲ
Ἰσαὰκ |
[2] |
τοῦ
πατρὸς
ἡμῶν,
ὅτ’
ἡμῖν
|
λέγει, |
θέλων
ἡμᾶς
μὴ
ὁμοίως
πλανωμένους |
[2] |
προσάγωμεν
αὐτῷ.
ἡμῖν
οὖν
οὕτως
|
λέγει· |
Θυσία
τῷ
κυρίῳ
καρδία
συντετριμμένη, |
[3] |
νηστείαν
δεκτήν.
πρὸς
ἡμᾶς
δὲ
|
λέγει· |
Ἰδοὺ
αὕτη
ἡ
νηστεία,
ἣν |
[6] |
καθὼς
πάλιν
ἐν
ἑτέρῳ
προφήτῃ
|
λέγει· |
Ἰδού,
λέγει
κύριος,
ἐξελῶ
τούτων, |
[16] |
αὐτῶν.
πέρας
γέ
τοι
πάλιν
|
λέγει· |
Ἰδού,
οἱ
καθελόντες
τὸν
ναὸν |
[5] |
συναγωγαὶ
ἐπανεστησάν
μοι.
καὶ
πάλιν
|
λέγει· |
Ἰδού,
τέθεικά
μου
τὸν
νῶτον |
[14] |
πόθεν
ἐλυτρώθημεν.
πάλιν
ὁ
προφήτης
|
λέγει· |
Ἰδού,
τέθεικά
σε
εἰς
φῶς |
[12] |
αὐτὸν
κύριον,
καὶ
υἱὸν
οὐ
|
λέγει. |
~Ἴδωμεν
δὲ
εἰ
οὗτος
ὁ |
[13] |
λαοῦ
τοῦ
μεταξύ·
καὶ
τί
|
λέγει; |
Καὶ
ἐποίησεν
Ἰακὼβ
ἐναλλὰξ
τὰς |
[11] |
καὶ
πάλιν
ἐν
ἀλλῳ
προφήτῃ
|
λέγει· |
Και
ἔσται
ὁ
ταῦτα
ποιῶν |
[11] |
πολλοῖς.
καὶ
πάλιν
ἕτερος
προφήτης
|
λέγει. |
Καὶ
ἦν
ἡ
γῆ
τοῦ |
[11] |
πνεύματος
αὐτοῦ
δοξάζει.
εἶτα
τί
|
λέγει; |
Καὶ
ἦν
ποταμὸς
ἕλκων
ἐκ |
[6] |
ἐκλεκτόν,
ἀκρογωναῖον,
ἔντιμον.
εἶτα
τί
|
λέγει; |
Καὶ
ὃς
ἐλπίσει
ἐπ’
αὐτὸν |
[9] |
ταῦ
ἤμελλεν
ἔχειν
τὴν
χάριν,
|
λέγει |
καὶ
τοὺς
τριακοσίους.
δηλοῖ
οὖν |
[10] |
βλέπων
τὴν
ἐντολήν.
τί
οὖν
|
λέγει; |
κολλᾶσθε
μετὰ
τῶν
φοβουμένων
τὸν |
[9] |
πῶς
περιέτεμεν
ἡμῶν
τὴν
καρδίαν.
|
λέγει |
κύριος
ἐν
τῷ
προφήτῃ·
Εἰς |
[6] |
ἐν
ἑτέρῳ
προφήτῃ
λέγει·
Ἰδού,
|
λέγει |
κύριος,
ἐξελῶ
τούτων,
τουτέστιν
ὧν |
[16] |
ἐν
τῷ
ναῷ.
ἀλλὰ
πῶς
|
λέγει |
κύριος
καταργῶν
αὐτὸν,
μάθετε·
Τίς |
[3] |
ἡ
νηστεία,
ἣν
ἐγὼ
ἐξελεξάμην,
|
λέγει |
κύριος·
λύε
πάντα
σύνδεσμον
ἀδικίας, |
[6] |
προφήτης
Μωϋσῆς
αὐτοῖς;
Ἰδού,
τάδε
|
λέγει |
κύριος
ὁ
θεός·
Ἐισέλθατε
εἰς |
[9] |
αὐτούς.
λέγει
πρὸς
αὐτούς·
Τάδε
|
λέγει |
κύριος
ὁ
θεὸς
ὑμῶν
(ὧδε |
[14] |
ἕως
ἐσχάτου
τῆς
γῆς,
οὕτως
|
λέγει |
κύριος
ὁ
λυτρωσάμενός
σε
θεός. |
[16] |
τὴν
γῆν
δρακί;
οὐκ
ἐγώ;
|
λέγει |
κύριος·
Ὁ
οὐρανός
μοι
θρόνος, |
[12] |
λέγοντι·
Καὶ
πότε
ταῦτα
συντελεσθήται;
|
λέγει |
κύριος·
ὁταν
ξύλου
αἷμα
στάξῃ. |
[12] |
χεῖράς
σου
καὶ
γράψον,
ἃ
|
λέγει |
κύριος,
ὅτι
ἐκκόψει
ἐκ
ῥιζῶν |
[3] |
ταύτην
τὴν
μηστείαν
ἐγὼ
ἐξελεξάμην,
|
λέγει |
κύριος,
οὐκ
ἄνθρωπον
ταπεινοῦντα
τὴν |
[9] |
οὐ
σκληρυνεῖτε.
λάβε
πάλιν·
Ἰδού,
|
λέγει |
κύριος,
πάντα
τὰ
ἔθνη
ἀπερίτμητα |
[2] |
μοι
πλῆθος
τῶν
θυσιῶν
ὑμῶν;
|
λέγει |
κύριος.
πλήρης
εἰμὶ
ὁλοκαυτωμάτων,
καὶ |
[9] |
ἃ
ἐποίησα
γνώσονται.
καί·
Περιτμήθητε,
|
λέγει |
κύριος,
τὰς
καρδίας
ὑμῶν.
καὶ |
[3] |
πρὸς
αὐτούς·
Ἱνατί
μοι
νηστεύετε,
|
λέγει |
κύριος,
ὡς
σήμερον
ἀκουσθῆναι
ἐν |
[11] |
τὸ
αὐτὸ
ὥρισεν.
τοῦτο
γὰρ
|
λέγει· |
μακάριοι,
οἳ
ἐπὶ
τὸν
σταυρὸν |
[10] |
τριῶν
δογμάτων
γνῶσιν
Δαυείδ
καὶ
|
λέγει· |
Μακάριος
ἀνήρ,
ὃς
οὐκ
ἐπορεύθη |
[10] |
καὶ
περὶ
τῆς
βρώσεως.
πάλιν
|
λέγει |
Μωϋσῆς·
Φάγεσθε
πᾶν
διχηλοῦν
καὶ |
[6] |
ὅτι
δύσχρηστος
ἡμῖν
ἐστίν.
τί
|
λέγει |
ὁ
ἄλλος
προφήτης
Μωϋσῆς
αὐτοῖς; |
[11] |
πετεινοῦ
νοσσιᾶς
ἀφῃρημενοι.
καὶ
πάλιν
|
λέγει |
ὁ
προφήτης·
Ἐγὼ
πορεύσομαι
ἔμπροσθέν |
[6] |
σὴς
καταφάγεται
ὑμᾶς.
καὶ
παλιν
|
λέγει |
ὁ
προφήτης,
ἐπεὶ
ὡς
λίθος |
[12] |
καὶ
πάλιν
ἐν
ἑτέρῳ
προφήτῃ
|
λέγει· |
Ὅλην
τὴν
ἡμέραν
ἐξεπέτασα
τὰς |
[11] |
ζήσεται
εἰς
τὸν
αἰῶνα,
τοῦτο
|
λέγει· |
ὃς
ἂν,
φησίν,
ἀκούσῃ
τούτων |
[15] |
τῇ
ἡμέρᾳ
τῇ
ἑβδόμῃ.
τοῦτο
|
λέγει· |
ὅταν
ἐλτὼν
ὁ
υἱὸς
αὐτοῦ |
[5] |
ἀδίκως
ἐκτείνεται
δίκτυα
πτερωτοῖς.
τοῦτο
|
λέγει, |
ὅτι
δικαιως
ἀπολεῖται
ἄνθρωπος,
ὃς |
[15] |
συνετέλεσεν
ἐν
ἓξ
ἡμέραις.
τοῦτο
|
λέγει, |
ὅτι
ἐν
ἑξακισχιλίοις
ἔτεσιν
συντελέσει |
[11] |
ζήσεται
εἰς
τὸν
αἰῶνα.
τοῦτο
|
λέγει |
ὅτι
ἡμεῖς
μὲν
καταβαίνομεν
εἰς |
[11] |
τὰ
φύλλα
οὐκ
ἀπορυήσεται,
τοῦτο
|
λέγει· |
ὅτι
πᾶν
ῥῆμα,
ὃ
ἐὰν |
[10] |
πᾶν
διχηλοῦν
καὶ
μαρυκώμενον.
τί
|
λέγει; |
ὅτι
τὴν
τροφὴν
λαμβάνων
οἶδεν |
[15] |
σάββατα
οὐκ
ἀνέχομαι.
ὁρᾶτε,
πῶς
|
λέγει; |
οὐ
τὰ
σάββατα
ἐμοὶ
δεκτά, |
[12] |
φανεροῖ
περὶ
τοῦ
υἱοῦ
Ἰησοῦ.
|
λέγει |
οὖν
Μωϋσῆς
Ἰησοῦ,
υἱῷ
Ναυή, |
[14] |
σκότους
ἑτοιμάσαι
ἑαυτῷ
λαὸν
ἅγιον.
|
λέγει |
οὖν
ὁ
προφήτης·
Ἐγὼ
κύριος, |
[12] |
τῶν
ποδῶν
σου.
καὶ
πάλιν
|
λέγει |
οὕτως
Ἡσαΐας·
Εἶπεν
κύριος
τῷ |
[12] |
πάντα
καὶ
εἰς
αὐτόν.
τί
|
λέγει |
πάλιν
Μωϋσῆς
Ἰησοῦ,
υἱῷ
Ναυή, |
[6] |
τῆς
ἀγάπης
ὑμῶν.
τί
οὖν
|
λέγει |
πάλιν
ὁ
προφητης;
Περιέσχεν
με |
[9] |
τῷ
κυρίῳ
ὑμῶν.
καὶ
τί
|
λέγει; |
Περιτμήθητε
καρδίαν
ὑμῶν,
καὶ
τον |
[14] |
θεός.
καὶ
πάλιν
ὁ
προφήτης
|
λέγει· |
Πνεῦμα
κυρίου
ἐπ’
ἐμέ,
οὗ |
[16] |
ναὸς
θεοῦ.
ἔστιν,
ὅπου
αὐτὸς
|
λέγει |
ποιεῖν
καὶ
καταρτίζειν.
γέγραπται
γάρ· |
[9] |
ὅτι
ἄγγελος
πονηρὸς
ἐσόφιζεν
αὐτούς.
|
λέγει |
πρὸς
αὐτούς·
Τάδε
λέγει
κύριος |
[11] |
φησίν
ἀποδώσω.
νῦν
δὲ
ὃ
|
λέγει· |
τὰ
φύλλα
οὐκ
ἀπορυήσεται,
τοῦτο |
[6] |
οὖν
ἐποίησεν
τὴν
ἐντολήν,
τί
|
λέγει; |
Τίς
ὁ
κρινόμενός
μοι;
ἀντιστήτω |
[11] |
παρὰ
πᾶσαν
τὴν
γῆν.
τοῦτο
|
λέγει· |
τὸ
σκεῦος
τοῦ
πνεύματος
αὐτοῦ |
[15] |
ἡγίασεν
αὐτήν.
προσέχετε,
τέκνα,
τί
|
λέγει |
τὸ
συνετέλεσεν
ἐν
ἓξ
ἡμέραις. |
[9] |
δεκαοκτὼ
πρώτους,
καὶ
διάστημα
ποιήσας
|
λέγει |
τριακοσίους.
τὸ
δεκαοκτὼ
ι’
δέκα, |
[13] |
τῆς
γνώσεως
ἡμῶν.
τί
οὖν
|
λέγει |
τῷ
Ἀβραάμ,
ὅτε
μόνος
πιστεύσας |
[6] |
ἡ
γραφὴ
περί
ἡμῶν,
ὡς
|
λέγει |
τῷ
υἱῷ·
Ποιήσωμεν
κατ’
εἰκόνα |
[8] |
ἁμαρτιῶν;
νοεῖτε,
πῶς
ἐν
ἁπλότητι
|
λέγει |
ὑμῖν.
ὁ
μόσχος
ὁ
Ἰησοῦς |
[13] |
ἐκεῖνος.
καὶ
ἐν
ἄλλῃ
προφητείᾳ
|
λέγει |
φανερώτερον
ὁ
Ἰακὼβ
πρὸς
Ἰωσὴφ |